31 Αυγούστου 2010

Σε ιδιώτη ανήκει το δάσος και η λίμνη Πρέβελη



Δέκα περίπου μέρες μετά την πυρκαγιά στο φοινικόδασος του Πρέβελη ο κόσμος ακόμη συζητά και αναρωτιέται ποιο εγκληματικό μυαλό άναψε τη σπίθα που οδήγησε στην τρομερή καταστροφή και αναζητά ευθύνες.

Οι φορείς αρνούνται να κάνουν την παραμικρή κουβέντα για την απόδοση ευθυνών, τα αποκαΐδια δημιουργούν ένα θλιβερό και πένθιμο θέαμα και οι τουρίστες εξακολουθούν να κάνουν τη βόλτα τους στο (πρώην) δάσος ή θαλάσσιο ποδήλατο στο ποτάμι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα.
Αν υπήρχε χαμηλή βλάστηση και δεν είχε καεί, είμαστε σίγουροι πως και ζώα θα βλέπαμε να βόσκουν στις όχθες του ποταμού.

Παρά την άμεση αντίδραση της Περιφέρειας και τη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά τη φωτιά, όπου αποφασίστηκε σειρά επειγόντων μέτρων για την προστασία της καμένης έκτασης, επί της ουσίας δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα. Για τρία χρόνια θεωρητικά θα απαγορεύεται η πρόσβαση στο ποτάμι για να μπορέσει η περιοχή να αναγεννηθεί και θα πρέπει να σταματήσει κάθε δραστηριότητα και δη παράνομη.

Καθημερινά όμως επισκέπτες κατεβαίνουν στο ποτάμι, ενώ ο επιχειρηματία που νοικιάζει ομπρέλες και ξαπλώστρες συνεχίσει τη δραστηριότητά του, όπως συνεχίζεται και η ενοικίαση θαλάσσιων ποδηλάτων για βόλτα στο ποτάμι.

Όπως επισημαίνει και η WWF ΕΛΛΑΣ, εκατοντάδες επισκέπτες καταπατούν και συμπιέζουν το έδαφος σε ολόκληρο το φοινικόδασος και με τα ποδήλατα θαλάσσης καταστρέφουν την υδρόβια επιπλέουσα βλάστηση, ενώ σωροί από καμένα και φρέσκα σκουπίδια εξακολουθούν να υποβαθμίζουν το πάσχον φυσικό οικοσύστημα.



«Το φοινικόδασος που κάηκε ήταν ένα μοναδικό δασικό οικοσύστημα, για το οποίο θα έπρεπε όλοι να είμαστε περήφανοι και συστρατευμένοι στον διαρκή αγώνα για προστασία του», τονίζει ο Καλούστ Παραγκαμιάν, εκπρόσωπος του WWF Ελλάς στην Κρήτη. «Θέλουμε να ξαναδούμε αυτό το δάσος ζωντανό και μάλιστα σε καλύτερη κατάσταση απ’ ότι στο παρελθόν και είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε μάχη ενάντια σε κάθε πίεση υποβάθμισης και καταστροφής του», καταλήγει ο κ. Παραγκαμιάν.

Ο νομάρχης Ρεθύμνου, μιλώντας χθες στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» του Team Fm, είπε πως ότι αποφασίστηκε θα πραγματοποιηθεί άμεσα, ενώ παραδέχθηκε πως πράγματι δεν είχαν γίνει όσα έπρεπε για τη φύλαξη και προστασία του δάσους. Συμπλήρωσε όμως πως ο ίδιος δεν μπορεί να μιλήσει για ευθύνες, αφού έχει αναλάβει την υπόθεση το Σώμα Επιθεωρητών του ΥΠΕΚΑ μετά την αίτηση για ΕΔΕ που κατέθεσε ο Περιφερειάρχης Κρήτης, Θανάσης Καρούντζος.



Το συμπέρασμα από όλη αυτήν την υπόθεση είναι πως το φοινικόδασος κάηκε γιατί κανείς δεν είχε σκεφτεί ποτέ ότι θα καεί, γιατί κανείς δεν σκέφτηκε πως το βασικό μέλημα σε μια προστατευόμενη δασική περιοχή είναι ο καθαρισμός από φύλλα και σκουπίδια και κάποιες αντλίες νερού, ένα απλό σύστημα πυρόσβεσης, ώστε σε περίπτωση πυρκαγιάς να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να σωθεί ό,τι είναι δυνατό.

Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πως όλοι οι συναρμόδιοι δείχνουν ιδιαίτερη σπουδή σε λόγια και συσκέψεις μετά την καταστροφή, τη στιγμή που ελάχιστο ενδιαφέρον επέδειξαν για την πρόληψη.

Δεδομένα δηλαδή που με μαθηματική ακρίβεια κάποια στιγμή θα οδηγήσουν στην καταστροφή. Όπως και έγινε.

Βλέψεις από το 1990 για τουριστική αξιοποίηση-Σε ιδιώτη ανήκει το δάσος και η λίμνη από το 1965

Το δάσος και η λίμνη Πρέβελη, συνολικά 118 στρέμματα και με 34 φοινικόδεντρα σύμφωνα με την εκτίμηση του γεωπόνου Βασίλη Μαράκη, από το 1965 ανήκουν σε ιδιώτη, ο οποίος είχε βλέψεις τουριστικής αξιοποίησης για την περιοχή, ωστόσο η δικαστική διαμάχη με το δημόσιο από το 1990 και μετά δεν άφησε τον ιδιοκτήτη να ολοκληρώσει το όραμά του. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας υπάρχουν στο υποθηκοφυλακείο και επιβεβαιώνουν το γεγονός.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και σύμφωνα με τα νομικά έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας, η λίμνη και το φοινικόδασος το 1930 παραχωρήθηκε από το ελληνικό δημόσιο με Προεδρικό Διάταγμα στην Ιερά Μονή Πρέβελη.

Το 1965 με δημοπρασία που έγινε από το μοναστήρι, η θέση «Αγκουτσακιάς» και «Λίμνη» πέρασαν στα χέρια του Αλκιβιάδη Κοτζαμπασάκη με 400 χιλιάδες δραχμές, εκτός από το εκκλησάκι που υπάρχει στη δυτική όχθη του ποταμού.

Την απόφαση εκποίησης της περιουσίας της μονής υπέγραψε ο τότε υφυπουργός παιδείας και Θρησκευμάτων Γ. Μυλωνάς στην οποία αναφέρεται πως η «εκποίηση» γίνεται «προς της Ι. Μονής ωφέλειαν εξ οικονομικών απορρέουσαν λόγων».

Η καμένη έκταση ήταν πολύ εύφορη και καλλιεργήσιμη, όπως επιβεβαιώνουν και γεωπόνοι στις εκθέσεις που συνέταξαν μετά από αυτοψίες τους στην περιοχή.

Το 1970 μετά από μελέτη του γεωπόνου Στυλιανού Πετράκη έγινε αναδάσωση στην περιοχή ιδιοκτησίας Κοτζαμπασάκη. Ο γεωπόνος στη μελέτη του ανέφερε ότι μπορούν να φυτευτούν 600 περίπου φοινικόδεντρα, 1200 λεύκες, 200 χαρουπιές, 1400 πεύκα, 50 πορτοκαλιές και 350 μοσχεύματα αρμυρικιών.

Και φτάνουμε στο 1990. Έχοντας υπόψιν τις διατάξεις του νόμου «περί προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων» η Δ/νση Δασών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης χαρακτήρισε δασική έκταση όλη την περιοχή του φοινικοδάσους και κατεπέκταση την ιδιοκτησία του Αλκιβιάδη Κοτζαμπασάκη, κοινοποιώντας την απόφαση και στον ίδιο.
Επομένως ο ιδιοκτήτης δεν κατάφερε να πάρει άδεια για τουριστική αξιοποίηση της περιοχής ιδιοκτησίας του.

Τότε, το Δεκέμβριο του 1990, ο ιδιοκτήτης κατέθεσε ένσταση – αντιρρήσεις προς την επιτροπή επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Προϊστάμενου της Δ/νσης Δασών ως «αβάσιμη νομικά και ουσιαστικά αόριστη, εκβιαστική και καταχρηστική».

Στην ένσταση αναφέρεται πως η ιδιοκτησία ήταν ανέκαθεν γεωργική και την εκμεταλλευόταν η Μονή, ότι η υπάρχουσα βλάστηση είναι προϊόν προσπάθειας εργασίας του ιδιοκτήτη που προχώρησε σε δενδροφύτευση, με απασχόληση πλήθους εργατών, βάσει της μελέτης που αναφέραμε παραπάνω και ζητήθηκε να χαρακτηριστεί αγροτική - γεωργική και όχι δασική.

Ο Αλκιβιάδης Κοτζαμπασάκης δε ζει πια, όμως οι γιοι του στους οποίους ανήκει η έκταση θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας, Kώστα Καλλέργη επιθυμία του πατέρα όσο και των γιων ήταν και είναι η ήπιας μορφής εκμετάλλευση της περιοχής ιδιοκτησίας τους στην ανατολική πλευρά.


Περισσότερα για το θέμα: goodnet.gr

Προβολή ντοκιμαντέρ και συναυλία για την καταστροφή και καταπάτηση της λίμνης Χαλκιόπουλου




Στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων καταστρέφονται παράδεισοι της φύσης.
Η λίμνη Χαλικιοπουλου ,ένας κατεστραμμένος παράδεισος στην υπηρεσία της παράνομης ιδιωτικοποίησης.. δεκαετίες σιωπής.
Η ώρα να σπάσουμε τη Σιωπή.
Σάββατο 4/9/2010
Προβολή ντοκιμαντέρ και ενημέρωση για την οικολογική καταστροφή και καταπάτηση.
...Ακλουθεί συναυλία με τους “varate violintzides¨και άλλα τοπικά μουσικά σχήματα.

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΛΙΜΝΗ ΧΑΛΚΙΟΠΟΥΛΟΥ

Είσαι τόσο ανεύθυνος ?




από Giwrghs Trypokarydos

ΟXI στη ρατσιστική πολιτική του Σαρκοζί

Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα
δεν θα με χάσει καμιά πατρίδα

Αυτό τον καιρό στη Γαλλία εκτυλίσσονται σκηνές που δυστυχώς επαναλαμβάνονται εδώ και αιώνες στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Τα όργανα της τάξης εισβάλλουν και διαλύουν καταυλισμούς Ρομά, τους οποίους συλλαμβάνουν κι αποστέλλουν “πακέτο” απ' εκεί που ‘ρθαν. Με το ίδιο πάντα προαιώνιο πρόσχημα: την καταστολή της εγκληματικότητας. Από τα χρόνια της Εσμεράλδας οι κοινότητες των Τσιγγάνων αποτελούν τον αποδιοπομπαίο τράγο για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες: θεωρούνται μονίμως μιάσματα, κατηγορούνται για όλων των ειδών τα εγκλήματα, η ύπαρξή τους συνοδεύεται από ρατσιστικούς μύθους και καταδιώκονται ομαδικά με την πρώτη ευκαιρία. Άλλωστε ξεχωρίζουν εύκολα από το χρώμα, την ενδυμασία, τον τρόπο ζωής τους. Η κορύφωση των διωγμών τους υπήρξε την περίοδο της ναζιστικής κυριαρχίας, όταν χιλιάδες Ρομά και Σίντι εξοντώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αλλά οι διακρίσεις και οι διώξεις συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Ας μην ξεχνάμε τις προτάσεις της σλοβακικής κυβέρνησης για ανέγερση τείχους γύρω από τους τσιγγάνικους καταυλισμούς ή, στα καθ' ημάς, τις εισβολές πάνοπλων αστυνομικών στους καταυλισμούς, όπως και την εκδίωξή τους από τον Δενδροπόταμο.

Απαιτούμε το σταμάτημα των πογκρόμ εναντίον των Ρομά στη Γαλλία και καταδικάζουμε τη γενικότερη παραβίαση των δικαιωμάτων τους στην Ευρώπη. Παράλληλα θεωρούμε υποκριτική τη θλιβερή στάση της Κομισιόν που ενώ μπορεί να κόβει μισθούς και συντάξεις και να διαλύει την όποια κοινωνική πρόνοια, δεν μπορεί να προστατεύσει πολίτες της από τις διώξεις που επιβάλλουν κράτη-μέλη της. Όπως και στην περίπτωση των διώξεων και απελάσεων των μεταναστών και των προσφύγων από τις τοπικές αστυνομικές αρχές και τη Frontex, είναι φανερό ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων οικοδομούν την Ευρώπη των πολλαπλών φρουρίων και διακρίσεων.

Να σταματήσουν οι απελάσεις των Ρομά
Ίσα δικαιώματα για όλες κι όλους που ζουν στην Ευρώπη.
Ενάντια στη βαρβαρότητα του ρατσισμού

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το γαλλικό προξενείο (πλ. Αγίας Σοφίας)
Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου, 7.00 μμ.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

........................................................................................

NO to Sarközy's Racist Policy

I have no place, no hope,
no homeland to miss me

These days in France, we are witnessing scenes that have been repeatedly taking place for centuries in the European continent. Public order officers invade the camps of the Roma peoples, destroy them and arrest their inhabitants, whom they forcibly send back to the places they came from. With the same age-old pretence: the fight against crime. From as far back as the years of Esmeralda, Gitano communities are the scape goats for European societies: they are considered to be dirty, they are accused of every kind of crime, their existence is connected with racist myths, and they are facing collective prosecutions in every chance. And, of course, they are easily recognized by their colour, their dressing, and their way of life. Their persecutions reached their pick in the era of the Nazi dominance over Europe, when thousands of Roma and Sindi people were exterminated in the concentration camps. Nevertheless, discriminations and persecutions continue until today. We must not forget the recommendation of the Slovak government to build walls around the Gitano camps, or, in the case of Greece, the invasions of their camps by fully armed policemen as well as their ousting from Dendropotamos in Thessaloniki.

We demand a stop to the pogrom against the Roma in France and we condemn the general violations of their rights all over Europe. At the same time, we consider the stance of the European Commission as totally hypocritical, as it is perfectly able to cut wages and pensions and to tear down the still existing social welfare programs but it appears unable to protect European citizens from violent persecutions on the side of its member states. As in the case of migrants and refugees that are facing deportations and persecutions by local police forces and the Frontex, it is clear that the neoliberal policies of European governments are building a Europe of multiple fortresses and discriminations.

Stop Roma Deportations
Equal Rights for all the inhabitants of Europe
Against the Barbarism of Racism

Protest outside the French Consulate (Agia Sophia Square)
Thursday, September 2, 7.00pm

Antiracist Initiative of Thessaloniki

Memoria Del Saqueo - ντοκιμαντέρ - gr subs

Απλά αλλάζετε τα ονόματα όσων έπαιξαν ρόλο και ξεπούλησαν τον λαό της αργεντινής και αυτομάτως βλέπετε την ελλάδα και το "μέλλον" της..."Ηγέτες", παπάδες, εργατοπατέρες, "εθνοσωτήρες" επιχειρηματίες, τράπεζες, δντ και 80% υποσιτισμός στα παιδιά μιας χώρας που παρήγαγε το 95% οσων κατανάλωνε, με πετρέλαια κτλ κτλ που ξεπούλησαν για πλάκα...

