Βίαιη οικονομική και κατασταλτική επίθεση στους Ανυπότακτους από το ΥΠΕΘΑ

Η επίθεση στον κόσμο της εργασίας και στη νεολαία δεν έχει σταματημό. Η εξαφάνιση των εργασιακών δικαιωμάτων πάει χέρι χέρι με την επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα και τις κοινωνικές ελευθερίες, ενώ η πρόσφατα επίδειξη ακραίας αστυνομικής βίας βρίσκει την συνέχεια της στα σύγχρονα εκτελεστικά αποσπάσματα που έστησε η τυφλή βία της αστικής δικαιοσύνης. Η επέτειος επιστροφής της αστικής Δημοκρατίας δίνει απλόχερα την ευκαιρία σύγκρισης μεταξύ του Ολοκληρωτισμού των Συνταγματαρχών και του σύγχρονου Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού της κυβέρνησης των σοσια-ληστών, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

Στο πλαίσιο αυτής της ταξικής επίθεσης, που ζητούμενο της δεν είναι μόνο η επιβολή των μέτρων αλλά η δια βίου καθυπόταξη του κόσμου της εργασίας, στο στόχαστρο μπαίνουν όχι μόνο τα αντιμιλιταριστικά ρεύματα της κοινωνίας μας, αλλά και η άρνηση της νεολαίας απέναντι στο στρατό που εκδηλώνεται με μια μεγάλη ποικιλομορφία. Μετά την ψήφιση παρόμοιων νόμων σε Ελλάδα και Κύπρο, το αστικό καθεστώς εξουσίας ξεχύνεται να «πατάξει» το φαινόμενο της Ανυποταξίας που ολοένα περισσότερο διευρύνεται. Ο Στρατός που παραμένει ένας από τους ισχυρότερους αστικούς μηχανισμούς ιδεολογικής χειραγώγησης και προπαγάνδισης των «εθνικών δικαίων», συντριβής της ανεξάρτητης και ισχυρής προσωπικότητας από της μυλόπετρες της ιεραρχίας και της πειθαρχίας, πρέπει να συνεχίσει να παίζει τον σημαντικό αυτό, για το αστικό σύστημα εξουσίας, ρόλο.

Τις τελευταίες ημέρες στρατολογικά γραφεία ανά τη χώρα έχουν προχωρήσει στην εφαρμογή της απόφασης που ανακοινώθηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης (ΦΕΚ Β’ 517/2011). Ανυπότακτοι κάθε πολιτικής κατεύθυνσης έχουν λάβει συστημένες επιστολές από τα Στρατολογικά Γραφεία της περιοχής διαμονής τους στις οποίες ενημερώνονται πως τους έχει επιβληθεί διοικητικό πρόστιμο 6000 Ευρώ για τη μη-εκπλήρωση των στρατιωτικών τους “υποχρεώσεων”. Το ποσό είναι καταβλητέο στην αρμόδια εφορία και μέχρι την εξόφλησή του ο ανυπότακτος δεν μπορεί να λάβει αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας, με ό, τι δυσχέρειες στην καθημερινότητά του συνεπάγεται αυτό (μη-δυνατότητα ανανέωσης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, έκδοσης κάρτας ανεργίας, σύναψης δανείου κοκ). Πέραν αυτού, με το νεοψηφισθέντα νόμο Ν.3943/2011 -σύμφωνα με τον οποίο οι οφειλές προς το Δημόσιο άνω των 5000 ευρώ (αντί των 10.000 που ίσχυε έως τώρα) διώκονται ποινικά- οι ανυπότακτοι απειλούνται και με φυλάκιση. Η εξόφληση του προστίμου δεν απαλλάσσει από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις και η μόνη εναλλακτική που δίνεται είναι η τακτοποίηση των “υποχρεώσεων” αυτών με κάθε τρόπο (στράτευση, απαλλαγή με Ι5, αναβολή λόγω σπουδών).

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο κοστολογεί σε δυσθεώρητα οικονομικά επίπεδα την Άρνηση της νεολαίας για τον Στρατό (το αρχικό πρόστιμο δεκαπλασιάστηκε), αλλά βρίσκει και έναν ευέλικτο τρόπο να τονώσει τις κοινωνικές ανισότητες. Οι νέοι των λαϊκών οικογενειών πρέπει να υποταχθούν και να καταταχθούν με το φόβο του τσουχτερού προστίμου, ενώ τα παιδιά των πλουσίων έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν και να εργαστούν στο εξωτερικό, κάνοντας τελικά χρήση όλων των ευνοϊκών ρυθμίσεων, αφού και το πρόστιμο των 6000 ευρώ δεν είναι «ανυπέρβλητο». Από την άλλη μεριά ποινικοποιεί τις συγκεκριμένες εκδοχές αντιμιλιταριστικής δράσης και φέρεται με ακραία εκδικητική διάθεση θέτοντας σε καθεστώς ομηρείας χιλιάδες νέα παιδιά, αποκόπτοντας τα από σπουδές, εργασία, ακόμη και από το πενιχρό επίδομα ανεργίας. Τρομοκρατώντας τα τελικά με φυλάκιση λόγω μη εξόφλησης οφειλής προς το Δημόσιο!

Η τρομοκράτηση επομένως κάθε διαφωνούντα, η άγρια καταστολή της αμφισβήτησης των κυρίαρχων επιλογών φαίνεται Μονόδρομος για την κυβέρνηση που μεταφέρει την κατάσταση της έκτακτης ανάγκης από την οικονομία στην πολιτική, αντιμετωπίζει τον αγωνιζόμενο λαό ως εσωτερικό εχθρό, που είναι διατεθειμένη να συντρίψει ακόμη και με την χρήση στρατιωτικών δυνάμεων. Έτσι δημιουργείται ένα κοινωνικό πεδίο που ενδυναμώνει την τάση ανάπτυξης αντιμιλιταριστικής διάθεσης στη νεολαία που αποστρέφεται τον στρατό και τον σύγχρονο ρόλο του. Από την άλλη μεριά, η κοινωνική ανέχεια, η τεράστια ανεργία και οι μισθοί πείνας της ελαστικής εργασίας γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που επιδιώκουν να στρατολογήσουν από τα πληβιακά στρώματα τους Μισθοφόρους Πραιτοριανούς για τις αποστολές εντός και εκτός συνόρων.

Παράλληλα ένα πλήθος δημόσιων υπηρεσιών (δημοτολόγια, υπουργείο ΠΡΟΠΟ, υπηρεσία εκλογικών καταλόγων υπουργείου εσωτερικών, τοπικά ΑΤ κ.α.) έχουν…στρατολογηθεί από το Υπουργείο Αμύνης προκειμένου να εντοπίσουν ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης των οποίων η διεύθυνση διαμονής δεν είναι γνωστή. Οι υπηρεσίες αυτές οχλούν τηλεφωνικώς, με επιστολές ή και αυτοπροσώπως τους άμεσα ενδιαφερόμενους καθώς και συγγενικά τους πρόσωπα προκειμένου να αποκτήσουν τα ακριβή στοιχεία διαμονής τους. Σύμφωνα με τις οδηγίες του ΥΕΘΑ, τα ανακτηθέντα στοιχεία πρόκειται να δοθούν στα τοπικά Στρατολογικά Γραφεία τα οποία θα τα χρησιμοποιήσουν για την αποστολή συστημένων ειδοποιητηρίων για το πρόστιμο που θα τους έχει επιβληθεί.

Εμείς στηρίζουμε κάθε αντιμιλιταριστική δράση και στεκόμαστε στο πλευρό των καταδιωκόμενων από το κράτος αγωνιστών.

Θεωρούμε όμως ότι αποφασιστικός παράγοντας την εποχή του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των Κατασταλτικών προετοιμασιών όπως αυτές αποκαλύπτονται μέσω των Ασκήσεων Καταστολής Πλήθους είναι η ανάπτυξη Κινήματος Μέσα και Έξω από τον Στρατό, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη με Στολή και η διεκδίκηση Ελεύθερου Συνδικαλισμού των Φαντάρων.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Eκδήλωση-συζήτηση για τον στρατό, την κρίση και την ολική άρνηση στράτευσης

Όσο βαθαίνει η πολιτική και οικονομική κρίση, οι κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις διογκώνονται, τα εθνικά ιδεολογήματα κατασκευάζουν νέες πατριωτικές σανίδες σωτηρίας, τα κράτη τοποθετούν ακόμη πιο επιθετικά τους μηχανισμούς τους απέναντι στην κοινωνία, τα πολεμικά δόγματα στοχεύουν κάθε αντίσταση με ακόμη περισσότερα κανόνια, οι εθνικοί και υπερεθνικοί χωροφύλακες ορθώνουν νέους φράχτες στα σύνορα και τις γειτονιές, η αστυνομία θα μοιάζει με στρατό κι ο στρατός με αστυνομία…

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή 24 Ιούνη στις 8μ.μ. στον Πευκώνα Αγίων Αναργύρων

http://www.thersitis.gr/

Ιερά εξέταση για τους αντιρρησίες συνείδησης

Άλλη μια πτυχή του σύγχρονου Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού αποκαλύπτει ανακοίνωση του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης. Όπως επισημαίνουν «το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης συνιστά ένα αναγνωρισμένο ανθρώπινο δικαίωμα που απορρέει από την ελευθερία της συνείδησης ενώ κατοχυρώνεται από το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μνημονεύεται στο ελληνικό Σύνταγμα». Μάλιστα για το ζήτημα του χαρακτηρισμού των Αντιρρησιών Συνείδησης έχουν διατυπωθεί συστάσεις αναγνωρισμένων διεθνών και εγχώριων οργανισμών (Διεθνής Αμνηστία, Συνήγορος του Πολίτη, Ο.Η.Ε. κ.λπ.) και υπάρχουν σχετικές διατυπώσεις στο ελληνικό νομικό πλαίσιο που (ν. 2510/1997, 3421/2005, 3883/2010).

Επισημαίνεται μάλιστα από τον Σύνδεσμο ότι η «Ελλάδα μαζί με τη Φινλανδία, τη Δανία και την Κύπρο είναι οι τελευταίες χώρες της Ε.Ε οι οποίες διατηρούν τον αναχρονιστικό θεσμό της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας [1]».
Στην συγκεκριμένη περίπτωση καταγγέλλεται η γνωμοδοτική επιτροπή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, την οποία αποκαλούν «επιτροπή ελέγχου συνείδησης». Η διαδικασία για να αναγνωριστεί κάποιος ως αντιρρησίας συνείδησης περιλαμβάνει μια σειρά γραφειοκρατικών διαδικασιών και περίπου 9 μήνες αναμονής. Αυτό σημαίνει πως όταν κανονικά θα απολύονταν από το στρατό, οι Αντιρρησίες ξεκινούν κοινωνική εργασία διάρκειας 15 μηνών την οποία υποστηρίζουν είτε από εξαντλητική απογευματινή εργασία είτε με την οικονομική στήριξη των οικογενειών τους.

Στο τελικό στάδιο της διαδικασίας για την αναγνώριση κάποιου ως αντιρρησία συνείδησης και αφού ο ενδιαφερόμενος έχει καταθέσει πληθώρα επίσημων εγγράφων που τεκμηριώνουν έναν μη βίαιο τρόπο ζωής που κινείται στα πλαίσια του νόμου καλείται ενώπιον της λεγόμενης επιτροπής ελέγχου συνείδησης. Στην επιτροπή αυτή συμμετέχουν δυο καθηγητές πανεπιστημίου, δυο στρατιωτικοί και ένας πάρεδρος από το Νομικό συμβούλιο του Κράτους. Η διαδικασία της συνέντευξης είναι από όλες της απόψεις προβληματική. Η αντικειμενικότητα της κρίσης των δύο επαγγελματιών στρατιωτικών απέναντι σε κάποιον που καταγγέλλει συνήθως το στρατό ως μιλιταριστικό και δολοφονικό μηχανισμό είναι αυτονόητα αμφισβητήσιμη.

Η διαδικασία που δεν είναι νομοθετικά ή διοικητικά οριοθετημένη, είναι αδιαφανής καθώς δεν τηρούνται επίσημα πρακτικά και οι ερωτήσεις που απευθύνονται στους υποψήφιους αποδεικνύουν ότι βασική της αγωνία είναι ο έλεγχος του ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ, η συντεταγμένη καταστολή της αμφισβήτησης από την νεολαία του μιλιταρισμού και του στρατού, ενώ πολύ συχνά παραβιάζουν τα προσωπικά τους δεδομένα.

Ενδεικτικές είναι οι ερωτήσεις που υποβάλλονται οι υποψήφιοι από τους ενσωματωμένους στην κυρίαρχη ιδεολογία καθηγητές πανεπιστημίου που με την συμμετοχής τους αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στον έλεγχο της συνείδησης, δίνουν επιστημονικό πρόσχημα σε μια αυταρχική διαδικασία που προσβάλλει βάναυσα τους εξεταζόμενους, τους φακελώνει και κατηγοριοποιεί, δημιουργώντας ένα άσχημο προηγούμενο για όλους.

