Tο χασίσι νόμιμο και το χαμομήλι παράνομο - Απαγόρευση εμπορευματοποίησης βοτάνων

Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θέλει την απαγόρευση της εμπορευματοποίησης των περισσότερων βοτάνων της φύσης και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ από τον ερχόμενο Απρίλιο, βρίσκει κάθετα αντίθετη την ελληνική κοινωνία που η ζωή της είναι άρρηκτα δεμένη με τα παραδοσιακά «γιατροσόφια» όπως το τσάι του βουνού, το χαμομήλι... και τα διάφορα άλλα βότανα της ελληνικής φύσης.Έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων σε άλλες χώρες, (Γερμανία, Γαλλία κ.ά.) ενώ στην Ελλάδα δεν έγινε και τόσο γνωστή, παρά μόνο στους κύκλους των ανθρώπων που ασχολούνται με την παραγωγή τους, τη μεταποίησή τους και το εμπόριό τους. Και πιστεύουν ότι η αρχή εφαρμογής της οδηγίας θα σημάνει το τέλος της εμπορίας βοτάνων και σκευασμάτων εναλλακτικών φαρμακευτικών θεραπειών, αφού σύμφωνα με αυτή, όλα τα βότανα θα θεωρούνται φάρμακα και ως τέτοια θα πρέπει να παίρνουν τη σχετική έγκριση από τους αντίστοιχους οργανισμούς και να πωλούνται μόνο στα φαρμακεία.Αυτό σημαίνει ότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες θα απαγορεύεται πια να διαθέτει κανείς τα βότανα ή τα φυτά του, που έχουν κάποια φυσική φαρμακευτική ιδιότητα, χωρίς αντίστοιχη άδεια. Να σημειωθεί ότι σήμερα τα βότανα αλλά και τα φυτικά σκευάσματα που παράγονται από αυτά, διατίθενται από καταστήματα βιολογικών τροφίμων, ενώ ως βότανα τα βρίσκουμε και στις λαϊκές αγορές.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η οδηγία T.H.M.P.D. της Ε.Ε. (Traditional Herbal Medical Product Directive), θα σημάνει το τέλος για πολλά συμπληρώματα διατροφής καθώς και για τα θεραπευτικά βότανα (παραδοσιακά φαρμακευτικά προϊόντα φυτικής προέλευσης) και απαιτεί τα φυσικά προϊόντα να χαρακτηρισθούν σαν ιατροφαρμακευτικά προϊόντα και στη συνέχεια να παίρνουν άδεια για διάθεση σαν τέτοια.Βέβαια η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα να χρησιμοποιήσει ένα «παραθυράκι» της οδηγίας που της δίνει το δικαίωμα να διαχωριστεί μεταξύ των άλλων χωρών: συγκεκριμένα αναφέρεται ότι από τα βότανα εξαιρούνται αυτά που χρησιμοποιούνται με ασφάλεια επί 30 χρόνια εκ των οποίων τα 15 τουλάχιστον είναι στην Ευρώπη.Ως εκ τούτου, η Ελλάδα που χει πανάρχαια παράδοση στην αποκατάσταση και διατήρηση της υγείας, με τη χρήση βοτάνων και τα περισσότερα της ελληνικής φύσης της, χρησιμοποιούνται όχι μόνο εδώ και 30 χρόνια αλλά επί αιώνες, μέχρι σήμερα, θα μπορεί να τα διαθέτει χωρίς περιορισμούς.Για παράδειγμα κανείς δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει το τσάι βουνού, τα χαμομήλι κ.ά., τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιούνται στην αρχική μορφή τους χωρίς να συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των... απαγορευμένων.

Απ' την άλλη όμως όσον αφορά στην παραγωγή νέων σκευασμάτων από αυτά τα βότανα, δυστυχώς δεν θα μπορούν να βγουν στο εμπόριο, χωρίς τη «σφραγίδα» του φαρμάκου.Να σημειωθεί δε ότι ο ευρωπαϊκός νόμος κάνει διάκριση ενάντια στα μη ευρωπαϊκά προϊόντα, όπως εκείνα που ανήκουν στην αγιουρβεδική και παραδοσιακή κινέζικη ιατρική καθώς και σε άλλες παραδόσεις, ανεξάρτητα με το αν έχουν χρησιμοποιηθεί σε άλλες χώρες ακόμη και αιώνες.Το αποτέλεσμα είναι ότι πάρα πολλά από αυτά τα προϊόντα θα εξαφανιστούν από τα ράφια, όπως π.χ. το γνωστό τζίνσεγκ και ό,τι άλλο παράγεται από αυτό.Πάντως, επαγγελματίες που ασχολούνται με το εμπόριο φυσικών σκευασμάτων και βοτάνων, πιστεύουν ότι επειδή έχει ξεσηκωθεί μια παγκόσμια αντίδραση, θα είναι δύσκολο να περάσει σε κάθε χώρα και να εφαρμοσθεί αυτή η οδηγία της Ε.Ε. ΤΑΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΑ ΒΟΤΑΝΑ Μάλιστα η είδηση της οδηγίας της Ε.Ε., έρχεται σε μια περίοδο που αρκετός κόσμος επιστρέφει στη χρήση των φαρμακευτικών φυτών -βοτάνων, καθώς παρατηρείται ότι είναι σταθερά αυξανόμενη η ζήτησή τους στα ειδικά καταστήματα πώλησης. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που αρχίζουν να τα φυτεύουν σε γλάστρες στα μπαλκόνια τους ή στους κήπους τους, όχι απλά ως καλλωπιστικά φυτά, αλλά με σκοπό να τα χρησιμοποιήσουν.

