30 Σεπτεμβρίου 2009

Κατάλυση του Συντάγματος με γνωμοδοτήσεις



Η γνωμοδότηση της Αρχής Προσωπικών Δεδομένων που περιορίζει την αρμοδιότητα του εισαγγελέα να διατάσσει τους δημοσίους υπαλλήλους να χορηγούν αντίγραφα δημοσίων εγγράφων και η γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την έλλειψη απορρήτου στο Διαδίκτυο επιβάλλουν την απάντηση του νομοθέτη.

http://elawyer.blogspot.com/


ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ-ΣΥΝΑΥΛΙΑ. Πάτρα 2/10



ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ (ANTIFASCIST ATTITUDE)- ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΧΙΠ-ΧΟΠ ΨΥΧΟΔΡΑΜΑ 07




Ελλάδα–Σερβία συμμαχία σε Εθνικισμό και Ομοφοβία


Την Κυριακή, 20 Σεπτέμβρη του 2009, ήταν προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί στην κεντρική πλατεία της πόλης του Βελιγραδίου, πορεία υπερηφάνειας των λεσβιών, γκέι, αμφί και τρανς ανδρών και γυναικών (lgbt pride). Μία ημέρα πριν, το πρωί του Σαββάτου, η οργανωτική επιτροπή του pride έλαβε σημείωμα του πρωθυπουργού σύμφωνα με το οποίο απαγορεύονταν η διεξαγωγή της συγκέντρωσης «για λόγους ασφαλείας». Οι σερβικές αρχές αρνήθηκαν να εγγυηθούν την ασφάλεια των διαδηλωτών και να περιορίσουν φασιστικές ομάδες που σκοπό είχαν να εναντιωθούν στην διοργάνωση με προγραμματισμένη αντι-συγκέντρωση. Η αστυνομία δήλωσε αδυναμία να προστατεύσει τη διαδήλωση της lgbt και queer κοινότητας και ανακάλεσε την άδεια διεξαγωγής της.

Τον τελευταίο μήνα, και ενώ πλησίαζε η μέρα του pride, τα σερβικά μέσα μαζικής ενημέρωσης έδιναν καθημερινά το βήμα σε εκπροσώπους ακροδεξιών ομάδων, οι οποίοι αναπαρήγαγαν την ιδεολογία του μίσους απειλώντας τους lgbt και queer ακτιβιστές και τους συμμάχους τους. Οι δρόμοι της πόλης είχαν γεμίσει εθνικιστικά και ομοφοβικά συνθήματα και ομάδες φασιστών απειλούσαν, τρομοκρατούσαν και επιτίθονταν σε ανθρώπους που τους «φαίνονταν» διαφορετικοί.

Παρά το κλίμα τρομοκρατίας οι οργανωτές του pride δεν υποχώρησαν, αλλά οι σερβικές αρχές ουσιαστικά επέλεξαν να μην αντιπαρατεθούν με την φασιστική και ομοφοβική ιδεολογία που στηρίζεται από μεγάλο κομμάτι της σερβικής κοινωνίας.

Την Κυριακή, ημέρα του προγραμματισμένου και πλέον απαγορευμένου pride, η πόλη είχε κατακλυστεί από ομάδες φασιστών. Η αστυνομία συνέλαβε 46 άτομα που είχαν πάνω τους από μαχαίρια και σιδηρογροθιές, μέχρι καπνογόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, έτοιμοι για κυνήγι εκδίκησης.

Αυτή ήταν η τρίτη απόπειρα διοργάνωσης, σε διάστημα 8 χρόνων, μιας δημόσιας συγκέντρωσης lgbt και queer ομάδων. Το 2001, την πρώτη φορά που η lgbtq κοινότητα του Βελιγραδίου επιχείρησε να βγει στο δρόμο και να διεκδικήσει την ορατότητά της, φασιστικές συμμορίες είχαν επιτεθεί και τραυματίσει σοβαρά ανθρώπους που κατευθύνονταν προς τον χώρο προ-συγκέντρωσης -ανάμεσά τους και κόσμο που απλώς έτυχε να περνάει την ίδια ώρα από εκείνο το σημείο της πόλης. Η αστυνομία τότε ήταν παρούσα αλλά δεν έκανε καμία κίνηση να αποτρέψει τους ξυλοδαρμούς. Το 2004, η δεύτερη απόπειρα ματαιώθηκε από τους ίδιους τους διοργανωτές, καθώς η αστυνομία δεν συνεργαζόταν σε κανέναν βαθμό ενώ οι απειλές και η τρομοκρατία είχαν ξανά ξεπεράσει κάθε όριο.

Η ιδεολογία του εθνικισμού και της εθνικής καθαρότητας και ανωτερότητας είναι αυτή που οπλίζει την βία απέναντι σε όποιον κι όποια δεν συναινεί ή ακόμη περισσότερο συγκρούεται με το εθνικιστικό δόγμα. Οι κοινωνικές ομάδες που δεν συστρατεύονται με το όραμα του εθνικισμού δέχονται επιθέσεις επειδή ουσιαστικά με τις πρακτικές τους αρνούνται να αναπαράγουν τις αξίες που συγκροτούν την εθνική ταυτότητα. Αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε να συμβαίνει και στην ελληνική κοινωνία, όπου θεσμοί όπως η θρησκεία και η πυρηνική οικογένεια στηρίζουν την εθνική της συνοχή. Ταυτότητες όπως αυτή του καλού πατριώτη, του πιστού ορθόδοξου, της ελληνίδας μάνας και του αρρενωπού άνδρα κατασκευάζονται σύμφωνα με τις θεσμικές και κοινωνικές προσταγές και είναι αυτές που περιφρουρούν τις κοινωνικές νόρμες.

Στεκόμαστε αλληλεγγύες/οι με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από τη Σερβία, που παλεύουν για την ελευθερία έκφρασης της σεξουαλικής επιθυμίας και την αυτοδιάθεση του σώματος κάθε ανθρώπου.

Στεκόμαστε μαζί τους ενάντια στην ομοφοβία, τον συντηρητισμό και την κοινωνική απάθεια που στηρίζει τον τρόμο και τη βία.

Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης

ανακοίνωση του pride βελιγραδίου εδώ
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1081333


Aπεργία πείνας από 150 μετανάστες, οι οποίοι κρατούνται στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»


Μαζική απεργία πείνας έχουν ξεκινήσει από χθες, Κυριακή, περίπου 150 μετανάστες, οι οποίοι κρατούνται στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», με σκοπό να απελαθούν. Βασικό τους αίτημα είναι οι ανθρώπινες συνθήκες κράτησης, καθώς δεν μπορούν να πιουν ούτε νερό, αφού το προσφερόμενο προέρχεται από τη μοναδική τουαλέτα των κρατητηρίων.

Οι μετανάστες -προερχόμενοι από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και την Ινδία- διέμεναν και εργάζονταν χρόνια στην Ελλάδα. Όταν θέλησαν να επισκεφτούν τη χώρα τους, έλαβαν το απαραίτητο δικαιολογητικό από τους Δήμους για να μπορέσουν να επιστρέψουν. Κατά την επιστροφή τους όμως στην Ελλάδα, οι αρχές δεν τους επέτρεψαν να βγουν από το χώρο του αεροδρομίου, υποστηρίζοντας ότι τα έγγραφα που διέθεταν ήταν πλαστά. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται εν αναμονή της απόφασης χορήγησης ασύλου.

Ορισμένοι κρατούνται ήδη ένα μήνα στις φυλακές του αεροδρομίου, αναμένοντας την απόφαση απέλασής τους. Πέρα από το αυτονόητο αίτημα για απελευθέρωση, οι μετανάστες ζητούν βελτίωση των συνθηκών κράτησής τους, καθώς όπως καταγγέλλει ένας εκ των κρατουμένων στο tvxs, «τους προσφέρεται φαγητό μία μόνο φορά την ημέρα, δεν μπορούν να κάνουν μπάνιο, αλλά κυρίως δεν μπορούν να πιουν το νερό που τους δίνουν γιατί προέρχεται από τη μοναδική τουαλέτα που χρησιμοποιούν όλοι οι κρατούμενοι».

Με κοινή τους ανακοίνωση, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος και η Κίνηση «Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή» καταγγέλλουν την απάνθρωπη μεταχείριση των 150 μεταναστών. «Η υπηρεσιακή κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τα απάνθρωπα εγκλήματα της σε βάρος των μεταναστών με την άθλια μεταχείριση των μεταναστών, οι οποίοι αντέδρασαν με μαζική απεργία πείνας την Κυριακή 28 Σεπτέμβρη», αναφέρουν και απαιτούν «να σταματήσει αυτή η θηριωδία αμέσως!».


26 Σεπτεμβρίου 2009

Παπαγαλάκια των μπάτσων



Φαρδια πλατιά τα ονόματα όπως και οι φωτογραφίες των νεολαίων που κατηγορούνται σαν μέλη της οργάνωσης «Πυρήνες της Φωτιάς».

Οι ίδιοι δεν αποδέχονται τις κατηγορίες αλλά αυτό είναι «ψιλά γράμματα» για τους δημοσιοκάφρους. Το «τεκμήριο της αθωότητας» ισχύει μόνο για τα επιφανή άτομα της αστικής τάξης.

Ορισμένοι δε καλαμαράδες και μαρτσουκοφόροι βιάστηκαν να δικάσουν και να τους καταδικάσουν τους συλληφθέντες. Αναμεταδίδουν ακριβώς την ίδια κασέτα που τους έδωσαν οι ασφαλίτες.

Αλλωστε το ίδιο δεν έκαναν στο παρελθόν σε όσες κακοστημένες σκευωρίες κατασκεύαζαν οι ασφαλίτες;
Να θυμηθούμε πως παρουσίαζαν οι δημοσιοκάφροι τους Γιάννη Σερίφη,, Γιάννης Ξύδα, Κ. Αβραμίδη, Α. Λεσπέρογλου κ.α τότε που οι μπάτσοι τους ήθελαν «τρομοκράτες»;

Πιστά φερέφωνα της ασφάλειας και τότε οι δημοσιοκάφροι χωρίς ποτέ μετά να ζητήσουν, έστω για τα μάτια, μια συγνώμη όταν οι κακοστημένες ασφαλίτικες σκευωρίες κατέρρευσαν ακόμα και στα αστικά τους δικαστήρια.

Οι μπάτσοι όμως πέρα απ’ το να κατασκευάζουν σκευωρίες έχουν και άλλα ενδιαφέροντα πολύ προσοδοφόρα μάλιστα.

Ενας περιβόητος κρατούμενος του λεγόμενου «κοινού ποινικού δικαίου», ο Βασίλης Στεφανάκος, είχε κάνει μια δήλωση σε εφημερίδα: «Κατά την άποψη μου, στις φυλακές είναι το διευθυντήριο του ανοργάνωτου εγκλήματος. Γιατί του οργανωμένου βρίσκεται Λεωφόρο Αλεξάνδρας 173». . Κάτι παραπάνω από μας γνωρίζει αυτός αφού έχει θητεύσει δεκαετίες σε κάθε είδους υπόγεια κυκλώματα.
(Για όσους δεν γνωρίζουν να γράψουμε ότι στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας 173 στεγάζεται η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών).

Και αυτό επιβεβαιώνετε καθημερινά απ’ την καθημερινή ειδησεογραφία. Σήμερα, ας πούμε μπουζούριασαν έναν μπάτσο για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών και πλαστογραφίας.
Κάποιες φορές τσακώνονται αναμεταξύ τους, όπως γίνετε με τα μέλη όλων των συμμοριών και κάποια πράγματα βγαίνουν στον αφρό. Περιττό να πούμε ότι αυτουνού ούτε το όνομα ούτε η φωτογραφία δημοσιεύτηκε.

Αλλωστε τι χρειάζεται; Σε λίγο καιρό θα βγει λάδι και θα επιστρέψει στα .. θεάρεστα καθήκοντα του. Κι αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά προκύπτει από δημοσίευμα αστικής φυλλάδας

«Από τα στοιχεία της Διεύθυνσης Προσωπικού του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας προκύπτει ότι κάθε χρόνο 4 - 5 κατά μέσον όρο αστυνομικοί που ελέγχονται για σοβαρά παραπτώματα, όπως εμπόριο ναρκωτικών, εκβιασμούς, απάτες, μαστροπεία, ακόμα και ανθρωποκτονία, επιστρέφουν στην ενεργό δράση αξιοποιώντας «κενά» στις ελεγκτικές διαδικασίες. Σε πολλές περιπτώσεις εισπράττουν και ως αποζημίωση όσους μισθούς αντιστοιχούν στους μήνες που τελούσαν σε διαθεσιμότητα ή αργία».