Ας δούμε τις ερωτήσεις:

σας εκφράζει κάποιο κόμμα και ποιο,

είστε «αναρχικοί»,

τι έχετε να πείτε για την «εξέγερση του Δεκέμβρη»,

πηγαίνετε σε πορείες,

τι έχετε να προσάψετε στον ελληνικό στρατό μετά το 1900,

τι έχετε να πείτε που από το 1988 και μετά τα βιβλία της ιστορίας έχουν γίνει πιο φιλικά με τους Τούρκους και παρόλα αυτά αυτοί συνεχίζουν να είναι επιθετικοί κ.ά.

Επί της ουσίας αναδεικνύεται τόσο ο αυταρχικός και κατασταλτικός χαρακτήρας αναγνώρισης των αντιρρησιών συνείδησης, όσο και ο επαχθής και τιμωρητικός χαρακτήρας της εναλλακτικής υπηρεσίας.

Ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης απευθύνεται στην επιστημονική κοινότητα και στους καθηγητές Τριτοβάθμιας. «Με δεδομένα τα παραπάνω θα θέλαμε να ζητήσουμε τη συμβολή σας ως πνευματικών ανθρώπων, επιστημόνων και ως εκπαιδευτικών για αναδιάρθρωση του ισχύοντος καθεστώτος. Πρώτα απ' όλα θεωρούμε ότι η συμμετοχή στη συγκεκριμένη επιτροπή δε συνάδει με τον παιδαγωγικό και τον κοινωνικό σας ρόλο και γι' αυτό θα σας ζητούσαμε να αποθαρρύνετε με δημόσια τοποθέτησή σας τα μέλη σας [2] να συμμετέχουν στη συγκεκριμένη επιτροπή. Έπειτα, θεωρούμε πως η συμβολή σας στην οριοθέτηση της λειτουργίας της επιτροπής (σύσταση, ερωτήσεις κ.λπ.) θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική για τη βελτίωση της κατάστασης, με προοπτική την εναρμόνιση με τα διεθνή πρότυπα δηλαδή την κατάργηση της εν λόγω επιτροπής».

Εμείς στεκόμαστε στο πλευρό κάθε αντιμιλιταριστή αγωνιστή και απαιτούμε την κατάργηση της απαράδεκτης αυτής επιτροπής, καλώντας την κυβέρνηση να σεβαστεί όλα τα δικαιώματα των Αντιρρησιών Συνείδησης.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

diktiospartakos.blogspot.com/

Τσοχαντζόπουλος, υποβρύχια, Πασοκ, μίζες, Γερμανοί, off shore, ακίνητα, και ο λογαριασμός σε μας ...

Κατάθεση Α.Τσοχατζόπουλου: «δεν αποφάσιζα μόνος μου»!
Αυτή είναι η υπερασπιστική γραμμή του πρώην ΥΠΕΘΑ Άκη Τσοχατζόπουλου, που αποσκοπεί αφενός να παραπλανήσει ξανά την κοινή γνώμη επιμερίζοντας τις ευθύνες για το Σκάνδαλο της προμήθειας των γερμανικών υποβρυχίων σε πολιτικά και υπηρεσιακά όργανα και παράγοντες, στέλνοντας ταυτόχρονα απειλητικό μήνυμα στους πρώην συνεργάτες και συντρόφους του: «δεν πρόκειται να με θυσιάσετε».
Βλέπεις, στην συγκεκριμένη περίπτωση, έχει όντως βάση η γνωστή ρήση του Πάγκαλου:
«ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ»!

Αναδημοσιεύουμε λοιπόν τις βασικές παραμέτρους της απολογίας του στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής που διερευνά την υπόθεση των γερμανικών υποβρυχίων, όπως συνοψίζονται από το Onalert.
Εμείς τι να πούμε: η διαφθορά και η διαπλοκή του ΠΑΣΟΚ Είναι Εδώ, όπου ο ξιπασμένος και γλοιώδης λόγος επιχειρεί να συγκαλύψει την απάτη, να αφήσει στο απυρόβλητο τις πολιτικές και ποινικές ευθύνες, ώστε να συνεχίσουν αυτοί να Ζουν Καλά, με τα ακίνητα, τις off shore, καβάλα στο άλογο της εξουσίας, ενώ εμείς θα πληρώνουμε και θα θυσιαζόμαστε στους νέους γύρους των κερδών τους.
Θα τους κάνουμε τη χάρη;
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΑΚΗ ΤΖΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ: ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ - ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΟΡΟΣΗΜΑ- ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η υπόθεση των νέων υποβρυχίων ξεκινάει ήδη από τα τέλη του 1996.-19 Δεκεμβρίου 1996. Το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο (ΑΝΣ) ενέκρινε τις Γενικές Επιχειρησιακές Απαιτήσεις των νέων Υποβρυχίων (Υ/Β).
-Απρίλιος 1997. Το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) ξεκίνησε τη διερεύνηση της διεθνούς αγοράς, αποστέλλοντας αιτήσεις για την συγκέντρωση πληροφοριών όσον αφορά τις τεχνικές προδιαγραφές των Υ/Β σε οργανισμούς και Ναυπηγεία που είχαν πρόσφατα σχεδιάσει και ναυπηγήσει Υ/Β.
-Ιούλιος 1997-Νοέμβριος 1997, το ΓΕΝ συγκέντρωσε τις αιτηθείσες πληροφορίες από οργανισμούς και Ναυπηγεία για τις τεχνικές προδιαγραφές, που συμπληρώθηκαν με ειδικές παρουσιάσεις καθώς και με διευκρινίσεις επί όποιων συγκεκριμένων ζητημάτων κρίθηκε απαραίτητο. Ζητήθηκαν πληροφορίες για εννέα τύπους υποβρυχίων. Το ΓΕΝ αποκτά έτσι πλήρη εικόνα για το τι υπάρχει στη διεθνή αγορά.
-Δεκέμβριος 1997 η αρμόδια Διεύθυνση Εξοπλισμών του ΓΕΝ σε απόρρητο ενημερωτικό σημείωμα αποτυπώνει πλήρως την αξιολόγηση των συλλεγέντων πληροφοριών για όλους τους τύπους υποβρυχίων. Ήδη κατά την αρχική αξιολόγηση των βασικών τεχνικών και επιχειρησιακών χαρακτηριστικών διαπιστώνεται ότι μόνο το Υ/Β 214 πληροί όλες τις απαιτήσεις.
-22 Δεκεμβρίου 1997 το ΑΝΣ με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία ενέκρινε τις τροποποιήσεις στις επιχειρησιακές απαιτήσεις των νέων Υ/Β, καθορίζοντας ως ανελαστικές δύο από αυτές: α)το σύστημα αναερόβιας πρόωσης και β) το σύστημα διεύθυνσης βολής να βάλει και ελέγχει κατ ελάχιστον τα υπάρχοντα στο Π.Ν. όπλα. Με την ίδια απόφαση το ΑΝΣ απορρίπτει οριστικά τους τέσσερις από τους εννέα υποψήφιους τύπους Υ/Β, λόγω της πρώτης ανελαστικής απαίτησης (σύστημα αναερόβιας πρόωσης) και για τη δεύτερη ανελαστική απαίτηση (σύστημα διεύθυνσης βολής) απορρίπτει σε πρώτη φάση (που σημαίνει ότι οι εταιρείες μπορούσαν να επανέλθουν, αν αποδέχονταν επανασχεδιασμό του συστήματος βολής) άλλους τρεις υποψήφιους τύπους.
Με κριτήριο το βαθμό ανταπόκρισης σε 21 βασικές απαιτήσεις που καθόρισε το ΑΝΣ (συγκριτική αξιολόγηση) η κατάταξη του υποψήφιων τύπων ήταν: Πρώτο το Υ/Β S 214. Δεύτερο το Ολλανδικό MORAY. Τρίτο το Γαλλο-ισπανικό SCORPENE-30 Μαρτίου 1998 το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε:
α) «Να επισπευσθούν οι διαδικασίες υλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων που προβλέπονται από το ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού) 1996-2000 και να καταβληθεί προσπάθεια τήρησης των χρονοδιαγραμμάτων όπως αυτά συζητήθηκαν στο ΚΥΣΕΑ».
β) «Να επιταχυνθούν οι διαδικασίες επιχειρησιακής αξιοποίησης των οπλικών συστημάτων που παραλαμβάνονται ώστε αυτά να καταστούν το ταχύτερο δυνατό ετοιμοπόλεμα- εκμεταλλεύσιμα».
γ) «Η σχεδίαση της προμήθειας των μειζόνων εξοπλιστικών προγραμμάτων και η απόφαση προμήθειας να γίνεται με προοπτική κάλυψης μακροχρόνιων αναγκών (10ετίας και πλέον) η δε υλοποίηση της προμήθειας σταδιακή, ώστε να επιτυγχάνονται συμφερότεροι όροι οικονομικοί- επενδυτικοί αλλά και να γίνεται ανάλογη πολιτικοστρατιωτική εκμετάλλευση.
δ) «Να υπάρξει η απαιτούμενη συνεργασία των Υπουργών Εθνικής Άμυνας, Εθνικής Οικονομίας και Εξωτερικών ώστε να επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή πολιτικοοικονομική εκμετάλλευση.-Μαΐος- Ιούνιος 1998 πραγματοποιήθηκαν επι τόπου επισκέψεις στελεχών του ΓΕΝ σε Ναυπηγεία και Εταιρείες.-10 Ιουνίου 1998 το ΑΝΣ, μετά από αξιολόγηση των απαιτούμενων στοιχείων από οργανισμούς και Ναυπηγεία, καταλήγει σε πέντε τύπους Υ/Β (καταρτίζει δηλαδή τη «Short list»).-11 Ιουνίου 1998 τo ΓΕΝ γνωστοποίησε στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών (ΓΔΕ) τον κατάλογο με τους πέντε υποψήφιους τύπους (Short list), καθώς και το τεχνικό σκέλος της αίτησης για υποβολή προσφοράς (RFP).
-16 Ιουνίου 1998 το ΓΕΝ πρότεινε την ναυπήγηση τριών νέων Υ/Β, με ναυπήγηση του πρώτου στο εξωτερικό και των δύο άλλων στην Ελλάδα.
--Από τις μέχρι τώρα διαδικασίες είναι σαφέστατο ότι το πρόγραμμα των νέων Υ/Β ξεκινάει με πρωτοβουλία του αρμόδιου Επιτελείου, δηλαδή του ΓΕΝ, το οποίο, μετά από εκτενή έρευνα αγοράς και αξιολόγηση των δεδομένων, καταλήγει σε πέντε υποψήφιους τύπους Υ/Β.
Από την συγκριτική αξιολόγηση των τεχνικών και επιχειρησιακών χαρακτηριστικών που εγκρίθηκαν από το ΑΝΣ προκύπτει σαφώς ότι όλοι οι υποψήφιοι τύποι εκτός από το S 214 δεν καλύπτουν κρίσιμες απαιτήσεις που έχει θέσει το Πολεμικό Ναυτικό, όπως πχ την ακτίνα δράσης εν καταδύσει με Α.Ι.Ρ. (σύστημα αναερόβιας πρόωσης) και την συνολική ακτίνα δράσης. Επίσης προκύπτει ότι οι άλλοι υποψήφιοι τύποι πλην του S 214 δεν καλύπτουν ανά περίπτωση και άλλα κρίσιμα χαρακτηριστικά.
Κατά συνέπεια, με βάση τα εγκεκριμένα από το Πολεμικό Ναυτικό χαρακτηριστικά μόνον ο τύπος S 214 είναι αποδεκτός.
-22 Ιουλίου 1998 το Συμβούλιο Άμυνας (Υπουργός, Υφυπουργός, Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΑ, ΓΕΝ) αποφάσισε τα εξής: «Την προώθηση στο ΚΥΣΕΑ για ενημέρωση ή και λήψη αποφάσεων των παρακάτω εξοπλιστικών προγραμμάτων: Υποβρύχια (Ναυπήγηση Νέων Υ/Β (3+1 OPTION) και Εκσυγχρονισμός Υ/Β)».
-24 Ιουλίου 1998 το ΚΥΣΕΑ αποφασίζει να πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα με συμπαραγωγή όλα τα μεγάλα προγράμματα ναυπήγησης του Πολεμικού Ναυτικού. Στο πλαίσιο αυτό, ανέθεσε στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (Ε.Ν.Α.Ε.) τη ναυπήγηση των νέων Υ/Β και των 4 νέων Περιπολικών( Κανονιοφόρων), και στα Ναυπηγεία Ελευσίνας τη ναυπήγηση των 3 Πυραυλακάτων και του Πετρελαιοφόρου Στόλου.
Συγκεκριμένα για τα νέα Υ/Β το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε τα εξής:
«Εγκρίνεται η ναυπήγηση 3 νέων υποβρυχίων με δικαίωμα 1 ακόμη option. Η υλοποίηση του προγράμματος θα γίνει με ανάθεση στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΑΕ (ΕΝΑΕ).
Σε επόμενο ΚΥΣΕΑ να γίνει ενημέρωση για την πορεία υλοποίησης του προγράμματος και την επιλογή του ξένου οίκου που θα συνεργασθεί με τα Ελληνικά Ναυπηγεία.».-26 Αυγούστου 1998 τα Ε.Ν.Α.Ε. γνωστοποιούν στο ΥΠΕΘΑ τη συνεργασία τους με τον Γερμανικό Οίκο FERROSTAAL/HDW για εγκατάσταση και λειτουργία της υποδομής για κατασκευή υποβρυχίων στην Ελλάδα και προτείνουν την άμεση έναρξη του προγράμματος συμπαραγωγής των νέων Υ/Β με τη συνεργασία των Γερμανικών Ναυπηγείων FS/HDW.-7 Οκτωβρίου 1998 το Συμβούλιο Άμυνας (ΣΑΜ) αποφάσισε τα εξής:
« α. Την προώθηση στο ΚΥΣΕΑ για λήψη αποφάσεων του προγράμματος :
Ναυπήγηση Νέων Υποβρυχίων
Σε συνέχεια της υπ' αριθμ. 3/Σ.9/1998 απόφασης του ΚΥΣΕΑ, μετά από σχετική πρόταση από τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. (Ε.Ν.Α.Ε.) και την ανάγκη για άμεση έναρξη του προγράμματος ναυπήγησης των νέων υποβρυχίων:
Έγκριση για συνέχιση της διαδικασίας του προγράμματος με κατάθεση προσφοράς από τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. σε συνεργασία με το προτεινόμενο από αυτά ξένο οίκο FERROSTAAL/HDW.-9 Οκτωβρίου 1998 το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε τα εξής :
Σε συνέχεια της υπ' 3/Σ.9/1998 απόφασης του ΚΥΣΕΑ, μετά από σχετική πρόταση από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. (ΕΝΑΕ) και την ανάγκη για άμεση έναρξη του προγράμματος ναυπήγησης των νέων υποβρυχίων :
Ενέκρινε την συνέχιση της διαδικασίας του προγράμματος με κατάθεση προσφοράς από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. σε συνεργασία με τον προτεινόμενο από αυτά ξένο Οίκο FERROSTAAL/HOWALDTS WERKE DEUTSCHE WERFT (FS/HDW).
Πριν την τελική διαπραγμάτευση να τεκμηριωθεί το κόστος πρόσκτησης, με την συγκέντρωση-σύγκριση επαρκών και αξιόπιστων συγκριτικών στοιχείων και άλλων τύπων υποβρυχίων.
Σε επόμενο ΚΥΣΕΑ να γίνει εισήγηση για την τελική απόφαση. -19 Νοεμβρίου 1998 το ΑΝΣ, μετά από τεχνική και επιχειρησιακή αξιολόγηση των τύπων 212 και 214 από επιτροπή αξιολόγησης του ΓΕΝ, αποφασίζει ότι προκρίνονται τα υποβρύχια τύπου 214 έναντι των τύπου 212, ως υπερέχοντα στον τεχνικο-επιχειρησιακό τομέα και προωθεί την απόφαση αυτή στη ΓΔΕ. -11 Δεκεμβρίου 1998 ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, με βάση την απόφαση του ΚΥΣΕΑ (9/10/1998) και την απόφαση του ΑΝΣ (19/11/1998), ενέκρινε τον τρόπο υλοποίησης του προγράμματος ναυπήγησης 3 Υ/Β τύπου 214 και ενός Option με απευθείας ανάθεση, ως πρόγραμμα συμπαραγωγής, στην εταιρεία Ε.Ν.Α.Ε. σε συνεργασία με τα Γερμανικά ναυπηγεία FS/HDW
-26 Ιανουαρίου 1999 συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα συζήτησης τα Εξοπλιστικά Προγράμματα στην οποία έγινε ενημέρωση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας και συζήτηση και για το πρόγραμμα των Υ/Β, για τις μέχρι τότε αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ, για την αναμενόμενη υποβολή προσφοράς από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά σε συνεργασία με την Γερμανική FS/HDW. Η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής συνεδρίασε και πάλι με το ίδιο θέμα στις 3 Φεβρουαρίου 1999.
-28 Ιανουαρίου 1999 τα Ε.Ν.Α.Ε. υπέβαλαν την προσφορά.
-26 Φεβρουαρίου 1999 συγκροτήθηκε η Επιτροπή Τεχνικοοικονομικής Αξιολόγησης της Προσφοράς με συμμετοχή και εκπροσώπων του ΓΕΝ. Η Επιτροπή, μετά από αναλυτική αξιολόγηση της προσφοράς και των ΑΩ, υπέβαλε το σχετικό Πρακτικό τον Ιούλιο 1999.
-Ιούλιος 1999, μετά από ενημέρωση για τα περιεχόμενα στο Πρακτικό της Επιτροπής Αξιολόγησης ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας αποφάσισε να εισάγει το θέμα στο ΣΑΜ και στο ΚΥΣΕΑ.
-25 Ιουλίου 1999 το ΣΑΜ αποφάσισε:
«Την προώθηση στο ΚΥΣΕΑ για ενημέρωση και λήψη αποφάσεων επί του Προγράμματος Ναυπήγησης Νέων Υποβρυχίων. Συγκεκριμένα: «Σε συνέχεια των υπ' αριθ. 3/Σ.9/24.7.98 (παρ. 2θ) και 1/Σ.11/9.10.98 (παρ. 2στ) αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ πρόταση για την ανάθεση ναυπήγησης τριών (3) Υποβρυχίων Γερμανικού τύπου 214 στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. (ΕΝΑΕ) με τη συνεργασία του Γερμανικού οίκου FERROSTAAL/HOWALDTS WERKE DEUTSCHE WERFT (FS/HDW)».