Διαπιστώνεται ότι αρχίζουν να ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για τις πρακτικές ιατρικές συνταγές του παρελθόντος και να εισχωρούν όλο και πιο βαθιά στη γνώση της χρήσης αυτών των φυτών, τολμώντας να φτιάχνουν ειδικά παρασκευάσματα από αυτά και να τα χρησιμοποιούν ως φάρμακο σε διάφορες παθήσεις τους ή απλώς για να επιτύχουν μέσω της κατανάλωσής τους καλή φυσική κατάσταση και την καλή λειτουργία του οργανισμού τους.

Λένα Κισσάβου

www.eleftheria.gr

O γερμανικός όμιλος Lidl συμπεριφέρεται ως κράτος εν κράτει

Υποστηρίζει ότι ήταν «καθαρά» ο κιμάς και τα σουτζουκάκια, που βρέθηκαν μολυσμένα με το θανατηφόρο E.coli

Προκαλεί η Lidl 
Oλο το παρασκήνιο στο φως

Με μια προκλητική ανακοίνωση, που εξέδωσε το βράδυ της Πέμπτης , ο γερμανικός όμιλος Lidl συμπεριφέρεται ως κράτος εν κράτει, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τον επίσημο κρατικό φορέα για τον έλεγχο των τροφίμων (ΕΦΕΤ).

Ενώ ο ΕΦΕΤ, με χθεσινή του ανακοίνωση, εμμένει στο χαρακτηρισμό ως επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία, για τους κιμάδες και τα σουτζουκάκια της Lidl, στα οποία ανιχνεύτηκε το βακτήριο E.coli, η Lidl επιμένει στη δική της κατασκευασμένη εκδοχή, επαναλαμβάνοντας τα γνωστά περί «ανεξάρτητων» ινστιτούτων ελέγχου που «επιβεβαιώνουν» ότι δεν υπάρχει E.coli στους κιμάδες που πουλάει η γερμανική εταιρία. «Ζητούμε συγνώμη από τους πελάτες μας για την αναστάτωση και τη σύγχυση που προκλήθηκε», καταλήγει η ανακοίνωση της Lidl.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί η Lidl δεν στρέφεται νομικά ενάντια στον ΕΦΕΤ και ενάντια στο ΚΕΛΠΝΟ που ανέλυσε τα δείγματα και βρήκε το E.coli; Καταλαβαίνετε γιατί. Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο ερώτημα, το οποίο αφορά τις κρατικές αρχές. Γιατί ο ΕΦΕΤ δεν κινήθηκε νομικά κατά της Lidl, αμέσως μόλις εξέδωσε αυτή την παραπλανητική για το καταναλωτικό κοινό ανακοίνωση; Οι εισαγγελικές αρχές γιατί δεν ασκούν δίωξη κατά της γερμανικής εταιρίας;

Γύρω απ’ αυτή την υπόθεση εκτυλίσσεται ένα βρόμικο παρασκήνιο που δείχνει ότι εκείνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι η φήμη της γερμανικής εταιρίας και οι καλές σχέσεις με την κυβέρνηση Μέρκελ και όχι η προστασία της δημόσιας υγείας.

Διαβάστε στη συνέχεια όλο το παρασκήνιο μέσα από το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της «Κόντρας».
Το E.coli «έφαγε» τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ
Σε παραίτηση εξαναγκάστηκε ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ Γιώργος Νυχάς, από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, στην αρμοδιότητα του οποίου έχει περάσει και ό,τι σχετίζεται με την ασφάλεια των τροφίμων. Ο υπουργός Α. Λοβέρδος… δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Ο,τι μπορεί να δυσαρεστήσει τους τροϊκανούς και ιδίως τους φίλους μας τους Γερμανούς πρέπει να βγαίνει από τη μέση. Και ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ έκανε το μοιραίο –όπως αποδείχτηκε– λάθος να απαιτήσει για μια φορά το αυτονόητο, δηλαδή την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας, βάσει της οποίας έπρεπε να απαιτηθεί η απόσυρση και η καταστροφή παρτίδας προϊόντων του Lidl, στα οποία ανιχνεύτηκε το μικρόβιο E.coli (διαφορετικό απ’ αυτό που κόστισε τόσους θανάτους στη Γερμανία, αλλά εξίσου επικίνδυνο).
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.

Την 1η Ιούλη, ο ΕΦΕΤ ανακοίνωσε ότι σε κατεψυγμένα προϊόντα κρέατος του Lidl, δείγματα των οποίων πάρθηκαν από καταστήματα της Βόρειας Ελλάδας, ανιχνεύτηκε το παθογόνο βακτήριο E.coli Ο157. Ο ΕΦΕΤ, όπως είχε υποχρέωση, ζήτησε την απόσυρση του συνόλου των παραπάνω προϊόντων από την αγορά. Πρόκειται για κατεψυγμένο κιμά από βοδινό κρέας, καθώς και για κατεψυγμένα πικάντικα σουτζουκάκια από βοδινό κρέας, γερμανικής προέλευσης. Την ανάλυση των δειγμάτων έκανε το ΚΕΛΠΝΟ, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ, ο οποίος παρεμπιπτόντως συνέπεσε να έχει και εξειδικευμένη γνώση του αντικειμένου, καθότι ως καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου διδάσκει Μικροβιολογία Τροφίμων και είναι διευθυντής του εργαστήριου Μικροβιολογίας & Βιοτεχνολογίας Τροφίμων.

