30 Ιουλίου 2010

EIMAI AYTOS

anoighs auto to blog k les ti mataio einai olo auto
pote tha alaxoun ola auta ?
pote tha papsoun na sumvenoun ?
pote tha erthei auti h gamimenh mera pou den tha mas xwrizei ena noumero pragmatiko h fantastiko ?

les den thelw na xerw yiati tpt den alazei
tpt den tha ginei
tha to fame k auto
allo ena toumpeki , moko , skase malaka k koita
th strogili thea na ftiaxnei wraia faltsa sthn oikoniki armonia tis zwhs sou

k na skeuths pws mexri xtes mporouses akoma na koitas ton kathreuth kai na blepeis esena

twra apla xexnato k auto
etsi k aliws den theleis na xereis ...
pisw apo to kathrepti sou omws krubete o kosmos
k apo ekeinh ti pleura fenese kaluteros ;)


28 Ιουλίου 2010

Συζήτηση - ενημέρωση για την Κρίση στην Πλ. Εξαρχείων



Πλ. Εξαρχείων 7.30μμ 29/8


Εν όψει ττης νέας περιόδου που κρίση, ως επίθεση κράτους και κεφάλαιου ενάντια στους εργαζόμενους και την υπόδουλη κοινωνία, θα δείξει την ολοκληρωτική της μορφή καλούμε σε ανοιχτή συζήτηση, στην πλατεία εξαρχείων. Η ανταλλαγή απόψεων, προτάσεων, αλλά και η ενημέρωση για κάποια από τα "τεχνικά" οικονομικά χαρακτηριστικά της κατάστασης που ζούμε είναι στους στόχους της συζήτησης.

Αναρχικοί για την κοινωνική απελευθέρωση

Ο Βαγγέλης Πισσίας ... έξω από τα δόντια



Η παρέμβαση του Βαγγέλη Πισσία στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε στο Πολυτεχνείο μετά την επιστροφή των ακτιβιστών του στόλου της ελευθερίας από της φυλακές του Ισραήλ

ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ 2010


KINHMA ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ
ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ

Ιούλιος–Σεπτέμβριος 2010

Μια μεταφερόμενη γιορτή διεκδίκησης για την ελεύθερη κατασκήνωση και τις ελεύθερες παραλίες, που σε κάθε περιοχή θα περιλαμβάνει διαφορετικές μουσικές από djs, soundsystems, μουσικά σχήματα, ή απλά με ακουστικά όργανα και κρουστά,
αλλά και
ανοιχτές συνελεύσεις, performances, ποίηση, multimedia art προβολές, οικολογική ευαισθητοποίηση, κ.α.
Το καραβάνι είναι ανοιχτό σε όποιον-α (μουσικό, dj, performer, κλπ) θέλει να συμβάλλει σε κάθε περιοχή, αλλά και σε προτάσεις
Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα σε κατα τόπους πρωτοβουλίες, από όλη την Ελλάδα, να αναλάβουν κάποια δράση και να έρθουν σε επαφή μαζί μας γιατί ενωμένοι θα ακουστούμε πιο δυνατά!
Σε κάθε περιοχή συνεργαζόμαστε, δικτυωνόμαστε και στηρίζουμε τοπικές πρωτοβουλίες για την ελεύθερη κατασκήνωση και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Επίσης σε κάθε περιοχή θα επιδιώξουμε επαφή με την αντίστοιχη αυτοδιοίκηση για την ανάπτυξη των θέσεων του κινήματος για την ελεύθερη κατασκήνωση αλλά και της επισυναπτόμενης έκκλησης για παροχή ενός πλαισίου ανοχής και υποδομών για την στήριξη της ελεύθερης κατασκήνωσης αυτή τη περίοδο της κρίσης.

ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ 2010


30 ΙΟΥΛΙΟΥ – 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
- ΠΗΛΙΟ // ΠΟΥΡΙ, δέλτα ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ, ανάμεσα στις παραλίες Ανάληψη κ' Ελίτσα
Συνέλευση (Σάββατο 31.7, 20.00), ζωντανή μουσική [Παρασκευή 30.7, Ακουστική Ρεμπέτικη βραδιά] και djs [Σάββατο 31.7, ZERO HORA soundsystem + guests], συλλογική κουζίνα, αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ, πάγκος με οικολογικά προϊόντα

31 ΙΟΥΛΙΟΥ
- ΑΙΓΙΝΑ // παραλία ΣΑΡΠΑ (Πέρδικα)
Εκδήλωση “Σαρωνικός, ψάρια και ρύπανση” [εισηγήτρια Βάντα Λαλιώτου, ιχθυολόγος], beach party και free camping

7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
- ΛΕΣΒΟΣ // ΝΗΣΕΛΙ
Συνέλευση (20.00), ζωντανή μουσική [Alcalica] και djs [to be announced]

- ΚΡΗΤΗ // ΚΕΔΡΟΔΑΣΟΣ
Καθαρισμός παραλίας, συνέλευση και ακουστικά όργανα

14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
- ΝΑΞΟΣ // ΑΛΥΚΟ
Συνέλευση (20.00) και djs [to be announced ]

21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
- ΑΝΑΦΗ // ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ
Συνέλευση (20.00) και djs [to be announced ]

27-28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΑΝΩ ΤΡΙΚΑΛΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ // ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΖΗΡΕΙΑΣ
Ζωντανή μουσική από τους Σπυριδούλα, Burger Project, Vavoura Band, Μαύρο κόκκινο, Θέρος, Brothers in plugs, Strawhats, NoMind, Hybrid mesons, Spyros Pan, Moles, Pavlo V, Pavida Somnia, Space Blanket [πληροφορίες πρόσβασης www.ziriafestival.gr]

28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
- ΕΥΒΟΙΑ // ΧΙΛΙΑΔΟΥ

18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
- ΓΚΙΟΝΑ // ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ
Συνέλευση (20.00), και djs [2 stages for all undergound cultures]
Festival αλληλεγγύης στο κίνημα για τη προστασία της Γκιόνας

Επισκευτείτε τις παρακάτω ιστοσελίδες για πληροφορίες των εκδηλώσεων σε κάθε περιοχή.
Προτείνετε περιοχές που θα αναλάβετε κάποια δράση...

ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ
http://freecampgr.blogspot.com

ΗΛΙΟΣΠΟΡΟΙ
http://www.iliosporoi.net

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
http://voidnetwork.blogspot.com

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

FREE CAMPING MOVEMENT //
INTERNATIONAL SUMMER CARAVAN

A MOBILE RECLAIM THE PUBLIC SPACE FESTIVAL FEATURING
SOUND SYSTEMS // PERFORMANCES // POETRY SHOWS
MULTI MEDIA ARTS // ECOLOGICAL AWARENESS //
OPEN PUBLIC ASSEMBLIES
FREE CAMPING MOVEMENT
INTERNATIONAL SUMMER CARAVAN 2010

2010 FREE FESTIVAL AREAS:


SAT. 31 JULY 2010
PILIO MOUNTAIN // ANALIPSI – ELITSA BEACH
+ AIGINA // SARPA

SAT. 7 AUGUST 2010 ***
LESBOS ISLAND-MYTILINI // NISELI BEACH
+
KRETE ISLAND / KEDRODASOS

SAT. 14 AUGUST 2010***
NAXOS ISLAND // ALIKO BEACH

SAT. 21 AUGUST 2010***
ANAFI ISLAND // ROUKOUNAS BEACH

SAT. 28 AUGUST 2010
EVOIA ISLAND // CHILIADOU BEACH

SAT.18 SEPTEMBER 2010***
GIONA MOUNTAIN// AGIA TRIADA / KALOSKOPIS
SOLIDARITY FESTIVAL FOR THE
«MOVEMENT FOR THE SAVING OF GIONA MOUNTAIN»
[2 STAGES FESTIVAL FOR ALL UNDERGROUND CULTURES ]

*** TEMPORARY ECSTATIC DANCE ZONES

DAY & NIGHT BEACH PARTY
DJS / SOUND SUSTEMS for all CULTURES
+ CIRCO PANICO from Italy
Starts 15:00 till next sunrise
Every afternoon in 20.30 Free Camping General Assembly / Open Public Dialogue

PSYCHEDELIC TRANCE, DEEP ELECTRO TECHNO, DUBSTEP, DUB, REGGAE, ELECTRONICA, SPACE AMBIENT
Bring your own drums & music instruments
DJs and Live Acts From
VOID NETWORK | NATURAL HIGH FAMILLY | FUNXION
+ many international & local special guests

All multi-media visual arts by
VOID OPTICAL ART LAB [GR] | GLOBAL EYE [U.K.] | VOID BRASIL [BR.] |
GLASS BEAD COLLECTIVE [USA]
ALL ARTISTS, DJs, details and info will be announced at the blogs of the support collectives as also to
FREE CAMPING MOVEMENT : http://freecampgr.blogspot.com/

Εργοδότης ζήτησε από εργάτρια να «ρίξει» το παιδί αν ήθελε να παραμείνει στην δουλειά

Στην Ζάκυνθο απολύθηκε εργάτρια επειδή έμεινε έγκυος. Η εργοδοσία της ζήτησε να «ρίξει» το παιδί αν ήθελε να παραμείνει στην δουλειά, η εργαζόμενη αρνήθηκε και απολύθηκε.

Στην Λιβαδειά 25χρονη εμποροϋπάλληλος, στο εμπορικό κατάστημα της εταιρείας «TSAKIRIS MALLAS» (υποδήματα), ενημερώνει τον εργοδότη της πως ήταν έγκυος.
Τότε άρχισε, - σύμφωνα με ανακοίνωσή του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λιβαδειάς- απ' την πλευρά της εργοδοσίας «ο ψυχολογικός πόλεμος, οι απειλές, οι παροτρύνσεις να βγει σε μακροχρόνιες αναρρωτικές άδειες, για να μπορέσουν να προσλάβουν άλλη εργαζόμενη που θα τους έβγαζε τη δουλειά. Να σημειώσουμε ότι πριν ανακοινωθεί η εγκυμοσύνη, η εργαζόμενη μετά από πιέσεις, φοβούμενη μη χάσει τη δουλειά της, υπέγραψε μείωση ωραρίου και αποδοχών». … «Το αποτέλεσμα βεβαίως όλων αυτών ήταν η εργαζόμενη να αποβάλλει στον τρίτο μήνα κύησης και γυρνώντας στη δουλειά της από την αναρρωτική άδεια να βρει την καταγγελία σύμβασης στον πάγκο εργασίας».
Η ανακοίνωση του Σωματείου καταλήγει ζητώντας την άμεση επαναπρόσληψη της εργαζόμενης.

Εμείς τι να σχολιάσουμε; Τα αφεντικά έχουν ξεσαλώσει και εκτός των άλλων εγκληματούν –γιατί είναι εγκληματικές στην κυριολεξία αυτές οι συμπεριφορές- με τις «ευλογίες» της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου-Τσολάκογλου.

Δυστυχώς δεν παίρνουν την κατάλληλη απάντηση μιας και ο χαρτοπόλεμος καταγγελιών δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.


βαθύ κόκκινο

27 Ιουλίου 2010

Η «ευρωπαϊκή αντίληψη» για τον έλεγχο της μετανάστευσης

Οι μεταναστευτικοί φράκτες της Ευρώπης δίνονται εργολαβικά σε τρίτες χώρες
Των ALAIN MORICE και CLAIRE RODIER*

Τα εγκαίνια ενός δεύτερου κέντρου κράτησης στο Μενίλ-Αμελό, στα όρια του αεροδρομίου του Ρουασί, τα οποία ανακοινώθηκαν την τελευταία στιγμή, καταδεικνύουν την ακατάπαυστη επέκταση της μηχανής των απελάσεων - παράδοξη προτεραιότητα για μια χώρα σαν τη Γαλλία, που τα ταμεία της είναι «άδεια». Συντονισμένος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο έλεγχος των μεταναστών γίνεται αντικείμενο δοσοληψιών με τα γειτονικά κράτη, μετατοπίζοντας την επιτήρηση των συνόρων προς τον Νότο και την Ανατολή. Με το κόστος σε ανθρώπινες ζωές να αυξάνεται.


Η Ευρώπη άλλαξε τείχη. Πριν από είκοσι χρόνια, στο Βερολίνο, οι εκπρόσωποι των δημοκρατικών χωρών χαιρέτιζαν ομόφωνα την πτώση του Τείχους ως νίκη της ελευθερίας. «Οποιοσδήποτε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του»: το άρθρο 13 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948 μπορούσε επιτέλους να εφαρμοστεί. Σε ψήφισμα του 1991, το Συμβούλιο της Ευρώπης δήλωνε ικανοποιημένο επειδή «οι πολιτικές αλλαγές επιτρέπουν πλέον την ελεύθερη μετακίνηση σε ολόκληρη την Ευρώπη, κάτι που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνέχιση και την ανάπτυξη ελεύθερων κοινωνιών και ανθηρών πολιτισμών» (sic). Μια ελευθερία, τις επιπτώσεις της οποίας δεν θα αργούσαμε να φοβηθούμε. Κατ' αρχάς, θυμηθήκαμε πως «το δικαίωμα μετακίνησης, όπως προβλέπεται από τις διεθνείς συμβάσεις, δεν συνεπάγεται την ελευθερία εγκατάστασης σε μια άλλη χώρα». Ανησυχήσαμε, επίσης, για «τη θεαματική αύξηση του αριθμού των αιτούντων άσυλο στη Δυτική Ευρώπη και σε μερικές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, οι οποίοι επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν τη Συνθήκη της Γενεύης προκειμένου να παρακάμψουν τους μεταναστευτικούς περιορισμούς(1)».