-26 Ιουλίου 1999 το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε σχετικά με το Πρόγραμμα Ναυπήγησης Νέων Υποβρυχίων τα εξής :
(1) Σε συνέχεια των υπ' αριθ. 3/Σ.9/24.7.98 (παρ. 2θ) και 1/Σ.11/9.10.98 (παρ. 2στ) αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ εγκρίνει την ανάθεση ναυπήγησης τριών (3) Υποβρυχίων Γερμανικού τύπου 214 στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. (ΕΝΑΕ).
(2) Εγκρίνει τα Υποβρύχια να ναυπηγηθούν με τη συνεργασία του Γερμανικού οίκου FERROSTAAL/HOWALDTS WERKE DEUTSCHE WERFT (FS/HDW).
(3) Το θέμα του δικαιώματος προαίρεσης (OPTION) ενός (1) επιπλέον Υποβρυχίου θα αποφασιστεί αφού προηγουμένως αξιολογηθούν οι διάφορες εναλλακτικές περιπτώσεις ναυπήγησης στα ΕΝΑΕ ή στα Γερμανικά Ναυπηγεία, με εκτίμηση των προσφορότερων χρόνων παράδοσης και του τελικού κόστους.
(4) Να εξασφαλισθούν Αντισταθμιστικά Ωφελήματα.
(5) Εντέλλεται ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών να μεριμνήσει για την εξασφάλιση των αναγκαίων πιστώσεων,
(6) Εξουσιοδοτεί τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να ολοκληρώσει τις σχετικές διαδικασίες και να αναθέσει το πρόγραμμα το ταχύτερο δυνατόν».-Ιούλιος 1999 ζητήθηκε από τα ΕΝΑΕ η υποβολή της βέλτιστης προσφοράς όσον αφορά το οικονομικό σκέλος και τους χρόνους υλοποίησης του προγράμματος.-Ιούλιος 1999 κατατέθηκε η βελτιωμένη τελική πρόταση των ΕΝΑΕ.-Ιούλιος 1999- Φεβρουάριος 2000 έγιναν διαπραγματεύσεις των όρων υλοποίησης του προγράμματος από την αρμόδια υπηρεσιακή επιτροπή. Μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων η επιτροπή εισηγείται την κατακύρωση του προγράμματος. -5 Φεβρουαρίου 2000, δώδεκα ημέρες πριν την υπογραφή της σύμβασης, συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα συζήτησης τα Εξοπλιστικά Προγράμματα στην οποία έγινε ενημέρωση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας με αναλυτικά στοιχεία για την σύγκριση του κόστους και των επιχειρησιακών χαρακτηριστικών για κάθε ένα τύπο Υποβρυχίου (Γερμανικό, Γαλλικό και Ολλανδικό). -14 Φεβρουαρίου 2000 υπογράφτηκε η σύμβαση των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων μεταξύ της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της FS/HDW.-15 Φεβρουαρίου 2000 υπογράφτηκε η κύρια σύμβαση μεταξύ της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των Ε.Ν.Α.Ε.
Η προκαταβολή του προγράμματος ανήλθε στο 11,2 % του συνολικού τιμήματος και οι επόμενες πληρωμές, όπως συμβαίνει με όλα τα σχετικά προγράμματα διεθνώς, αντιστοιχούσαν σε συγκεκριμένα ορόσημα της σύμβασης.
-5 Ιουλίου 2000 συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα συζήτησης τα Εξοπλιστικά Προγράμματα στην οποία έγινε ενημέρωση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας με αναλυτικά στοιχεία για τις συμβάσεις που υπογράφτηκαν και για το πρόγραμμα των Υ/Β.
-27 Φεβρουαρίου 2001 ξεκίνησε η κατασκευή του πρώτου υποβρυχίου τύπου 214 στα ναυπηγεία HDW στο Κίελο της Γερμανίας. -16 Φεβρουαρίου 2002 (ενώ έχει μεσολαβήσει αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ) το ΚΥΣΕΑ (με διαφορετική σύνθεση) αποφάσισε τα εξής :
Α. Την υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος προμήθειας ενός (1) επιπλέον Υποβρυχίου (Υ/Β), με άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης (OPTION) της σύμβασης 012Β/00 μεταξύ ΥΠΕΘΑ/ΓΔΕ και Ε.Ν.Α.Ε., με σχετική τροποποίηση αυτής, έτσι ώστε να προβλεφθεί χρονική μετατόπιση των πληρωμών από το 2005 και μετά.
Β. Την υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής και Γενικής Επισκευής τριών (3) Υ/Β τ. «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», με δικαίωμα προαίρεσης (OPTION) για τον εκσυγχρονισμό- γενική επισκευή ενός (1) επιπλέον Υ/Β, με την υπογραφή σύμβασης, εντός του 2002 με τα Ε.Ν.Α.Ε., στην οποία να προβλεφθεί χρονική μετατόπιση των πληρωμών από το 2005 και μετά.
Γ. Αναθέτει στους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας, να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την υλοποίηση της παρούσης απόφασης».
Δ 1 Αυτονόητα συμπεράσματα
Αυτονόητα συμπεράσματα από όλα τα παραπάνω είναι: Α) ότι η υπόθεση των Υ/Β ξεκίνησε με πρωτοβουλία και εισήγηση των αρμόδιων οργάνων του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο μέσω του ΑΝΣ προσδιόρισε και αξιολόγησε όλες τις τεχνικές, επιχειρησιακές και οικονομικές παραμέτρους και παρακολούθησε την πορεία του προγράμματος. Β) Όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για το Πρόγραμμα των νέων Υποβρυχίων ελήφθησαν από το ΚΥΣΕΑ σε διαδοχικές συνεδριάσεις του.
Οι αποφάσεις όλων των αρμόδιων συλλογικών οργάνων (ΣΑΓΕ, ΣΑΜ) και του ΚΥΣΕΑ ήταν ΟΜΟΦΩΝΕΣ.
Συγκεκριμένα για το πρόγραμμα των Υ/Β το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε για τα εξής :
1. Την επίσπευση των εξοπλιστικών Προγραμμάτων (30-3-1998).
2. Την ναυπήγηση τριών (3) νέων Υποβρυχίων με δικαίωμα ενός ΟΡΤΙΟΝ (24-7-1998).
3. Την υλοποίηση του Προγράμματος με ανάθεση στα κρατικά τότε Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε.) (24-7-1998).
4. Την συνεργασία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με ξένο Οίκο (24-7-1998).
5. Την συνέχιση της διαδικασίας του Προγράμματος με κατάθεση προσφοράς από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. σε συνεργασία από τον προτεινόμενο από αυτά ξένο Οίκο FS/HDW (9-10-1998).
6. Την Ανάθεση της ναυπήγησης τριών Υποβρυχίων Γερμανικού τύπου 214 στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. (26-7-1999).
7. Τα Υποβρύχια να ναυπηγηθούν με την συνεργασία του Γερμανικού Οίκου FS/HDW (26-7-1999).
8. Εξουσιοδότησε τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας -και τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας- να ολοκληρώσει το πρόγραμμα το ταχύτερο δυνατόν, δηλαδή αφού το ΚΥΣΕΑ πήρε όλες τις σχετικές αποφάσεις εξουσιοδότησε τον Υπουργό να διεκπεραιώσει όλες τα διαδικαστικά και τεχνοκρατικά θέματα για την υπογραφή της σύμβασης (26-7-1999).

