Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διεθνή νέα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διεθνή νέα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
10 Αυγούστου 2011
8 Αυγούστου 2011
6 Αυγούστου 2011
Aπό το Ουισκόνσιν μέχρι την Αθήνα και το Τελ Αβίβ, ο κόσμος θα ξεσηκώνεται απαιτώντας τα αυτονόητα
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Στο Τελ Αβίβ έφτασε το κίνημα της πλατείας, πιάνοντας στον ύπνο την πολιτική και οικονομική εξουσία του κράτους του Ισραήλ.
Χιλιάδες Ισραηλινοί πολίτες συνεχίζουν να κατεβαίνουν στη «λεωφόρο Ρότσιλντ» -η οποία ειρήσθω εν παρόδω κάποτε ονομαζόταν «οδός του λαού»-, σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία του Τελ Αβίβ με συνθήματα όπως: «Ο λαός απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη», «Θέλουμε δικαιοσύνη, όχι ελεημοσύνη», «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», «Οταν η κυβέρνηση είναι εναντίον του λαού, ο λαός είναι κατά της κυβέρνησης».
Σε πολλά από τα συνθήματα είναι εμφανής η επιρροή των πρόσφατων εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο. «Πρόκειται για την Ισραηλινή Ανοιξη», έγραφε ένα από τα πανό και ένα άλλο συμπλήρωνε: «Μουμπάρακ, Ασαντ, Νετανιάχου!». Η επιρροή της Αραβικής Ανοιξης αποτυπώνεται και σε μεμονωμένες δηλώσεις διαδηλωτών. «Υπάρχει μεγάλη επίδραση από όσα συνέβησαν στην πλατεία Ταχρίρ… Υπάρχει σίγουρα μεγάλη επίδραση. Αυτό συμβαίνει όταν ο λαός κατανοεί ότι έχει τη δύναμη, ότι μπορεί να οργανωθεί από μόνος του, δεν χρειάζεται πλέον την κυβέρνηση να του πει τι να κάνει, μπορεί να αρχίσει να λέει ο ίδιος στην κυβέρνηση τι πρέπει να κάνει», δηλώνει νεαρός σε ένα από τα δεκάδες ρεπορτάζ που μετέδωσαν τα ξένα και εγχώρια μέσα ενημέρωσης.
Το κίνημα των Ισραηλινών «αγανακτισμένων» ξεκίνησε από μια καμπάνια μέσω Facebook για την τιμή του «λευκού τυριού» και επεκτάθηκε στο ακανθώδες ζήτημα της έλλειψης στέγης, λόγω των απλησίαστων τιμών ενοικίασης και πώλησης.
Οι τιμές των σπιτιών στο Ισραήλ αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 16,4% ή 13,43% πάνω σε σχέση με τον πληθωρισμό πέρυσι. Στις μεγάλες πόλεις οι αυξήσεις ήταν ακόμη μεγαλύτερες. Στο Τελ Αβίβ οι τιμές των σπιτιών έχουν αυξηθεί 64% από το 2008. Στα τέλη του 2010 η μέση τιμή ενός σπιτιού στο Τελ Αβίβ έφτανε τα 500.000 δολάρια.
Το αίτημα για «φτηνή στέγη» μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε αίτημα για «κοινωνική δικαιοσύνη», αναδεικνύοντας τις τεράστιες κοινωνικές αντιθέσεις που επικρατούν εδώ και χρόνια στην ισραηλινή κοινωνία. Ο ΟΟΣΑ, στον οποίο μόλις το 2010 εντάχθηκε το κράτος του Ισραήλ μετά βαΐων και κλάδων ως η 33η πιο πλούσια οικονομία, αναφέρει σε πρόσφατη έκθεσή του ότι το 39% των Ισραηλινών βρίσκει «δύσκολο ή πολύ δύσκολο» να ζήσει με το εισόδημά του. Ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 24%. Παρά την υψηλή ανάπτυξη (5%) και την προβλεπόμενη ανεργία στο 5,7%, το Ισραήλ παραμένει μία από τις πιο άνισες κοινωνίες στον αναπτυγμένο κόσμο.
Πού θα καταλήξει το κίνημα των Ισραηλινών «αγανακτισμένων», δύσκολο να προβλέψει κανείς. Ο πόλεμος και η καταστολή «έλυσαν» πολλές φορές τα φαινόμενα κοινωνικών συγκρούσεων στα κράτη της περιοχής. Προς το παρόν, το κίνημα εκτός από πανικό -«δεν θα μετατρέψουμε τους πλούσιους, τους επιχειρηματίες, τους επενδυτές και τους βιομηχάνους σε εχθρούς του λαού, επειδή είναι τμήμα μιας υγιούς οικονομίας», δήλωνε προ ημερών ο Ισραηλινός υπουργός Οικονομικών Γιουβάλ Στέινιτς (Λικούντ), επισείοντας τον κίνδυνο… αναρχίας, αν ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα της… πλατείας- πέτυχε μια μικρή «νίκη», όπως το να μην αυξηθούν οι τιμές της βενζίνης, όπως έγινε και με το «λευκό τυρί».
Το βέβαιο είναι ότι όσο θα διευρύνεται η κοινωνική αδικία, από το Ουισκόνσιν μέχρι την Αθήνα, το Κάιρο και το Τελ Αβίβ, ο κόσμος θα ξεσηκώνεται απαιτώντας τα αυτονόητα: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»!
litsis@enet.gr
Στο Τελ Αβίβ έφτασε το κίνημα της πλατείας, πιάνοντας στον ύπνο την πολιτική και οικονομική εξουσία του κράτους του Ισραήλ.
Χιλιάδες Ισραηλινοί πολίτες συνεχίζουν να κατεβαίνουν στη «λεωφόρο Ρότσιλντ» -η οποία ειρήσθω εν παρόδω κάποτε ονομαζόταν «οδός του λαού»-, σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία του Τελ Αβίβ με συνθήματα όπως: «Ο λαός απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη», «Θέλουμε δικαιοσύνη, όχι ελεημοσύνη», «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», «Οταν η κυβέρνηση είναι εναντίον του λαού, ο λαός είναι κατά της κυβέρνησης».
Σε πολλά από τα συνθήματα είναι εμφανής η επιρροή των πρόσφατων εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο. «Πρόκειται για την Ισραηλινή Ανοιξη», έγραφε ένα από τα πανό και ένα άλλο συμπλήρωνε: «Μουμπάρακ, Ασαντ, Νετανιάχου!». Η επιρροή της Αραβικής Ανοιξης αποτυπώνεται και σε μεμονωμένες δηλώσεις διαδηλωτών. «Υπάρχει μεγάλη επίδραση από όσα συνέβησαν στην πλατεία Ταχρίρ… Υπάρχει σίγουρα μεγάλη επίδραση. Αυτό συμβαίνει όταν ο λαός κατανοεί ότι έχει τη δύναμη, ότι μπορεί να οργανωθεί από μόνος του, δεν χρειάζεται πλέον την κυβέρνηση να του πει τι να κάνει, μπορεί να αρχίσει να λέει ο ίδιος στην κυβέρνηση τι πρέπει να κάνει», δηλώνει νεαρός σε ένα από τα δεκάδες ρεπορτάζ που μετέδωσαν τα ξένα και εγχώρια μέσα ενημέρωσης.
Το κίνημα των Ισραηλινών «αγανακτισμένων» ξεκίνησε από μια καμπάνια μέσω Facebook για την τιμή του «λευκού τυριού» και επεκτάθηκε στο ακανθώδες ζήτημα της έλλειψης στέγης, λόγω των απλησίαστων τιμών ενοικίασης και πώλησης.
Οι τιμές των σπιτιών στο Ισραήλ αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 16,4% ή 13,43% πάνω σε σχέση με τον πληθωρισμό πέρυσι. Στις μεγάλες πόλεις οι αυξήσεις ήταν ακόμη μεγαλύτερες. Στο Τελ Αβίβ οι τιμές των σπιτιών έχουν αυξηθεί 64% από το 2008. Στα τέλη του 2010 η μέση τιμή ενός σπιτιού στο Τελ Αβίβ έφτανε τα 500.000 δολάρια.
Το αίτημα για «φτηνή στέγη» μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε αίτημα για «κοινωνική δικαιοσύνη», αναδεικνύοντας τις τεράστιες κοινωνικές αντιθέσεις που επικρατούν εδώ και χρόνια στην ισραηλινή κοινωνία. Ο ΟΟΣΑ, στον οποίο μόλις το 2010 εντάχθηκε το κράτος του Ισραήλ μετά βαΐων και κλάδων ως η 33η πιο πλούσια οικονομία, αναφέρει σε πρόσφατη έκθεσή του ότι το 39% των Ισραηλινών βρίσκει «δύσκολο ή πολύ δύσκολο» να ζήσει με το εισόδημά του. Ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 24%. Παρά την υψηλή ανάπτυξη (5%) και την προβλεπόμενη ανεργία στο 5,7%, το Ισραήλ παραμένει μία από τις πιο άνισες κοινωνίες στον αναπτυγμένο κόσμο.
Πού θα καταλήξει το κίνημα των Ισραηλινών «αγανακτισμένων», δύσκολο να προβλέψει κανείς. Ο πόλεμος και η καταστολή «έλυσαν» πολλές φορές τα φαινόμενα κοινωνικών συγκρούσεων στα κράτη της περιοχής. Προς το παρόν, το κίνημα εκτός από πανικό -«δεν θα μετατρέψουμε τους πλούσιους, τους επιχειρηματίες, τους επενδυτές και τους βιομηχάνους σε εχθρούς του λαού, επειδή είναι τμήμα μιας υγιούς οικονομίας», δήλωνε προ ημερών ο Ισραηλινός υπουργός Οικονομικών Γιουβάλ Στέινιτς (Λικούντ), επισείοντας τον κίνδυνο… αναρχίας, αν ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα της… πλατείας- πέτυχε μια μικρή «νίκη», όπως το να μην αυξηθούν οι τιμές της βενζίνης, όπως έγινε και με το «λευκό τυρί».
Το βέβαιο είναι ότι όσο θα διευρύνεται η κοινωνική αδικία, από το Ουισκόνσιν μέχρι την Αθήνα, το Κάιρο και το Τελ Αβίβ, ο κόσμος θα ξεσηκώνεται απαιτώντας τα αυτονόητα: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»!
litsis@enet.gr
Μια, δυο, τρεις, πολλές πλατείες
 |
Ανακαταληψη από διαδηλωτές της πλατείας Porta do Sol στην Ισπανία
Χιλιαδες "αγανακτησμένοι" Ισπανοι ανακατέλαβαν το βραδυ της Παρασκευής την πλατεια Porta do Sol απαντώντας στην αστυνομικη θυρηωδία της προηγούμενης μέρας που άφησε τουλάχιστον 20 τραυματίες . Διαδηλώσεις αλληλεγγύης ξεσπασαν στην Βαρκελώνη και την Βαλένσια.
Φωνάζοντας "Ντροπή, ντροπή" οι συγγεντρωμένοι έξω απο το υπουργείο Εσωτερικών διαμαρτυρηθηκαν για την κρατική βία παραταγμένοι μπροστα στις κατασταλτικές δυνάμεις που αυτη την φορα κατάλαβαν οτι αδυνατουσαν να αποτρέψουν τις διαθέσεις του πλήθους. "Η φωνή του λαού δεν ειναι παράνομη, αυτο που είναι παράνομο είναι η ίδια η εξουσία"
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1324339
Φωνάζοντας "Ντροπή, ντροπή" οι συγγεντρωμένοι έξω απο το υπουργείο Εσωτερικών διαμαρτυρηθηκαν για την κρατική βία παραταγμένοι μπροστα στις κατασταλτικές δυνάμεις που αυτη την φορα κατάλαβαν οτι αδυνατουσαν να αποτρέψουν τις διαθέσεις του πλήθους. "Η φωνή του λαού δεν ειναι παράνομη, αυτο που είναι παράνομο είναι η ίδια η εξουσία"
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1324339
3 Αυγούστου 2011
Κάλεσμα της Democracia Real Ya για ταυτόχρονες διαδηλώσεις παγκοσμίως στις 15/10
Σε συνέχεια του κινήματος της 15ης Μαίου στην Ισπανία, που ενέπνευσε τους Αγανακτισμένους στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, η κίνηση Democracia Real Ya καλεί σε ταυτόχρονες διαδηλώσεις παγκοσμίως, με κύριο αίτημα την Άμεση Δημοκρατία. Μεταφράζουμε το νέο manifesto από την διεθνή πλατφόρμα Real Demoracy Now.
