31 Μαΐου 2011

7η μέρα κατάληψης από τους εργαζομένους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Σε κατάληψη του κτηρίου της διοίκησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έχουν προχώρησει από την Τρίτη (24/5) οι εργαζόμενοι, αντιδρώντας στην ιδιωτικοποίηση του από την κυβέρνηση.

“Οι μάσκες έπεσαν. Σήμερα η κυβέρνηση αποκάλυψε το προσωπείο της. Πουλάει τα ασημικά του Δημοσίου. Η Τρόικα διατάζει. Η κυβέρνηση εκτελεί την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας του Ελληνικού Λαού”,αναφέρεται σε ανακοίνωση του συλλόγου των εργαζομένων του ΤΤ.

“Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η ασπίδα του μικροαποταμιευτή, παραδίνεται στους ιδιώτες ντόπιους και ξένους τραπεζίτες. Ο φτωχός Έλληνας αποταμιευτής παραδίδεται στο αχόρταγο και αδηφάγο τραπεζικό κατεστημένο”, αναφέρει, μεταξύ άλλων, η σχετική ανακοίνωση και καταλήγει:

"Κανένα Ταμιευτήριο του κόσμου δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί. Οι εργαζόμενοι του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου από σήμερα βρίσκονται σε κινητοποιήσεις με κατάληψη των γραφείων της διοίκησης. Με κάθε τρόπο και μέσο θα αποδώσουν τις πολιτικές και ποινικές ευθύνες αυτού του σκανδάλου”.

http://silvercity.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12071:2011-05-24-09-20-38&catid=58:football&Itemid=182

Bουλευτές έχουν εγκλωβιστεί στη Βουλή



Σε αποκλεισμό όλων των εισόδων και εξόδων που βρίσκονται στο περιβάλλοντα χώρο του κτιρίου του Κοινοβουλίου, προχώρησαν αργά το βράδυ οι συγκεντρωμένοι στο Σύνταγμα που μετέχουν στις κινητοποιήσεις του κινήματος των “Αγανακτισμένων”.
Οι βουλευτές έχουν εγκλωβιστεί στη Βουλή όπου γινόταν συζήτηση για νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Ανάμεσα στους εγκλωβισμένους βουλευτές είναι ο υπουργός Ανάπτυξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και οι Κ. Τζαβάρας, Κ. Γείτονας αλλά και δημοσιογράφοι.
Τα πνεύματα είναι οξυμένα, καθώς, σε αντίθεση με τις προηγούμενες ημέρες, υπάρχει πλήθος συγκεντρωμένων που φωνάζουν συνθήματα κατά της Βουλής και των βουλευτών.
Δυνάμεις των ΜΑΤ έχουν παραταχθεί μπροστά από τους διαδηλωτές για να αποτρέψουν την επαπειλούμενη εισβολή στο κτίριο της Βουλής, από το οποίο δεν μπορούν να αποχωρήσουν βουλευτές και εργαζόμενοι.
Οι διαπραγματεύσεις που έχουν ξεκινήσει αξιωματικοί της αστυνομίας με τους πλέον ψύχραιμους από τους διαδηλωτές, προκειμένου να πειστούν να αποχωρήσουν, δεν έχουν αποδώσει, καθώς οι συγκεντρωμένοι δείχνουν ανυποχώρητοι.
Την ίδια ώρα έχει προκληθεί έντονη κυκλοφοριακή συμφόρηση σε όλους τους δρόμους γύρω από την πλατεία Συντάγματος.

http://parallhlografos.wordpress.com/2011/05/31/%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CF%89%CE%B2%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%84/

Ανοιχτή συνέλευση Πλατείας Συντάγματος Live

ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΤΡΑ

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς. Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι που έχουμε έρθει στην πλατεία για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές και το μέλλον μας. Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε οτι οι λύσεις στα προβλήματα μας μπορούν να προέλθουν απο μας. Καλούμε όλους τους ανθρώπους, εργαζόμενους, ανέργους και τη νεολαία, στην Πλατεία Γεωργίου και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Εκεί, στις πλατείες, θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στην Πλατεία Γεωργίου. Δεν θα φύγουμε απο τις πλατείες μέχρι να φύγουν αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλεύονται. Τους διαμηνύουμε οτι το χρέος δεν είναι δικό μας.

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

ΙΣΟΤΗΤΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!
Ο ΔΗΘΕΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΧΑΙΑ!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΙΣ 21:00!

http://www.facebook.com/home.php?sk=group_156460727753471&view=doc&id=158020520930825

Ποιους ενοχλεί η Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος ;


Με αυτό το κείμενο εκφράζω την οργή μου για το δημοσίευμα που παραθέτω παρακάτω.
Δεν εκπροσωπώ κανέναν και δεν εκπροσωπούμαι από κανένα.
Διαβάστε εδώ το άθλιο “άρθρο-ρεπορτάζ” από το tsantiri.gr και θα διαπιστώσετε (ιδίως όσοι κατεβαίνετε στις διαδικασίες) γιατί είναι απαραίτητη η συμμετοχή όλων μας στην αυτό-οργάνωση, στις συζητήσεις και στα δρώμενα της Λαϊκής Συνέλευσης πλατείας Συντάγματος. Η προβοκάτσια έγκειται ακόμα και στο ότι οι συγγραφείς του άρθρου δεν αναφέρονται στη συνέλευση ως τέτοια αλλά ως “Κατάληψη” προφανώς θέλοντας να προσδώσουν άλλα χαρακτηριστικά, τη στιγμή που στη Συνέλευση μιλάει όποιος θέλει, λέει ότι θέλει, οι απόψεις του κρίνονται όπως θέλει ο καθένας, και οι προτάσεις ψηφίζονται από όλους. Νέους,ηλικιωμένους,οικογενειάρχες, εργαζόμενους, άνεργους,επισφαλείς και μετανάστες.
Προφανώς αυτό δεν είναι στη κουλτούρα μερικών που θέλουν άλλοι να αποφασίζουν για εμάς και χωρίς εμάς. Προφανώς κάποιοι έχουν συγκεκριμένα σχέδια για το πως θα “εκφραστεί ” ο κόσμος και δεν ενδιαφέρονται ο ίδιος ο κόσμος να αρχίσει επιτέλους να αποφασίζει ο ίδιος για τη ζωή του. Αυτό είναι και το μεγάλο μάθημα αυτης της συνέλευσης. Είναι ένα σχολείο για το οποίο θα μιλάνε αρκετές γενιές. Ένα σχολείο για το πως προσπαθούμε όλοι μας να ακούσουμε τον διπλανό μας, να συνδιαμορφώσουμε, να συνεννοηθούμε, να γνωριστούμε και ναι βρε αδελφέ ακόμα και να φλερτάρουμε.
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η καφρίλα, ναι προσωπικά την θεωρώ καφρίλα, μερικών “καλλιτεχνών” οι οποίοι έρχονται στις συνελεύσεις και θέλουν να “μιλήσουν” με το λαό. Τι λέτε ρε μάγκες ! Τόσα χρόνια μόνο εσείς ακούγεστε, δεν νομίζετε ότι πρέπει να μιλήσει επιτέλους και κόσμος που ποτέ του δεν μίλησε σε άλλους ανθρώπους ανοιχτά, να συμμετάσχει , να πει την άποψη του; Πόσο πολύ σας χαλάει να κάτσετε κάτω στα μάρμαρα όπως έκαναν χιλιάδες κόσμου χωρίς να είναι σίγουροι ότι θα μιλήσουν; Πότε θα στρώσετε επιτέλους το κώλο σας να ακούσετε; Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι όπου υπάρχει μικρόφωνο εσείς έχετε σειρά προτεραιότητας ;
Ήμουν μπροστά όταν γνωστός σκηνοθέτης -του οποίου το έργο τιμώ σε κάθε περίπτωση- θέλησε να πάρει το μικρόφωνο να μιλήσει τη στιγμή που περίμεναν εκατοντάδες άνθρωποι με μια συγκεκριμένη διαδικασία. Η πρόταση του τέθηκε σε ψηφοφορία στη συνέλευση και με συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισε ο κόσμος να μην το κάνει αυτό, γιατί είχε οριστεί μια συγκεκριμένη διαδικασία. Τότε ο εν λόγω κύριος αποχώρησε λέγωντας “χέστηκα και αν δεν θέλετε να μιλήσω”. Αφού χέστηκες ρε τεράστιε γιατί διέκοψες τη συνέλευση για να μιλήσεις;
Τρανό παράδειγμα πως υπάρχουν γενιές ανθρώπων και ένα ολόκληρο πολιτικό και πολιτιστικό σύστημα το οποίο βασίστηκε και έμαθε να εκπροσωπεί πάντα “το λαό”. Ε λοιπόν κύριοι αυτές τις μέρες το μόνο που βλέπω και ακούω είναι κόσμο που δεν θέλει να τον εκπροσωπούν. Θέλουμε να μιλήσουμε και πάνα από όλα να ακούσουμε.
Αλήθεια όλοι εσείς οι “γνωστοί” έχετε το δικαίωμα να μιλάτε, όποτε εμφανίζεστε, περισσότερο από τον φίλο από την Κάρπαθο που τη Παρασκευή έκλαιγε στη συνέλευση επειδή δεν είχε ξαναμιλήσει ποτέ του σε κόσμο για αυτά που τον αφορούν;
Και λίγο ντροπή και μέτρο δε βλάπτει.
Η συνέλευση τελικά ενοχλεί:

  • Όλους όσους ονειρεύονται να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Δηλαδή όσους θέλουν να αντικαταστήσουν το σημερινό πολιτικό σύστημα με ένα άλλο όχι απαραίτητα και τόσο δημοκρατικό όσο ευαγγελίζονται.
  • Τους ακροδεξιούς 60άρηδες και μια δύο χουντοκυρίες , ίδιες φάτσες εδώ και 5 μέρες, που περιφέρονται στη πλατεία πιάνοντας ”φιλική” κουβέντα για να σου ψιθυρίσουν ότι τα φαγητά που φέρνει ο κόσμος για να τρώει στις συνελεύσεις και κατά τη διάρκεια της ημέρας, “τα φέρνει ο Περισσός”.
  • Τους διάφορους διαμαρτυρόμενους όπως οι “300 Έλληνες” οι οποίοι πάντα είναι από 15-100, με συγκεκριμένη ατζέντα, οι οποίοι ακόμα και οι ίδιοι εχθές το βράδυ διαμαρτυρόντουσαν μεταξύ τους ότι οι αποφάσεις τους δεν παίρνονται όπως στη συνέλευση που γίνεται κάτω, με αποτέλεσμα να “μιλάει όποιος θέλει στα κανάλια και να λέει ότι θέλει”. Αυτό άκουσα ο ίδιος από μια κυρία που συζητούσε με το κόσμο που ανέβηκε και έκανε τηφασαρία, αυτό και μεταφέρω. Αλήθεια κύριοι γιατί αρχίσατε να φωνάζετε το σύνθημα “να καεί το μπουρδέλο η Βουλή” μόλις μαζεύτηκε κόσμος που διαμαρτύρονταν για το λόγο μίσους που άρθρωσε στη κάμερα ένας από εσάς; Καταλαβαίνω ότι θέλατε να δείξετε ότι ο “εχθρός” είναι προς τη μεριά της Βουλής αλλά και να εκτονώσετε τη κατάσταση με ένα σύνθημα που πιστεύετε ότι είναι κοινό. Όμως..Ζητάτε δημοψήφισμα και δημοψηφίσματα με καμένη τη βουλή δε γίνονται. Γιατί να κάψουμε τη Βουλή αλήθεια; Αν μας χαλάει γιατί να μην τη κάνουμε παιδικό σταθμό; Η χώρο φιλοξενίας αστέγων; Γιατί να κάψουμε κάτι για το οποίο γενιές εργαζομένων έχυσαν αίμα για να χτιστεί; Αν μας χαλάει το κάνουμε club μάγκες, αλλά μην το παίζετε “αναρχικοί” γιατί πολλοί από εσάς άλλα πολιτεύματα έχουν στο μυαλό τους τελικά και δυστυχώς.
  • Τα κανάλια των δημοσιοκάφρων που προσπαθούν να ενσωματώσουν, να διαστρέψουν και να φέρουν στα μέτρα τους το λόγο, τις πράξεις -και άρα τη πολιτική στάση- χιλιάδων ανθρώπων που πέρασαν , άκουσαν, περίμεναν υπομονετικά να μιλήσουν σύμφωνα με τη διαδικασία και δεν πήγαν εκεί με το τσαμπουκά επειδή είναι “γνωστοί καλλιτέχνες” να τους δοθεί ο λόγος. Αλήθεια ρε μάγκες ποιοι είστε εσείς που είστε έξω από το λαό και πρέπει να του μιλήσετε η να του τραγουδήσετε; Τελικά με αυτά που κάνετε είναι σαν να σας ενοχλεί που δεν είστε Νταλάρες στη θέση του Νταλάρα. Θα ρωτήσω και τον Πουλικάκο τι έγινε γιατί αναφέρεται και το όνομά του. Εγώ πάντως τον χαιρέτισα στη συνέλευση την οποία άκουγε με προσοχή.
  • Wannabe μεγαλοεπιχειρηματίες όπως ο Ζούγκλας, με απλήρωτους εργαζόμενους στα διάφορα δημοσιογραφικά site τα οποία κάνουν streaming το “λαό” βάζοντας διαφημίσεις, έχοντας κέρδη και απειλώντας κιόλας ότι θα διώξουν εργαζόμενους αν κάνουν απεργία. Η “αγορά” βοά για αυτές τις τακτικές κύριοι “300 Έλληνες” εσείς δεν γνωρίζετε τίποτα; Γιατί ταίζετε το τέρας των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε.; Η μήπως πάση θυσία πρέπει να φανείτε εσείς και οι διάφοροι φίλοι σας με τις ναζιστικές απόψεις, όπως ο “κύριος” για τον οποίο ανέβηκαν επάνω όσοι ανέβηκαν και τον οποίο ο Ζούγκλας τον είχε live ; Γιατί καπελώνετε έναν άνθρωπο όπως ο οικονομολόγος Καζάκης με τέτοιες απόψεις; Γιατί όταν μιλάει ο Καζάκης και μετά από λίγο κάποιοι λένε ρατσιστικές και μισαλλόδοξες μπούρδες on camera, τότε αυτό γίνεται.