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

diktiospartakos.blogspot.com

Udo Ulfkotte:"Η κυβέρνηση προετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει το στρατό στην Αθήνα"

Πριν αρκετούς μήνες το εβδομαδιαίο περιοδικό "Επίκαιρα" αποκάλυψε ότι σε ασκήσεις ετοιμότητας για την αντιμετώπιση διαδηλώσεων επιδίδονται οι Ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού στο Μεγάλο Πεύκο. Είχε γίνει τότε σχετικός ντόρος, υπηρξαν δημοσιεύματα, κυκλοφόρησε ανάλογο βίντεο:

Εφερε το θέμα στην βουλή το ΚΚΕ για να πάρει μια αμήχανη απάντηση από τον αρμόδιο υπουργό Ευ. Βενιζέλο του στυλ "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε".
Στο ίδιο θέμα επανέρχεται σήμερα το "Δίκτυο Ελευθέρων φαντάρων Σπάρτακος" και η "Αντιπολεμική διεθνιστική Κίνηση"
Στρατιωτικές δυνάμεις με "αποστολή" την καταστολή ταραχών;

Στρατιωτικές δυνάμεις προτίθεται να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε "αποστολές εσωτερικού" (δηλαδή σε αστυνομικά-κατασταλτικά καθήκοντα") γράφει ο έγκυρος Γερμανός αναλυτής, συνεργάτης της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung, Udo Ulfkotte. Ας δούμε τα κυριότερα σημεία του άρθρου:

"Στην Αθήνα, η πολιτική κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο. Μετά τις ολοένα και συχνότερες βίαιες συγκρούσεις, η κυβέρνηση προετοιμάζεται τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες από το περιβάλλον του πρωθυπουργού, να χρησιμοποιήσει το στρατό στην Αθήνα. Για πρώτη φορά από τη στρατιωτική δικτατορία στην ελληνική πρωτεύουσα θα μπορούσε να αναπτυχθεί και πάλι στρατός.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, σύμβουλος του Έλληνα Πρωθυπουργό Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ), ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ανέφερε στην ελληνική εβδομαδιαία εφημερίδα Πρώτο Θέμα ότι εξέταζε τη στρατιωτική επιχείρηση στην πρωτεύουσα. Το φόντο είναι η αυξανόμενη βία στους δρόμους (κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη), καθώς και η ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα από τους μετανάστες.

Πολλοί Έλληνες δεν έχουν ξεχάσει τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ του Λαϊκού Μετώπου αριστερά και συντηρητικές ομάδες ούτε η στρατιωτική δικτατορία έληξε μόλις το 1974. Σήμερα, στο πλαίσιο της εθνικής χρεοκοπίας και στις κοινωνικές περικοπές στην Ελλάδα για μια ακόμη φορά τις ομάδες, οι οποίες λαμβάνουν όλο και πιο βίαια ενάντια στην άλλη: τα συνδικάτα, τους αναρχικούς, τους μετανάστες, τους απλούς πολίτες, αστυνομία και οι αρχές ασφαλείας. Ενώ τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν, ότι οι Έλληνες γίνονται ολοένα και περισσότερο ρατσιστές, με τυφλό μίσος και οργισμένα κυνηγητά στην Αθήνα. Η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική στην επαρχία.

Όλο το πολιτικό φάσμα (με εξαίρεση το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα), αναγνώρισε ότι η αστυνομία έλαβε από την κυβέρνηση εντολές, όπως η βίαιη δράση εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν κατά της λιτότητας, καθώς και τη διάσπασή τους με τη βία. Οι ζωές δεν έχουν σημασία πια. Υπάρχουν πολλοί ανεξάρτητοι μάρτυρες από διάφορες πολιτικές κατευθύνσεις που επιβεβαιώνουν αυτά.

Επίσης ο προβοκάτορες κρατικός μηχανισμός έχει διεισδύσει στις τάξεις των διαδηλώσεων, και προκαλούν επεισόδια με σκοπό να δώσει εξουσία στην κρατική αστυνομία ως πρόσχημα, εναντίων των απεργιών. Πάνω από τις κομματικές γραμμές αυξάνεται ο αριθμός των Ελλήνων που είναι δυσαρεστημένοι με την κατάσταση.

O πρωθυπουργός Παπανδρέου ακολουθεί πλέον σαφώς τον παλιό φίλο του από τις τάξεις της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πρώην Αιγύπτιο δικτάτορα Μουμπάρακ, ο οποίος κατά τη λήξη της θητείας του και δεν ήξερε τι άλλο να κάνει".

http://info.kopp-verlag.de/hintergruende/europa/udo-ulfkotte/griechenland-athen-bereitet-armeeeinsatz-in-der-hauptstadt-vor.html (σχετική ανάρτηση και στο yened.blogspot.com).

Επί της ουσίας, το ερώτημα είναι αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στρατιωτικές δυνάμεις σε αποστολές εσωτερικής καταστολής.

Η απάντηση είναι, ΝΑΙ... Μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς κανένα συνταγματικό κώλυμα σε μικτές περιπολίες με την αστυνομία, όπως είχε γίνει στους Ολυμπιακούς Αγώνες που υπήρξε πρόβα τζενεράλε για την επιβολή ενός ανατριχιαστικού πλέγματος παρακολούθησης και καταγραφής, ελέγχου και καταστολής από ένα ολόκληρο πλέγμα ελληνικών και ξένων μυστικών υπηρεσιών, αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων, με υπερσύγχρονα και πανάκριβα μέσα, αλλά και με την παρουσία του ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με καταρτισθέν σχετικό επιτελικό σχέδιο, με τη συνεργασία εμπειρογνωμόνων ξένων χωρών, το οποίο έλαβε την έγκριση επίσημης κυβερνητικής σύσκεψης, η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 δεν είναι στενά Αστυνομικό πρόβλημα μόνο. Απαιτούνται ενιαίες και συγκλίνουσες δράσεις όλων των τομέων του ευρύτερου κρατικού μηχανισμού, συμπεριλαμβανομένων και των Ε.Δ. της χώρας.

Στα πλαίσια της Νέας Στρατηγικής Αναθεώρησης, στην αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων έχει συμπεριληφθεί και η αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών όπως θεωρούνται από τον αστικό κόσμο τα κοινωνικά κινήματα, η μετανάστευση, η «τρομοκρατία» κλπ..

Έτσι, με γνώμονα το νέο ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων στο πλαίσιο του νέου σφαιρικού Δόγματος Ασφαλείας, αναφορικά με τη συμμετοχή και την συμβολή αυτών στην κάλυψη των αναγκών Ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, είχαν αποφασιστεί τα εξής: Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης να διαθέσει ειδικές δυνάμεις, οι οποίες, ανέλαβαν τη φύλαξη σημαντικών υποδομών και εγκαταστάσεων και την Αστυνόμευση χώρων.

Οι ειδικές αυτές δυνάμεις λειτούργησαν μεν συμπληρωματικά προς τις αστυνομικές δυνάμεις, αλλά η συμμετοχή τους ήταν κρίσιμη.

Η παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας σε αποστολές εσωτερικής αστυνόμευσης προβλέπεται ήδη και νομικά κατά βάση από το άρθρο 5 του Ν.2833/2000 και το Π.Δ. 63/2001, με έγκαιρο προσδιορισμό του έργου τους, είτε ως αυτοτελώς ενεργουσών (ανάθεση διακριτών - αυτοτελών αποστολών), είτε με ανάθεση αποστολών, οι οποίες επιβάλλουν διάθεση προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και συγκεκριμένων μέσω υπό πλήρη Διοίκηση των Αρχών των Σωμάτων Ασφαλείας (απαιτείται νομοθετική ρύθμιση περαιτέρω).

Το θέμα είναι αν υπάρχει πολιτική βούληση. Το 2008 υπήρχε σε κάποιο τμήμα της κυβέρνησης, αλλά η ιδέα απορρίφθηκε. Τώρα;

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)

Ήδη την προηγούμενη βδομάδα αυτές οι σκέψεις βασάνισαν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία επιθυμούσε να εκμεταλλευτεί τα πογκρόμ φασιστών εναντίον μεταναστών, για να κατεβάσει τον Στρατό στο κέντρο της Αθήνας ώστε να επιβάλλει την Τάξη. Μια πρακτική εξάλλου που με πρόσχημα το φόβο τρομοκρατικής επίθεσης, την αντιμετώπιση της Μαφίας και την περισυλλογή των σκουπιδιών έχουν ήδη ακολουθήσει οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, Βρετανίας και Ιταλίας.

Υπάρχουν όμως συγκεκριμένα ζητήματα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας.

1. Στα πογκρόμ εναντίον των μεταναστών, όπως επίσης και στη κατάληψη από τους Νεοναζί του Άγιου Παντελεήμονα, πρωταγωνίστησαν οι Λέσχες Εφέδρων. Οι τελευταίες μπορεί να λειτουργούν ως γιάφκες φασιστών, αλλά βρίσκονται υπό τον πολιτικό έλεγχο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, που επίσης τις χρηματοδοτεί. Άρα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «υπήρξε θεατής» της ρατσιστικής δράσης μηχανισμών που ελέγχει!

2. Σαφώς και υπάρχει ένα ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο που προβλέπει τη δράση του στρατού σε επιχειρήσεις καταστολής πλήθους, καθώς οι κυβερνήσεις και οι υπερεθνικοί αστικοί και ιμπεριαλιστικοί σχηματισμοί Ε.Ε.-ΝΑΤΟ, αλληλοδιαπλέκουν την Άμυνα και Ασφάλεια, έχοντας ως παρανομαστή πάντα τη διασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων και την εξουσία του κόσμου του πλούτου. Το ΝΑΤΟ επίσης στη Σύνοδο της Λισαβόνας προέβλεψε την επέμβαση των δυνάμεων του ως εγγυητών της σταθερότητας του αστικού συστήματος εξουσίας που θα αμφισβητούνταν από κοινωνικές εξεγέρσεις που θα πυροδοτούσε η οικονομική κρίση. Τέλος, πρόσφατα γίναμε μάρτυρες των αποκαλύψεων για την εκπαίδευση της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας σε ασκήσεις Καταστολής Πλήθους.

3. Οι φήμες που κατά διαστήματα διαρρέουν διάφορα κυβερνητικά στελέχη για τους σχεδιασμούς κατασταλτικής δράσης του Στρατού θεωρούμε ότι εξυπηρετούν έναν διπλό σκοπό. Αφενός, προετοιμάζουν διαμέσου της προπαγάνδας την κοινωνία στην ιδέα ενός Στρατού Σιδερένια Φτέρνα του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, καλλιεργώντας ταυτόχρονα ένα κλίμα κρατικής τρομοκρατίας και παράλληλα ωραιοποιούν τη δολοφονική δράση της Αστυνομίας που σε πολλές περιπτώσεις έχει αποδείξει ότι δρα ως Κατοχική Δύναμη εις βάρος του «εχθρού λαού» (Κερατέα, καταστολή εξέγερσης 2008 κλπ).

Σε κάθε περίπτωση όμως υπάρχει για την κυβέρνηση ένας αστάθμητος παράγοντας. Και αυτός δεν είναι άλλος από την αντίδραση του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, φαντάρων και μονίμων.

Αλήθεια, πιστεύει πραγματικά κανείς στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι υπάρχουν πολλοί στρατιώτες και μόνιμοι που θα υπερασπιστούν με τα όπλα στραμμένα στον αγωνιζόμενο λαό τα αντεργατικά μέτρα και το κανιβαλικό μνημόνιο;

Ή αντίθετα υπάρχουν πάμπολλα νήματα αγανάκτησης και οργής όσων υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις με τα αδέλφια, τους γονείς και φίλους που κατακλύζουν τις πλατείες, γεμίζουν τους δρόμους και φωνάζουν ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Ο Κοινωνικός και Εργασιακός Μεσαίωνας, το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου, Δε Θα περάσει!

Το 2008 η ΑΡΝΗΣΗ των φαντάρων και η αντίδραση των μονίμων υπήρξε ο καθοριστικός παράγοντας που εμπόδισε την κυβέρνηση της ΝΔ να κατεβάσει τον στρατό στο δρόμο.

Το 2011, γιατί πιστεύει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι οι στρατευμένοι και οι μόνιμοι θα την υπακούσουν;

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

Diktiospartakos.blogspopt.com

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/05/blog-post_3045.html

Εκδήλωση - Συζήτηση για την ολική άρνηση στράτευσης - Βέροια 26/5

Εκδήλωση - συζήτηση: Η ολική άρνηση στράτευσης ως πολιτική επιλογή εναντίωσης στο μιλιταρισμό - στο αυτόνομο στέκι baruti, πύρρου 21, 20:30μ.μ.


baruti.squat.gr

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Γεράσιμο Κορωναίο

…αρνούμαστε ολοκληρωτικά το θεσμό του στρατού. Κι αυτή μας η άρνηση δεν πηγάζει από έναν αφελή ειρηνισμό καθώς όσο στρεφόμαστε ενάντια στους πολέμους των εξουσιαστών άλλο τόσο στρεφόμαστε ενάντια στην ειρήνη τους η οποία ουσιαστικά είναι ένας πόλεμος χαμηλής έντασης εναντίον όλων των από κάτω αυτής της κοινωνίας.