Θυμίζουμε, ότι παθογόνα μικρόβια E.coli εντοπίστηκαν σε κατεψυγμένα μπιφτέκια της Lidl και στη Γαλλία. Εκεί ο εντοπισμός προέκυψε αντίστροφα. Εκ του αποτελέσματος. Συγκεκριμένα, πέντε παιδιά, θύματα τροφικής δηλητηρίασης από ένα είδος E.coli, νοσηλεύτηκαν στο Nord/Pas de Calais, μετά από κατανάλωση κατεψυγμένων μπιφτεκιών που πουλούσαν τα καταστήματα Lidl, όπως ανακοίνωσαν οι γαλλικές υγειονομικές αρχές. Τα παιδιά νοσηλεύτηκαν στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσκομείου της Λιλ, με συμπτώματα σοβαρής αιμορραγικής διάρροιας, όπως δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Δρ Ζοέλ Περίν, διευθύντρια του Νοσοκομείου. Οι γαλλικές αρχές ζήτησαν από το Lidl να αποσύρει τα μπιφτέκια της συγκεκριμένης μάρκας από την αγορά. Διευκρίνισαν, επίσης, ότι ο συγκεκριμένος τύπος E.coli δεν είναι ίδιος μ’ αυτόν που προκάλεσε το θάνατο 35 ανθρώπων και τη βαριά νόσηση περίπου 3.300, στην πλειοψηφία τους Γερμανών.

Μάλλον αυτή η είδηση από τη Γαλλία πρέπει να οδήγησε στα ράφια του Lidl, για δειγματοληπτικό έλεγχο, κάποιον φιλότιμο ή κάποια φιλότιμη υπάλληλο του ΕΦΕΤ στη Βόρεια Ελλάδα. Και έπεσε μέσα τελικά. Το πλήγμα για την πανίσχυρη γερμανική αλυσίδα ήταν ιδιαίτερα βαρύ. Οχι τόσο γιατί θ’ αναγκαζόταν να καταστρέψει κάποια προϊόντα, κόστους όχι μεγαλύτερου από λίγες δεκάδες χιλιάδες ευρώ, όσο γιατί δεχόταν πλήγμα το κύρος της. Δεν είναι και λίγο να αποδεικνύεται ότι πουλάς σαβούρα με μικρόβια. Την υποβαθμισμένη ποιότητα ο φτωχός την αντέχει, γιατί δεν έχει άλλη επιλογή, όχι όμως να τρώει και μολυσμένα τρόφιμα. Ο καθένας αναρωτιέται πόσες φορές στο παρελθόν συνέβη το ίδιο, όμως δεν μαθεύτηκε ποτέ, γιατί ποτέ δεν έγιναν έλεγχοι.

Η πρώτη αντίδραση της Lidl ήταν να τυπώσει μια ανακοίνωση μεγέθους Α4, την οποία κόλλησε στα μαγαζιά της. Σ’ αυτή έγραφε ότι σε δυο προϊόντα «υπάρχει η υποψία παρουσίας του βακτηρίου Escherichia coli», ότι «για προληπτικούς λόγους έχει ήδη αποσύρει τα παραπάνω προϊόντα από τους χώρους πώλησης» και ότι παρακαλεί τους πελάτες «για λόγους προληπτικής προστασίας» να επιστρέψουν προϊόντα που έχουν αγοράσει και να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, χωρίς καν να έχουν την απόδειξη αγοράς!

Ηταν φανερό ότι οι Γερμανοί προσπαθούσαν να ρίξουν το θέμα στα μαλακά, μιλώντας απλώς για υποψία, ενώ είχε ανιχνευτεί το μικρόβιο. Παρουσίαζαν, επίσης, τα πράγματα σαν αποτέλεσμα δικών τους πρωτοβουλιών και όχι σαν υποχρέωσή τους έναντι του νόμου και μιας κρατικής υπηρεσίας όπως ο ΕΦΕΤ.

Στις 6 Ιούλη, έχοντας προφανώς κάνει τις «επαφές» της με τα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας, η γερμανική εταιρία προσπάθησε να περάσει στην αντεπίθεση, εκδίδοντας ανακοίνωση, στην οποία έγραφε ότι «μικροβιολογικές αναλύσεις ανεξάρτητων ελεγκτικών Ινστιτούτων διαπιστώνουν ότι τα προϊόντα κιμά της Lidl δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία των καταναλωτών». Εγραφε χαρακτηριστικά η ανακοίνωση: «Στη Lidl Hellas δεν υπάρχουν μέχρι αυτή τη στιγμή αποτελέσματα ελέγχων, τα οποία να επιβεβαιώνουν την παρουσία βεροτοξινογόνου βακτηρίου E.coli O157:H7 (…) H Lidl Hellas υπέβαλε σε επανέλεγχο τα παραπάνω αναφερόμενα τρόφιμα. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων απέδειξαν ότι τα τρόφιμά μας είναι ασφαλή (…) Αυτό επιβεβαιώνεται και μέσω της πραγματογνωμοσύνης του κ. Καθ. Δρ. Ιατρ. Στυλιανού Χατζηπαναγιώτου, Αναπληρωτή Καθηγητή Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, που υποβλήθηκε στην Lidl Hellas. H Lidl Hellas επισημαίνει ρητά ότι ακόμα και σε περίπτωση που είχε ανιχνευθεί το βεροτοξινογόνο βακτήριο E.coli Ο157: Η7 στα προϊόντα κρέατος, τα βακτήρια θα είχαν εξουδετερωθεί στο μαγείρεμα από τη θεσμότητα».

Από πού ν’ αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς; Από την αναφορά σε «ανεξάρτητα ελεγκτικά ινστιτούτα», που υπονοεί –εμμέσως πλην σαφώς– ότι τα εργαστήρια του ΚΕΛΠΝΟ είναι… εξαρτημένα; Από ποιους άραγε; Από τους… ανταγωνιστές της Lidl; Σε ποια ακριβώς τρόφιμα έκανε επανέλεγχο η Lidl; Στα δείγματα που είχαν παρθεί από τον ΕΦΕΤ και είχαν αναλυθεί από το ΚΕΛΠΝΟ; ‘Η μήπως σε άλλα δείγματα, επιμελώς επιλεγμένα για να βγουν καθαρά; Οσο για τον Δρα που συνέταξε πραγματογνωμοσύνη, ας μας πουν και την αμοιβή του.