Στις 15 Οκτωβρίου οι πολίτες σε όλο τον κόσμο θα βγούμε στους δρόμους για να εκφράσουμε την οργή μας απέναντι στην υπονόμευση των δικαιωμάτων μας από την συμμαχία πολιτικών και μεγάλων εταιριών. Εμείς, η κίνηση Democracia Real Ya (Real Democracy Now) σας προσκαλούμε να συμμετέχετε σε αυτή την ειρηνική διαμαρτυρία είτε ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα μας, είτε οργανώνοντας άλλες δράσεις εκείνη την ημέρα. Είναι καιρός να υψώσουμε τη φωνή μας. Το μέλλον μας είναι σε κίνδυνο, και τίποτα δεν μπορεί να συγκρατήσει τη δύναμη εκατομμυρίων ανθρώπων, όταν ενωθούν για ένα κοινό στόχο.
Η Democracia Real Ya είναι μια πλατφόρμα που δημιουργήθηκε στην Ισπανία για το συντονισμό των διαφόρων πολιτικών ομάδων κινητοποίησης. Με το σύνθημα «Δεν είμαστε εμπορεύματα στα χέρια των πολιτικών και των τραπεζιτών“, χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους στις 15 Μαΐου να απαιτωντας συμμετοχική δημοκρατία, απορρίπτοντας τη διαφθορά στο πολιτικό σύστημα της Ισπανίας, και δείχνοντας την αντίθεσή μας στα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται σε εμάς. Μετά από την επιτυχία εκείνης της πρώτης διαδήλωσης, προέκυψαν. Acampadas (κατασκηνώσεις) συγκροτήθηκαν σε κεντρικές πλατείες σε όλη τη χώρα, που έμοιαζαν με την πρώτη κατάληψη της πλατείας Tahrir στο Κάιρο. Οι κατασκηνώσεις οδήγησαν σε λαϊκές συνελεύσεις, όπου οι πολίτες διαμόρφωσαν τους στόχους τους μέσα από μια περιεκτική μη ιεραρχική διαδικασία λήψης αποφάσεων. Το κίνημα της 15 Μαίου σύντομα επεκτάθηκε πέρα από τα ισπανικά σύνορα και ενέπνευσε δράσεις σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης μιας μαζικής διαδήλωσης εναντίον του “Συμφώνου του Ευρώ” στις 19 Ιουνίου.
Πιεζόμενοι από τις οικονομικές εξουσίες, οι πολιτικοί ηγέτες εργάζονται προς όφελος των λίγων, ανεξαρτήτως του κοινωνικού, ανθρώπινου ή περιβαλλοντικού κόστους που αυτό προκαλεί. Με την προώθηση πολέμων για το κέρδος και την εξαθλίωση ολόκληρων πληθυσμών, οι άρχουσες τάξεις μάς στερούν το δικαίωμα για μια ελεύθερη και δίκαιη κοινωνία.
Γι ‘αυτό σας καλούμε να συμμετάσχετε σε αυτήν την ειρηνική μάχη και να διαδώσετε το μήνυμα πως όλοι μαζί έχουμε τη δύναμη ν’ αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Ας βγουν στους δρόμους στις 15 Οκτωβρίου. Ήρθε η ώρα να μας ακούσουν. Ενωμένες οι φωνές μας θ’ακουστούν!
Την εκδήλωση στο facebook μπορείτε να βρείτε εδώ
Την ανάλογη σελίδα στα ελληνικά μπορείτε να βρείτε εδώ
http://eagainst.com
Η Democracia Real Ya είναι μια πλατφόρμα που δημιουργήθηκε στην Ισπανία για το συντονισμό των διαφόρων πολιτικών ομάδων κινητοποίησης. Με το σύνθημα «Δεν είμαστε εμπορεύματα στα χέρια των πολιτικών και των τραπεζιτών“, χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους στις 15 Μαΐου να απαιτωντας συμμετοχική δημοκρατία, απορρίπτοντας τη διαφθορά στο πολιτικό σύστημα της Ισπανίας, και δείχνοντας την αντίθεσή μας στα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται σε εμάς. Μετά από την επιτυχία εκείνης της πρώτης διαδήλωσης, προέκυψαν. Acampadas (κατασκηνώσεις) συγκροτήθηκαν σε κεντρικές πλατείες σε όλη τη χώρα, που έμοιαζαν με την πρώτη κατάληψη της πλατείας Tahrir στο Κάιρο. Οι κατασκηνώσεις οδήγησαν σε λαϊκές συνελεύσεις, όπου οι πολίτες διαμόρφωσαν τους στόχους τους μέσα από μια περιεκτική μη ιεραρχική διαδικασία λήψης αποφάσεων. Το κίνημα της 15 Μαίου σύντομα επεκτάθηκε πέρα από τα ισπανικά σύνορα και ενέπνευσε δράσεις σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης μιας μαζικής διαδήλωσης εναντίον του “Συμφώνου του Ευρώ” στις 19 Ιουνίου.
Πιεζόμενοι από τις οικονομικές εξουσίες, οι πολιτικοί ηγέτες εργάζονται προς όφελος των λίγων, ανεξαρτήτως του κοινωνικού, ανθρώπινου ή περιβαλλοντικού κόστους που αυτό προκαλεί. Με την προώθηση πολέμων για το κέρδος και την εξαθλίωση ολόκληρων πληθυσμών, οι άρχουσες τάξεις μάς στερούν το δικαίωμα για μια ελεύθερη και δίκαιη κοινωνία.
Γι ‘αυτό σας καλούμε να συμμετάσχετε σε αυτήν την ειρηνική μάχη και να διαδώσετε το μήνυμα πως όλοι μαζί έχουμε τη δύναμη ν’ αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Ας βγουν στους δρόμους στις 15 Οκτωβρίου. Ήρθε η ώρα να μας ακούσουν. Ενωμένες οι φωνές μας θ’ακουστούν!
Την εκδήλωση στο facebook μπορείτε να βρείτε εδώ
Την ανάλογη σελίδα στα ελληνικά μπορείτε να βρείτε εδώ
http://eagainst.com
2 Αυγούστου 2011
Επιτυχημένη διαδικτυακή επίθεση στο δίκτυο της Ιταλικής αστυνομίας
Ύστερα από την επιτυχημένη διαδικτυακή επίθεση των Anonymous και των LulzSec στο δίκτυο της Ιταλικής αστυνομίας, οι εισβολείς απέσπασαν ολόκληρη τη βάση δεδομένων του vitrociset.it την οποία και δημοσίευσαν μέσω link στο Pastebin: http://pastebin.com/6mVSf9AU.
Η συγκεκριμένη διαδικτυακή επίθεση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης #Antisec στην οποία συμμετέχουν τόσο οι LulzSec όσο και οι Anonymous.
http://www.secnews.gr/archives/18571
Η συγκεκριμένη διαδικτυακή επίθεση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης #Antisec στην οποία συμμετέχουν τόσο οι LulzSec όσο και οι Anonymous.
http://www.secnews.gr/archives/18571
Ζευγάρι γυναικών έσωσε 40 νέους από το μακελειό στο Ουτόγια
Η ρήση “βρέθηκαν τη σωστή στιγμή στο σωστό μέρος” επαληθεύεται …πλήρως στην περίπτωση δύο γυναικών, ζευγαριού στη ζωή, που επιβίβασαν στη βάρκα τους 40 νέους ανθρώπους, απομακρύνοντάς τους από το νησάκι Ουτόγια και σώζοντας τη ζωή τους.
Η ηρωική προσπάθεια των δύο γυναικών, της Hege Dalen και της συντρόφου της, Toril Hansen, είδε -και δικαίως- το φως της δημοσιότητας, μέσω της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας της Φινλανδίας, Helsingin Sanomat, κάνοντας στη συνέχεια και το γύρο του κόσμου.
Το ζευγάρι από τη Νορβηγία, απολάμβανε ένα ήσυχο δείπνο σε περιοχή κοντά στο νησάκι, ώσπου ακούστηκαν πυροβολισμοί και φωνές…
Ο 32χρονος ακροδεξιός Νορβηγός, Anders Behring Breivik, είχε θέσει σε εφαρμογή το αρρωστημένο σχέδιό του, να εξοντώσει όσο περισσότερα “βλαστάρια” του Εργατικού Κόμματος μπορούσε, ανοίγοντας αδιακρίτως πυρ, εναντίον των εκατοντάδων ανθρώπων, που βρίσκονταν στο νησί.
“Τρώγαμε… Ξαφνικά ακούσαμε πυροβολισμούς και κραυγές. Βγήκαμε έξω και είδαμε νέους ανθρώπους, να πηδούν πανικόβλητοι στη λίμνη Tyrifjorden”, ανέφερε σε δηλώσεις της στην εφημερίδα η Dale.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, οι δύο γυναίκες κατευθύνθηκαν προς το νησάκι, τραβώντας στη βάρκα τους όσο περισσότερους ανθρώπους μπορούσαν και μεταφέροντάς τους στην απέναντι όχθη.
Οι άνθρωποι που είχαν επιλέξει να βουτήξουν στα παγωμένα νερά της λίμνης, για να σωθούν από τη μανία του Breivik όμως, ήταν πολλοί περισσότεροι, από όσους θα μπορούσαν να χωρέσουν στη βάρκα.
Γι’ αυτό και οι δύο γυναίκες επέστρεψαν στο νησάκι τέσσερις φορές, τραβώντας από την “κόλαση” 40 συνολικά άτομα.
Σημειωτέον… ο Breivik άνοιξε πυρ και εναντίον τους, με κάποιες από τις σφαίρες του να πετυχαίνουν και τη δεξιά μεριά της βάρκας.
http://blogpose.com/misc/%CE%B6%CE%B5%CF%85%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%AD%CF%83%CF%89%CF%83%CE%B5-40-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%BC/25058/
Η ηρωική προσπάθεια των δύο γυναικών, της Hege Dalen και της συντρόφου της, Toril Hansen, είδε -και δικαίως- το φως της δημοσιότητας, μέσω της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας της Φινλανδίας, Helsingin Sanomat, κάνοντας στη συνέχεια και το γύρο του κόσμου.
Το ζευγάρι από τη Νορβηγία, απολάμβανε ένα ήσυχο δείπνο σε περιοχή κοντά στο νησάκι, ώσπου ακούστηκαν πυροβολισμοί και φωνές…
Ο 32χρονος ακροδεξιός Νορβηγός, Anders Behring Breivik, είχε θέσει σε εφαρμογή το αρρωστημένο σχέδιό του, να εξοντώσει όσο περισσότερα “βλαστάρια” του Εργατικού Κόμματος μπορούσε, ανοίγοντας αδιακρίτως πυρ, εναντίον των εκατοντάδων ανθρώπων, που βρίσκονταν στο νησί.
“Τρώγαμε… Ξαφνικά ακούσαμε πυροβολισμούς και κραυγές. Βγήκαμε έξω και είδαμε νέους ανθρώπους, να πηδούν πανικόβλητοι στη λίμνη Tyrifjorden”, ανέφερε σε δηλώσεις της στην εφημερίδα η Dale.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, οι δύο γυναίκες κατευθύνθηκαν προς το νησάκι, τραβώντας στη βάρκα τους όσο περισσότερους ανθρώπους μπορούσαν και μεταφέροντάς τους στην απέναντι όχθη.