Ήμουν παρών όταν έγινε το σκηνικό που αναφέρεται το άρθρο ξέρασμα και πιστεύω ότι καλώς έγινε. Όλοι είναι ένα στην πλατεία Συντάγματος. Ο καθένας μπορεί να πει την άποψη του. Αυτό που δεν πρόκειται να αφήσει κανένας λογικός,προοδευτικός,αριστερός,αναρχικός,”απολιτίκ” άνθρωπος που βρίσκεται αυτές τις μέρες κάτω , είναι ο λόγος του φυλετικού, ρατσιστικού μίσους και των διαχωρισμών από ασπόνδυλα σαν και αυτό που μίλησε εχθές στη κάμερα του zougla.gr και ο οποίος -τη στιγμή που ο κόσμος καίγεται- ήθελε να μας μιλήσει για να φύγουν οι μετανάστες και όποιος δεν του άρεσε από τη πλατεία Συντάγματος. Την επέτειο μάλιστα του κατεβάσματος της Ναζιστικής σημαίας από τους Γλέζο-Σάντα. Καλά έκαναν οι πιτσιρικάδες και όχι μόνο και πήγαν εκεί. Καλά έκαναν γιατί πρέπει να υπάρχει μια απάντηση πλέον σε όποιον καπηλεύεται τα όνειρα και τα οράματα των νέων ανθρώπων που βρίσκονται κάτω αυτές τις μέρες για να εκτοξεύσει το ναζιστικό δηλητήριο του.
Όσο για τα άθλια ψέμματα του διαδυκτιακού τσαντιριού πως ¨κάποιοι” λένε να δείρουν όποιον κρατάει ελληνική σημαία, η εικόνα ανθρώπων που ήρθαν με μια σημαία στη συνέλευση και άκουσαν, μίλησαν με το διπλανό τους και συζήτησαν ακόμα και με πιτσιρικάδες από τα Εξάρχεια είναι η καλύτερη απόδειξη.
Και λίγο ντροπή δε βλάπτει.
Και εχθές τονίστηκε από πολλούς σε όλους τους τόνους ότι ο κόσμος είναι ένα στο Σύνταγμα και προτάθηκαν τρόποι να επικοινωνείται η διαδικασία της συνέλευσης και στο κόσμο που βρίσκεται “επάνω”. Οι διαχωρισμοί ποτέ δεν βοήθησαν παρά μόνο την εξουσία. Αυτό το καταλαβαίνουν πολύ καλά όλοι όσοι συμμετέχουν στη Λαική Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος και προσπαθούν για το καλύτερο.
Να τελειώσω ξεκαθαρίζοντας και πάλι πως, όπως και στην συνέλευση, με αυτό το κείμενο δεν εκπροσωπώ κανέναν πέρα από τον εαυτό μου και την οργή μου για το συγκεκριμένο “ρεπορτάζ”.
Δεν εκπροσωπώ και δεν εκπροσωπούμαι. Μιλάω, ακούω, κάνω διάλογο, συμμετέχω, συνδιαμορφώνω.
Πάρτε την εκπροσώπηση και τις έτοιμες ατζέντες και βάλτε τις εκεί που ξέρετε μερικοί-μερικοί.

Όσο για το άρθρο του tsantiri.gr έχει τόση σχέση με την αλήθεια όσο και η Χρυσή Αυγή με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

από risinggalaxy στον ΠραλληλοΓραφο

Αυτοοργάνωση στη πράξη - Ομάδα διδασκαλίας από την λαϊκή συνέλευση Πάτρας


Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ. ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΙΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ. ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΖΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΤΕΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ/ΚΑΘΕΜΙΑ ΜΑΣ.

Όποιος μένει Πάτρα και μπορεί να βοηθήσει ας μπει στην σελίδα της δράσης στο face ή καλύτερα ας
περάσει από την πλατεία :)

Η σελίδα της ομάδας στο facebook εδώ : http://www.facebook.com/home.php?sk=group_226084747417552






Αναλυτικός χάρτης συνελεύσεων και ομάδων εργασίας στην Πλατεία Συντάγματος

Συνεχίζονται σήμερα το απόγευμα, για 7η μέρα, οι κινητοποιήσεις των «Αγανακτισμένων» πολιτών στο Σύνταγμα, μετά τη μεγαλύτερη σε όγκο συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή. Οι συγκεντρωμένοι συγκρότησαν ομάδες σίτισης, καθαριότητας, νομικής υποστήριξης, ιατρείο, ενώ οι σκηνές την Κυριακή ήταν περισσότερες από όλες τις προηγούμενες μέρες.

Άλλο ένα “μεμονωμένο περιστατικό” αστυνομικής βίας

Κυριακή, 9:30π.μ., γωνία Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους.
Περπατούσα προς το σταθμό της Ομόνοιας προκειμένου να καλύψω ένα ρεπορτάζ στα Κάτω Πατήσια. Βλέπω δύο ομάδες ΔΙΑΣ σταθμευμένες. Η πρώτη αποτελείτο από επτά-οκτώ αστυνομικούς και βρισκόταν κάτω από ένα κλειστό περίπτερο ενώ η δεύτερη, αποτελούμενη από δέκα άτομα, στεκόταν λίγα μέτρα πιο πέρα. Η πρώτη ομάδα είχε στα χέρια της ένα μετανάστη-μάλλον πακιστανικής καταγωγής- με ύψος γύρω στο 1,68 και βάρος κάτω από 60 κιλά. Τον είχαν βάλει στη γωνία και γελούσαν εις βάρος του, λέγοντας του πράγματα τα οποία δεν κατάφερα να ακούσω, και σκουντώντας τον εναλλάξ περιπαικτικά.
Σταμάτησα στη καντίνα, ακριβώς απέναντι τους, για να αγοράσω κάτι. Μόλις πλήρωσα βλέπω τον έναν από τους αστυνομικούς να κλωτσάει στα οπίσθια των μετανάστη. Εκείνος προσπαθούσε να καλυφθεί και οι υπόλοιποι αστυνομικοί βλέποντας τον αλλοδαπό να προσπαθεί να μη χτυπηθεί, γελούσαν. Δίστασα για το αν πρέπει να επέμβω ή όχι αλλά τελικά τους φωνάζω: «συγνώμη, τι κάνετε εκεί στον άνθρωπο;».
Τα γέλια πάγωσαν. Σχεδόν όλη ομάδα ΔΙΑΣ γυρνάει προς το μέρος μου αφήνοντας ήσυχο το πακιστανό. Ο αστυνομικός που τον κλώτσησε, έρχεται προς το μέρος μου (απείχα 3-4 μέτρα) και με ύφος τραμπούκου μου λέει, «για δώσε μου τη ταυτότητα σου και έλα εδώ». Πλησιάζω δίνοντας την αστυνομική μου ταυτότητα και λέγοντας τους «ορίστε, πάρτε την, δεν έχω να φοβηθώ, τίποτα, δημοσιογράφος είμαι». Τότε, ένας άλλο αστυνομικός πετάγεται από πίσω ζητώντας μου δημοσιογραφική ταυτότητα. «Δεν έχω», τους αποκρίνομαι για να λάβω την απάντηση «τότε, α****ια δημοσιογράφος είσαι».
Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, ο αστυνομικός που ζήτησε τη ταυτότητα με αρπάζει από το κεφάλι, με γυρνάει ανάποδα, και με κολλάει στο κλειστό ψυγείο του περιπτέρου. «Παιδιά έλεγχο» φωνάζει στους συναδέλφους του. Μου πιέζει πιο δυνατά το κεφάλι στο ψυγείο και μου κλωτσάει τα πόδια. Μου αρπάζουν τη τσάντα και αρχίζουν να μου αδειάζουν τις τσέπες, πετώντας ό,τι έχω στο πεζοδρόμιο. Τους φωνάζω, «συγνώμη, τι κάνετε αυτή τη στιγμή; Θεωρούμαι ύποπτος για κάτι;» «Έλεγχο και προσαγωγή σου κάνουμε να μάθεις άλλη φορά να μιλάς».
Ταυτόχρονα, ένας αστυνομικός με ξυρισμένο κεφάλι, γύρω στα 35, ύψος 1,78 και περίπου στα 90 κιλά, κολλάει το κεφάλι του στο δικό μου (ενώ ο συνάδελφος του με πίεζε στο ψυγείο) και μου λέει «θα πας προσαγωγή μ****α για παρεμπόδιση αστυνομικού έργου και αντίσταση κατά της αρχής». «Ποια αντίσταση;» του λέω προσπαθώντας να γυρίσω το κεφάλι μου προς τη μεριά του. Η απάντηση που έλαβα ήταν κωμικοτραγική : «Τον βλέπετε όλοι;» φωνάζει γυρνώντας στους συναδέλφους του, «ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ» και προσθέτει «είμαστε πέντε άτομα ρε που όλοι βλέπουμε ότι αντιστέκεσαι, να δούμε τι θα πεις στον εισαγγελέα».
Εκείνη τη στιγμή, δεν άντεξα και φώναξα «είστε σοβαροί; Τι ακριβώς μου κάνετε; Μου συμπεριφέρεστε σαν κακοποιό και θα μου κάνετε προσαγωγή επειδή σας είπα να μη βαράτε τον άνθρωπο;». Η απάντηση που εισέπραξα ήταν να με πιέσει ακόμα πιο πολύ ο αστυνομικός στο κεφάλι ενώ με κλώτσησε για ακόμα μία φορά στα πόδια. Ο άλλος, ο ξυρισμένος, ξανακολλάει το πρόσωπο του στο δικό μου και αρχίζει να φωνάζει επανειλημμένα και όλο και πιο δυνατά «ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΕΡΓΟ;» καθώς και «ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΨΕΥΤΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΙΟ» . Προσπαθούσα να μιλήσω, να του πω κάτι αλλά κάθε φορά που άνοιγα το στόμα μου, μου φώναζε όλο και πιο δυνατά «ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;» και με απειλούσε ότι θα με «χώσει μέσα». Ξαφνικά, ακούω από τον ασύρματο κάποιου αστυνομικού ότι «είμαι καθαρός». Μετά από ένα λεπτό και αφού οι δυο, τρεις αστυνομικοί, οι μεγαλύτεροι ηλικιακά στην ομάδα, συζητούσαν μεταξύ τους για τη τύχη μου, μού ανακοινώνουν «ότι τη γλίτωσα αυτή τη φορά την Ομόνοια». Ο αστυνομικός απελευθερώνει το κεφάλι και το υπόλοιπο σώμα μου ενώ μου λέει να μαζέψω τα «σκατά». Ο συνάδελφος του με το ξυρισμένο κεφάλι, γυρνάει προς το μέρος και απειλητικό ύφος μου λέει «να μάθεις άλλη φορά να είσαι πιο προσεκτικός με τις δημοκρατικές σου ευαισθησίες».
Δυστυχώς, αφενός λόγω του ότι έχασα τη ψυχραιμία μου και αφετέρου διότι ήμουν εντελώς τρομοκρατημένος, δεν κατάφερα να πάρω τον αριθμό τους. Όχι πως θα μου τον έδιναν άλλωστε. Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ελληνική αστυνομία που ξέρει καλά να κάνει τη δουλειά της και δημιουργεί μία αίσθηση ασφάλειας στους πολίτες της. Αν κρίνω από το ζήλο με τον οποίο χειρίστηκαν τη διαμαρτυρία ενός αθώου πολίτη για το ξυλοδαρμό ενός αλλοδαπού, είμαι σίγουρος ότι στα πιο δύσκολα περιστατικά, όπως τη δολοφονία κάποιου μετανάστη, η Αστυνομία θα είναι εκεί να «εκτελέσει» το έργο της.