Για να μη πούμε ότι ήταν κάτι πρωτοφανές για τα παγκόσμια δεδομένα και δεν ξέραμε τι μας περιμένει.

Ξέρουμε, τέρμα πια στις αυταπάτες ή με τις κουκούλες ή με τις γραβάτες...

28 Αυγούστου 2010

24 ωρη απεργία των εργατών του αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα-Κόρινθος- Πάτρα-Πύργος-Τσάκωνα





ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ «Η ΓΑΛΑΡΙΑ»



Απέναντι στους εκβιασμούς και στην τρομοκρατία της εργοδοσίας οι εργαζόμενοι στην εταιρεία VINCI αποφάσισαν ομόφωνα να συνεχίσουν τον αγώνα τους έπειτα από μυστική ψηφοφορία με



24ωρη Απεργία την

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010



Διεκδικούμε:



-Καλύτερες συνθήκες εργασίας

-Καταβολή όλων των επιδομάτων με αναδρομική ισχύ που παράνομα δεν δίνονται

-Καταβολή όλων των υπερωριών που παράνομα δεν αποδόθηκαν

-Λύση τώρα στο θέμα της μετακίνησης των εργαζομένων

-Προσλήψεις για κάλυψη όλων των κενών θέσεων εργασίας

-Καλυτέρευση των αμοιβών των εργαζομένων της νυχτερινής βάρδιας με την προσθήκη 1 επιπλέον ώρας

-Αναλυτικές αποδείξεις πληρωμών

-Να σταματήσει τώρα η παράνομη χρησιμοποίηση των εργαζομένων σε άσχετες εργασίες σε σχέση με την ειδικότητα για την οποία προσλήφθηκαν

-Να σταματήσει ο εκβιασμός για διακοπή του έργου

-Να σταματήσει κάθε εκβιασμός για απολύσεις





Παναγοπούλα 11/Αυγούστου/2010


--
ΣΩΜΑΤΕΙΟ "Η ΓΑΛΑΡΙΑ"

Kλίμα τρομολαγνείας προωθούν τα ΜΜΕ και οι μπάτσοι στη Χιλή




To κλίμα τρομολαγνείας που προωθούν τα ΜΜΕ και οι μπάτσοι στη Χιλή τις τελευταίες μέρες έχει ενταθεί.

Χθες το απόγευμα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 14 συλληφθέντες του Σαββάτου, έξω από δικαστήριο του Σαντιάγκο, όπου θα περνούσαν από ακρόαση. Οι μπάτσοι διέλυσαν τη συγκέντρωση και συνέλαβαν 40 άτομα, τους οποίους μετέφεραν στο Γ’ αστυνομικό τμήμα του Σαντιάγκο για έρευνα και ανάκριση. Εν των μεταξύ, συγκρούσεις ξέσπασαν σε πανεκπαιδευτική πορεία μαθητών και φοιτητών χθες στο κέντρο της πρωτεύουσας.

Ελεύθερη μετακίνηση και ίσα δικαιώματα για όλους



Anarxikos Typos

Δεν πληρώνουμε χαράτσι στην Εθνική Οδό










ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

27 Αυγούστου 2010

Μπάτσοι μαζί με ντόπιους χτυπάνε τουρίστες στην Ζάκυνθο







athens.indymedia

Υπογραφές ενάντια στις ποινικές διώξεις κατά αγωνιστών που ζητάει η εταιρία «ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.»


ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

Την ώρα που η κυβέρνηση κόβει μισθούς και συντάξεις, αυξάνει πάλι τα διόδια και διώκει ποινικά όσους αγωνίζονται ενάντιά τους!
Σ’ αυτή την Εθνική οδό που σκοτώνει, με τα μονίμως «εξελισσόμενα» έργα, την ίδια που έχουμε πληρώσει, με δισεκατομμύρια πλέον άμεσους και έμμεσους φόρους, εδώ και δεκαετίες!
Σ’ αυτό το δρόμο που το μόνο που αλλάζει κάθε λίγο είναι οι νέοι σταθμοί διοδίων που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, για να πληρώνουμε και να ξαναπληρώνουμε σε κάθε μας βήμα!
Ακόμη περισσότερο, οι κάτοικοι των περιοχών γύρω από τις Αφίδνες, αναγκάζονται να πληρώνουν αντίστοιχα ποσά για καθημερινές διαδρομές, από το σπίτι στη δουλειά τους, το σχολείο των παιδιών τους, το διπλανό χωριό.

Φτάνει πιά! Απαιτούμε να κυκλοφορούμε ελεύθερα, Χωρίς Διόδια. Κυκλοφορούμε και αρνούμαστε να πληρώσουμε! Χιλιάδες πλέον εργαζόμενοι και κάτοικοι στο κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», συντονίζονται στην Πανελλαδική Επιτροπή Αγώνα, κινητοποιούνται και ανοίγουν τα διόδια, για να κυκλοφορούμε ελεύθερα όλοι, χωρίς χαράτσια.

Την ποινική δίωξη κατά αγωνιστών – κατοίκων της περιοχής των Αφιδνών, ζητάει η εταιρία «ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.», αφού όπως λέει «παρεμποδίζεται η είσπραξη»…

Και η κυβέρνηση αντί να εισπράξει τα 120 εκατομμύρια ευρώ που οφείλει η εταιρία στο δημόσιο από ποινικές ρήτρες και πρόστιμα, ακόμη και για αυθαίρετες κατασκευές της, στέλνει τα ΜΑΤ εναντίον των κινητοποιήσεων.

Εμείς λέμε: Αρκετά εισπράξατε! Τους δρόμους τους έχουμε πληρώσει χρόνια τώρα! Αρνούμαστε να πληρώσουμε για άλλη μια φορά! Απαιτούμε να κυκλοφορούμε ελεύθερα, χωρίς διόδια, από και προς οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΜΑΖΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

υπογράψτε εδώ


http://epitropesdiodiastop.blogspot.com

26 Αυγούστου 2010

Αυτοοργανωμένο hip hop live, Πάτρα



αυτοοργανωμένο hip hop live

στην πλ. Όλγας - Πάτρα

την παρασκευή 27 αυγούστου



στης 20:00

Tρεις στις δέκα μικρές επιχειρήσεις σχεδιάζουν απολύσεις



Φοβούνται λουκέτα έμποροι και μεταποιητές

Δύσκολο φθινόπωρο αναμένουν επτά στις δέκα μικρές επιχειρήσεις, σύμφωνα με έρευνα της Marc που διεξήχθη για λογαριασμό του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ. Οκτώ στις δέκα δηλώνουν ότι η οικονομική τους κατάσταση επιδεινώθηκε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του έτους και δύο στις δέκα αναφέρουν ότι προχώρησαν σε μείωση των θέσεων εργασίας από την αρχή του έτους. Τρεις στις δέκα θεωρούν πιθανή την περαιτέρω μείωσή τους, με τη ΓΣΕΒΕΕ να εκτιμά ότι μπορεί να χαθούν περισσότερες από 200.000 δουλειές φέτος.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην προηγούμενη έρευνα, το Φεβρουάριο, επιδείνωση της οικονομικής τους κατάστασης περίμενε το 55,4% των επιχειρήσεων, παρατηρείται δηλαδή επιδείνωση του κλίματος μέσα στους τελευταίους μήνες.

Ενδεικτικό της ανασφάλειας είναι το γεγονός ότι το 44,4% των ερωτηθέντων θεωρεί πιθανό ακόμη και το ενδεχόμενο να βάλουν λουκέτο στο επόμενο διάστημα. Για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μεταποίησης το ποσοστό αγγίζει το 50% και για τους αυτοαπασχολούμενους το 60%.

Απασχόληση

Οι επιπτώσεις στον τομέα της απασχόλησης είναι ήδη ορατές. Όπως αναφέρει η ΓΣΕΒΕΕ, η τελική αποτίμηση για τις χαμένες θέσεις εργασίας στο α' εξάμηνο του 2010 ανήλθε σε 88.000 αντί προβλέψεων, τον περασμένο Φεβρουάριο για την απώλεια 60.000 θέσεων. Επισφαλείς είναι ακόμη 120.000 θέσεις εργασίας, οι οποίες προβλέπεται ότι μπορεί να περικοπούν έως το τέλος του έτους. Στο δεύτερο εξάμηνο του 2009 είχαν χαθεί 104.000 θέσεις εργασίας.

Το 21,9% των επιχειρηματιών δηλώνουν ότι προχώρησαν σε απολύσεις. Το 7,4% μείωσε το προσωπικό κατά ένα άτομο, το 4,8% κατά δύο, το 3,2% κατά τρία άτομα και το 6,5% περισσότερα από τρία άτομα. Σημειώνεται ότι η έρευνα αφορά σε επιχειρήσεις που στη συντριπτική τους πλειοψηφία (91%) απασχολούν λιγότερους από δέκα εργαζόμενους. Σε αύξηση των θέσεων εργασίας προχώρησε το 3,6%.

Το 27,7% των επιχειρήσεων θεωρεί πιθανό να προχωρήσει και σε νέα μείωση των θέσεων εργασίας, μέσα στους επόμενους έξι μήνες.

Το 39,7% αναφέρει ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες στην έγκαιρη καταβολή των μισθών και το 30% ότι έχει προχωρήσει σε ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, προχωρώντας σε αναγκαστική μείωση του ωραρίου. Το 15% έχει προχωρήσει σε μείωση μισθών (το 7,3% σε όλους τους εργαζόμενους).

Όσον αφορά πάντως στο 13ο και 14ο μισθό, μόνο το 9,1% επιθυμεί την κατάργησή τους. Το 58,6% των επιχειρήσεων θέλει να παραμείνουν ως έχουν και το 21,5% να ενσωματωθούν στους υπόλοιπους 12 μισθούς.

Ρευστότητα - επενδύσεις

Αναφορικά με τη ρευστότητα, το 79% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι μειώθηκε κατά το τελευταίο εξάμηνο και το 66,9% ότι περιμένουν ακόμη μεγαλύτερη μείωση μέχρι το τέλος του έτους. Εξάλλου, το 52,1% όσων απευθύνθηκαν σε τράπεζα για χρηματοδότηση αναφέρει ότι το αίτημα τους απορρίφθηκε.

Η υποχώρηση των οικονομικών μεγεθών είχε ως απόρροια και τον περιορισμό των επενδύσεων. Περισσότεροι από ένας στους δύο επιχειρηματίες (52,3%), δήλωσαν ότι προχώρησαν στη μείωση της επενδυτικής τους δαπάνης. Το 47,5% σχεδιάζει να τη μειώσει κι άλλο μέσα στους επόμενους μήνες.

Στην έρευνα μετείχαν 960 επιχειρήσεις.

athens.indymedia

¨Για τα παιδιά" Χαλίλ Γκιμπράν

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τη ζωή.

Δημιουργούνται μέσω εσού, αλλά όχι από σένα.

Και, παρόλο που βρίσκονται μαζί σου, δεν σου ανήκουν.



Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου...

Αφού ιδέες έχουν δικές τους.

Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους...

Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι τού αύριο

που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφθείς ούτε και στα όνειρά σου.



Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις,

αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα...

Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες.

Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου,

σαν ζωντανά βέλη, ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.



Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο

και περηφανεύεται πως χάρη στη δική του δύναμη

τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.

Άσε τον τοξότη να απολαμβάνει τον κομπασμό του,

αφού -ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει-

το ίδιο αγαπάει και το βέλος που μένει στη φαρέτρα του.


Ισραηλινό στρατιωτικό δικαστήριο καταδικάζει ακτιβιστή ενάντια του τείχους.


Το στρατιωτικό δικαστήριο του Ισραήλ έκρινε ένοχο την Τρίτη τον αρχηγό του κινήματος διαμαρτυριών στην Δυτική Όχθη, για παρακίνηση και οργάνωση παράνομων διαδηλώσεων. Ο Abdallah Abu Rahmah από το Bil'in, αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης για τον ηγετικό ρόλο που έχει στην λαϊκή εκστρατεία ενάντια στο τείχος των Ισραηλινών, το οποίο αποκόπτει το χωριό της Δυτικής Όχθης για να προστατευτούν οι γειτονικοί εποικισμοί.

Το κατηγορητήριο απαγγέλθηκε σε μια αίθουσα δικαστηρίου του στρατού, γεμάτοι από φίλους, υποστηρικτές και μέλη της οικογένειας και αποτέλεσε το τέλος της οκτάμηνης δίκης. Στην αίθουσα βρίσκονταν Ευρωπαίοι διπλωμάτες και εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του, η καταδίκη του Abu Rahmah βασίστηκε μόνο στις καταθέσεις ανηλίκων που συνελήφθηκαν στην διάρκεια της νύχτας και τους αρνήθηκαν νομικό εκπρόσωπο, παρ’ όλες τις σοβαρές δοκιμασίες που περνούν κατά την ανάκριση.

Το δικαστήριο απέρριψε δύο κατηγορίες, ότι πέταγε πέτρες και ότι είχε στην κατοχή του όπλα. Η κατηγορία για την κατοχή όπλων αφορά την συλλογή του Abu Rahmah από χρησιμοποιημένα κάνιστρα δακρυγόνων και κάλυκες από σφαίρες, αναφέρει το κατηγορητήριο. «Αυτή η γελοία κατηγορία είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πόσο πολύ επιθυμεί η στρατιωτική δίωξη να χρησιμοποιήσει τις νομικές διαδικασίες για να σιωπήσει και να κηλιδώσει αυτή την άοπλη διαφωνία», αναφέρει η Συντονιστική Επιτροπή της Λαϊκής Πάλης στην δήλωση της.

Η εισαγγελική αρχή χρησιμοποίησε στην υπόθεση του Abu Rahmah για πρώτη φορά μετά την πρώτη Ιντιφάντα την κατηγορία για οργάνωση και συμμετοχή σε παράνομες διαδηλώσεις, λέει η επιτροπή. Ο στρατιωτικός νόμος ορίζει ως παράνομη την συνεύρεση με πολύ πιο αυστηρούς όρους από το αστικό δίκαιο του Ισραήλ, απαγορεύοντας την συνάθροιση περισσότερων από 10 χωρίς στρατιωτική άδεια.

Ο Abu Rahmah συνελήφθηκε τον Δεκέμβριο στην διάρκεια νυχτερινής επιδρομής, αλλά «δεν βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα γιατί ήταν επικίνδυνος», επιμένει η επιτροπή. «Ο Abdallah, που είναι ένας από τους αρχηγούς στο χωριό Bil'in, θεωρείται απειλή για την δουλειά που έχει κάνει πέντε χρόνια τώρα στην άοπλη αντίσταση για να σώσει την γη του χωριού από τον ισραηλινό τείχος και τους εποικισμούς που επεκτείνονται».

Ο Abdallah έχει λάβει το Μετάλιο Carl Von Ossietzky για την εξαιρετική υπηρεσία που πρόσφερε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το οποίο του απονεμήθηκε από τον Διεθνή Σύνδεσμο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Βερολίνο.


r-freepalestine.blogspot

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας Ιρανών προσφύγων έξω από το Προξενείο της Ελλάδας στο Βερολίνο




Αίτημά τους να βελτιωθούν οι συνθήκες μεταχείρισης των ατόμων που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα.