Και για να επανέλθουμε στους νεολαίους που συνέλαβαν και τους φόρτωσαν τον μισό ποινικό κώδικα. Δεν ξέρουμε την δικογραφία και όσα διοχετεύουν οι μπάτσοι σε εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια μας αφήνουν αδιάφορους. Αυτό το έργο το έχουμε δει πολλές φορές.

Θα περιμένουμε να έχουμε περισσότερη πληροφόρηση και θα επανέλθουμε.

http://tsak-giorgis.blogspot.com


23 Σεπτεμβρίου 2009

Στο ίδιο έργο θεατές


apo : http://tsak-giorgis.blogspot.com/


Εξέγερση στο κολαστήριο



ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΑΓΑΝΗΣ

Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ

Στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, όταν όλα τα φώτα είχαν στραφεί στις συνθήκες που επικρατούσαν στο Κέντρο Κράτησης παράνομων μεταναστών της Παγανής, οι υπεύθυνοι των αρμόδιων υπουργείων Υγείας και Εσωτερικών δρομολόγησαν σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση άμεσες λύσεις κυρίως αποσυμφόρησής του.
Μέρες μετά οι αρμόδιοι αναχώρησαν για τις εκλογικές τους περιφέρειες εγκαταλείποντας κυριολεκτικά στο έλεος του Θεού τα κέντρα κράτησης. Προπάντων αυτό της Μυτιλήνης που έχει προδιαγραφές (ο Θεός να τις κάνει τέτοιες) για 300 το πολύ άτομα, χθες όμως ξεσηκώθηκαν οι περισσότεροι από 800 κρατούμενοι.
Παραβίασαν τις πόρτες, κατέλαβαν κάθε ελεύθερο χώρο, κατέστρεψαν και έκαψαν κάθε τι μέσα στο κολαστήριό τους. Οι μικροεξεγέρσεις είχαν ξεκινήσει από την περασμένη Παρασκευή. Η παρατεταμένη κράτηση σχεδόν 800 ατόμων σε άθλιες συνθήκες, μια και εδώ και καιρό, όπως καταγγέλλεται ούτε καν προαυλίζονται, ήταν αρκετή για να ξεχειλίσει η αγανάκτηση.
Φωτιές
Οι ανήλικοι από τον θάλαμο του πάνω ορόφου έσπασαν τα κάγκελα των παραθύρων και βγήκαν στην ταράτσα βάζοντας φωτιές σε σκουπίδια, στρώματα και ό,τι άλλο έβρισκαν μέσα στους θαλάμους τους. Οι αντιδράσεις με φωτιές συνεχίστηκαν και στους πίσω θαλάμους όπου οι μετανάστες έσπασαν ό,τι έβρισκαν και έσπρωχναν και χτυπούσαν με δύναμη τις σιδερένιες πόρτες ώσπου τελικά τις παραβίασαν καταλαμβάνοντας τον αύλειο χώρο. Μοναδικό αίτημά τους, η άμεση απελευθέρωσή τους μια και πολλοί από αυτούς έχουν συμπληρώσει πολλές μέρες κράτησης.
«Τους λέω, λέει ένας Παλαιστίνιος από τους εξεγερμένους, ότι είμαι μεγάλος (σ.σ. ενήλικας) και εκείνοι μου λένε "όχι δεν είσαι" τους λέω ότι είμαι 24 ημέρες εδώ και μου λένε ότι δεν είμαι. Τους λέμε ότι το νερό δεν είναι καθαρό και μας λένε ότι είναι καθαρό. Πονάει η κοιλιά μας και φωνάζουμε για γιατρό και λένε ότι δεν είμαστε άρρωστοι. Είμαι τρελός; Είμαστε όλοι τρελοί;».
Βρώμικο νερό
Ενας άλλος Αφγανός υποστηρίζει ότι «στους θαλάμους υπάρχει παντού βρωμιά, το νερό είναι βρώμικο. Μας λένε πως μας δίνουν στέγη και φαγητό και γιατί διαμαρτυρόμαστε. Δεν θέλω φαγητό, θέλω χαρτιά για να φύγω από τη χώρα».
Ας σημειωθεί ότι χθες κι ενώ το Κέντρο Κράτησης ήταν επί δίωρο στα χέρια των κρατουμένων, ένα λεωφορείο των αστικών ΚΤΕΛ μετέφερε και άλλους μετανάστες (οικογένειες με γυναίκες και μικρά παιδιά) που μόλις είχαν φτάσει στο νησί. Κάποιοι -ποιοι άραγε;- είχαν τη φαεινή ιδέα να μεταφέρουν νέους μετανάστες σε ένα Κέντρο Κράτησης που βρισκόταν... υπό κατάληψη! Απίστευτες καταστάσεις που, αν μη τι άλλο, αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος και όχι μόνο των παράνομων μεταναστών αλλά κυρίως της διαχείρισής τους.
Μέχρι αργά χθες το βράδυ το Κέντρο της Παγανής παρέμενε στα χέρια των μεταναστών αν και περικυκλωμένο από αστυνομικές δυνάμεις.



22 Σεπτεμβρίου 2009

Εξέγερση στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Παγανής


Εξέγερση στις φυλακές της Παγανής
εξέγερση στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Παγανή Μυτιλήνης. Πρόκειται για το ίδιο κέντρο, που όλο τον τελευταίο καιρό διαρρέουν πληροφορίες και βίντεο για τις άθλιες συνθήκες κράτησης των μεταναστών.
Οι μετανάστες έχουν προβεί σε αποκαθήλωση καγκέλων, και έχουν ανάψει φωτιές στον προαύλιο χώρο.
Στο σημείο βρίσκεται μικρός αριθμός αλληλέγγυων και κρίνεται επιτακτική η παρουσία και άλλου κόσμου.
Συνολικά έχουν εξέλθει στον προαύλιο χώρο κρατούμενοι από τα 3 δωμάτια-κλουβιά του ισογείου, ενώ επικρατεί μεγάλη αναστάστωση και στον πάνω όροφο.
Στο σημείο έχουν καταφθάσει δυνάμεις των ΟΠΚΕ και έχουν παραταχθεί στο δρομάκι που οδηγεί στην πίσω είσοδο της φυλακής.
Η κατάσταση παραμένει τεταμένη και οι μετανάστες απαιτούν να τους δωθεί άμεσα το χαρτί που τους εξασφαλίζει νόμιμη παραμονή στη χώρα για 30 μέρες, και να τους αφήσουν να φύγουν.
Στο κέντρο μέσα κρατούνταν αυτές τις μέρες πάνω από 600 άτομα, ενά κατα τη διάρκεια της τηλεφωνικής συνομιλίας έφτασε ένα λεοφωρείο το οποίο έφερε 40 νεόυς μετανάστες.
Είναι άγνωστο το τι θα ακολουθήσει


Νέα γρίπη: μια άνωθεν κατασκευασμένη μέθοδος τρομοκρατίας



tvxs.gr


21 Σεπτεμβρίου 2009

Τρομοκρατία: ο μπαμπούλας του 21ου αιώνα


Δημόσια ανακοίνωση αναρχικών και αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων και ομάδων από τη περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας



Τα γεγονότα μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 έφεραν μια νέα εποχή, γεμάτη κρατική καταστολή παγκοσμίως. Χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία τις επιθέσεις της Αλ Κάϊντα, οι ΗΠΑ έχουν επιδοθεί στη μεγαλύτερη αντεκδίκηση εναντίων όλων όσων βρίσκονται έστω και στιγμιαία σε αντίθετες πολιτικές θέσεις από τους θιασώτες της εκμετάλλευσης και της ολοκληρωτικής δημοκρατίας. Η άρχουσα τάξη για να προωθήσει τα συμφέροντά της, όχι μόνο στις ΗΠΑ μα και σε άλλα κράτη επίσης, τελικά έχει τώρα την ευκαιρία να βάλει όλους τους εχθρούς της στο ίδιο τσουβάλι και να τους σκοτώσει με τη μία. Η ερμηνεία της λέξης τρομοκρατία τώρα λαθεμένα μεγαλώνει για να συμπεριλάβει δράσεις διάφορων αναρχικών και αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων και ομάδων σε όλο το κόσμο. Γι’ αυτό το λόγο εμείς, που βλέπετε τα ονόματά μας παρακάτω, υψώνουμε τις φωνές μας εναντίων όλων των καλεσμάτων για πογκρόμ που δίνουν οι παγκόσμιοι «αρχηγοί» και η «δικιά μας», τοπική, μπουρζουαζία που κοιτάει να βρει τον ευκολότερο τρόπο να ικανοποιήσει τα αφεντικά της μαφίας τους στο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».


Πρώτα απ’ όλα είναι αναγκαίο να πούμε τί σημαίνει τρομοκρατία, μια λέξη που τώρα χρησιμοποιείται για πολλά πράγματα χωρίς να τα ξεχωρίζει, πχ για να περιγράψει τις δράσεις τρομοκρατικών οργανώσεων με αναφορά στο Ισλάμ, τους κρατικοκομμουνιστές (state communists) στην Ελλάδα και την Ιταλία, και επίσης μέλη αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων και άλλων ελευθεριακών οργανώσεων και ομάδων· Παρόλο τις μεγάλες διαφορές αυτών των ομάδων και των εντελώς αντίθετων ιδεολογιών τους.

Ο μοναδικός πραγματικός ορισμός της τρομοκρατίας είναι η επίθεση εναντίων στόχων απλών πολιτών (civilian targets).

Όλες οι επιθέσεις που με προσοχή στοχεύουν εναντίων των δομών της εξουσίας, των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, καθώς και κάθε άλλης ιεραρχικής και εξουσιαστικής δομής στη κοινωνία, με τη προϋπόθεση ότι υπάρχει μεγάλη [λαϊκή] υποστήριξη, μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως δικαιολογημένη αντιφασιστική αντίσταση. Σκεπτόμενοι το τρόπο «μεταχείρισης» μερικών πρόσφατα συλληφθέντων υπόπτων για συνεργασία με μια κρατικοκομμουνιστική οργάνωση αντάρτικου πόλης (τη 17 Νοέμβρη στην Ελλάδα), μπορούμε να καταλάβουμε το γενικό κανόνα όλων των ποινικών ερευνών – όλα τα μέλη μιας «τρομοκρατικής» οργάνωσης είναι από πριν (a priori) καταδικασμένα σε ισόβια, η οποία δίνεται με μια διεργασία «Καφκαϊκή» (kafkian). Αυτή και άλλες παρόμοιες διεργασίες απλά επιβεβαιώνουν την υποψία ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με τα κράτη-δορυφόρους της, κατά το πρότυπο των ΗΠΑ, γίνεται τώρα ένα υπερ-κράτος όπου όλες οι αριστερές οργανώσεις που βρίσκονται έξω από ένα αυστηρά προσδιορισμένο επιτρεπτό πλαίσιο γίνονται θύματα κτηνώδους καταστολής. Σχετικά με αυτό, είδαμε το τελευταίο ψυχωτικό εμετό της Ολλανδικής Βουλής που ανακύρηξε τις αναρχικές καταλήψεις ως «φωλιές τρομοκρατών».

Βόμβες μέσα σε γράμματα που στέλνονται σε γραφειοκράτες της ΕΕ από «αναρχικές» οργανώσεις-φαντάσματα από την Ιταλία (η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία FAI) είναι άλλο ένα σχέδιο στη μεγάλη σειρά κατασκευασμένων από την αστυνομία υποθέσεων που στόχο έχουν τη πλήρη ποινικοποίηση του κινήματός μας. Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως καμιά ομάδα αναρχικών – που ασχολείται με αυτό το τρόπο δράσης – δεν θα έκανε κακό στο υπόλοιπο κίνημα διαλέγοντας ένα όνομα που είναι τόσο παρόμοιο με τη γνωστή και επίσημη Ιταλική Αναρχική Ομοσπονδία (FAI). Επίσης, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε πως οι αναρχικοί δεν φτιάχνουν βόμβες που δε σκάνε.