Από το Protagon.gr

http://parallhlografos.wordpress.com/2011/05/31/%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CF%83%CF%84/

Αντισταθείτε




Μιχάλης Κατσαρός - Αντισταθείτε (1983)

Η πολιτοφυλακή των «αγανακτισμένων» και οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες

Σύλληψη μετανάστη, ο οποίος αφαίρεσε την τσάντα μιας νεαρής γυναίκας, πραγματοποιήθηκε στις 1.00 τα ξημερώματα της Κυριακής στην Πλατεία Συντάγματος από πολιτοφυλακή «αγανακτισμένων». Ένα μέρος αυτού του περιστατικού εκτυλίχθηκε μπροστά μου και έχω την διάθεση να το μοιραστώ μαζί σας.

Καθισμένος με κάποιους φίλους σε ένα πεζούλι της πλ. Συντάγματος από την πλευρά της Όθωνος στο ύψος της Eurobank είδα να περνάει ένα τσούρμο 10-15 ανθρώπων περίπου με πολύ γρήγορα βήμα. Σηκώθηκα για να δω τι συμβαίνει και παρατήρησα ότι δύο απ’ αυτούς είχαν αγκαζέ ένα άτομο και σαν ασπίδα γύρω τους υπήρχαν άλλοι 5-6, ενώ επίσης ακολουθούσαν σε κοντινή απόσταση 4-5 άτομα ακόμη, από τους οποίους ο ένας άκουσα να διαμαρτύρεται λέγοντας: «αφήστε τον θα τον απελάσουν». Η απάντηση που πήρε ήταν: «η πολιτεία θα αποφασίσει γι’ αυτόν». Τελικά κατευθύνθηκαν προς την Βουλή και συγκεκριμένα απευθύνθηκαν σε διμοιρία των ΥΜΕΤ στην οποία και παρέδωσαν τον μετανάστη ,που όπως έμαθα είχε αφαιρέσει την τσάντα από μια κοπέλα.

Έφυγα θεωρώντας ότι είναι ασφαλίτες μη βρίσκοντας νόημα να στέκομαι άλλο εκεί. Λίγο αργότερα άρχισα να προβληματίζομαι για την πραγματική ταυτότητα εκείνων που συνέλαβαν τον μετανάστη, εκτιμώντας το απόσπασμα του διαλόγου που συγκράτησα και αναλογιζόμενος τον τρόπο με τον οποίο συνήθως κινούνται οι ασφαλίτες σε μια συγκέντρωση.

Εκείνη την στιγμή πέρασαν, πάλι, από μπροστά μου εκείνοι που συνέλαβαν και παρέδωσαν τον μετανάστη στις αστυνομικές δυνάμεις στη Βουλή. Παρατηρώντας τους, πλέον, πιο προσεκτικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν ασφαλίτες και αποφάσισα να τους ακολουθήσω καθώς κατηφόρισαν την Όθωνος, κατέβηκαν δεξιά τα σκαλάκια της πλατείας, διέσχισαν το σημείο όπου βρίσκονται στημένα τα αντίσκηνα για να σταθούν τελικά κάτω από μια τέντα απ’ αυτές που έχουν στήσει οι ομάδες εργασίας της Συνέλευσης. Προφανώς λοιπόν ήμουν μάρτυρας της δράσης μιας αυτόκλητης (;) πολιτοφυλακής των «αγανακτισμένων», που μάλλον θεώρησαν ότι εν τω άμα και το θάμα θα έπρεπε να δικαιώσουν το γνωστό τους σύνθημα «φέρτε πίσω τα κλεμμένα» και «οι κλέφτες στην φυλακή» αρχίζοντας από ένα φτωχοδιάβολο μετανάστη, αφού για τους «κακούς» πολιτικούς μάλλον για την ώρα διαθέτουν απλά κάποια σφυρίγματα και μπόλικες μούντζες.

Ως αναρχικός δεν πιστεύω φυσικά ότι ο εγκλεισμός αυτού του ανθρώπου –που συνελήφθη μ’ αυτόν τον τρόπο– σε κάποιο από τα κρατικά μπουντρούμια, μπορεί να βοηθήσει είτε τον ίδιο να γίνει καλύτερος άνθρωπος, είτε να αποτελέσει την λύση μιας γενικότερης δεινής κοινωνικής κατάστασης για την οποία αποκλειστικός υπεύθυνος είναι το κράτος και οι γενικότερες καταπιεστικές και εκμεταλλευτικές σχέσεις και συνθήκες, κατά πόσο ακόμα περισσότερο τέτοιες πρακτικές να τείνουν σε μια απελευθερωτική προοπτική.

Ως αναρχικός θα πρότεινα σε μια τέτοια περίπτωση να επιστραφεί η τσάντα στην κοπέλα που προφανώς θα είχε άμεση ανάγκη κάποια αντικείμενα, που θα περιέχονταν σ’ αυτήν, και ο μετανάστης φυσικά να αφηνόταν να φύγει ύστερα από μια ανθρώπινη κουβέντα με σκοπό να κατανοήσει ορισμένα πράγματα.

Μια πιο ακραία «κατάσταση» θα ήταν όσοι τον εντόπισαν να του έδιναν και μια-δύο καρπαζιές (όχι παραπάνω) και χωρίς να υπάρχει η αυταπάτη ότι αυτό θα βοηθούσε σε κάτι, αλλά, να, επειδή ήταν και «αγανακτισμένοι» βρε αδελφέ!!!

Ένας παρ’ ολίγον «αγανακτισμένος»

http://anarchypress.wordpress.com/2011/05/30/%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CF%89%CE%BD-%C2%AB%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD%C2%BB/

Βίντεο και εικόνες από την λαϊκή συνέλευση της Πλατείας Γεωργίου στη Πάτρα








30 Μαΐου 2011

Διαμαρτυρία μέσα στη βροχή των συγκεντρωμένων στο Λευκό Πύργο

Μπάτσοι στο Πακιστάν βασανίζουν 6χρονο κορίτσι ενώ το κινηματογραφούν


Ενημέρωση από την λαϊκή συνέλευση της Πλατείας Γεωργίου στη Πάτρα

Xθες, η συγκέντρωση στη πλατεία ήταν σχεδόν το ίδιο μαζική με της Τετάρτης με πάνω από 3.000 κόσμο. Στη λαϊκή συνέλευση που ακολούθησε συμμετείχαν 2000 άνθρωποι, τουλάχιστον.

Η λαϊκή συνέλευση υιοθέτησε το ψήφισμα της αντίστοιχης συνέλευσης του Συντάγματος και οργανώνεται σε ομάδες εργασίας οι οποίες ετοιμάζουν παρεμβάσεις και δράσεις σε όλη την πόλη. Η λαϊκή συνέλευση θα ξεκινάει κάθε μέρα 9.00, οι δε ομάδες εργασίας θα βρίσκονται από τις 7.00.

Όλοι-ες Γεωργίου.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1297464

Ψέμα ο βιασμός που προκάλεσε ρατσιστικό παραλήρημα στην Πάτρα

από newsit.gr
Η γυναίκα που αναστάτωσε όλη την πόλη λέγοντας πως ομάδα Αφγανών προσπάθησε να την βιάσει όταν έβγαινε από την εκκλησία παραδέχθηκε πως είχε πει ψέματα.
Η νεαρή κοπέλα κατάφερε να ξεσηκώσει την τοπική κοινωνία εναντίον των μεταναστών, όταν πριν από λίγες μέρες μεταφέρθηκε τραυματισμένη στο νοσοκομείο και δήλωσε ότι ομάδα Αφγανών είχε αποπειραθεί να την βιάσει.

Το θύμα μετά την νοσηλεία της στο νοσοκομείο ωστόσο αρνήθηκε να δώσει κατάθεση στην αστυνομία κάτι που κίνησε υποψίες. Έπειτα από έρευνα διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για τοξικομανή, γνώριμη στη Δίωξη Ναρκωτικών Πάτρας.

Όταν εντοπίστηκε και ρωτήθηκε για το περιστατικό αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι την χτύπησαν… διακινητές ναρκωτικών από τους οποίους πήγε να αγοράσει τη δόση της, όταν διαφώνησαν για την τιμή. Η απόπειρα βιασμού που ισχυρίστηκε στο νοσοκομείο, όπως παραδέχθηκε, ήταν για να αποφύγει τις πολλές ερωτήσεις!

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1297424

Μπάτσοι στη Νέα Υόρκη συλλαμβάνουν κόσμο επειδή... χορεύει

Ο δυτικός κόσμος και η ελευθερία του να ... απαγορεύεις ...ουστ ζώα

Επτά λέξεις κλειδιά για την εμπειρία της Μαδρίτης- πλατεία Sol, 15M

Του Guillermo Kaejane
Μετάφραση Β. Χριστοφίδη


1 – Χρόνος.

Ο χρόνος επιταχύνει. Οι αισθήσεις ανακινούνται. Ο φόβος παραλύει τις αισθήσεις, ο ίλιγγος τις οξύνει. Η μόνιμη κατασκήνωση στην πλατεία Sol είναι καθαρός ίλιγγος. Ο χρόνος περνά γρήγορα από την μια συγκέντρωση στην άλλη, αλλά στην συνέχεια επιβραδύνεται. Οι νύχτες είναι πραγματικά μεγάλες. Ο χρόνος διαστέλλεται και συστέλλεται, κινείται από μια ανθρώπινη θάλασσα (κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, νέων). Η γενική αίσθηση είναι ότι έχουν ήδη περάσει χρόνια αλλά δεν είναι περισσότερο από τρεις ημέρες.

Μια επανάσταση είναι πραγματική όταν τροποποιεί τον χωροχρόνο.

Ο χωροχρόνος που δημιουργήθηκε τις τελευταίες ημέρες διακατέχεται από μία και μόνη έμμονη ιδέα: τη συνέχεια. Παραδόξως η διατήρηση του γίνεται δυνατή μόνο μέσω μιας διαλείπουσας διαδικασίας. Μέσα από την φυσική μας έλευση-και-αποχώρηση από την πλατεία Sol. Η εμπειρία κρατείται ζωντανή ακόμα κι αν δεν είμαστε παρόντες. Για το λόγο αυτό (και πολλούς άλλους), η κατασκήνωση στην πλατεία Sol δεν μπορεί να κατανοηθεί χωρίς την ύπαρξη των κοινωνικών δικτύων. Η συνέχεια της εμπειρίας επιτυγχάνεται με την απο-εδαφοποίηση. Βρίσκομαι στην Sol, παρόλο που είμαι στο σπίτι. Είμαι στην Sol, γιατί συνέχεια μιλάω για αυτό, γιατί δε μπορώ να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου, γιατί δεν μπορώ να το βγάλω από το κεφάλι μου. Και όταν μπορώ, πάω εκεί. Πηγαίνω τρέχοντας να συνδεθώ με τον «κοινωνικό υποδοχέα», έτσι ώστε οι άλλοι να μπορέσουν να αναπαυθούν.

Η κλασική αντίληψη των κοινωνικών εξεγέρσεων είναι ένα σενάριο στο οποίο η συνέχεια συνδέεται με την συσσώρευση δύναμης. Αν συνεχίσουμε και άλλο, θα έρθουν περισσότεροι από εμάς που ήδη συμμετέχουμε. Εάν κρατηθούμε έξω στους δρόμους, οι τύραννοι θα πέσουν. Αυτή η μυστικοποίηση απλοποιεί όσα συνέβησαν στην Αίγυπτο και τις άλλες αραβικές χώρες. Οι εμπειρίες που μας έχουν μεταφερθεί κατά το τέλος αυτών των εξεγέρσεων, και όχι στην αρχή τους, ούτε κατά τα χρόνια της ορατότητας και της αφάνειας τους, είναι αποτυχημένα πειράματα, αδιέξοδα και θα πρέπει να τους στρέψουμε την πλάτη.

Αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες δεν είναι το τέλος, δεν είναι η αποφασιστική στιγμή, είναι μόνο η αρχή.

2. Επικοινωνία.