«Αλληλεγγύη με τους Ιρανούς πρόσφυγες στην Αθήνα που βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 19 Ιουλίου, ανθρώπινη πολιτική ασύλου στην Ελλάδα και διακοπή της επαναπροώθησης προσφύγων από τη Γερμανία, όσο διάστημα το ελληνικό κράτος δεν εφαρμόζει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει υπογράφοντας διεθνείς συνθήκες».


Αυτά ήταν τα βασικά αιτήματα στη προχθεσινή ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας των ιρανικών προσφυγικών οργανώσεων μπροστά από το ελληνικό προξενείο στη γερμανική πρωτεύουσα. Αντίστοιχη εκδήλωση διαμαρτυρίας έχει γίνει ήδη έξω από την ελληνική προξενική αρχή της Κολωνίας, ενώ θα ακολουθήσουν κι άλλες σε άλλες γερμανικές πόλεις.



Εκπρόσωπος των ιρανικών συλλόγων παραδίδει υπόμνημα με τα αιτήματα των προσφύγωνBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Εκπρόσωπος των ιρανικών συλλόγων παραδίδει υπόμνημα με τα αιτήματα των προσφύγωνΣτις ομιλίες τους εκπρόσωποι αυτών των οργανώσεων περιέγραψαν τις συνθήκες, στις οποίες είναι αναγκασμένοι να ζουν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα και τις οποίες επανειλημμένως έχουν καταγγείλει ανθρωπιστικές οργανώσεις.


Για αυτό δεν ευθύνεται όμως μόνον η Ελλάδα.

Σε προκήρυξη που μοιράστηκε στην εκδήλωση αναγνωρίζεται ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι προφανώς πάνω από τις δυνάμεις των ελληνικών αρχών και ότι η ΕΕ και η Γερμανία θα πρέπει να αναλάβουν και αυτές τις ευθύνες τους.

Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ που ρυθμίζει την αρμοδιότητα για τις διαδικασίες ασύλου στην ΕΕ θα πρέπει να αλλάξει ριζικά. Τα αιτήματα αυτά αλλά και διάφορα ντοκουμέντα για την κατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα παρεδόθησαν σε υπάλληλο του ελληνικού προξενείου στην εξώπορτα του κτιρίου.

Το γεγονός ότι η υπάλληλος, μάλλον κατ’ εντολή ανωτέρων, απέρριψε κάθε συζήτηση μαζί τους, προκάλεσε τη δυσαρέσκεια του Συλλόγου Ιρανών Προσφύγων.

Είναι αδιανόητο, μας είπε ο εκπρόσωπός του, Χαμίντ Ναβζάρι, η προξενική αρχή ενός δημοκρατικού κράτους, το οποίο γνωρίζει τι θα πει δικτατορία, να μη δέχεται να μιλήσει μαζί μας.


www.dw-world.de

Πλανήτης Φυλακή

Είναι μερικά από αυτά που ήδη έχουν σχεδιάσει και επιφυλάσσουν για μας στο εγγύς μέλλον αν δεν πάψουμε να συμμορφωνόμαστε. Αν δεν πάψουμε να συναινούμε σιωπηλά. Ενας υπαρκτός εφιάλτης που δεν πρέπει να μας φοβίζει, πρέπει να μας κάνει αποφασισμένους να τον ξορκίσουμε. Το οφείλουμε σε μας, στην ανθρωπότητα, μα πάνω απ'όλα το οφείλουμε στα παιδιά μας!

δείτε το video εδω

Στο νοσοκομείο ο Ιρανός απεργός πείνας


Στο νοσοκομείο μεταφέρθηκε το μεσημέρι της Κυριακής ο Χαμίντ Σαντεκί, ιρανός πρόσφυγας που βρίσκεται στην 29η μέρα απεργίας πείνας με ραμμένο στόμα ζητώντας άσυλο, καθώς έχασε εντελώς τις αισθήσεις του.
Ωστόσο, όταν ανέκτησε τις αισθήσεις του και πριν ολοκληρωθούν οι εξετάσεις από τους γιατρούς ζήτησε να μεταφερθεί πίσω στο χώρο όπου έχουν στηθεί οι σκηνές των απεργών πείνας έξω από τα Γραφεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, σύμφωνα με ανακοίνωση της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή. Μαζί με τον Σαντεκί, ένας ακόμα πρόσφυγας, ο Βαχίτ Φαρσμπάφ βρίσκεται επίσης στην 29η μέρα απεργία πείνας και αρνείται κάθε ιατρική φροντίδα.
Την απεργία πλαισιώνουν τέσσερις ακόμα Ιρανοί πρόσφυγες που ξεκίνησαν σταδιακά σε συμπαράσταση με του δύο πρώτους ζητώντας άσυλο. «Είναι φανερό πλέον ότι η ζωή των απεργών τίθεται σε κίνδυνο.
Απαιτούμε άμεση συνάντηση με εκπροσώπους των αρμόδιων υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Εσωτερικών ώστε να δοθεί απάντηση και λύση στο αίτημα των απεργών πείνας χωρίς άλλη καθυστέρηση» αναφέρει στην ανακοίνωση η ΚΕΕΡΦΑ.

περισσότερα για το θέμα : Κραυγή από ένα ραμμένο στόμα για πολιτικό άσυλο

24 Αυγούστου 2010

19χρονος φαντάρος έχασε την ζωή του εξαιτίας της απάνθρωπης αδιαφορίας των αξιωματικών

Κύριοι, αξιωματικοί και υπουργοί Βενιζέλο και Μπεγλίτη, η ιατροδικαστική εξέταση του άτυχου 19χρονου Ροδίτη Μ.Μ. δεν πρόκειται να φωτίσει τους πραγματικούς λόγους της απώλειας του.

Δεν πρόκειται να προσφέρει τίποτε περισσότερο στα όσα γνωρίζετε για τις αδυναμίες του Υγειονομικού Σώματος και τις εικονικές εξετάσεις που ακολουθούν την κατάταξη των Νεοσυλλέκτων!

Τις πραγματικές αιτίες, που είναι εδώ και χρόνια γνωστές σε εσάς προσωπικά και στους αδίστακτους στρατιωτικούς υφισταμένους σας, καταγγέλλουν με σπαρακτικό τρόπο γονείς των οποίων τα παιδιά υπηρετούν στο Κέντρο Εκπαίδευσης της Κορίνθου, αλλά και νέα παιδιά, απολυμένοι πρόσφατα που έχουν υπηρετήσει σε αυτό.

Ας δώσουμε όμως το λόγο στους γονείς:

«Έμαθα από το γιο μου που είναι και αυτός νεοσύλλεκτος στην Κόρινθο ότι υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτές στον Έκτο (6ο) Λόχο ειδικά που εκτός από τις σκληρές ασκήσεις που δεν τις κάνουν ούτε στα ΛΟΚ, και τα Καψόνια, εάν κάποιο παιδί διαμαρτυρηθεί ότι δεν είναι καλά δεν φροντίζουν να τον μεταφέρουν στο γιατρό.

Όπως και στην περίπτωση του παιδιού από τη Ρόδο που αργά το απόγευμα και όλη τη διάρκεια της νύχτας μέχρι που πέθανε διαμαρτύρονταν ότι δεν νοιώθει καλά, ότι πεθαίνει.

Είχε δύσπνοια και βήχα ασταμάτητο. Εκλιπαρούσε να τον πάει ο Υπολοχαγός του στο γιατρό και αυτός του έλεγε συνεχώς «ΣΚΑΣΕ, ΘΑ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΩΙ»!

Και το παιδί έκλεισε τα μάτια και μετά από λίγες ώρες έσβησε.

Κάντε κάτι. Βοηθήστε τα παιδιά μας. Σας Παρακαλώ»!

Αν επομένως κύριε Βενιζέλε και Μπεγλίτη θέλετε να ξέρετε τι πραγματικά συνέβη αναζητήστε τις επαναλαμβανόμενες ανακοινώσεις μας που καταγγέλλουν τα Βασανιστήρια=Καψόνια που γίνονται στην Κόρινθο.

Καψόνια που γνωρίζει ο διοικητής ότι συντελούνται, αφού ο ίδιος σε συνεργασία με τους αξιωματικούς έχουν εδώ και χρόνια ξεχωρίσει τον 6Ο Λόχο και αντιμετωπίζουν τους εκάστοτε φαντάρους του ως πειραματόζωα στα οποία δοκιμάζουν απίστευτες μεθόδους καταπίεσης και άγριες μεθόδους προσβολής της προσωπικότητας τους.

Αλήθεια σε ποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης περιλαμβάνονται οι παρακάτω καταγγελλόμενες πρακτικές από πρόσφατα απολυμένους στρατιώτες:

«στον 6ο Λόχο τους ξυπνάνε στις 3:00 το βράδυ, τους βγάζουνε έξω με τα σακίδια τους και τους λένε θα σας αφήσουμε εδώ έξω να δείτε τι είναι Στρατός»!

Ποια άσκηση είναι αυτή; Τι προσφέρει; Μήπως είναι καραμπινάτο Παράνομο Συλλογικό Καψόνι;

Μήπως αποτελεί μια πραγματική, αποκαλυπτική εικόνα του σημερινού στρατού;

Αλήθεια κύριοι Βενιζέλο και Μπεγλίτη, εσείς δεν υποσχεθήκατε να εξαφανίσετε του Παραλόγου τη θητεία;

Αντί για αυτό Μετράμε δύο Δολοφονημένους Φαντάρους μέσα σε 10 μέρες, στο ίδιο ακριβώς Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, αυτό της Κορίνθου.

Αναρωτιούνται γονείς και φαντάροι, αν γνωρίζει η Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, το τι συμβαίνει στην Κόρινθο, δεν είναι Συνυπεύθυνοι;

Γιατί δεν διώχνουν άμεσα το Διοικητή, σαν ελάχιστο μέτρο Παραδειγματισμού;

Πρέπει ή όχι να διωχθούν Ποινικά οι Αξιωματικοί που Παρανόμησαν και Παρανομούν;

Εμείς καλούμε τους γονείς και τους φαντάρους να μας απευθυνθούν άμεσα και να προβούν σε καταγγελίες όλων των αυθαιρεσιών και των επικίνδυνων πρακτικών.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com

athens.indymedia

Το ψέμα της απόσυρσης του Αμερικάνικου στρατού από το Ιράκ


Η πολυδιαφημιζόμενη από καιρό αποχώρηση των Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Ιράκ πραγματοποιείτε αυτές τις μέρες και θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του Αυγούστου. Το όλο σχέδιο προβλέπει την πλήρη αποχώρηση των μάχιμων ανδρών και την παραμονή στα κατεχόμενα Ιρακινά εδάφη περίπου 30.000 ανδρών που θα περιοριστούν στους στρατώνες και θα αποτελούν την ασφαλιστική δικλίδα επιβίωσης του δοσίλογου και διεφθαρμένου καθεστώτος που οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει στην χώρα.

Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτό που πολυδιαφημίζετε. Ο τακτικός στρατός έχει αντικατασταθεί από 100.000 ιδιωτικούς άντρες και γυναίκες ασφαλείας που στην πραγματικότητα αποτελούν την τελευταία λέξη των μισθοφορικών προτύπων και που έχουν αναλάβει την φύλαξη πρεσβειών, υπουργείων, επιχειρήσεων, και ατόμων, επιφορτισμένοι να κάνουν έρευνες να προχωρούν σε συλλήψεις, να απενεργοποιούν βόμβες και γενικά να κάνουν ότι έκαναν τόσο καιρό τα επίσημα στρατεύματα κατοχής, ( μόνο για την προστασία της Αμερικανικής πρεσβείας έχει υπολογιστεί ένας αριθμός 7000 ανδρών.)



Οι «βρόμικες συμμορίες» όπως χαρακτηριστικά αποκαλούνται από τους Ιρακινούς, αποτελούν την προμετωπίδα της ιδιωτικοποίησης της κατοχής που απαλλάσσει στην ουσία την Αμερικανική εξουσία από τον έλεγχο των διεθνών τους υποχρεώσεων αλλά δεν αλλάζει την πραγματικότητα που ζουν οι εξαθλιωμένοι από την κατοχή Ιρακινοί



rebelian

Κλιματική αλλαγή και "ανάπτυξη"





Αν κάποιος/α έκανε ζάπινγκ το τελευταίο διάστημα, θα διαπίστωνε ότι για την Ευρώπη την ειδησεογραφία απασχολούσαν τέσσερα μεγάλα αντιφατικά θέματα. Τα πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα στίβου και κολύμβησης, οι φωτιές στη Μόσχα και οι πλημμύρες στην κεντρική Ευρώπη. Αν κανείς συνθέσει την ευρώ-αφασία η οποία ενώνει αυτές τις ειδήσεις θα μπορούσε κάλλιστα να καταλήξει στις όχι και πολύ μελλοντολογικες συνθέσεις-αφίσες που ακολουθούν. Η παντελής αποθέωση της λογικής του κέρδους και των αριθμών, πέραν κάθε στοιχειώδους ένστικτου αυτοσυντήρησης, μπορούν να μας οδηγήσουν σύντομα σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αυτής της μορφής. Η κλιματική αλλαγή έρχεται πιο γρήγορα και από τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις, αλλά η Ευρώπη και ο κόσμος όλος ψάχνει το δρόμο προς την “ανάπτυξη”.

Δηλαδή; Δηλαδή, όσο λιγότεροι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο καρπώνονται όλο και περισσότερο πλούτο και θέλουν να συνεχίσουν να το κάνουν, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη θα υπάρχει για περισσότερη παραγωγή και περισσότερη κατανάλωση για να μπορέσει να εργαστεί και να ζήσει και η πλειοψηφία των υπόλοιπων ανθρώπων. Το ίδιο το σύστημα βασίζετε στην αέναη μεγέθυνση της οικονομίας. Με μία λέξη φτάνουμε/σαμε στο αδιέξοδο.





Η απάντηση στην περιβαλλοντική κρίση απαιτεί να παράγουμε όσα χρειαζόμαστε και να τα διανέμουμε ισότιμα. Αλλά επειδή σε αυτή την περίπτωση το κέρδος δεν έχει θέση, κάποιοι δεν έχουν ενδοιασμούς ούτε για να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στον όλεθρο. Τα σημάδια τα βλέπουμε όπως βλέπουμε και την αφασία όλων αυτών που προκειμένου να μην υπάρξει δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου, επιδιώκουν την περισσότερη “ανάπτυξη”. Η οποία όμως ήδη έχει αρχίσει να στοιχίζει όχι μόνο ανθρώπινα αλλά και στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν, τα φράγκα, δισεκατομμύρια από τις “φυσικές” καταστροφές. Καταστροφές που αρχίζουν να μοιάζουν με αυτές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Γιατί πράγματι έχουμε πόλεμο. Πόλεμο του κέρδους κατά της ανθρωπότητας. Και ο πόλεμος αυτός έχει μόνο μία έκβαση. Γι’ αυτό η δικαιότερη κοινωνία δεν είναι απλώς μια ελπίδα, αλλά ένας όρος επιβίωσης. Αν έχω άδικο (που μακάρι) θα τα ξαναπούμε το 2014 στα επόμενα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα… Αν γίνουν.