…αρνούμαστε να φάμε το παραμύθι του πατριωτισμού και να δεχτούμε ότι ο εχθρός μας είναι αυτοί που έτυχε να γεννηθούν σε κάποια άλλη χώρα γιατί ξέρουμε πως ο εχθρός μας βρίσκεται μέσα στα σύνορα. Και ο μόνος πόλεμος που έχουμε σκοπό να συμμετέχουμε είναι ο ταξικός και κοινωνικός πόλεμος ενάντια σε ένα σύστημα που διασφαλίζει πως κάποιοι λίγοι θα μπορούν να ζουν από την εκμετάλλευση όλων των υπόλοιπων.

…αρνούμαστε να γίνουμε το έμψυχο υλικό των εκάστοτε εθνικών αφεντικών στην κόντρα τους με τα υπόλοιπα αφεντικά προκειμένου να αποκτήσουν μια καλύτερη θέση στους διεθνείς συσχετισμούς εξουσίας.

…αρνούμαστε τέλος να υποστούμε το σωματικό, ψυχολογικό και διανοητικό σακάτεμα που προωθείται μέσω της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας της οποίας μόνος σκοπός είναι η δημιουργία ανθρώπων πειθήνιων, φοβισμένων και υποταγμένων μέσω της προώθησης της δουλοπρέπειας, της ιεραρχίας και του κανιβαλισμού ως συνήθεις κοινωνικές πρακτικές.

Ένας από αυτούς τους αρνητές είναι και ο αναρχικός Γεράσιμος Κορωναίος ο οποίος επιλέγοντας το δρόμο της ολικής άρνησης στράτευσης αρνήθηκε δημόσια να παρουσιαστεί στέλνοντας γράμμα στο στρατολογικό γραφείο πάτρας τον οκτώβρη του 2009.

Και είναι γι’ αυτή του την επιλογή που διώκεται από το κράτος περιμένοντας το στρατοδικείο στο οποίο έχει αποφασίσει να παρουσιαστεί δίνοντας το πολιτικό στίγμα της δίωξής του.

Και είναι γι’ αυτή του την επιλογή που στεκόμαστε αλληλέγγυοι καταλαβαίνοντας πως δεν πρόκειται για προσωπική του υπόθεση και δεν αφορά μόνο αυτόν αλλά και όλους αυτούς κι αυτές που παλεύουν για να πάρουν πίσω τη ζωή τους και συνεχίζουν να αντιστέκονται στις μικρές και μεγάλες εξουσίες που προσπαθούν να μας επιβληθούν με κάθε τρόπο θέλοντας να μας πείσουν πως κάθε αντίσταση είναι μάταιη.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΚΟΡΩΝΑΙΟ

και σε όλους τους ολικούς αρνητές στράτευσης

αναρχικοί/ες, αντιεξουσιαστές/στριες, αυτόνομοι/ες, σύντροφοι/ισσες ενάντια στο στρατό

ανοικτή συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 5μμ στο Παράρτημα Πάτρα


http://ipposd.wordpress.com/2011/05/19/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CF%85%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%85%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%85/

Ολική άρνηση στράτευσης ως πολιτική επιλογή - Εκδήλωση / Συζήτηση

Αίγυπτος: Νεκροί και τραυματίες διαδηλωτές μετά από επέμβαση του στρατού στην πλατεία Ταχρίρ

Τουλάχιστον 1 νεκρός (άλλα μέσα μιλάνε και για δεύτερο) στην πλατεία Ταχρίρ από τη βραδυνή στρατιωτική καταστολή. Σύμφωνα με το BBC και το Αλ Τζαζίρα, το Υπουργείο Υγείας επιβεβαίωσε 1 νεκρό και 71 τραυματίες. Το Αλ Τζαζίρα λέει ότι ο κόσμος ανακατέλαβε την πλατεία στήνοντας οδοφράγματα.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1280948





περισσότερα βίντεο εδώ

Εκδήλωση – συζήτηση για την ολική άρνηση στράτευσης στο Αγρίνιο

Την Παρασκευή 1/04 στις 20.οο θα πραγματοποιηθεί στην κατάληψη apertus η εκδήλωση- συζήτηση ''H ολική άρνηση στράτευσης ως πολιτική επιλογή εναντίωσης στον μιλιταρισμό'' από την ομάδα Ξυπόλυτο Τάγμα – Ολικοί αρνητές στράτευσης από τα Γιάννινα.

http://apertus.squat.gr/2011/03/28/357/

Βεβήλωση νεκρών από τους Αμερικανούς στρατιώτες στο Αφγανιστάν

Μια από τις 3 φωτογραφίες που ήρθαν στην δημοσιότητα πριν λίγες μέρες και δείχνουν Αμερικανούς στρατιώτες να ποζάρουν όλο χαρά δίπλα στο "θήραμά" τους, που όμως δεν είναι κάποιο ελάφι αλλά άνθρωπος...