Είναι αναγκαίο να κλείσουμε αυτά τα στόματα για πάντα – στόματα που μπορούν μόνο να λένε ψέμματα. Στόματα που βρίσκουν εξηγήσεις για κάθε βίαιη καταστολή, ακόμα και τις πιο κτηνώδεις, εναντίων της ελευθερίας των ατόμων και της κοινωνίας, καταστολή που προέρχεται από το Κράτος και το καπιταλιστικό σύστημα. Θα είναι δύσκολο να κλείσουμε αυτά τα στόματα – γιατί είναι η πλατφόρμα όλου του κόσμου της μπουρζουαζίας. Μόνο η δυναμική και, δυστυχώς, βίαιη δράση από μεγάλες μάζες εργατών μπορούν να κάνουν αυτά τα στόματα που φέρνουν δυστυχία και πόνο να πάψουν, και να έρθει έτσι μια νέα κοινωνία – ένας κόσμος ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης – η Αναρχία.

Μόνο μια παγκόσμια επανάσταση, που θα γίνει με αναρχικές αρχές, μπορεί να σιγουρέψει πως η τρομοκρατία θα βρει το μέρος που της αξίζει στην ανθρώπινη κοινωνία – στο σκουπιδότοπο των εξουσιαστικών ιδεών.


16 Ιανουαρίου 2004, μεταφράστηκε το 2009 με βάση τη δημοσίευση της ASI: http://www.inicijativa.org/tiki/tiki-index.php?page=Terrorism%3A+the+bogyman+of+XXI+century

Υπογράφεται από:

* Αναρχοφεμινιστική Δράση (Κροατία) Anarcho-feminist action
* Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία ASI (Σερβία) Anarcho-syndicalist initiative (Serbia)
* Αντιφασιστική Δράση (Σλοβενία) Anti-fascist action (Ljubljana - Slovenia)
* Αντιφασιστική Δράση (Κροατία) Anti-fascist action (Zagreb - Croatia)
* Αναρχική Κολεκτίβα Σλόμποντα Κραχίνα (Βοσνία-Ερζεγοβίνη) Anarchist collective "Slobodna Krajina" (Banjaluka - Bosnia and Herzegovina)
* Ομοσπονδία Διεθνιστών Αναρχικών (Σερβία) Federation of internationalist anarchists (Serbia)
* Αναρχική Πρωτοβουλία Ριχέκα (Κροατία) Rijeka anarchist initiative (Rijeka - Croatia)
* Ομοσπονδία Κοινωνικών Αναρχικών (Σλοβενία) Social-anarchist federation (Slovenia)
* Κολεκτίβα Υπόγειου Πολέμου (Σερβία) Subwar collective
* Αναρχικό Μέτωπο Ζαντάρ (Κροατία) Zadar anarchist front (Zadar – Croatia)

http://athens.indymedia.org


18 Σεπτεμβρίου 2009

2009 Ελληνική Δημοκρατία. Οι Ατομικοί φάκελοι πολιτικών φρονημάτων Καλά κρατούν.

Το 1989 με υπουργική απόφαση οι διατηρούμενοι ατομικοί φάκελοι πολιτικών φρονημάτων θα άνοιγαν και θα παραδίνονταν στην ιστορική έρευνα μετά την πάροδο 20ετιας.

20 χρονια μετα, με νεα υπουργκή απόφαση η ΝΔ παρατεινει το "κρυφό" για αλλα 20 χρονια.







η νεα υπουργικ'η απόφαση για παράταση αλλων 20 χρόνων...


Η γρίπη των χοίρων στα σχολεία


Εδώ και 2-3 μέρες παρακολουθούμε από κοντά τις διαδικασίες που γίνονται στα σχολεία για τη γουρουνο-γρίπη. Αυτά που είδαμε και μάθαμε μάλλον έχουν να κάνουν με μια χώρα-τσίρκο στα όρια του παραλογισμού
Αρχικά κλήθηκαν όλοι οι διευθυντές σχολείων να ενημερωθούν για μέτρα πρόληψης και τρόπους αντιμετώπισης των πιθανών κρουσμάτων. Κάποιοι που παρουσιάστηκαν σαν γιατροί του ΚΕΕΛ τους μοίρασαν 1-2 σελίδες με τα βασικά σημεία, αντιμετώπιση, διάγνωση, χωρίς παραπέρα συζήτηση ή πληροφορίες. Οι περισσότεροι τις φωτοτύπησαν και τις μοίρασαν στα παιδιά.

Στα σχολεία προέκυψαν προβλήματα, έγιναν προμήθειες σε μάσκες, χαρτομάντηλα Dettol,οινόπνευμα αλλά και ένα σωρό άλλα άχρηστα, όπως βαμβάκι, γάζες, σύριγγες, αντιβιοτικά, ασπιρίνες. Σε γειτονικό δημοτικό, η διευθύντρια παρακαλούσε τους γονείς να της δώσουν πλαστικά κύπελα για να πιούν νερό τυχόν άρρωστοι μαθητές! Τι έγινε: Με βάση τις φυλλάδες του ΚΕΕΛ, κάθε ύποπτο κρούσμα με συμπτώματα πρέπει να απομονώνεται σε ιδιαίτερο χώρο, όσοι έρθουν σε επαφή μαζί του να φοράνε μάσκες και γάντια, κι αν ζητήσει νερό το παιδάκι???? Ποτηράκια απ’ τους γονείς και ότι περίσεψε από τα σχολικά πάρτυ. Το θέμα του χώρου απομόνωσης είναι μια άααλλη ιστορία. Τα περισσότερα σχολεία δεν διέθεταν τέτοιους χώρους, έτσι δημιουργήθηκαν σε αποθήκες, γωνίες, γραφεία ή βιβλιοθήκες (μάθαμε για σχολείο που μετέτρψε πρόχειρα τον χώρο του καυστήρα του καλοριφέρ). Σε γειτονικό γυμνάσιο είδαμε να κουβαλάνε παραβάν και ένα φορείο !!!

Το πράγμα έχει τρελλή συνέχεια. Δασκάλες με τα Dettol ντάνα να δείχνουν στα παιδάκια πως να καθαρίζουν τα μολύβια τους σε κάθε μάθημα, καθαρίστριες να αναγκάζονται να καθαρίζουν πόμολα σε πόρτες με οινόπνευμα, μαμάδες σαν τρελλές να τρέχουν να βρουν θήκες για τα σαπουνάκια που θα δίνουν στα παιδιά, υδραυλικοί από το δήμο να καταργούν βρύσες που δεν είναι με κάθετη ροή (γιατί δεν επιτρέπεται να πίνουν νερό τα παιδιά κατευθείαν από τη βρύση αλλά μόνο από ποτήρι που κουβαλάνε μαζί τους). Μάθαμε ότι σε σχολείο γειτονικού δήμου απουσίασε ένα παιδί λόγω ίωσης. Πανικός ! Επρεπε να δηλωθεί το περιστατικό, αλλά πως?? Μόνο η καλλιέργεια επιχρύσματος δείχνει το παθογόνο μικρόβιο, κι αυτό θέλει μέρες και έξοδα. Ασε που για να επιστρέψει το παιδί στο σχολείο πρέπει να παρουσιάσει βεβαίωση από το θεράποντα γιατρό ότι δεν ασθενεί πλέον. Και πως θα δηλωθεί, σαν ύποπτο κρούσμα ή σαν απλό περιστατικό άσχετης ασθένειας????? (Ξύπνησαν οι ευθυνόφοβοι ). Η μεγάλη πλάκα, δείχνανε στα παιδιά πως να φταρνίζονται στο εσωτερικό του αγκώνα κι όχι στις χούφτες, πως να φυσάνε τη μύτη στο χαρτομάντιλο και να το πετάνε.

Η τρέλλα του μικροαστού σε πλήρη έκταση και έως τις 5 του Οκτώβρη που θα βγει ο νέος κόπανος από τις κάλπες και φυσικά θα ξεχαστεί το θέμα.

http://athens.indymedia.org


13 Σεπτεμβρίου 2009

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους Σέρβους Συντρόφους Αθήνα, Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009, 18:00



Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους Σέρβους Συντρόφους
Αθήνα, Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009, 18:00
στάλθηκε από Αναρχικοί για την κοινωνική απελευθέρωση (halsindesmos@yahoo.gr)
Ακριβής τοποθεσία: Βασ. Σοφίας 106 – Πρεσβεία Σερβίας
Διοργάνωση: Αναρχικοί για την κοινωνική απελευθέρωση

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα για δράσεις αλληλεγγύης στους συλληφθέντες Σέρβους Αναρχοσυνδικαλιστές καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τη Σερβική πρεσβεία. Πρακτικά ζητήματα για τη συγκέντρωση θα συζητηθούν στη συνέλευση που γίνεται στο Πολυτεχνείο με την Δευτέρα 14/9.


Λέσβος, Κέντρο Κράτησης της Παγανής: Άνθρωποι χωρίς καμία ελπίδα

09.09.09

Μαρτυρία - Η Ιωάννα Κοτσιώνη εργάζεται από τον Δεκέμβριο του 2008 ως αναπληρώτρια επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για τους μετανάστες, τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Βρέθηκε για λίγες μέρες στο πρόγραμμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο κέντρο κράτησης στην Παγανή της Λέσβου και μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία της μέσα στο κέντρο κράτησης.


«Από τις 20 μέχρι τις 28 Αυγούστου, επισκέφτηκα το κέντρο κράτησης της Παγανής για να υποστηρίξω την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, η οποία από τις 27 Ιουλίου παράσχει ψυχοκοινωνική φροντίδα στους μετανάστες χωρίς έγγραφα που κρατούνται μέσα στο κέντρο. Η κατάσταση που αντιμετώπισα όταν έφτασα ήταν σοκαριστική.

Εκείνες τις μέρες στο κέντρο κρατούνταν περισσότερα από 900 άτομα μέσα σε συνθήκες μεγάλου συνωστισμού και κακής υγιεινής. Πρόκειται βασικά για μία παλιά αποθήκη που δεν είναι κατάλληλη για να στεγάσει κόσμο.

Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 300 ανθρώπους, αλλά όταν επισκέφτηκα το χώρο είδα ότι μέσα στο κτίριο κρατούνταν περισσότεροι από 900 άνθρωποι, άντρες, γυναίκες, ασυνόδευτοι ανήλικοι και παιδιά, μέσα σε ασφυκτικά γεμάτα κελιά. Οι περισσότεροι κοιμούνταν σε στρώματα στο πάτωμα χωρίς σεντόνια. Σε καθένα από τα 7 κελιά του κέντρου κράτησης, ακόμα και σε αυτό που κρατούνται οι γυναίκες και τα παιδιά, υπάρχουν μόνο δύο τουαλέτες και ντουζιέρες για τα 100 μέχρι 250 άτομα που κρατούνται σε κάθε κελί. Οι άνθρωποι τρώνε τα γεύματά τους μέσα στα κελιά και δεν τους επιτρέπεται να βγαίνουν συχνά έξω από τα κελιά στον προαύλιο χώρο.

Η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα τεταμένη στο κέντρο κράτησης, καθώς πολλοί άνθρωποι κρατούνταν εκεί για πολλές μέρες χωρίς να γνωρίζουν πότε θα αφήνονταν ελεύθεροι. Κάποιοι ασυνόδευτοι ανήλικοι κρατούνταν στην Παγανή ήδη εδώ και 50 ή και περισσότερες μέρες. Την ημέρα που επισκέφτηκα το κέντρο, περισσότεροι από 100 ασυνόδευτοι ανήλικοι βρίσκονταν ήδη στην 3η μέρα απεργίας πείνας, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες διαβίωσης μέσα στο κέντρο και ζητώντας να απελευθερωθούν. Συνολικά, περισσότεροι από 220 ασυνόδευτοι ανήλικοι κρατούνταν σε δύο κελιά. Ευτυχώς η απεργία πείνας έληξε την επόμενη μέρα, καθώς μερικοί από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι και μεταφέρθηκαν στο κέντρο φιλοξενίας για ασυνόδευτους ανηλίκους στην Αγιάσο.

Αυτό που ήταν πολύ ανησυχητικό για τους ΓΧΣ ήταν το γεγονός ότι μέσα στο κέντρο βρίσκονταν πολλές γυναίκες και μικρά παιδιά.
Μέσα σε ένα κελί περίπου 200 τετραγωνικών μέτρων βρήκαμε περισσότερες από 200 γυναίκες με παιδιά. Από τα 68 παιδιά μέσα στο κελί, τα 36 ήταν μικρότερα από πέντε ετών. Υπήρχαν επίσης πέντε έγκυες γυναίκες στον 8ο και 9ο μήνα της εγκυμοσύνης τους. Μέσα στον Αύγουστο μάλιστα δύο από αυτές γέννησαν στο τοπικό νοσοκομείο. Επικρατούσε μεγάλος συνωστισμός. Για να μετακινηθούμε έπρεπε να περπατάμε πάνω στα βρώμικα στρώματα που κείτονταν παντού στο πάτωμα. Λόγω του συνωστισμού και των κακών συνθηκών υγιεινής οι περισσότερες μητέρες παραπονιόνταν ότι τα παιδιά τους ήταν άρρωστα και ότι δεν είχαν δει γιατρό εδώ και μέρες.