Οι άνθρωποι που είχαν επιλέξει να βουτήξουν στα παγωμένα νερά της λίμνης, για να σωθούν από τη μανία του Breivik όμως, ήταν πολλοί περισσότεροι, από όσους θα μπορούσαν να χωρέσουν στη βάρκα.
Γι’ αυτό και οι δύο γυναίκες επέστρεψαν στο νησάκι τέσσερις φορές, τραβώντας από την “κόλαση” 40 συνολικά άτομα.
Σημειωτέον… ο Breivik άνοιξε πυρ και εναντίον τους, με κάποιες από τις σφαίρες του να πετυχαίνουν και τη δεξιά μεριά της βάρκας.
http://blogpose.com/misc/%CE%B6%CE%B5%CF%85%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%AD%CF%83%CF%89%CF%83%CE%B5-40-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%BC/25058/
1 Αυγούστου 2011
Κίνημα "αγανακτισμένων"... στο Ισραήλ
"Οι τιμές των ακινήτων δεν ανεβαίνουν χωρίς λόγο! Αποτελεί ένα από τα συμπτώματα του τρόπου που λειτουργεί σήμερα το εμπόριο, το οποίο δεν λειτουργεί προς όφελός μας και δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη του βιοτικού μας επιπέδου! Θα βρούμε άλλους τρόπους εμπορίου! Το Χρήμα είναι το αντίθετο της Αφθονίας."
(πλακάτ των Αγανακτισμένων του Τελ Αβίβ, 18-7-2011)
Ολα ξεκίνησαν με την «εξέγερση του τυριού», ένα μποϊκοτάζ γαλακτοκομικών προϊόντων που οργανώθηκε μέσω Facebook και ανάγκασε τις ισραηλινές γαλακτοβιομηχανίες να μειώσουν τις τιμές κατά 25%. Ενα μήνα μετά, οι διαδηλώσεις γενικεύτηκαν, οι γιατροί απεργούν απαιτώντας βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους και οι σκηνές έκαναν την εμφάνισή τους από το πολυτελές Μπουλεβάρ Ρότσιλντ του Τελ Αβίβ έως μπροστά στα Τείχη της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ. Σε ολόκληρη τη χώρα οι Ισραηλινοί ανταποκρίνονται στο κάλεσμα μέσω κοινωνικών δικτύων μιας ομάδας αγανακτισμένων νέων και διαδηλώνουν για να δοθεί άμεση λύση στο οξυμένο πρόβλημα της στέγης και της ακρίβειας.
Οι τιμές τροφίμων και καυσίμων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και στην Ιερουσαλήμ ή το Τελ Αβίβ η αγορά ενός διαμερίσματος 100 τετραγωνικών μπορεί να φτάνει τα 600.000 δολάρια, ενώ το ενοίκιο ακόμη και στις φτωχογειτονιές των δύο πόλεων μπορεί να αγγίζει και τα 900 δολάρια.
Στην πραγματικότητα στέγη και ακρίβεια είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της δυσφορίας των πολιτών απέναντι συνολικά στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, επισημαίνει ο Οφέρ Εϊνί, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Συνδικάτων Hista-drut, που στηρίζει το κίνημα.
Στις προχθεσινές διαδηλώσεις εναντίον των απλησίαστων τιμών των κατοικιών και του υψηλού κόστους ζωής έλαβαν μέρος κάπου 100.000 άνθρωποι σε πόλεις σε ολόκληρο το Ισραήλ, σύμφωνα με εκτιμήσεις της εγχώριας αστυνομίας.
Πληροφορίες των ΜΜΕ ανέφεραν ότι στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν ως και 150.000 άνθρωποι, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους συγκεντρώθηκαν στο Τελ Αβίβ -όπου σύμφωνα με την αστυνομία στην πλατεία έξω από Μουσείο διαδήλωσαν 70.000 πολίτες.
Οι συγκεντρώσεις, που είναι από τις μεγαλύτερες που έχουν γίνει στο Ισραήλ εδώ και δεκαετίες, αποτέλεσαν το αποκορύφωμα στις διαδηλώσεις που διαρκούν εβδομάδες και προβάλλουν αιτήματα όπως η μείωση των ενοικίων, με τη συμμετοχή διάσημων μουσικών, μέλη γυναικείων οργανώσεων, κλαμπ μοτοσικλετιστών κ.λπ.
Πολλοί από τους συμμετέχοντες κρατούσαν πανό στα αραβικά. Η εφημερίδα Χααρέτζ ανέφερε ότι τα πανό έγραφαν μηνύματα όπως «ο λαός θέλει κοινωνική δικαιοσύνη» και «όταν η κυβέρνηση είναι ενάντια στο λαό, ο λαός ξεσηκώνεται εναντίον της κυβέρνησης».
Την Παρασκευή ακροδεξιοί ακτιβιστές φέρονται να έσκισαν μια παλαιστινιακή σημαία που απέσπασαν από μια από τις σκηνές των διαδηλωτών στο κέντρο του Τελ Αβίβ και να βανδάλισαν μια εβραιοαραβική σκηνή.
Οι διαδηλωτές έχουν θέσει στο στόχαστρό τους τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, υπό την κυβέρνηση του οποίου περικόπηκαν πολλές κρατικές υπηρεσίες και δαπάνες με το σκεπτικό ότι η αγορά θα καλύψει το κενό.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ήδη αντέδρασε στις κινητοποιήσεις ανακοινώνοντας ένα σχέδιο για την οικοδόμηση νέων κατοικιών, αλλά οι επικριτές του λένε ότι δεν επαρκεί αυτό.
Τα ενοίκια στο Ισραήλ είναι από τα υψηλότερα παγκοσμίως εάν συνυπολογιστεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών της χώρας. Οι τιμές των τροφίμων, της υγειονομικής περίθαλψης, των φαρμάκων και της φροντίδας των βρεφών και της μόρφωσης των παιδιών είναι επίσης πάνω από τον μέσο όρο.
«Οι άνθρωποι πριν από τα κέρδη» έγραφε ένα πανό οι άνθρωποι οι οποίοι το κρατούσαν φώναζαν «ο λαός απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη». «Αυτή είναι η ισραηλινή άνοιξη» έγραφε ένα άλλο πανό, σε μια σαφή αναφορά στις λαϊκές εξεγέρσεις οι οποίες συντάραξαν τον αραβικό κόσμο.
Δημοσκόπηση της «Χααρέτζ» καταδεικνύει ότι το 87% των πολιτών στηρίζει το κίνημα των αγανακτισμένων και το 85% τις απεργίες των γιατρών, ενώ η δημοτικότητα του πρωθυπουργού Νετανιάχου έχει καταβαραθρωθεί στο 32% από 51% προ διμήνου.
Η οικονομική ανάπτυξη στο Ισραήλ είναι από τις πιο ταχείες διεθνώς, με το ρυθμό ανάπτυξης του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) να εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 5% το 2011. Η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δύο δεκαετιών--ήταν στο 5,7% τον Μάιο.
Ο υπουργός της κυβέρνησης του Νετανιάχου Ζβι Χάουζερ είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο Κανάλι 10 ότι ο Νετανιάχου θα εξετάσει το ενδεχόμενο μείωσης των έμμεσων φόρων, προσθέτοντας ωστόσο ότι «δεν υπάρχουν γρήγορες λύσεις» για τα περίπλοκα προβλήματα που ωθούν τους πολίτες να διαδηλώνουν.
Επιχειρώντας να εκτονώσει το διογκούμενο κίνημα διαμαρτυρίας παρουσίασε σχέδιο που υπόσχεται προσιτή στέγη για φοιτητές, νέα ζευγάρια, στρατιώτες που ολοκληρώνουν τη θητεία τους.
Οι διαδηλωτές απέρριψαν το σχέδιο ως παραπλανητικό και διαμήνυσαν ότι οι πλατείες δεν θα αδειάσουν αν δεν υπάρξει συνολική και οριστική λύση, ενώ η Ενωση Ισραηλινών Φοιτητών κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να διασπάσει το κίνημα. «Γιατί μόνο οι φοιτητές και οι νέοι;
»Και οι ηλικιωμένοι και οι άποροι; Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας και συνεχίζουμε τον αγώνα που είναι όλης της κοινωνίας».
Ενδεικτική των διαθέσεων των αγανακτισμένων είναι η έκκληση για γενική απεργία την 1η Αυγούστου, που κυκλοφόρησε στο Facebook ο Ζβίκα Μπασόρ και έχει συγκεντρώσει χιλιάδες δηλώσεις συμμετοχής. Ο 36χρονος πατέρας γράφει ότι αγόρασε ένα διαμέρισμα με μια «εξωφρενική υποθήκη για 30 χρόνια» και εξηγεί γιατί αποφάσισε να απεργήσει. «Αγανάκτησα. Δεν μπορώ να συνεχίζω να πηγαίνω κάθε μέρα στη δουλειά σαν να μην συμβαίνει τίποτα, να προσποιούμαι ότι αν δουλέψω αρκετά θα μπορέσω να προσφέρω μια αξιοπρεπή ζωή στην οικογένειά μου και στον εαυτό μου».
«Αυτή είναι μια επανάσταση. Οχι μόνο για ένα προσιτό σπίτι ή την ακρίβεια, αλλά για το αν μπορούν οι πολίτες να ζουν σε έναν τόπο σαν κι αυτόν» γράφει ο Μπράντλεϊ Μπέρστον στη «Haaretz». «Μια επανάσταση για την υπαρξιακή απειλή που συνιστά για τους Ισραηλινούς όχι το Ιράν ή η Χαμάς, αλλά το ίδιο το Ισραήλ».
(χρησιμοποιήθηκαν άρθρα και πληροφορίες από τα παρακάτω μέσα)
http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=14216:the-indignant-israeli-video&catid=52:world&Itemid=79
http://www.haaretz.com/news/national/more-than-150-000-take-to-streets-across-israel-in-largest-housing-protest-yet-1.376102
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=297951
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63262978
http://www.ynetnews.com/home/0,7340,L-3083,00.html
http://www.mediasoup.gr/node/37779
http://news.in.gr/world/article/?aid=1231121175
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_31/07/2011_400510
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1323377&utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
(πλακάτ των Αγανακτισμένων του Τελ Αβίβ, 18-7-2011)
Ολα ξεκίνησαν με την «εξέγερση του τυριού», ένα μποϊκοτάζ γαλακτοκομικών προϊόντων που οργανώθηκε μέσω Facebook και ανάγκασε τις ισραηλινές γαλακτοβιομηχανίες να μειώσουν τις τιμές κατά 25%. Ενα μήνα μετά, οι διαδηλώσεις γενικεύτηκαν, οι γιατροί απεργούν απαιτώντας βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους και οι σκηνές έκαναν την εμφάνισή τους από το πολυτελές Μπουλεβάρ Ρότσιλντ του Τελ Αβίβ έως μπροστά στα Τείχη της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ. Σε ολόκληρη τη χώρα οι Ισραηλινοί ανταποκρίνονται στο κάλεσμα μέσω κοινωνικών δικτύων μιας ομάδας αγανακτισμένων νέων και διαδηλώνουν για να δοθεί άμεση λύση στο οξυμένο πρόβλημα της στέγης και της ακρίβειας.
Οι τιμές τροφίμων και καυσίμων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και στην Ιερουσαλήμ ή το Τελ Αβίβ η αγορά ενός διαμερίσματος 100 τετραγωνικών μπορεί να φτάνει τα 600.000 δολάρια, ενώ το ενοίκιο ακόμη και στις φτωχογειτονιές των δύο πόλεων μπορεί να αγγίζει και τα 900 δολάρια.
Στην πραγματικότητα στέγη και ακρίβεια είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της δυσφορίας των πολιτών απέναντι συνολικά στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, επισημαίνει ο Οφέρ Εϊνί, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Συνδικάτων Hista-drut, που στηρίζει το κίνημα.