http://kennysideshow.blogspot.com/2011/03/kill-teams-and-anti-war-kooks.html

Συνοπτική αναδρομή στους αρνητές στράτευσης στην Ελλάδα

Οι αντιρρησίες και η αντιμετώπισή τους

Ο θεσμός της υποχρεωτικής στράτευσης εισάγεται στην Ελλάδα το 1911, λίγο πριν την εμπλοκή της χώρας σε μια σειρά συνεχών πολέμων (Βαλκανικοί, 1ος Παγκόσμιος, εκστρατεία στην Ουκρανία, Μικρά Ασία). Η διάρκεια αυτής της εμπλοκής (πάνω από μια δεκαετία) και η συνεπακόλουθη εξάντληση των στρατιωτών - πολλοί από τους οποίους κατατάχτηκαν το 1911 και απολύθηκαν το 1923 – φέρνουν ως αποτέλεσμα το πρώτο μαζικό κύμα λιποταξιών στον ελληνικό στρατό.
Για τα επόμενα 60 χρόνια αρνητές στράτευσης για λόγους συνείδησης είναι σχεδόν αποκλειστικά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά (ΜτΙ). Οι ποινές που αντιμετωπίζουν από τα στρατιωτικά δικαστήρια είναι πολύ βαριές, συνήθως 10 ή 15 χρόνια σε στρατιωτικές φυλακές μετά από αλλεπάλληλες καταδίκες. Ορισμένοι Μάρτυρες, κύρια κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου, καταδικάζονται σε θάνατο και εκτελούνται.
Το Σεπτέμβρη του 1977, κάτω από την πίεση διεθνών οργανισμών και ιδιαίτερα του Συμβουλίου της Ευρώπης, η κυβέρνηση Καραμανλή, στην τελευταία μέρα λειτουργίας της Βουλής, περνάει το νόμο 731, με τον οποίο όσοι αρνούνται να στρατευτούν για θρησκευτικούς λόγους μπορούν είτε να εκπληρώσουν τετραετή άοπλη θητεία σε στρατόπεδο είτε να φυλακιστούν για τέσσερα χρόνια σε στρατιωτικές φυλακές, εξαιρούμενοι κατόπιν από τις περαιτέρω προσκλήσεις. Δυο χρόνια πριν, κατά τη συνταγματική αναθεώρηση του 1975, η τότε πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την θέσπιση εναλλακτικής υπηρεσίας για όσους αρνούνται για ιδεολογικούς ή θρησκευτικούς λόγους να εκπληρώσουν στρατιωτική θητεία, είχε απορριφθεί από τη Νέα Δημοκρατία
Αν και τα κινήματα για το σεβασμό των δικαιωμάτων των στρατιωτών ήταν ιδιαίτερα ενεργά, το θέμα της μη θρησκευτικής άρνησης στράτευσης παρέμενε ως τότε ταμπού για τα κόμματα και το νεολαιίστικο κίνημα καθώς ο εκδημοκρατισμός και ο έλεγχος του στρατού, όπως και η λαϊκή παρέμβαση στα στεγανά του συστήματος, είχαν αναγνωριστεί ως βασικός στόχος, ο οποίος απαιτούσε τη συμμετοχή των "συνειδητοποιημένων" πολιτών στους υπάρχοντες θεσμούς.
Η πολιτική αμφισβήτηση μερικών από αυτούς τους θεσμούς και ειδικά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, κερδίζει αρχικά έδαφος ανάμεσα στις τότε φρέσκιες οικολογικές ομάδες, στους κύκλους των ανυπότακτων και σε μέρος του αντεξουσιαστικού χώρου. Οι πρώτες σποραδικές αναφορές στο θέμα τοποθετούνται γύρω στα 1982-1984, ενώ η "Οικολογική Εφημερίδα" καθώς και η εξαιρετική για την εποχή του έκδοση του περιοδικού "Αρνούμαι" έρχονται να δώσουν φωνή και να προσανατολίσουν το νεογέννητο κίνημα υποστήριξης. Οι διεθνείς σχέσεις αναπτύσσονται, οι εκδηλώσεις και τα άρθρα πληθαίνουν, επιτυγχάνεται μια σχετική συνοχή και οι άμεσοι στόχοι δεν αποτελούν ακόμη αντικείμενο σύγκρουσης: αποφυλάκιση των ΜτΙ, παύση των διώξεων, νομοθεσία για εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία.
Το 1986-87 αναδεικνύονται οι πρώτοι μη θρησκευτικοί αντιρρησίες συνείδησης. Οι δηλώσεις τους είναι ανατρεπτικές, έχουν ανθρωπιστικό χαρακτήρα, δεν περιορίζουν την άρνηση σε ένα είδος στρατού η πολιτικού συστήματος, προωθούν τη Μη-Βία και την κοινωνική ανυπακοή. Το Μάρτιο του 1987 ο 28χρονος Μιχάλης Μαραγκάκης, ο πρώτος που έκανε δημόσια γνωστή την άρνησή του να στρατευτεί, συλλαμβάνεται και τον Ιούνιο καταδικάζεται σε τετραετή φυλάκιση.
Η κυβέρνηση εμμένει στη σκληρή της στάση, παρά το εντυπωσιακό κίνημα συμπαράστασης που αναπτύσσεται στην Ελλάδα και διεθνώς. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης καλύπτεται από εκτιμήσεις για την αντισυνταγματικότητα της άρνησης στράτευσης και της εναλλακτικής υπηρεσίας. Μετά από έφεσή του το Φεβρουάριο του 1988 η ποινή του Μαραγκάκη μετατρέπεται σε φυλάκιση 26 μηνών. Στις 22 του ίδιου μήνα αρχίζει απεργία πείνας που σταματά την Πρωτομαγιά, ύστερα από την υπόσχεση της κυβέρνησης που θορυβημένη από τη διεθνή υποστήριξη δηλώνει πως θα εξετάσει την υπόθεση της αντίρρησης συνείδησης κάτω από θετικό πρίσμα.
Στο μεταξύ στις 12 Απριλίου του ίδιου χρόνου συλλαμβάνεται ο αντιρρησίας Θανάσης Μακρής που συμπαρίσταται με απεργία πείνας στο Μαραγκάκη. Στις 26/5 καταδικάζεται σε πενταετή φυλάκιση (αργότερα θα μετατραπεί σε 18μηνη), ξεκινάει νέα απεργία πείνας στην οποία τον συνοδεύει ο Μαραγκάκης και η οποία διακόπτεται όταν η κυβέρνηση δημοσιοποιεί νομοσχέδιο τον Ιούλιο. Αυτό το σχέδιο νόμου που προέβλεπε ανάμεσα σε άλλα διπλάσιας διάρκειας αναπληρωματική θητεία, δεν έφτασε ποτέ για συζήτηση στη Βουλή.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης Μαραγκάκη - Μακρή αναπτύσσεται μια τεράστια καμπάνια αποστολής χιλιάδων επιστολών συμπαράστασης που φέρνει σε θέση άμυνας την κυβέρνηση. Στην Ελλάδα οργανώνονται δεκάδες συναυλίες και εκδηλώσεις συμπαράστασης, ενώ πάνω από είκοσι άτομα δηλώνουν αντιρρησίες συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους
Ο Μιχάλης Μαραγκάκης αποφυλακίζεται το Δεκέμβριο του 1988 μετά από τρεις διαδοχικές απεργίες πείνας 71, 50 και 20 ημερών, ενώ ο Θανάσης Μακρής τον Ιούλιο του 1989 μετά από δύο απεργίες 55 και 33 ημερών. Και οι δύο αποφυλακίζονται έχοντας εκτίσει τα 2/3 της ποινής τους. Στο μεταξύ, η δυνατότητα άοπλης στρατιωτικής θητείας έχει επεκταθεί με νόμο (Φλεβάρης 1988) και στους ιδεολογικούς αρνητές, κανείς όμως δεν κάνει χρήση της ρύθμισης.
Από το 1989 η είσοδος των Οικολόγων Εναλλακτικών στη Βουλή και η θετική στάση του Συνασπισμού φέρνουν το θέμα στο κοινοβουλευτικό προσκήνιο. Την ίδια περίοδο και ως μετεξέλιξη των Επιτροπών Συμπαράστασης στους Μαραγκάκη και Μακρή δημιουργείται ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης. Αν και οι ΜτΙ εξακολουθούν να φυλακίζονται (ανά πάσα στιγμή υπάρχουν περίπου 400 έγκλειστοι με τετραετείς ποινές στις στρατιωτικές φυλακές), οι διώξεις κατά των μη θρησκευτικών αντιρρησιών με εξαίρεση τις διοικητικές κυρώσεις, παγώνουν. Το Φεβρουάριο του 1990 ο αριθμός τους φτάνει τους 27 και είναι επίσης σημαντική η εμφάνιση λίγο πριν των πρώτων αντιρρησιών συνείδησης στην Τουρκία.
Η κατάσταση αλλάζει το Μάιο του 1991 με τη σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη. Ακολουθεί η σύλληψη του Παύλου Ναθαναήλ το Σεπτέμβριο. Στις δηλώσεις τους αναφέρουν ως λόγο άρνησης την ταξική/ αντεξουσιαστική τους συνείδηση και διακηρύσσουν την απροθυμία τους να υπηρετήσουν οποιαδήποτε μορφή εναλλακτικής θητείας. Καταδικάζονται σε ένα χρόνο φυλάκιση με τριετή αναστολή και αφήνονται πάλι ελεύθεροι, ενώ τους επιδίδεται φύλλο πορείας. Ο Μαζιώτης συλλαμβάνεται και πάλι στις 09/10/1992. Αρχίζει απεργία πείνας που θα διαρκέσει 50 μέρες και θα διακοπεί με τη αποφυλάκισή του.
Το 1992 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανακοινώνει την προετοιμασία νομοσχεδίου του οποίου η περιπέτεια τερματίζεται όταν απορρίπτεται από το (γνωμοδοτικό και μόνο) Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ως αντισυνταγματικό στο τέλος της χρονιάς. Οι επόμενες κυβερνήσεις, αφήνουν τη φήμη για νομοσχέδιο που αναγνωρίζει την αντίρρηση συνείδησης να αιωρείται, προσπαθώντας με διάφορα τεχνάσματα όπως η "κοινωνική θητεία στο στρατό" να ελαχιστοποιήσουν τις πιέσεις τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό της χώρας. Οι αντιρρησίες έχουν φτάσει περίπου τους 100, αν και δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να εκπληρώσουν κοινωνική υπηρεσία αν και όταν αυτή ψηφιστεί.
Οι περισσότεροι αντιρρησίες έχουν αλλάξει σπίτια και οι αρχές δεν τους ενοχλούν, κατάσταση που αλλάζει με τη σύλληψη τον Αύγουστο του 1995 του Νίκου Καρανίκα στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Ο Καρανίκας μεταφέρεται σε στρατιωτικές φυλακές και καταδικάζεται σε φυλάκιση τεσσάρων χρόνων για ανυποταξία σε καιρό γενικής επιστράτευσης. Το Δεκέμβρη του 1995 και μετά από την ανάπτυξη ενός μεγάλου κινήματος συμπαράστασης το Εφετείο μειώνει την ποινή του σε ένα χρόνο με τριετή αναστολή. Κατά την έξοδό του όμως από τη δικαστική αίθουσα και σύμφωνα με τη συνηθισμένη πρακτική των στρατολογικών αρχών, του επιδίδεται φύλλο πορείας. Ο Καρανίκας δεν παρουσιάζεται και η εναντίον του κατηγορία μετατρέπεται πλέον σε λιποταξία. Με την ίδια κατηγορία ο Νίκος Μαζιώτης, που έχει συλληφθεί για άλλη υπόθεση, καταδικάζεται το 1998 σε πρωτόδικη φυλάκιση δέκα μηνών, που στο Εφετείο μειώνεται στους οκτώ.
Στο μεταξύ και με καθυστέρηση δεκαετιών σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, ψηφίζεται τελικά στις 27/6/1997 ο νόμος 2510, που εισάγει μια μορφή πολιτικής κοινωνικής υπηρεσίας ως εναλλακτική της στρατιωτικής. Ο όρος αντιρρησίας συνείδησης αναφέρεται για πρώτη φορά σε νομικό κείμενο, χωρίς βέβαια αυτό να σηματοδοτεί την τυπική αναγνώριση ενός ανθρώπινου δικαιώματος. Αυτό φαίνεται πεντακάθαρα και από την εισηγητική έκθεση του νόμου, στην οποία αναφέρεται πως "η αντιμετώπιση του σχετικού ζητήματος των αντιρρησιών συνείδησης, με σεβασμό πάντα στον υποχρεωτικό και καθολικό χαρακτήρα της στρατιωτικής θητείας είναι αναγκαία και για τη συμμόρφωση της χώρας προς υποχρεώσεις που έχει αναλάβει από διεθνείς συνθήκες"... Το νομικό πλαίσιο που διέπει σήμερα την άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης είναι ο νόμος 3421/2005
Η στάση του στρατού σκληραίνει πολύ αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου. Οι πρώτοι ΜτΙ που αρνούνται να εκπληρώσουν εναλλακτική υπηρεσία καταδικάζονται σε έξι χρόνια φυλάκιση (το διπλάσιο της τότε ισχύουσας εναλλακτικής), ενώ οι Λάζαρος Πετρομελίδης και Γιάννης Χρυσοβέργης προσφεύγουν ενάντια στην υπερβολικά μεγάλη διάρκεια και τις συνθήκες εκπλήρωσης του θεσμού. Ο Πετρομελίδης συλλαμβάνεται κοντά στον τόπο κατοικίας του και τον Απρίλη του 1999 καταδικάζεται σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση, απελευθερώνεται δε με απόφαση του Εφετείου και μετά από την ανάπτυξη μεγάλου κινήματος συμπαράστασης.
Όπως ήταν φυσικό, ο νόμος δεν έλυσε τα πολλά και περίπλοκα προβλήματα που είχαν τόσα χρόνια συσσωρευτεί. Παρόλα αυτά η ψήφισή του χαιρετίστηκε ως θετικό βήμα, τόσο από το εξωτερικό όσο και από τους Έλληνες αντιρρησίες που επέλεξαν να στηρίξουν το θεσμό με τη συμμετοχή τους.
Από το 1998 μέχρι σήμερα έχουν εκπληρώσει ή εκπληρώνουν εναλλακτική πολιτική υπηρεσία πάνω από 1.000 αντιρρησίες, η πορεία υλοποίησης όμως του θεσμού έχει αναδείξει μια σειρά δυσλειτουργίες και προβλήματα, για τα οποία χρειάζονται συμπληρωματικές νομοθετικές ρυθμίσεις. Οι ρυθμίσεις αυτές έχουν επαρκώς αναλυθεί στην εξαιρετική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη (1999) καθώς και στις προτάσεις της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Αποφάσεις διεθνών οργανισμών
Μαζί με την ανάπτυξη της ιδέας της άρνησης στράτευσης στην Ελλάδα παρατηρείται μια έντονη κινητικότητα στην έκδοση ψηφισμάτων από πλευράς διεθνών οργανισμών. Το θέμα τίθεται ως ανθρώπινο δικαίωμα που πηγάζει από την εξάσκηση του δικαιώματος της ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Έτσι μετά το ψήφισμα της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (337 του 1967) και την υπερψήφιση της έκθεσης Macciocchi από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Φεβρουάριος 1983) ακολουθούν:
-Το ψήφισμα της 10/3/87 της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε.
-Η σύσταση R(87) της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης
-Το Ψήφισμα 1989/59 της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε.
-Διαδοχικά ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Σ' αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η αποδοχή από τον ΟΑΣΕ του δικαιώματος στην άρνηση στράτευσης, στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης τον Ιούνιο του 1990
Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στα ψηφίσματα Α4-0034/98 και Α4-0468/98, καθώς αυτά εκδόθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά την ψήφιση του ελληνικού νόμου. Στα ψηφίσματα αυτά η Ελλάδα καλείται να άρει τις τιμωρητικές διατάξεις του νόμου, να αμνηστεύσει τους αντιρρησίες σε βάρος των οποίων εκκρεμούν ποινικές διώξεις και να απαλλάξει πλήρως ή εν μέρει όσους είχαν δημόσια δηλώσει την άρνησή τους να στρατευτούν πριν την ψήφιση του νόμου. Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και η δέσμευση της Διεθνούς Αμνηστίας να υιοθετήσει ως κρατούμενο συνείδησης όποιον δεν ενταχτεί στο νόμο λόγω των τιμωρητικών του διατάξεων.
Ιδιαίτερη επίσης σημασία αποκτούν η τεκμηρίωση από το Συμβούλιο της Ευρώπης της παραβίασης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη από την Ελλάδα για τη διακριτική μεταχείριση που επιβάλλει στους αντιρρησίες συνείδησης (2001) και η για πρώτη φορά υιοθέτηση σχετικής έκθεσης (έκθεση Marty - 2001) από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η πρακτική επίσης της Ελλάδας να ασκεί συνεχείς και επαναλαμβανόμενες διώξεις για το ίδιο ουσιαστικά αδίκημα μπήκε στο στόχαστρο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. στην πρόσφατη συνεδρίασή της (Μάρτης 2005), καθώς αντιβαίνει ρητά στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.
Οι αντιδράσεις
Καθώς την καταστολή τους την έχει αναλάβει το κράτος, οι Έλληνες αντιρρησίες συνείδησης δεν έχουν γίνει αντικείμενο παρά φραστικών μόνο επιθέσεων. Εξαίρεση αποτελεί η προγραμματισμένη για τη δίκη του Παύλου Ναθαναήλ τοποθέτηση βόμβας από ομάδα νεοναζί, η οποία όμως σκάει στα χέρια των κατασκευαστών της. Οι δημοσιογραφικές επιθέσεις, ιδιαίτερα σκληρές στο παρελθόν, έχουν αμβλυνθεί σε τόνους, ενώ ένα μέρος του τύπου εκφράζει μια ουδέτερη ή και θετική στάση απέναντι στο ζήτημα. Με εξαίρεση άλλωστε κάποιες εφημερίδες που εκφράζουν πολιτικές απόψεις του δεξιού ή ακροδεξιού χώρου, η θεσμοθέτηση της κοινωνικής υπηρεσίας χαιρετίστηκε θετικά.
Από τον πολιτικό χώρο οι ισχυρότερες αντιδράσεις προέρχονται από τη Δεξιά και σχεδόν εκμηδενίζονται στην Αριστερά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως η στάση της στο ζήτημα είναι ενιαία ή συναντά την πλήρη αποδοχή από πλευράς αντιρρησιών. Από πλευράς στρατιωτικού κατεστημένου δεν έχει γίνει κάποια χειρονομία καλής θέλησης, ίσα-ίσα που η διαχείριση του θεσμού από τον στρατιωτικό μηχανισμό του έδωσε μια σειρά όπλα απέναντι στους αντιρρησίες. Η πρακτική της τοποθέτησης, ανεξάρτητα από οικονομική και οικογενειακή κατάσταση, του συνόλου των αντιρρησιών σε απόσταση τετρακοσίων τουλάχιστον χιλιομέτρων από τον τόπο κατοικίας τους, λέει πολλά για τον τρόπο σκέψης των διαχειριστών του θεσμού και επιβάλλει την άμεση υπαγωγή του σε φορέα εκτός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Η θέση της εκκλησίας επίσης παραμένει υποκριτικά αρνητική, ταυτίζοντας την κοινωνική υπηρεσία με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αφού προφανώς δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει το γεγονός πως τόσο ο Μαραγκάκης όσο και ο Μακρής, αλλά και άλλοι αντιρρησίες στη συνέχεια, ήταν άτομα με ορθόδοξη θεολογική παιδεία, την οποία άλλωστε χρησιμοποίησαν σε μεγάλο βαθμό για να ορίσουν τους λόγους της άρνησης στράτευσής τους.
Σήμερα
Μετά τη θέσπιση της εναλλακτικής υπηρεσίας, κύριοι στόχοι των αντιρρησιών συνείδησης είναι ο σεβασμός των δικαιωμάτων όσων επιλέγουν να την εκπληρώσουν, η αποφυγή των διακρίσεων σε βάρος τους, η πληροφόρηση για την άρνηση στράτευσης, την αντιμιλιταριστική δράση και την προώθηση της αντίρρησης συνείδησης ως στάσης μέσα στην κοινωνία, η αποποινικοποίησή της ολικής άρνησης στράτευσης, η διεκδίκηση του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης σε κάθε μορφής υποστήριξη που ο πολίτης καλείται να προσφέρει στο στρατό κα.
Αυτός ο αγώνας για μια ακόμη φορά δεν γίνεται χωρίς κόστος. Οι δικαστικές περιπέτειες των αντιρρησιών συνείδησης έχουν προκαλέσει για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον της Ευρώπης, ενώ η War Resisters International, η διεθνής οργάνωση των αρνητών στράτευσης, αποφάσισε να αφιερώσει το έτος 2005 στην Ελλάδα, πραγματοποιώντας μια εβδομάδα εκδηλώσεων στην Θεσσαλονίκη από 09 έως 15 Μάη. Η εξαιρετικά βαριά για απλή ανυποταξία καταδίκη του Λάζαρου Πετρομελίδη σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή το Δεκέμβρη του 2004, ( η οποία μετατράπηκε σε πέντε μήνες με αναστολή στο Αναθεωρητικό Δικαστήριο μετά από μια εντυπωσιακή σε πλήθος και ποιότητα ομάδα μαρτύρων υπεράσπισης) φαίνεται να αποτελεί μια από τις τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις εκδίκησης ενός μηχανισμού που χάνει πια το παιχνίδι από τα χέρια του
Το ερώτημα που φαίνεται να αναπτύσσεται σε μικρά προς το παρόν κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας αφορά τον ίδιο τον θεσμό της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Τα στοιχεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δείχνουν πως όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι στρέφουν την πλάτη στον στρατό αποφεύγοντας να καταταγούν, χωρίς ωστόσο την ανάγκη για επίκληση ιδεολογικών ή άλλων λόγων. Ταυτόχρονα – και λόγω της αλλαγής του ρόλου του ελληνικού στρατού - εμφανίζονται νέες μορφές άρνησης στράτευσης. Ο Γιώργος Μοναστηριώτης, ο πρώτος επαγγελματίας στρατιωτικός που δήλωσε δημόσια την άρνησή του να συνεχίσει να υπηρετεί καθώς και ο Νίκος Μπαλτούκας, που αρνήθηκε για ιδεολογικούς λόγους να εκπληρώσει την εφεδρική του υποχρέωση, δίνουν την πρόγευση και μας κάνουν αισιόδοξους για το τι πρόκειται να επακολουθήσει.