Νέες συνοριακές γραμμές χαράσσονται με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, κατά μήκος των οποίων άλλες οχυρώσεις, υπαρκτές ή εικονικές, πιο αδιαπέραστες, όμως, και πολύ θανατηφόρες, θα κάνουν την εμφάνισή τους στη στεριά ή θα οριοθετήσουν τις θάλασσες. Στα ανατολικά, η Ευρωπαϊκή Ενωση φρόντισε να παζαρέψει τη διεύρυνσή της με αντάλλαγμα τη δέσμευση των νέων μελών να επιτηρούν τα σύνορά τους. Κάθε ένα από αυτά οφείλει να κατασκευάσει το δικό του Τείχος του Βερολίνου. Στην περιφέρεια της Μεσογείου, η διάσκεψη κορυφής του Τάμπερε εκθειάζει ήδη από το 1999 μια «περιφερειακή συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών και των όμορων προς την Ενωση κρατών, με αντικείμενο τον αγώνα εναντίον του οργανωμένου εγκλήματος», το οποίο περιλαμβάνει «το εμπόριο ανθρώπινων όντων».

Σκληρή τιμωρία

Οι υποψήφιοι μετανάστες, οι οποίοι χαρακτηρίζονται πότε ως «λαθραίοι» και πότε ως «θύματα» και τιμωρούνται όπως και οι «λαθρέμποροι» παγκόσμιας εμβέλειας με το επιχείρημα ότι αλληλοβοηθούνται(2), στο εξής αποτελούν τον στόχο ενός δημόσιου λόγου που θα δικαιολογεί τον εναντίον τους πόλεμο με πρόσχημα την καλύτερη προστασία τους. Η Σύνοδος Κορυφής των αρχηγών κρατών στη Σεβίλη (Ιούνιος 2002) επικύρωσε τη μάχη εναντίον της παράνομης μετανάστευσης ως απόλυτη προτεραιότητα της Ενωσης στις διαπραγματεύσεις της με τους γείτονές της.

Ετσι, η Γηραιά Ηπειρος, θεωρώντας τον εαυτό της ανίκανο να ελέγξει τα σύνορά της, επιχειρεί μεθοδικά -περιφρονώντας τις υπάρχουσες διεθνείς συμφωνίες- να φορτώσει αυτό το επίπονο καθήκον στις χώρες προέλευσης ή διαμετακόμισης. Το Migreurop, ένα δίκτυο ερευνητών (βλ. το πλαίσιο «Πώς γνωρίζουμε;» στη σελ. 33), θα εκλαϊκεύσει τον όρο «outsourcing»(3) (κάτι σαν «υπεργολαβία»), τον οποίο δανείστηκε από τους οικονομολόγους για να χαρακτηρίσει αυτά τα εμπόδια στην προβλεπόμενη από τα διεθνή κείμενα ελευθερία της μετακίνησης.

Τα εξωτερικά σύνορα του Χώρου Σένγκεν (βλ. τους χάρτες) ενισχύονται πλέον από ένα δεύτερο περιτείχισμα, εξωτερικό, που απαιτεί τη συνεργασία τρίτων χωρών. Η «υπεργολαβία», κατ' ευφημισμόν βαπτισμένη από το πρόγραμμα της Χάγης του 2004(4) ως «εξωτερική διάσταση της πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου», κουβαλά ολόκληρη ακολουθία από ιδεολογικές υπεκφυγές. Εκ των πραγμάτων, αφορά την ανάθεση του ελέγχου των συνόρων στα μη ευρωπαϊκά κράτη, στο πλαίσιο μιας σύμπραξης τόσο αδιαφανούς όσο και άδικης· όμως, οι ηγέτες των «27» είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν την υπόθεση ως «εναρμονισμένη διαχείριση της μεταναστευτικής ροής».

Η «υπεργολαβία» συνίσταται στην εγκατάσταση ενός ευέλικτου μηχανισμού που πάντοτε θα βρίσκεται λίγο πιο μακριά από τα σύνορα. Οι δύο κυριότερες μορφές της είναι η μετεγκατάσταση των σημείων ελέγχου και η επιφόρτιση τρίτων με το καθήκον της «μάχης κατά της παράνομης μετανάστευσης». Οι μεγάλοι χαμένοι: η άσκηση του δικαιώματος ασύλου, στο σεβασμό του οποίου, ωστόσο, έχουν δεσμευτεί όλες οι χώρες της Ενωσης με την επικύρωση της Συνθήκης της Γενεύης για τους πρόσφυγες, και το δικαίωμα του ατόμου να εγκαταλείψει «οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του», που διακηρύσσεται σε πολλά διεθνή κείμενα.

Συγκράτηση στην πηγή

Από τη δεκαετία του 1990, η Ενωση άρχισε να αποστέλλει τεχνικούς συμβούλους, κυρίως προς τα υποψήφια κράτη-μέλη, με στόχο να συγκρατήσει τη μετανάστευση στην πηγή της. Ενα δίκτυο από «αξιωματούχους-συνδέσμους μετανάστευσης» θεσπίστηκε επίσημα το 2004, με αντικείμενο «να συμβάλει στην πρόληψη της παράνομης μετανάστευσης και στη μάχη κατά αυτού του φαινομένου, στον επαναπατρισμό των παράνομων μεταναστών και στη διαχείριση της παράνομης μετανάστευσης». Ετσι, η μετανάστευση καταλήγει να χαρακτηρίζεται «παράνομη» πριν καν λάβει χώρα. Το κυριότερο καθήκον αυτών των συνδέσμων είναι να βοηθούν τις τοπικές αρχές να εξακριβώνουν στα αεροδρόμια την εγκυρότητα των ταξιδιωτικών εγγράφων, κάτι που μπορεί στην πράξη να τους οδηγήσει στο να εξευτελίσουν την εθνική κυριαρχία της χώρας προέλευσης.

Το 2001, με οδηγία της η Ενωση θέσπισε ένα σύστημα οικονομικών κυρώσεων για τους μεταφορείς που γίνονται υπαίτιοι για την προώθηση ατόμων με μη έγκυρο διαβατήριο ή βίζα. Με βάση αυτές, τις σκληρά αποτρεπτικές κυρώσεις -τα πρόστιμα μπορούν να φτάσουν τις 500.000 ευρώ, καθώς η επαναπροώθηση των ατόμων που συνελήφθησαν χρεώνεται στις εταιρείες- ένα προσωπικό χωρίς ειδική εκπαίδευση υποχρεώνεται να κάνει, πριν από την επιβίβαση, διαλογή στους επιβάτες. Αυτή η ιδιωτικοποίηση των ελέγχων μειώνει τη δουλειά που απαιτείται κατά την άφιξη για το «φιλτράρισμα» των επιβατών. Οι συνέπειές της είναι σοβαρές όταν αυτές οι αναχωρήσεις δικαιολογούνται από την ανάγκη προστασίας των αιτούντων άσυλο· διότι αν, κατ' αρχήν, οι αιτούντες άσυλο δεν έχουν το περιθώριο να αρνηθούν την ιδιαιτερότητα της κατάστασής τους ή την παρατυπία στη βίζα τους από τη στιγμή που θα φθάσουν στη χώρα υποδοχής, εντούτοις, θα έπρεπε να μπορούν να την προσεγγίσουν.

Κάπως έτσι, τον Αύγουστο του 2007, επτά τυνήσιοι ψαράδες κατηγορήθηκαν και φυλακίστηκαν από έναν ιταλό δικαστή για «βοήθεια στην παράνομη μετανάστευση» και τα σκάφη τους κατασχέθηκαν. Κι αυτό, επειδή έσωσαν από ναυάγιο μια βάρκα και μετέφεραν τους επιβάτες της στη Λαμπεντούζα της Σικελίας, το πιο κοντινό λιμάνι, ακριβώς όπως το προβλέπουν, ωστόσο, οι ναυτικοί κανονισμοί(5).

Το γραφείο της Ευρωπαϊκής Ενωσης που αποκαλείται Frontex είναι αυτό που, μετά το 2005, συντονίζει τις επιχειρήσεις θαλάσσιας αναχαίτισης μεταξύ των αφρικανικών ακτών και των Καναρίων Νήσων ή ακόμη και στα στενά της Σικελίας.

Ο Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, ο ισπανός πρωθυπουργός, δήλωσε, στα τέλη του 2009, ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τη μείωση κατά το ήμισυ των «παράνομων» αφίξεων από θαλάσσης στην Ισπανία.

Ωστόσο, όλα υποδεικνύουν πως η θνησιμότητα των επίδοξων μεταναστών, στη θάλασσα ή στην έρημο, δεν έχει μειωθεί (βλ. τους σχετικούς χάρτες). Αν η ενίσχυση των εμποδίων δεν αναχαιτίζει τις αναχωρήσεις, επιβάλλει την καταφυγή σε παρακαμπτήριες, πιο επικίνδυνες μεταναστευτικές διαδρομές.

Κανείς δεν γνωρίζει κάτω από ποιες συνθήκες λαμβάνει χώρα (ή δεν λαμβάνει), στο πλαίσιο των παρεμβάσεων της Frontex, η αναγνώριση των αιτούντων άσυλο, μια διάταξη κατ' αρχήν υποχρεωτική, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες πρόσβασης στο έδαφος των κρατών-μελών.

Πέρα από το γεγονός ότι πραγματοποιείται μακράν οποιουδήποτε δημοκρατικού κανονισμού, αυτή η εκτός συνόρων μεταφορά των ελέγχων, που σύμβολό της έχει γίνει η Frontex, επιτρέπει στις ευρωπαϊκές χώρες να αποφεύγουν τις ισχύουσες υποχρεώσεις εντός των συνόρων τους όπως απορρέουν από τις δεσμεύσεις τους σχετικά με τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Η ανάθεση του ελέγχου των συνόρων σε τρίτους αποτελεί το πλαίσιο της «παγκόσμιας σύμπραξης με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης», όπως επικυρώνεται από την ευρωπαϊκή συνθήκη περί ασύλου και μετανάστευσης που υπεγράφη μεταξύ των «27» το 2008, με πρωτοβουλία της Γαλλίας.

Κεντρική μάχη

Η χώρα ασκούσε τότε την προεδρία της Ενωσης και είχε αναγάγει τη μάχη κατά της «παράνομης μετανάστευσης» σε θέμα αιχμής. Στο όνομα της «συνέργειας μεταξύ της μετανάστευσης και της ανάπτυξης», το κείμενο αναθέτει το ρόλο του συνοριοφύλακα στις χώρες από τις οποίες προέρχονται και διέρχονται οι επίδοξοι μετανάστες καθ' οδόν προς την Ενωση. Ετσι, δεσμεύονται να περιφρουρούν εξ αποστάσεως τα ευρωπαϊκά σύνορα έναντι ανταλλαγμάτων, άλλοτε οικονομικών και άλλοτε πολιτικών.

Το «προηγμένο καθεστώς» που εξασφάλισε το Μαρόκο έναντι της Ενωσης, το 2008, ανταμείβει μια χώρα η οποία δεν εφείσθη προσπαθειών προκειμένου να παίξει το ρόλο που αναμένεται από αυτήν στη διαχείριση των μεταναστών.

Το φθινόπωρο του 2005, στην προσπάθειά τους να διαβούν τα «κιγκλιδώματα» που φράζουν τα ισπανομαροκινά σύνορα στη Θέουτα και τη Μελίγια(6), είκοσι άτομα από την Υποσαχάρια Αφρική βρήκαν το θάνατο από πτώση, πνιγμό ή από τις σφαίρες του μαροκινού στρατού. Η σφαγή αυτή και κατόπιν οι θανατηφόρες απελάσεις προς την έρημο κατά μήκος των αλγερινών συνόρων, τα οποία, ωστόσο, παρέμεναν κλειστά, έλαβαν ευρύτατη δημοσιότητα, καθώς η κυβέρνηση του Μαρόκου ανυπομονούσε να επιδείξει υπερβάλλοντα ζήλο.

Ο τύπος αναφέρθηκε πολύ λιγότερο στο δράμα που συνέβη στις 28 Απριλίου 2008 στα ανοιχτά της Αλ Χοσέιμα (στο βορειοανατολικό Μαρόκο): καμιά τριανταριά άνθρωποι, ανάμεσά τους και τέσσερα παιδιά, πνίγηκαν όταν, σύμφωνα με ταυτόσημες μαρτυρίες, οι δυνάμεις της τάξης άνοιξαν επίτηδες τρύπα στη φουσκωτή βάρκα που τους μετέφερε(7). Σε καμία ανεξάρτητη έρευνα δεν επιτράπηκε να ρίξει φως σε αυτό το γεγονός.

Οι συμφωνίες «επανεισόδου» που έχουν υπογραφεί με τις γειτονικές χώρες αποτελούν στοιχείο-κλειδί του μηχανισμού. Για να απελαθεί ένας αλλοδαπός που βρίσκεται παράτυπα σε ευρωπαϊκό έδαφος, πρέπει να τον αναγνωρίσει η χώρα καταγωγής του ή, πλέον, η χώρα την οποία διέσχισε τελευταία.

Ανεπιθύμητοι

Εχοντας συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι οι τρίτες χώρες δεν επιδεικνύουν κανένα ενδιαφέρον στο να υποδεχτούν πίσω τους υπηκόους τους - και ακόμη λιγότερο, τους μετανάστες που απλώς πέρασαν από εκείνες - τα ευρωπαϊκά κράτη επιδόθηκαν σε έναν κύκλο ατέρμονων δοσοληψιών, που η λογική τους επιφέρει καλπάζουσα διαφθορά και γενικευμένη οπισθοχώρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων στη Σενεγάλη, στην Ουκρανία και σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων(8).

Αμεσο θύμα αυτού του πολέμου που διεξάγεται από την Ενωση και τα κράτη-μέλη της εναντίον των υποψηφίων για εκτοπισμό, είναι το δικαίωμα του ασύλου. Εκείνοι που θα είχαν τις προϋποθέσεις να θεωρηθούν πρόσφυγες, στερούνται τη δυνατότητα να το ζητήσουν, καθώς έχουν απελαθεί ή κρατούνται στις «ουδέτερες χώρες» στις οποίες έχει ανατεθεί η προστασία του φρουρίου της Ευρώπης.

Στο όνομα ενός υποτιθέμενου «μοιράσματος του φορτίου», η Ενωση ισχυρίζεται ότι οι αιτούντες άσυλο που δεν θέλει πλέον να υποδέχεται, θα βρουν άσυλο κάτω από κανονικές συνθήκες στους συμμάχους τη συνεργασία των οποίων φρόντισε να εξαγοράσει.