Πολλές από τις γυναίκες που μίλησαν στην ψυχολόγο μας και σε μένα ήταν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση, ειδικά όσες κρατούνταν στο κέντρο για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθως για περισσότερες από 3 εβδομάδες. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί αυτές και τα παιδιά τους κρατούνταν μέσα σε τόσο κακές συνθήκες διαβίωσης. Ήταν καταπονημένες και είχαν χάσει κάθε ελπίδα, καθώς περίμεναν από μέρα σε μέρα να απελευθερωθούν. Ήταν αβέβαιες για το μέλλον τους, αλλά όλες οι γυναίκες ζητούσαν να αφεθούν ελεύθερες. Μία γυναίκα από την Ερυθραία, που κρατούνταν εκεί για περισσότερες από 45 μέρες, απειλούσε ότι θα έκανε κακό στον εαυτό της αν δεν απελευθερωνόταν. Μία άλλη γυναίκα από το Αφγανιστάν μου είπε ότι ένιωσε μεγάλο σοκ όταν έφτασε στην Ελλάδα, συνελήφθη και μεταφέρθηκε σε αυτό το κέντρο κράτησης, γιατί νόμιζε ότι επιτέλους είχε φτάσει στην Ευρώπη, στην Ευρώπη που δίδαξε σε όλο τον κόσμο την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και τώρα με ρωτούσε, γιατί αυτή και η ηλικιωμένη μητέρα της βρίσκονταν φυλακισμένες εκεί.

Η ομάδα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Δώσαμε προτεραιότητα στις πιο ευάλωτες ομάδες, δηλαδή στα παιδιά, τους ασυνόδευτους ανήλικους και τις γυναίκες. Όταν επισκεφτήκαμε το κέντρο, οι γυναίκες και τα παιδιά είχαν αρκετές μέρες να βγουν από το κελί στον προαύλιο χώρο. Έτσι το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να βγάλουμε τα παιδιά έξω από το κελί και να τα πάμε να δουν τους μπαμπάδες τους που βρίσκονταν σε άλλα κελιά στο μπροστινό μέρος του κτιρίου. Ήταν πραγματικά πολύ συγκινητικό για εμάς όταν είδαμε τους μπαμπάδες να αγκαλιάζουν τα μικρά τους παιδιά μέσα από τα κάγκελα, συχνά με δάκρυα στα μάτια. Επίσης ζητήσαμε από την αστυνομία να επιτρέψει στα παιδιά να βγουν έξω στον προαύλιο χώρο και διοργανώσαμε κάποιες ομαδικές δραστηριότητες, για να ζωγραφίσουν και να παίξουν. Η ψυχολόγος μας έκανε και ατομικές συνεδρίες με ασθενείς που χρειάζονταν ειδική αντιμετώπιση.

Ένας πατέρας μάς ρωτούσε συνεχώς για τη γυναίκα και το νεογέννητο παιδί του που είχε γεννηθεί πριν από λίγες μέρες στο τοπικό νοσοκομείο. Βρίσκονταν ακόμη στο νοσοκομείο αλλά δεν επιτρεπόταν στον πατέρα να πάει να τους επισκεφτεί. Ανησυχούσε ότι η γυναίκα και το νεογέννητο παιδί του θα επέστρεφαν πίσω στο κέντρο κράτησης. Μας είπε ότι φοβόταν πως αυτός και η οικογένειά του θα πέθαιναν μέσα στην Παγανή.

Ήταν προφανές ότι η κατάσταση μέσα στο κέντρο κράτησης ήταν δραματική και ότι έπρεπε να βρεθεί μία άμεση λύση, έτσι ώστε οι 200 περίπου ασυνόδευτοι ανήλικοι και οι 200 γυναίκες με τα παιδιά να μεταφερθούν σε μία άλλη δομή. Σε μία επείγουσα συνάντηση με τη συμμετοχή των τοπικών αρχών, της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις που εργάζονται στο κέντρο κράτησης προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τις μεγάλες ανθρωπιστικές ανάγκες των γυναικών και των μικρών παιδιών και να πιέσουμε τις τοπικές αρχές να βρουν ένα κατάλυμα για αυτές και τα παιδιά τους σε μία άλλη δομή με καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, όπου τα παιδιά δεν θα ήταν κλειδωμένα μέσα σε κελιά.

Οι τοπικές αρχές τελικά βρήκαν μία προσωρινή απάντηση στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού στο κέντρο κράτησης και πρότειναν να φιλοξενήσουν τους ασυνόδευτους ανήλικους, τις γυναίκες και τα παιδιά σε μία ανοιχτή καλοκαιρινή κατασκήνωση στη Λέσβο. Εκεί, οι γυναίκες και τα παιδιά μπορούσαν να περιμένουν να απελευθερωθούν και οι σύζυγοι. Όντως μέσα στις επόμενες τέσσερις μέρες πολλές γυναίκες, παιδιά και ασυνόδευτοι ανήλικοι μεταφέρθηκαν από την Παγανή στην κατασκήνωση, όπου οι συνθήκες ήταν πολύ καλύτερες. Ωστόσο, μπορούσαν να μείνουν εκεί μόνο για λίγες μέρες, μέχρι να βρουν εισιτήρια για να φύγουν με το πλοίο στην Αθήνα, κρατώντας στα χέρια τους το υπηρεσιακό σημείωμα βάσει του οποίου τους ζητείται να φύγουν από την Ελλάδα σε διάστημα 30 ημερών.

Ανάμεσά τους ήταν δύο οικογένειες Παλαιστινίων με μικρά παιδιά και δύο γυναίκες έγκυες στον 8ο μήνα. Επίσης μία οικογένεια Αφγανών με ένα νεογέννητο και δύο ακόμη μικρά παιδιά. Η θεία του μωρού μού είπε ότι αποφάσισαν να ονομάσουν το μικρό κορίτσι Νταριά, που σημαίνει «θάλασσα», και δε σταματούσε να μου λέει ότι ήταν Ελληνίδα, αφού είχε γεννηθεί στην Ελλάδα.

Αυτή η οικογένεια μαζί με αρκετές άλλες, συνολικά περίπου 40 άτομα, έφτασαν στο λιμάνι και δεν είχαν πού να πάνε, δεν είχαν καμία ελπίδα. Μετά από κάποιες ώρες ο δήμος του Πειραιά προθυμοποιήθηκε να τους φιλοξενήσει προσωρινά σε ένα κέντρο αστέγων. Παρόλο που αυτή η πρωτοβουλία ήταν καλοδεχούμενη, ήταν ωστόσο μία προσωρινή λύση. Για όλους αυτούς τους μετανάστες χωρίς έγγραφα, και ιδιαίτερα για τις ευάλωτες ομάδες των ανηλίκων, των εγκύων, των οικογενειών με μικρά παιδιά δεν υπάρχει καμία μέριμνα για πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, για παροχή στέγης και τροφής.

Η κατάστασή τους παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, που δεν διασφαλίζει ούτε στο ελάχιστο πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη για τις οικογένειες μεταναστών με μικρά παιδιά, για τους ασυνόδευτους ανήλικους και για τους μετανάστες που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και δεν καλύπτει τις τεράστιες ανθρωπιστικές τους ανάγκες. Οι ΓΧΣ ανησυχούμε εξαιρετικά για την τύχη όλων αυτών των ευάλωτων ανθρώπων, που βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα μέλλον γεμάτο αβεβαιότητα και εξαθλίωση.»



Christos Papaioannou
Field Coordinator - Patra
Migrants Assistance Programme
Medecins Sans Frontieres

Address: Lefkosias 30, 26441, Patra, GREECE
Tel.: +30 2610 430 865
Mob.: +30 6936 752 133
Email address: msfe-patras-fieldco@barcelona.msf.org
www.msf.gr


Ζούμε... σε αυτόν τον κόσμο με την ανοχή των σκουληκιών, των μυγών και πολλών άλλων εντόμων



Αργά ή γρήγορα όλοι θα περάσουμε κάποτε από τα πριονωτά σαγόνια αυτής της φτερωτής και έρπουσας πανίδας. Όπως γράφει ο Μ. Λι Γκοφ στο βιβλίο του «Πώς τα έντομα βοηθούν στη διαλεύκανση των εγκλημάτων», με τα έντομα ένας ιατροδικαστής μπορεί να διαπιστώσει την ώρα του θανάτου. Γιατί το πτώμα μοιάζει γι΄ αυτά με ένα στρωμένο πλουσιοπάροχο τραπέζι: κάθε έντομο έχει την αγαπημένη του «μερίδα», που αρχίζει να την τρώει μια συγκεκριμένη ώρα. Τι γίνεται όμως όταν αρχίζουν να μας τρώνε πριν από την ώρα μας;

Ένα νέο... ... είδος τέτοιων εντόμων έχει εμφανιστεί στη Γουόλ Στριτ. Είναι οι επενδυτικές τράπεζες που κερδοσκοπούν με τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων. «Οι τραπεζίτες αγοράζουν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που πουλάνε άρρωστοι και ηλικιωμένοι» γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης». «Καθορίζουν την τιμή ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής του ασφαλισμένου. Ύστερα μετατρέπουν αυτό το ασφαλιστήριο σε επενδυτικό προϊόν (ομόλογα) και το πουλάνε σε άλλους επενδυτές». Αυτοί οι επενδυτές θα εξακολουθήσουν να καταβάλλουν το ασφάλιστρο, αλλά θα βγάλουν κέρδη μόλις ο ασφαλισμένος πεθάνει. Κι όσο νωρίτερα πεθάνει, τόσο περισσότερα θα είναι τα κέρδη τους. Παράδειγμα: Αν ένα ασφαλιστήριο αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων αγοραστεί έναντι 400.000 δολαρίων κι ο αγοραστής έχει καταβάλει για ασφάλιστρα 100.000 δολάρια μέχρι την ώρα που θα πεθάνει ο ασφαλισμένος, θα του απομείνει κέδρος μισό εκατομμύριο δολάρια.

Οι «Τάιμς»... ... εκτιμούν ότι ο τζίρος αυτής της μακάβριας αγοράς θα μπορούσε να φτάσει τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια και να βοηθήσει ουσιαστικά στην ανάκαμψη της Γουόλ Στριτ. Οι φτωχοί ή ηλικιωμένοι εργαζόμενοι που δεν μπορούν πια να πληρώνουν τα ασφάλιστρά τους πληθαίνουν ολοένα, καθώς επιδεινώνεται διαρκώς η απελπιστική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει εκατομμύρια άνθρωποι. Πολλοί από αυτούς χρειάζονται επειγόντως μετρητά για να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους ή να αγοράσουν τα φάρμακά τους. Κι οι επενδυτές αγοράζουν τα ασφαλιστήριά τους ποντάροντας στο ότι οι ασφαλισμένοι θα πεθάνουν νωρίτερα από όσο είχαν εκτιμήσει αρχικά οι ασφαλιστικές εταιρείες που συνέταξαν τα συμβόλαια. «Ποντάρουν στα σίγουρα», γράφει ο Τζο Κίσορ στο «Γουέρλντ Σόσιαλιστ». «Γιατί η δυνατότητα των εργαζομένων να διατηρήσουν ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο με δανεισμό έχει πια εξατμιστεί. Κι αυτό αναπόφευκτα θα μειώσει το προσδόκιμο ζωής των εργαζομένων».

Οι τραπεζίτες...
... ξαναζωντανεύουν, ενώ οι συνθήκες ζωής των εργαζομένων χειροτερεύουν κι εκατομμύρια άνθρωποι πετάγονται έξω από τα σπίτια τους και τις δουλειές τους. Αυτό δεν είναι καθόλου συμπτωματικό. Η μετατροπή αυτής της παρασιτικής σχέσης σε επενδυτικό προϊόν από τους τραπεζίτες («ομόλογα θανάτου», έτσι τα λένε στη χρηματιστηριακή πιάτσα) είναι απόλυτα φυσιολογική. Και για μια ακόμη φορά πιστοποιεί τον παρασιτισμό αυτής της έρπουσας πανίδας, που μας περνάει από τα πριονωτά σαγόνια της κερδοσκοπώντας ακόμη και στον θάνατό μας.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4535709

http://axinosp.blogspot.com


Ο πιο καλός ο μαθητής...