Στις προχθεσινές διαδηλώσεις εναντίον των απλησίαστων τιμών των κατοικιών και του υψηλού κόστους ζωής έλαβαν μέρος κάπου 100.000 άνθρωποι σε πόλεις σε ολόκληρο το Ισραήλ, σύμφωνα με εκτιμήσεις της εγχώριας αστυνομίας.
Πληροφορίες των ΜΜΕ ανέφεραν ότι στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν ως και 150.000 άνθρωποι, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους συγκεντρώθηκαν στο Τελ Αβίβ -όπου σύμφωνα με την αστυνομία στην πλατεία έξω από Μουσείο διαδήλωσαν 70.000 πολίτες.
Οι συγκεντρώσεις, που είναι από τις μεγαλύτερες που έχουν γίνει στο Ισραήλ εδώ και δεκαετίες, αποτέλεσαν το αποκορύφωμα στις διαδηλώσεις που διαρκούν εβδομάδες και προβάλλουν αιτήματα όπως η μείωση των ενοικίων, με τη συμμετοχή διάσημων μουσικών, μέλη γυναικείων οργανώσεων, κλαμπ μοτοσικλετιστών κ.λπ.
Πολλοί από τους συμμετέχοντες κρατούσαν πανό στα αραβικά. Η εφημερίδα Χααρέτζ ανέφερε ότι τα πανό έγραφαν μηνύματα όπως «ο λαός θέλει κοινωνική δικαιοσύνη» και «όταν η κυβέρνηση είναι ενάντια στο λαό, ο λαός ξεσηκώνεται εναντίον της κυβέρνησης».
Την Παρασκευή ακροδεξιοί ακτιβιστές φέρονται να έσκισαν μια παλαιστινιακή σημαία που απέσπασαν από μια από τις σκηνές των διαδηλωτών στο κέντρο του Τελ Αβίβ και να βανδάλισαν μια εβραιοαραβική σκηνή.
Οι διαδηλωτές έχουν θέσει στο στόχαστρό τους τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, υπό την κυβέρνηση του οποίου περικόπηκαν πολλές κρατικές υπηρεσίες και δαπάνες με το σκεπτικό ότι η αγορά θα καλύψει το κενό.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ήδη αντέδρασε στις κινητοποιήσεις ανακοινώνοντας ένα σχέδιο για την οικοδόμηση νέων κατοικιών, αλλά οι επικριτές του λένε ότι δεν επαρκεί αυτό.
Τα ενοίκια στο Ισραήλ είναι από τα υψηλότερα παγκοσμίως εάν συνυπολογιστεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών της χώρας. Οι τιμές των τροφίμων, της υγειονομικής περίθαλψης, των φαρμάκων και της φροντίδας των βρεφών και της μόρφωσης των παιδιών είναι επίσης πάνω από τον μέσο όρο.
«Οι άνθρωποι πριν από τα κέρδη» έγραφε ένα πανό οι άνθρωποι οι οποίοι το κρατούσαν φώναζαν «ο λαός απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη». «Αυτή είναι η ισραηλινή άνοιξη» έγραφε ένα άλλο πανό, σε μια σαφή αναφορά στις λαϊκές εξεγέρσεις οι οποίες συντάραξαν τον αραβικό κόσμο.
Δημοσκόπηση της «Χααρέτζ» καταδεικνύει ότι το 87% των πολιτών στηρίζει το κίνημα των αγανακτισμένων και το 85% τις απεργίες των γιατρών, ενώ η δημοτικότητα του πρωθυπουργού Νετανιάχου έχει καταβαραθρωθεί στο 32% από 51% προ διμήνου.
Η οικονομική ανάπτυξη στο Ισραήλ είναι από τις πιο ταχείες διεθνώς, με το ρυθμό ανάπτυξης του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) να εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 5% το 2011. Η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δύο δεκαετιών--ήταν στο 5,7% τον Μάιο.
Ο υπουργός της κυβέρνησης του Νετανιάχου Ζβι Χάουζερ είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο Κανάλι 10 ότι ο Νετανιάχου θα εξετάσει το ενδεχόμενο μείωσης των έμμεσων φόρων, προσθέτοντας ωστόσο ότι «δεν υπάρχουν γρήγορες λύσεις» για τα περίπλοκα προβλήματα που ωθούν τους πολίτες να διαδηλώνουν.
Επιχειρώντας να εκτονώσει το διογκούμενο κίνημα διαμαρτυρίας παρουσίασε σχέδιο που υπόσχεται προσιτή στέγη για φοιτητές, νέα ζευγάρια, στρατιώτες που ολοκληρώνουν τη θητεία τους.
Οι διαδηλωτές απέρριψαν το σχέδιο ως παραπλανητικό και διαμήνυσαν ότι οι πλατείες δεν θα αδειάσουν αν δεν υπάρξει συνολική και οριστική λύση, ενώ η Ενωση Ισραηλινών Φοιτητών κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να διασπάσει το κίνημα. «Γιατί μόνο οι φοιτητές και οι νέοι;
»Και οι ηλικιωμένοι και οι άποροι; Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας και συνεχίζουμε τον αγώνα που είναι όλης της κοινωνίας».
Ενδεικτική των διαθέσεων των αγανακτισμένων είναι η έκκληση για γενική απεργία την 1η Αυγούστου, που κυκλοφόρησε στο Facebook ο Ζβίκα Μπασόρ και έχει συγκεντρώσει χιλιάδες δηλώσεις συμμετοχής. Ο 36χρονος πατέρας γράφει ότι αγόρασε ένα διαμέρισμα με μια «εξωφρενική υποθήκη για 30 χρόνια» και εξηγεί γιατί αποφάσισε να απεργήσει. «Αγανάκτησα. Δεν μπορώ να συνεχίζω να πηγαίνω κάθε μέρα στη δουλειά σαν να μην συμβαίνει τίποτα, να προσποιούμαι ότι αν δουλέψω αρκετά θα μπορέσω να προσφέρω μια αξιοπρεπή ζωή στην οικογένειά μου και στον εαυτό μου».
«Αυτή είναι μια επανάσταση. Οχι μόνο για ένα προσιτό σπίτι ή την ακρίβεια, αλλά για το αν μπορούν οι πολίτες να ζουν σε έναν τόπο σαν κι αυτόν» γράφει ο Μπράντλεϊ Μπέρστον στη «Haaretz». «Μια επανάσταση για την υπαρξιακή απειλή που συνιστά για τους Ισραηλινούς όχι το Ιράν ή η Χαμάς, αλλά το ίδιο το Ισραήλ».
(χρησιμοποιήθηκαν άρθρα και πληροφορίες από τα παρακάτω μέσα)
http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=14216:the-indignant-israeli-video&catid=52:world&Itemid=79
http://www.haaretz.com/news/national/more-than-150-000-take-to-streets-across-israel-in-largest-housing-protest-yet-1.376102
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=297951
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63262978
http://www.ynetnews.com/home/0,7340,L-3083,00.html
http://www.mediasoup.gr/node/37779
http://news.in.gr/world/article/?aid=1231121175
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_31/07/2011_400510
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1323377&utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
27 Ιουλίου 2011
Oι πλατείες της Μαδρίτης και όλης της Ισπανίας ξαναγεμίζουν
Οι κοινωνικές ανάγκες βγάζουν τους λαούς στους δρόμους και τις πλατείες
26 Ιουλίου 2011
90 πτώματα εφήβων και 1.500 σελίδες μίσους, χαστούκι στα μούτρα των Ευρωπαίων
Μπρέιβικ & Σια: Ο Αγών τους
Το πρωτοφανές φονικό της Νορβηγίας ξύπνησε τους Ευρωπαίους από το λήθαργό τους. Η άνοδος της ακροδεξιάς σε συνθήκες οικονομικής κρίσης είναι μία πραγματικότητα που, ενώ θυμίζει έντονα ημέρες του μεσοπολέμου, ολόκληρη η Ευρώπη προτιμά να αγνοεί. Φιλοναζιστές ή ακόμη και αμετανόητοι νεοναζί έχουν ενταχθεί πλήρως στις αστικές δημοκρατίες και αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι συνομιλητές του πολιτικού συστήματος, στα δημοσιογραφικά πάνελ, τα πανεπιστήμια ακόμη και τα κοινοβούλια. 90 πτώματα εφήβων και 1.500 σελίδες μίσους, χαστούκι στα μούτρα των Ευρωπαίων. Δεν μπορούν πια να κοιμούνται αμέριμνοι.
Η πρώτη αντίδραση των μίντια στην τρομοκρατική επίθεση της περασμένης Παρασκευής ήταν αποκαλυπτική του πόσο διαβρωμένη είναι και η ευρωπαϊκή κοινωνία. Πόσο βουτηγμένη στη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό. Πόσο ενταγμένη σε αυτό το είδος "αμερικανισμού" που χλευάζαμε όταν το αντικρίζαμε στο πρόσωπο και την πολιτική του Μπους, αλλά τον αγκαλιάσαμε σφιχτά όταν αφήσαμε το φόβο να κυριαρχήσει. Αλ Κάιντα, Ιρακινοί, Ταλιμπάν και καμικάζι Ισλαμιστές. Η στερεοτυπική αντίδραση του μικροαστού που θέλει να ξεχνά ότι συνεστιάζεται παραδοσιακά με τα φίδια της ακροδεξιάς.
Συνήθεις παρανοήσεις
Όταν αποκαλύφθηκε ότι ο τρομοκράτης δεν ήταν μελαμψός, γενειοφόρος με το Κοράνι παραμάσχαλα, αλλά λευκός, ξανθός, αγκαλιά με τη Βίβλο, έσπασε απότομα η φούσκα. Προτιμήθηκαν, ως συνήθως, οι ψυχοπαθολογικές ερμηνείες του τρομοκρατικού χτυπήματος και κανένας μα κανένας δε ζήτησε συγγνώμη για την αναπαραγωγή της πάγιας αντιμουσουλμανικής τρομοϋστερίας. Μόνο που ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ δεν είναι τρελός. Είναι απόλυτα λογικός και υπολογιστής που πιστεύει τυφλά σε μία παρανοϊκή ιδεολογία μίσους. Το μανιφέστο των 1500 σελίδων, με τίτλο "2083 - Μία Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας" που συνέγραψε με στοχοπροσήλωση και εξαιρετική σχολαστικότητα σε μία περίοδο δύο χρόνων, αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Το χτύπημα του Μπρέιβικ δεν είναι το αποτέλεσμα της "μανίας" του, αλλά το πρώτο βήμα ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου. Ο 32χρονος Νορβηγός δεν προσπάθησε να διαφύγει, αλλά, αφού εκτέλεσε ψυχρά τα θύματά του, παραδόθηκε χωρίς αντιρρήσεις. Επιχειρεί να αναχθεί στον μεγάλο πολιτικό αγωνιστή-γκουρού του αντιισλαμισμού στην Ευρώπη. Να γίνει διάσημος ως πολιτικός κρατούμενος και να εμπνεύσει ως στρατάρχης-οραματιστής. Το μανιφέστο του, ένας άλλος "Ο Αγών μου", είναι λεπτομερέστατο για τους στόχους και τους συμμάχους, τις τακτικές, τις στρατηγικές, τον οπλισμό και τα χρονοδιαγράματα της ευρωπαϊκής αποϊσλαμοποίησης. Κι αν προτιμάτε να το ρίχνετε στην ψυχολογία για να υποτιμήσετε τον "τρελό αυτό Νορβηγό αγρότη", θυμηθείτε ότι ο Χίτλερ τη δεκαετία του '20 ήταν ένας αποτυχημένος ζωγράφος μισερός απόστρατος δεκανέας (σ.σ. δεν πιστεύω ότι ο Μπρέιβικ θα μπορούσε να γίνει ένας νέος Χίτλερ, αλλά επισημαίνω ότι με παρόμοιο τρόπο ξεπετιούνται οι "σχιζοφρενείς" ακροδεξιοί πολέμαρχοι).