Ηταν φανερό, ότι η γερμανική εταιρία αντλούσε το θράσος από τις διαβεβαιώσεις που είχε λάβει «άνωθεν». Τι ήθελε να πετύχει; Οχι, βέβαια, ν’ αλλάξουν τ’ αποτελέσματα του ελέγχου που είχε γίνει, αλλά να σταματήσει το θέμα στην πρώτη ανακοίνωση του ΕΦΕΤ, χωρίς να γίνουν οι περαιτέρω ενέργειες που προβλέπονται από το νόμο (συγκέντρωση όλων των προϊόντων και στη συνέχεια είτε επαναπροώθησή τους είτε καταστροφή τους). Αν το πράγμα σταματούσε εκεί, η Lidl θα έκανε διαφημιστική καμπάνια μ’ αυτά που είχε ήδη ανακοινώσει, θα άφηνε να εννοηθεί ότι δεν ήταν σωστές οι αναλύσεις του ΚΕΛΠΝΟ και το σκάνδαλο θα κουκουλωνόταν.

Αυτό φαίνεται ότι απαίτησε ο Α. Λοβέρδος από τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ. Τι ακριβώς συνέβη μεταξύ Λοβέρδου και Νυχά δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε. Το βέβαιο είναι, ότι ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, γιατί δεν κουκούλωσε το σκάνδαλο και δεν προστάτευσε το γερμανικό κολοσσό της λιανικής πώλησης. Πέρασε μια εβδομάδα από τότε, έγινε μεγάλος ντόρος (θα δούμε αναλυτικά παρακάτω), όμως ούτε ο Λοβέρδος τόλμησε να διαψεύσει ούτε ο Νυχάς έκανε κάποια δήλωση για να καλύψει τον υπουργό. Ας δούμε τη συνέχεια του ρεπορτάζ.

Τη Δευτέρα το πρωί είχαμε την πληροφορία για την παραίτηση του προέδρου του ΕΦΕΤ, λόγω Lidl. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές μας, ούτε ο Λοβέρδος εμφανίστηκε στο τηλέφωνο ούτε ο Νυχάς. Οταν διασταυρώσαμε την πληροφορία, παρεμβήκαμε αμέσως από την ιστοσελίδα της «Κόντρας» (www.eksegersi.gr). Σε λίγη ώρα, το δημοσίευμα είχε κατακλύσει το ελληνικό Ιντερνετ, αναπαραγμένο από δεκάδες σάιτ και μπλογκ. Αυτό ανάγκασε τον Α. Λοβέρδο να ανακοινώσει, νωρίς το απόγευμα, ότι «στη θέση του παραιτηθέντος προέδρου του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), κ. Γ. Ι. Νυχά τοποθετείται ο κ. Ιωάννης Μίχας». Πότε παραιτήθηκε ο Νυχάς; Για ποιο λόγο παραιτήθηκε; Η σιωπή σ’ αυτά τα ερωτήματα ήταν εύγλωττη.

Οσο για την τοποθέτηση του Μίχα, δοκιμασμένου «κομματόσκυλου» του ΠΑΣΟΚ, σηματοδοτεί μια ακόμη πρωτιά του Λοβέρδου. Μέχρι τώρα, στην προεδρία του ΕΦΕΤ τοποθετούνταν πανεπιστημιακοί με ειδικότητα σχετική με το αντικείμενο. Για πρώτη φορά τοποθετείται ένα κομματικό στέλεχος, με πτυχίο εργοδηγού, που εργάστηκε κάποτε στο Σκαραμαγκά και από τότε κάνει καριέρα σε κομματικά αξιώματα (μέχρι που τον «έλιωσε» ο Μιχαλολιάκος στο Δήμο Πειραιά). Για να διασκεδάσει τις αλγεινές εντυπώσεις, ο Λοβέρδος έγραψε στην ανακοίνωσή του: «Από το 2003 έως το 2010 διετέλεσε Νομάρχης Πειραιά, όπου και ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στον τομέα του ελέγχου και της προστασίας των τροφίμων. Ενδεικτικά την 8αετία 2003-2010, κινητοποιήθηκαν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Νομαρχίας και πραγματοποιήθηκαν περισσότεροι από 175.000 έλεγχοι, με αποτέλεσμα την κατάσχεση, ή την απαγόρευση εισόδου στην χώρα σε πάνω από 7 εκατομμύρια τόνους ακατάλληλων για κατανάλωση τροφίμων»! Μ’ αυτόν τον τρόπο ο τέως εργατοπατέρας και τέως νομάρχης αναγορεύτηκε σε… ειδικό στον έλεγχο των τροφίμων.

Η ιστορία, όμως, είχε και συνέχεια. Συνεχίζοντας το ρεπορτάζ μας, από τη Δευτέρα ήδη ψάχναμε τον εκτελούντα χρέη προέδρου αντιπρόεδρο του ΕΦΕΤ Τ. Ράλλη, για να μας δώσει απάντηση στο τι θα γίνει με τα προϊόντα της Lidl. Με τις γνωστές προφάσεις (δουλειά!) δεν εμφανιζόταν. Μετά από μεγάλη πίεση, που μεταφερόταν από τους υφισταμένους του, εμφανίστηκε την Τρίτη το μεσημέρι και μας είπε ότι την Τετάρτη ο ΕΦΕΤ θα εξέδιδε ανακοίνωση για το τι θα γίνει με τα προϊόντα που δεσμεύτηκαν. Η Τετάρτη πέρασε και ανακοίνωση από τον ΕΦΕΤ δεν εκδόθηκε. Αντίθετα, ο ΕΦΕΤ έστειλε, χωρίς να ανακοινώσει τίποτα, έγγραφο σε όλες τις Περιφερειακές του Διευθύνσεις, με το οποίο ζητούσε να επισπεύσουν τις διαδικασίες συγκέντρωσης των συγκεκριμένων προϊόντων της Lidl και της διαχείρισής τους σύμφωνα με το νόμο.