Νέα σχολική χρονιά, νέα και παλιά μαργαριτάρια μαζεμένα από διαγωνίσματα διαφόρων χρονολογιών και σχολείων. (Τα παιδιά σίγουρα, σε καμμία εποχή δε στερούνται φαντασίας!)

Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά και με φλούδα που βγαίνει εύκολα

Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά

Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα και μισός άλλο πράμα, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του.

Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληναςποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας

Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.

Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό

Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η Ρασπουτάνα,τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας

Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι.

Ο Κορινθιακός Κόλπος ευρίσκεται τελείωςκατά μήκος.

Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε.

Η κυριότερη αιτία της εξάτμισηςείναι η φωτιάκάτω από το κατσαρολάκι

Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να πέφτουν ομαδικά

Το παιδί που οι γονείς του είναι από την Ύδρα, λέγεται Υδρογόνο

Η σοβιέτα είναι που φοράνε οι Ρωσίδες.Στη Σερβία φοράνε σερβιέτες.

Το νερό ανακατεύεται με όλα τα υγρά,εκτός από το αίμα. Υπάρχει και παροιμία γι' αυτό

Το φαγκρί είναι το νοστιμότερο ψάρι του Αιγαίου. Στα γαλλικά λέγεται φουά-γκρι.

Η δονοβλεψία είναι ασθένεια όπου δονεί το αίσθημα της οράσεως.

Ετεροφαλή είναι τα αδέρφια που προέρχονται από τον ίδιο πατέρα. Από την ίδια μάνα λέγονται ετεροθηλή.

Ο αλιγάτορας είναι συνδυασμένο ζώον: μισός άλιγας, μισός γάτορας.

Το μητρικόν γάλα είναι προτιμώτερον του αγελαδινού, λόγω καλυτέρας εμφανίσεως στήθους γυναίκας.

Στην αρχαιότητα ήταν όλα ηθικά και γνήσια, ακόμα και οι πόρνες λεγόντουσαν ιέρειες.

Ψευδώνυμο είναι αυτό που χρησιμοποιείται από τους ποιητές, όταν ντρέπονται για την ποίησή τους.

Η παρτιτούζα είναι οι νότες που έχουν μπροστά τους οι μουσικοί της συμφωνικής ορχήστρας. Ο μαέστρος δεν θέλει παρτιτούζα. Αυτός και μόνον αυτός, κρατάει τη βακέτα και την κουνάει τεντωμένη δώθε-κείθε, έχοντας το κοινόν στα οπίσθιά του. Το κοινόν δεν παίρνει μέρος σ' όλα αυτά, μόνον βλέπει και ακούει έντονα καταγοητευμένον από την διέγερσιν.

Παρ' όλο που ο γέρος ήταν τυφλός, άκουσε τα πάντα!

Το εθνικό σήμα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας.

Καλύτερα μια χώρα μ' ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χώρες σκλαβιά και φυλακή.

Σαρανταπέντε Γιάννηδες, ενός κοκόρου κλώσα.

Το εμφιαλωμένο νερό προκαλεί εμφιάλτες.

Της έταξε λαχνούς με πετραχείλια.

Το άλλο παιδί ήταν άσχημο, κακότροπο και οξύμωρο.

Νου σιγής, ενσωματωμένη σιγή.

Η κόμπρα είναι τελείως ακίνδυνη για τους Έλληνες. Πέρυσι χάσαμε χιλιάδες σε
τροχαία δυστυχήματα. Ούτε ένας θάνατος από κόμπρα!

Η υψηλότερη κορφή του Ολύμπου ήταν το Δωδεκάθεον. Πάνω στο ψηλότερο σημείο,
ακριβώς πάνω στη μύτη της κορυφής, καθόταν ο Δίας, διάσημος γι' αυτή την
επίμονη στάση του.

Ο Διονύσιος ο Σολομών έγραψε τον Ύμνον εις μίαν και μόνον στιγμήν εθνικής
εξάρσεως και υπερηφανείας. Όχι για άλλους λόγους.

Ο Ρόμελ και ο Ρωμύλος βύζαξαν μια λύκαινα και έχτισαν τη Ρώμη.

Και ο νοών νοήμων.!!!....

9 Σεπτεμβρίου 2009

4o ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ 12 &13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Αθήνα, 8 Σεπτεμβρίου 2009

Την 8-9-2009 μετέβησαν στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα δικηγόροι, μέλη της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών, για να επικοινωνήσουν με εντολέα τους Αφγανό κρατούμενο, θύμα ένοπλης επίθεσης στην πλατεία Αττικής.
Καταγγέλλουμε την αδικαιολόγητη πλημμέλεια των προανακριτικών υπαλλήλων για την διακρίβωση της ταυτότητας των δραστών και την αποστολή της ελλιπέστατης σχηματισθείσας δικογραφίας στον Εισαγγελέα, χωρίς καν τη λήψη ένορκης κατάθεσης από τον παθόντα.
Καταγγέλλουμε την κράτηση του τραυματία παθόντα σε επικίνδυνες για την υγεία του συνθήκες, την κράτηση του μοναδικού αυτόπτη μάρτυρα ασυνόδευτου ανήλικου πρόσφυγα και τον εκφοβισμό των συνηγόρων τους, μελών της Ομάδας μας, από πολίτες οι οποίοι με άνεση περιφέρονται στο χώρο του Αστυνομικού Τμήματος.
Είναι ανεπίτρετπο κάποιοι επίλεκτοι «αγανακτισμένοι πολίτες» να γνωρίζουν στοιχεία της δικογραφίας που βρίσκεται στο στάδιο της προανάκρισης και να περιφέρονται με άνεση στο εσωτερικό του αστυνομικού τμήματος, παρακολουθώντας προκλητικά τις ενέργειες των συνηγόρων.
Καταγγέλλουμε τις προσπάθειες εκφοβισμού συνηγόρων από «αγανακτισμένους πολίτες» παρουσία και με την ανοχή των κρατικών οργάνων.
Καταγγέλλουμε τις ρατσιστικές επιθέσεις από ομάδες αυτοδικίας που με την ανοχή της αστυνομίας δρουν ανεξέλεγκτα στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα και στρέφονται κατά μεταναστών, απειλώντας τη ζωή τους.
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
e-mail επικοινωνίας: omadadikigorwn@lists.riseup.net
omadadikigorwn.blogspot.com
τηλ επικοινωνίας: 6944974235, 6958823143

7 Σεπτεμβρίου 2009

Με τρύπα στον πνεύμονα από ξυλοδαρμό ΕΛ.ΑΣ.


Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Με σπασμένο πλευρό και τρύπα στον πνεύμονα, νοσηλεύεται εδώ και τέσσερις ημέρες στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, ένας νεαρός που ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από αστυνομικούς το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, στο κέντρο της Αθήνας.
Ο 27χρονος, που μίλησε από το νοσοκομείο στην «Ε», έχει μώλωπες και κακώσεις σε όλο σχεδόν το σώμα του. Οπως είπε, αστυνομικοί της ομάδας Δέλτα, τον συνέλαβαν και άρχισαν να τον χτυπούν και να τον βρίζουν. Κάποιος τον έπιασε από τον λαιμό, τον σήκωσε στον αέρα και τον πέταξε στο έδαφος ενώ άλλοι τον χτυπούσαν με κλοτσιές στο στήθος και τα πλευρά.
Μόλις εκτονώθηκαν, τον έδεσαν σ'ένα δένδρο και μαζί με άλλους 4 συλληφθέντες, τους οδήγησαν με βαν στη ΓΑΔΑ. Εκεί, όταν διαπίστωσαν τη σοβαρότητα του τραυματισμού του, τον μετέφεραν στον Ευαγγελισμό. Ο νεαρός νοσηλεύεται στη θωρακοχειρουργική μονάδα του Ευαγγελισμού, αφού του τοποθετήθηκε σωληνάκι για την παροχέτευση των υγρών από τη πληγή που προκάλεσε στον πνεύμονά του, το σπασμένο πλευρό.
Η σύλληψη στο σωρό και ο άγριος ξυλοδαρμός του από αστυνομικούς έγινε στην οδό Τζαβέλλα και Μπενάκη. Οπως υποστηρίζει ο συνήγορός του, Κ. Παπαδάκης, ο 27χρονος δεν είχε καμία σχέση με τα επεισόδια μεταξύ νεαρών και αστυνομικών δυνάμεων που εκτυλίχθηκαν εκείνο το βράδυ στα Εξάρχεια, γύρω από τα παλαιά γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Ομως σε βάρος του, (όπως και των υπολοίπων 4 συγκατηγορουμένων του), ασκήθηκαν εξοντωτικές κακουργηματικές διώξεις για κατοχή εκρηκτικών, πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών και αντίσταση κατά της αρχής, αν και, όπως λένε όλοι, δεν έπεσαν στα επεισόδια αυτά βόμβες μολότοφ!
Πρόκειται για πάγια τακτική της Αστυνομίας, όταν βρίσκεται έκθετη για απαράδεκτη βίαιη συμπεριφορά, λένε νομικές πηγές. Αποδίδει στους συλληφθέντες ανύπαρκτες κατηγορίες και αλλοιώνει τα πραγματικά περιστατικά, προκειμένου να αποφύγει τον ποινικό έλεγχο των στελεχών της. Κάτι ανάλογο είχε επιχειρήσει άλλωστε να κάνει στην υπόθεση της ζαρντινιέρας και τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή. Ομως εκεί την εξέθεσαν οι κάμερες.
Το κρίσιμο ερώτημα προς την ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών (τους κ. Πρ. Παυλόπουλο και Χρ. Μαρκογιαννάκη) είναι εάν κινήθηκαν οι μηχανισμοί ελέγχου των αστυνομικών που εμπλέκονται στο περιστατικό. Οπως θα γνωρίζουν πολύ καλά, η Αστυνομία υποχρεούται να δίνει εξηγήσεις για κάθε περιστατικό κρατούμενου, που φεύγει από τα χέρια της χτυπημένος. Το ίδιο οφείλει να πράξει και ο ανακριτής της υπόθεσης.



http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=79714

6 Σεπτεμβρίου 2009

Περίπου 50.000 άνθρωποι διαδήλωσαν κατά της πυρηνικής ενέργειας στο Βερολίνο


Περίπου 50.000 ακτιβιστές κατά της πυρηνικής ενέργειας διαδήλωσαν σήμερα στο Βερολίνο, τρεις εβδομάδες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία, με αίτημα μια "πραγματική έξοδο από την πυρηνική ενέργεια", σύμφωνα με τους διοργανωτές.
Οι διαδηλωτές, συνοδευόμενοι από 350 τρακτέρ που είχαν ξεκινήσει πριν από μία εβδομάδα από την Κάτω Σαξονία, ζήτησαν επίσης το κλείσιμο της τοποθεσίας αποθήκευσης ραδιενεργών αποβλήτων, η οποία δεν κρίνεται πολύ ασφαλής, στο Γκορλέμπεν, που βρίσκεται στην Κάτω Σαξονία.
Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα περίπου 100 οργανώσεων για την προστασία του περιβάλλοντος και συνδικάτων, οι διαδηλωτές πραγματοποίησαν πορεία από τον κεντρικό σταθμό του Βερολίνου ως την Πύλη του Βραδεμβούργου, φωνάζοντας συνθήματα όπως: "Σταματήστε πραγματικά - πυρηνικά, όχι ευχαριστώ!".

Το Βερολίνο έχει δεσμευτεί επισήμως να κλείσει σταδιακά ως το 2020 τους πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα.

Ωστόσο η δέσμευση αυτή μπορεί να εγκαταλειφθεί αν η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ εγκαταλείψει, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, μετά τις εκλογές της 27ης Σεπτεμβρίου τους τωρινούς σοσιαλδημοκράτες εταίρους της και σχηματίσει συνασπισμό με τους Φιλελεύθερους, οι οποίοι τάσσονται υπέρ της πυρηνικής ενέργειας.

3 Σεπτεμβρίου 2009

Ζήτω που καήκαμε!