http://www.antirrisies.gr/?q=node/217

Ντιέγκο Γκαρσία - Το νησί φάντασμα

Λίγοι θα μπορούσαν να σας κατηγορήσουν για άγνοια αν ποτέ δεν έχετε ακούσει για το Ντιέγκο Γκαρσία. Μία από τις πιο σκοτεινές περιοχές του πλανήτη.

Ο στρατός των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει  αυτό το 17 τετραγωνικών μιλίων γης από κοράλλια και άμμο στη μέση του Ινδικού Ωκεανού ως ένα από τα πιο πολύτιμα κομμάτια ακίνητης περιουσίας στη Γη.

Ένα βρετανικό έδαφος LEASING στις Ηνωμένες Πολιτείες

Οι Πορτογάλοι εξερεύνησαν το Ντιέγκο Γκαρσία (όνομα πορτογάλου πλοηγού) το 1500. Μεταξύ 1814 και 1965 ήταν μια περιοχή του Μαυρίκιου . Στη συνέχεια αποτέλεσε τμήμα του Αρχιπελάγους Τσάγκος, που ανήκε στο νεοσύστατο Βρετανικό Έδαφος Ινδικού Ωκεανού . Το 1970, το νησί ήταν μισθωμένο προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, και αναπτύχθηκε ως κοινή στρατιωτική βάση, Ηνωμένου Βασιλείου και ΗΠΑ, για τον ανεφοδιασμό σε καύσιμα αλλά και σαν σταθμός υποστήριξης της αεροπορίας και του ναυτικού των δυο σύμμαχων, κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.

Diego Garcia

Στρατηγική Αεροπορική Βάση

Το Ντιέγκο Γκαρσία αποδείχθηκε ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό, ως βάση ανεφοδιασμού κατά τη διάρκεια του 1991 Περσικό Πόλεμο του Κόλπου , όσο και κατά την Επιχείρηση Desert Fox , που  χρησίμευσε ως βάση για βομβαρδιστικά Β-52 , τα οποία στις 17 Δεκέμβρη του 1998, ξεκίνησαν απο εκεί με 100 βλήματα cruise με στόχο το Ιράκ. Αρχής γενομένης από την 7 Οκτώβρη του 2001, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν ξανά το Ντιέγκο Γκαρσία όταν ξεκίνουν επιθέσεις με B-2 και Β-52 βομβαρδιστικά εναντίον του Αφγανιστάν. Ενω στη σημερινή βρετανική και αμερικανική ηγεσία στον πόλεμο κατά του Ιράκ, το Ντιέγκο Γκαρσία για μία ακόμη φορά έπαιξε κρίσιμο στρατηγικό ρόλο.

Το γεγονός ότι το Ντιέγκο Γκαρσία είναι περισσότερα από 3.000 μίλια νότια του Ιράκ, το καθιστά ασφαλές ενώ ταυτόχρονα γίνεται και ένα νησί αεροπλανοφόρο αφού το φάσμα πολεμικών
ενεργειών των β-52 ξεπερνάει τα 8.800 μίλια.

Η Στρατιωτική Βάση Σήμερα

Το 2006, καταγράφηκαν περίπου 40 Βρετανοί, 1.000 Αμερικάνοι στρατιωτικοί, και 2.400 εργαζόμενοι ως υποστήριξη διαφόρων εθνικοτήτων (κυρίως τις Φιλιππίνες και τη Σρι Λάνκα) να διαμένουν εκεί. Μια σειρά ανακρίσεων υπόπτων για συμμετοχή στην αλ-Κάιντα πιστεύεται ότι πραγματοποιήθηκαν στο νησί (αν και ο στρατός των ΗΠΑ δεν θα το επιβεβαιώσει), συμπεριλαμβανομένων του Hambali (Riduan Isamuddin), ηγέτη της ασιατικής τρομοκρατικής ομάδας  Jemaah Islamiyah, αρμόδιος για το βομβαρδισμό στο Μπαλί το 2002

Αναγκαστική απομάκρυνση των ιθαγενών κατοίκων

Το Ντιέγκο Γκαρσία είχε κάποτε ένα μικρό ντόπιο πληθυσμό, γνωστοί ως Ilois ή Chagossians, που αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν (1967-1973), έτσι ώστε το νησί να μπορέσει να μετατραπεί σε στρατιωτική βάση των ΗΠΑ. Οι περισσότεροι από τους περίπου 1.500 εκτοπισμένοι Chagossians ήταν εργαζόμενοι στη γεωργία και την αλιεία. Εκτοπισμένοι και στερημένοι της ζωής τους, η Chagossians τώρα ζουν σε συνθήκες φτώχειας, στις αστικές παραγκουπόλεις, του Μαυρίκιου, περισσότερα από 1000 μίλια μακριά από την πατρίδα τους. Ένας μικρότερος αριθμός εκτοπίστηκε στις Σεϋχέλλες. Περίπου 850 κάτοικοι του νησιού που αναγκάστηκαν να φύγουν από το Ντιέγκο Γκαρσία είναι ζωντανοί σήμερα, και άλλοι 4.300 Chagossians έχουν γεννηθεί στην εξορία. Ένα ντοκιμαντέρ του 2004 του Αυστραλού δημοσιογράφου και σκηνοθέτη John Pilger η "Κλοπή ενός έθνους", δείχνει τα ελάχιστα γνωστά δεινά των νησιωτών.

Οι Chagossians ψάχνουν για δικαιοσύνη 

Η Chagossians, έχουν αποταθεί στο βρετανικά δικαστήρια και αγωνίζονται για το δικαίωμα τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Το 2000, ένα βρετανικό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η εντολή για την εκκένωση του Ντιέγκο Γκαρσία από τους ιθαγενείς κατοίκους του ήταν άκυρη, αλλά το δικαστήριο δέχθηκε επίσης την σημερινή στρατιωτική κατάσταση στο νησί, η οποία επιτρέπει μόνο σε πρόσωπα που εξουσιοδοτούνται από το στρατό να κατοικήσουν στο νησί. Οι Ilois μήνυσαν επίσης τη βρετανική κυβέρνηση ζητώντας αποζημίωση, αλλά το Οκτώβριο 2003 ένας Βρετανός δικαστής αποφάνθηκε ότι, μολονότι η κυβέρνηση φέρθηκε "ντροπιαστικά" στους Chagossians, οι ισχυρισμοί τους είναι αβάσιμοι.

Διατάγματα και αποφάσεις αλλά καμία δικαιοσύνη

Για την περαιτέρω ματαίωση τους ισχυρισμών των Chagossians - και, ως αποτέλεσμα της έντονης πίεσης από τις ΗΠΑ, η οποία έχει αναφέρει λόγους ασφαλείας στο ενδεχόμενο να επιστρέψουν οι νησιώτες - η βρετανική κυβέρνηση εξέδωσε ένα" Διάταγμα του Συμβουλίου " το 2004, απαγορεύοντας στους νησιώτες την μελλοντική επιστροφή στο Ντιέγκο Γκαρσία. Αυτό το αρχαϊκό, για αιώνες προνόμιο της βρετανικής βασιλείας για ένα τέτοιο διάταγμα επιτρέπει στην κυβέρνηση Μπλερ να παρακάμψει την ετυμηγορία του δικαστηρίου το 2000.

Το Μάιο του 2006, το Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου έκρινε ότι οι Chagossians μπορούν να εγκατασταθούν, σαν αντάλλαγμα, στα νησιά Salomon και Πέρος Μπάνηος, τα οποία είναι περισσότερα από 100 μίλια μακριά από το Ντιέγκο Γκαρσία. Οι νοικάρηδες όμως των Βρετανών οι ΗΠΑ, είναι σε αντίθεση με αυτή την απόφαση, αφού δεν αναγνωρίζουν κανέναν άλλων ως πολίτη εκτός από το στρατιωτικό προσωπικό και τους υπαλλήλους τους που ζουν σε οποιοδήποτε μέρος του αρχιπελάγους Τσάγκος, ισχυριζόμενη ότι η ασφάλεια θα είναι σε κίνδυνο.

ένας μικρός λαός έρχεται αντιμέτωπος με τις μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη...

http://www.infoplease.com/spot/dg.html

Άσκηση του στρατού για την καταστολή διαδηλώσεων

Άσκηση που έγινε τις 6/2/11 σε στρατόπεδο της Βόρειας Ελλαδας με την ονομασία "Καλλιμαχος". Η συγκεκριμένη άσκηση γίνεται μια φορά τον χρόνο μετά τα Δεκεμβριανά και λαμβάνει χωρα σε μεγάλο στίβο μάχης κάτω απο συνθήκες πόλης!
Στην άσκηση γίνεται ΚΑΝΟΝΙΚΗ αναπαρασταση συγκρούσεων με 50 ατομα σαν διαδηλωτές να ρίχνουν πετρες και μπουκάλια σε διμοιρίες οι οποίες ανασυντάσσονται και με βοήθεις σκαπτικών μέσων σπάνε τα οδοφράγματα και κάνουν φάλαγγα σε διαδηλωτές!!!!

Για να ξέρουμε τι ρόλο βαράει ο στρατός και πόσο χεσμένοι είναι οι εξουσιαστές...

περισσότερα στους παρακάτω συνδέσμους

http://athens.indymedia.org/front.php...

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011...

όταν θέλει ο λαός Δεν σε σώζει ούτε ο στρατός..

Πορεία αντιρρησιών συνείδησης στην Τουρκία

Τονίζοντας ότι δεν έχουν κανένα λόγο να τελέσουν τη στρατιωτική τους θητεία, εκατοντάδες νέοι αντιρρησίες συνείδησης και αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν μπροστά από τα κεντρικά γραφεία του TRT στο Ελμαντάγ της Κωνσταντινούπολης, προκειμένω να συμμετάσχουν στην πορεία κατά της υποχρεωτικής θητείας, που είχε οργανωθεί για την Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011.
Οι αντιρρησίες, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι κουρδικής καταγωγής, υποστηρίζουν σε δήλωσή τους: "Οι διοικητές του "Ανώτατου Στρατού" αγνόησαν την πολιτιστική μας γλώσσα και παραμέλησαν ακόμα και τα πιο ανθρωπιστικά μας αιτήματα. Σήμερα, θέλουν να μας δώσουν όπλα και να μας βάλουν να πολεμήσουμε ενάντια στους δικούς μας ανθρώπους. Έχουμε πολλούς λόγους για να αρνούμαστε αλλά δεν έχουμε κανένα λόγο να εκτελέσουμε στρατιωτική θητεία στον τουρκικό στρατό. "
Ο αριθμός των νέων ανθρώπων που αρνούνται να καταταγούν στην Τουρκία φαίνεται να αυξάνεται. Το 2010 μάλιστα, ο αριθμός αυτός τριπλασιάστηκε. Σύμφωνα με στοιχεία της ιστοσελίδας του Savaş Karsıtları και του πρακτορείου ANF, τουλάχιστον 221 άτομα -εκ των οποίων 22 είναι γυναίκες- δήλωσαν αντιρρησίες συνείδησης το 2010।Τα έτη μεταξύ 1989 και 2009 ο αριθμός που καταγράφηκε αντιστοιχούσε σε 86.

http://www.alterthess.gr/content/%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%81%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1

Ανταρσία σε Γερμανικό πολεμικό πλοίο μετά το θάνατο δοκίμου από καψώνι

Tα νεά που έρχονται από την πολιτισμένη Ευρώπη και συγκεκριμένα από το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό αποδεικνύουν τη σαπίλα και την απανθρωπιά που επικρατούν στους σύγχρονους ιμπεριαλιστικούς στρατούς: από καψόνια και αυθαιρεσία των διοικητών που προκαλούν ατυχήματα, συχνά θανατηφόρα, έως ατίμωση με κάθε μέσο, με τους βιασμούς να αυξάνονται στις τάξεις των μισθοφορικών στρατευμάτων.