Ηταν φανερό ότι επιχειρούνταν μια καινούργια μεθόδευση. Να κουκουλώσουν το σκάνδαλο εντελώς δεν μπορούσαν πια. Μετά το δημοσίευμά μας είχε πάρει φωτιά το διαδίκτυο, ενώ είχαν εκδοθεί ανακοινώσεις και από φορείς όπως η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών και άλλες καταναλωτικές οργανώσεις, που ζητούσαν την άμεση καταστροφή των μολυσμένων προϊόντων και την ανάκληση της παραίτησης του Γ. Νυχά από την προεδρία του ΕΦΕΤ, ενώ καλούσαν τους καταναλωτές να σταματήσουν τις αγορές από τα συγκεκριμένα σούπερ μάρκετ μέχρι να ικανοποιηθούν αυτά τα δύο αιτήματα. Επέλεξαν, λοιπόν, τη μεθόδευση να καταστρέψουν στη ζούλα τα συγκεκριμένα προϊόντα, χωρίς να βγάλει ανακοίνωση ο ΕΦΕΤ, για να μη γίνει άλλος ντόρος αρνητικός για τη φήμη της Lidl. Γι’ αυτό και έστειλαν οδηγίες στις περιφερειακές υπηρεσίες, χωρίς να εκδώσει ο ΕΦΕΤ ανακοίνωση.

Την Πέμπτη το πρωί προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε ξανά με τον αντιπρόεδρο του ΕΦΕΤ Τ. Ράλλη. Δεν εμφανίστηκε και πάλι. Μέσω της γραμματέα του περάσαμε το μήνυμα ότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι επιδιώκουν να κλείσουν στη ζούλα το θέμα, καταστρέφοντας τα μολυσμένα προϊόντα της Lidl, χωρίς ο ΕΦΕΤ να εκδώσει ανακοίνωση και γι’ αυτό θα προχωρήσουμε σε νέα καταγγελία. Ετσι, νωρίς το απόγευμα, αφού προηγήθηκε σύσκεψη Ράλλη-Μίχα, ο ΕΦΕΤ αναγκάστηκε να εκδώσει τελικά την ανακοίνωση, στην οποία έλεγε ότι τα προϊόντα της Lidl που βρέθηκαν επιμολυσμένα με το παθογόνο βακτήριο E.coli «αποτελούν παράγοντα κινδύνου για τη δημόσια υγεία, σύμφωνα και με σχετική γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου Ελέγχου Τροφίμων του ΕΦΕΤ (ΕΣΕΤ), επικυρωμένη από το Διοικητικό του Συμβούλιο (απόφαση 1459/11.07.2011)». Γιατί χρειάστηκαν τρεις ολόκληρες μέρες για να βγει αυτή η ανακοίνωση, μετά την επικύρωση από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΦΕΤ; Προσπάθησαν να κάνουν την τελευταία χάρη στη Lidl, να σταματήσουν κάθε θόρυβο γύρω από το θέμα και να καταστρέψουν στη ζούλα τα 3.401 τεμάχια και για τα δύο προϊόντα, που είχαν δεσμευτεί, όμως δεν τους το επιτρέψαμε. Οπως φαίνεται από την ποσότητα, το θέμα για τη Lidl ήταν κυρίως θέμα φήμης και όχι άμεσου οικονομικού κόστους.

Η ανακοίνωση του ΕΦΕΤ αναφέρει ότι «η συγκέντρωση των ανωτέρω προϊόντων γίνεται σε συγκεκριμένους αποθηκευτικούς χώρους της εταιρίας Lidl Hellas σε Θεσσαλονίκη, Τρίκαλα, Θήβα και Πάτρα. Η περαιτέρω διαχείρισή των (όπως κατάσχεση, καταστροφή, επαναποστολή κ.ά.) θα ολοκληρωθεί σύμφωνα με όσα ορίζονται στην εθνική και κοινοτική νομοθεσία». Τα σχετικά με τη διαχείριση τέτοιων προϊόντων περιλαμβάνονται στην ΚΥΑ 15523/ 2006. Επειδή έχουν χαρακτηριστεί επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για ζωοτροφές. Η εταιρία έχει την επιλογή ή να τα στείλει πίσω στη Γερμανία ή να τα καταστρέψει. Προφανώς θα επιλέξει το δεύτερο, γιατί το πρώτο είναι οικονομικά ασύμφορο.