Ο Μπρέιβικ είναι ακροδεξιός αλλά δεν είναι ναζιστής. Για την ακρίβεια, εμφανίζεται αντίθετος με τους νεοναζιστές όσο διατηρούν το αντισημιτικό τους μένος. Ένας πιο σωστός χαρακτηρισμός για το όραμά του θα ήταν η δημιουργία ένοπλης πτέρυγας ενός "Tea Party". Υπερσυντηρητικός προτεστάντης, νεοφιλελεύθερος και ταυτόχρονα φιλοσιωνιστής (αν και μόνο για λόγους τακτικής, επειδή θεωρεί το Ισραήλ ανάχωμα στα ισλαμιστικά κράτη της Μ.Α).
Δεν είναι όμως ούτε και εθνικιστής, με την κλασική έννοια. Στον πυρήνα του ακροδεξιού του μανιφέστου βρίσκονται ο αντιισλαμισμός και ο ευρωπαϊσμός. Οραματίζεται μία Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, χωρίς ούτε ένα μουσουλμανικό ρουθούνι. Δεν μιλά για Άρειους, ούτε θεωρεί τους Σλάβους χιμπατζήδες και τους νεοέλληνες μαυριδερούς τουρκόσπορους. Και σε αυτό το σημείο μπαίνει ο "σύντροφος Καρατζαφέρης" στο κάδρο...
Μπρέιβικ, ο "φιλέλληνας"
Στο μανιφέστο του 32χρονου Νορβηγού, η Ελλάδα έχει κεντρικό ρόλο. Τόσο η ιστορική του αναδρομή, όσο και οι απόψεις του για την Τουρκία θα προκαλούσαν στο χρυσαυγίτη της διπλανής πόρτας... μερική στύση. Η Τουρκία και από (αρκετά πιο) πίσω η Αλβανία, αποτελούν τις κύριες εστίες κινδύνου εξισλαμισμού της Ευρώπης. Ο Μπρέιβικ χύνει ποταμούς δακρύων για τα δεινά που έχουν υποστεί οι Έλληνες και οι υπόλοιποι Βαλκάνιοι από τους Τούρκους. Όλα όσα συγκινούν τους καρατζαφερικούς θαμώνες των ΚΑΠΗ, συγκλονίζουν τον ακροδεξιό αυτό δολοφόνο: διωγμοί, εκτοπίσεις, πογκρόμ, Μικρασιατική Καταστροφή, εθνοκαθάρσεις, Έλληνες, Αρμένιοι, Πόντιοι αλλά και εχθροί τουρκαλβανοί, τσάμηδες, ουτσεκάδες. Η Ευρώπη πρέπει να περιορίσει την Τουρκία σε μία μικρή έκταση στα υψίπεδα της κεντρικής Ανατολίας. Η Αλβανία θα πρέπει να "τεμαχιστεί" και μοιραστεί σε Έλληνες και Μαυροβούνιους. Κι όμως, ο Μπρέιβικ οραματίζεται τη "μεγάλη Ελλάδα" του Βενιζέλου (σελ. 1316):
Η κομπανία του μίσους
Δε χρειάζεται να διαβάσει κανείς τη λίστα των φίλων του στην Ελλάδα (σελ. 1251), όπου αναγράφονται (ξεσηκωμένα από λίστα του wikipedia) τα ΛαΟΣ, Χρυσή Αυγή, Πατριωτική Συμμαχία (σ.σ. έχει διαλυθεί και υφίσταται μόνο η εφημερίδα "Ελεύθερος Κόσμος" του Ζαφειρόπουλου) και το Ελληνικό Μέτωπο (σ.σ. πρώην νεοναζιστικό κόμμα Βορίδη, σήμερα "Ελληνικές Γραμμές"). Ούτε βέβαια να προσφύγει στη σελίδα 929 για να μάθει τους πολιτικούς εχθρούς και προδότες της Ελλάδας: ΚΚΕ, Σύριζα, ΠΑΣΟΚ (σ.σ. η ΝΔ τη γλυτώνει όσο "παραμένει ουδέτερη" σύμφωνα με τον Μπρέιβικ).
Ακόμη κι αν δεν τους κατέγραφε αναλυτικά ο σχολαστικός Νορβηγός, οι φυσικοί του σύμμαχοι είναι κάτι παραπάνω από ορατοί. Διαδίδουν την ίδια μισαλλόδοξη ιδεολογία, απεχθάνονται τους ίδιους ανθρώπους, έχουν τα ίδια ακριβώς οράματα (για την "μεγάλη χριστιανική Ελλάδα"), θα σκότωναν χωρίς δεύτερη σκέψη τους κοινούς εχθρούς τους. Χρησιμοποιούν ακόμη και την ίδια ορολογία για να χαρακτηρίζουν τους τελευταίους. "Θολοκουλτουριάρηδες" τους αποκαλεί η ημέτερη ακροδεξιά, "κουλτουρομαρξιστές" ("cultural marxists") ο πολιτικά ορθός Σκανδιναβός συναγωνιστής της. Ταυτόχρονα όμως υπηρετούν με την ίδια πίστη το κεφάλαιο και αναμασούν νεοφιλελεύθερες μανιέρες, περί κράτους και φόρων, προσπαθώντας -με τραγικά αποτελέσματα- να τους αφαιρέσουν τα χαρακτηριστικά του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.
Όσο ζω ελπίζω
Είναι αλήθεια ότι τα ανακλαστικά του νορβηγικού πολιτικού κατεστημένου ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Πρωθυπουργός και υπουργός εσωτερικών, από την πρώτη στιγμή μίλησαν για περισσότερη δημοκρατία και πιο ανοικτές κοινωνίες. Δεν υπέπεσαν στο σύνηθες (και προσφιλέστατο στον ημέτερο νότο) λαϊκίστικο παραλήρημα με καφτά δάκρυα και πύρινες δηλώσεις μικρομεγαλισμού που θα τόνωναν το ηγετικό τους προφίλ. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι έδωσαν μαθήματα στην ευρωπαϊκή μιντιοκρατία που έσπευσε να αναθερμάνει τις φοβίες και τα ρατσιστικά σύνδρομα.
Τα δικά μας πολύχρωμα εξωτικά πτηνά της δημοσιογραφίας από την άλλη, προτίμησαν το κλασικό μενού. Αποϊδεολογικοποίηση του χτυπήματος ή ακόμη χειρότερα, εξίσωσή του με το "αντίθετο άκρο". Με λίγα λόγια υπηρετούν τον κλασικό γκεμπελισμό της ακροδεξιάς, περί τέλους των ιδεολογιών. Δεν τίθεται θέμα αναζήτησης των φυσικών συμμάχων του Μπρέιβικ στη χώρα μας. Δεν ζητήθηκε από κανέναν Καρατζαφέρη, κανέναν Βορίδη και κανέναν Μιχαλολιάκο, η άποψη για τον ομοϊδεάτη τους και η καταδίκη της μαζικής δολοφονίας. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υφίσταται τρομοκρατία και ο δολοφόνος εμφανίζεται ως μεμονωμένος παρανοϊκός. Ναι μεν έχει "σχέσεις με την ακροδεξιά", αλλά εκεί μακριά στην παγωμένη σκανδιναβική χερσόνησο. Ουδείς σκέφτηκε ούτε για ένα λεπτό να ασκήσει κριτική (και αυτοκριτική) για την προνομιακή μεταχείριση της ιθαγενούς δολοφονικής ακροδεξιάς. Ο Μιχαλολιάκος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ως ένας "δημοτικός σύμβουλος" και ο Βορίδης ως ένας "αξιοπρεπής φιλελεύθερος βουλευτής". Ακόμη και οι αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί σχολιαστές ποιούν την νήσσα, ή και ξεδιάντροπα λοξοκοιτούν προς την Αριστερά εφευρίσκοντας τεμνόμενες γραμμές μεταξύ "άκρων".
Κατά την άποψή μου, ο Μπρέιβικ και τα τραγικά θύματά του, μπορεί να έχουν μία και μόνη χρησιμότητα και μάλιστα πολύτιμη: να επαναφέρουν στο προσκήνιο το τεράστιο ζήτημα της εθνικιστικής παράνοιας. Ειδικά στη χώρα μας, που μπορεί τα ακροδεξιά κόμματα να μη βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στις μεγάλες μάζες των ψηφοφόρων, αλλά η ακραία ρατσιστική και μισαλλόδοξη ρητορική αποτελεί κοινό τόπο που διαπερνά οριζοντίως όλα τα αστικά κόμματα. Μηνύματα ή και πράξεις μίσους, περνούν απαρατήρητες και σίγουρα ατιμώρητες. Χυδαίες εκφράσεις που παραπέμπουν στον αμερικάνικο νότο του 19ου αιώνα εκφέρονται στις δημόσιες συχνότητες και γίνονται αποδεκτές ως "απόψεις" ελεύθερα εκπεφραζόμενες σε μία δημοκρατική χώρα.
Όχι δε ζητώ ποινικές διώξεις. Απαιτώ περισσότερη σοβαρότητα και ευαισθησία. Λιγότερη υποκρισία από τον προοδευτικό κόσμο και αφύπνιση από το δημοσιογραφικό. Πάρτε το χαμπάρι, ο Μπρέιβικ δεν είναι ένας "ψυχάκιας" από την "ανήλιαγη Νορβηγία". Χιλιάδες Μπρέιβικ σιτίζονται σε πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικούς φορείς, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες. Οι ακροδεξιοί φασίστες, ρατσιστές, μισάνθρωποι δεν είναι "τρελάκηδες" και έχουν ονοματεπώνυμα: Γιώργος Καρατζαφέρης, Σπυρίδων (Αδωνις) Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης, Νίκος Μιχαλολιάκος κ.λπ. Δεν πρόκειται να βουτήξουν ένα καλάσνικοφ και να καθαρίσουν κόσμο, αλλά τροφοδοτούν με μίσος όλους εκείνους που είναι έτοιμοι να ζωστούν τα φισεκλίκια και να ταχθούν στο πλευρό του κάθε Μπρέιβικ που κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Ζαphod
Υ.Γ.1 Είναι εντυπωσιακή η ακρίβεια του αριθμού των προδοτών ("κατηγορίας Α και Β") που εντοπίζει ο Μπρέιβικ στην Ελλάδα: 11.312 (σ. 932). Ούτε ένας πάνω, ούτε ένας κάτω. Έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιους ακριβώς εννοεί. Πάντως, σύμφωνα με τον ορισμό του, οι δύο αυτές κατηγορίες περιλαμβάνουν την πολιτική ελίτ του "κουλτουρομαρξισμού", πολιτικούς, διανοούμενους, δημοσιογράφους, ακτιβιστές κ.λπ. Όλοι αυτοί θα πρέπει να θανατωθούν και η περιουσία τους να δημευτεί.
Υ.Γ.2 Ο Μπρέιβικ επισημαίνει ότι, παρόλο που η Ελλάδα διαθέτει το πιο αντιμουσουλμανικό κοινό από όλη την Ευρώπη, τα εθνικιστικά κόμματα δεν έχουν μεγάλη επιρροή στο εκλογικό σώμα. Βιάζεται ο Νορβηγός...
Υ.Γ.3 Ο ακροδεξιός δολοφόνος είναι σχολαστικός και ταυτόχρονα εγωπαθής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ αναλλώνεται σε δεκάδες στατιστικά στοιχεία για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπου δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες χρησιμοποιεί τον εαυτό του και τους φίλους του ως πηγές. Έχει επιπλέον απάντηση για όλους και για όλα: "Γιατί απέτυχε ο ΔΣΕ; Επειδή είχε προβληματική ιδεολογία"(!!!)