Μάλιστα, στις χώρες που δεν διαθέτουν ούτε τη δυνατότητα υλικής υποστήριξης ούτε την πολιτική βούληση να ενσωματώσουν τους πρόσφυγες, λόγου χάρη σε εκείνες του Μαγκρέμπ(9), ενθαρρύνει τις ξενοφοβικές αντιδράσεις απέναντι σε έναν ανεπιθύμητο και εξαναγκασμένο σε επισφαλή διαβίωση πληθυσμό(10).

Η Ενωση υποστηρίζει, επίσης, την ανάπτυξη ενός πλήθους στρατοπέδων κράτησης -τα οποία και χρηματοδοτεί- όπως στην Ουκρανία μετά το 2004. Και πάλι, όμως, πρόκειται για μια χώρα που έχει υπογράψει τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες. Αυτό δεν ισχύει για τη Λιβύη, όπου η κακή μεταχείριση που επιφυλάσσεται στους μετανάστες και τους πρόσφυγες είναι ευρέως καταγεγραμμένη(11).

Παρ' όλα αυτά, από τον Μάιο του 2009, η Ιταλία απωθεί τα σκάφη των λαθρομεταναστών προς τη ζώνη επιτήρησης των λιβυκών αρχών. Ετσι, παραβιάζει ταυτόχρονα το διεθνές ναυτικό δίκαιο και την αρχή της μη απέλασης, που απαγορεύει την αποπομπή ατόμων τα οποία θεωρείται ότι χρήζουν προστασίας(12).

Παραβίαση αρχών

Αυτές οι παραβιάσεις αρχών με τις οποίες δεσμεύεται η Ενωση σε ό,τι αφορά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, διαπράχθηκαν από ένα κράτος-μέλος χωρίς να προκληθεί καμία αντίδραση πέρα από την αναζήτηση λύσεων προκειμένου να του επιτραπεί να συνεχίσει να δρα κατά αυτό τον τρόπο. Τον Ιούλιο του 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε στη Λιβύη να δεσμευτεί σε μια «συνεργασία προκειμένου να επιτευχθεί κοινή και ισορροπημένη διαχείριση των μεταναστευτικών ρευμάτων», παρ' όλο που η Υπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) πρόσφερε τη μεσολάβησή της για μια «ανθρωπιστική διαχείριση» των κέντρων κράτησης.

Πέρα από το ζήτημα της παραβίασης των δικαιωμάτων των προσφύγων, η εκμετάλλευση της σύμπραξης με τρίτες χώρες εκ μέρους της Ενωσης απειλεί επικίνδυνα μια πρωταρχική ελευθερία: αυτή της εισόδου και εξόδου. Επηρεάζει, επίσης, τα μεταναστευτικά ρεύματα ανθρώπων που δεν επιθυμούν ιδιαιτέρως να βρεθούν στην Ευρώπη... Η έννοια της «συνανάπτυξης», η οποία μπορεί να φαίνεται ευγενής καθώς συνδέει μετανάστευση και ανάπτυξη, στην πραγματικότητα τίθεται στην υπηρεσία αυτής της οπισθοδρόμησης.

Διότι, εάν και επισήμως δεν συνιστούν παρά ένα κόσκινο για τους εισερχόμενους, τα προβλήματα που συνδέονται με την ασφάλεια των συνόρων κατέχουν κυρίαρχη θέση σε ένα παζάρι γεμάτο κορόιδα: το πλήθος των υπό θεώρηση μέτρων και των υποσχέσεων για χρηματοδοτήσεις αφορούν τη μάχη κατά της «παράνομης μετανάστευσης» - τουτέστιν, από την οπτική γωνία των χωρών προέλευσης, κατά της αποδημίας.

Τον Απρίλιο του 2010, ο πρόεδρος του Μάλι, αφουγκραζόμενος τους ομοεθνείς της διασποράς, διαφώνησε με «τις συστηματικές επαναπροωθήσεις προς τα σύνορα».

Επιβολή αποφάσεων

Ο λόγος περί συνανάπτυξης επιτρέπει να επιβληθούν μονόπλευρα ευρωπαϊκές αποφάσεις σε πληθυσμούς που ξαφνικά κρίνονται ικανοί να γίνουν «πρωταγωνιστές της ίδιας τους της ανάπτυξης» και ταυτόχρονα να διαδοθεί η ιδέα, στην Ευρώπη αλλά και στους τόπους αναχώρησης, πως η ανάπτυξη των χωρών προέλευσης θα εμποδίσει την παράνομη μετανάστευση. Διπλή πλάνη: η οικονομική απογείωση μιας χώρας, στην πραγματικότητα μάλλον ενισχύει την κινητικότητα των υπηκόων της· όσο για τη «βοήθεια», συνήθως υπεξαιρείται από τους ιθύνοντες. Πρόκειται, πάντως, για αποτελεσματική εξαπάτηση, καθώς, προκειμένου να σιγουρέψουν την εκτέλεση της αποστολής που τους έχει ανατεθεί, του «φιλτραρίσματος», οι χώρες αμπαρώνουν τα σύνορά τους και μετατρέπονται σε δεσμοφύλακες των ίδιων των ομοεθνών τους.

Αυτά είναι τα χειροπιαστά αποτελέσματα της συνεργασίας που έχει θεσπιστεί, λόγου χάρη, ανάμεσα στην Ισπανία και σε ορισμένους από τους εξ Αφρικής γείτονές της: στην Αλγερία και στο Μαρόκο, ο νόμος θεωρεί αδίκημα την παράνομη μετανάστευση, ενώ η Σενεγάλη την τιμωρεί εμπράκτως.

Οι λαοί δεν είναι τα κορόιδα αυτού του αντίστροφου αποκλεισμού. Ετσι το παρουσίαζε νηφάλια στον τίτλο της η σενεγαλέζικη εφημερίδα «Le Soleil» την παραμονή της ευρωαφρικανικής συνδιάσκεψης του Ραμπάτ, το 2006: η «υπεργολαβία» αυτή σημαίνει πως «η Ευρώπη κλείνει τα σύνορά μας».

(1) Συμπεράσματα της τέταρτης συνόδου των υπεύθυνων για θέματα μετανάστευσης ευρωπαίων υπουργών, Λουξεμβούργο, 1991.

(2) Βλ. τον φάκελο «Passeurs d'etrangers» («Λαθρέμποροι αλλοδαπών»), Plein Droit, no 84, Παρίσι, Μάρτιος 2010.

(3) Σ.τ.Μ.: Το «outsourcing» για μια επιχείρηση σημαίνει την ανάθεση μέρους της παραγωγής, των υπηρεσιών ή των δραστηριοτήτων της σε εξωτερικούς συνεργάτες. Ενα παράδειγμα είναι η ανάθεση της καθαριότητας σε εταιρείες καθαρισμού αντί σε μισθωτούς υπαλλήλους. Για τις ανάγκες του συγκεκριμένου κειμένου, ο πλησιέστερος όρος στα ελληνικά είναι «υπεργολαβία». Ο γαλλικός όρος είναι «externalisation» (κυριολεκτικά: «εξωτερίκευση»).

(4) Πενταετές πλάνο που καθορίζει τις προτεραιότητες της Ε.Ε.

(5) Διαβάστε: Philippe Rekacewicz, «Migrations, sauvetage en mer et droits humains» («Μεταναστεύσεις, θαλάσσια διάσωση και ανθρώπινα δικαιώματα»), Visions cartographiques, 27 Σεπτεμβρίου 2009, http://blog.mondediplo.net

(6) Migreurop (συντονισμός τόμου: Emmanuel Blanchard και Anne-Sophie Wender), Guerre aux migrants. Le livre noir de Ceuta et Melilla («Πόλεμος στους μετανάστες. Η μαύρη βίβλος της Θέουτα και της Μέλιγια»), Syllepse, Παρίσι, 2007.

(7) Loubna Bernichi, «La Marine royale enfoncee» («Η βύθιση του βασιλικού ναυτικού»), Maroc Hebdo International, Καζαμπλάνκα, 16 Μαΐου 2008.

(8) Claudia Charles, «Accords de readmission et respect des droits de l'homme dans les pays tiers» («Συμφωνίες επανεισόδου και σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες»), ενημερωτικό σημείωμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Σεπτέμβριος 2007. Βλ. επίσης: www.migreurop.org/article1348.htm(9) Σ.τ.Μ.: Αραβική ονομασία για τις ισλαμικές χώρες της βόρειας Αφρικής, πλην Αιγύπτου: Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Μαυριτανία και Δυτική Σαχάρα.

(10) Για το Μαρόκο διαβάστε: www.migreurop.org/article1395.html

(11) Associazione per gli Studi Giuridici sull'Immigrazione (ASGI, Σύλλογος για τις Νομικές Σπουδές πάνω στη Μετανάστευση), Μπολόνια, www.asgi.it

(12) Εκθεση για την Ιταλία της Επιτροπής για την πρόληψη βασανιστηρίων και απάνθρωπων ή ταπεινωτικών ποινών ή μεταχειρίσεων (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης, 28 Απριλίου 2010.

* Αντιστοίχως, ανθρωπολόγος στο CNRS (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών) και νομικός στο GISTI (Ομιλος Πληροφόρησης και Υποστήριξης Μεταναστών), αντιπρόεδρος του δικτύου Migreurop.


enet.gr

Συνεχίζουν την απεργία πείνας στις φυλακές των Τρικάλων

Για ένατη ημέρα συνεχίζουν την απεργία πείνας οι κρατούμενοι στις φυλακές Τρικάλων, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την απόρριψη μεγάλου ποσοστού αιτήσεων αδειών από τη διεύθυνση των φυλακών και για κακή συμπεριφορά υπαλλήλων.

Σήμερα, μάλιστα, ο αριθμός των απεργών πείνας αυξήθηκε από 200 σε 400 άτομα.



enet.gr

Η... ιδέα του ψηφιακού τατουάζ σε μετανάστες


Ο Πατ Μπερτρός, ένας γιατρός, υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών στις προκριματικές εκλογές για το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, εισηγείται μια λύση: «Νομίζω πως πρέπει να τους συλλαμβάνουμε, να τους καταχωρίζουμε, να βεβαιωνόμαστε πως γνωρίζουμε πού βρίσκονται και τι κάνουν. Στην πραγματικότητα, είμαι υπέρ της άποψης να τους εμφυτεύουμε μικροτσίπ. Στον σκύλο μου μπορώ να βάλω τσιπάκι προκειμένου να τον ξαναβρώ. Γιατί να μην μπορώ να "τσιπάρω" έναν λαθρομετανάστη;» Για τον Ολιβιέ Ερτσέντ, καθηγητή πληροφορικής, που επισημαίνει αυτές τις προτάσεις στο ιστολόγιό του (1), είναι «μία από τις ελάχιστες φορές που χρησιμοποιείται σκόπιμα ο όρος "καταχώριση" για να περιγράψει μια φιλοδοξία η οποία ξεπερνά κατά πολύ την απλή "καταγραφή" (ήδη πολύ προχωρημένη) των ανθρώπινων όντων». Ωστόσο, με ή χωρίς τσιπάκι, ο άνθρωπος χωρίς χαρτιά -στα αγγλικά undocumented, ακαταχώριστος- είναι ήδη «καταχωρισμένος» από την αστυνομία. Προκειμένου να εφαρμόσουν τις πολιτικές της «επανεισόδου», οι ευρωπαϊκές αστυνομίες χρησιμοποιούν τη βιομετρική καταγραφή. Δημιουργημένο το 2003, το αρχείο Eurodac συσχετίζει «προσωπικά δεδομένα» με τα αποτυπώματα των δέκα δακτύλων και της παλάμης των αιτούντων άσυλο και των «παράνομων» ξένων υπηκόων. Για να αποφύγουν κάτι τέτοιο, κάποιοι μετανάστες ήδη καταφεύγουν στον αυτοακρωτηριασμό, αλλοιώνοντας τα ακροδάχτυλά τους με καυτό σίδερο ή με γυαλόχαρτο (2). Η ψηφιακή καταγραφή των ανθρώπων φτάνει μέχρι τη σάρκα τους.

(1) «"We should document them"» («"Θα πρέπει να τους καταχωρίζουμε"»), 2 Μαΐου 2010, http://affordance.typepad.com

(2) Jean-Marc Manach, «Les "doigts brules" de Calais» («Τα "καμένα δάχτυλα" του Καλέ»), La valise diplomatique, 25 Σεπτεμβρίου 2009, www.monde-diplomatique.fr


Στο δρόμο ή στα κελιά της Παγανής θα βρεθούν 60 παιδιά

Εληξε η Σύμβαση λειτουργίας της Μονάδας Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων Αγιάσου Λέσβου,ενας από τους ελάχιστους χώρους πραγματικής φιλοξενίας ανηλίκων προσφύγων απειλείται με λουκέτο. Το «Σπίτι της Ελευθερίας», όπως το ονόμασαν τα παιδιά, τα δυο χρόνια λειτουργίας του, φιλοξένησε στην πραγματικότητα -σε αντίθεση με την Παγανή Λέσβου- εκατοντάδες παιδιά πρόσφυγες, θύματα σωματικής και ψυχολογικής βίας, βασανιστηρίων, πολέμων, εμφυλίων, συγκρούσεων, διακρίσεων και ρατσισμού από Αφγανιστάν, Σομαλία, Ιράκ, Παλαιστίνη και άλλες χώρες.
Η λειτουργία ξεκίνησε επίσημα στις 10/07/08, από μηδενική βάση, με ελάχιστα εφόδια και χρειάστηκε τεράστια προσπάθεια από τους εργαζόμενους, άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους φορείς, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αλλά και απλούς πολίτες, προκειμένου να φτάσουμε στο σημείο να μιλάμε σήμερα για ένα Κέντρο, αναγνωρισμένο σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο ως πρότυπη Δομή Υποδοχής και Φιλοξενίας, γεγονός που επιβεβαιώνεται από δεκάδες αναφορές διεθνών Οργανισμών και ΜΜΕ. Σήμερα, όμως, η ανανέωση της Σύμβασης λειτουργίας παραμένει ανυπόγραφη σε κάποιο συρτάρι υπουργείου με αποτέλεσμα 60 παιδιά, ασυνόδευτοι πρόσφυγες, να βρεθούν απροστάτευτοι και χωρίς στέγη και οι 16 εργαζόμενοι της Μονάδας εξαναγκάζονται να διακόψουν άμεσα την παροχή των εξειδικευμένων υπηρεσιών προς τους ασυνόδευτους ανήλικους. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους «Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες και τις προσωπικές υπερβάσεις που όλοι και όλες έχουμε καταβάλλει κατά τα δύο αυτά χρόνια, καλούμαστε να παρακολουθήσουμε την όποια επισφαλή συνέχιση του έργου μας, την τύχη δηλαδή που θα έχουν τα παιδιά που μέχρι χθες είχαμε την ευθύνη τους, μέσα από εφημερίδες, ραδιόφωνα και δελτία ειδήσεων. Νιώθουμε -ηθικά και επαγγελματικά- υποχρεωμένοι να εκφράσουμε δημόσια την αγωνία μας για “το αύριο” των 60 παιδιών που φιλοξενούνται στο Β’ κτιριακό συγκρότημα του Ιδρύματος «Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ», αλλά και για το δικαίωμα στην εργασία, όλων των εξειδικευμένων εργαζομένων της Μονάδας.»


www.epohi

NO BORDER CAMP in Brussels


from 27th of September till 3th of October included

A NO BORDER CAMP ?