Οι χειρισμοί που έγιναν αποκαλύπτουν το πώς το κράτος και οι υπηρεσίες του χρησιμοποιούνται ως πλυντήριο για το συνεχές διατροφικό έγκλημα των καπιταλιστών. Ο Λοβέρδος δεν δίστασε να καρατομήσει τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ, επειδή δεν δέχτηκε να γίνει καραγκιόζης και να καλύψει τη Lidl. Αν δεν υπήρχε η δική μας παρέμβαση, το θέμα θα είχε ξεχαστεί και κανένας δεν θα μάθαινε γιατί καρατομήθηκε ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ. Αλλά και στη συνέχεια, μετά το ντόρο που προκάλεσε η αποκάλυψή μας, καταβλήθηκαν προσπάθειες να καλυφθεί η γερμανική εταιρία. Αντί η κυβέρνηση να βγάλει «στη σέντρα» αυτούς που διακινούν μολυσμένη σαβούρα, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τους καλύψει, ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις που κάποιος δημόσιος υπάλληλος κάτι ανακαλύπτει.

http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=12310&pos=4&cat_id=48

Ο υπουργός Υγείας, εξανάγκασε σε παραίτηση τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ για χάρη της Lidl

Το E.coli «έφαγε» τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ
Στο πλευρό των «μεγάλων μας φίλων» Γερμανών ο υπουργός Υγείας, εξανάγκασε σε παραίτηση τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ για χάρη της Lidl

Σε παραίτηση εξαναγκάστηκε, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ Γιώργος Νυχάς, από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, στην αρμοδιότητα του οποίου έχει περάσει και ό,τι σχετίζεται με την ασφάλεια των τροφίμων. Ο υπουργός Α. Λοβέρδος… δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Ο,τι μπορεί να δυσαρεστήσει τους τροϊκανούς και ιδίως τους φίλους μας τους Γερμανούς πρέπει να βγαίνει από τη μέση. Και ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ έκανε το μοιραίο –όπως αποδείχτηκε– λάθος να απαιτήσει για μια φορά το αυτονόητο, δηλαδή την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας, βάσει της οποίας έπρεπε να απαιτηθεί η απόσυρση παρτίδας προϊόντων του Lidl, στα οποία ανιχνεύτηκε το μικρόβιο E.coli.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.

Την 1η Ιούλη, ο ΕΦΕΤ ανακοίνωσε ότι σε κατεψυγμένα προϊόντα κρέατος του Lidl, δείγματα των οποίων πάρθηκαν από καταστήματα της Βόρειας Ελλάδας, ανιχνεύτηκε το παθογόνο βακτήριο E.coli Ο157. Ο ΕΦΕΤ, όπως είχε υποχρέωση, ζήτησε την απόσυρση του συνόλου των παραπάνω προϊόντων από την αγορά. Πρόκειται για κατεψυγμένο κιμά από βοδινό κρέας, καθώς και για κατεψυγμένα πικάντικα σουτζουκάκια από βοδινό κρέας, γερμανικής προέλευσης. Την ανάλυση των δειγμάτων έκανε το ΚΕΛΠΝΟ, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ.

Θυμίζουμε, ότι παθογόνα μικρόβια E.coli εντοπίστηκαν σε κατεψυγμένα μπιφτέκια του Lidl και στη Γαλλία. Εκεί ο εντοπισμός προέκυψε αντίστροφα. Εκ του αποτελέσματος. Συγκεκριμένα, πέντε παιδιά, θύματα τροφικής δηλητηρίασης από ένα είδος E.coli νοσηλεύτηκαν στο Nord/Pas de Calais, μετά από κατανάλωση κατεψυγμένων μπιφτεκιών που πουλούσαν τα καταστήματα Lidl, όπως ανακοίνωσαν οι γαλλικές υγειονομικές αρχές. Τα παιδιά νοσηλεύτηκαν στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσκομείου της Λιλ, με συμπτώματα σοβαρής αιμορραγικής διάρροιας, όπως δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Δρ Ζοέλ Περίν, διευθύντρια του Νοσοκομείου. Οι γαλλικές αρχές ζήτησαν από το Lidl να αποσύρει τα μπιφτέκια της συγκεκριμένης μάρκας από την αγορά. Διευκρίνισαν, επίσης, ότι ο συγκεκριμένος τύπος E.coli δεν είναι ίδιος μ’ αυτόν που προκάλεσε το θάνατο 35 ανθρώπων και τη βαριά νόσηση περίπου 3.300, στην πλειοψηφία τους Γερμανών.

Μάλλον αυτή η είδηση από τη Γαλλία πρέπει να οδήγησε στα ράφια του Lidl, για δειγματοληπτικό έλεγχο, κάποιον φιλότιμο ή κάποια φιλότιμη υπάλληλο του ΕΦΕΤ στη Βόρεια Ελλάδα. Και έπεσε μέσα τελικά. Το πλήγμα για την πανίσχυρη γερμανική αλυσίδα ήταν ιδιαίτερα βαρύ. Οχι τόσο γιατί θ’ αναγκαζόταν να καταστρέψει κάποια προϊόντα όσο γιατί δεχόταν πλήγμα το κύρος της. Δεν είναι και λίγο να αποδεικνύεται ότι πουλάς σαβούρα με μικρόβια.

Η πρώτη αντίδραση της Lidl ήταν να τυπώσει μια ανακοίνωση μεγέθους Α4, την οποία κόλλησε στα μαγαζιά της. Σ’ αυτή έγραφε ότι σε δυο προϊόντα «υπάρχει η υποψία παρουσίας του βακτηρίου Escherichia coli», ότι «για προληπτικούς λόγους έχει ήδη αποσύρει τα παραπάνω προϊόντα από τους χώρους πώλησης» και ότι παρακαλεί τους πελάτες «για λόγους προληπτικής προστασίας» να επιστρέψουν προϊόντα που έχουν αγοράσει και να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, χωρίς καν να έχουν την απόδειξη αγοράς.

Ηταν φανερό ότι οι Γερμανοί προσπαθούσαν να ρίξουν το θέμα στα μαλακά, μιλώντας απλώς για υποψία, ενώ είχε ανιχνευτεί το μικρόβιο. Παρουσίαζαν, επίσης, τα πράγματα σαν αποτέλεσμα δικών τους πρωτοβουλιών και όχι σαν υποχρεώσή τους έναντι μιας κρατικής υπηρεσίας όπως ο ΕΦΕΤ.