Antista/Chef

"Why did you want me back in Greece?"




Η ομάδα w2eu που πρόσφατα αποκάλυψε την ύπαρξη του ομαδικού τάφου προσφύγων στο Σιδηρώ του Έβρου δημοσίευσε την έκθεση που ακολουθεί,"A Dublin II Deportation Diary", η οποία είναι μια καταγραφή των συνθηκών που βιώνουν οι αιτούντες άσυλο που "επιστρεφονται"/απελαύνονται βάση της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ από άλλες ευρωπαικές χώρες, που έχουν βρει καταφύγιο, πίσω στην Ελλάδα.


"Why did you want me back in Greece?", ask the refugees being returned due to the Dublin II regulation from different other European countries. The deportation diary carrying the same name evolved out of a short visit in Athens, where activists from the newly founded infomobile project conducted interviews with refugees affected by this European regulation.

The findings, based on interviews with the people affected, are shocking and deeply disturbing. For although every story of flight to and within Europe is different, if we were to summarise, there are two main conclusions that need to be drawn.




In Greece, despite numerous announcements and communications of intent by the relevant authorities of the PASOK government, the situation has only worsened for refugees. There still is no support system for refugees providing even the most basic necessities, while the impact of the economic crisis has hit refugees the hardest: they are in an even more precarious situation by now.
Frequent police raids have made their stay in Greece even more volatile and have increased the risk of repeated and prolonged detention under the same inhuman conditions documented countless times. At the same time, the Greek asylum system is still dysfunctional and only existent by name.
The Dublin II-regulation, on the other hand, destroys all hope refugees might have to reach their final destination and to escape the conditions in Greece by moving on to another European country. As the regulation stipulates that the responsibility for an asylum application lies with the country of first entry, many refugees that manage the journey onwards are simply deported back, without any examination of their situation.
This leads to refugees straying around Europe, searching for protection and rest, sometimes even for years, only to find themselves deported back to Greece. Given the current situation of refugees in Greece, we contend that the human rights of refugees are fundamentally violated in Greece. Under this perspective, the Dublin II-regulation is a systematic violation of the non-refoulement principle laid down in the Geneva Convention on Refugees and needs to be abolished at once.
We invite you to follow the kaleidoscope of stories assembled in the report and to spread the word about it.
The Dublin II-regulation is already under intense legal scrutiny by highest national and European courts, and it is the facts that you can read in this report that need to be brought to the public attention all over Europe: the state of the European asylum system in 2010 is a state of organised irresponsibility and violation of fundamental principle of human rights and international laws.We invite you to read, not to freeze but to get involved: it is an invitation to join the refugees’ struggles for freedom of movement. "It is not enough to report.
Convince your government to accept more refugees and stop sending them back here!" was one of the instructions we received at Attiki Square in the centre of Athens.


w2eu

Άσκηση για την αντιμετώπιση του «εχθρού λαού» από τον Ελληνικό Στρατό


ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΣΗΜΟ ΤΡΟΠΟ, ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΓΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙ ΑΣΚΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΧΟΥ ΣΤΟ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Τον επικίνδυνο προσανατολισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης, όπως και την αντίστοιχη διαπαιδαγώγηση των στελεχών τους για την αντιμετώπιση του «εχθρού λαού», αποκαλύπτει η συμμετοχή της ελληνικής δύναμης Κοσσυφοπεδίου σε μεγάλη άσκηση καταστολής διαδηλωτών («ταραξιών»!) που πραγματοποιήθηκε στο Νόβο Σόλο κοντά στην πόλη Μιτρόβιτσα.

Το γεγονός δημοσιοποιήθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο, από το περιοδικό που εκδίδει το Γενικό Επιτελείο Στρατού «ΣΤΡΑΤΟΣ και Ενημέρωση»(τεύχος 16), κάτω από τον τίτλο «Πιστοποίηση Λόχου Καταστολής». Στο δημοσίευμα σημειώνεται:

«Την Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010, πραγματοποιήθηκε άσκηση πιστοποίησης σε αντικείμενα καταστολής – CRC – (σ.σ. Crowd Riot Control – Ελεγχος πλήθους ταραξιών) του 3ου Ειδικού Μηχανοκίνητου Λόχου του 646 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού στο Στρατόπεδο “MARCHAL TASSIGNY” στο Novo Selo από τη γαλλική Gendarmerie. Στην άσκηση πιστοποίησης χρησιμοποιήθηκε σημαντικός αριθμός χημικών και καπνογόνων ουσιών, προκειμένου οι συνθήκες να προσομοιάζουν σε πραγματική κατάσταση, και ήταν απόλυτα επιτυχής».

Για τη συνέχεια πατήστε στο

Οπως ομολογείται επίσημα, η άσκηση στοχεύει στην «πιστοποίηση» του συγκεκριμένου λόχου να συμμετέχει στην αντιμετώπιση διαδηλωτών, δηλαδή να συνδράμει τις άλλες δυνάμεις καταστολής στο χτύπημα του λαϊκού κινήματος. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, την εκπαίδευση έχει αναλάβει η γαλλική Gendarmerie, το ειδικό σώμα της γαλλικής αστυνομίας που αναλαμβάνει τέτοιες αποστολές.

Την όλη δραστηριότητα επιβεβαίωσε χτες στον «Ρ» τόσο το ΓΕΣ, στο οποίο υπάγεται η μονάδα, όσο και το ΓΕΕΘΑ, που έχει την ευθύνη των λεγόμενων ειρηνευτικών αποστολών. Η αιτιολογία που προβάλλεται είναι πως τέτοιες ασκήσεις «γίνονται μόνο για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων σε αποστολές του εξωτερικού».Ο ισχυρισμός αυτός σε τίποτα δεν αλλάζει την ουσία, αφού η διαπαιδαγώγηση, ο προσανατολισμός και η εκπαίδευση μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης σε βάρος του «εχθρού λαού», ανεξάρτητα από το χώρο εφαρμογής – εντός ή εκτός Ελλάδας – αποτελούν αντικειμενικά εκτροπή από το ρόλο τους, που είναι η υπεράσπιση των ελληνικών συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ «ΟΥΡΑ»

Η συγκεκριμένη άσκηση αποτελεί μέρος της προετοιμασίας του Ελληνικού Στρατού για αποστολές και ρόλους εσωτερικής κατασταλτικής δύναμης, σύμφωνα με τα νέα ιμπεριαλιστικά δόγματα. Πρόκειται για προετοιμασία που εξελίσσεται εδώ και καιρό με διάφορα μέσα και σε καμιά περίπτωση δεν αφορά μόνο στις αποστολές στο εξωτερικό.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν σειρά ασκήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια:

– Στις 29 του Ιούλη 2008, σε Πεδίο Βολής της Νέας Περάμου Αττικής, έγινε άσκηση – επίδειξη, στην οποία, σύμφωνα με το ΓΕΣ, «δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκπαίδευση τμημάτων σε επιχειρήσεις εντός κατοικημένου τόπου» και ειδικότερα σε «Στρατιωτικές Επιχειρήσεις σε Αστικό Εδαφος» (ΣΕΑΕ). Πρόκειται, όπως υπογραμμίζεται, για «στρατιωτικές ενέργειες, που σχεδιάζονται σε έδαφος, όπου οι τεχνικές κατασκευές (οικίσκοι) επηρεάζουν τις διαθέσιμες τακτικές επιλογές του Διοικητή». Επίσης, «διεξάγονται εναντίον εχθρού που μπορεί να έχει αναμειχθεί με ομάδες πολιτών».

– Στις 13 – 15 του Ιούνη 2006, στο 951 Τάγμα Στρατονομίας στου Παπάγου, έγινε άσκηση «αντιμετώπισης διαδηλωτών που, σύμφωνα με το σενάριο, διαδήλωναν κατά του ΝΑΤΟ και ένας αριθμός τους επιχείρησε να περάσει την πύλη του στρατοπέδου». Ο ισχυρισμός, που είχε προβληθεί και τότε από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, ήταν πως η άσκηση αναφερόταν στην αντιμετώπιση διαδηλωτών που θα επιχειρούσαν να μπουν σε ελληνικό στρατόπεδο στα πλαίσια των – εκτός ελληνικών συνόρων – «ειρηνευτικών αποστολών».

– Η πρώτη άσκηση καταστολής διαδηλώσεων από ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις πραγματοποιήθηκε στις 13 του Μάρτη 2002, στη Βέροια, στο πλαίσιο άσκησης του Β΄ Σώματος Στρατού, με σκοπό την προετοιμασία των «ειρηνευτικών αποστολών» για την αντιμετώπιση διαδηλωτών. Ηταν μια άσκηση τμήματος του Β’ Σώματος Στρατού, το οποίο, στο πλαίσιο του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος, έχει μετατραπεί στο σύνολό του σε δύναμη ταχείας ανάπτυξης και σε αυτό έχουν ενταχθεί όλες οι επίλεκτες δυνάμεις του Στρατού Ξηράς. Και στην περίπτωση αυτή, το πρόσχημα ήταν η προετοιμασία των «ειρηνευτικών αποστολών» για την αντιμετώπιση «ατάκτων ομάδων» αμάχων πολιτών.

– Το διάστημα 7 – 10 του Γενάρη 2010 έγινε «άσκηση» εκπαίδευσης παραστρατιωτικών οργανώσεων, υπό την παρακολούθηση παρατηρητών του Γενικού Επιτελείου Στρατού και της Ελληνικής Αστυνομίας, στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, με διοργανωτές το «Κέντρο Εκπαίδευσης Σκοποβολής της Ευρωπαϊκής Ενωσης Αλεξιπτωτιστών» και τη «Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Χαλκιδικής» (απόστρατοι καταδρομείς). Εγινε εκπαίδευση σε «σχολείο SWAT» (ομάδες ειδικών όπλων και τακτικής), με αντικείμενα «ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών».

– Στις 11 του Σεπτέμβρη 2008 κορυφώθηκε στην περιοχή του Πεδίου Ασκήσεων Ασκός – Προφήτης του Νομού Θεσσαλονίκης η άσκηση του Ευρωστρατού με την επωνυμία «ΕΥΡΩΠΗ – ΙΙ/2008», όπου στρατιωτικές δυνάμεις (στρατονόμοι) καταδίωκαν, για τις ανάγκες του σεναρίου της άσκησης, «διαδηλωτές» που κρατούσαν πανό με το σύνθημα «EU go home», δηλαδή «Ευρωπαϊκή Ενωση έξω από εδώ». Ηταν τμήμα της άσκησης πολεμικής προετοιμασίας για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και εφαρμογή του νεοταξικού δόγματος περί «ασύμμετρων απειλών».
ΣΤΟΧΟΣ Ο «ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ»

Οι ασκήσεις αυτές, καθώς και άλλες που δε γίνονται γνωστές, είναι μια ισχυρή επιβεβαίωση ότι στους κόλπους των Ενόπλων Δυνάμεων πραγματοποιείται εκπαίδευση σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης, ώστε ν’ ανταποκρίνονται στο δόγμα περί αντιμετώπισης των λεγόμενων ασύμμετρων απειλών, στις οποίες συγκαταλέγεται το λαϊκό κίνημα και οι αντιιμπεριαλιστικές του κινητοποιήσεις.

Οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις και ειδικότερα ο Στρατός Ξηράς, κυρίως μετά την 11η Σεπτέμβρη 2001 και την ενεργοποίηση του «αντιτρομοκρατικού» δόγματος εκ μέρους των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, εκπαιδεύονται καθαρά σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης και προετοιμάζονται για αποστολές «εσωτερικής ασφάλειας». Το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται αυτή η εκτροπή του ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων είναι οι διάφοροι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, σε συνδυασμό και με τα νεοταξικά δόγματα του ΝΑΤΟ.

Δεν είναι τυχαίο ότι στις απειλές που συνιστούν την «τρομοκρατία» συγκαταλέγονται ενέργειες και δραστηριότητες του μαζικού λαϊκού κινήματος. Σύμφωνα με τον «ευρωτρομονόμο», στις «ασύμμετρες απειλές» που καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν οι Ενοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο του γενικευμένου «αντιτρομοκρατικού αγώνα», περιλαμβάνονται εκτός από τα τρομοκρατικά χτυπήματα και όποια άλλη ενέργεια και δραστηριότητα επιδιώκει «τη σοβαρή προσβολή ή την καταστροφή των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών δομών». Δηλαδή, η αντιμετώπιση «απειλών» κατά της οικονομικής δραστηριότητας, όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μία απεργία ή μία κατάληψη, κλπ.

Επίσης, στο δόγμα του ελληνικού Στρατού Ξηράς περιλαμβάνεται η αντιμετώπιση απειλών εντός των αστικών περιοχών και η σχετική προπαρασκευή. Αμεση σύνδεση με αυτά έχει και η μετατροπή του Στρατού σε επαγγελματικό – μισθοφορικό, με την πρόσληψη δεκάδων χιλιάδων επαγγελματιών οπλιτών με παράλληλη υποβάθμιση της στρατιωτικής θητείας και της υποχρεωτικής στράτευσης των νέων.

Πρόκειται για επαναφορά του δόγματος περί «εσωτερικού εχθρού», με το λαό να μπαίνει δραστικά στο στόχαστρο των νέων κατασταλτικών μηχανισμών, που συγκροτούνται με πρόσχημα την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας».

episkiasis.wordpress

23 Αυγούστου 2010

anarkia meeting from 1 TO 5 SEPT 2010 in brussels




for our meeting in brussels"anarkia"from 1 TO 5 _WE WOULD LIKE TO KNOW IF YOU RE COMING REALLY TO IT-just to welcome you in the best way possible-if some of you are coming and want to get the parole on our meeting ,as witnesses from their homeland or as anything else,they re really welcome ,just let us know!please contact us to insure your coming,trough the walls of the event or with phone on 0032 495134029 OR 0032 492078278-we hope to meet u there and to build something together for the international anarchist mouvment.

Ο Λοβέρδος έφυγε από την πίσω πόρτα για να γλυτώσει!


Ηράκλειο

Ασυγκράτητος ο κόσμος, δεν παύει να αποδοκιμάζει τα κυβερνητικά στελέχη, όπου τα βρίσκει. Την οργή των πολιτών... και μάλιστα στην «πασοκοκρατούμενη» Κρήτη, δοκίμασε εις διπλούν ο υπουργός Απασχόλησης Ανδρέας Λοβέρδος.

Τα κανάλια για άλλη μια φορά δεν έπαιξαν τίποτα, αναδεικνύοντας την απόλυτη ταύτισή τους με την κυβέρνηση του μνημονίου! Αρχικά, την οργή του κόσμου εισέπραξε ο υπουργός στο χωριό Κουνάβος του Ηρακλείου, όπου παραδόθηκαν είκοσι εργατικές κατοικίες.

Εκεί, εκατοντάδες παριστάμενοι γιούχαραν τον Ανδρέα Λοβέρδο, ενώ και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Γιώργος Σκουλατάκης του τα “έψαλλε” δημοσίως, εκφράζοντάς του την αγανάκτησή του για τα μέτρα της κυβέρνησης.