Υ.Γ.4 Ο Μπρέιβικ αναφέρεται σε Έλληνα, μέλος της αρχικής "ομάδας των οκτώ" των "σταυροφόρων" του, χωρίς να αποκαλύπτει στοιχεία ταυτότητας. Υποτίθεται ότι ο κύριος Παπουτσής και η κουστωδία των "προστατών" του έχει θορυβηθεί για το θέμα. Ας ψαχτούν μεταξύ τους...
Υ.Γ.5 Θα επανέλθω στο ζήτημα και, όχι, δεν πρόκειται να διαβάσω μία προς μία τις χίλιες πεντακόσιες σελίδες του μανιφέστου (εκτός των άλλων, κάνει ακόμη πολύ ζέστη).
ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΤΕ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ LINK ΣΤΟ "ΜΑΝΙΦΕΤΣΟ" ΤΟΥ ΜΠΡΕΪΒΙΚ
ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ, ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥ ΜΙΣΟΥΣ
http://mallon-akindynos.blogspot.com/2011/07/breivik-co.html#more
Το πρωτοφανές φονικό της Νορβηγίας ξύπνησε τους Ευρωπαίους από το λήθαργό τους. Η άνοδος της ακροδεξιάς σε συνθήκες οικονομικής κρίσης είναι μία πραγματικότητα που, ενώ θυμίζει έντονα ημέρες του μεσοπολέμου, ολόκληρη η Ευρώπη προτιμά να αγνοεί. Φιλοναζιστές ή ακόμη και αμετανόητοι νεοναζί έχουν ενταχθεί πλήρως στις αστικές δημοκρατίες και αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι συνομιλητές του πολιτικού συστήματος, στα δημοσιογραφικά πάνελ, τα πανεπιστήμια ακόμη και τα κοινοβούλια. 90 πτώματα εφήβων και 1.500 σελίδες μίσους, χαστούκι στα μούτρα των Ευρωπαίων. Δεν μπορούν πια να κοιμούνται αμέριμνοι.
Η πρώτη αντίδραση των μίντια στην τρομοκρατική επίθεση της περασμένης Παρασκευής ήταν αποκαλυπτική του πόσο διαβρωμένη είναι και η ευρωπαϊκή κοινωνία. Πόσο βουτηγμένη στη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό. Πόσο ενταγμένη σε αυτό το είδος "αμερικανισμού" που χλευάζαμε όταν το αντικρίζαμε στο πρόσωπο και την πολιτική του Μπους, αλλά τον αγκαλιάσαμε σφιχτά όταν αφήσαμε το φόβο να κυριαρχήσει. Αλ Κάιντα, Ιρακινοί, Ταλιμπάν και καμικάζι Ισλαμιστές. Η στερεοτυπική αντίδραση του μικροαστού που θέλει να ξεχνά ότι συνεστιάζεται παραδοσιακά με τα φίδια της ακροδεξιάς.
Συνήθεις παρανοήσεις
Όταν αποκαλύφθηκε ότι ο τρομοκράτης δεν ήταν μελαμψός, γενειοφόρος με το Κοράνι παραμάσχαλα, αλλά λευκός, ξανθός, αγκαλιά με τη Βίβλο, έσπασε απότομα η φούσκα. Προτιμήθηκαν, ως συνήθως, οι ψυχοπαθολογικές ερμηνείες του τρομοκρατικού χτυπήματος και κανένας μα κανένας δε ζήτησε συγγνώμη για την αναπαραγωγή της πάγιας αντιμουσουλμανικής τρομοϋστερίας. Μόνο που ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ δεν είναι τρελός. Είναι απόλυτα λογικός και υπολογιστής που πιστεύει τυφλά σε μία παρανοϊκή ιδεολογία μίσους. Το μανιφέστο των 1500 σελίδων, με τίτλο "2083 - Μία Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας" που συνέγραψε με στοχοπροσήλωση και εξαιρετική σχολαστικότητα σε μία περίοδο δύο χρόνων, αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Το χτύπημα του Μπρέιβικ δεν είναι το αποτέλεσμα της "μανίας" του, αλλά το πρώτο βήμα ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου. Ο 32χρονος Νορβηγός δεν προσπάθησε να διαφύγει, αλλά, αφού εκτέλεσε ψυχρά τα θύματά του, παραδόθηκε χωρίς αντιρρήσεις. Επιχειρεί να αναχθεί στον μεγάλο πολιτικό αγωνιστή-γκουρού του αντιισλαμισμού στην Ευρώπη. Να γίνει διάσημος ως πολιτικός κρατούμενος και να εμπνεύσει ως στρατάρχης-οραματιστής. Το μανιφέστο του, ένας άλλος "Ο Αγών μου", είναι λεπτομερέστατο για τους στόχους και τους συμμάχους, τις τακτικές, τις στρατηγικές, τον οπλισμό και τα χρονοδιαγράματα της ευρωπαϊκής αποϊσλαμοποίησης. Κι αν προτιμάτε να το ρίχνετε στην ψυχολογία για να υποτιμήσετε τον "τρελό αυτό Νορβηγό αγρότη", θυμηθείτε ότι ο Χίτλερ τη δεκαετία του '20 ήταν ένας αποτυχημένος ζωγράφος μισερός απόστρατος δεκανέας (σ.σ. δεν πιστεύω ότι ο Μπρέιβικ θα μπορούσε να γίνει ένας νέος Χίτλερ, αλλά επισημαίνω ότι με παρόμοιο τρόπο ξεπετιούνται οι "σχιζοφρενείς" ακροδεξιοί πολέμαρχοι).
Ο Μπρέιβικ είναι ακροδεξιός αλλά δεν είναι ναζιστής. Για την ακρίβεια, εμφανίζεται αντίθετος με τους νεοναζιστές όσο διατηρούν το αντισημιτικό τους μένος. Ένας πιο σωστός χαρακτηρισμός για το όραμά του θα ήταν η δημιουργία ένοπλης πτέρυγας ενός "Tea Party". Υπερσυντηρητικός προτεστάντης, νεοφιλελεύθερος και ταυτόχρονα φιλοσιωνιστής (αν και μόνο για λόγους τακτικής, επειδή θεωρεί το Ισραήλ ανάχωμα στα ισλαμιστικά κράτη της Μ.Α).
Δεν είναι όμως ούτε και εθνικιστής, με την κλασική έννοια. Στον πυρήνα του ακροδεξιού του μανιφέστου βρίσκονται ο αντιισλαμισμός και ο ευρωπαϊσμός. Οραματίζεται μία Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, χωρίς ούτε ένα μουσουλμανικό ρουθούνι. Δεν μιλά για Άρειους, ούτε θεωρεί τους Σλάβους χιμπατζήδες και τους νεοέλληνες μαυριδερούς τουρκόσπορους. Και σε αυτό το σημείο μπαίνει ο "σύντροφος Καρατζαφέρης" στο κάδρο...
Μπρέιβικ, ο "φιλέλληνας"
Στο μανιφέστο του 32χρονου Νορβηγού, η Ελλάδα έχει κεντρικό ρόλο. Τόσο η ιστορική του αναδρομή, όσο και οι απόψεις του για την Τουρκία θα προκαλούσαν στο χρυσαυγίτη της διπλανής πόρτας... μερική στύση. Η Τουρκία και από (αρκετά πιο) πίσω η Αλβανία, αποτελούν τις κύριες εστίες κινδύνου εξισλαμισμού της Ευρώπης. Ο Μπρέιβικ χύνει ποταμούς δακρύων για τα δεινά που έχουν υποστεί οι Έλληνες και οι υπόλοιποι Βαλκάνιοι από τους Τούρκους. Όλα όσα συγκινούν τους καρατζαφερικούς θαμώνες των ΚΑΠΗ, συγκλονίζουν τον ακροδεξιό αυτό δολοφόνο: διωγμοί, εκτοπίσεις, πογκρόμ, Μικρασιατική Καταστροφή, εθνοκαθάρσεις, Έλληνες, Αρμένιοι, Πόντιοι αλλά και εχθροί τουρκαλβανοί, τσάμηδες, ουτσεκάδες. Η Ευρώπη πρέπει να περιορίσει την Τουρκία σε μία μικρή έκταση στα υψίπεδα της κεντρικής Ανατολίας. Η Αλβανία θα πρέπει να "τεμαχιστεί" και μοιραστεί σε Έλληνες και Μαυροβούνιους. Κι όμως, ο Μπρέιβικ οραματίζεται τη "μεγάλη Ελλάδα" του Βενιζέλου (σελ. 1316):
Η κομπανία του μίσους
Δε χρειάζεται να διαβάσει κανείς τη λίστα των φίλων του στην Ελλάδα (σελ. 1251), όπου αναγράφονται (ξεσηκωμένα από λίστα του wikipedia) τα ΛαΟΣ, Χρυσή Αυγή, Πατριωτική Συμμαχία (σ.σ. έχει διαλυθεί και υφίσταται μόνο η εφημερίδα "Ελεύθερος Κόσμος" του Ζαφειρόπουλου) και το Ελληνικό Μέτωπο (σ.σ. πρώην νεοναζιστικό κόμμα Βορίδη, σήμερα "Ελληνικές Γραμμές"). Ούτε βέβαια να προσφύγει στη σελίδα 929 για να μάθει τους πολιτικούς εχθρούς και προδότες της Ελλάδας: ΚΚΕ, Σύριζα, ΠΑΣΟΚ (σ.σ. η ΝΔ τη γλυτώνει όσο "παραμένει ουδέτερη" σύμφωνα με τον Μπρέιβικ).
Ακόμη κι αν δεν τους κατέγραφε αναλυτικά ο σχολαστικός Νορβηγός, οι φυσικοί του σύμμαχοι είναι κάτι παραπάνω από ορατοί. Διαδίδουν την ίδια μισαλλόδοξη ιδεολογία, απεχθάνονται τους ίδιους ανθρώπους, έχουν τα ίδια ακριβώς οράματα (για την "μεγάλη χριστιανική Ελλάδα"), θα σκότωναν χωρίς δεύτερη σκέψη τους κοινούς εχθρούς τους. Χρησιμοποιούν ακόμη και την ίδια ορολογία για να χαρακτηρίζουν τους τελευταίους. "Θολοκουλτουριάρηδες" τους αποκαλεί η ημέτερη ακροδεξιά, "κουλτουρομαρξιστές" ("cultural marxists") ο πολιτικά ορθός Σκανδιναβός συναγωνιστής της. Ταυτόχρονα όμως υπηρετούν με την ίδια πίστη το κεφάλαιο και αναμασούν νεοφιλελεύθερες μανιέρες, περί κράτους και φόρων, προσπαθώντας -με τραγικά αποτελέσματα- να τους αφαιρέσουν τα χαρακτηριστικά του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.
Όσο ζω ελπίζω
Είναι αλήθεια ότι τα ανακλαστικά του νορβηγικού πολιτικού κατεστημένου ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Πρωθυπουργός και υπουργός εσωτερικών, από την πρώτη στιγμή μίλησαν για περισσότερη δημοκρατία και πιο ανοικτές κοινωνίες. Δεν υπέπεσαν στο σύνηθες (και προσφιλέστατο στον ημέτερο νότο) λαϊκίστικο παραλήρημα με καφτά δάκρυα και πύρινες δηλώσεις μικρομεγαλισμού που θα τόνωναν το ηγετικό τους προφίλ. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι έδωσαν μαθήματα στην ευρωπαϊκή μιντιοκρατία που έσπευσε να αναθερμάνει τις φοβίες και τα ρατσιστικά σύνδρομα.