Για άλλη μια χρονιά ο Σεπτέμβρης είναι μήνας απολογισμού. Δεν εννοούμε τον απολογισμό της τσέπης μας μετά τις καλοκαιρινές διακοπές ούτε και τον «απολογισμό της κυβερνητικής δράσης» του Καραμανλή στη ΔΕΘ. Εννοούμε κάτι πιο διαχρονικό και σταθερό στην συνείδησή μας: τον απολογισμό των καμμένων δασών, βουνών και καλλιεργειών σε ολόκληρη την Ελλάδα και των οδυνηρών συνεπειών που συνεπάγονται. Φέτος, όπως και κάθε χρόνο, ήρθε η σειρά μιας γωνιάς -μικρής ή μεγαλύτερης- της ελληνικής επικράτειας ν’αναβαπτιστεί μέσα στις φλόγες. Ήταν η σειρά της βορειο-ανατολικής Αττικής. Κατά διαολεμένη σύμπτωση η εν λόγω περιοχή έχει ξαναβιώσει τις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών (1981 - Κοκκιναράς Κηφισιάς,1982 - Διόνυσος ,1986 - Βαρυμπόμπη ,1992 - Αυλώνας ,1993 - Αγιος Στέφανος ,1995 - Πεντέλη ,1998 - Πεντέλη πάλι ,2000 - και πάλι Πεντέλη ,2005 - Ραφήνα, Καλλιτεχνούπολη, Ν. Βουτζάς). Ίσως μάλιστα πολλοί και πολλές από εμάς (επαρχιώτες γαρ..) να γνωρίσαμε τις περιοχές της Πεντέλης, του Γραμματικού, της Παλλήνης, του Πικερμίου, του Διονύσου, του Μαραθώνα, του Καπανδριτίου, του Αγ.Στεφάνου, του Ν.Βουτζά μέσα από τα αυγουστιάτικα έκτακτα δελτία ειδήσεων περασμένων ετών που μετέδιδαν εικόνες παρόμοιες μ’αυτές που μας βομβάρδισαν και πριν λίγες μέρες: ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, κατεστραμμένα δάση, άναρθρες κραυγές αγωνίας και πανικού, καμμένα σπίτια, πυροσβέστες, ελικόπτερα, αναστατωμένοι πολιτικοί, αλαλάζοντες δημάρχοι και κάτοικοι που πιάνουν σαστισμένοι το κεφάλι τους. Ίσως και να τις ταυτίσαμε και με τις φωτιές...

Η ροή είναι γνωστή: κραυγές απόγνωσης για βοήθεια, αδυναμία της κρατικής μηχανής, κατάρες στους Άγνωστους Εμπρηστές (Α.Ε), ατέρμονη πολυλογία για την αναζήτηση ευθυνών, «γενναιόδωρες αποζημιώσεις», τηλεπαράθυρα γεμάτα ειδικούς και...cut. Επόμενο θέμα...Μετά απ’όλα αυτά η γεύση που μένει είναι στυφή. Απότομο hang-over μετά από μια πολυήμερη δόση αδρεναλίνης. Μια χλιαρή υποψία ότι γενικά υπάρχουν κάποιοι αδυσώπητοι εμπρηστές. Μια βεβαιότητα ότι η Ελλάδα βρίθει καταπατητών που μπαζώνουν ρέματα και τσιμεντώνουν δάση. Και όλα αυτά μέσα σε μια τεράστια θολούρα όπου τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ προσπαθούν εναγωνίως ν’αναπαράγουν την οργή μας (άγνωστο προς που...) αλλά και την άγνοια μας. Τι γίνεται όμως όταν οι κάμερες αποσύρονται απ’τον τόπο του εγκλήματος; Όταν ξέρεις ότι τα πλάνα των ρεπορτάζ είναι κονσέρβα; Όταν η εκπεμπόμενη αδρεναλίνη μειώνεται και τα καταγγελτικά λογύδρια των ρεπόρτερς κατεβάζουν volume; Όταν η οργή του τηλεθεατή έχει μείνει ανέκφραστη αφού «οι εμπρηστές δεν βρέθηκαν», «οι ιθύνοντες δεν τιμωρήθηκαν» και «οι επιτήδειοι θα συνεχίσουν την δουλειά τους»;

Η φυσιογνωμία της βορειο-ανατολικής Αττικής

Ας πάρουμε τα πράγματα απ’την αρχή. Η περιοχή της ΒΑ Αττικής οριοθετείται βόρεια από το νομό Βοιωτίας (περιοχή Οινοφύτων), δυτικά από την Πάρνηθα και από την εθνική οδό Αθηνών –Θεσσαλονίκης, νότια από το βουνό του Υμηττού και τα Μεσόγεια και ανατολικά από θάλασσα. Στο κέντρο αυτών των εκτάσεων υπάρχει το όρος της Πεντέλης όπου γύρω του εκτείνονται οι διάφοροι δήμοι της ΒΑ Αττικής (πχ.ξεκινώντας από βόρεια οι δήμοι Γραμματικού, Μαραθωνα, Αγίου Στεφάνου, Σταμάτας, Διονύσου, Πεντέλης, Νέας Μάκρης κ.α). Σίγουρα πλέον τα βορειο-ανατολικά προάστια δεν κατοικούνται από ολιγάριθμες ομάδες Βλάχων και Σαρακατσάνων που χρησιμοποιούσαν τις απέραντες εκτάσεις πρασίνου για βοσκοτόπια και την γειτνίαση με την θάλασσα ως εμπορική πύλη αντίστοιχα.1. Όλα αυτά είναι μακρινές μνήμες. Έκτοτε πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι, πολλές φωτιές έχουν μπει, πολλά κεφάλαια έχουν επενδυθεί και η εικόνα των βορειο-ανατολικών προαστίων της χαβούζας μας έχει αλλάξει άρδην. Ο τεράστιος φυσικός πλούτος της περιοχής έχει πληγεί διαχρονικά από καταστροφικές πυρκαγιές καθώς και από τον οργασμό ανοικοδόμησης που παρουσιάζεται στην ευρύτερη περιοχή.

Την εικοσαετία 1960-1980 λίγοι είναι αυτοί που έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν την ΒΑ Αττική ως τόπο δεύτερης κατοικίας. Οι περιοχές γύρω από την Πεντέλη κατοικούνται μέσα από συνοικισμούς με περιορισμένη έκταση και μικρό πληθυσμό. Σιγά-σιγά, οι ευκαιρίες ανοίγουν για πολλούς και οι ορέξεις το ίδιο. Η μόδα πάντα ακολουθείται κατά ρεύματα και άλλοτε επιβάλλει τη βίλα στον Διόνυσο και στον Αγ.Στέφανο και άλλοτε στον Μαραθώνα και τη Νέα Μάκρη. Τα real estate κεφάλαια κάνουν χρυσές δουλειές αφού η ζήτηση όλο και ανεβαίνει. Ειδικά μετά και από τις πρώτες καταστροφικές πυρκαγιές της δεκαετίας του 1980, το τεμάχισμα ολόκληρων δασικών και γεωργικών περιοχών εντείνεται και πλέον οι τιμές οικοπέδων γίνονται πιο προσιτές. Περιοχές όπως αυτές του Διονύσου, της Εκάλης και της Πεντέλης ανοικοδομήθηκαν ως επί των πλείστων στα τέλη του 80’ μετά από εξίσου καταστροφικές πυρκαγιές στην περιοχή... Είναι η εποχή που η κατοικία αναψυχής γίνεται «λαϊκό δικαίωμα» (ή μικροαστικό όνειρο, πιο εύστοχα). Αστάθμητος παράγοντας για τον καθορισμό της τιμής δεν είναι ούτε η θέα ούτε από τι είδους δέντρα περιβάλλεται. Αλλά αν το «προς πώλησιν» φιλέτο γης βρίσκεται εντός ή εκτός σχεδίου πόλης (προφανώς τα εκτός σχεδίου «κοστίζουν κάτι παραπάνω» και προορίζονται για μεγάλα βαλάντια). Έτσι, οι δήμοι της ΒΑ Αττικής ούτε φτωχογειτονιές είναι αλλά ούτε και «θύλακες αποκλειστικά πλουσίων εισοδημάτων» όπως πολλοί θα’θελαν εύκολα δουν ώστε ν’αγιοποιήσουν τον «απλό λαό». Για την ακρίβεια, οι συνοικισμοί και οι κοινότητες της ΒΑ Αττικής έχουν μετατραπεί πλέον σε ολόκληρους Δήμους με αυτόνομα διοικητικά και εμπορικά κέντρα. Επιπλέον, πολλοί από τους Δήμους είναι πλήρως αστικοποιημένοι ενώ παρουσιάζουν και πολεοδομικό κορεσμό.

Η πληθυσμιακή αύξηση της Αθηναϊκής μητρόπολης αλλά και η συγκέντρωση της πλειοψηφίας των παραγωγικών, εμπορικών και διοικητικών λειτουργιών του ελληνικού κράτους στο εσωτερικό και στην περιφέρειά της, οδήγησε στην ολοένα και αυξανόμενη αστική διάχυση προς τα μέχρι τότε αναξιοποίητα εδάφη της ΒΑ Αττικής. Έτσι κι αλλιώς, είναι από τις λίγες περιοχές της Αττικής όπου κυριαρχούν οι δασικές εκτάσεις: δηλαδή, αναξιοποίητη και φτηνή (ή και τσάμπα) γη για εκμετάλλευση. Σιγά-σιγά, οι πρώτες τσιμεντουπόλεις έκαναν την εμφανισή τους στην καλλιεργήσιμη πεδιάδα των Μεσογείων (Ανθούσα, Παλλήνη, Γέρακας κ.α) και προοδευτικά ανέβηκαν και πιο βόρεια (Πεντέλη,Διόνυσος, Αγ.Στέφανος κ.α). Καθοριστικοί παράγοντες σ’αυτήν την εξέλιξη είναι επίσης η δημιουργία του διεθνούς αερολιμένα στα Σπάτα (Ελ.Βενιζέλος), η τουριστική ανάπτυξη της παράκτιας γραμμής της ανατολικής Αττικής (Ραφήνα, Ν.Μάκρη, Μαραθώνας κ.α) και η συγκέντρωση οικονομικών δραστηριοτήτων (εμπόριο, βιομηχανία) κατά μήκος την εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης (πχ.Καπανδρίτι). Έτσι, η ΒΑ είτε ως τόπος κατοικίας είτε ως προορισμός αναψυχής υποδέχεται έναν τεράστιο όγκο πληθυσμού που αναπόφευκτα αλλάζει την φυσιογνωμία του κοινωνικού ιστού της.

Τα ευεργετήματα της φωτιάς

Η λαϊκή θυμοσοφία προ πολλού έχει αποφανθεί ότι το αίμα νερό δεν γίνεται. Εδώ και δεκαετίες, όμως, η κοινωνική εμπειρία έχει αποφανθεί ,επίσης, ότι η στάχτη εύκολα μετατρέπεται σε τσιμέντο και με λίγη προσπάθεια και σε...χρυσό! Πολύ μελάνι έχει πέσει για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πυρκαγιών και για τις καταστροφές των περιουσιών των πληγέντων. Μόνο αυτή είναι η πραγματικότητα που δημιουργούν οι καταστροφικές πυρκαγιές; Κι όμως οι πυρκαγιές έχουν και ιδιαίτερα «δημιουργική» πτυχή! Η βασική συνέπεια που επέρχεται μιας πυρκαγιάς είναι η υποτίμηση της γης που καταστρέφεται. Ακόμα και μια δασική έκταση που καίγεται (δεν αναφέρουμε καν εκτάσεις που χαρακτηρίζονται ως χορτολιβαδικές ή αγροτικές) εύκολα μπορεί να αλλάξει το καθεστώς προστασίας της, να αποχαρακτηριστεί καθώς και ν’αλλάξει η νομοθεσία γύρω από τις «επιτρεπόμενες χρήσεις» πάνω σ’αυτήν. Οι κορώνες για άμεση κήρυξη των καμμένων εκτάσεων ως αναδασωτέων σκοντάφτει σε μια «μικρή παράλειψη» που χαρακτηρίζει την πολιτική του ελληνικού κράτους γύρω από το φυσικό περιβάλλον: την απουσία δασικών χαρτών αλλά και Κτηματολογίου. Η απουσία των δασικών χαρτών σχετικοποιεί τον χαρακτήρα μιας έκτασης μετά την καταστροφή της ενώ η απουσία κτηματολογίου αδυνατίζει τον τελεσίδικο καθορισμό της ιδιοκτησίας γης (εμπράγματο δικαίωμα). Έτσι, δημιουργούνται κάποιες πονηρές παρεξηγήσεις. Τι βεβαιώνει ότι η έκταση που κάηκε ήταν δασική άρα πρέπει να χαρακτηριστεί άμεσα αναδασωτέα; Τί βεβαιώνει ότι ο δημόσιος δασικός πλούτος ανήκει τελεσίδικα στο ελληνικό κράτος και όχι σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς ή ιδιώτες που θα σπεύσουν να τον περιφράξουν μετά από μια καταστροφή; Έτσι, η έλλειψη «πολιτικής βούλησης» ή τα «αδηφάγα συμφέροντα» που συνήθως ανασύρονται ώστε ν’αποδοθούν ευθύνες απλώς σκιαγραφούν τα συμπτώματα μιας νοσηρής κατάστασης. Αυτό θα μπορούσε να ξεπεραστεί σε μια κοινωνία αγγελικά πλασμένη. Τί γίνεται όμως όταν ο αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων είναι μια τεράστια επιχείρηση στην Ελλάδα;