The NO BORDER CAMP IN BRUSSELS follows the tradition of No Border camps,
organised all over the world since the 90s. Neither a normative frame,
nor an organization, the No Border Camp is most of all a meeting, a
convergence of struggles aiming to end the system of borders that dived
us all.

Like in Calais or Lesvos in 2009 it’s about building a temporary and
autonomous space of living, thinking, sharing (experiences, skills,
information, analysis,…) actions concerning the questions of borders,
migration and the right of freedom of movement and to chose the place
where you want to live

OUR BASIC DEMANDS ARE:

- No one is illegal!
- No borders, no nations!
- Equal rights for everybody!
- Freedom of movement and settlement!
- Against capitalist and authoritarian systems that are the origin of
forced exile, wars and misery.


OUR BASIC PRINCIPLES ARE:

* The camp and the actions organized during the No Border are based
on self-organisation.
* The sexist, racists and violent behaviour are not tolerated in
the camp.
* The targets of the actions of the No Border are multiple and
various, they are not only related to the structures of the repression
of migrants: the anti-migratory policies take place in a capitalist and
European structure that is the base of the problem, repression does not
concern only migrants.
* All the partivipants of the camp accept and respect the different
ways of acting.
* All the participants of the camp are solidary against state
repression.


WHY IN BRUSSELS?

Belgium will take presidency of the European council from July 1st until
21st of December 2010. As the capital of Europe Brussels is the symbol
of the development of the European (anti-) migration policy

In reality the European union is, since over 10 years) more and more
closing it’s doors for migrants, constructing a real fortress Europe.
Europe tightens the repression (forcing people into clandestine
existence, raids , locking people up and expulsing "people without
papers") that is already enforced by Belgium and the different member
states.

So Europe is organising, with the help of Frontex (European agency
organising the operational cooperation at the exterior borders) border
patrols, helicopters, boats, and it shifts it’s frontiers towards Azia
and Africa by financing states (from Ukraine up to Marocco) to enforce
the prevention of migration in its name.

By organising a no border camp in Brussels we want to question this
(anti-) migration policy

WHEN IN BRUSSELS?

- The construction of the camp will be from September 24th until
September 26th 2010.
- Activities will start on September 27th and will continue until
October 3thd.
- During this week we would like to see Brussels swarming with different
activities about (anti-) migration policy and it’s consequences. The
camp is also offering the opportunity to fight together with different
action strategies, but also to build up a longue term dynamic We invite
all (individuals or collectives) to participate as they see fit and to
propose their own activities or cooperations.

There will be four big action days:

On the 26th of Septembre will be a big manifestation to the detention
center. The manifestation will also be linked to the commemoration of
Semira Adamu, who was killed 1998 by cops, who wanted to deport her.

On the 27th of Septembre will be some kind of blockade of the European
Defense Agency.

On the 29th of Septembre will be a mass action against the ECOFIN summit.

On 2nd of Octobre will be a No Border No Nation manifestation.

Also there will be other actions, workshops, presentations and so on.
And there is many space for your ideas.


HOW TO SUPPORT AND HOW TO PARTICIPATE ?

A no border Camp is what everybody wants to make of it, everybody can
play his /her part and offer support.

- By participating in the organisation of the camp, by working in one of
the different workinggroups (mobilisation, logistics, media, big demo,
internet, medical , programmation, welcoming committee, finances,
translations, cooking and juridical)

- By making a (modest or genial) proposal for a workshop, film, expo,
lecture. We propose the following themes:

* The security politics Frontex and the militarisation of borders.
* Clandestinity and the struggle of migrants.
* Capitalism and migration.
* Closed detention centres for migrants and deportations.
* European (anti-)migration politics.

- By mobilising, participating in actions, coming to the big demo, or by
organising your own actions that can halt the deportation machine.

- By organising a benefit (a concert, a night out, a popular kitchen)

- By proposing terrains, sites, sleeping places for actions or activists.

- By doing a financial or material donation

- By offering material (tents, vans, kitchen material, portable toilets…)

You also can join us. The more we are to bring about change, the faster
fortress Europe will fall.


CONTACT: nobordercamp@vluchteling.be

WWW.NOBORDERBXL.EU.ORG



On the website you will also find links to print out posters and flyers
in different languages


Next international meeting will be on the 21st and 22nd of August in
Brussels.
_________


____________________________

23 Ιουλίου 2010

Συγκρούσεις στα Γιάννενα μεταξύ κατοίκων του χωριού ελληνικού και ματ .


Το μΠΑτΣΟΚ κατά το προσφιλές του άθλημα στέλνει δυνάμεις καταστολής για να ...."συζητήσουν "το ζήτημα του χυτά με τους κατοίκους της περιοχής .
Για όσους αναμασάμε τι καραμέλα " κανείς δεν θέλει χυτά στο χωριό του "
να του υποβάλουμε κάποια ερωτήματα και ας μας απαντήσει .

Το μπατσοκ με το πράσινο μπλε κράτος που έχει στήσει ρώτησε ποτέ ?, ήρθε σε επαφή με αυτούς που μένουν εκεί ? να τους ρωτήσει αν θέλουν ?

Οχι απλά ένα πρωί έμαθες ότι τα σκουπίδια έρχονται δίπλα σου . Και φαντάσου πως το να ρωτήσεις και τέλος πάντων να το προτείνεις και να συνεργαστείς με τους κατοίκους είναι κοινοτική οδηγία αλλά στα παπάρια τους κάτι τέτοια.

Βρέθηκε με τους ανθρώπους αυτούς να τους δείξει ένα σχέδιο του πως θα γίνει να τους δείξει πως θα είναι βιώσιμο και οικολογικό ?

Οχι ..........μα δεν έχει να κάνει σου λέει το κράτος.......... ιδιώτης εργολάβος το φτιάχνει και δεν δίνει δεκάρα στην καχυποψία (λογική .. στην χώρα των λαμόγιων ζούμε ) του χωρικού για άλλη μια άπατη... άλλο ένα "έργο" χωρίς της προδιαγραφές που πρέπει .

Το μπατσοκ δεν έχει ανάγκη από λόγια και έργα ...προχωράει με τα γκλοπ

μόνο που κάποια μέρα θα σας μπουν στο ..... όλο



Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Πόλα Ρούπα και τον Νίκο Μαζιώτη

Βρισκόμενη σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και με σοβαρή επιπλοκή στην κύηση, η Πόλα Ρούπα -κρατούμενη για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα- υποχρεώνεται να αντιμετωπίζει και την ειδική-εκδικητική μεταχείριση των μπάτσων και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Αντιμετώπισε τις σκόπιμες καθυστερήσεις όποτε υπήρξε ανάγκη άμεσης μεταφοράς της στα νοσοκομεία, την ασφυκτική σε βαθμό ψυχολογικού βασανισμού αστυνομική επιτήρηση τις στιγμές της νοσηλείας της, την ελαχιστοποίηση της επικοινωνίας της με τα συγγενικά πρόσωπα και τους δικηγόρους της. Μέρος της ίδιας μεταχείρισης και η αποστέρηση των επισκεπτηρίων από τον σύντροφό της Νίκο Μαζιώτη -κρατούμενο επίσης για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα. Από τις 15 Ιουλίου ο Ν. Μαζιώτης βρίσκεται σε απεργία πείνας διεκδικώντας τη δυνατότητά του να επισκέπτεται τη σύντροφό του και το παιδί τους. Από τις 19 Ιουλίου αρκετοί ακόμα αγωνιστές μέσα στις φυλακές προχωρούν σε αποχές συσσιτίου αλληλέγγυοι μαζί τους.

Την ίδια στιγμή βρίσκονται σε αποχή από το συσσίτιο και τις θεραπείες, οι νοσηλευόμενοι στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Ένα υποτιθέμενο νοσοκομείο, ένα άθλιο, βρώμικο και γεμάτο ελλείψεις μέρος όπου πετάγονται άνθρωποι με αναπηρίες, εγκεφαλικά και θανατηφόρες ασθένειες, μία "ανθρώπινη χωματερή" όπως το αποκαλούν οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Εκεί βρίσκεται προφυλακισμένος και ο αναρχικός Σίμος Σεϊσίδης που δέχθηκε σφαίρες πισώπλατα κατά τη σύλληψή του με συνέπεια τον μετέπειτα ακρωτηριασμό του ποδιού του. Κατά τη νοσηλεία του μπόρεσε και αυτός να γνωρίσει απλόχερα την "αστυνομική περίθαλψη", από το ασθενοφόρο μέχρι το κρεβάτι της εντατικής και μέχρι το χειρουργείο του ακρωτηριασμού οι μπάτσοι ήταν ασφυκτικά παρόντες, επιβάλλοντας απομόνωση, επιδιδόμενοι σε προσβολές και ψυχολογικό πόλεμο, παρεμποδίζοντας το ιατρικό έργο.

"Γι' αυτούς που απαρτίζουν την οικονομική και πολιτική ελίτ, ο ανθρωπισμός και η αξία της ανθρώπινης ζωής δεν αφορά κανέναν άλλον πέραν των ταξικά ομοίων τους και των οικογενειών τους. Δεν αφορά τους προλετάριους, τους φτωχούς, τους μη έχοντες που αρρωσταίνουν και πεθαίνουν υπό τις όλο και πιο άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης που ισχύουν για τα χαμηλά κοινωνικά και ταξικά στρώματα. Οι φτωχοί είναι υποχρεωμένοι να υποσιτίζονται, να τρέφονται με δηλητήρια, να μην έχουν στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, να πεθαίνουν στα ράντζα των υπό διάλυση δημόσιων νοσοκομείων. ... Ο ανθρωπισμός τους δεν αφορά τους φυλακισμένους που στοιβάζονται στις φυλακές-αποθήκες ψυχών, που αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι τρίτης κατηγορίας από το καθεστώς και που η αξία της ζωή τους κοστολογείται ανάλογα με την έκταση που θα λάβει ο θάνατός τους σε μια στήλη εφημερίδας. Ο ανθρωπισμός τους δεν αφορά τους εχθρούς του συστήματος, για τους οποίους, στην πραγματικότητα και παρά τις όποιες γελοίες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα επιθυμούσαν τη φυσική τους εξόντωση. Αν κάτι τους εμποδίζει είναι, όπως προανέφερα, το πολιτικό κόστος και μόνο αυτό." Π. Ρούπα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ, 6:30μμ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (μετρό μεγάρου μουσικής)
-όπου είναι προγραμματισμένο να γεννήσει η συντρόφισσα με καισαρική-


athens.indymedia

Η δημοκρατία τους εκδικείται. Φτάνει πια.

Γιορτή δημοκρατίας
Στις 24/7 κλείνουν 36 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας και οι έχοντες την τιμή να τη διαφυλάξουν από τους εσωτερικούς εχθρούς αποφασίζουν:
  • Το παιδί της Ρούπα και του Μαζιώτη να γεννηθεί παρουσία αντρών της Αντιτρομοκρατικής.
  • Η μητέρα του να συνεχίσει να βρίσκεται σε καθεστώς «ειδικής ανάγκης» με 24ωρη παρακολούθηση και εξευτελιστικούς ελέγχους. Κάθε αυτονόητο για την ανθρώπινη ύπαρξη δικαίωμα αναστέλλεται μέχρι νεωτέρας.
  • Ο πατέρας δε δικαιούται να δει το παιδί του στο μαιευτήριο, ούτε θεωρείται βέβαιο ότι θα μπορεί να το δει και αργότερα για αυτονόητους λόγους «δημόσιας ασφάλειας».
Η δημοκρατία τους εκδικείται. Φτάνει πια.
Ξέρουμε ότι όποιος αντιστέκεται, δεν σκύβει το κεφάλι, δεν υπογράφει δηλώσεις μετανοίας, δεν μπορεί παρά να είναι εχθρός και απειλή γι αυτούς και σαν τέτοιος αντιμετωπίζεται. Ξέρουμε επίσης, πολύ καλά ότι το σύνταγμα, οι νόμοι, που τάχα έχουν θεσπίσει είναι δικά τους και εφαρμόζονται κατά το δοκούν.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Οι πολιτικοί κρατούμενοι δεν είναι μόνοι, δίπλα τους υπάρχει ένα κίνημα αλληλεγγύης που δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλο τη διαιώνιση των «ειδικών εκδικητικών μέτρων». Στεκόμαστε στο πλευρό του απεργού πείνας Ν. Μαζιώτη και στον αγώνα αξιοπρέπειας που δίνει η Π. Ρούπα.
Δεν ζητάμε τίποτα – απαιτούμε το αυτονόητο:
  • Ο Ν. Μαζιώτης να μεταβεί στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» για να δει μετά τον τοκετό το γιό του και την συντρόφισσά του.
  • Να εξασφαλιστούν ελεύθερα επισκεπτήρια μεταξύ τους στη φυλακή χωρίς εμπόδια και παρενοχλήσεις.
  • Να σταματήσει ο ψυχολογικός πόλεμος σε βάρος της Π. Ρούπα (24ωρη παρακολούθηση, επίβλεψη από την Αντιτρομοκρατική των ιατρικών εξετάσεων, περιορισμός και παρεμπόδιση επισκεπτηρίων και τηλεφωνικής επικοινωνίας κ.ά.) Να διασφαλιστούν οι συνθήκες εκείνες τόσο κατά τον τοκετό όσο και μετά που θα επιτρέψουν την ομαλή έκβαση της νοσηλείας της
Καλούμε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να αντιδράσει στις ασφυκτικές συνθήκες που δημιουργούν οι ένστολοι ανθρωποφύλακες του Χρυσοχοΐδη τόσο στην Ρούπα όσο και στην ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου.
Η αλληλεγγύη στον αγώνα των πολιτικών κρατούμενων είναι αδιαπραγμάτευτη
21/7/2010

Δράση για την Ελευθερία

22 Ιουλίου 2010

Προσφορά φαγητού και ρούχων σε άστεγους

Η νέα οικονομική κατάσταση που δημιουργείται στη χώρα μας και η δραστική περιστολή των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη της αλληλεγγύης μας προς τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν ούτε καν τα βασικά προς το ζην.