Αργότερα, νέο κτίριο του ΙΚΑ στο Ηράκλειο (περιοχή Εσταυρωμένου), ο Ανδρέας Λοβέρδος, στη διάρκεια (κομματικού χαρακτήρα) φιέστας για την υποδοχή του, τα άκουσε από κόσμο που έτυχε να βρίσκεται εκεί και αντιλήφθηκε την παρουσία του.

Αποτέλεσμα της κατάστασης που δημιουργήθηκε, ήταν ο... κ. Λοβέρδος να εγκαταλείψει το κτίριο από την πίσω πόρτα. Μάλιστα, κάποιος εκτόξευσε κατά του υπουργού ένα αναψυκτικό.

Κι όλα αυτά στο «πράσινο» Ηράκλειο! Φανταστείτε αλλού…

Την προηγούμενη Πέμπτη, έγινε δέκτης αποδοκιμασιών από πολίτες ο υφυπουργός Τουρισμού Γιώργος Νικητιάδης, ο οποίος είχε την ατυχή έμπνευση να εμφανιστεί στο θέατρο του Λυκαβηττού σε εκδήλωση για τον εορτασμό των γενεθλίων του Μίκη Θεοδωράκη. Όταν ο Αλέξης Κωστάλας ανακοίνωσε στους θεατές την παρουσία του υφυπουργού, ακολούθησε πανδαιμόνιο, καθώς οι αποδοκιμασίες ήταν καθολικές.


Έλληνας χριστιανός βιαστής




Τα βάσανα της προσφυγιάς δεν πουλάνε στην πιάτσα της ενημέρωσης. Μόνο όταν μια φουρνιά πνιγμένων στον Έβρο ή στο Αιγαίο ξεπερνά τους δέκα, εμφανίζεται μια σύντομη αναφορά στις εφημερίδες και, πολύ σπάνια, στην τηλεόραση.

Mια είδηση κολοβή, που μοιάζει σχεδόν με μη είδηση, αφού δεν αναφέρονται το όνομα της πλατείας, το όνομα των γονιών, η ημερομηνία που διαπράχτηκε το έγκλημα- όμως μια είδηση πιο ανατριχιαστικά αληθινή από αυτές για τις οποίες υπάρχουν πλήρη στοιχεία. Τέλη Ιουλίου, εκκενώνεται ένα κτίριο όπου έμεναν πάμπτωχοι Αφγανοί και η οικογένεια καταφεύγει σε μια πλατεία. Μια νύχτα οι γονείς ξυπνούν από τις φωνές και τα κλάμματα του αγοριού. Το παιδί είναι αιμόφυρτο, τα ρούχα του σχισμένα. Δεν μπορεί να περιγράψει τι του έχει συμβεί, θυμάται μόνο ότι ένας κύριος τον πήγε σε ένα θάμνο. Σύμφωνα με την περιγραφή του μεγαλύτερου αδελφού του, ο κύριος φορούσε σταυρό, ήταν εύσωμος και μιλούσε ελληνικά.

Δεν ξέρω αν έχει ποτέ τιμωρηθεί κάποιος από τους συμπατριώτες μας που αγοράζουν νεαρή αφρικανική, βαλκανική ή ασιατική σάρκα, κοριτσίστικη ή αγορίστικη. Ο κύριος με το σταυρό θέλησε να απολαύσει παιδάκι του γάλακτος και χωρίς να πληρώσει, δηλαδή παραβίασε τον άγραφο νόμο της αγοράς και, επιπλέον, η επιδρομή του άφησε ανεξίτηλα ίχνη στο σώμα του παιδιού.

Αν ο βιασμός και η κακοποίηση δεν συνέβαιναν σε μια βρώμικη πλατεία της Αθήνας, αν το παιδάκι δεν ήταν αφγανάκι αλλά ελληνόπουλο, θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Μάλιστα, όσο πιο πλούσιο το παιδάκι, τόσο μεγαλύτερη θα ήταν και η αγανάκτηση της ελληνικής κοινωνίας.

Είδηση είναι το σκυλάκι του Κωστέτσου που μελαγχολεί, είδηση είναι το διαζύγιο της Μενεγάκη και του Λάτσιου, είδηση είναι τα ψάρια που τρώει το πρωθυπουργικό ζεύγος στην Πάρο, όχι όμως ένα αγοράκι, μισόγυμνο και ματωμένο, μια αυγουστιάτικη νύχτα κάτω από την Ακρόπολη.


Πριν

16 Αυγούστου 2010

Ανοιχτή συζήτηση των επιτροπών αγώνα


Τρίτη 17/8 στις 7μμ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΗΖΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ:

ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΔΡΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ

Ακριβής τοποθεσία: ΚΑΛΛΙΔΡΟΜΙΟΥ 94 "ΛΕΣΧΗ ΥΠΟΓΕΙΩΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΔΡΟΜΙΟΥ"

Διοργάνωση: ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ,ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ





Ρατσιστική επίθεση φασίστα σε νεαρή αφρικανή




Παρασκευή 13 Αυγούστου και ώρα 8 μμ στο Λεωφορείο 022 (διαδρομή Πλ. Αιγύπτου - Πλ. Κυψέλης) ένας 44χρονος άνδρας ονόματι Ανδρέας Μπάστας άρχισε να επιτήθεται με ρατσιστικά σχόλια και βρυσιές (τύπου 'Που είναι το εισητήριό σου βρωμιάρα; Να πας στη χωρα σου στους αράπηδες! Θα σε γαμήσω' κ.α.) σε μία μικρόσωμη αφρικανή γυναίκα που μόλις είχε επιβιβαστεί.
Η γυναίκα δεν αντιδρούσε και μαζευόταν τρομοκρατημένη ενώ κανένας απο τους επιβάτες δεν αντιδρούσε. Για 5' ο ρατσιστής συνέχισε να της φωνάζει και να την πλησιάζει απειλητικά μέχρι που την στρίμωξε σε μία γωνία.
Τότε ένας 21χρονος νεαρός (γιός συντρόφου) του φώναξε να την αφήσει αμέσως και οτι δεν είναι ελεγκτής, τότε ο ρατσιστής πλησίασε επιθετικά τον νεαρό και η λογόμαχία κατέληξε σε επίθεση του φασίστα με γροθιές όπου ο φασίστας έβριζε και κρατούσε τον νεαρό απο τα μαλλιά στο πάτωμα για 5'-10' όσο τον κλότσαγε επιφέροντάς του θλάσεις στον αυχένα, ελαφρα διάσειση, μόλωπες στο πρόσωπο και κεφάλι και μια βαθιά δαγκωνιά στο χέρι του νεαρού.
Ο οδηγός άνοιξε τις πόρτες για να κατέβουν οι επιβάτες και δεν βοήθησε παρά τις εκκλήσεις το νεαρού αλλά μόνο 10' μετά όταν σταμάτησε το όχημα και φώναξε την αστυνομία.
Ο νεαρός (Αλέξανδρος Ρ.) και ο Μπάστας (πρώην σεκιούριτι) μεταφέρθηκαν στο ΑΤ Κυψέλης όπου και κρατήθηκαν διότι μετά την καταγγελία για ξυλοδαρμό του νεαρού, ο μυθομανής Μπάστας έπλασε ιστορίες παρακολουθήσεων και κλοπών όπου εκείνος φερόταν ως αστυνομικός-σωτήρας των επιβατών. Ο Φασίστας Ανδρέας Μπάστας αφέθηκε ελεύθερος την επομένη και είναι σίγουρο οτι έχει και θα ξαναεπιτεθεί σε αλλοδαπούς με παρόμοιο τρόπο.
Το γεγονός είναι καταγεγραμένο και η δίκη θα οριστεί για Σεπτέμβριο και την οικογένεια του νεαρού θα βοηθούσε οποιαδήποτε ηθική ή νομική βοήθεια.
(η φωτογραφία του Μπάστα μετά το αυτόφωρο επισυνάπτεται)

Λαϊκή οργή σε αγώνα ποδοσφαίρου

15 Αυγούστου 2010

Kάλεσμα της "Πανελλαδικής Συνέλευσης Ένα Καράβι για τη Γάζα" για συγκέντρωση τη Δευτέρα 16/08 στο Σύνταγμα

Ο δολοφόνος Νετανιάχου είναι ανεπιθύμητος στην Ελλάδα

Πριν ακόμη στεγνώσει το αίμα των δολοφονημένων αγωνιστών του Mavi Marmara, ελάχιστο χρόνο μετά την πειρατική-δολοφονική επίθεση των σιωνιστών στο Στόλο της Ελευθερίας, ο αρχιδολοφόνος Βενιαμίν Νετανιάχου ανταποδίδει την επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου.

Ο πρώτος πρωθυπουργός του κράτους του Ισραήλ που επισκέπτεται την Ελλάδα έρχεται σαν τον κλέφτη. Σε μια επίσκεψη-αστραπή 16 Αυγούστου, μέρα που παραδοσιακά η πρωτεύουσα είναι άδεια από κόσμο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου φοβάται τις αντιδράσεις. Δεν διστάζει, όμως, να συσφίξει και να αναβαθμίσει τις σχέσεις της με το σιωνιστικό καθεστώς, προσφέροντάς του τη διεθνή στήριξη που τόσο έχει ανάγκη. Αποδεικνύει έτσι για μια ακόμη φορά τη συνενοχή της και στο έγκλημα ενάντια στο Στόλο της Ελευθερίας και στην εν γένει εγκληματική δράση του Ισραήλ ενάντια στον αδελφό Παλαιστινιακό λαό.

Παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις για χαλάρωμα του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας, παρά την προκλητική συνέχιση των εποικισμών και της πολιτικής απαρτχάιντ ενάντια στους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης, παρά την προκλητική αυτοαθώωσή του για την επίθεση στο Στόλο της Ελευθερίας, το σιωνιστικό κράτος εξακολουθεί να δρα ατιμώρητο τόσο από τη «διεθνή κοινότητα» όσο και από τη χώρα μας, η οποία σε κάθε ευκαιρία φροντίζει να υπενθυμίζει τη συμμαχική της διάθεση, είτε με τη σύμπραξη σε στρατιωτικό επίπεδο (κοινές ασκήσεις) είτε με τη αδιαφορία για υπεράσπιση των πολιτών και του εδάφους της (Έλληνες ακτιβιστές - ελληνικά πλοία).

Ο αρχιδολοφόνος του σιωνιστικού κράτους είναι ανεπιθύμητος στην Ελλάδα. Αυτή είναι η ετυμηγορία του ελληνικού λαού.

Απαιτούμε

Να κλείσει η πρεσβεία των σιωνιστών δολοφόνων στην Αθήνα.

Να διακοπούν οι διπλωματικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ.

Καλούμε σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα, τη Δευτέρα 16/08 στις 6.30 μ. μ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
 

Πανελλαδική Γενική Συνέλευση της Πρωτοβουλίας

ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ

H κοινωνική εξέγερση αποτελεί τη συμπύκνωση κι έκρηξη χιλιάδων αρνήσεων

Η εξέγερση αυτή ήταν εκ των πραγμάτων μια εξέγερση ενάντια στις δυνάμεις καταστολής, την ιδιοκτησία και την αλλοτρίωση. Όποιος δεν κρύφτηκε στην ιδιωτικότητα του, στο σπίτι του και βγήκε στους δρόμους το γνωρίζει καλά:τα μαγαζιά λεηλατήθηκαν όχι για να μεταπωληθούν τα εμπορεύματα, μα για την ίδια την απόλαυση της καταστροφής αυτού που μας αποξενώνει- της φαντασμαγορείας του εμπορεύματος. Απλά πήραμε ότι μας ανήκει και το ρίξαμε στις φλόγες μαζί με κάθε του συνδήλωση. Το μεγάλο πότλατς των προηγούμενων ημερών ήταν και μια εξέγερση τις επιθυμίας απέναντι στον επιβεβλημένο κανόνα της έλλειψης. Μια εξέγερση του δώρου απέναντι στην κυριαρχία του χρήματος. Μια εξέγερση, των κομμουνιστικών ψιγμάτων της άξιας χρήσης απέναντι στην αστική δημοκρατία της ανταλλακτικής αξίας. Μια εξέγερση της αυθόρμητης συλλογικής ελευθερίας απέναντι στην εκλογικευμένη ατομική πειθάρχηση.

η κοινωνική εξέγερση αποτελεί τη συμπύκνωση κι έκρηξη χιλιάδων αρνήσεων, μα δεν περιέχει ούτε σε ένα της μόριο, ούτε σε μια στιγμή την ίδια της την άρνηση, το ίδιο της το τέλος. Η κοινωνική αντιβία δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αυτό το οποίο δεν εικάζει: είναι μια βία πέρα για πέρα καταστροφική.

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΙΤΟΥΝΤΑΙ! ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ! ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΤΙΠΟΤΑ , ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ!
 Η εξέγερση δεν συνδιαλέγεται: έδειξε πως κάνουν διάλογο οι καταπιεσμένοι. Ξεθεμιλώνοντας μαζικά με τα ίδια τους τα χέρια αυτό που τους απομύζει τους αλλοτριώνει τους καταπιέζει. Η εξέγερση δεν είναι ένα βήμα πριν τις διαπραγματεύσεις. Είναι το τέλος του παζαριού αυτής της καθολικής συνθηκολόγησης που αποκαλείται μεταπολίτευση. Για αυτό και τα φεντικά τα έχουν χαμένα.

14 Αυγούστου 2010

Λίγα λόγια για τους αγώνες των εργαζομένων που συνεβαλαν στην καθιέρωση των Κοινωνικών Ασφαλίσεων

Σαν σήμερα το 1935 στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Ρούσβελτ υπέγραψε το νόμο περί καθιέρωσης Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Με αφορμή το γεγονός αυτό, λίγα λόγια για τους αγώνες των εργαζομένων που συνεβαλαν στην καθιέρωση αυτή.

Η προοπτική μιας παρατεταμένης παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης ξαναφέρνει στη συλλογική μνήμη των ανθρώπων το κραχ του 1929 και τ...η βαθιά ύφεση που ενέσκηψε στη δεκαετία του ’30. Οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες εκείνης της περιόδου είχαν μια εξαιρετικά άσχημη πλευρά για την εργατική τάξη και την Αριστερά: εκτόξευση της ανεργίας σε πρωτοφανή ύψη, εξαθλίωση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας, ραγδαία κλιμάκωση της απόγνωσης όλων αυτών των στρωμάτων, συνακόλουθη άνοδος του φασισμού, και, τέλος, ξέσπασμα ένοπλων συγκρούσεων με αποκορύφωμα τον β’ παγκόσμιο πόλεμο.