Στις 6 Ιούλη, η γερμανική εταιρία εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία έγραφε ότι «μικροβιολογικές αναλύσεις ανεξάρτητων ελεγκτικών Ινστιτούτων διαπιστώνουν ότι τα προϊόντα κιμά της Lidl δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία των καταναλωτών». Εγραφε χαρακτηριστικά η ανακοίνωση: «Στη Lidl Hellas δεν υπάρχουν μέχρι αυτή τη στιγμή αποτελέσματα ερλέγχων, τα οποία να επιβεβαιώνουν την παρουσία βεροτοξινογόνου βακτηρίου E.coli O157:H7 (…) H Lidl Hellas υπέβαλε σε επανέλεγχο τα παραπάνω αναφερόμενα τρόφιμα. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων απέδειξαν ότι τα τρόφιμά μας είναι ασφαλή (…) Αυτό επιβεβαιώνεται και μέσω της πραγματογνωμοσύνης του κ. Καθ. Δρ. Ιατρ. Στυλινού Χατζηπαναγιώτου, Αναπληρωτή Καθηγητή Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, που υποβλήθηκε στην Lidl Hellas. H Lidl Hellas επισημαίνει ρητά ότι ακόμα και σε περίπτωση που είχε ανιχνευθεί το βεροτοξινογόνο βακτήριο E.coli Ο157:Η7 στα προϊόντα κρέατος, τα βακτήρια θα είχαν εξουδετερωθεί στο μαγείρεμα από τη θεσμότητα».

Τι ακριβώς συνέβη μεταξύ Λοβέρδου και Νυχά δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή. Ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ, πάντως, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, ίσως γιατί δεν κουκούλωσε το σκάνδαλο και δεν προστάτευσε το γερμανικό κολοσσό της λιανικής πώλησης.

http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=12245&pos=4&cat_id=48

" Η ζωή έχει όλα τα δικαιώματα, η αρπακτικότητα δεν έχει κανένα, η μάχη μόλις ξεκινάει"

Συνέντευξη του Ραούλ Βάνεγκεμ στην εφημερίδα Libre Belgique στον Guy Deplat.

Ερώτηση: Τα 40 χρόνια από το Μάη του 68 γιορτάζονται μέσα σε μια ατμόσφαιρα παλινόρθωσης. Εσείς, αντίθετα, ισχυρίζεστε ότι ο Μάης του ʼ68 ήταν «μια πρώτη κραυγή συναγερμού» που άλλαξε τον κόσμο με μόνιμο τρόπο. Τι απομένει από το Μάη του 68;

Απάντηση: Τίποτα για τους εξηνταοχτάρηδες τροτσκιστο-μαοϊκούς που είχαν ήδη από εκείνη την εποχή τις απαιτούμενες ικανότητες για να επανέλθουν στην πολιτική αισχροκέρδεια. Τα πάντα, αντίθετα, για εκείνους που αντιλαμβάνονται στο κίνημα των καταλήψεων του Μάη 1968 την έναρξη μιας επανάστασης που ψελλίζει ακόμα τις πρώτες της λέξεις. Δεν έχει μετρηθεί ακόμα σε ποιο σημείο βρισκόμαστε στην καρδιά μιας μετάλλαξης, όπου διενεργείται το επικίνδυνο πέρασμα από έναν χιλιαστικό εμπορευματικό πολιτισμό σε έναν πολιτισμό ανθρώπινο, που συχνά σκιαγραφήθηκε αλλά πάντα καταπνίγηκε (η Γαλλική Επανάσταση, η Κομμούνα του Παρισιού, τα εργατικά συμβούλια του 1917, οι ισπανικές ελευθεριακές κολλεκτίβες του 1936). Αυτό που το 1968 εκφράστηκε με τη διαύγεια μιας απότομης και σκληρής αποκάλυψης, δεν είναι τίποτα λιγότερο από την άρνηση της επιβίωσης στο όνομα της ζωής. Η ιερή τράπεζα των πατριαρχικών αξιών θρυμματίστηκε οριστικά, έτσι ώστε να επέλθει το τέλος της εργασίας, της εκμετάλλευσης της φύσης, της ανταλλαγής, της αρπακτικότητας, του διαχωρισμού από τον εαυτό, της θυσίας, της ενοχής, της αποκήρυξης της ευτυχίας, του φετιχισμού του χρήματος, της ιεραρχικής εξουσίας, της περιφρόνησης και του φόβου απέναντι στη γυναίκα, της εξαγοράς του παιδιού, των πνευματικών αρχαϊσμών, του στρατιωτικού και αστυνομικού δεσποτισμού, των θρησκειών, των ιδεολογιών, της πνευματικής καταπίεσης και των θανατηφόρων εκτονώσεών της. Δεν είναι μια σταθερά, αλλά μια εμπειρία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Απαιτεί περισσότερη εγρήγορση, περισσότερη συνείδηση, περισσότερη αλληλεγγύη με το ζων. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια νέα θεμελίωση του εαυτού, προκειμένου να οικοδομηθεί ξανά σε ανθρώπινες βάσεις ένας κόσμος ερειπωμένος από την απανθρωπιά που διαδίδουν παντού το εμπορευματικό πνεύμα και η λατρεία του βραχυπρόθεσμου κέρδους.

Ε: Αλλά η εμπορευματική κοινωνία, η «πλύση εγκεφάλου», η «κοινωνία του θεάματος» κέρδισαν τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των παλιών εξηνταοχτάρηδων. Αυτό που υπάρχει είναι το βασίλειο του χρήματος.