Η Επικοινωνία αποτελεί μια μορφή πολιτικής οργάνωσης. Οι άνθρωποι οι ίδιοι γίνονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι τόσο το μέσο, όσο το εκφραστικό και οργανωτικό τους έδαφος. Η κοινή λογική είναι υφασμένη σε μορφή ροής και μιμιδίων (memes). Από τη λογική της κοινής εμπιστοσύνης στο Facebook στη λογική των ζωντανών εξιστορήσεων στο twitter.

Ένα σύνθημα κυκλοφορεί, πολλαπλασιάζεται. Καθώς δεν υπάρχει επίσημη έκδοση, οι φήμες φουντώνουν. Τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης βάλουν ενάντια σε μια ντανταιστική κακοφωνία που είναι αδύνατον να ερμηνεύσουν. Κρατούνται από ό, τι μπορούν, προβάλλοντας τις δικές τους ιδέες.

Η αυτο-αφήγηση αυτής της διαδικασίας δεν περνά, προς το παρόν, τόσο από την ζωντανή αναμετάδοση της, όσο από την εκ των υστέρων ενημέρωση, την διήγηση αυτού που ζήσαμε, το «ήμουν εκεί!”» το οποίο γίνεται όλο και πιο έντονο.

Η εμμονή των μέσων μαζικής ενημέρωσης για ζωντανή μετάδοση των διαδηλώσεων “από μέσα”, σαν από την πλευρά του συμμετέχοντος, προδίδει την ανησυχία τους για την απώλεια της δική τους κεντρικότητας. Οι εμπειρογνώμονες και αναλυτές δείχνουν πόσο ανίκανοι είναι να σκεφτούν με το κεφάλι τους, και να μιλήσουν (τόσο στην αριστερά όσο και στην δεξιά) με μια φωνή. Η αίσθηση του θεατή που ζει την εμπειρία μοιάζει σαν τους τηλεθεατές της σειράς Lost που έβλεπαν σχολιαστές να προσπαθούν να κατανοήσουν το τέλος της: ένα μείγμα λήθαργου, ντροπής και γέλιων.

3. Οι εξουσίες.

Με την τεράστια εκφραστική δυνατότητα η οποία είναι σήμερα διαθέσιμη, οι συμμετέχοντες σε μία ομάδα αισθάνονται ότι μπορούν να αναπαραστήσουν τα πάντα. Η αίσθηση της ενδυνάμωσης είναι τόσο μεγάλη που κάνει κάποιον να πιστεύει ότι αυτό που ο καθένας μας κάνει αντιπροσωπεύει και όλους τους άλλους. Είναι μια λογική, από την οποία είναι δύσκολο να απαλλαγούμε, αλλά είναι σημαντικό να την απενεργοποιήσουμε. Η δύναμη αυτού του κινήματος προέρχεται από την μη αντιπροσώπευσή του. Δεν μας αντιπροσωπεύουν, και όπως το σύνθημα λέει … επειδή δεν μπορούν.

Όπως σε κάθε διασπαρμένο δίκτυο, υπάρχει ένα πλήθος διαφορετικών κέντρων εκ των οποίων κανένα δεν βρίσκεται στο “κέντρο”, αλλά το καθένα τους αποτελεί έναν μεταγογέα1 που παραλαμβάνει και αποστέλλει προτάσεις και νοήματα. Η δημιουργικότητα είναι η ουσία. Η ηγεμονία όποιου βρίσκεται στο τιμόνι, σε κάθε δεδομένη στιγμή (πλατφόρμα «Πραγματική Δημοκρατία Τώρα»;Τα συγκροτήματα στην πλατεία; Οι επιτροπές με τις συνελεύσεις; Twitter; Εγώ και οι φίλοι μου;) αλλάζει όλη την ώρα.

Οι συνελεύσεις δεν είναι ένας χώρος στον οποίο ορίζεται μία έννοια, αλλά μάλλον μια συλλογική κάθαρση. Μια τεράστια επιθυμία να μιλήσουμε, και να μιλήσουμε, και να μιλήσουμε. Γλωσσικές μνήμες («Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος»), αναμειγνύονται με νέες μορφές έκφρασης («Σφάλμα 404 – Αποτυχία συστήματος»), («Λήψη (Download) Δημοκρατίας»), δεν είναι κρίση αλλά ληστεία.

Σε θεσμικό επίπεδο η τρέλα βασιλεύει. Σε 72 ώρες έχουμε δει το σύνολο της πολιτικής τάξης (της Ισπανίας) να περνάει από το οτι «κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει» σε «αυτό δεν είναι σημαντικό» μετά σε «αυτό είναι επικίνδυνο» και τις τελευταίες λίγες ώρες, «είμαστε εσείς!». Και πάλι, τραγελαφική. Η αδυναμία διατύπωσης των διεκδικήσεων του κινήματος με καθαρούς όρους «αριστερά-δεξιά» που αποτελούν την βάση της κοινωνικής συναίνεσης, από τη μετάβαση στη δημοκρατία [μετά τον Φράνκο] αρχίζει να αποκαλύπτει μια νέα λογική της σύγκρουσης: «Από πάνω και κάτω».
Ανίκανος να ελέγξει τι συμβαίνει, ο μηχανισμός ελέγχου του κινήματος συνίσταται σε μια απλή ερώτηση, ένα μόνιμο ερώτημα: «Λοιπόν, τι προτείνετε;»

4. Προτάσεις.

Η απαίτηση για την υποβολή προτάσεων αποτελεί ένα μηχανισμό ελέγχου. Ένας τρόπος πλήρωσης του κενού υπο-αντιπροσώπευσης. Ένας μηχανισμός όχι αποκλειστικά στην χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης ή της πολιτικής τάξης, αλλά και ορισμένων εκφράσεων του ίδιου του κινήματος. Έχοντας μια απάντηση επιτρέπει να λοιδορούνται οι εξεγερμένοι λέγοντας «Αχ, είναι ουτοπική»” ή «Ω, είναι λαϊκιστές» ή «Ω, είναι αριστεροί» ή «A, αυτό που θέλουν είναι αδύνατο» ή «Χα, πόσο αφελείς» ή «Μπα, δεν είστε ριζοσπάστες» ή «Χμ, θα πω μερικά λογικά πράγματα…»

Παρ’όλα αυτά, υπάρχει σιωπή. Ή κάτι πολύ κοντά στη σιωπή, η οποία μοιάζει σαν κακοφωνία των φαινομενικά αντιφατικών σημείων.

Όσο και να μπορεί να μας αγχώσει, ένα καλό σημείο εκκίνησης θα ήταν να πούμε: «Σε αντίθεση με εσάς που υποκρίνεστε ότι γνωρίζετε τα πάντα, εμείς δεν ξέρουμε ακόμα». Όσοι θέλουν να πάνε κάπου συγκεκριμένα βιάζονται. Κάτι τέτοιο αυτή την στιγμή δεν συμβαίνει.

Στην πλατεία, η συζήτηση η ίδια είναι πιο σημαντική από τα συμπέρασμά της. Η ευθύνη μας είναι να την υπερασπιστούμε και να την επεκτείνουμε. Ας συνεχίσουμε να συζητούμε. Ας συνεχίσουμε να να μιλάμε. Ας εμπιστευτούμε την ίδια την κοινή λογική η οποία έχει φέρει χιλιάδες ανθρώπους στο δρόμο για μέρες. Μέχρι στιγμής, τα πράγματα δεν πηγαίνουν άσχημα.

5. Πραγματική Δημοκρατία Τώρα.

Αυτό το λογότυπο, αυτό το σύνθημα το οποίο είναι παρόν σε όλη την κινητοποίηση και αποτελεί ένα από τα συντακτικά της μέρη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και της πολιτικής τάξης έχουν λίγο ή πολύ αποφασίσει ακριβώς γι’αυτό τον λόγο να την αγνοήσουν. Αλλά είναι αρκετά εύκολο: «δημοκρατία», όχι η παλαιά μορφή της δημοκρατίας, αλλά η πραγματική. Η πραγματική βρίσκεται σε αντιδιαστολή με την προσομοιωμένη. Αυτό σημαίνει ότι το σύνθημα (ή ένα από τα συνθήματα), σύμφωνα με τo οποίο αυτό το κίνημα κτίζεται, λέει ότι αυτό που η θεσπισμένη εξουσία ονομάζει «δημοκρατία», είναι ψέμα. Και απαιτεί μια διαφορετική κατασκευή που σπάει το ομοίωμα. Και δεν διατυπώνει αυτό το πρόβλημα με απόμακρους, ουτοπικούς όρους. Θέλουμε τώρα, όπου το «τώρα» είναι επείγον, το «τώρα» σημαίνει νευρικότητα, το «τώρα» σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε σε θέση να το αγγίξουμε, ότι πρέπει να είναι σε κάθε μέρος της ζωής μας, ότι δεν είναι μόνο λόγια αλλά υπο-κατασκευή. Ότι δεν υπάρχει και επομένως πρέπει να γίνει.

6. Και … αύριο;

Είναι πολύ δύσκολο να σκεφτούμε για το αύριο όταν είμαστε απορροφημένοι από τα γεγονότα του σήμερα. Είναι ακόμη πιο δύσκολο, δεδομένου ότι η ρητορική της πολιτικής τάξης αφορούσε ανέκαθεν το «αύριο». Σε αυτό το κίνημα, το «αύριο» είναι προς το παρόν αδιανόητο. Υπάρχει μόνο το «τώρα».

Για την θεσμική δύναμη, οι εκλογές της 22ας Μαΐου είναι η στιγμή για να ανακτήσει νομιμοποίηση. Μια στιγμή για να ανα-συσταθεί η διακυβέρνηση. Μια στιγμή να βάλει τα πόδια της κάτω και να επανασχεδιάσει τον χάρτη του εφικτού.
Οι εκλογές λειτουργούν προς το παρόν ως ένα διάχυτο στοιχείο, ίσως ενοποιητικό σε συμβολικό επίπεδο. Όμως, στην κατασκήνωση, στις συνελεύσεις, κ.λπ. οι λέξεις που οι περισσότεροι ακούμε είναι “σύνδεση”, “επέκταση”, “κατασκευή”.

7. Χαρά, χαρά, χαρά


«Δεν θέλω νέο iPad, θέλω μια νέα ζωή» (γκράφιτι ζωγραφισμένο στη διάρκεια της κινητοποίησης της 15η Μαΐου)


http://eagainst.com/articles/seven-words-for-puerta-del-sol/

70 χρόνια μετά ο αντιφασιστικός - αντικατοχικός αγώνας συνεχίζεται...

Από το sansimera.gr διαβάζουμε τα εξής:
Στα τέλη Μαΐου του 1941 είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης. Ο Μανώλης Γλέζος (9/9/1922) και ο Λάκης Σάντας (22/2/1922) ήταν δύο νεαροί φοιτητές, που δάκρυζαν, όπως και χιλιάδες Αθηναίοι, βλέποντας τη γερμανική σβάστικα να κυματίζει στην Ακρόπολη. Το χιτλερικό σύμβολο προκαλούσε την ελληνική υπερηφάνεια. Έπρεπε, λοιπόν, να κατέβει…

Το παράτολμο σχέδιο γεννήθηκε στο μυαλό τους ένα ανοιξιάτικο σούρουπο στο Ζάππειο, καθώς αντίκριζαν την Ακρόπολη και στρώθηκαν στη δουλειά για να το υλοποιήσουν. Πήγαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβασαν ό,τι σχετικό με τον Ιερό Βράχο. Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψαν όλες τις σπηλιές και τις τρύπες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλήφθηκαν ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Οι δύο νέοι αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο βράδυ. Όπλα δεν είχαν, παρά μόνο ένα φαναράκι κι ένα μαχαίρι. Η ώρα είχε φθάσει 9:30 το βράδυ. Η μικρή φρουρά της Ακρόπολης ήταν μαζεμένη στην είσοδο των Προπυλαίων και διασκέδαζε με νεαρές Ελληνίδες, που πουλούσαν τον ερωτά τους, πίνοντας μπύρες και μεθοκοπώντας.

Με άγνοια κινδύνου, πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και άρχισαν να σκαρφαλώνουν από τις σκαλωσιές, που είχαν φτιάξει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Φθάνοντας σε απόσταση ολίγων μέτρων από τον ιστό της σημαίας δεν αντιλήφθηκαν κανένα φρουρό και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν από τον ιστό το μισητό σύμβολο του ναζισμού. Ήταν μία τεράστια σημαία, διαστάσεων 4x2 μ. Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα. Οι δύο «κομάντος» δίπλωσαν και πήραν μαζί τους τη σημαία και ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο απομακρύνθηκαν από την Ακρόπολη, χωρίς και πάλι να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς, που συνέχιζαν τη διασκέδασή τους.

Με έκπληξη η γερμανική φρουρά αντιλήφθηκε νωρίς το πρωί ότι η σβάστικα έλειπε από τον ιστό. Οι γερμανικές αρχές πανικοβλημένες διέταξαν ανακρίσεις. Μόλις στις 11 το πρωί ανάρτησαν μια νέα σημαία στον κενό ιστό.