Οι εθελοντές του προγράμματος "Φίλοι των Αστέγων" της "Αρμονικής Ζωής" περιμένουν να πυκνώσουμε τις γραμμές τους και να χαρούμε μαζί τους την ικανοποίη...ση της ενότητας και της προσφοράς.

ΗΜΕΡΑ - ΩΡΑ
Κάθε Πέμπτη, 3.00 - 3.30 μμ
(από τον Οκτώβριο και κάθε Δευτέρα)

ΤΟΠΟΣ
Πεδίον 'Αρεως

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
"Αρμονική Ζωή"

ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
210.6818220, 210.6818151, 22990.40314,5,6
6972.053111 (Θεόδωρος Ιγνατιάδης)


ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
* Να μαγειρέψουμε μία ή περισσότερες φορές.
* Να φτιάξουμε σάντουιτς.
* Να αγοράσουμε φρούτα ή κονσέρβες με φαγητά.
* Να προσφέρουμε ρούχα (καθαρά και σε καλή κατάσταση)
* Να προσφέρουμε χρήματα για την αγορά τροφίμων.
* Να περάσουμε με το αυτοκίνητό μας από σπίτια ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να μαγειρεύουν, αλλά δεν μπορούν να φέρνουν τα φαγητό στα σημεία συγκέντρωσης.
* Να βοηθήσουμε στην ετοιμασία των πακέτων και στην διανομή τους στους άστεγους.
* Να ενημερώσουμε για το πρόγραμμα και να ευαισθητοποιήσουμε καινούργιους φίλους.



21 Ιουλίου 2010

Συνεργασία Γιωργάκη με τους εγκληματίες της κυβέρνησης του Ισραήλ





- Με νωπό ακόμη το αίμα των νεκρών από την επίθεση του Ισραηλινού στρατού στο Στόλο της Ελευθερίας

- Με ανοιχτές ακόμα τις πληγές στα σώματα των αγωνιστών -μεταξύ τους και Ελληνες- που ταξίδευαν για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό

- Με την κυβέρνηση του Ισραήλ να επιμένει ακόμη στο δικαίωμά της να συμπεριφέρεται ως χωροφύλακας της Μεσογείου και να μη διστάζει να διαπράττει τα χειρότερα εγκλήματα, όχι μόνο εναντίον των Παλαιστινίων, αλλά και εναντίον όσων τους συμπαραστέκονται

- Χωρίς την παραμικρή πράξη επανόρθωσης του σιωνιστικού κράτους, που όχι μόνο κατέχει παράνομα τα πλοία που έχει αρπάξει, αλλά δεν απέδωσε ούτε τα προσωπικά είδη των επιβαινόντων στο Στόλο της Ελευθερίας

η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε επίσημα ότι ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μεταβαίνει στο Ισραήλ για επίσημη επίσκεψη, στη διάρκεια της οποίας θα συναντηθεί με τους επιφανείς εγκληματίες Νετανιάχου, Λίμπερμαν και σία.

Η ισραηλινή «Χααρέτζ» δεν κρύβει ότι από τον περασμένο Μάη μέχρι πρόσφατα «το Ισραήλ είχε εντατικές διαβουλεύσεις με την Ελλάδα σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η αναχώρηση των σκαφών, να καθυστερήσουν ή να πειστούν να μην προσπαθήσουν να παραβιάσουν τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και να ξεφορτώσουν τα φορτία τους στο El-Arish της Αιγύπτου ή στο λιμένα Ashdod του Ισραήλ».

Η ελληνική «Ελευθεροτυπία», επικαλείται κυβερνητικές πηγές σύμφωνα με τις οποίες «η επίσκεψη στο Ισραήλ έχει μεγάλη σημασία για την κυβέρνηση, γιατί γίνεται σε μια περίοδο κατά την οποία οι σχέσεις της χώρας αυτής με την Τουρκία είναι τεταμένες, οπότε δημιουργούνται προοπτικές που μπορεί η Ελλάδα να αξιοποιήσει».

Ο Ισραηλινός Τύπος χαρακτηρίζει την Ελλάδα «νέο στρατηγικό σύμμαχο του Ισραήλ» και αποδίδει τη σχετική πρωτοβουλία στον Ελληνα πρωθυπουργό.

Στο μεταξύ

- Τη Δευτέρα και την Τρίτη (19-20 Ιουλίου), ο ελληνικός εναέριος χώρος παραχωρήθηκε στην Ισραηλινή αεροπορία για να πραγματοποιήσει μεγάλη άσκηση με πολεμικά αεροσκάφη και ελικόπτερα. Χωρίς τη συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει αυτή την άσκηση (αποστολή μεγάλης ακτίνας), μετά την απαγόρευση της χρήσης του Τουρκικού εναέριου χώρου εκ μέρους της κυβέρνησης Ερντογάν. «Κλειδωμένη έξω από την Τουρκία, η ΙΑF ψάχνει χώρο για τις ασκήσεις της», έγραφε πρόσφατα η «Jerusalem Post».

- Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου, το δεύτερο μέρος της κοινής ελληνο-ισραηλινής άσκησης «Μίνωας 2010», που αναγκάστηκε να αναστείλει η κυβέρνηση Παπανδρέου, μετά την επίθεση στο Στόλο της Ελευθερίας, προσδιορίστηκε να γίνει τον ερχόμενο Οκτώβρη.

- Τον ίδιο μήνα, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου (βλ. «Ποντίκι», 15.7.2010) θα γίνει για πρώτη φορά στην ιστορία κοινή άσκηση Ελληνικών και Ισραηλινών ειδικών δυνάμεων στο Ισραήλ. Το σενάριο της άσκησης εστιάζεται κυρίως στις «μάχες εντός κατοικημένων περιοχών», στις οποίες ο σιωνιστικός στρατός κατέχει το know how, αντιμετωπίζοντας καθημερινά τους Παλαιστίνιους αγωνιστές της ελευθερίας και οργανώνοντας σφαγές σαν την επιχείρηση «Χυτό Μολύβι» με την οποία ισοπέδωσε τη Λωρίδα της Γάζας.

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τις καταγγελίας της Πρωτοβουλίας «Ενα Καράβι για τη Γάζα», ότι η ελληνική κυβέρνηση υπήρξε συνυπεύθυνη για την πειρατική-δολοφονική επίθεση ενάντια στο Στόλο της Ελευθερίας.

Η αναβάθμιση των ελληνο-ισραηλινών διπλωματικών και στρατιωτικών σχέσεων προσβάλλει βάναυσα τα αισθήματα του ελληνικού λαού, γι' αυτό και την καταδικάζουμε.

Απαιτούμε τη διακοπή των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων και το ξήλωμα της πρεσβείας των εγκληματιών από την Αθήνα.

Απαιτούμε την άμεση επιστροφή των πλοίων του Στόλου της Ελευθερίας.

Απαιτούμε την άμεση διεκπεραίωση της μήνυσης που έχουν υποβάλλει ενάντια στους εγκληματίες του Ισραήλ (πολιτικούς και στρατιωτικούς) οι Ελληνες που επέβαιναν στο Στόλο της Ελευθερίας, ώστε να δικαστούν για τα εγκλήματά τους.


Ο ελληνικός λαός απαιτεί την τιμωρία των εγκληματιών του Ισραήλ

Η ελληνική κυβέρνηση συσφίγγει τις σχέσεις της μαζί τους


Η Πανελλαδική Γενική Συνέλευση της Πρωτοβουλίας

ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ

20 Ιουλίου 2010

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ - ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ - ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ



ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ

ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΩ ΠΛΑΤΕΙΑ - ΣΠΙΑΝΑΔΑ, ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ - ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ - ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.

ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΕ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΝΑ ΜΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΒΑΛΟΥΝΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΑ ΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΛΑΝΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ...

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ - ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ (ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ - ΓΙΑΝΝΕΝΑ - ΚΕΡΚΥΡΑ) ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΤΕ ΨΥΧΙΚΑ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΡΟΥΧΑ, ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΑ.

ΠΡΟΒΟΛΕΣ - ΜΟΥΣΙΚΗ.

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΟΚΤΩ,

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ -

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.


Κι όμως.......Θα μπορούσαμε όλοι να ήμασταν πλούσιοι.

Kι όμως δεν είναι αστείο.

Τα τελευταία χρόνια η παραγωγικότητα έχει αυξηθεί με ραγδαίους ρυθμούς αλλά οι εργαζόμενοι εισπράτουν ανεργία, απαξίωση και κοινωνικό αποκλεισμό. Το σύστημα καταρρέει και προσπαθεί να επιωβιώσει με τις ταχυδακτυλουργικές αλχημείες του τραπεζικού συστήματος.

Ανυπακοή, αντίσταση και ξεσηκωμός απέναντι σε ένα Καπιταλιστικό σύστημα που σάπισε εγινε ζόμπι και δαγκώνει.


doctormarkon

Μικρά μαθήματα .. αντικαπιταλισμού

λοιπόν ρεμάλια ακούστε

ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα το όποιο δεν το ενδιαφέρει να βρει λύσεις σε προβλήματα όπως το περιβαλλοντικό η το κοινωνικό ...
ίσα ίσα κάνει το αντίθετο .... δημιουργεί προβλήματα παράγοντας έτσι καινούργια προϊόντα ή ειδικούς που θα "λύσουν" τα προβλήματα αυτά .....

είναι ένα σύστημα που δεν θέλει ανθρώπους να το πιστεύουν άλλα να το έχουν ..... ανάγκη


και η ανάγκη όπως γνωρίζετε διώχνει κάθε αξιοπρέπεια από το άτομο

ΞΥΠΝΉΣΤΕ






Ολόκληρο το κείμενο του μνημονίου

Kατεβαστε σε pdf oλόκληρο το κείμενο του μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα μέτρα που θα ληφθούν από το 2010 έως και το 2014, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης της Ελλάδας με 110 δισ. ευρώ .

Στείλτε το παντού σε μια προσπάθεια να πληροφορηθεί ο κόσμος τα αντεργατικά μέτρα που εμπεριέχει .

κατεβάστε εδώ




Σοκάροντας τους ανθρώπους ως την υποταγή

Απεργία πείνας από σήμερα στις φυλακές Τρικάλων

* 8η μέρα αποχής συσσιτίου για τους κρατούμενους οροθετικούς
* Από χθες ξεκίνησαν αποχή και οι κρατούμενοι με χρόνιες παθήσεις
* Απεργία πείνας, ύστερα από 2 βδομάδες αποχή συσσιτίου, ξεκινούν 200 κρατούμενοι από τις φυλακές Τρικάλων
* Απεργία πείνας από τις 15 Ιουλίου ξεκίνησε ο Ν. Μαζιώτης για να του επιτραπεί να δει το νεογέννητο παιδί του. 60 αλληλέγγυοι κρατούμενοι ξεκίνησαν χθες αποχή συσσιτίου
* Συνεχίζονται οι βασανισμοί στον Σίμο Σεϊσίδη. Καθυστερεί η Αντιτρομοκρατική την τοποθέτηση πρόσθετου μέλους