Τα δικά μας πολύχρωμα εξωτικά πτηνά της δημοσιογραφίας από την άλλη, προτίμησαν το κλασικό μενού. Αποϊδεολογικοποίηση του χτυπήματος ή ακόμη χειρότερα, εξίσωσή του με το "αντίθετο άκρο". Με λίγα λόγια υπηρετούν τον κλασικό γκεμπελισμό της ακροδεξιάς, περί τέλους των ιδεολογιών. Δεν τίθεται θέμα αναζήτησης των φυσικών συμμάχων του Μπρέιβικ στη χώρα μας. Δεν ζητήθηκε από κανέναν Καρατζαφέρη, κανέναν Βορίδη και κανέναν Μιχαλολιάκο, η άποψη για τον ομοϊδεάτη τους και η καταδίκη της μαζικής δολοφονίας. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υφίσταται τρομοκρατία και ο δολοφόνος εμφανίζεται ως μεμονωμένος παρανοϊκός. Ναι μεν έχει "σχέσεις με την ακροδεξιά", αλλά εκεί μακριά στην παγωμένη σκανδιναβική χερσόνησο. Ουδείς σκέφτηκε ούτε για ένα λεπτό να ασκήσει κριτική (και αυτοκριτική) για την προνομιακή μεταχείριση της ιθαγενούς δολοφονικής ακροδεξιάς. Ο Μιχαλολιάκος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ως ένας "δημοτικός σύμβουλος" και ο Βορίδης ως ένας "αξιοπρεπής φιλελεύθερος βουλευτής". Ακόμη και οι αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί σχολιαστές ποιούν την νήσσα, ή και ξεδιάντροπα λοξοκοιτούν προς την Αριστερά εφευρίσκοντας τεμνόμενες γραμμές μεταξύ "άκρων".
Κατά την άποψή μου, ο Μπρέιβικ και τα τραγικά θύματά του, μπορεί να έχουν μία και μόνη χρησιμότητα και μάλιστα πολύτιμη: να επαναφέρουν στο προσκήνιο το τεράστιο ζήτημα της εθνικιστικής παράνοιας. Ειδικά στη χώρα μας, που μπορεί τα ακροδεξιά κόμματα να μη βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στις μεγάλες μάζες των ψηφοφόρων, αλλά η ακραία ρατσιστική και μισαλλόδοξη ρητορική αποτελεί κοινό τόπο που διαπερνά οριζοντίως όλα τα αστικά κόμματα. Μηνύματα ή και πράξεις μίσους, περνούν απαρατήρητες και σίγουρα ατιμώρητες. Χυδαίες εκφράσεις που παραπέμπουν στον αμερικάνικο νότο του 19ου αιώνα εκφέρονται στις δημόσιες συχνότητες και γίνονται αποδεκτές ως "απόψεις" ελεύθερα εκπεφραζόμενες σε μία δημοκρατική χώρα.
Όχι δε ζητώ ποινικές διώξεις. Απαιτώ περισσότερη σοβαρότητα και ευαισθησία. Λιγότερη υποκρισία από τον προοδευτικό κόσμο και αφύπνιση από το δημοσιογραφικό. Πάρτε το χαμπάρι, ο Μπρέιβικ δεν είναι ένας "ψυχάκιας" από την "ανήλιαγη Νορβηγία". Χιλιάδες Μπρέιβικ σιτίζονται σε πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικούς φορείς, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες. Οι ακροδεξιοί φασίστες, ρατσιστές, μισάνθρωποι δεν είναι "τρελάκηδες" και έχουν ονοματεπώνυμα: Γιώργος Καρατζαφέρης, Σπυρίδων (Αδωνις) Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης, Νίκος Μιχαλολιάκος κ.λπ. Δεν πρόκειται να βουτήξουν ένα καλάσνικοφ και να καθαρίσουν κόσμο, αλλά τροφοδοτούν με μίσος όλους εκείνους που είναι έτοιμοι να ζωστούν τα φισεκλίκια και να ταχθούν στο πλευρό του κάθε Μπρέιβικ που κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Ζαphod
Υ.Γ.1 Είναι εντυπωσιακή η ακρίβεια του αριθμού των προδοτών ("κατηγορίας Α και Β") που εντοπίζει ο Μπρέιβικ στην Ελλάδα: 11.312 (σ. 932). Ούτε ένας πάνω, ούτε ένας κάτω. Έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιους ακριβώς εννοεί. Πάντως, σύμφωνα με τον ορισμό του, οι δύο αυτές κατηγορίες περιλαμβάνουν την πολιτική ελίτ του "κουλτουρομαρξισμού", πολιτικούς, διανοούμενους, δημοσιογράφους, ακτιβιστές κ.λπ. Όλοι αυτοί θα πρέπει να θανατωθούν και η περιουσία τους να δημευτεί.
Υ.Γ.2 Ο Μπρέιβικ επισημαίνει ότι, παρόλο που η Ελλάδα διαθέτει το πιο αντιμουσουλμανικό κοινό από όλη την Ευρώπη, τα εθνικιστικά κόμματα δεν έχουν μεγάλη επιρροή στο εκλογικό σώμα. Βιάζεται ο Νορβηγός...
Υ.Γ.3 Ο ακροδεξιός δολοφόνος είναι σχολαστικός και ταυτόχρονα εγωπαθής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ αναλλώνεται σε δεκάδες στατιστικά στοιχεία για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπου δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες χρησιμοποιεί τον εαυτό του και τους φίλους του ως πηγές. Έχει επιπλέον απάντηση για όλους και για όλα: "Γιατί απέτυχε ο ΔΣΕ; Επειδή είχε προβληματική ιδεολογία"(!!!)
Υ.Γ.4 Ο Μπρέιβικ αναφέρεται σε Έλληνα, μέλος της αρχικής "ομάδας των οκτώ" των "σταυροφόρων" του, χωρίς να αποκαλύπτει στοιχεία ταυτότητας. Υποτίθεται ότι ο κύριος Παπουτσής και η κουστωδία των "προστατών" του έχει θορυβηθεί για το θέμα. Ας ψαχτούν μεταξύ τους...
Υ.Γ.5 Θα επανέλθω στο ζήτημα και, όχι, δεν πρόκειται να διαβάσω μία προς μία τις χίλιες πεντακόσιες σελίδες του μανιφέστου (εκτός των άλλων, κάνει ακόμη πολύ ζέστη).
ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΤΕ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ LINK ΣΤΟ "ΜΑΝΙΦΕΤΣΟ" ΤΟΥ ΜΠΡΕΪΒΙΚ
ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ, ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥ ΜΙΣΟΥΣ
http://mallon-akindynos.blogspot.com/2011/07/breivik-co.html#more
25 Ιουλίου 2011
Το χρονικό της επίθεσης ακροδεξιού στην Ουτόγια και Όσλο της Νορβηγίας
Στους 93 ανήλθε ο αριθμός των θυμάτων από τη διπλή τρομοκρατική επίθεση στη Νορβηγία με δράστη τον 32χρονο ακροδεξιό Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ χωρίς να αποκλείεται ο αριθμός αυτός να αυξηθεί τις επόμενες ώρες καθώς υπάρχουν ακόμη αγνοούμενοι.
86 νεκροί είναι οι νεκροί από τους πυροβολισμούς στην κατασκήνωση στο νησί Ουτόγια και 7 από τη βομβιστική επίθεση που προηγήθηκε στο κέντρο του Οσλο. Οι αυτόπτες μάρτυρες που επέζησαν από το μακελειό στην Ουτόγια περιγράφουν ανατριχιαστικές στιγμές κατά τη διάρκεια της 45λεπτης επίθεσης από τον 32χρονο Μπέρινγκ, ο οποίος με απόλυτη ψυχραιμία πλησίαζε και εκτελούσε έναν έναν τους πανικόβλητους κατασκηνωτές. Δείτε στο γράφημα που ακολουθεί το χρονικό του μακελειού στη Νορβηγία.
86 νεκροί είναι οι νεκροί από τους πυροβολισμούς στην κατασκήνωση στο νησί Ουτόγια και 7 από τη βομβιστική επίθεση που προηγήθηκε στο κέντρο του Οσλο. Οι αυτόπτες μάρτυρες που επέζησαν από το μακελειό στην Ουτόγια περιγράφουν ανατριχιαστικές στιγμές κατά τη διάρκεια της 45λεπτης επίθεσης από τον 32χρονο Μπέρινγκ, ο οποίος με απόλυτη ψυχραιμία πλησίαζε και εκτελούσε έναν έναν τους πανικόβλητους κατασκηνωτές. Δείτε στο γράφημα που ακολουθεί το χρονικό του μακελειού στη Νορβηγία.
18 Ιουλίου 2011
To Ισραήλ φυλακίζει παιδιά με το.. κακούργημα της ρίψης ..πετρών σε δυνάμεις του - Video
Ανήλικοι παλαιστίνιοι κρατούνται για ρίψη πετρών κατά των ισραηλινών δυνάμεων.
Παιδιά κάτω των δεκατεσσάρων ετών έχουν φυλακιστεί για το αδίκημα, όπως καταγγέλλει ανθρωπιστική οργάνωση για τα δικαιώματα.
Παιδιά κάτω των δεκατεσσάρων ετών έχουν φυλακιστεί για το αδίκημα, όπως καταγγέλλει ανθρωπιστική οργάνωση για τα δικαιώματα.
Καταδίκη για την Αγγλία, κρίνονται παράνομες οι απελάσεις δύο μεταναστών
Στις 28 Ιουνίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάνθηκε (η απόφαση θα είναι οριστική
εάν εντός 3 μηνών δεν προσβληθεί στην Ολομέλεια) σχετικά με την υπόθεση
Sufi και Elmi κατά Ηνωμένου Βασιλείου (App. Nos. 8319/07 & 11449/07).
Σύμφωνα με το επίσημο δελτίο τύπου, το οποίο τιτλοφορείται «Το Ηνωμένο Βασίλειο
θα παραβίαζε τα ανθρώπινα δικαιώματα δύο Σομαλών υπηκόων αν τους επέστρεφε
στο Μογκαντίσου», το Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα ότι θα συντελούνταν παραβιάσεις
του Άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης) της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), αν οι δύο Σομαλοί αιτούντες
επαναπροωθούνταν στο Μογκαντίσου καθώς θα κινδύνευαν να πέσουν θύματα κακομεταχείρισης
ή να σκοτωθούν.
Η υπόθεση αφορά δύο ενήλικες Σομαλούς υπηκόους, ο ένας απορριφθείς αιτών
άσυλο και ο άλλος αναγνωρισμένος πρόσφυγας στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίοι
καταδικάστηκαν στη χώρα αυτή για σοβαρά εγκλήματα και για τους οποίους εκδόθηκαν
αποφάσεις απέλασης. Οι προσφυγές τους κατά των αποφάσεων απέλασης ήταν
ανεπιτυχείς. Το ΕΔΔΑ σημείωσε ότι η συμπεριφορά
των αιτούντων, όσο επικίνδυνη και ανεπιθύμητη κι αν είναι, δεν μπορεί να
ληφθεί υπόψη μπροστά στον απόλυτο χαρακτήρα της απαγόρευσης απάνθρωπης ή
ταπεινωτικής μεταχείρισης.
Σύμφωνα με κρίσεις Αγγλικών δικαστηρίων (2008) αλλά και όλων των προσφάτων
Εκθέσεων για τη Σομαλία, η κατάσταση στο Μογκαντίσου για το 2010 και
2011 χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα επικίνδυνη, με χιλιάδες απώλειες πολιτών και
εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από την πόλη. Συνεπώς το Δικαστήριο
έκρινε ότι το επίπεδο της βίας στο Μογκαντίσου ήταν τέτοιο ώστε να τίθεται
θέμα πραγματικού κινδύνου παραβίασης του Άρθρου 3 για οποιονδήποτε στην
πρωτεύουσα.