Γλέζος και Σάντας καταδικάσθηκαν ερήμην σε θάνατο, οι άνδρες της φρουράς εκτελέστηκαν, οι έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, ενώ για τους φύλακες της Ακρόπολης δεν προέκυψε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο.

Η υποστολή της σβάστικας από την Ακρόπολη αποτέλεσε ουσιαστικά την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα, μία ενέργεια με συμβολικό χαρακτήρα, αλλά τεράστια απήχηση στο ηθικό των δοκιμαζόμενων Ελλήνων. Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκαν οι δύο μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ και ΕΔΕΣ.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη τρεις φορές από τους Γερμανούς, φυλακίστηκε και κατόρθωσε να δραπετεύσει, ενώ ο Λάκης Σάντας ξέφυγε από τους διώκτες του και κατετάγη στον ΕΛΑΣ.

Μερικά μικρά αποσπάσματα από την αφήγηση του ίδιου του Λάκη Σάντα:

Δεν ξέρω τι ήταν εκείνο που ένιωθα, μα μου φαίνεται πως ήταν ένα παράπονο μαζί με δυνατό πυρετό. Περίμενα μ' αγωνία να βραδιάσει. Επιτέλους βράδιασε. Συναντηθήκαμε με τον Μανώλη και ξεκινήσαμε. Όπλα δεν είχαμε τότε. Είχα πάρει μαζί μου μόνον ένα φαναράκι ηλεκτρικό κι ένα μαχαιράκι. Φτάσαμε. Κάναμε μια βόλτα στα Προπύλαια μέχρι να φτάσει η ώρα 9:30 μ.μ. Τότε είδαμε τους Γερμαναράδες να είναι μαζεμένοι μέσα στο δωμάτιο της εισόδου και να πίνουν κρασί και μπίρες, έχοντας και μερικές κακές Ελληνίδες, απ' αυτές που πουλάν τον έρωτά τους στα Προπύλαια που είχαν το Φρουραρχείο. Ακούγαμε απόμακριά τα κτηνώδη χάχανά τους και τα τραγούδια τους και σφίγγαμε ακόμη περισσότερο τα δόντια μας. Όταν έφτασε η ώρα, κυτταχθήκαμε. Ίσως να μην ξαναβλέπαμε τον ήλιο ν' ανατέλλει. Είναι αλήθεια ότι νιώθαμε ένα δυνατό χτυποκάρδι μα αυτό δεν ακουγόταν παραέξω. Τα στήθη μας τα ελληνικά το πνίγανε. Είναι γλυκός ο θάνατος όταν πεθαίνεις για τα ιδανικά σου. Σ' αυτές τις στιγμές δεν έχεις παρά να θυμηθείς την Ιστορία. Να θυμηθείς τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, να θυμηθείς τον Αθανάσιο Διάκο ή το Μεσολόγγι ή τον πόλεμο της Αλβανίας κι είσαι εντάξει
...
Έβλεπες παντού τον κόσμο να έχει αναθαρρήσει, να περπατάει με ψηλά το κεφάλι, ξέροντας καλά ότι το καζάνι άρχισε να βράζει πάλι...
...
Έλαβα μέρος σε αρκετές μάχες παρατάξεως με τους Ναζίδες και σε πολλές επικίνδυνες αποστολές και κανόνισα αρκετούς Γερμαναράδες, τραυματίσθηκα δε στο στήθος (αριστερό ημιθωράκιο) πάνω απ' την καρδιά από τυφλό τραύμα βλήματος. Αυτή είναι η ιστορία της συμβολής μου στην Αντίσταση του λαού μας, εν ολίγοις. Αλλά τι είναι αυτά μπροστά στις υπέροχες σελίδες που έχει γράψει ο ελληνικός λαός στα τέσσερα αυτά χρόνια της πιο σκληρής και ανελέητης σκλαβιάς που είδαμε ποτέ στην ιστορία μας; Κάθε πέτρα και κάθε αγκωνάρι, κάθε δρόμος και κάθε πεζοδρόμιο έχει γραμμένη απάνω μιαν ολόκληρη ιστορία ηρωισμού και θυσίας για τη λευτεριά, από γνωστούς και άγνωστους μάρτυρες, ήρωες, ατσάλινες ψυχές που ξεψυχάγανε προφέροντας το όνομα της Ελλάδας μας και φωνάζοντας "Θάνατος στο φασισμό!!!". Οι βουνοκορφές πάλι κι οι ράχες αχολογούν ακόμα απ' τις κλαγγές των όπλων κι απ' τα κλέφτικα τραγούδια των λεβεντόκορμων ανταρτών και κάθε στενό και κάθε ρέμα μυρίζει μπαρούτι ακόμη, απ' αυτό που έπεφτε καυτό απάνω στις γερμανικές φάλαγγες κάθε λεπτό και τους έκανε, αλαφιασμένοι να μην ξέρουν από πού να φυλαχτούν, νομίζοντας ότι κάθε πεύκο και κάθε έλατο ζωντανεύει κι είναι αντάρτης, εκδικητής!!!
Θα μπορούσα να λέω ολόκληρα μερόνυχτα, είναι τόσα πολλά.

Για το τέλος, αντί για τα σωστές-αν-και-κοινότυπες- ευχές αυτές οι πράξεις να μας εμπνέουν στις εκάστοτε μάχες που δίνουν οι λαοί σε κάθε εποχή, βάζουμε ένα κείμενο που είχε δημοσιευτεί στο site της τηλεοπτικές εκπομπής "Η Μηχανή του Χρόνου" πέρσι τέτοια μέρα:

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ντοπιων λακέδων του ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Αναρτήθηκε από dakrygono

Εργατικό ατύχημα, Αθήνα

Νεκρός ανασύρθηκε τελικά ο εργάτης που καταπλακώθηκε καθώς εργαζόταν σε αγωγό αποχέτευσης στην Κηφισιά.

Ο εργάτης καταπλακώθηκε λίγο μετά τη 1.30 το μεσημέρι από όγκους χωμάτων μέσα σε χαντάκι, που είχε ανοίξει το συνεργείο του, στο οποίο εργαζόταν σε αγωγό αποχέτευσης στην οδό Μπουμπουλίνας 9 στην Κηφισιά. Στο σημείο έσπευσαν 12 πυροσβέστες με 4 οχήματα που ανέσυραν τον καταπλακωμένο εργάτη, νεκρό.

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία πρόκειται για αλλοδαπό ηλικίας περίπου 45 ετών, ο οποίος εργαζόταν σε συνεργείο που είχε αναλάβει το έργο για την τοποθέτηση αγωγού αποχέτευσης στο σημείο.

Για το τραγικό περιστατικό διενεργείται προανάκριση από το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής προκειμένου να διαπιστωθεί αν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας και αν προκύπτουν ευθύνες για τους υπευθύνους του έργου.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=279915

Επαναστατικούς χαιρετισμούς από Ισπανίδα στη λαϊκή συνέλευση Θεσσαλονίκης

Οι χθεσινές επιθέσεις ακροδεξιών σε μετανάστες και τα πολύτιμα tweets ενός 17χρονου

Επεισόδια σημειώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής, όταν ομάδες ακροδεξιών, που είχαν συγκεντρωθεί στο χώρο μπροστά από τη Μητρόπολη, με αφορμή την επέτειο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης (29 Μαΐου 1453) επιτέθηκαν σε αλλοδαπούς # #

Eξαιρετικά τα tweets -κάποια εκ των οποίων παραθέτουμε παρακάτω- ενός 17χρονου παιδιού που μας δείχνει με το δάχτυλο την ελπίδα:

Screen_shot_2011-05-30_at_11.47.20_AM
Screen_shot_2011-05-30_at_11.47.37_AM
Screen_shot_2011-05-30_at_11.48.31_AM
Screen_shot_2011-05-30_at_11.48.55_AM
Screen_shot_2011-05-30_at_11.49.06_AM

Στο σημείο αυτό αμφισβητήθηκαν τα λεγόμενα του νεαρού 17χρονου. 
Τα δύο επόμενα tweets είναι τα πλέον πολύτιμα:

Screen_shot_2011-05-30_at_11.49.53_AM
Screen_shot_2011-05-30_at_11.50.05_AM

Φασιστική συμπεριφορά σε Συνέλευση αγανακτισμένων




Την απαγόρευση στις οργανώσεις της Αριστεράς μόνο η Χούντα την είχε επιβάλει. Την επέβαλε τώρα και το facebook
Με το που ακούστηκαν οι "μαγικές λέξεις" ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κάποιοι πραγματικά αγανάκτησαν, πήραν την ομιλία και την ΕΣΚΙΣΑΝ!

29 Μαΐου 2011

Πανευρωπαϊκή δράση εναντίων των τραπεζών 30 Μαΐου

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ)

Για μια πραγματική δημοκρατία αμέσως τώρα.
‘Ηδη έχουμε ετοιμάσει την πρώτη ειρηνική δράση για συλλογική και μαζίκη πάλη. Βοήθησε να διαδοθεί το μήνυμα και πάρε μέρος όπου και να βρίσκεσαι!
Οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι αποτέλεσαν την κύρια αιτία της κρίσης και γι αυτό θα είναι ο στόχος της πρώτης ειρηνικής επίθεσης μας.
Την ερχόμενη Δευτέρα, 30 Μαΐου, θα εκφράσουμε την οργή μας ενάντια στις τακτικές εκμετάλλευσης που εφαρμόζουν οι τράπεζες, όχι μονο κατά των πολιτών αλλά και κατά των κρατών.
Ξεκινάμε σήμερα μια ειρηνική και αξιοπρεπή προσπάθεια, αρκετά ισχυρή, ώστε να φανεί σαφώς η οργή που αισθανόμαστε, η δύναμή και η δέσμευση μας να φθάσουμε στον τελικό στόχο. Ξεκινάμε σήμερα την πρώτη ειρηνική προσπάθεια που θα δείξει στον κόσμο τη φαντασία μας, την αποφασιστικότητα και τη δέσμευσή μας για την επίτευξη της τελικής μας διεκδίκησης : μιας πραγματικής και δίκαιης δημοκρατίας.
Κάνουμε έκκληση σε όλους εκείνους που συμφωνούν με τις απαιτήσεις μας, να συμμετέχουν σε μια μαζική απόσυρση κεφαλαίου από τις τράπεζες, στις 30 Μαΐου.
Εάν συμφωνείς, σου προτείνουμε να κάνεις την μοναδική αναλήψη του χρηματικού ποσού των 155€ απο τον λογαριασμό σου. Η ανάληψη μπορεί να πραγματοποιηθεί κατά την διάρκεια όλης της ημέρας, κατά προτιμήση από κάποιο ταμείο υποκαταστήματος τράπεζας ή απο ΑΤΜ μηχάνημα.
Ο λόγος για την επιλογή του συγκεκριμένου ποσού, είναι γιατί έπρεπε να επιλέξουμε ένα ποσό συμβολικό αλλά και σεβαστό, ισχυρό ωστέ να αποδείξει στις τράπεζες ότι αυτές οι κινήσεις προέρχονται από την ίδια αγανάκτηση που μας έκανε να κινητοποιηθούμε στις 15 Μαΐου.
Σχετικά με την επιλογή της 30 Μαΐου, πιστεύουμε ότι είναι ένα λογικό χρονικό διάστημα, ώστε το μήνυμα να μπορέσει να διαδωθεί και να φτάσει στον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων, που θα μας βοηθήσει να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί ενάντια στην απληστεία των τραπεζών και του καθιερωμένου οικονομικού συστήματος, των φορολογικών παραδείσων και της κερδοσκοπίας. Είμαστε υπέρ του γενικού συμφέροντος, σύμμαχοι της αλληλεγγύης, λάτρεις της αξιοπρέπειας, με λίγα λόγια είμαστε υπέρ των ανθρώπων. Επίσης, έως την ημερομηνία αυτή, θα έχουν περάσει 15 ημέρες από την έναρξη των κινητοποίησεων και θα αποτελέσει την συμβολική στιγμή που θα θυμόμαστε ότι το κίνημά μας έχει μόλις αρχίσει.
Στις 30 Μαΐου, θα ακούστουν όλες οι αγανακτισμένες φωνές από κοινού ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

Στις 30 Μαΐου η φωνή του λαού θα ακουστεί πιο δυνατά από τα πολιτικά κόμματα.

Στις 30 Μαΐου, θα εκφραστεί η αγανάκτηση του λαού, η ενεργή διέκδιση μιας πραγματικής δημοκρατίας, η οποία λαμβάνει υπόψη τα άτομα πέρα από τα οικονομικά, δημοσιονομικά και κερδοσκοπικά συμφέροντα... τα άτομα υπεράνω των αγορών.
Στις 30 Μαΐου θα κάνουμε ένα βήμα ακόμα προς έναν καλύτερο κόσμο.