Πλέον, όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα στοχεύουν στην καταρράκωση του ηθικού, στο τσαλαπάτημα της προσωπικότητας και τον απόλυτο έλγχο, στην απώλεια κάθε ανθρώπινης ιδιότητας των εφέδρων, αλλά κυρίως των μόνιμων στελεχών, ώστε να ξεχυθούν αδίστακτα ενάντια σε ξένους λαούς, εκτελώντας αδιαμαρτύρητα κάθε εντολή.

Είναι ενδεικτικό ότι η βιαιότητα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων απογειώνεται όσο ο πόλεμος μετατρέπεται σε VIDEO GAME, όσο στο στόχαστρο μπαίνουν άμαχοι, όσο στο όνομα της Ασφάλειας του αστικού καθεστώτος εξουσίας στοχοποιούνται κοινωνικά κινήματα και μετανάστες, σε αυτή την παγκόσμια κατασταλτική και πολεμική επιχείρηση «Σοκ και Δέος», που οι δυνάμεις του κεφαλαίου κήρυξαν παγκόσμια ενάντια στις δυνάμεις της εργασίας.

Χαρακτηριστικά τα όσα συνέβησαν στο γερµανικό ιστιοφόρο «Gorch Fock».

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα “Σε ανταρσία, όπως στην εποχή του «Μπάουντι», κατέφυγαν οι δόκιµοι του γερµανικού Πολεµικού Ναυτικού που βρίσκονταν σε εκπαιδευτικό ταξίδι για να αντιμετωπίσουν τον σκληρό καπετάνιο του πλοίου, τα καψώνια και τις αγγαρείες.

Το ιστιοφόρο «GorchFock» κατευθυνόταν στη Λατινική Αµερική τον περασµένο Νοέµβριο, όταν η 25χρονη δόκιµος Σάρα Σ. έχασε τη ζωή της πέφτοντας από το κατάρτι. Δεν ήταν το πρώτο δυστύχημα σε εκπαιδευτικό ταξίδι. Ήταν όµως η πρώτη φορά στα 52 χρόνια του «Gorch Fock» που διακοπτόταν το πρόγραµµα. Όταν το πλοίο «έπιασε» στη Βραζιλία, οι δόκιµοι επαναπατρίσθηκαν αεροπορικώς και το «Gorch Fock» επέστρεψε στη Γερµανία µε το πλήρωµα υπηρεσίας”!

Σαφής η προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης της καγκελαρίου Μέρκελ και της στρατιωτικής ηγεσίας να αποφύγουν το φως της δημοσιότητας και να αποκρύψουν από τη γερμανική κοινωνία το τι πραγματικά είχε συμβεί.

Έπρεπε να περάσουν δύο ολόκληροι μήνες για να αποκαλυφθεί από την έρευνα της κοινοβουλευτικής επιτροπής ότι οι δόκιµοι του «Gorch Fock» έκαναν Ανταρσία, γεγονός που η διοίκηση του Πολεµικού Ναυτικού είχε επιχειρήσει να αποκρύψει. Όπως αποκαλύφθηκε, η ανταρσία ξέσπασε αµέσως µετά τον θάνατο της Σάρας.

Ο Νόρµπερτ Σατς, αξιωµατικός του γερµανικού Πολεµικού Ναυτικού, ήταν ο κυβερνήτης του «Gorch Fock», που με την αυταρχική και απάνθρωπη συμπεριφορά του προκάλεσε την εξέγερση των δοκίμων.
Οι δόκιµοι κατήγγειλαν στην εξεταστική επιτροπή σκληρά καψώνια και υποστήριξαν ότι υποχρεώνονταν να κάνουν διάφορες εργασίες στο πλοίο χωρίς να λαµβάνονται τα απαραίτητα µέτρα ασφαλείας: «Ανέβα στο κατάρτι χωρίς τη ζώνη ασφαλείας, αλλιώς σε στέλνω σπίτι σου και αποχαιρετάς την καριέρα σου», ήταν η διαταγή σαν αυτή που έλαβε η 25χρονη δόκιµος Σάρα Σ.

Οι δόκιµοι κατήγγειλαν ακόµη και σεξουαλική κακοποίηση: «Στο πλοίο είναι όπως στη φυλακή, στα ντους πρέπει να φυλάς τον κ… σου», ήταν η απειλή κάποιων εκπαιδευτών.

Ο κυβερνήτης, όταν διαπίστωσε ότι στις τάξεις των δοκίμων η αγανάκτηση και η οργή για την απώλεια της Σάρας θεριεύει, όχι μόνο δεν έδειξε μεταμέλεια και δεν υποσχέθηκε ότι θα επιληφθεί της υπόθεσης η δικαιοσύνη, αλλά επιχείρησε να τους τρομοκρατήσει. Μετά τις πρώτες διαμαρτυρίες, συγκέντρωσε τους δόκιµους στο κατάστρωµα για να τους επιπλήξει αυστηρά.

Ο θάνατος της Σάρας ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει και τους δοκίμους να εξεγερθούν.

Για να αποφύγει το σκάνδαλο, το Γενικό Επιτελείο είχε προτιμήσει να κουκουλώσει την υπόθεση και να αποσύρει άρον άρον τους δόκιμους από το πλοίο.

Θεωρούμε ότι και αυτό το περιστατικό αποδεικνύει την ανάγκη να σπάσουν τα στεγανά στον στρατό, να υπάρχει διαρκώς έλεγχος από την κοινωνία στις Ένοπλες Δυνάμεις και Ελεύθερος Συνδικαλισμός.

Κυρίως όμως τίθεται η απαίτηση να τεθεί ζήτημα στις σύγχρονες κοινωνίες για την ίδια την αναγκαιότητα ύπαρξης στρατιωτικών δυνάμεων.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspopt.com

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1250733

Eκδήλωση για την Άρνηση στράτευσης στην Κόρινθο

Εκδήλωση στην Κόρινθο για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και την άρνηση στράτευσης
“Για δημοκρατικά κράτη που σέβονται τα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, ο σεβασμός για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης δεν μπορεί να θεωρείται έλασσον ζήτημα ξεκομμένο από τη δεσπόζουσα τάση προστασίας και προώθησης, σε διεθνές επίπεδο, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.”
Συμβούλιο της Ευρώπης

Την Παρασκευή 14/01 στο Κέντρο Νέων Κορινθίας (τέρμα Κολιάτσου, Κόρινθος) διοργανώνεται εκδήλωση για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και την άρνηση στράτευσης με ομιλητές από τη Διεθνή Αμνηστία και το Σύνδεσμο Αντιρρησιών Συνείδησης. Αναλυτικά το πρόγραμμα της εκδήλωσης:

19:30 - συζήτηση:
Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης & την άρνηση στράτευσης
(η άρνηση στράτευσης ως ανθρώπινο δικαίωμα, τρόποι άρνησης στράτευσης: εναλλακτική υπηρεσία & ολική άρνηση)

21:30 - προβολή ντοκιμαντέρ: "Ελευθερία της συνείδησης"
Μία ερευνητική ταινία για την αντίρρηση συνείδησης και την ανυποταξία. (58')
Διοργάνωση: Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης, Διεθνής Αμνηστία, ομάδα Σινεφίλ του ΚΝΚ

επικοινωνία: arnisi@antirrisies.gr
 www.antirrisies.gr
 http://knk.gr
 http://www.amnesty.org.gr

τοποθεσία: Κέντρο Νέων Κορινθίας, τέρμα Κολιάτσου, Κόρινθος

Ημερομηνία: Παρασκευή 14/1/11


http://www.antirrisies.gr/node/885

19χρονος φαντάρος έχασε την ζωή του εξαιτίας της απάνθρωπης αδιαφορίας των αξιωματικών

Κύριοι, αξιωματικοί και υπουργοί Βενιζέλο και Μπεγλίτη, η ιατροδικαστική εξέταση του άτυχου 19χρονου Ροδίτη Μ.Μ. δεν πρόκειται να φωτίσει τους πραγματικούς λόγους της απώλειας του.

Δεν πρόκειται να προσφέρει τίποτε περισσότερο στα όσα γνωρίζετε για τις αδυναμίες του Υγειονομικού Σώματος και τις εικονικές εξετάσεις που ακολουθούν την κατάταξη των Νεοσυλλέκτων!

Τις πραγματικές αιτίες, που είναι εδώ και χρόνια γνωστές σε εσάς προσωπικά και στους αδίστακτους στρατιωτικούς υφισταμένους σας, καταγγέλλουν με σπαρακτικό τρόπο γονείς των οποίων τα παιδιά υπηρετούν στο Κέντρο Εκπαίδευσης της Κορίνθου, αλλά και νέα παιδιά, απολυμένοι πρόσφατα που έχουν υπηρετήσει σε αυτό.

Ας δώσουμε όμως το λόγο στους γονείς:

«Έμαθα από το γιο μου που είναι και αυτός νεοσύλλεκτος στην Κόρινθο ότι υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτές στον Έκτο (6ο) Λόχο ειδικά που εκτός από τις σκληρές ασκήσεις που δεν τις κάνουν ούτε στα ΛΟΚ, και τα Καψόνια, εάν κάποιο παιδί διαμαρτυρηθεί ότι δεν είναι καλά δεν φροντίζουν να τον μεταφέρουν στο γιατρό.

Όπως και στην περίπτωση του παιδιού από τη Ρόδο που αργά το απόγευμα και όλη τη διάρκεια της νύχτας μέχρι που πέθανε διαμαρτύρονταν ότι δεν νοιώθει καλά, ότι πεθαίνει.

Είχε δύσπνοια και βήχα ασταμάτητο. Εκλιπαρούσε να τον πάει ο Υπολοχαγός του στο γιατρό και αυτός του έλεγε συνεχώς «ΣΚΑΣΕ, ΘΑ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΩΙ»!

Και το παιδί έκλεισε τα μάτια και μετά από λίγες ώρες έσβησε.

Κάντε κάτι. Βοηθήστε τα παιδιά μας. Σας Παρακαλώ»!

Αν επομένως κύριε Βενιζέλε και Μπεγλίτη θέλετε να ξέρετε τι πραγματικά συνέβη αναζητήστε τις επαναλαμβανόμενες ανακοινώσεις μας που καταγγέλλουν τα Βασανιστήρια=Καψόνια που γίνονται στην Κόρινθο.

Καψόνια που γνωρίζει ο διοικητής ότι συντελούνται, αφού ο ίδιος σε συνεργασία με τους αξιωματικούς έχουν εδώ και χρόνια ξεχωρίσει τον 6Ο Λόχο και αντιμετωπίζουν τους εκάστοτε φαντάρους του ως πειραματόζωα στα οποία δοκιμάζουν απίστευτες μεθόδους καταπίεσης και άγριες μεθόδους προσβολής της προσωπικότητας τους.

Αλήθεια σε ποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης περιλαμβάνονται οι παρακάτω καταγγελλόμενες πρακτικές από πρόσφατα απολυμένους στρατιώτες:

«στον 6ο Λόχο τους ξυπνάνε στις 3:00 το βράδυ, τους βγάζουνε έξω με τα σακίδια τους και τους λένε θα σας αφήσουμε εδώ έξω να δείτε τι είναι Στρατός»!

Ποια άσκηση είναι αυτή; Τι προσφέρει; Μήπως είναι καραμπινάτο Παράνομο Συλλογικό Καψόνι;

Μήπως αποτελεί μια πραγματική, αποκαλυπτική εικόνα του σημερινού στρατού;

Αλήθεια κύριοι Βενιζέλο και Μπεγλίτη, εσείς δεν υποσχεθήκατε να εξαφανίσετε του Παραλόγου τη θητεία;

Αντί για αυτό Μετράμε δύο Δολοφονημένους Φαντάρους μέσα σε 10 μέρες, στο ίδιο ακριβώς Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, αυτό της Κορίνθου.

Αναρωτιούνται γονείς και φαντάροι, αν γνωρίζει η Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, το τι συμβαίνει στην Κόρινθο, δεν είναι Συνυπεύθυνοι;

Γιατί δεν διώχνουν άμεσα το Διοικητή, σαν ελάχιστο μέτρο Παραδειγματισμού;

Πρέπει ή όχι να διωχθούν Ποινικά οι Αξιωματικοί που Παρανόμησαν και Παρανομούν;

Εμείς καλούμε τους γονείς και τους φαντάρους να μας απευθυνθούν άμεσα και να προβούν σε καταγγελίες όλων των αυθαιρεσιών και των επικίνδυνων πρακτικών.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com

athens.indymedia