Για την αποθήκη ψυχών, το κατ' ευφημισμό «Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού - Άγιος Παύλος» μίλησαν σήμερα, σε συνέντευξη Τύπου, που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, πρώην κρατούμενοι - ασθενείς καθώς και δικηγόροι και γιατροί.
Τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης στην πτέρυγα των οροθετικών -που βρίσκονται για 8η μέρα σε αποχή συσσιτίου- περιέγραψε ο πρώην κρατούμενος και οροθετικός, Άκης. «Οι οροθετικοί κρατούμαστε στο 2ο όροφο σε μία ειδική πτέρυγα με 5 κελιά δίκλινα, στα οποία συχνά στοιβάζονται μέχρι και 6 κρατούμενοι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι οι ελλείψεις φαρμάκων. Συνήθως τα φάρμακα αρκούν για 15 μέρες το μήνα. Τις υπόλοιπες μέρες είμαστε χωρίς θεραπεία με αποτέλεσμα να αδυνατεί ο οργανισμός μας. Από το 2004 δημιουργήθηκε ειδικό προαύλιο για τους οροθετικούς, το οποίο ποτέ δεν λειτούργησε ελλείψει προσωπικού. Έτσι προαυλιζόμαστε για μία ώρα το πρωί και άλλη μία το απόγευμα. Η καλύτερη λύση που θα μπορούσε να δοθεί είναι να μεταφερόμασταν στον Ελεώνα, όπου οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες και θα βοηθήσουν και την κατάσταση της υγείας μας».
Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης, μέλος της Πρωτοβουλίας, που κρατήθηκε επίσης στο Νοσοκομείο του Κορυδαλλού, ανέλυσε τις ελλείψεις του νοσοκομείου, αφού πρώτα ενημέρωσε ότι από χθες ξεκίνησαν αποχή συσσιτίου και οι κρατούμενοι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις. «Το νοσοκομείο αποτελείται από 10 θαλάμους 6μ. επί 6μ., όπου κρατούνται 12-14 ασθενείς. Κάθε θάλαμος έχει δύο κομοδίνα, ενώ δεν υπάρχουν καρέκλες, ούτε σεντόνια, σαπούνια, χαρτί υγείας. Δεν γίνεται καμία διάκριση ασθενών -πέρα των οροθετικών-, έτσι στον ίδιο θάλαμο κρατούνται φυματικοί, νεφροπαθείς, καρκινοπαθείς, ακρωτηριασμένοι. Σε κάθε θάλαμο αντιστοιχεί ένα καρότσι ώστε να μπορούν να πάνε τουαλέτα οι ακρωτηριασμένοι, ενώ σε κάθε ακτίνα αντιστοιχούν δύο τουαλέτες και ένα μπάνιο. Οι νοσηλευτές και οι γιατροί δεν εξετάζουν τους κρατούμενους στα κρεβάτια τους, αλλά τους υποχρεώνουν να πάνε εκείνοι στο ιατρείο. Φανταστείτε πώς θα φτάσει μέχρι το ιατρείο κάποιος χωρίς πόδια και χωρίς καρότσι; Ή πώς θα φτάσει κάποιος κατάκοιτος χωρίς φορείο να τον μεταφέρει;».
Μία από τις μεγαλύτερες «αδικίες» που υπόκεινται οι κρατούμενοι με χρόνιες παθήσεις είναι ότι υποχρεώνονται να εκτίουν την ποινή τους αθροιστικά αφού δεν δύνανται να εργαστούν, άρα δεν ευεργετούνται από τα μεροκάματα, ώστε να αποφυλακιστούν πιο γρήγορα. Αποτέλεσμα αυτού είναι πολλοί να πεθαίνουν μέσα στη φυλακή. «Πρόκειται για ευθανασία» παρατήρησε ο γιατρός, διευθυντής στο ενδοκρινολογικό τμήμα του Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας, Γιάννης Προκόβας, ο οποίος πρόσθεσε: «Αισθάνομαι ντροπή και ανατριχίλα που συμπολίτες μας ασθενείς, που βρίσκονται μάλιστα υπό την προστασία του κράτους, διαβιούν σε συνθήκες που θυμίζουν καταστάσεις Σπιναλόγκας του 19ου αιώνα ή, ακόμα χειρότερα, στρατόπεδα συγκέντρωσης του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, σε υποδομές και σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό αποτελούν καταπάτηση των υποχρεώσεων, κατακτήσεων, δικαιωμάτων που έχουν υπογράψει τα ευρωπαϊκά κράτη. Μένω πάντα έκπληκτος από την περιγραφή των όρων διαβίωσης συμπολιτών μας που νοσηλεύονται σε ειδικές συνθήκες. Το μεγαλύτερο έγκλημα είναι η υπερσυνταγογράφηση, το «χαπάκωμα», που αποτελεί το χαλί κάτω από το οποίο κρύβονται οι ουσιαστικές ανάγκες των ασθενών και επιβάλλεται η καταστολή στη λογική της γενίκευσης της σιωπής».
«Το μεγαλύτερο βασανιστήριο για τους κρατούμενους στο Νοσοκομείο είναι το καλοκαίρι. Δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή από τα πυρωμένα μπετά του Ιουλίου και του Αυγούστου. Στο Νοσοκομείο και το Ψυχιατρείο δεν υπάρχει ούτε ένας ανεμιστήρας. Το καλοκαίρι οι κρατούμενοι ασθενείς, οι οποίοι λόγω των χαπιών αισθάνονται ακόμα χειρότερα τη ζέστη, κάθονται ανάσκελα και προσπαθούν να φανταστούν τη δροσιά. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότερες αυτοκτονίες σημειώνονται αυτούς τους μήνες», πρόσθεσε ο δικηγόρος, πρώην κρατούμενος Χρήστος Νικολιτσόπουλος.
Συγκεκριμένα στις συνθήκες κράτησης του Σίμου Σεϊσίδη αναφέρθηκε ο δικηγόρος του, Κώστας Παπαδάκης: «Στη περίπτωση του Σίμου Σεϊσίδη έχει επιβληθεί τυπικά μία στοιχειώδης αντιμετώπιση της αναπηρίας του. Αλληλέγγυοι στο Σ. Σεϊσίδη συγκέντρωσαν χρήματα ώστε να τοποθετηθεί πρόσθετο μέλος στο ακρωτηριασμένο πόδι του. Ωστόσο, προκύπτουν συνέχεια εμπόδια στα ραντεβού του, τα οποία πρέπει να πραγματοποιούνται στα γραφεία της εταιρείας, επειδή η Αντιτρομοκρατική δεν μπορεί να στείλει φρουρούς». Πάντως είναι γενικό το πρόβλημα των αναπήρων κρατουμένων, οι οποίοι δεν χαίρουν κανενός ευεργετήματος, ούτε του ευεργετικού υπολογισμού μεροκάματων αλλά ούτε και κάποιου νόμου που θα προβλέπει αποφυλάκιση όσων πληρούν κάποιο ποσοστό αναπηρίας. «Ο νόμος 110Α του Ποινικού Κώδικα που τροποποιήθηκε το 2008, ύστερα από την απεργία πείνας των κρατουμένων, προβλέπει να επιτρέπεται η αποφυλάκιση των τετραπληγικών, για παράδειγμα, αλλά όχι των αναπήρων. Όλοι καταλαβαίνουμε γιατί. Εάν υπήρχε μία τέτοια πρόβλεψη τότε θα αποφυλακιζόταν ο Σάββας Ξηρός».
«Από τις 15 Ιουλίου ξεκίνησε απεργία πείνας ο Νίκος Μαζιώτης», ενημέρωσαν αλληλέγγυοι στους προφυλακισμένους για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, «με αίτημα να του επιτραπεί να επισκεφτεί τη σύντροφό του και το νεογέννητο παιδί του στις 25 Ιουλίου, καθώς και να επισκέπτεται ο ίδιος την οικογένειά του στη φυλακή και όχι το αντίθετο -όπως προβλέπεται από το νόμο- καθώς θα είναι δύσκολη η μετακίνησή τους. Συμπαραστεκόμενοι στα αιτήματα της Π. Ρούπα και του Ν. Μαζιώτη, 60 κρατούμενοι απέχουν από το συσσίτιο από χθες».

Από σήμερα απεργία πείνας στις φυλακές Τρικάλων

Σήμερα, Τρίτη 20 Ιουλίου, πάνω από 200 κρατούμενοι των φυλακών Τρικάλων αρχίζουν απεργία πείνας, ύστερα από 2 βδομάδες αποχής συσσιτίου. Μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων ενημέρωσαν ότι «κατεβαίνουν σε απεργία πείνας με τρία καίρια για τη συγκεκριμένη φυλακή αιτήματα: Να εγκρίνονται οι αιτήσεις για άδεια, οι οποίες σε ποσοστό 97% απορρίπτονται. Να εγκρίνονται οι υφ' όρων απολύσεις και να απομακρυνθεί ο κοινωνικός λειτουργός από τη φυλακή, ο οποίος, ενώ ο θεσμικός του ρόλος είναι να υπερασπίζεται τους κρατούμενους, έχει «περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο», αυτό της καταστολής.


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Κάλεσμα της ανοιχτής πρωτοβουλίας ενάντια στη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας του Αλέξανδρου Γ.

Στενές σχέσεις με τους διοικητές της ΕΛΑΣ αλλά και την αντιτρομοκρατική είχε ο Σ. Γκιόλιας σύμφωνα με τον δικηγόρο του

Τελικά ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν στόχος της «Σέχτας Επαναστατών», απ' ότι λένε τα ΜΜΕ.

Δεν θα μπούμε σε αστυνομικά σενάρια γιατί επιλέχτηκε να μπεί ο συγκεκριμένος στο στόχαστρο αυτής της οργάνωσης.

Χρήσιμο είναι όμως να συγκρατήσετε δυο πράγματα. Την παραδοχή που έκανε ο δικηγόρος του Γιάννης Μαρακάκης που είπε επί λέξει στο δελτίο ειδήσεων του Mega:«Ο Σωκράτης είχε πάρα-πάρα πολύ στενές σχέσεις με όλους τους διοικητές (σ.σ προφανώς της ΕΛΑΣ) και με την αντιτρομοκρατική».
Τι είδους σχέσεις και μέχρι ποιου σημείου έφταναν δεν μας διευκρίνισε ο δικηγόρος, αλλά κάποια συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους για όποιον έχει παρακολουθήσει αναρτήσεις του «τρωκτικού» στο οποίο φέρεται ότι ήταν ο βασικός διαχειριστής ο Σ. Γκιόλιας.

Επίσης δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η διαπίστωση του Τριανταφυλλόπουλου, που την εκφράζε
ι μέσα απ’ την ιστοσελίδα του ότι : «Ο Σωκράτης χρησιμοποιήθηκε από εκείνους που ήθελαν να μείνουν στο παρασκήνιο, εξυπηρετώντας τους στόχους τους μέσω της ανωνυμίας του μπλογκ του».
Κάτι περισσότερο θα ξέρει από μας ο Ζούγκλας αφού ο Γκιόλιας ήταν για χρόνια στενός συνεργάτης του και έχουν θητεύσει και οι δυο για μεγάλο διάστημα στον δημοσιοκαφρικό βούρκο.

Στο γεγονός τώρα. Για μας δεν είναι ότι το καλύτερο να κάνουμε κριτική απευθυνόμενοι σε άτομα που επέλεξαν να αντισταθούν ένοπλα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και αυτό είναι πιθανόν να έχει ως συνέπεια «ν΄ αποδεχτούμε το ενδεχόμενο της σύλληψης, ακόμα και της δολοφονίας μας (αφού δεν πρόκειται να παραδοθούμε έτσι απλά...), ως αποτέλεσμα της δράσης μας», όπως γράφουν και οι ίδιοι σε περασμένη προκήρυξη τους.
Μια πολύ καλή ανάλυση για την ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση της «Σέχτας Επαναστατών» υπάρχει
σε άρθρο της εφημερίδα «Κόντρα».

Ερχόμαστε στο πώς παρουσιάστηκε η είδηση από τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Είναι ανάξιες σχολιασμού οι «διαπιστώσεις» των δημοσιοκάφρων περί «πληρωμένου συμβολαίου θανάτου», «σύνδεση ποινικού εγκλήματος και τρομοκρατίας» κ.λ.π.
Αυτή την καραμέλα την πιπιλίζουν από τα πρώτα χρόνια της δράσης της 17 Νοέμβρη και δεν λέει να λιώσει με τίποτα. Τι κι αν όλες αυτές τις δεκαετίες δεν έχει αποδειχτεί τίποτα
; Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα είναι το δόγμα των δημοσιοκάφρων.




Ηλεκτρονική απάτη φαίνεται να είναι τα περί καρκινογόνου ουσίας στο γάλα

Το email που φέρεται ως κακόβουλο και είχε αναρτηθεί από το active μπορείτε να δείτε εδώ

Ακολουθούν οι ανακοινώσεις του ομίλου Vivartia τον οποίο το email εμπλέκει και
του ΕΦΕΤ

Πριν από περίπου δέκα μήνες η εταιρεία μας και πιο συγκεκριμένα το φρέσκο γάλα Δέλτα, μαζί με άλλη γνωστή ελληνική γαλακτοβιομηχανία, δέχθηκαν πρωτοφανή ηλεκτρονική επίθεση μέσα από μια σειρά δυσφημιστικών και παραπλανητικών chain mails τα οποία ανέφεραν την υποτιθέμενη ύπαρξη επικίνδυνης ουσίας στο φρέσκο γάλα, και προέτρεπαν τους καταναλωτές να μποϋκοτάρουν την αγορά αυτών των προϊόντων.

Στις 17 Σεπτεμβρίου η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής εξέδωσε Δελτίο Τύπου, σύμφωνα με το οποίο, η Αστυνομία βρίσκεται σε διαδικασία διαλεύκανσης υπόθεσης διασποράς απατηλών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο ευρύ καταναλωτικό κοινό μέσω Ίντερνετ ενώ έχει σχηματιστεί δικογραφία εις βάρος 37χρονου Έλληνα που φέρεται ως υπεύθυνος για την αποστολή κακόβουλων, παραπλανητικών και δυσφημιστικών chain mails.



Πώς πέθανε η γυναίκα μέσα μου (ή ένα γράμμα στα στρέιτ αγόρια συντρόφους μου του Χώρου)

Το κείμενο αυτό είναι μια προσωπική κατάθεση, που γίνεται για να ενισχύσω την θεώρηση ότι είναι καιρός να μιλήσουμε για τα “ενδότερά” μας

Πριν ακόμη πάω σχολείο ήμουν εξαιρετικά θηλυπρεπής. Στον ήχο ενός τραγουδιού λικνιζόμουν με απίστευτη ευχαρίστηση, όταν έλειπε η μητέρα μου από το σπίτι έπαιρνα τα ρούχα της και τα φορούσα, βαφόμουν στον καθρέφτη του μπάνιου, και λάτρευα την αισθητική και την κινησιολογία των γυναικών. Παρεπιπτόντως, το πέος μου ποτέ δεν με ενόχλησε – γενικά πάντα εντόπιζα την ουσία όχι στην υλικότητα, αλλά σε φευγαλέες και θνητές αισθητικές και επιτελεστικότητες. Από την ίδια μικρή ηλικία, ένιωθα μια απίστευτα θερμή έλξη (καθαρά σεξουαλική/ερωτική) για τους φίλους του πατέρα μου: Μεγάλες, σκληρες αρσενικές φιγούρες, που η έμπιστη και προστατευτική τους αγκαλιά συνταίριαζε απίστευτα με την αιθέρια, εύθραυστη και γυναικεία εικόνα που είχα για την ύπαρξή μου. Μια πέτρα που κάθονταν δίπλα σε ένα μεταξένιο ύφασμα. Να έχετε υπ’ όψιν σας ότι σε εκείνη την ηλικία, σε εκέινο το σπίτι, και σε εκείνη την εποχή (τέλη 80ς) δεν υπήρχε κανένα αισθητικό, γλωσσικό ερέθισμα που να παραπέμπει σε οτιδήποτε γκέι, κουίρ, ομοερωτικό. Ίσα – ίσα.