Οι φόβοι για αντίστοιχες εξελίξεις υπάρχουν και σήμερα. Ωστόσο, η δεκαετία του ’30 δεν σημαδεύτηκε μόνον από αρνητικά γεγονότα. Γιατί ακριβώς εκείνη τη δεκαετία υπήρξε η ισπανική επανάσταση, αλλά και η ιστορική απεργία του ’36 στη Γαλλία. Όμως τα πιο σημαντικά ίσως γεγονότα συνέβησαν στην καρδιά του συστήματος, εκεί ακριβώς όπου είχε χτυπήσει με τη μεγαλύτερη δύναμη η κρίση (και όπου άρα αναμένονταν οι λιγότερες αντιστάσεις), δηλ. στις ΗΠΑ. Ακόμη και σήμερα οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στις ΗΠΑ αναφέρονται στις μεγάλες κατακτήσεις που σήμανε το λεγόμενο Νιου Ντιλ (New Deal), στην πολιτική δηλ. που εφάρμοσε ο νεοεκλεγείς το 1933 Δημοκρατικός πρόεδρος Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ. Το Νιου Ντιλ είναι άμεσα συνδεδεμένο με κατακτήσεις όπως η καθολική κοινωνική ασφάλιση, τα μεγάλα κρατικά προγράμματα ανοικοδόμησης δημόσιων κτιρίων που έδωσαν δουλειά σε εκατομμύρια ανέργους, καθώς και με την αναγνώριση εκ μέρους της κυβέρνησης του δικαιώματος των εργατών να συνδικαλίζονται και να στήνουν σωματεία.
Όμως οι κατακτήσεις αυτές δεν χαρίστηκαν από τα πάνω από κάποια «φωτισμένη» ηγεσία των αφεντικών.
Το γεγονός ότι η αμερικάνικη εργατική τάξη πέτυχε πράγματα για τον εαυτό της, οφειλόταν στους αξεπέραστους αγώνες που έδωσε εκείνη την περίοδο, προσδίδοντας ένα άλλο, εντελώς ριζοσπαστικό, περιεχόμενο στο πρόγραμμα του Ρούζβελτ.

Τη δεκαετία του ‘20 τα αφεντικά είχαν προχωρήσει σε μια άγρια ολομέτωπη επίθεση με πολύ ορατές συνέπειες για το επίπεδο οργάνωσης της αμερικάνικης εργατικής τάξης: το 1920 οι συνδικαλισμένοι εργάτες ήταν το 19,4% του συνόλου, ενώ το 1930 το ποσοστό αυτό είχε συρρικνωθεί στο 10,2%. Το 1933 το 25% των εργατών ήταν άνεργοι. Οι Δημοκρατικοί δεν είχαν καμία διάθεση να ανατρέψουν αυτήν την κατάσταση. Μάλιστα, έκαναν κριτική από τα δεξιά στην απερχόμενη ρεπουμπλικανική κυβέρνηση του Χούβερ μιλώντας για «σπάταλο κράτος». Δεσμεύονταν δε ότι θα περιέκοπταν κατά 25% τις δημόσιες δαπάνες όταν έρχονταν στην εξουσία. Αντηχώντας τις νεοφιλελεύθερες ιδέες του σήμερα ζητούσαν την «απομάκρυνση του κράτους από όλα τα πεδία της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας». Φυσικά στο προεκλογικό τους πρόγραμμα δεν υπήρχε καν η λέξη σωματείο και συνδικαλισμός. Ο ίδιος ο Ρούζβελτ, που ήταν πολυεκατομμυριούχος, διαμαρτυρόταν σε ένα γράμμα του για την «ανικανότητα όλων εκείνων που έχουν περιουσία να καταλάβουν ότι είμαι ο καλύτερος φίλος που είχε ποτέ το σύστημα του κέρδους»!

Τα πρώτα μέτρα που πήρε ως κυβέρνηση το Δημοκρατικό Κόμμα ήταν παρόμοια με αυτά των προκατόχων του. Ωστόσο το αδιέξοδο της «αγοράς» ανάγκασε τους Δημοκρατικούς να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του αμερικάνικου καπιταλισμού. Το Νιου Ντιλ μπορούσε να λειτουργήσει μόνο μέσα από μια νέα συμφωνία όχι μόνο μεταξύ των από τα πάνω, αλλά και μεταξύ των από τα πάνω και των από τα κάτω. Το άρθρο 7 του Νόμου για την Εθνική Ανάκαμψη, που επέτρεψε στους εργαζόμενους να διαπραγματεύονται συλλογικά με τα αφεντικά τους, άνοιξε ακούσια τον ασκό του Αιόλου.

Όπως ανέφερε σε έκθεσή της του 1934 η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας (AFL, κάτι αντίστοιχο με τη ΓΣΕΕ), το άρθρο 7 πυροδότησε ένα κύμα επιθυμίας των εργατών να μπουν στα σωματεία τους. Τα ήδη υπαρκτά σωματεία τριπλασίασαν, τετραπλασίασαν ή ακόμη και πενταπλασίασαν τον αριθμό των μελών τους. Νέα σωματεία στήνονταν από τη μια μέρα στην άλλη. Μεταξύ του 1933 και του 1937, ο αριθμός των συνδικαλισμένων εργατών εκτοξεύθηκε από τα 2,7 εκατομμύρια στα 7 εκατομμύρια.
Αυτό που έσπρωχνε αυτά τα νούμερα προς τα πάνω ήταν μια πρωτοφανής ποιοτική και ποσοτική ανάπτυξη της ταξικής πάλης. Ο αριθμός των απεργιών αυξήθηκε από 1.856 το 1934 στις 4.740 το 1937, ενώ ο αριθμός των απεργών σχεδόν διπλασιάστηκε την ίδια περίοδο: από το 1,1 εκατ. έφτασε στο 1,9 εκατ. Και δεν μιλάμε καθόλου για ειρηνικούς αγώνες: ανάμεσα στο 1934 και το 1936 έχασαν τη ζωή τους πάνω από 88 εργάτες στις απεργιακές συγκρούσεις. Τότε, το 1935, δημιουργήθηκε και η ομοσπονδία CIO (Κογκρέσο των Βιομηχανικών Οργανώσεων) ως αριστερή αμφισβήτηση της συντηρητικής AFL.
Μεγάλο μέρος αυτών των αγώνων είχαν ως αίτημα την αναγνώριση των σωματείων των εργαζομένων, καθώς τα αφεντικά αρνούνταν να εφαρμόσουν το νέο νόμο που αναγνώριζε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Κάποιες άλλες από αυτές τις απεργίες, όπως οι τρεις γενικές απεργίες που έγιναν το 1934 στο Τολέντο, το Σαν Φρανσίσκο και τη Μινεάπολη, πήραν χαρακτήρα κοινωνικής εξέγερσης. Η πιο μεγάλη στιγμή στην ιστορία του αμερικανικού εργατικού κινήματος παραμένει ακόμη μέχρι σήμερα, η λαμπρή απεργία των οδηγών των φορτηγών, που έδειξε το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η αγωνιστικότητα των εργατών στις ΗΠΑ.

Η νομιμοποίηση ωστόσο του δικαιώματος για συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν έγινε με κανενός είδους ενθουσιασμό από τον Ρούζβελτ. Αυτό ήταν φανερό σε κάθε είδους φιλεργατική νομοθέτηση, όπως π.χ. ο νόμος Βάγκνερ για κρατική ρύθμιση των σχέσεων εργοδότη και σωματείων, τον οποίο ο Ρούζβελτ αρνούνταν να υποστηρίξει λόγω εργοδοτικών πιέσεων. Μόνον έπειτα από το μεγάλο κύμα των απεργιών εκείνης της χρονιάς, ο Ρούζβελτ «πείστηκε» για την αναγκαιότητα του νόμου.Ο Ρούζβελτ και οι Δημοκρατικοί όμως πείστηκαν και για κάτι άλλο: ότι το εργατικό κίνημα ξέφευγε από κάθε έλεγχο και ότι συνεπώς έπρεπε να το ποδηγετήσουν.
Ο Τζον Λιούις, ηγέτης της ομοσπονδίας των ανθρακωρύχων περιέγραφε ως εξής τις δυσκολίες για το στήσιμο μιας αντιπολιτευτικής προς την κυβέρνηση βάσης στο εργατικό κίνημα:
«Ο Ρούζβελτ διαλέγει προσεκτικά τα ανώτερα στελέχη μου και τους διορίζει σε τιμητικές θέσεις σε διάφορες από τις πολυπληθείς και μεγαλεπήβολες επιτροπές του. Έχει βάλει τους λακέδες του να καλοπιάνουν και να τραπεζώνουν πολλούς από τους ανθρώπους μου. Με ένα μουλωχτό τρόπο πλησιάζουν κάποιον από τους υπαρχηγούς μου, σπάνε την αφοσίωσή του, τον ντύνουν με τις τεράστιες εξουσίες και την εκτυφλωτική δόξα του Λευκού Οίκου και τον διορίζουν σε μια θέση στο κεντρικό κράτος ώστε υπό αυτές τις συνθήκες πλέον, να είναι πρώτα και κύρια αφοσιωμένος στον Πρόεδρο και μόνον δευτερευόντως και παρεμπιπτόντως στο εργατικό κίνημα από το οποίο προήλθε».
Έτσι ο Ρούζβελτ βρήκε –δυστυχώς– άξιους συνεργάτες ακόμη και στις πιο μαχητικές ομοσπονδίες που είχαν σχηματιστεί όπως η CIO. Οι νέοι γραφειοκράτες την ίδια στιγμή που μάχονταν για τα εργατικά δίκαια, προετοίμαζαν την υπαγωγή του κινήματος στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και ειδικά στο Δημοκρατικό Κόμμα.
ΚόμμαΌμως αυτά τα συνδικαλιστικά στελέχη βρίσκονταν πολύ συχνά μακριά από τις διαθέσεις της βάσης.Γιατί οι αγωνιστές της τελευταίας δεν αισθάνονταν κανένα δεσμό με τους Δημοκρατικούς, και πολύ περισσότερο με τον ίδιο τον Ρούζβελτ. Η αυτοπεποίθηση που δημιουργούσαν οι αγώνες και οι νίκες της εργατικής τάξης οδήγησαν σε όλο και περισσότερες εκκλήσεις για δημιουργία ενός ανεξάρτητου εργατικού κόμματος που θα ξέκοβε τους δεσμούς και με τα δύο μεγάλα κόμματα των καπιταλιστών. Η αναγκαιότητα για ένα εργατικό κόμμα πήγαζε εξάλλου από την άμεση εμπειρία των αγωνιστών: Μόνον το 1935 οι απεργοί ήρθαν αντιμέτωποι με τις πολιτοφυλακές σε 20 πολιτείες, οι περισσότερες από τις οποίες είχαν Δημοκρατικούς κυβερνήτες. Έτσι, οι προσπάθειες δημιουργίας ανεξάρτητου εργατικού κόμματος είχαν επιτυχία στην Ουάσιγκτον και το Όρεγκον όπου η Συνεργατική Ομοσπονδία εξέλεξε μέλη στην τοπική βουλή αλλά και στη Γερουσία. Στη Μινεσότα το Αγροτοεργατικό Κόμμα πήρε την τοπική κυβέρνηση, ενώ κέρδισε και πέντε θέσεις στην ομοσπονδιακή Βουλή. Αντίστοιχες επιτυχίες είχε το Προοδευτικό Κόμμα στο Ουισκόνσιν. Το 21% του συνόλου των ερωτηθέντων σε δημοσκόπηση του 1937 υποστήριξαν ότι έπρεπε να φτιαχτεί επιτέλους ένα μεγάλο εργατικό κόμμα.

Όμως αυτό το αίσθημα απειλούσε άμεσα το σχέδιο του Ρούζβελτ για ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στη «συμμαχία» του Νιου Ντιλ. Δυστυχώς οι ηγέτες της CIO, ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Λιούις, έκαναν τα πάντα για να σαμποτάρουν την προοπτική του Εργατικού Κόμματος και να βοηθήσουν την άρχουσα τάξη. Όταν για παράδειγμα το 1936 η καινούργια και μαχητική ομοσπονδία των εργαζομένων στην αυτοκινητοβιομηχανία (UAW) ψήφισε υπέρ της δημιουργίας εργατοαγροτικού κόμματος σε πανεθνική βάση, οι ηγέτες της CIO απείλησαν ότι θα απέσυραν τη χρηματοδότηση για την εξάπλωση του σωματείου και στην υπόλοιπη αυτοκινητοβιομηχανία, αν η UAW δεν ανακαλούσε την απόφαση των μελών της και αν δεν υποστήριζε στις εκλογές τον Ρούζβλετ. Η UAW τελικά ενέδωσε και υποστήριξε τον Ρούζβελτ. Από τότε το εργατικό κίνημα πέρασε στον έλεγχο του Δημοκρατικού Κόμματος.

Το Νιου Ντιλ δεν έφτασε σε καμία περίπτωση τα επίπεδα του κράτους πρόνοιας που πέτυχε η εργατική τάξη στην Ευρώπη. Οι Αμερικανοί εργάτες πλήρωναν πολύ μεγαλύτερα ποσά απ’ ό,τι τα αφεντικά προκειμένου να διατηρηθούν οι κοινωνικές δαπάνες. Επίσης το εργατικό κίνημα έμεινε στα μισά του δρόμου αφού δεν μπόρεσε να φτιάξει το δικό του κόμμα, αλλά και να οργανώσει τους εργάτες στο νότο και στη δύση. Ωστόσο όλα όσα κέρδισε τότε, τα κέρδισε με τους αγώνες του και παρά τις προδοσίες των ηγεσιών του. Χωρίς αυτούς τους αγώνες κανείς δεν θα θυμόταν σήμερα με τόση νοσταλγία το Νιου Ντιλ. Και κανείς δεν θα πρότεινε, όπως κάνουν πολλοί πια, μια επανάληψή του από τον Ομπάμα.

Πέτρος Τσάγκαρης


Kyriakatiko Sxoleio Metanastwn

Kινητοποιήσεις διαμαρτυρίας για την επίσκεψη του εγκληματία πρωθυπουργού του Ισραήλ Νετανιάχου

Έξω ο σφαγέας Νετανιάχου από την Ελλάδα


Η επίσημη επίσκεψη του εγκληματία πρωθυπουργού του Ισραήλ Νετανιάχου στην Ελλάδα την ερχόμενη Δευτέρα 16/8, αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους για το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Πριν ακόμα προλάβει να στεγνώσει το αίμα των ακτιβιστών του «Στόλου της Ελευθερίας» που δολοφονήθηκαν από το ισραηλινό στρατό κατοχής, η κυβέρνηση Παπανδρέου προχωράει στην αναβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ. Σε μια στιγμή που το Ισραήλ βρίσκεται πιο έκθετο από ποτέ στη διεθνή σκηνή, η Ελλάδα γίνεται η εξαίρεση: η ανταλλαγή επίσημων επισκέψεων των δύο πρωθυπουργών μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική χειρονομία στήριξης στο σιωνιστικό ισραηλινό κράτος.

Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση δίνει το πράσινο φως στο Ισραήλ να συνεχίσει τις καθημερινές δολοφονίες Παλαιστινίων, τον απάνθρωπο στραγγαλισμό της Γάζας, τον εποικισμό της Δυτικής Όχθης και της Ιερουσαλήμ, τα βασανιστήρια και τις φυλακίσεις χιλιάδων Παλαιστινίων, την κατοχή εδαφών της Συρίας και του Λιβάνου. Και ταυτόχρονα, με την αναβαθμισμένη ελληνο-ισραηλινή στρατιωτική συνεργασία και το νέο δόγμα στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ, η κυβέρνηση βάζει για πρώτη φορά την Ελλάδα στο κάδρο του διαρκούς πολέμου της Μέσης Ανατολής, με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Καλούμε όλες τις συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, όλο τον ελληνικό λαό, να αντισταθούν στηρίζοντας έμπρακτα τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας.