Βασιζόμαστε σε εσένα, διάδωσε το μήνυμα. Πάρε μέρος. Θα συνεχίσουμε να βλεπόμαστε κάθε μέρα στις πλατείες.

http://e-freevoice.blogspot.com/2011/05/30_27.html

Πρύτανης και Σπίθας θέλουν να διώξουν τους Αφγανούς που διαμαρτύρονται στα Προπύλαια

Έμεις οι Αφγανοί πολιτικοί πρόσφυγες που διαφύγαμε από μια χώρα του πολέμου και δικτατορικού καθεστώτων. το Αφγανιστάν που είναι μία χώρα που επί δεκαετίες σπαράζεται και υποφέρει από πολεμικές συρράξεις και συγκρούσεις, όχι μόνο από το εσωτερικό τρομοκρατικό καθεστώς των Ταλιμπάν, αλλά και από τους δήθεν υποστηρικτές της ειρήνης που επί χρόνια τώρα «προσπαθούν» με δυνάμεις κατοχής να φέρουν την ειρήνη που ποτέ δεν έρχεται...
Έμεις οι Αφγανοί πολιτικοί πρόσφυγες μετά από πολλά χρόνια διαμονής μας στην Ελλάδα δύνουμε ενα αγώνα στα προπύλαια από 22 Νοέμβρη 2010 και διεκδικούμε τη χορήγηση πολιτικού ασύλου στην Ελλάδα. Μετά από απεργία πείνας και κινοτοποίησεις μας βγήκαν Οι πρώτες θετικές αποφάσεις για απόδοση ασύλου γεμίζουν με αισιοδοξία μας στα Προπύλαια.

Σε αυτούς τους 6 μήνες είχαμε την στήριξη χιλιάδων φοιτητών και των συλλόγων για την οργάνωση της καμπάνιας στα Προπύλαια με μάζεμα υπογραφών και δράσεις ένα αγώνα διαρκείας, Μάζεψαμε πάνω από δέκα χιλιάδες υπογραφές στο αίτημα για πολιτικό άσυλο.

Η κυβέρνηση όμως χρονοτριβεί απελπιστικά και εξετάζει με ρυθμούς σαλιγκαριού τις αιτήσεις. Εμεις οι Αφγανοί πρόσφυγες στα Προπύλαια επιμένουμε να διεκδικούμε το αυτονόητο: ότι πρέπει να αντιμετωπιστούμε σύμφωνα με τα δικαιώματα μας τόσο με βάση την κοινή λογική όσο και με βάση τις διεθνείς συμβάσεις. Η εκδήλωση και η συναυλία με το Μίκη Θεοδωράκη την Τρίτη στα Προπύλαια είναι από τις δεκάδες που έγιναν όλο το χρονικό διάστημα που διαρκεί η κινητοποίηση μας και όπως και οι άλλες θα τύχουν του ίδιου σεβασμού.

Αυτή τη βρόμικη ρατσιστική εκστρατεία που κορυφώθηκε με το φασιστικό πογκρόμ των νεοναζί στο κέντρο της Αθήνας καπηλευόμενοι τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη επιχειρούν να συνεχίσουν βάζοντας πίεση στο Πρύτανη του Πανεπιστημίου της Αθήνας ώστε να μας διώξει μέχρι Δευτέρα 30/5/2011/από τα Προπύλαια.

Καλούμε όλων των φοιτητών, των εργαζομένων, και αντιραστιστηκές οργανώσεις, και κάθε ελέυθερο πολίτη να βρεθεί τη Δευτέρα 30/5/2011/ 8πμ να στηρίξει αυτό τον αγώνα μέχρι τη τελική δικαίωση.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΙΑ & "ΜΥΡΙΖΕΤΑΙ" ΑΡΣΗ ΑΣΥΛΟΥ...

28 Μαΐου 2011

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης πλατείας Συντάγματος


Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

http://real-democracy.gr/el/%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%83-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83-0

27 Μαΐου 2011

Ζωντανή μετάδοση από το Σύνταγμα 3η μέρα




Αφιερωμένο σε όσους κρατάνε εκεί έξω τη φλόγα ακόμα αναμμένη

"Κάθε μέρα έρχονται σε εμάς, τραυματισμένοι απο τα συνεχή πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας."




Ο πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης, μιλά στον Κοκκινο 105,5  για την κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας.



Ανοικτή πρόσκληση Εξεγερμένων στη πλατεία Συντάγματος

Καλούνται όλοι οι ανεξάρτητοι σύντροφοι να συμμετέχουν αύριο Σάββατο 28/5, ώρα 18.00, σε ένα παράρτημα ανοιχτής και πραγματικά αυθόρμητης και αυτοδιοργάνωτης διαδήλωσης με διαφορετικό πρόσωπο, αυτό της φιλικής γνωριμίας του κόσμου με τον Αναρχισμό και τι προτάσεις ή θέσεις έχει αυτός να προσφέρει στη σύγχρονη κοινωνία μέσω συζήτησης με τον πολίτη, υπεράνω κάθε είδους προκαταλήψεις και ταμπέλες. Δε θα φέρουμε σημαίες ή προκλητικά διακριτικά, μιάς και η πλειοψηφία στο χώρο ''αγανακτά'' με οτιδήποτε άλλο εκτός αυτών του έθνους. Για αυτό φέρνουμε μπροστά όχι το όνομα, αλλά το τί έχει αυτό να προσφέρει.

Ασφαλώς, ΔΕΝ έχουμε ουδεμία πρόθεση με αυτή η κίνηση να εναντιωθούμε στους αγανακτισμένους με κανένα τρόπο ούτε να προκληθούν επεισόδια, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, την συμπόρευσή μας και την ενημέρωση για τα πιστεύω μας και για το ποιοί είμαστε από εμάς τους ίδιους και όχι από τρίτους, μέσω ανοιχτής και ανθρώπινης συζήτησης.

Όλες οι ιδέες για την οργάνωση και την πραγματοποίηση αυτού του εγχειρήματος είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτες, όπως και η οποιαδήποτε δανεική προσφορά εξοπλισμού που θα βοηθήσει σε αυτή την απόπειρα άμεσης γνωριμίας με το μέσο πολίτη. Κάποιες ιδέες είναι σχετική μουσική, τηλεβόες για διαβούλευση, πανώ με θεμελιώδεις Αναρχικές θέσεις/Ανθρωποκεντρισμό, κλπ.

Σχετικές ενημερώσεις θα μπαίνουν συχνά, όσο πιο σύντομα αποφασίζονται από κοινού. Ας βάλουμε τα ίδια μας τα πιστεύω να μας οδηγήσουν.

http://www.facebook.com/event.php?eid=221833634512194

Τα λόγια καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης στη συνέλευση της Puerta del Sol

Τα λόγια ενός αναρχικού, παλιού καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, στη συνέλευση της Puerta del Sol
19 Μαΐου 2011

<< Είστε η χαρά, η χαρά του απροσδόκητου, αυτού που δεν μπορεί να προβλεφθεί ούτε από τις Αρχές, ούτε από τις κυβερνήσεις, ούτε από τα κόμματα οποιουδήποτε χρώματος, του πραγματικά απροσδόκητου. Ούτε εσείς οι ίδιοι το πιστεύατε πριν λίγους μήνες ή εβδομάδες ότι θα μπορούσε να συμβεί. Παρ’ όλα αυτά έτσι είναι, η χαρά είναι το απροσδόκητο και δεν υπάρχει άλλη χαρά, δεν υπάρχει μέλλον, όπως θα εξηγήσω στην πορεία. Ωστόσο, θα πω κάτι που φαίνεται αντιφατικό. Το περίμενα αυτό πάνω από 40 χρόνια, 46 για την ακρίβεια. [ακούγονται χειροκροτήματα]

Τώρα θα σας πω το γιατί. Στη δεκαετία του ’60, όπως θα έχετε ακούσει οι νεότεροι, άρχισε να σηκώνεται σε όλο τον κόσμο ένα κύμα διαμαρτυρίας κυρίως από φοιτητές σε πανεπιστήμια και ανάλογους χώρους, στο Τόκιο, στην Καλιφόρνια και αλλού… Τον Φλεβάρη του ’65 αυτό το κύμα έφτασε στη Μαδρίτη. Παρασύρθηκα από αυτό με μεγάλη χαρά, όποιο κι αν ήταν το τίμημα. Όπως ξέρετε, το κύμα έπειτα συνεχίστηκε στη Γερμανία με τον Ρούντι Ντούτσκε τον «Κόκκινο» (Rudi Dutschke) και στο τέλος στη Γαλλία, όπου μάλλον σταδιακά έσβησε. Θα σας εξηγήσω πώς καταλαβαίνω ότι αυτό που έγινε το ’65 σχετίζεται με αυτό που γίνεται εδώ τώρα.

Ίσως κάποιοι από τους μεγαλύτερους εδώ, ή όχι και τόσο μεγάλους, ή ακόμα και οι γονείς των πιο μεγάλων από εσάς ήταν τότε φοιτητές στην πανεπιστημιούπολη της Μαδρίτης και τρέχαμε μαζί μπροστά από τους αστυνομικούς που τότε τους αποκαλούσαμε «οι γκρίζοι»… Εκείνα τα χρόνια στον «πρώτο» ή ανεπτυγμένο κόσμο ξεκίνησε να εγκαθιδρύεται ένα καθεστώς, ένα καθεστώς της εξουσίας που είναι ακριβώς το ίδιο από το οποίο τώρα υποφέρουμε όλοι μαζί… [ακούγεται μεγάλος θόρυβος] Σωπαίνω λίγο… [μια φωνή λέει: «Μη σωπαίνεις, συνέχισε!»] Ένα καθεστώς που είναι με λίγα λόγια η μορφή αυτή εξουσίας στην οποία το κράτος, η κυβέρνηση και η δημόσια διοίκηση είναι συνυφασμένα με το Κεφάλαιο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις οποιεσδήποτε οικονομικές επενδύσεις. Εξ ολοκλήρου συνυφασμένα. [χειροκροτήματα, φωνές].

Επομένως, πιο απλά μπορούμε να πούμε ότι είναι το Καθεστώς του Χρήματος, και γι’ αυτό πιστεύω ότι πολλοί από εσάς κατά βάθος ξεσηκώνεστε ενάντια σε αυτό κυρίως, και θέλετε να φωνάξετε και να πείτε το μοναδικό που ξέρει ο λαός, που είναι να πει ΟΧΙ! [δυνατά χειροκροτήματα, φωνές: «Αυτό είναι!»]

Αυτό που με ξεσήκωσε στα 39 μου, πριν από 46 χρόνια, είναι το ίδιο που τώρα φτάνει στο τέλμα του, στα γεράματά του, το καθεστώς του κράτους-Κεφαλαίου, του χρήματος. Όντως δείχνει σημάδια κόπωσης, όπως τα παραμύθια της μακροπρόθεσμης κρίσης, και πολλά άλλα που θα σας λένε, και τα νούμερα με τα οποία προσπαθούν καθημερινά να σας αποπροσανατολίσουν για να μην αισθάνεστε και να μην αντιλαμβάνεστε αυτό που γίνεται πίσω από τα νούμερα, και τα λόγια που χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις ή τα κόμματα για να σας κρατήσουν αποπροσανατολισμένους. Έτσι, είναι για μένα πολύ λογικό να βρίσκομαι ανάμεσά σας αυτήν τη στιγμή που το καθεστώς γερνάει, έτσι όπως βρισκόμουνα και στη γένεσή του.

Για μένα η εξέγερση των φοιτητών το ’65 προήλθε από το γεγονός ότι αντιλήφθηκαν αυτό που μας ερχόταν. Τώρα εσείς έχετε υποφέρει από το καθεστώς πολύ παραπάνω. Ακόμα κι αν ονομάσετε με διαφορετικούς τρόπους αυτόν τον πόνο. Έτσι, εκτός από απροσδόκητο, είναι και λογικό να σηκώνεστε και να φωνάζετε εναντίον του.

Μπορώ να σας πω κι άλλα. Όμως, δεν θα ήθελα, στην προσπάθειά μου να συνεισφέρω με τον τρόπο μου σε αυτή την εξέγερση –ή όπως θέλετε να την ονομάσετε–, να φανεί ότι έρχομαι εδώ να δώσω συμβουλές. Ωστόσο, αν και δεν θέλω να φανεί κάτι τέτοιο, θα εκφράσω δυο σκέψεις που μου έρχονται, κυρίως αρνητικές.