Σε όλη τη διάρκεια του σχολείου, που τα θραύσματα της ολικής μου ταυτότητας (θηλυπρεπής, ομοφυλόφιλος, μη βαπτισμένος, ξανθός, μη βίαιος, καλλιτέχνης) με καθιστούσαν καθημερινό θύμα ψυχολογικής και φυσικής βίας από το τέρας που λέγεται παιδική αρσενική αγέλη, δεν συμβιβάστηκα ούτε για μία στιγμή. Ποτέ δεν έκρυψα την θηλυκότητά μου. Όχι βέβαια χάρη σε κάποια πρώιμη επαναστατική πολιτική σκέψη. Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο στρέιτ πληθυσμός, είναι ότι αυτή η κινησιολογία δεν είναι ούτε επιτηδευμένη, ούτε προγραμματισμένη να προκαλεί: Πολύ απλά, μας κάνει να αισθανόμαστε πιο άνετα, και βρε αδερφέ παράγει ενδορφίνες και μας κάνει να αισθανόμαστε «ο εαυτός μας» (τα εισαγωγικά για τους Φουκωικούς φίλους μας). Όσο «υποκριτική» είναι αυτή η συμπεριφορά, άλλο τόσο «υποκριτική» είναι και η συμπεριφορά του στρέιτ: Και οι δύο, είναι αποτέλεσμα συνεχούς εξάσκησης σε μια «χορογραφία» που εμπνέεται από ένα άφταστο φαντασιακό πρότυπο – από ένα αρχέτυπο, αν θέλετε.

Θα ήθελα να προσπαθήσουν οι στρέιτ φιλοι μας να κάνουν μια βόλτα στην αθήνα, προσποιούμενοι τους θηλυπρεπεις, και να καταγράψουν την καταιγίδα αρνητικών χημικών ενώσεων που θα λάβει χώρα στους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου τους, και να καταλάβουν ότι, θανατώνοντας την θυληπρέπεια μέσα μας, εμείς νιώθουμε έτσι ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ. Υπάρχει ένας μόνιμος «επόπτης» πάνω από το κεφάλι μας, που επιτηρεί την κινησιολογία μας όταν είμαστε σε δημόσιο χώρο, γιατί βρε αδερφέ, κάποια στιγμή κουράζεσαι από την δημόσια διαπόμπευση και/ή το ξύλο. Α, και να υπολογίσετε τις ψυχολογικές συνέπειες που έχει στην χαρακτηροδομή μας αυτή η αιώνια κατάθλιψη.

Παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν συμβιβάστηκα. Μέχρι που….

Συμβιβάστηκα την στιγμή της έναρξής του φλερτ μου με τον αναρχικό χώρο, το 2006 με τα Φοιτητικά, και με την οριστική ένταξή μου στο οργανωμένο του, συλλογικό κομμάτι, το 2008.

Μην παρεξηγηθώ: Όσο είμαι κομμάτι αυτού του χώρου, κανείς σύντροφος δεν με έχει κάνει να αισθανθώ άβολα – ίσα ισα, δεν εχω νιώσει ποτέ τόσο άνετα να εκφράζομαι όπως θέλω στην ζωή μου, σε ένα ΟΛΙΚΟ επίπεδο. Και αυτό έχει να κάνει φυσικά με το γεγονός ότι ανήκω σε έναν χώρο όπου μοιράζομαι την ίδια (σχεδον) αντίληψη για την ζωή και τον θάνατο με τους άλλους (πράγμα σπάνιο), αλλά και από το γεγονός ότι απέδειξα ότι τα πουστράκια δεν είμαστε εξωγήινοι, και κυρίως, δεν είμαστε όλοι απολιτίκ και φιλοπασοκικοι υποστηρικτές του Athens Pride.

Για το ότι σκότωσα την γυναίκα μέσα μου, φταίω μόνο εγώ.

Το έκανα για να με πάρετε στα σοβαρά. Δεν είχα χρόνο και ψυχικά αποθέματα για να αρχίσω να χτίζω σχέσεις εμπιστοσύνης με εσάς, τους συντρόφους μου ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ να κάνω ΑΓΩΝΕΣ για να σας αποδείξω ότι η θηλυπρέπεια δεν ισούται με έλλειψη εγκεφάλου ή –η κύρια φοβία μου- με έλλειψη σοβαρότητας. Κυρίως φοβήθηκα ότι εάν αρχίσει η ζωή μου ως καρα-θηλυπρεπής αναρχικός, ίσως να καταδικαζόμουν στην αφάνεια, στις συνελεύσεις απλά να μην με άκουγε κανείς, και στο δρόμο να μην μου είχε κανείς εμπιστοσύνη. Δεν το μετανιώνω, διότι παρ’όλο που γνωρίσατε μια πλευρά μου που δεν είναι «τόσο ο εαυτός μου», ήμουν ειλικρινής μαζί σας σε όλο το ταξίδι αυτό, και γνώρισα ανθρώπους που απλά και ταπεινά θα πω ότι αγάπησα. Φυσικά άλλοι, αρκετοί, με απογοητεύσαν οικτρά.

Όμως δίνω ένα τέλος. Όχι φυσικά στην ύπαρξή μου στον χώρο, αλλά σε μια συντηρητική ταυτότητα που φοβόταν ανθρώπους που δεν θα έπρεπε να τους είχε φοβηθεί.

Πλέον θα επιστρέψω σε μια εποχή που το σώμα μου θα εκφράζεται όπως θέλει, θα φλερτάρει όποιον από εσάς θέλει, διότι είναι γαμημένα φυσιολογικότατο να γουστάρεις να ερωτευτείς έναν άλλον άνθρωπο (ότι φύλου, φυλής, τάξης, ύψους, κλπ κλπ).

Ρε σύντροφοι, δεν θέλω να είστε στην φάση του στυλ «δεν με νοιάζει τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του», διότι αυτό που κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ του, αν όχι το κύριο, διότι μας συνοδεύει από την παιδική ηλικία, και ανάλογα με αυτό χτίζεται το ψυχολογικό μας προφίλ.

Ούτε θέλω να κράζετε τις πασοκόφιλες αδερφές με μια ευκολία, διότι έτσι δίνετε πάτημα σε κομμάτια του εαυτού σας –λίγο ψιλο φοβικά- να εκφραστούν με την δικαιολογία της πασοκόφιλης.

Ένας πολύ κοντινός μου σύντροφος, μου είπε ότι είχε κράξει έναν γκέι που συζητούσε μαζί του, για το γεγονός ότι ήταν υπερβολικά χαχαχα χουχουχου, και για το ότι «εδώ ο κόσμος καίγεται», και του μίλησε για εμένα ως παράδειγμα σοβαρού ομοφυλόφιλου!!!!!!!!

Ε, όχι ρε φίλε. Αν το σκεφτείς, και οι τσαμπουκάδες του κάθε στρέιτ στον δρόμο μετά από μπύρες, το αντίστοιχο στρέιτ «χα χα χα χου χου χου» είναι, αλλά από την βίαιη ανάποδη. Έτσι όπως λοιπόν οι στρειτ συντροφοι που μετα απο την 3η μπυρα κανουν τσαμπουκα και εμεις το βλεπουμε στην πλακα (και καλα κανουμε, δεν διαφωνω) έτσι ακριβως να καταλαβετε οτι κάποιοι γουστάρουμε να βαφτούμε, να πουμε καμμια μαλακία παραπάνω για το τσόλι που ψωνίσαμε χτές στο πεδίο του άρεως, και να μην κρύψουμε τον θαυμασμό μας για τον ποδοσφαιριστή που βλέπουμε γυμνόστηθο στο απέναντι μπαλκόνι… (μια φορά ένας άλλος φίλος μου με είπε σεξιστή επειδή θαύμασα ένα αγόρι στο δρόμο με την φράση «τι καυλί ειναι αυτό». Έλεος – τον σεξισμό τον θυμούνται μερικοί μόνο όταν είναι να κράξουν αδερφές και λεσβίες). Αλλά, προς έκπληξη μερικών, είμαστε σοβαρότατοι σύντροφοι και το εννοεί η καρδούλα μας που είμαστε στον χώρο. Και πιστέψτε με, εμεις που δεν παιζαμε με τα αγορια μικροι, μας ήταν και λιγο δυσκολο να εξασκηθουμε στον δρομο – μην το ξεχνατε :)

Για’υτό, σύντροφοι, θα ήθελα να το ξανασκεφτείτε πριν μου ξαναδώσετε «εύσημα» γιατο ότι δεν είμαι «σαν τους άλλους τους γκέι». Όντως δεν είμαι σαν κάποιους γκέι, διότι έχω μια τελείως διαφορετική πολιτική αντίληψη για το φύλο, όπως έχω και για τον καπιταλισμό και το κράτος – είμαι αναρχικός. Αλλα πλέον να ξέρετε, ότι δεν θα αισθάνεστε ασφαλείς μαζί μου. Δεν θα εκπέμπω την ασφαλή εικόνα, που «δεν θα κάνει θέμα την σεξουαλικότητά μου», διότι την δική σας την κάνετε (το στρειτ δεν ειναι «ουδέτερο») – δεν έχω λόγο εγώ να είμαι «ήσυχος» για να μην «ταράζω τα έμφυλα νερά». Επίσης θα μάθετε με το ζόρι, ότι μπορεί κάποιος να είναι θηλυπρεπής, να βάφεται, να γελάει, αλλά παράλληλα να είναι 100% σοβαρός και αφοσιωμένος στην πολιτική του ύπαρξη και στην αλληλεγγύη. Δεν θα αυτοεπιτηρούμαι, θα αφήσω το λουλούδι μου να ανθίσει, θα μιλάω όπως θέλω, και θα είμαι και επαναστάτης αλλά και fabulous. Μόνος μου το ξεκίνησα, μόνος μου θα το τελειώσω – δεν φταιτε εσείς.

Παιδιά, υπάρχουν πολλά πουστάκια και λεσβίες εκεί έξω, που το βλέπουν λίγο δύσκολο έως και τρομακτικό να εισέλθουν στον χώρο. Ας το κάνουμε λοιπόν λίγο πιο χαλαρά το πράγμα – μόνο να επωφεληθούν έχουν και οι 2 πλευρές.

Όλα αυτά τα λέω με μεγάλη αγάπη, και καθόλου με διάθεση κραξίματος (αν και γενικα το έχουμε το κράξιμο στο τσεπάκι… χα χα).

Αχ… Ειναι δύσκολοι καιροί, οπότε ας είναι ο καθένας ο εαυτός του να τελειώνουμε, οκ? Και –έλεος- ας τερματιστούν οι κακίες και τα κουτσομπολιά, είναι τρελή μιζέρια, και –συγχωρέστε με- είναι κληροδότημα της… ελληνικής κουλτούρας, που πρέπει να σκοτώσουμε μέσα μας (αλλά και γενικά, λολ).

Συνεχιζουμε ολοι ακαθεκτοι.

από μεταμοντέρνα αντίσταση

17 Ιουλίου 2010

Καταδικάστηκε η Shell στην Νιγηρία για μόλυνση του περιβάλλοντος 40 χρόνια μετά


Η πετρελαϊκή εταιρία θα πρέπει να αποζημιώσει με 82 εκατομμύρια ευρώ μια κοινότητα στο Δέλτα του Νίγηρα. «Ηρωική και παραδειγματική καταδίκη». «40 χρόνια μετά, επιτέλους ήρθε η αποζημίωση για τους κατοίκους του Ejama-Ebubu», λέει ο τοπικός τύπος. Η διαρροή της Shell έγινε το 1970, μολύνοντας μια ζώνη περισσοτέρων από 250 χιλιάδων εκταρίων. Έπρεπε να περάσουν 30 χρόνια μέχρι που μια ομάδα επιχειρηματιών και κατοίκων της περιοχής να υποβάλλουν μήνυση. Από το 2001, η διαμάχη πέρασε όλων των ειδών τις καθυστερήσεις. Η υπόθεση πέρασε από τα χέρια 3 δικαστών και η πετρελαϊκή παρουσίασε 30 ενστάσεις κατά τη διάρκεια της δίκης.
Σύμφωνα με την νιγηριανή εφημερίδα The Guardian οι ενάγοντες ζητούσαν αποζημίωση για τις ζημιές που προκλήθηκαν από την απώλεια του δάσους, για την απώλεια εισοδήματος από το κυνήγι και το ψάρεμα, για την απώλεια πηγών νερού, για έκθεση σε ασθένειες, για ερημοποίηση, για ψυχολογικά τραύματα και για καθυστέρηση της επίλυσης. Ο δικαστής Ιμπραχίμ Μπούμα έκρινε βάσιμα αυτά τα αιτήματα, αιτιολογώντας ότι η Shell έβλαψε σοβαρά τον πληθυσμό «που στερήθηκε του δικαιώματος στην στοιχειώδη διαβίωση, την εκπαίδευση και τη ζωή σε καλές συνθήκες».
Η πετρελαϊκή εταιρία έφτιαξε στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 μεγάλα δίκτυα αγωγών για να μεταφέρει το πετρέλαιό της από τις πετρελαιοπηγές της, στις εγκαταστάσεις της Bonny Oil, εταιρία διανομής και εξαγωγής. Σε αυτήν τη διαδρομή παρουσιάστηκε η διαρροή. Δεν ήταν η μόνη: σύμφωνα με την νιγηριανή κυβέρνηση από το 1970 έως το 2000 οι διαρροές πετρελαίου ήταν τουλάχιστον 7.000, πολλές από αυτές σχετιζόμενες με την National Nigerian Petroleum Corporation, η οποία είναι δημόσια.
Ο Νιγηριανός Σύλλογος Συγγραφέων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (HURIWA) συγχαίρει τον δικαστή για την απόφασή του να διατάξει τη Shell να καθαρίσει αυτό που μόλυνε. «Είναι κάτι για το οποίο θα ευγνωμονεί μια γενιά η οποία δεν έχει ακόμα γεννηθεί», αν και ούτε στην καταδίκη, ούτε στον τοπικό τύπο, βλέπουμε να έχουν οριστεί μηχανισμοί ελέγχου. Επιπλέον η HURIWA επισημαίνει ότι «ενώ στις ΗΠΑ η κυβέρνηση πήρε την απόφαση αμέσως να απαιτήσει από την ΒΡ 20 δισεκατομμύρια ευρώ για να αποζημιώσει τους πληγέντες από τη διαρροή στον Κόλπο του Μεξικού, στην περίπτωση του Δέλτα [του Νίγηρα], οι πολυεθνικές λειτουργούν υπό καθεστώς ατιμωρησίας και χωρίς απάντηση από την κυβέρνηση» και επίσης εκφράζει τη λύπη της που το ποσό που θα καταβληθεί είναι τόσο μικρό σε σχέση με αυτό που θα καταβληθεί στις ΗΠΑ.
Η Νιγηρία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στη Αφρική και ο υπ’ αριθμόν 11 στον κόσμο. Όπως έγραφε πριν από μερικές μέρες το GuinGuinBali «το Δέλτα του Νίγηρα παρέχει το 40% των εισαγωγών πετρελαίου στις ΗΠΑ και είναι η παγκόσμια πρωτεύουσα μόλυνσης από υδρογονάνθρακες. Το προσδόκιμο ζωής στις αγροτικές κοινότητές της, μισές από τις οποίες δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, μειώθηκε σε λίγο παραπάνω από 40 έτη κατά τις τελευταίες δυο γενιές».
Η Shell και οι θυγατρικές της στην Νιγηρία έχουν ήδη ανακοινώσει ότι θα εφεσιβάλλουν την απόφαση και ισχυρίζονται ότι η μόλυνση έγινε «εν μέσω εμφυλίου πολέμου» και ότι ήταν στρατιώτες που προκάλεσαν τη διαρροή. «Εμείς δεν λειτουργούσαμε στην περιοχή εκείνον τον καιρό, εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου. Η Shell θα συνεχίσει να λειτουργεί με σεβασμό στο περιβάλλον».