Έξω ο σφαγέας Νετανιάχου

Να διακοπούν οι σχέσεις με το Ισραηλινό Απαρτχάιντ

Να αρθεί ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας

Αλληλεγγύη στην αντίσταση του Παλαιστινιακού Λαού

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 16/8, 6.30 μ.μ.

ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (έναντι Βουλής)

Πρωτοβουλία Συλλογικοτήτων ενάντια στην επίσκεψη Νετανιάχου

13 Αυγούστου 2010

Το πρώτο ΕλληνοΤουρκικό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ - ένας κινηματογραφικός διάλογος δύο γειτόνων!

Το THESS INTERNATIONAL SHORT FILM και το Τουρκικό Πανεπιστήμιο ANADOLU UNIVERSITY οργανώνουν το πρώτο κινηματογραφικό φεστιβάλ μικρού μήκους ταινιών για Ελληνες και Τούρκους δημιουργούς : DIALOG - a Greek-Turkish Short Film Festival

Η ομορφιά και η τεράστια σημασία των ταινιών μικρού μήκους είναι με το παραπάνω αναγνωρισμένη σε όλον το πλανήτη και ο στόχος τού φεστιβάλ δεν είναι μόνο να προωθήσει την τέχνη τού σινεμά και τούς νέους δημιουργούς , αλλά και να είναι μιά πολιτιστική γέφυρα αναγνωρίζοντας και τιμώντας την τέχνη τού σινεμά στις δύο γείτονες χώρες μας.

Η παγκοσμίως γνωστή εξαιρετική σχολή κινηματογράφου τού ANADOLU UNIVERSITY, από το 1973 και με πολλούς Ευρωπαίους φοιτητές, οργανώνει κάθε Μάιο ένα μεγάλο διεθνές φεστιβάλ τα τελευταία 12 χρόνια και είναι η πρώτη φορά που θα οργανώσει μαζί με THESS INTERNATIONAL SHORT FILM FESTIVAL ένα μικρού μήκους φεστιβάλ. Ο στόχος και τών δυό μας είναι να προβάλλουμε ότι καλύτερο έχουν και δύο χώρες μας. Ενας κινηματογραφικός πολιτιστικός ΔΙΑΛΟΓΟΣ μεταξύ δύο γειτόνων.

Το φεστιβάλ θα διεξαχθεί πρώτα στο πανεπιστήμιο ANADOLU στο Εσκισεχίρ στις 3,4 & 5 Νοεμβρίου και θα επαναληφθεί στην Θεσσαλονίκη στις αρχές τού Δεκέμβρη. Σύντομα λεπτομέρεις, αίτηση συμμετοχής και η ιστοσελίδα τού φεστιβάλ.

Οι ταινίες θα πρέπει να είναι "μυθοπλασίας" μέχρι 30' με έμφαση στο σενάριο, αλλά και εξαιρετικές ταινίες ντοκυμαντέρ ή animation είναι ευπρόσδεκτες, με προθεσμία υποβολής την 30 Σεπτέμβρη 2010

Ετοιμαστείτε λοιπόν, γράψτε μας αν θέλετε και άλλες λεπτομέρειες, γιά να προβάλλουμε το καλύτερο ελληνικό & τουρκικό σινεμά σε μικρού μήκους ταινίες..

Γιάννης Ζαχόπουλος
THESS SHORT FILM FESTIVAL thessfest@gmail.com & azacinema@gmail.com

Prof. Nezih Orhon
ANADOLU UNIVERSITY enorhon@anadolu.edu.tr


DIALOG
the first GREEK-TURKISH SHORT FILM FESTIVAL

THESS INTERNATIONAL SHORT FILM FESTIVAL and the Cinema & Television Dept. of ANADOLU UNIVERSITY in Turkey are co-organizing the first GREEK-TURKISH SHORT FILM FESTIVAL .

The beauty AND the importance of short-films is more than accepted world-wide, and the purpose of this festival is not only to promote the art of cinema and young directors, but as well our desire to create cultural bridges through cinema and increase awareness of the cinematic art in our neighbor countries.

ANADOLU University has an excellent cinema department since 1973 and also organizes a major international film festival for the last 12 years in Eskisehir.
THESS SHORT FILM FESTIVAL ( TISFF ) has created a reputation for quality cinema with its first 3 festivals, so you can be assured our common efforts will be on screening the best short-film cinema from both countries.

The first festival will take place in Eskisehir, Turkey in early November and repeated in Thessaloniki in early December 2010 .

More details, festival site & entry forms will be soon available.

Films should be “fiction” max 30min, shot in any medium (submit on dvd)
Special emphasis will be on the scenario, while animation and documentaries of exceptional quality will certainly be considered.
So, all of you Greek & Turkish directors get ready…we want to show your best to the whole world…

Prof. Nezih Orhon , Anadolu University mail : enorhon@anadolu.edu.tr
Yiannis Zachopoulos , TISFF thessfest@gmail.com & azacinema@gmail.com

The Free State Project


The Free State Project is an agreement among 20,000 pro-liberty activists to move to New Hampshire, where they will exert the fullest practical effort toward the creation of a society in which the maximum role of government is the protection of life, liberty, and property. The success of the Project would likely entail reductions in taxation and regulation, reforms at all levels of government, to expand individual rights and free markets, and a restoration of constitutional federalism, demonstrating the benefits of liberty to the rest of the nation and the world.

New Hampshire, The Free State

Upon reaching 5,000 commitments, the Free State Project conducted a vote to select the destination state from a field of ten candidates. On October 1, 2003 we announced that our participants had chosen New Hampshire as the future Free State. New Hampshire’s small population factored heavily in the selection process. Our research showed that 20,000 activists can heavily influence states, like New Hampshire, with populations of less than 1.5 million and our early movers report that even a few hundred can make a significant difference. With its existing distaste for big government and a welcoming attitude for the Free State Project’s goals, New Hampshire is an attractive destination. Migrating FSP participants will find a state consistently rated the safest and most livable in the United States.

If you are interested in visiting New Hampshire and seeing the Free State Project community, we would be glad to show you around. Simply let us know through our Visit NH page and we'll get in touch with you.

New Hampshire’s State Motto: "Live Free or Die".

Get involved...

Join the Free State Project and work on a New Strategy for Freedom. To participate in this growing movement, please read the Participation Guidelines, sign your Statement of Intent, and mail it to the address shown. Signing the Statement of Intent signals your commitment to move to the chosen Free State, New Hampshire. The move will take place within 5 years of obtaining 20,000 members. The Free State Project does not require dues for membership. It does not dictate where participants are to live in New Hampshire. It does not operate businesses or sell real estate. You can also sign up directly on our website. Help spread the word. The Free State Project operates solely on the generosity of its community members. We advertise in national publications and online venues such as Reason Magazine, Cannabis Culture, Liberty and the LP News. We will also run limited newspaper, radio and television spots in selected areas. If you are interested in helping the Free State Project publicize its missions, please visit our Volunteer Center, or call us toll-free at 888-377-2515.

The Free State Project is NOT a political action organization. It is not tied to any political party. It does not run candidates for election, and it does not financially support or endorse candidates. It neither opposes nor endorses legislation.

www.freestateproject.org -- info@freestateproject.org

12 Αυγούστου 2010

Εκμετάλλευση των εργαζομένων στη Deltapost Πάτρας

Στη Deltapost Πάτρας (κέντρο διανομής φυλλαδίων) οι εργαζόμενοι/-ες δουλέυουν για 4e την ώρα χωρίς, φυσικά, ένσημα και σύμβαση. Επίσης, όταν καθυστερούν τα αφεντικά να ξεκινήσουν τη διανομή, οι εργαζόμενοι/-ες δεν πληρώνονται, παρόλο που βρίσκονται στο χώρο εργασίας και φυσικά δεν ευθύνονται για τις καθυστερήσεις των αφεντικών. Αυτές μπορεί να ναι ως και μια ώρα και καλούνται οι εργαζόμενοι/-ες να πληρώσουν τις "νεκρές" ώρες των αφεντικών. Γεγονός, βέβαια, όχι πρωτάκουστο ειδικά σε τέτοιους κλάδους εργασίας...
Πέρα από αυτό, οι εργαζόμενοι/-ες καλούνται να πληρώσουν ως τιμωρία 150e από την τσέπη τους κάθε φορά που κάποιος/-α τους κλέβει το καρότσι φυλλαδίων της εταιρίας εν ώρα εργασίας, το οποίο υποχρεωτικά τους παρέχουν. Αυτό γίνεται υπό μορφή κράτησης του μισθού τους, οπότε δε μπορούν να το αποφύγουν. (τελευταίο περιστατικό ήταν μες τον Ιούλιο)
Και το καλύτερο; Τον προηγούμενο μήνα έβγαλε το γραφείο διαφημιστικά μπλουζάκια και καπελάκια Deltapost, τα οποία υποχρέωσε τους/τις εργαζόμενους/-ες να τα φοράνε κατά τη διανομή, αφαιρόντας υποχρεωτικά 6e από το μισθό του/της κάθε εργαζόμενου/-ης, χρεώνοντας, δηλαδή τους/τις εργαζόμενους/-ες για τη διαφήμιση της εταιρίας. Ενώ, για την τσάντα Deltapost η ταρίφα είναι 10e!!!!(αυτή προαιρετικά όμως!!!)
Ένα ακόμα δείγμα τρελής εκμετάλλευσης των εργαζομένων...
Φυσικά το αφεντικό εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι/-ες, που είναι κυρίως μετανάστες/-στριες και φοιτητές/-τριες, φοβούνται μη βρεθούν ξαφνικά χωρίς δουλειά, μιας και ήδη έχουν αρχίσει να κλείνουν τέτοια γραφεία στην Πάτρα και να αυξάνονται οι απολύσεις σε όλους τους εργασιακούς τομείς με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης.
Άλλωστε δουλεύουν μαύρα, γεγονός που σημαίνει ότι πολύ εύκολα μπορεί να τους απολύσει.

Όλες/-οι οι εργαζόμενες/-οι χρειάζονται την αλληλεγγύη μας...

Ο.... αόρατος ελληνικός καπιταλισμός

Πώς το σύστημα, με την ευγενική χορηγεία και της Αριστεράς, έχει μετατρέψει έναν δυναμικό καπιταλισμό σε …αόρατο!

Σ’ ένα κόσμο που το 2009 είχε πληθυσμό 6.768.167.712 κατοίκους, η Ελλάδα των 11.260.000 κατοίκων αποτελούσε το 0,166% του πλανήτη. Ωστόσο, ο ελληνικός καπιταλισμός κατέχει την 22η θέση στον κόσμο στη λίστα των πιο πλούσιων χωρών.
Ας δούμε πώς εξειδικεύεται αυτό σε μερικά βασικά χαρακτηριστικά του, που αποτελούν τους πυλώνες της δυναμικής του:


1. Μέχρι το 2009 ήταν πρώτος στον παγκόσμιο εμπορικό στόλο. Το 2010 έγινε δεύτερος, κατέχοντας το 14,8% του συνόλου της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Ο ελληνικόκτητος εμπορικός στόλος αποτελείται από 2.974 πλοία συνολικής χωρητικότητας 175.540.000 τόνων. Όμως, αν συνυπολογιστεί ότι ελέγχουν και το στόλο άλλων, μικρότερων πλοικτητών, φτάνουμε στο 20% περίπου του παγκόσμιου στόλου! Ο υπό ελληνική σημαία στόλος είναι πέμπτη δύναμη στον κόσμο (αυτό σημαίνει ότι πολλά ελληνόκτητα πλοία ταξιδεύουον με ξένη σημαία – τους συμφέρει καλύτερα) και πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέχοντας το 39,7% του συνόλου.

Μέχρι το τέλος του 2009 οι Έλληνες εφοπλιστές (μια συμπαγής ομάδα περίπου 400 πλοιοκτητών) είχαν παραγγείλει τη ναυπήγηση 748 νέων πλοίων, χωρητικότητας 64,9 εκατ. τόνων, κυρίως στα ναυπηγεία της Νότιας Κορέας και της Κίνας.
Οι εγκατεστημένες στην Ελλάδα περίπου 1.300 ναυτικές επιχειρήσεις απασχολούν πάνω από 12.000 υπαλλήλους. Το ξένο συνάλλαγμα από ναυτιλιακές υπηρεσίες το 2009 ήταν 13,552 δισ. ευρώ, έναντι 19,188 δισ. ευρώ το 2008 – η πτώση οφείλεται σε μείωση του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου και σε μεγάλη πτώση των τιμών των ναύλων. Το συνάλλαγμα αυτό αντιστοιχεί στο 5,6% του ΑΕΠ!

Οι Έλληνες εφοπλιστές συνήθως αποφεύγουν τη δημοσιότητα – εξάλλου δεν υποχρεούνται καν να δημοσιεύουν ισολογισμούς, ενώ έχουν 57 φοροαπαλλαγές και η συνειοσφορά τους στη φορολογία είναι μικρότερη και από των μεταναστών! Όμως, είναι επιχειρηματικά παρόντος, με εμφανή τη συμμετοχή τους σε τουριστικές εγκαταστάσεις, ναυτικές συγκοινωνίες εσωτερικού και εξωτερικού, αεροπορία, τράπεζες και άλλους τομείς όπου η συμμετοχή τους είναι λιγότερο -ή και καθόλου- γνωστή.

2. Έχει ένα δυναμικά αναπτυσσόμενο και επεκτατικό στο εξωτερικό τραπεζικό τομέα: Οι ελληνικές τράπεζες, από τη στιγμή που άνοιξαν τα βόρεια σύνορα το 1989-1990 με τη διάλυση των Ανατολικιών καθεστώτων, προχώρησαν αμέσως “στους δρόμους τους παλιούς”, όπως τότε γράφαμε. Αυτή την περίπου εικοσαετία μέχρι σήμερα, η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια και τις Ανατολικές χώρες όχι μόνο ήταν καλπάζουσα αλλά μάλλον και πρωτοφανής στην ταχύτητά της. Σήμερα, στα μέσα του 2010, λειτουργούν περίπου 3.500 υποκαταστήματα των ελληνικών τραπεζών σ’ αυτές τις χώρες – χωρίς να λογαριάζουμε και την επέκταση των μεγάλων κυπριακών τραπεζών στις ίδιες περιοχές. Ταχύτατη είναι επίσης η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Να σημειώσουμε επίσης ότι στην αρχή αυτής της περιόδου οι ελληνικές τράπεζες αποσύρθηκαν τελείως από τις δυτικές αγορές, πουλώντας τα καταστήματα νπου είχαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ρίχνοντας το βάρος τους σε πιο παρθένες αγορές.