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι οι στάχτες των καμμένων δασών είναι ένα τεράστιο πεδίο επένδυσης και κερδοφορίας για κάθε λογής κεφάλαιο: κατασκευαστικό, βιομηχανικό, real estate, τουριστικό κτλ. Εν ολίγοις, μια καταστοφική πυρκαγιά μπορεί ν’ανοίξει αγορές που δεν μπορεί ν’ανοίξει η διάνοια του κάθε τεχνοκράτη καπιταλιστή. Η καμμένη γη είναι κατεξοχήν φτηνή γη, άρα και ανοιχτή προς αξιοποίηση, ανάπτυξη κτλ. Βέβαια, η επένδυση στην στάχτη δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Μια βόλτα στην πρόσφατα καμμένη Πάρνηθα θα μας πείσει για το πόσο εύκολα αύξησε την ακίνητη περιουσία του το Mont Parnes. «Ασυνείδητοι μεμονωμένοι καπιταλιστές» θα πουν κάποιοι. Ίσως μια βόλτα στο νομό Ηλείας που πλήγηκε από τις πυρκαγιές του 2007 να πείσει και τους πλέον κοντόφθαλμους ότι η «αξιοποίηση» των καμμένων δασών είναι και κρατική δουλειά! Εκεί οι καμμένες εκτάσεις βαπτίστηκαν μέσα στο τσιμέντο της Ιονίας Οδού. Γενικότερα, η «αξιοποίηση» πρώην δασικών εκτάσεων δεν αφορούν αποκλειστικά τους οικοπεδοφάγους και τους καταπατητές αλλά και το σύνολο του κρατικού οικοδομήματος που είτε σχεδιάζει δημόσια έργα πάνω σε δάση (πχ.Αττική Οδός) είτε αποτελεί το απαραίτητο δεκανίκι για χρυσές δουλειές διαφόρων αφεντικών (πχ.ΠΟΤΑ Μεσσηνίας). Η δυσαρμονία φυσικού περιβάλλοντος και καπιταλιστικής ανάπτυξης αντικατοπτρίζεται μέσα από την αρμονική συνεργασία κράτους και κεφαλαίου με σκοπό την αξιοποίησή του: πχ. η δημιουργία οικισμών μέσα σε δασικές εκτάσεις προοδευτικά γεννά την ανάγκη και για μια σειρά από «αναπτυξιακά έργα» και «κοινωνικές υποδομές». Αυτοκινητόδρομοι, αποχετευτικά έργα, ΧΥΤΑ και κοινωφελείς εγκαταστάσεις (σχολεία, νοσοκομεία, γήπεδα κ.α) εκ μέρους της κρατικού μηχανισμού έρχονται να συμπληρώσουν το έγκλημα παγιώνοντας την αστικοποίηση ολόκληρων περιοχών που μέχρι πρότινος βασίλευε η ζωή και το οξυγόνο.

Μετά απ’όλα αυτά, ποιός αναρωτιέται ακόμα για τα κίνητρα και την ταυτότητα του εμπρηστή; Αποχαρακτηρισμός και αναδιανομή εκτάσεων, νέες χρήσεις γης, οικοδομικός οργασμός, νέα αναπτυξιακά σχέδια, κοινοτικά προγράμματα στήριξης, τραπεζικά δάνεια, και ασφαλιστικές καλύψεις είναι κάποιους από τους άξονες που αναζωογονούν την κυκλοφορία των κεφαλαίων μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά. Κι όλα αυτά εν μέσω Οικονομικής Κρίσης (ή του Κεφαλαίου, αν προτιμάτε), έρχονται ως μάννα εξ ουρανού.

Και τώρα;

Η ΒΑ Αττική έχει πληγεί επανανειλλημένως από καταστροφικές πυρκαγιές τις προηγούμενες δεκαετίες. Άμεσο αποτέλεσμα είναι από την μια η καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων δασικού και ευρύτερα φυσικού πλούτου αλλά και η ταυτόχρονη ένταξη 100.000 στρεμμάτων εντός σχεδίου πόλης την τελευταία 15ετία. Παράλληλα, τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια ζωηρή κινητικότητα στους Δήμους της ΒΑ Αττικής όσον αφορά την εκπόνιση, την μελέτη και την έγκριση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ). Τα ΓΠΣ οργανώνουν την ανάπτυξη των λειτoυργιών και των δραστηριοτήτων στα πλαίσια μιας πόλης, ενός δήμου. Συγκεκριμένα, αφορούν το σύνολο ενός Δήμου είτε αφορά την δομημένη/αστική έκταση είτε την δασική/αγροτική έκτασή του και δίνουν κατευθύνσεις για την οργάνωση των οικισμών και του «κενού χώρου» στα όρια ενός Δήμου (πχ.επέκταση οικισμών, πόση γη για καλλιέργεια, πόση για βιομηχανία, πόσα σχολεία κτλ). Σε άλλους τα ΓΠΣ έχουν εγκριθεί (Ανθούσα) ενώ σ’άλλους είναι υπό μελέτη (Διόνυσος, Γραμματικό, Πικέρμι,Ροδόπολη). Μάλιστα στο site www.aftodioikisi.gr μαθαίνουμε ότι στον Δήμο Αγ.Στεφάνου η πολεοδομία εξέδωσε κατά λάθος άδειες σε 500 σπίτια που κτίστηκαν σε περιοχή που έχει κριθεί αναδασωτέα από το 1982 ενώ συνολικά στην Ανατολική Αττική τα αυθαίρετα κτίσματα ανέρχονται σε 250.000! Παράδοξα της ψωροκώσταινας; Όχι! Είναι αυτονόητο ότι όλη αυτή η κινητικότητα τράβηξε το ενδιαφέρον διαφόρων καλοθελητών ενώ μετά την καταστροφή 300.000 στρεμμάτων γης στην ευρύτερη περιοχή είναι δεδομένη η αυξημένη ζήτηση στην επιχείρηση αποχαρακτηρισμών εκτάσεων και ένταξής τους στο σχέδιο πόλης. Στο κάτω-κάτω, οι προϋποθέσεις υπάρχουν και το «know how» είναι εύκολο να εφαρμοστεί. Για παράδειγμα, ο οικοδομικός συνεταιρισμός ΑΟΟΑ (Αυτόνομος Οικοδομικός Συνεταιρισμός Αξιωματικών)2 το 1998 κατάφερε να εντάξει στο σχέδιο πόλης της Νέας Μάκρης έκταση 800 στρεμμάτων ενώ ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» στην περιοχή του Διονύσου και της Ροδόπολης το 1950 κατείχε 2.713 στρέμματα και σήμερα εμφανίζεται να κατέχει 4.000 (πολλά από τα οποία έχουν ήδη οικοδομηθεί). Επιπλέον, ο τρόπος να κτίσεις ένα αυθαίρετο είναι γνωστός. Περιφράσσεις μια καμμένη έκταση, φυτεύεις ελαιόδεντρα ή οπωροφόρα, παρουσιάζεις χαρτιά που «αποδεικνύουν» ότι είσαι ο νόμιμος κληρονόμος του συγκεκριμένου «αγροτεμαχίου» και παρουσιάζεις μάρτυρες που βεβαιώνουν ότι καλλιεργείς την συγκεκριμένη έκταση πολύ πριν την καταστροφή της από την πυρκαγιά. Παράλληλα, χτίζεις «νύχτα» το φτωχικό σου και με τ’απαραίτητα πάρε-δώσε με τους τοπικούς άρχοντες σου παρέχουν τ’απαραίτητα έγγραφα που βεβαιώνουν την ιδιοκτησία σου. Αυτή η αναγνώριση σου λύνει την δυνατότητα παροχής φωτός-νερού-τηλέφωνου εκ μέρους των δημοσίων υπηρεσιών. Έτσι όλοι είναι ευχαριστημένοι: εσύ έχεις ένα σπιτάκι να βάλεις από κάτω το κεφάλι σου, έχεις συσφίξει την σχέση σου με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και δεν νιώθεις απομονωμένος στην καινούργια σου γειτονιά, έμαθες επιτέλους να μην πουλάς όσο-όσο το εκλογικό σου δικαίωμα, κάποιοι υπάλληλοι της Πολεοδομίας έγιναν λίγο πλουσιότεροι και ούτω κάθεξής... Για του λόγου το αληθές, δείτε την γκρίνια που αναμασούν οι δήμαρχοι των πληγεισών περιοχών επειδή ο Χοντρούλης «τόλμησε» να εξαίρεσει από την οικονομική βοήθεια τους κατόχους αυθαιρέτων! Όπως και να’χει, και εμείς μαζί μ’αυτούς «πιστεύουμε ακράδαντα ότι σύντομα θα βρεθεί κάποια λύση»...

Επιχείρηση: «Επέκταση προς Βορράν και Ανατολήν»

Όμως, θα’μασταν αφελείς αν πιστεύαμε ότι υπεύθυνοι για τον δεύτερο γύρο καταστροφής στην ΒΑ Αττική είναι τα μικρά ή τα μεγαλύτερα λαμόγια που θα σπεύσουν να χτίσουν τις βιλλίτσες τους στις καμμένες εκτάσεις. Θα ξαναεμπιστευτούμε την λαϊκή θυμοσοφία που τονίζει ότι «το ψάρι βρωμάει απ’το κεφάλι». Το ΥΠΕΧΩΔΕ σε συνεργασία με τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ) στις 13 Απρίλη του 2009 ανακοίνωσε το σχέδιο νόμου για το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής που αφορά «το σύνολο των στόχων, των κατευθύνσεων πολιτικής, των προτεραιοτήτων, των προγραµµάτων και των µέτρων που προβλέπονται από το νόµο αυτό ως αναγκαία για τη χωροταξική και οικιστική οργάνωση της Αττικής και την προστασία του περιβάλλοντος σύµφωνα µε τις αρχές της βιώσιµης ανάπτυξης». Οικιστική ανάπτυξη, χωροταξική δομή των τομέων παραγωγής, δίκτυα μεταφορών, χωρική διάρθρωση διοικητικών και κοινωνικών υπηρεσιών, πολεοδομική οργάνωση και πολιτικές γης και κατοικίας είναι κάποιες από τις βασικότερες κατευθύνσεις που καθορίζει άλλοτε συγκεκριμένο και με αυστηρό τρόπο και άλλοτε με γενικότερο και όχι άμεσα δεσμευτικό. Το Ρ.Σ.Α ως νόμος του κράτους δίνει συνολικότερες κατευθύνσεις ανάπτυξης στις οποίες οφείλουν να ευθυγραμμιστούν οι επιμέρους αναπτυξιακοί προγραμματισμοί πχ.της Τοπικής Αυτοδικοίκησης.