Η πρώτη είναι να μην υπολογίζουμε στο κράτος, όποιο και να είναι, σε κανένα είδος κρατικής οργάνωσης. [χειροκροτήματα, φωνές] Είναι ένα λάθος που, απ’ ό,τι βλέπω, πολλοί από σας αντιλαμβάνεστε χωρίς να είναι ανάγκη να σας το πει κανείς. Ως συνέπεια και συνέχεια αυτού δεν μας είναι καθόλου χρήσιμη η Δημοκρατία, ούτε καν η λέξη δημοκρατία.

Συγγνώμη, βλέπω πως αυτό δε σηκώνει τόσα χειροκροτήματα, αλλά πρέπει να επιμείνω.

Ήδη καταλαβαίνω ότι το να διαλέξει κανείς το σύνθημα «Πραγματική Δημοκρατία Τώρα!» είναι μια τακτική. Μια τακτική για να μην καρφωθεί αμέσως, γιατί το να έλεγε κατευθείαν και άμεσα «Όχι σε οποιοδήποτε κράτος, δημοκρατικό ή μη» θα μπορούσε να ακουστεί άσχημα, και μια τέτοια συστολή μπορεί να είναι η αιτία.

Νομίζω όμως πως ήρθε η ώρα να απαγκιστρωθούμε σιγά σιγά από αυτή την απάτη. Η Δημοκρατία είναι μια οφθαλμαπάτη, είναι μια ψευδαίσθηση γι’ αυτό το ζωντανό κομμάτι μέσα μας που αποτελεί το λαό και τον κόσμο. Ήταν έτσι και τότε, όταν εφευρέθηκε από τους αρχαίους Έλληνες στην Αθήνα και σε άλλα μέρη. Είναι μια οφθαλμαπάτη που θεμελιώνεται κυρίως στην αντίφαση που ίδια η λέξη εμπεριέχει, δήμος και κράτος. Κράτος ήταν η εξουσία και δήμος υποτίθεται ότι ήταν ο λαός, όμως ό,τι κι αν έχει γίνει στην εξέλιξη της Ιστορίας, ποτέ το κράτος δεν ανήκει στο λαό, το κράτος είναι ενάντια στο λαό. [μπράβο] Αυτό είναι κάτι πολύ ξεκάθαρο, κι όμως πρέπει να το καταλάβουμε. [χειροκροτήματα και επευφημίες]

Έτσι, νομίζω πως αυτή η αντίφαση που κρύβεται στο ίδιο το όνομα της δημοκρατίας σάς ενθαρρύνει πολύ περισσότερο να το καταλάβετε αληθινά. Το δημοκρατικό καθεστώς είναι απλά το πιο προχωρημένο, το πιο τέλειο, αυτό που παράγει καλύτερα αποτελέσματα, το Καθεστώς Ευημερίας στο οποίο μας λένε ότι ζούμε, είναι απλά αυτό, αλλά ταυτόχρονα δε σταματάει να είναι η παντοτινή Εξουσία. Αντίθετα, όσο πιο τέλειο και προχωρημένο είναι, τόσο πιο αποτελεσματικό είναι στα κόλπα της εξαπάτησης και στη διαχείριση των ψεμάτων, που είναι απαραίτητα για την κάθε Εξουσία. Αυτό επίσης ελπίζω να το καταλάβετε καλά· χωρίς ψέματα δεν στέκεται κανένα είδος εξουσίας.

Το ψέμα είναι το να κάνεις τους ανθρώπους να σε πιστέψουν, η πίστη, και αυτό είναι η βάση, το θεμέλιο στο οποίο στέκεται οποιοδήποτε κράτος. Κι αν κάποιος από σας έχει τη φαντασίωση μιας καλύτερης δημοκρατίας, θα του ζητούσα να αρχίσει να απομακρύνεται από αυτή την ψευδαίσθηση. Δεν είναι αυτός ο δρόμος, δεν είναι.

Κι αν η εξέγερσή σας θα έπαιρνε κάποιο οργανωτικό χαρακτήρα, τέλος πάντων, παρόμοιο με του ίδιου του κράτους, θα ήταν ήδη χαμένη, δε θα έκανε τίποτ’ άλλο παρά να επαναλάβει την ίδια Ιστορία με άλλα χρώματα, και θα ήταν πιο τελειοποιημένη ακόμα, ακριβώς γιατί θα είχε τότε αφομοιώσει την εξέγερση, γιατί θα είχε αφομοιώσει τη διαμαρτυρία – και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο, μέσα από αποτυχημένες επαναστάσεις, τα κράτη έχουν προχωρήσει μέχρι τώρα. Είναι ακριβώς αυτό που τους χρειάζεται· γιατί, για να συνεχίζει να είναι το ίδιο έτσι όπως είναι, το χρήμα δεν μπορεί παρά να αλλάζει, να αλλάζει για να συνεχίζει να είναι το ίδιο. Αυτή είναι η μεγάλη παγίδα που έχετε να αντιμετωπίσετε.

Όταν σας προτείνω ή σας συνιστώ να απαρνηθείτε τις ιδέες ενός καλύτερου κράτους, μιας καλύτερης εξουσίας και σας θυμίζω ότι… [ακούγονται θόρυβοι από αλλού στην πλατεία] Θα τελειώσω σύντομα για να ασχοληθείτε με άλλα, ίσως πιο διασκεδαστικά από εμένα.

Τώρα που τολμάω να σας προτείνω να απαρνηθείτε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, και γι’ αυτό σβήνω από τη λίστα μερικά από τα αιτήματα που οι εκπρόσωποί σας έχουν θέσει, την ίδια στιγμή σάς προτείνω να απαρνηθείτε και κάτι άλλο: το μέλλον, το οποίο είναι ο Εχθρός. Καταλαβαίνετε καλά ότι, απορρίπτοντας την εξέγερση ως προσπάθεια να βρείτε ένα καλύτερο καθεστώς, σας προτείνω να απαρνηθείτε το μέλλον. [«Τι προτείνεις;»]

Το μέλλον είναι αυτό με το οποίο σας εξαπατούν, και εσάς τους μεγαλύτερους, αλλά κυρίως τους πιο νέους. Κάθε μέρα σάς λένε «Έχετε μέλλον μπροστά σας» ή «Πρέπει να κοιτάξετε το μέλλον σας», «Ο καθένας πρέπει να δημιουργήσει το μέλλον του», και αυτό είναι ακριβώς –ακόμα κι αν δεν το λένε– μια υποταγή στο θάνατο, στο μελλοντικό θάνατο. Το μέλλον είναι αυτό, αυτό που χρειάζεται το Κεφάλαιο. Το χρήμα δεν είναι κάτι άλλο από πίστωση, δηλαδή μέλλον, πίστη στο μέλλον. Αν δεν μπορούσε το μέλλον να λογαριάσει, δε θα υπήρχαν ούτε τράπεζες ούτε κρατικοί προϋπολογισμοί. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς, είναι το όπλο τους. Γι’ αυτό, μην αφήνετε να σας παρουσιάζεται σαν κάτι ευλογημένο ή ευεργετικό. Πρέπει να σας ακούγεται ακριβώς σαν θάνατος, αυτό είναι το μέλλον.

Ό,τι και να είναι αυτό που κάνουμε εδώ, που κάνετε εδώ, από μόνο του θα δείξει, αλλά δεν έχουμε μέλλον. Αυτό είναι των Εταιρειών, του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του Κεφαλαίου. Δεν έχετε μέλλον! Πρέπει να έχετε το θάρρος να το καταγγείλετε.

Θα σας αφήσω σύντομα, προς το παρόν δε θα δώσω άλλες συστάσεις. Κάτι άλλο πιο πρακτικό και της στιγμής. Θα ευχόμουν, βέβαια, μετά τις εκλογές της… της 22ας Μαΐου, που εμποδίζουν πολύ –θα το έχετε δει πως τα ΜΜΕ σας μπερδεύουν με το ζήτημα των εκλογών, ενώ δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν παρά σας κάνουν να χάσετε πολύ χρόνο σκεπτόμενοι τι είναι αυτό που πρέπει να κάνετε, να ψηφίσετε ή όχι, να ψηφίσετε από εδώ ή από εκεί–, είναι ένα απίστευτο εμπόδιο… οπότε η ευχή μου θα ήταν, όταν περάσει αυτή η βαρεμάρα, αυτή η μαλακία των εκλογών, να συνεχίσετε ζωντανοί, και κάπως μαζί οι μεν με τους δε. [χειροκροτήματα]

Και σε αυτή την περίπτωση θα τολμούσα να σας προτείνω μια τακτική – το να συνεχίσουμε με τις συνελεύσεις εδώ είναι μάλλον ένα λάθος που δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ ακόμα. Είναι ξεκάθαρο ότι σε μια τέτοια περίπτωση, σε μια τέτοια εξέγερση, όπως νομίζω ότι ήδη όλοι ξέρετε, δεν μπορεί να υπάρξει άλλο Όργανο, είτε αποφάσεων είτε αντιπροσώπευσης, παρά μόνο οι συνελεύσεις. Κι αμέσως θα σας πω το γιατί. [χειροκροτήματα] Δεν μπορεί να υπάρξει γιατί οι συνελεύσεις σαν κι αυτή έχουν αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα, κανείς δεν ξέρει πόσοι είμαστε, μπαινοβγαίνουμε και ποτέ δεν μπορούμε να μετρηθούμε, και γι’ αυτό ποτέ δεν μπορούμε να ψηφίσουμε όπως κάνουν οι δημοκράτες. Γιατί δεν ξέρει κανείς ούτε πόσοι είμαστε ούτε χωράει καμία στατιστική και κανένας αριθμητικός υπολογισμός. Αυτό κάνει μια μεγάλη συνέλευση να πλησιάσει να είναι αυτό που λέμε λαό, που δεν υπάρχει αλλά είναι, και να πλησιάσει αυτό που μένει πίσω από τα άτομα. Αυτά όντως μετριούνται σε αριθμό ψυχών και αριθμό ψήφων, αλλά δεν μετριέται αυτό που μένει από πίσω.

Επομένως, να μην απαρνηθούμε ποτέ τις συνελεύσεις. Τώρα απευθύνομαι λίγο σε αυτούς που είστε φοιτητές, με τους οποίους έχω περισσότερη επαφή. Ένα από τα πιο άμεσα πράγματα που πρέπει να κάνουμε θα ήταν να καταλάβουμε τα σχολεία, τις σχολές. [χειροκροτήματα] Και ολοκληρώνω λέγοντας το γιατί. Γιατί εδώ και πολύ καιρό μέσα σε αυτό το καθεστώς ευημερίας που υποφέρουμε, τα εκπαιδευτικά κέντρα, τα πανεπιστήμια έχουν περιοριστεί σε ένα μόνο πράγμα, που είναι η εξέταση. Όλα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια. Αυτές τις μέρες στις σχολές πρέπει να δοθούν οι εξετάσεις, που θα παραγάγουν με αυτόν τον τρόπο τους μελλοντικούς υπαλλήλους τόσο του Κεφαλαίου όσο και του κράτους ή του ίδιου του Πανεπιστημίου, το οποίο είναι επίσης ένα από τα εργαλεία του κράτους.

[διακοπή από συνθήματα στην πλατεία «Οέ οέ οέ, τη λένε δημοκρατία, αλλά δεν είναι»]

Για να σας αφήσω, η πρότασή μου είναι η εξής: κατάληψη των πανεπιστημιακών κέντρων, να τους κάνουμε να αναγνωρίσουν ότι δεν είναι εκεί για να διδάσκουν ούτε για να ερευνούν ούτε για τίποτα, είναι εκεί μόνο για να εξετάζουν, για να σας εξετάζουν, κι έτσι να παράγουν μελλοντικούς υπαλλήλους. Δημιουργούν το μέλλον σας, σε αυτό δεν μας εξαπατούν, κι έτσι η πιο άμεση δράση ποια μπορεί να είναι; Φυσικά, η καταστροφή, το μποϊκοτάζ των τωρινών εξετάσεων, για παράδειγμα αυτών που μόλις τώρα ξεκίνησαν, τον Μάη. Είναι κάτι από την καρδιά. [χειροκροτήματα]

Μπορεί στην αρχή να σας φαίνεται λίγο παράλογο, αλλά, αν αφήσετε τον εαυτό σας να το σκεφτεί, ίσως να μην είναι και τόσο. Έχοντας στο νου ότι η υπακοή στις εξετάσεις είναι απλά υπακοή στο μέλλον, ότι εμείς δεν έχουμε μέλλον, έχοντας στο νου ότι τα πανεπιστημιακά κέντρα στα οποία είστε χωμένοι έχουν μόνο αυτόν το σκοπό, την κατασκευή του μέλλοντος και των υπαλλήλων, μπορεί να μη σας φανεί και τόσο ανόητη η πρόταση. Αλλά και να σας φανεί ή όχι, με αυτό σας αποχαιρετώ, και θ’αναφερθώ ξανά στη χαρά που αυτό το τόσο απροσδόκητο μου έχει φέρει και που ταυτόχρονα περίμενα από το ’65. ¡Salud! [¡GRACIAS!] >>

Αγουστίν Γαρθία Κάλβο (Agustín García Calvo)

http://gr.contrainfo.espiv.net/2011/05/27/asamblea-de-la-puerta-del-sol-habla-agustin-garcia-calvo-madrid/

Βοτανικός Κήπος - Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος


Ο Βοτανικός Κήπος ήταν έργο του ΥΠΕΧΩΔΕ το οποίο δε
σχεδιάστηκε σωστά, αφού πήραν σαν πρότυπο το βοτανικό κήπο της Κοπεγχάγης χωρίς να λάβουν υπόψη τις ελληνικές κλιματολογικές συνθήκες, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει να λειτουργήσει ποτέ ως Βοτανικός Κήπος.
Το γυάλινο κτίριο μέχρι και σήμερα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, είναι εντελώς κατεστραμμένο και παραπέμπει σε χωματερή. Κανείς δεν αναφέρεται πια στα υπέρογκα ποσά που δαπανήθηκαν για να κατασκευαστεί. Το βοηθητικό κτίριο τον τελευταίο μισό χρόνο έχει επίσης εγκαταλειφθεί και έχει υποστεί σοβαρές καταστροφές από βανδαλισμούς. Βρήκαμε ένα κτίριο διαλυμένο, γεμάτο σκουπίδια και ακαθαρισίες.