Τα καθαρά κέρδη των ελληνικών τραπεζών από τα υποκαταστήματά τους στο εξωτερικό ήταν μεγάλα. Για την Εθνική, το 45% του συνόλου των κερδών της οφείλεται στα κέρδη από τα καταστήματά της στην Τουρκία. Για την Alpha Bank ήταν το 24% του συνόλου των κερδών της. Για την EFG Eurobank το …%, για την EGNATIA το 33% και για την Πειραιώς το 41%. Σημειώνουμε ότι στην τραπεζική κρίση βπου ξέσπασε από το 2008 στις ΗΠΑ και την Ευρώπη δεν σημειώθηκε ούτε μία χρεοκοπία ελληνικής τράπεζας – έστω και μικρής. Φυσικά στηρίχτηκαν από το Δημόσιο με 28 δισ. ευρώ και τελευταία με άλλα 10 δισ. ευρώ από το “πακέτο” του Μνημονίου, αλλά στις ΗΠΑ και σε ευρωπαϊκές χώρες είχαμε χρεοκοπίες τραπεζών παρά τη στήριξη του τραπεζικού τομέα.

3. Έχει χιλιάδες επιχειρήσεις με παρουσία στις Βαλκανικές χώρες, την Ανατολική Ευρώπη, τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Τουρκία, την Αίγυπτο κ.λπ.
Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσες – ίσως χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν εγκατασταθεί σ’ αυτές τις χώρες και τις εκμεταλλεύονται, επωφελούμενες από τα χαμηλά μεροκάματα, την απουσία ισχυρών συνδικάτων, την απουσία πλαισίων προστασίας της εργασίας, την απουσία περιβαλλοντικών δεσμεύσεων για την επιχειρηματική δραστηριότητα, τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος που ευνοεί την εξαγορά κυβερνητικών αξιωματούχων κ.λπ. κ.λπ. Ανάμεσα σ’ αυτές τις χιλιάδες επιχειρήσεις είναι και πολλές που έκλεισαν τα εργοστάσιά τους στην Ελλάδα και μετεγκαταστάθηκαν σ’ αυτές τις χώρες. Πολλές από αυτές είχαν πάρει στο μεταξύ κρατικές επιδοτήσεις με βάση τον αναπτυξιακό νόμο…

Να σημειώσουμε ότι ένα σημαντικό μέρος αποτελούν 480 ελληνικές επιχειρήσςεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, με εργοστάσια, εμπορικές και παντός άλλου τύπου αντιπροσωπείες, συνεργαζόμενες πολλές φορές με Τούρκους επιχειρηματίες. Το σύνολο των ελληνικών επενδύσεων στην Τουρκία είναι περίπου 6 δισ. δολάρια. Η σημαντικότερη απ’ αυτές ήταν η εξαγορά της τουρκικής τράπεζας FINANS BANK από την Εθνική το 2009 με 4,5 δισ. δολάρια. Ειδικά το 2009, έτος οικονομικής κρίσης για την Ελλάδα, επενδύθηκαν στην Τουρκία από Έλληνες καπιταλιστές 780 εκατ. δολάρια. Για να κάνουμε τις συγκρίσεις, ο τουρκικές επενδύσεις στην Ελλάδα αντιπροσωπεύονται από 10 επιχειρήσεις με συνολική επένδυση 30 εκατ. ευρώ. Και παρ’ όλα αυτά ήταν αρκετό να έρθει πρόσφατα ο Ερνογάν στην Ελλάδα με πολυμελή αντιπροσωπεία Τούρκων επισειρηυματιών για ν’ αρχίσει το κλαψούρισμα όιτι οι Τούρκοι θα “καταλάβουν οικονομικά” την Ελλάδα…

Ο ιδιωτικός τομέας

Ας μπούμε όμως βαθύτερα στο αρχιπέλαγος του σύγχρονου ελληνικού καπιταλισμού, εξετάζοντας τον ελληνικό ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα.

. Κατασκευαστικές εταιρείες: Ένας ισχυρός και σύγχρονος καπιταλιστικός κλάδος, που δραστηριοποιείται επίσης με επιτυχία και στο εξωτερικό. Ελληνικές κατασκευαστικές κατασκευάζουν από διυλιστήρια στη Σ. Αραβία, αυτοκινητόδρομους στην Πολωνία, οικιστικά συγκροτήματα στη Ρωσία, κάθε λογής δημόσια και ιδιωτικά έργα σε όλη την έκταση των Βαλκανίων.

. Ελληνικές πολυεθνικές: Ναι, από την Ελλάδα ενεργούν ή είναι εγκατεστημένες 216 ελληνικές πολυεθνικές! Ο κατάλογος που δίνει η “Ναυτεμπορική” δεν είναι ακόμη ολοκληρωμένος – υπάρχουν και άλλες. Αυτές όλες ενεργούν σε όλο τον κόσμο με έδρα την Ελλάδα. Να σημειώσουμε ότι σ’ αυτές δεν περιλαμβάνονται τραπεζικές και ναυτιλιακές εταιορείες.

. Υπεράκτιες (off shore) εταιρείες: Υπερχώριες τις αποκαλούν μερικοί και είναι εκατοντάδες. Ένας ολόκληρος ανεξέλεγκτος κόσμος επιχειρήσεων, όπως φάνηκε από τα σκάνδαλα της τελευταίας περιόδου. Δρουν ασύδοτα, με την ανοχή ή και κάλυψη των κυβερνήσεων και του καθεστώτος, προστατεύοντας τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τη φορολόγηση, ξεπλένοντας “βρόμικο” χρήμα από τομείς μαφιόζικης καπιταλιστικής δραστηριότητας (ναρκωτικά, όπλα, trafficing κ.λπ.). Ένας μισθωτός που κάνει μια φορολογική παρατυπία ή ένας μικρομαγαζάτορας που δεν έχει τακτοποιημένα χαρτιά μπορούν να οδηγηθούν στη φυλακή ή στη χρεοκοπία, αλλά για τις αποδεδειγμένα πέραν των νόμων δραστηριότητες των πολυεθνικών υπάρχει ασυλία.

. Μερικά χτυπητά παραδείγματα ελληνικών επιχειρήσεων μεγάλης εμβέλειας: Στην Ελλάδα εδρεύει η INTRALOT, δεύτερη εταιρεία στον κόσμο στον τομέα τυχερών παιχνιδιών. Όλα της τα τερματικά και άλλα μηχανήματα, αλλά και το λογισμικό, είναι ελληνικής τεχνολογίας και παράγονται από την INTRACOM των 2.500 εργαζομένων. Η 3Ε COCA COLA είναι η δεύτερη σε κύκλό εργασιών μετά την πρώτη στις ΗΠΑ. Ελληνικής ιδιοκτησίας και με εργαστάσια σε πάνω από 30 χώρες, με πάνω από 30 εταιρεόιες σε χώρες με συνολικό πληθυσμό περίπου 500 εκατ. ανθρώπων. Οι ελληνικές χαλυβουργίες παράγουν πάνω από 2,5 εκατ. τόνους χάλυβα το χρόνο, καλύπτοντας τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς αλλά και εξάγοντας στο εξωτερικό. Αναφέρουμε το συγκρότημα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ με 90 εταιρείες σε πολλές χώρες. Η τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ βρίσκεται σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ, παράγοντας τσιμέντο από 7 εργαστάσια. Αλλά και επιειρήσεις με ισχυρή μετοχική συμμετοχή του Δημοσίου δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες και κατέχουν δεκάδες άλλες επιχειρήσεις. Αναφέρουμε τον ΟΤΕ (κατέχει πολλές εταιρείες τηλεπικοινωνιών – τηλεφωνίας σε όλα τα Βαλκάνια), τα ΕΛΠΕ κ.λπ. Πρέπει να υπογραμμίσουμε τη σημασία του ενεργειακού κλάδου, με την παρουσία της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ κ.λπ., αλλά και με τη συμμετοχή σε σημαντικά ενεργειακά δίκτυα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Καπιταλιστική “εποποιία”

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και με άλλα σοβαρά μεγέθη στη βιομηχανία, το εμπόριο, την τεχνογνωσία, τον τουρισμό κ.λπ. Αλλά όσα αναφέραμε δειγματοληπτικά αρκούν για να δώσουν μια πρώτη εικόνα για το δυναμισμό του ελληνικού καπιταλισμού, ιδιωτικού και δημόσιου. Δεν τα νααφέρουμε προφανώς για να δοξάσουμε τον ελληνικό καπιταλισμό, αλλά για να πούμε ότι η ελληνική εργατική τάξη αλλά ακόμη περισσότερο οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει ποτέ το μερίδιο που δικαιούνται από την ανάπτυξη του ελληνικού καπιταλισμού. Μέχρι και το 2008 και για 14 συνεχόμενα χρόνια η αύξηση του ελληνικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) ήταν από 3 έως 5,6% σε ετήσια βάση. Από τους ταχύτερους και διαρκέστερους ρυθμοιύς ανάπτυξης στον κόσμο. Μια πραγματική εποποιία για τον νελληγνικό καπιταλισμό, μια εποποιία κερδών και επέκτασης. Ωστόσο, οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι εργαζόμενοι μετανάστες δεν πήραν παρά ψίχουλσα από αυτή την ανάπτυξη, ενώ η φτώχεια σταθεροποιήθηκε στο 20% και πάνω και ο επίσημος δείκτης της ανεργίας (που κρύβει μεγάλο μέρος της πραγματικής ανεργίας) παρέμεινε κοντά στο 10%.
Ένας …αόρατος καπιταλισμός

Ο ελληνικός καπιταλισμός έχει καταφέρει να είναι σχεδόν …αόρατος. Σαν να μην υπάρχει! Για τα δύο μεγάλα κόμματα και το ΛΑΟΣ εξηγείται γιατί τον καλύπτουν: η …εξαφάνιση του ελληνικού καπιταλισμού βολεύει τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, τη συνέχιση της άδικης αναδιανομής του πλούτου. Όμως πώς να εξηγήσει κανείς ότι και τα αριστρερά κόμματα διστάζουν να μιλήσουν για τον ελληνικό καπιταλισμό, να αποκαλύψουν τις διαστάσεις του και τη δυναμική του; Τα πάντα συζητιούνται σ’ αυτή τη χώρα, αλλά οι λέξεις ελληνικός καπιταλισμός και πολύ περισσότερο η αποκάλυψη και αποτύπωση της πραγματικότητάς του είναι πράγματα που σπανίως θα συναντήσει κανείς ακόμη και στις δημόσιες τοποθετήσεις της Αριστεράς. Συνήθως μιλάνε με άλλες εκφράσεις, όπως “οι 200 οικογένειες”, “η ολιγαρχία”, “η πλουτοκρατία” κ.λπ. Μάλιστα, εφευρίσκουν διάφορα επίθετα για να τον χαρακτηρίσουν: καθυστερημένος, εξαρτημένος, μεταπρατικός κ.λπ. είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που έχει εφεύρει η Αριστερά για να …συσκοτίσει την πραγματικότητα ενός από τους πιο δραστήριους, σύγχρονους αλλά και σκληρούς καπιταλισμούς του κόσμου. Με αυτό τον τρόπο, ο ελληνικός καπιταλισμός, εκτός από τις μεγάλες οικονομικές του επιτυχίες, έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα αδιαπέραστο σχεδόν προπέτασμα καπνού που τον καλύπτει. Το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής διανόησης και μάλιστα της Αριστερής έχει αποδεχτεί τη θεωρία της “Ψωροκώσταινας”. Με μια τέτοια κακομοίρικη ανατομία του ελληνικού καπιταλισμού, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου καταφέρνουν να πείθουν την ελληνική εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό ότι δεν πρέπει να έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις από έναν καθυστερημένο και εξαρτημένο καπιταλισμό. Αντί να διεκδικούν απ’ αυτόν δικαιώματα, καλά θα κάνουν να αγωνιστούν εναντίον των ξένων “αφεντικών” του ελληνικού καπιυταλισμού, που δεν τον αφήνουν να προοδεύσει και να ανοίξει τα φτερά του… Όλο αυτό βέβαια επιτρέπει επίσης σε μια αριστερούτσικη ελίτ να συμπαρίσταται ή και να εντάσσεται στην “καλή κοινωνία”, διεκδικώντας και κατέχοντας ρόλους στην καλλιτεχνία , τη μουσική, το θέατρο, τη λογοτεχνία και άλλους τομείς και εκδηλώσεις, που φτιασιδώνουν με άλλοθι “προοδευτικότητας” και “ελευθερίας” τον ελληνικό καπιταλισμό. Ποιος διακινδυνεύει αυτά τα προνόμια και τους ρόλους με το να τα βάλει ευθέως με τον ελληνικό καπιταλισμό; Γι’ αυτό, το να κιλάς ευθέως γι’ αυτόν είναι γραφικότητα, είναι tres banal…

Φυσικά, στην προέκταση μιας τέτοιας στάσης έρχεται και η συνεχής αναζήτηση για τη συμμετοχή στη διακυβέρνηση, με προγράμματα “εξυγίανσης” της ελληνικής οικονομίας, η οποία βρίσκεται όχι από το 2008 αλλά …γενικώς σε διαρκή κρίση. Βέβαια ο ελληνικός καπιταλισμός δεν έχει ανοιχτά αυτιά για να ακούσει τέτοιες προτάσεις για συμμετοχή στη διακυβέρνηση. Δεν θέλουν καμιά Αριστερά. Καλό είναι να στέκεται στο περιθώριο, πολλές φορές και σαν μια σεβαστή γραφικότητα. Μόνο σε επικίνδυνες για το καθεστώς στιγμές καλείται να βοηθήσει να ξεπεραστεί η κρίση του. Όπως ήταν η “οικουμενική” κυβέρνηση του 1989, με τη συμμετοχή και των δύο μεγάλων κομμάτων της Αριστεράς. Για λίγο, μέχρι να περάσει η άμεση κρίση, κι ύστερα ξανά από την αρχή.

Τελικά, η σε μεγάλο βαθμό ενσωμάτωση της αριστερής διανόησης, ο κυβερνητισμός στην Αριστερά, η έλλειψη ταξικής προσέγγισης κ.λπ. έχουν ευθεία σχέση με την άρνηση της Αριστεράς να αναγνωρίσει τον αντίπαλό της, τον ελληνικό καπιταλισμό, και να τον στοχοποιήσει χωρίς περιστροφές. Γιατί αν κάνεις κάτι τέτοιο, οι συνέπειες είναι προφανείς: δεν μπορείς να συναγελάζεσαι με την “καλή κοινωνία”, δεν μπορείς να είσαι “χρήσιμος” στη “διακυβέρνηση του τόπου”, δεν είσαι αξοσέβαστο μέλος του επίσημου πολιτικού συτήματος, δεν έχεις ασυλία από τον ελληνικό καπιταλισμό, τους μηχανισμούς του και τα κόμματά του.

Σημείωση: Το κείμενο αυτό συνειδητά δεν ασχολήθηκε με την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Όχι γιατί αυτή δεν υπάρχει, αλλά γιατί πρέπει πρέπει πρώτα να ξέρουμε τι είναι αυτό που είναι σε κρίση.


Πηγή: http://aformi.wordpress.com/ , http://www.kokkino.org/

το κείμενο τροφή για ιδεολογική αναζήτηση μπήκε με πρωτοβουλία no_longer_safe παρά τις επί μέρους ενστάσεις του με ορισμένα από αυτά που αναγράφονται


Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

Αρχειο αναρτησεων

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...