Απεργία πείνας κατά της εκδικητικότητας από τον Νίκο Μαζιώτη

Η αντιμετώπιση που επιφυλάσσει το κράτος απέναντι στους αιχμαλώτους επαναστάτες και πολιτικούς εχθρούς του είναι δεδομένη.

Εκδικητικότητα, σαδισμός, φυσική και ψυχολογική βία, ασέβεια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αδιαφορία για την υγεία, τη σωματική ακεραιότητα, την ίδια την ανθρώπινη ζωή.

Γιατί η ασφάλεια του κράτους και του καθεστώτος, η στέρηση της ελευθερίας είναι πάνω απ' όλα, πάνω απ' την ίδια τη ζωή και τα «ανθρώπινα δικαιώματα».

Για τους αξιωματούχους του κράτους, την πολιτική και οικονομική ελίτ και τους πλούσιους, τα «ανθρώπινα δικαιώματα» δεν αφορούν παρά μόνο τους ίδιους και τους ταξικά όμοιούς τους.

Δεν αφορούν τον λαό, τους φτωχούς, τους εξαθλιωμένους, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους απόμαχους της δουλειάς, τους μετανάστες, αυτούς που ψάχνουν στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών για να φάνε.

Δεν αφορούν ούτε τους φυλακισμένους -κοινωνικούς κρατούμενους, των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία προέρχεται από τα φτωχά λαϊκά στρώματα και των οποίων η ζωή για το σύστημα δεν αξίζει απολύτως τίποτα.

Και δεν αφορούν φυσικά ούτε τους επαναστάτες και πολιτικούς κρατούμενους, για τους οποίους το σύστημα επιδιώκει ανέκαθεν τη φυσική και ηθική εκμηδένιση.

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, η συντρόφισσα-συναγωνίστριά μου Ρούπα Παναγιώτα και εγώ, οι οποίοι είμαστε μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, στερούμαστε το δικαίωμα του επισκεπτηρίου χάρη στην εισαγγελέα των φυλακών Κορυδαλλού, η οποία απορρίπτει για «λόγους ασφαλείας» τη μεταγωγή μου στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» για να επισκεφθώ τη συντρόφισσά μου η οποία θα φέρει στον κόσμο το γιο μας, τον νεαρότερο πολιτικό κρατούμενο της ελληνικής «δημοκρατίας».

Επίσης απορρίπτει για τους ίδιους «λόγους ασφαλείας» την αίτησή μου να μεταβώ για επισκεπτήριο στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, γιατί η συντρόφισσά μου αδυνατεί λόγω βεβαρημένης κατάστασης να μεταβεί αυτή για επισκεπτήριο στις ανδρικές φυλακές έτσι όπως υποτίθεται συνηθίζεται μέχρι τώρα.

Απαιτώντας, λοιπόν, τα «αυτονόητα» ως σύντροφος και ως πατέρας να επισκέπτομαι τη συντρόφισσα-συναγωνίστριά μου και το γιο μας, κατεβαίνω σε απεργία πείνας από 15 Ιουλίου για να ικανοποιηθούν τα εξής δύο αιτήματά μου:

1. Να μεταβώ για επισκεπτήριο στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» στις 25 Ιουλίου έτσι ώστε να δω τη συντρόφισσά μου Ρούπα Παναγιώτα και το γιο μας, καθ' όσον έχει προγραμματιστεί τοκετός με καισαρική στις 24 Ιουλίου και θα παραμείνει εκεί για νοσηλεία για κάποιες μέρες και

2. Να μεταβαίνω εγώ για επισκεπτήριο στις γυναικείες φυλακές τον πρώτο καιρό μετά τον τοκετό λόγω της αναπόφευκτης αδυναμίας της συντρόφισσάς μου και του γιου μας να μετακινηθούν.

Οσο και αν πιστεύουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί ότι φυλακίζοντάς μας θα ξεμπερδέψουν πολιτικά με εμάς, κάνουν λάθος. Είτε έξω είτε μέσα από τις φυλακές ο αγώνας για εμάς είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας, θα συνεχιστεί.

Ο επαναστατικός αγώνας συνεχίζεται.
ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ


www.enet.gr

Έκαναν Σύμβαση Εργασίας το Μνημόνιο

Ο παλιός εργατοπατέρας και νυν πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής Χ. Πολυζωγόπουλος έδωσε με δήλωσή του το στίγμα της νέας, τριετούς ΕΓΣΣΕ (Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας), λέγοντας: ««Χαιρετίζω την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ ως πράξη ευθύνης που λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της χώρας και της κοινωνίας. Η συμφωνία θα συμβάλλει στο άθροισμα προσπαθειών, δυνάμεων και δυνατοτήτων, ώστε να βγει η χώρα από την πολύπλευρη κρίση και να προστατευθούν τα συμφέροντα και του κόσμου της μισθωτής εργασίας».

Ο Πολυζωγόπουλος αδιαφορεί εντελώς για το περιεχόμενο της ΕΓΣΣΕ. Μένει στην πολιτική της σημασία. Το σύστημα έχει ανάγκη το καλό κλίμα ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και τον ΣΕΒ, ώστε να λειτουργήσει –όσο μπορεί να λειτουργήσει– σαν ανάχωμα σε ανεξέλεγκτες ταξικές διεργασίες.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος σημείωσε στην αρχή της δήλωσής του, ότι «οι κοινωνικοί εταίροι τίμησαν σήμερα την παράδοση συνευθύνης και ωριμότητας που υπηρετούν εδώ και χρόνια», για να περάσει αμέσως μετά στο φτύσιμο: «Συνυπογράφουμε μια νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η οποία αποτυπώνει τη βούληση του ιδιωτικού τομέα -που παραμένει ζωντανός- να προστατεύσει το εισόδημα των εργαζομένων του. Συμφωνήσαμε σε μέτρα – ασπίδα απέναντι στην κρίση που βιώνει η οικονομία και η κοινωνία μας λόγω της χρεοκοπίας του Δημοσίου».

Ποια είναι τα «μέτρα-ασπίδα»; Αύξηση 0% για ενάμιση χρόνο (το 2010 και το μισό 2011). Αύξηση 1,5% (πληθωρισμός ευρωζώνης) την 1.7.2011 και άλλο 1,7% την 1.7.2012! Αυτά είναι τα «μέτρα-ασπίδα». Με τον πληθωρισμό να τρέχει τον Ιούνη με 5,2% και να ετοιμάζεται να σκαρφαλώσει στο 7% (και βλέπουμε), μετά τις νέες αυξήσεις σε ΦΠΑ και ειδικούς φόρους κατανάλωσης. Και να ετοιμάζεται για νέο άλμα το 2011, μετά την (προβλεπόμενη από το Μνημόνιο) μεταφορά στον κανονικό συντελεστή (23%) του 30% των αγαθών και υπηρεσιών που σήμερα υπάγονται στο χαμηλό συντελεστή (μιλάμε αποκλειστικά για είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης). Χωρίς να λογαριάσουμε την έκρηξη της ανεργίας, που επιβαρύνει τα εργατικά νοικοκυριά με τη συντήρηση των άνεργων μελών τους, και της υποαπασχόλησης (εκ περιτροπής εργασία, μερική απασχόληση, διαθεσιμότητες), που πετσοκόβει το εργατικό εισόδημα.

Εντελώς αποθρασυμμένος ο πρόεδρος των καπιταλιστών μίλησε για το «ρεαλισμό» και την «ευαισθησία» που επέδειξε ο ΣΕΒ και τις «επικοδομητικές προτάσεις» που υπέβαλε, χωρίς να παραλείψει να πετάξει τη μπηχτή ότι η συμφωνία θα είχε γίνει τον Ιούνη «αν δεν είχε μεσολαβήσει το γνωστό επικοινωνιακό κομφούζιο, που δεν οφείλεται βέβαια στον ΣΕΒ».

Ο ΣΕΒ έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει, αφού κατάφερε να υπογράψει τριετή σύμβαση (για πρώτη φορά) με μηδενικές στην πραγματικότητα αυξήσεις, ενώ έχει ήδη στο «σακούλι» του τις νέες ρυθμίσεις για την αμοιβή των νέων με μισθό και μεροκάματο κάτω από τα βασικά και τη «μαθητεία», πέρα απ’ όλα τα άλλα που κατέκτησε με το εργασιακό νομοσχέδιο του Λοβέρδου (πριν υπογραφεί το Μνημόνιο). Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όμως, γιατί πανηγυρίζει;

Ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, η ΓΣΕΕ εξέδωσε μια πανηγυρική ανακοίνωση, που μόνο τη λέξη «θρίαμβος» δεν αναφέρει. Σταχυολογούμε χαρακτηριστικές εκφράσεις: «Είμαστε η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χώρα, η μοναδική Συνδικαλιστική οργάνωση που μέσα σε τέτοιες συνθήκες δανεισμού, διεκδικήσαμε, ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΜΕ και ΥΠΟΓΡΑΨΑΜΕ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας […] Κατακτήσαμε την ΕΓΣΣΕ και επιβεβαιώσαμε για μία ακόμα φορά, τον ιστορικά, προοδευτικό, ταξικό και πολιτικό ρόλο των Συνδικάτων και της ΓΣΕΕ […] Ανατράπηκε και ξεπεράστηκε η απαίτηση και η απαγόρευση για ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ για την 3ετία 2010, 2011, 2012». Με ακόμη μεγαλύτερο θράσος ο Παναγόπουλος δήλωσε, ότι πέτυχαν «ποσοστά αυξήσεων που αμφισβητούν το πνεύμα και το γράμμα του μνημονίου» και αυτό «είναι μια ασπίδα αισιοδοξίας, είναι ένα φως σε αυτό το τούνελ που μας έχει επιβάλει η Τρόϊκα και το μνημόνιο και υλοποιεί βεβαίως η κυβέρνηση»!

Πανηγυρίζουν οι αλητήριοι, ότι κατάφεραν να υπογράψουν σύμβαση και αυτό το ονομάζουν κατάκτηση. Αμφισβήτησε μήπως οποιοσδήποτε καπιταλιστής τη σύμβαση; Οχι. Από τη στιγμή που σύμβαση γίνεται το Μνημόνιο, δεν είχαν κανένα λόγο να μη θέλουν μια τέτοια σύμβαση. Ασε που ο Παπανδρέου άναψε το πράσινο φως γι’ αυτές τις γελοίες αυξήσεις (μιλάμε για αύξηση 20 ευρώ το μήνα, δηλαδή ούτε ένα ευρώ τη μέρα, μετά την πάροδο δυο ετών!), διαβεβαιώνοντας πως αν υπάρξει πρόβλημα με την τρόικα, θα το ρυθμίσει προσωπικά ο ίδιος.

Πανηγυρίζουν ότι «κατοχύρωσαν τον 13ο και 14ο μισθό». Οποιος προλαβαίνει πανηγυρίζει γι’ αυτό. Πρώτα η κυβέρνηση (όταν υπέγραψε το Μνημόνιο, σ’ αυτό το θέμα στήριξε την προπαγάνδα της), τώρα οι εργατοπατέρες. Οποιος, όμως, διαβάσει τη σύμβαση, διαπιστώνει πως ούτε καν αυτό έχουν κατοχυρώσει. Απλά, στο προοίμιο της σύμβασης (δηλαδή σ’ ένα τμήμα που έχει καθαρά το χαρακτήρα ευχολόγιου), αναφέρεται: «Πρωταρχικής σημασίας θέμα συμφωνήθηκε ότι αποτελεί η διασφάλιση των επί δεκαετίες παρεχομένων επιδομάτων εορτών και άδειας (που είναι γνωστά ως 13ος και 14ος μισθός) και η ρητή αποδοχή από τους συμβαλλόμενους ότι τα αποδέχονται ως τακτικές αποδοχές».

Το να αναρωτιόμαστε τι έπρεπε να κάνει η ΓΣΕΕ, οδηγεί σε αυτοπαγίδευση. Αυτή η ΓΣΕΕ δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτ’ άλλο, Μεθοδικά οδηγούσε τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο, για να βγει και από πάνω. Με μια άλλη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, ριζικά διαφορετική, όλα θα ήταν αλλιώς.

www.eksegersi.gr

Αρχειο αναρτησεων

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...