Ερώτηση: Γιατί οδηγηθήκαμε στην κατάληψη?

Απάντηση: Αποφασίσαμε να καταλάβουμε τα δύο αυτά διαλυμένα κτίρια για να τους δώσουμε ξανά ζωή, να τα μετατρέψουμε σε ένα χώρο πολιτισμικής δημιουργίας, οικολογικών – κοινωνικών δράσεων ,ανοιχτό σε όλη την κοινωνία. Ένα χώρο μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις και ιδεοληπτικά προσχήματα! Έναν Ελεύθερο, Δημόσιο και Κοινωνικό Χώρο!

Ερώτηση: Πως θα λειτουργήσει ο « Βοτανικός Κήπος» ως Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος ?

Απάντηση: Προτείνουμε σαν τρόπο λειτουργίας την άμεση δημοκρατία μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις στο πλαίσιο της αυτοοργάνωσης και της αυτοδιαχείρισης.
Επιδιώκουμε να λειτουργήσει ο Βοτανικός ως χώρος καθημερινής συνάντησης, πολιτικής αναζήτησης και πολιτισμικής έκφρασης μέσα από:
• Εκδηλώσεις
• Κινηματογραφικές προβολές.
• Θεατρικές και Μουσικές Παραστάσεις.
• Εικαστικές Εκθέσεις.
• Μαθήματα (Θεάτρου, Σεναρίου, Σκηνοθεσίας, Μουσικής, Χορού, Ξένων Γλωσσών, Υπολογιστών , Ελληνικής Γλώσσας σε μετανάστες και Ενισχυτικής διδασκαλίας σε μαθητές. )

Καλούμε την κάθε μία και τον καθένα να συμμετέχει στην διαμόρφωση και λειτουργία του χώρου.

Ερώτηση : Η κατάληψη του Βοτανικού Κήπου από τους πολίτες εμποδίζει τη λειτουργία του Θεατρικού Εργαστηρίου Πετρούπολης, αλλά και των άλλων τμημάτων δημιουργικής απασχόλησης που στεγάστηκαν στο βοηθητικό κτίριο του Βοτανικού ?
Απάντηση: Τα τμήματα ζωγραφικής και αγγειοπλαστικής εδώ και ένα χρόνο λειτουργούν σε άλλο κτίριο.
Η μη λειτουργία του Θεατρικού Εργαστηρίου Πετρούπολης στο κτίριο του Βοτανικού, ή οπουδήποτε αλλού, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις αποφάσεις του Πολιτιστικού Κέντρου.
Συγκεκριμένα τα τελευταία 3 χρόνια, σύμφωνα με τους σπουδαστές του εργαστηρίου, το Θεατρικό Εργαστήρι είχε αλλάξει μορφή ενώ του είχαν αφαιρεθεί 2 από τις 5 ημέρες λειτουργίας του. Το 2006 έγινε προσπάθεια του Πολιτιστικού να διακοπούν τα μαθήματα του Εργαστηρίου και να γίνονται κάποια σεμινάρια προαιρετικής παρακολούθησης.
Αυτή η πρόταση είχε ως αποτέλεσμα την έντονη αντίδραση των σπουδαστών οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να ανακτήσουν τις 2 χαμένες ημέρες μαθημάτων.
Το Μάιο του 2009 ανακοινώθηκε στους σπουδαστές του εργαστηρίου η ίδρυση και λειτουργία της επίσημης Δραματικής Σχολής του Δήμου ενώ δεν δόθηκε καμία επίσημη διαβεβαίωση για το ότι το εργαστήρι θα λειτουργήσει κανονικά.
Επίσης στην επίσημη ιστοσελίδα του πολιτιστικού κέντρου αναφέρονται οι ενάρξεις όλων των τμημάτων του Πολιτιστικού καθώς και της Δραματικής Σχολής, όμως δεν γίνεται πουθενά λόγος για την έναρξη του Θεατρικού Εργαστηρίου και όλα αυτά πολύ πριν την κατάληψη του κτιρίου.


ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 20.00

η σελίδα του στο facebook http://www.facebook.com/home.php?sk=group_175910560171

Αίγυπτος: Και πάλι στην Πλατεία Ταχρίρ οι Διαδηλωτές

Καί αυτή τη Παρασκευή γέμισε η πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο με πολίτες και νέους παρά την άρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων να πάρουν μέρος...Μεγάλο χαστούκι στις κομματικές δυνάμεις που έλπιζαν ότι ο κόσμος της επανάστασης θα κουραστεί και γυρίσει στις δουλειές και στους καναπέδες του. Μεγάλη απογόητευση πλανάται πάνω στους δήθεν "αριστερούς" ότι ο στρατός της Αιγύπτου θα επιβάλλει δικτατορία και χούντα. Μόνο τους τελευταίους τρεις μήνες πραγματοποίηθηκαν πάνω από 450 απεργίες σε εργοστάσια και οργανισμούς και επιχειρήσεις. Αριθμός πρωτοφανής για μια αραβική χώρα.
Να πώς η νεολαία των «Αδελφών Μουσουλμάνων ενώθηκε με τις άλλες νεανικές οργανώσεις: «Ηταν Πέμπτη απόγευμα 27/01/2011», διηγείται ο Ισλαμ Λούτφι, ένας από τους νέους των «Αδελφών Μουσουλμάνων», «θέλαμε να οργανώσουμε μια πορεία δοκιμαστική στην περιοχή της Αλ-Χάραμ (Πυραμίδας). Μαζευτήκαμε 20 νέοι από όλες τις παρατάξεις, που μετείχαμε στο κάλεσμα της 25ης Ιανουαρίου. Μόλις κάναμε τα πρώτα βήματα τα δρομάκια γέμισαν με χιλιάδες και αργότερα δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Σαν βράδιασε λίγο, ζητήσαμε από τον κόσμο να διαλυθεί. Ο κόσμος όμως αρνήθηκε και ήθελε να συνεχίζει τον αγώνα. Αφήσαμε εμείς τον κόσμο εκεί. Γυρίσαμε στα γραφεία για να συντονίσουμε τη δράση της επόμενης μέρας, της Μεγάλης Παρασκευής. Με το που ανοίξαμε την τηλεόραση και μάθαμε ότι ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις στην περιοχή Αλ-Χάραμ είπαμε: «ο διάβολος καβάλησε τον λαό μας»!

απο Nasim Alatras

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ είναι παλιά.

Οι συγκεντρωμένοι στη Βαρκελώνη ανακαταλαμβάνουν την πλατεία


Η φωτογραφία είναι από τα πρώτα λεπτά της ανακατάληψης του χώρου. Ήδη οργανώνονται σύμφωνα με τα ισπανικά ΜΜΕ ομάδες περιφρούρησης για ενδεχόμενο νέας επίθεσης της αστυνομίας.
Τελικά 2 άτομα συνέλαβε η αστυνομία, 121 οι τραυματίες.

http://www.alterthess.gr/content/%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-121-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B5%CF%82

ΠΑΓΚΟΣΜΙA ΑΠΕΡΓIA 2011!

Υπάρχει ένας τρόπος που μπορούμε συλλογικά να αγωνιστούμε ενάντια σε περιβαλλοντικά καταστροφικές πολυεθνικές εταιρείες. Μια συντονισμένη παγκόσμια γενική απεργία και το μποϋκοτάζ, σε συνδυασμό με την προσωπική ετοιμότητα, μπορεί να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση την οικονομικής δραστηριότητα. Η καλύτερη τακτική; Μη συμμετοχή. Μία στρατηγική που θα είναι πιο αποτελεσματική:

1. Μποϊκοτάζ: Όλα τα εταιρικά προϊόντα, αρχίζοντας με Coke, McDonalds, η ADM, και Monsanto. Μειώστε την κατανάλωση βενζίνης. Μπορείτε να ξεκινήσετε τώρα. Αγωγές: Το μεγαλύτερο μέρος των μέσων τους, είναι αφιερωμένο στην εγκύκλιο νομικής δράσης, το οποίο είναι ακριβό, τόσο περισσότερο έχει ληφθεί από τον Οι προυπολογισμοί τους που είναι το νομικό τους μέσο για την επιβολή των στρατηγικών τους, δεν δημιουργούν τίποτα. Φάκελος λοιπόν με αγωγές κάθε είδους (ταξική δράση, την περιβαλλοντική καταστροφή, τα εργασιακά δικαιώματα).

2. ΑΠΕΡΓΙΑ: Η πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου 2011. Πάρτε το χρόνο των διακοπών σας, αναρρωτική άδεια, οργανώστε το σωματείο σας να χτυπήσει αυτή τη στιγμή. Περάστε χρόνο με την οικογένεια στο σπίτι! Το κύριο θέμα είναι: Μην αγοράζετε τίποτα για μία εβδομάδα. Συνεχίστε όσο το δυνατόν περισσότερο, να αγοράσει τη βενζίνη που θα χρειαστείτε για μια εβδομάδα τουλάχιστον.

3. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Μάθετε τι φυσικά τρόφιμα είναι στη διάθεσή σας, να τα εντοπίσετε, και να αρχίσουμε να τρώμε. Ξεκινήστε με ένα κήπο, διοργανώστε το εντός της κοινότητάς σας για να γίνει πηγή τροφίμων όσο το δυνατό πιό αυτάρκης .Αγοράστε ανθεκτικό φαγητό γιά μία εβδομάδα, έτσι ώστε να έχουν μόνο μια μεγάλη παράδοση από τον Ιούλιο. Φυτέυση πολλών καλλιέργει'ων σιταριού ανα κοινότητα, που θα αρχίσουν να φέρουν καρπούς από την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου.

Ένα μόνιμο μποϊκοτάζ θα προκαλέσει αναστάτωση των τιμών και τονο αποπληθωρισμό των αποθεμάτων. Μια συντονισμένη απεργία θα προκαλέσει ειδικά χρονομετρημένη διακοπή της κυκλοφορίας νομίσματος , και ετοιμότητα για να γίνουν ανεξάρτητες μόνιμες βασικές βιομηχανίες (βιομηχανική γεωργία).

Ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουν ισότιμους όρους ανταγωνισμού μετά είναι να πάρουν τα χρήματά τους και να καθιστούν άνευ αξίας. Ολοκλήρωτική συμετοχή θα προκαλέσει συντριβή της οικονομίας αγοράς ! Όταν έχετε όλα όσα χρειάζεστε, δεν χρειάζεστε χρήματα; Έχουν την εξουσία όσο πιστεύουμε στα χρήματά τους.

Μαζί μπορούμε να κάνουμε ένα ακόμα βήμα για να ρίξουμε την μηχανή στα γόνατα ! Aυξήστε το δικό σας φαγητόπου παράγει η κοινότητα ! Σταματήστε τους μη δίνοντάς τους χρήματα!

Αυτό είναι ένα έγγραφο ανοιχτής πηγής. να το, μεταφράσετε, διανέμετε, κάνετε ένα βίντεο στη γλώσσα σας. τροποποιήσετε κατα βούληση.

Το κείμενο σε περισσότερες γλώσσες εδώ: http://www.facebook.com/home.php?sk=group_175660205782281

Αρχειο αναρτησεων

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...