Όσον αφορά τη δυνατότητα εσωτερικής μετεγκατάστασης, παρόλο που σε ορισμένες
περιπτώσεις το Δικαστήριο έκρινε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει λύση, στη
συγκεκριμένη περίπτωση των δύο Σομαλών θεώρησε ότι δεν αποτελεί πιθανή λύση
εφόσον δεν υπήρχαν στενές οικογενειακές σχέσεις αφού οι συγκεκριμένοι δεν
ζούσαν στη Σομαλία εδώ και πολλά χρόνια. Το Δικαστήριο προσέθεσε ότι οι καταυλισμοί
στους οποίους πιθανώς να κατέληγαν (προσφυγικοί ή για εσωτερικά
εκτοπισμένους), πάλι εφόσον δεν είχαν
τις κατάλληλες διασυνδέσεις, παρουσιάζουν χαρακτηριστικά εξαιρετικά δυσμενούς
ανθρωπιστικής κατάστασης και ως εκ τούτου θα εξέθεταν όποιον επιστρεφόταν
εκεί σε σοβαρό κίνδυνο για κακομεταχείριση, δηλαδή παραβίαση του Άρθρου
3 της ΕΣΔΑ.
Η υπόθεση είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού θα θέσει τις αρχές βάσει των οποίων
θα κριθούν άλλες 214 παρόμοιες εκκρεμούσες υποθέσεις. Το κρίσιμο ζήτημα που
αναδεικνύει η απόφαση είναι ότι ο βαθμός της γενικευμένης βίας στο Μογκαντίσου
κρίθηκε τέτοιος ώστε στοιχειοθετείται η ύπαρξη πραγματικού κινδύνου για κακομεταχείριση
στην περίπτωση όλων των επιστροφών στο Μογκαντίσου (εκτός των περιπτώσεων
που κάποιος διαθέτει υψηλές διασυνδέσεις που μπορούν να τον
προστατεύσουν), απόφαση που το ΕΔΔΑ
παίρνει μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Συνημμένο θα βρείτε το σχετικό δελτίο τύπου ενώ την απόφαση του ΕΔΔΑ μπορείτε
να βρείτε στην παρακάτω ιστοσελίδα:
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=887222&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάνθηκε (η απόφαση θα είναι οριστική
εάν εντός 3 μηνών δεν προσβληθεί στην Ολομέλεια) σχετικά με την υπόθεση
Sufi και Elmi κατά Ηνωμένου Βασιλείου (App. Nos. 8319/07 & 11449/07).
Σύμφωνα με το επίσημο δελτίο τύπου, το οποίο τιτλοφορείται «Το Ηνωμένο Βασίλειο
θα παραβίαζε τα ανθρώπινα δικαιώματα δύο Σομαλών υπηκόων αν τους επέστρεφε
στο Μογκαντίσου», το Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα ότι θα συντελούνταν παραβιάσεις
του Άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης) της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), αν οι δύο Σομαλοί αιτούντες
επαναπροωθούνταν στο Μογκαντίσου καθώς θα κινδύνευαν να πέσουν θύματα κακομεταχείρισης
ή να σκοτωθούν.
Η υπόθεση αφορά δύο ενήλικες Σομαλούς υπηκόους, ο ένας απορριφθείς αιτών
άσυλο και ο άλλος αναγνωρισμένος πρόσφυγας στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίοι
καταδικάστηκαν στη χώρα αυτή για σοβαρά εγκλήματα και για τους οποίους εκδόθηκαν
αποφάσεις απέλασης. Οι προσφυγές τους κατά των αποφάσεων απέλασης ήταν
ανεπιτυχείς. Το ΕΔΔΑ σημείωσε ότι η συμπεριφορά
των αιτούντων, όσο επικίνδυνη και ανεπιθύμητη κι αν είναι, δεν μπορεί να
ληφθεί υπόψη μπροστά στον απόλυτο χαρακτήρα της απαγόρευσης απάνθρωπης ή
ταπεινωτικής μεταχείρισης.
Σύμφωνα με κρίσεις Αγγλικών δικαστηρίων (2008) αλλά και όλων των προσφάτων
Εκθέσεων για τη Σομαλία, η κατάσταση στο Μογκαντίσου για το 2010 και
2011 χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα επικίνδυνη, με χιλιάδες απώλειες πολιτών και
εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από την πόλη. Συνεπώς το Δικαστήριο
έκρινε ότι το επίπεδο της βίας στο Μογκαντίσου ήταν τέτοιο ώστε να τίθεται
θέμα πραγματικού κινδύνου παραβίασης του Άρθρου 3 για οποιονδήποτε στην
πρωτεύουσα.
Όσον αφορά τη δυνατότητα εσωτερικής μετεγκατάστασης, παρόλο που σε ορισμένες
περιπτώσεις το Δικαστήριο έκρινε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει λύση, στη
συγκεκριμένη περίπτωση των δύο Σομαλών θεώρησε ότι δεν αποτελεί πιθανή λύση
εφόσον δεν υπήρχαν στενές οικογενειακές σχέσεις αφού οι συγκεκριμένοι δεν
ζούσαν στη Σομαλία εδώ και πολλά χρόνια. Το Δικαστήριο προσέθεσε ότι οι καταυλισμοί
στους οποίους πιθανώς να κατέληγαν (προσφυγικοί ή για εσωτερικά
εκτοπισμένους), πάλι εφόσον δεν είχαν
τις κατάλληλες διασυνδέσεις, παρουσιάζουν χαρακτηριστικά εξαιρετικά δυσμενούς
ανθρωπιστικής κατάστασης και ως εκ τούτου θα εξέθεταν όποιον επιστρεφόταν
εκεί σε σοβαρό κίνδυνο για κακομεταχείριση, δηλαδή παραβίαση του Άρθρου
3 της ΕΣΔΑ.
Η υπόθεση είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού θα θέσει τις αρχές βάσει των οποίων
θα κριθούν άλλες 214 παρόμοιες εκκρεμούσες υποθέσεις. Το κρίσιμο ζήτημα που
αναδεικνύει η απόφαση είναι ότι ο βαθμός της γενικευμένης βίας στο Μογκαντίσου
κρίθηκε τέτοιος ώστε στοιχειοθετείται η ύπαρξη πραγματικού κινδύνου για κακομεταχείριση
στην περίπτωση όλων των επιστροφών στο Μογκαντίσου (εκτός των περιπτώσεων
που κάποιος διαθέτει υψηλές διασυνδέσεις που μπορούν να τον
προστατεύσουν), απόφαση που το ΕΔΔΑ
παίρνει μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Συνημμένο θα βρείτε το σχετικό δελτίο τύπου ενώ την απόφαση του ΕΔΔΑ μπορείτε
να βρείτε στην παρακάτω ιστοσελίδα:
http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=887222&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Τον ρατσισμό και τη τρομοκρατία ζουν οι παλαιστινιακές οικογένειες - Video
Δείτε τον ρατσισμό και την
τρομοκρατία που ζουν οι παλαιστινιακές οικογένειες στην γειτονία της Tel Runeida
στην πόλη της Χεβρώνας από τους έποικους Ισραηλινους που μεταφέρει εκει επίτηδες
το ΙΣΡΑΗΛ
τρομοκρατία που ζουν οι παλαιστινιακές οικογένειες στην γειτονία της Tel Runeida
στην πόλη της Χεβρώνας από τους έποικους Ισραηλινους που μεταφέρει εκει επίτηδες
το ΙΣΡΑΗΛ
Μπάτσοι στο Σαν Φρανσίσκο πυροβολούν και σκοτωνουν άοπλο 19χρονο - Video
On Saturday July 16th,2011 San Francisco Police Department has added more fuel to the fire of the growing amount of problems in the City of San Francisco,California by killing yet another Unarmed African American 19 year old Male in the BayView Hunters Point District who they "CLAIM" had a pistol
(which was never found and was also shooting back at them)
This Young man takes his last breath of life on the streets of San Francisco, Thanks to the help of Cold Hearted Police officers. Where is our Tax Dollars really going?
San Francisco Police Department Makes up a Fabricated Story in a effort to cover up their dirty work. DON'T BELIEVE THE HYPE, THIS MAN WAS UNARMED THE ENTIRE TIME FROM START TO FINISH
13 Ιουλίου 2011
Nike και Adidas μολύνουν το περιβάλλον
Η περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace κατηγόρησε σήμερα τους προμηθευτές των κατασκευαστών αθλητικών ειδών Nike και Adidas ότι μολύνουν τα νερά των κινεζικών ποταμών, ρίχνοντας σε αυτά τοξικές χημικές ουσίες οι οποίες προκαλούν ορμονικά προβλήματα.
Κοκτέιλ επικίνδυνων χημικών βρέθηκε στα οκτώ δείγματα που πήραν από την περιοχή που ρίχνουν τα απόβλητά τους τα δύο εργοστάσια που προμηθεύουν τις εταιρείες αθλητικών ειδών στο δέλτα του Γιανγκτσέ και του ποταμού των Μαργαριταριών. Σύμφωνα με τις δηλώσεις της Greenpeace, στην συνέντευξη τύπου της στο Χονγκ Κονγκ, από τα δύο παραπάνω ποτάμια προέρχεται το νερό που πίνουν σχεδόν 67 εκατομμύρια άνθρωποι, ανάμεσά τους οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ.
"Τα τεστ μας έδειξαν την παρουσία τοξικών χημικών ουσιών, που δεν έχουν θέση στο περιβάλλον. Καλούμε τις εταιρίες όπως η Adidas, η Nike και η Li Ning να πάρουν μέτρα" δήλωσε η Βιβιάν Γιάου, υπεύθυνη της οργάνωσης.
"Από όσο γνωρίζουμε, δεν συμβάλλουμε στη ρύπανση του δέλτα του ποταμού Γιανγκτσέ μέσω των εργοστασίων μας" ανέφερε η Nike, αρνούμενη την ύπαρξη των χημικών ουσιών.
Σύμφωνα με την Greenpeace, οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται, περιλαμβανομένης της νονυλφαινόλης, μπορεί να καταλήξουν στην τροφική αλυσίδα μέσω των ψαριών, διαταράσσοντας την ορμονική ισορροπία του ανθρώπου.
Κοκτέιλ επικίνδυνων χημικών βρέθηκε στα οκτώ δείγματα που πήραν από την περιοχή που ρίχνουν τα απόβλητά τους τα δύο εργοστάσια που προμηθεύουν τις εταιρείες αθλητικών ειδών στο δέλτα του Γιανγκτσέ και του ποταμού των Μαργαριταριών. Σύμφωνα με τις δηλώσεις της Greenpeace, στην συνέντευξη τύπου της στο Χονγκ Κονγκ, από τα δύο παραπάνω ποτάμια προέρχεται το νερό που πίνουν σχεδόν 67 εκατομμύρια άνθρωποι, ανάμεσά τους οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ.
"Τα τεστ μας έδειξαν την παρουσία τοξικών χημικών ουσιών, που δεν έχουν θέση στο περιβάλλον. Καλούμε τις εταιρίες όπως η Adidas, η Nike και η Li Ning να πάρουν μέτρα" δήλωσε η Βιβιάν Γιάου, υπεύθυνη της οργάνωσης.
"Από όσο γνωρίζουμε, δεν συμβάλλουμε στη ρύπανση του δέλτα του ποταμού Γιανγκτσέ μέσω των εργοστασίων μας" ανέφερε η Nike, αρνούμενη την ύπαρξη των χημικών ουσιών.
Σύμφωνα με την Greenpeace, οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται, περιλαμβανομένης της νονυλφαινόλης, μπορεί να καταλήξουν στην τροφική αλυσίδα μέσω των ψαριών, διαταράσσοντας την ορμονική ισορροπία του ανθρώπου.
Αποδοκιμασίες Παλαιστινίων προς Παπούλια κατά την επίσκεψη του στη Ραμάλα - Video
Για πρώτη φορά στην ιστορία Παλαιστίνιοι αποδοκιμάζουν Έλληνα ηγέτη. Συνέβη σήμερα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, στη Ραμάλα, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης διαμαρτυρίας εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης που εμπόδισε κατ' εντολή του Ισραήλ, τον απόπλου του Στολίσκου της Λευτεριάς-2 προς τη Γάζα. Τη "δόξα" αυτή την είσεπραξε ο πρόεδρος του κράτους-προτεκτοράτου του Ισραήλ, Κάρολος Παπούλιας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