Συγκεκριμένα, ορίζει ακροθιγώς τον ρόλο της Βόρειας Αττικής ως «φυσικού απόθεματος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας» δηλώνοντας αόριστα ότι «θα ληφθούν άµεσα ισχυρά µέτρα προστασίας των φυσικών, παράκτιων και άλλων εκτός σχεδίου περιοχών». Παρακάτω, όμως περνάει στο ουσιαστικό κομμάτι του ζητήματος. Προβλέπει ότι θα υπάρξουν ευρύτατες αναπτυξιακές διεργασίες στον χώρο της Β.Αττικής τις οποίες θα πυροδοτήσει η επιδιωκόμενη αποφόρτιση του Λεκανοπεδίου και «θα έχουν ως αποδέκτες τους υφιστάµενους οικισµούς πρώτης και δεύτερης κατοικίας, και µικρό αριθµό νέων οργανωµένων περιοχών επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων σε θέσεις µε πολύ καλή υπερτοπική προσπελασιµότητα». Επίσης, η Β.Αττική διαθέτει «το συγκριτικό πλεονέκτημα του χαµηλού ακόµα βαθµού αστικοποίησης» το οποίο οδηγεί τους συντάκτες του Ρ.Σ.Α να θέσουν κάποιες κατευθύνσεις όσον αφορά τις πολιτικές χρήσεων γης στην ευρύτερη περιοχή. Δύο απ’αυτές καθορίζουν «την οργάνωση της αστικής ανάπτυξης κυρίως στο οικιστικό σύµπλεγµα που στρέφεται προς το ΒΑ Πολεοδοµικό Συγκρότηµα, µε λελογισµένη ανάπτυξη κύριας και παραθεριστικής κατοικίας στους ηπειρωτικούς και παράκτιους οικισµούς» καθώς και την «πολεοδοµική οργάνωση των παραγωγικών ζωνών που συµπεριλαµβάνονται εκατέρωθεν του εθνικού και σιδηροδροµικού δικτύου και αποτελούν τµήµα του Στρατηγικού αναπτυξιακού άξονα Βορρά – Νότου (Διεθνούς και Εθνικής εµβέλειας) µε σηµαντικούς πόλους ανάπτυξης στην περιοχή της περιοχής Αυλώνα (Βόρεια πύλη Περιφέρειας Αττικής) και Αγίου Στεφάνου –Κρυονερίου (Βόρεια Πύλη του Μητροπολιτικού συγκροτήµατος της Αθήνας)». Όλα τα παραπάνω όσο κομψές διατυπώσεις και αν περιλαμβάνουν, σκιαγραφούν την στρατηγική επιλογή για την επέκταση της Αθηναϊκής μητρόπολης προς την Βόρεια (Ανατολική)Αττική. Ούτως ή άλλως, στο άρθρο 13 «Οικιστική Ανάπτυξη και Πολεοδομική Αναμόρφωση» του Ρ.Σ.Α καθορίζεται ότι «οι νέες επεκτάσεις είναι ωστόσο αποδεκτές εφόσον η αναγκαιότητα τους τεκµηριώνεται, βάσει της κατανοµής των προγραµµατικών µεγεθών και των ορίων κορεσµού των ΣΧΑΕ3 ή και των Σχεδίων Συνδυασµένης Χωρικής Ανάπτυξης των προγραµµατικών οµάδων ΟΤΑ, στις περιπτώσεις όπου ο υφιστάµενος πολεοδοµικός χώρος είναι διαπιστωµένα ανεπαρκής είτε χαρακτηρίζεται από ακαµψίες που δεν επιτρέπουν εξάντληση της χωρητικότητάς του µέχρι το σύνηθες ποσοστό κορεσµού. Η σχετική εκτίµηση γίνεται σε επίπεδο προγραµµατικής οµάδας ΟΤΑ και κατ’ ελάχιστον σε επίπεδο Δήµου.(...)». Δηλαδή, για την επιχείρηση επέκτασης της μητρόπολης δίνονται και συγκεκριμένα κίνητρα και προνόμια. Αφενός, η διατύπωση περί «συγκριτικού πλεονεκτήματος» (που δεν διατυπώνεται για καμία άλλη περιοχή του Λεκανοπεδίου!) αφήνει τις πόρτες διάπλατα ανοιχτές στο να μπουν χιλιάδες στρέμματα καμμένης γης εντός σχεδίου πόλης και, έτσι, είτε να νομιμοποιηθούν πολλά αυθαίρετα είτε δοθεί το πράσινο φως για την αστική διάχυση των υπάρχοντων οικισμών στην καμμένη γη. Αφετέρου, κομβικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή θα παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση (Περιφέρεια, Νομαρχία, Δήμος) λαμβάνοντας και αυτή με την σειρά της τα «ανταποδοτικά οφέλη» από την επιχείρηση αυτή.

Όσον αφορά την Ανατολική Αττική τα πράγματα γίνονται πιο ξεκάθαρα αφού θ’αποτελέσει «τον δεύτερο πόλο ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας» καθώς προορίζεται για σημαντικές «διαπεριφερειακές και λειτουργίες (μεταφορές) και οικονομικές δραστηριότητες». Ο Διεθνής Αερολιμένας (Ελ.Βενιζέλος) ήταν ο καταστροφικός παράγοντας για την πλήρη αστικοποιησή τους ενώ τώρα είναι αυτός που θα δώσει και την χαριστική βολή αφού «βασικοί πόλοι ανάπτυξης για την περιοχή αποτελούν οι οργανωµένες περιοχές παραγωγικών δραστηριοτήτων, σε θέσεις µε πολύ καλή υπερτοπική προσπελασιµότητα, όπου θα πρέπει να εγκατασταθούν κατά προτεραιότητα εξαρτηµένες και ελκυόµενες από τον Διεθνή Αερολιµένα δραστηριότητες». Στο επίπεδο της «υπερτοπικής προσπελασιμότητας» ήδη οι μηχανές βρίσκονται υπ’ατμόν για την κατασκευή των οδικών αξόνων Μεσογείων-Ραφήνας, Μεσογείων-Άγιας Μαρίνας, και Σταυρού-Ραφήνας. Επίσης, προβλέπεται η κατασκευή 200.000 νέων κατοικιών «στις παρυφές» των υπάρχοντων οικισμών των Μεσογείων.

Ο στρατηγικός στόχος του ελληνικού κράτους ν’αναδειχθεί ο ρόλος της Αθήνας «ως διεθνούς και ευρωπαϊκής µητρόπολης και ως «Πόλης-Πύλης» για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη» και «ως επιχειρηµατικού συνδέσµου της Ευρωπαϊκής Ένωσης µε την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή» δικαιολογεί την εκ νέου υπερ-συγκέντρωση οικονομικών και διοικητικών λειτουργιών στην περιφέρεια της μητρόπολης άρα και την διόγκωσή της προς όλες τις κατευθύνσεις ανεξαρτήτως κόστους. Οι σχεδιαζόμενοι αυτοκινητόδρομοι, οι νέες τσιμεντουπόλεις που θα προκύψουν στα καμμένα, τα βιομηχανικά-τεχνολογικά-εμπορικά πάρκα που οργανώνονται, η τουριστική βιομηχανία εντατικού χαρακτήρα που προωθείται στην παράκτια γραμμή της ΒΑ Αττικής, η «παρκοποίηση» των ορεινών δασικών όγκων (Πεντέλη, Πάρνηθα,Υμηττός) και, τέλος, η «αναβάθμιση» των λιμένων Ραφήνας και Λαυρίου είναι κάποιες από τις αναπτυξιακές διεργασίες στον ευρύτερο χώρο της ΒΑ Αττικής που προωθούνται από τα think tanks του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου ώστε να αποτελέσει η Αθήνα την καπιταλιστική μητρόπολη της νέας εποχής. Το στραγγάλισμα του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και των ζωών μας είναι απλώς κάποιες «παράπλευρες απώλειες». Οι μηχανές είναι καλολαδωμένες...

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ
katalipsiesiea.blogspot.com/
http://athens.indymedia.org

Eτήσια συνάντηση των «αρχηγών» κρατών, της παγκόσμιας τράπεζας, και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

Κωνσταντινούπολη στις 6 και 7 του Οκτώβρη


Εκπρόσωποι τύπου, γραφειοκράτες, διεθνή καπιταλιστικά τραστ θα βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη στις 6 και 7 του Οκτώβρη, στην ετήσια συνάντηση των «αρχηγών» κρατών, της παγκόσμιας τράπεζας, και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου , όπου θα πάρουν αποφάσεις που θα αγγίξουν και ίσως καταστρέψουν την ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων.

Χωρίς αμφιβολία θα είναι άλλη μια συνεδρίαση για να υπερασπίσει τα προνόμια των καπιταλιστικών κυβερνήσεων. Εδώ θα συζητήσουν τα νέα οικονομικά πακέτα, η λιτότητα και τα μέσα προστασίας του κεφαλαίου, οι νέες συμφωνίες που θα προστεθούν στις ήδη υπάρχοντες που συγκροτούν το σύμπλεγμα της εκμετάλλευσης των φτωχών και του πλανήτη που ζούμε.

Το είδαμε στην Αργεντινή, την Τζαμάικα, την Νιγηρία, την Κένυα, και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ,ότι οι πολιτικές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, δεν έφεραν κανένα κέρδος για τον λαό, εκτός από την ωραιοποίηση της εκμετάλλευσης. Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια τράπεζα, κεφαλές της παγκόσμιας καπιταλιστικής αρχιτεκτονικής, είναι τα βασικά εργαλεία αποκλεισμού των φτωχών από τις ρίζες και τα σπίτια τους, συγκεντροπιώντας όλη την οικονομία στα μεγάλα αστικά κέντρα, εμπορικοποιόντας και μονοπωλώντας, και ακόμα παραδίδοντας τα βασικά αγαθά όπως νερό, πετρέλαιο, μεταλλεύματα στα χέρια λίγων πολυεθνικών εταιριών. Ασκούν πολιτικές που βλάπτουν αν όχι καταστρέφουν την τοπική γεωργία, προωθώντας την καπιταλιστική βιομηχανική γεωργία, τις μονοκαλλιέργειες, υποδιαιρώντας και κατά συνέπια διασπώντας την εργατική τάξη με την δημιουργία νέων εργατικών νόμων.

13.000 αστυνομικοί θα περιπολούν για να προστατέψουν τις «παγκόσμιες κεφαλές». Θα τους δούμε να κινούνται ανάμεσα μας, αυτές οι δύο μέρες μπορεί να μοιάζουν με την κόλαση. Συλλήψεις, έλεγχοι, μπλόκα, ξυλοδαρμοί. Τα πάντα στην υπηρεσία των αφεντικών.

Ας τους δήξουμε ότι πραγματικά θα είναι μια κόλαση. Η δικιά μας φωτιά ας γίνει ο τρόμος τους.

καλούμε τους πάντες για μια εβδομάδα διαδηλώσεων, της παγκόσμιας αντίστασης, με δράσεις ενάντια στην Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ από τις 1 έως 8 Οκτώβρη. Στην Κωνσταντινούπολη ετοιμάζουμε , εργαστήρια, προβολές ταινιών, παρεμβάσεις στους δρόμους της πόλης. Έχουμε την δυνατότητα να φιλοξενήσουμε όποιον θέλει να συμμετάσχει μαζί μας στις προετοιμασίες των ημερών της αντίστασης . επικοινωνία στο : direnistanbul@gmail.com.
για άμεση πληροφόρηση χρησιμοποιήστε τα :

http://resistanbul.wordpress.com/ (Inglês)

http://direnistanbul.wordpress.com/ (Turco)

Αυτονομία των λαών ενάντια στον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Για την διεθνοποίηση της αντίστασης.

Να δυναμώσουμε τις φωνές μας ενάντια στον εθνικό και παγκόσμιο καπιταλισμό.

ΜΥΤΙΛΗΝΗ: 3η μέρα απεργία πείνας ανηλίκων στην Παγανή




47 ανήλικοι φυλακισμένοι μετανάστες βρίσκονται στην 3η μέρα απεργίας πείνας διεκδικώντας την ελευθερία τους. Το πρωί έγινε μικρή συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τη φυλακή.



Οι ανήλικοι κρατούμενοι, ακόμη και σύμφωνα με το νόμο, δεν πρέπει να μένουν ούτε μία ώρα σε Κέντρο Κράτησης. Τις τελευταίες μέρες απελευθερώθηκαν δεκάδες από αυτούς, έπειτα από την πίεση που άσκησε κόσμος με καθημερινές συγκεντρώσεις έξω από τη φυλακή. [Σχετικές ειδήσεις θα βρείτε εδώ ή εδώ]

Παρόλα αυτά, μετανάστες συνεχίζουν να έρχονται και η πρακτική των αρχών δεν αλλάζει. 47 ασυνόδευτοι ανήλικοι μετανάστες, κυρίως από το Αφγανιστάν, αλλά και από τη Σομαλία και την Παλαιστίνη, βρίσκονται, από την 1η Σεπτέμβρη, σε απεργία πείνας, ενώ 4 δεν πίνουν ούτε νερό (το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν πίνεται - "αν πιείτε από αυτό το νερό, δεν θα θέλετε ποτέ να ξαναπιείτε νερό στη ζωή σας" μας είπε ένας). Κάποιοι από αυτούς κρατούνται για πάνω από 40 μέρες.

Σήμερα το πρωί, μικρός αριθμός αλληλέγγυων συγκεντρωθήκαμε έξω από τη φυλακή για να μιλήσουμε με τους κρατούμενους.


http://athens.indymedia.org

Αρχειο αναρτησεων

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...