Α: Είμαστε μάρτυρες της κατάρρευσης ενός συστήματος θεμελιωμένου στην ακόρεστη εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης. Βρισκόμαστε σε μια οικονομία που καταστρέφεται καταστρέφοντας τον πλανήτη. Ο καπιταλισμός, αντί να επενδύει στον εκσυγχρονισμό των τομέων προτεραιότητας, θυσιάζει στο βωμό της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας τη βιομηχανία και τις δημόσιες υπηρεσίες για την προώθηση των οποίων μέχρι χτες αυτοεξυμνούνταν. Η κυριαρχία της σπουδής για το κέρδος διέδωσε ένα μηδενισμό, όπου το αντεστραμμένο λογίζεται σαν να είναι θεμιτό, και μια απελπισία την οποία συσσωρεύει και ξορκίζει η καταναλωτική φρενίτιδα, ενώ την ίδια στιγμή η αγοραστική δύναμη μειώνεται. Η λατρεία του χρήματος εδραιώνει, πέρα από τη συνενοχή, μια πνευματική κοινότητα ανάμεσα στο κάθαρμα που επιτίθεται στους φτωχούς, που καίει ένα σχολείο ή μια βιβλιοθήκη και τον στυγνό κερδοσκόπο που συσσωρεύει τα οφέλη του καταστρέφοντας το δημόσιο καλό και τα κοινωνικά κεκτημένα. Ποτέ άλλοτε εκείνοι που αναλαμβάνουν το ρόλο του ηγέτη δεν είχαν φτάσει σε τέτοιο βαθμό ανικανότητας και ανοησίας, και ποτέ άλλοτε αυτό το «λιγότερο από το τίποτα» από το οποίο γοητεύονται δε θεωρήθηκε τόσο σαν να είναι «κάτι», στο βαθμό που διαιωνίζεται η προκατάληψη ότι ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να δράσει με αυτόνομο τρόπο και να δημιουργήσει τη δική του μοίρα. Οι πελατειακές σχέσεις στην πολιτική διέφθειραν τις δημοκρατίες, που βρίσκονται πλέον κάτω από την μπότα των πολυεθνικών. Δεν υπάρχουν πια ούτε ιδέες ούτε πεποιθήσεις που να μην είναι κενές νοήματος, ξεκοιλιασμένες, υποβιβασμένες σε κουφάρια που συναρπάζουν πλήθη τυφλωμένα από την απελπισία, τη δυσφορία, την ύστατη αρπακτικότητα, την αγωνιώδη αναζήτηση μιας δουλικής απασχόλησης και την εντύπωση μιας παράλογης ύπαρξης που οδηγεί σε μια ευρεία ποικιλία αυτοκτονικών συμπεριφορών (όπως οι δολοφονίες στο γυμνάσιο Κολουμπάιν (1), οι σφαγές στη Ρουάντα και στην πρώην Γιουγκοσλαβία, η ισλαμική βαρβαρότητα). Αλλά, μολονότι ο σκοταδισμός που είναι στη μόδα σήμερα διαδίδει την αναισθησία, την υποταγή, τη μοιρολατρία, το νόμο του πιο ισχυρού και του πιο πανούργου, τίποτα δε θα εμποδίσει τη ριζοσπαστική σκέψη να προοδεύσει υπογείως και να υπονομεύσει το θέαμα μέσω του οποίου εδραιώνεται η αθλιότητα της ύπαρξης. Πώς θα μπορούσε εκείνο που ήταν ανυπόφορο το 1968, ενώ η οικονομία ανθούσε, να μην είναι ακόμα πιο ανυπόφορο σήμερα; Χρειάζεται να παραστήσει κανείς τον προφήτη για να προβλέψει ότι η επιθυμία για ζωή θα σαρώσει σαν κύμα αυτόν τον ερειπωμένο κόσμο όπου ο καθένας έχει την αίσθηση ότι ωθείται στον παραλογισμό της ανυπαρξίας του; Τα κριτήρια της ζωής (η αγάπη, η φιλία, η συντροφικότητα, η γενναιοδωρία, η επιθυμία για ευτυχία και απόλαυση, η απληστία για γνώση) θα πρέπει να αντικαταστήσουν τα παλιά κριτήρια της πατριαρχικής εξουσίας.

E: Είναι δυνατή η αποφυγή της αφομοίωσης; Ποια είναι σήμερα η συμβολή του σιτουασιονισμού [sic];

A: Ο σιτουασιονισμός είναι μια ιδεολογία. Οι καταστασιακοί πάντα αποκήρυσσαν αυτόν τον όρο. Αυτός που αρνείται κάθε εξουσία, που δε δέχεται να κυβερνά ούτε να κυβερνιέται, που δεν εισέρχεται σε αυτό «το θέαμα της ζωής που αρνείται τη ζωή», που δε διαχωρίζει τις ιδέες του από τη δική του καθημερινή ύπαρξη, που προτιμά το είναι από το έχειν και την αυθεντικότητα των επιθυμιών του από την καταναλωτική τους διαστρέβλωση, αυτός δεν μπορεί να αφομοιωθεί.

(...)

Ε: Περισσότερο από ποτέ, οι άνθρωποι επιδιώκουν να επιβιώσουν μάλλον παρά να ζήσουν, ή – τουλάχιστον – επιδιώκουν να συγχωνεύσουν τις δύο αυτές έννοιες.

Α: Η επιβίωση αντιστοιχεί στην κατάσταση του ζώου. Η ζωή αποτελεί χαρακτηριστική ιδιότητα του ανθρώπου. Καθώς απελευθερώνεται από τη ζωώδη κατάσταση, ο άνθρωπος αποκτά την ικανότητα να δημιουργεί τη δική του μοίρα και να αναδημιουργεί αδιάκοπα τον κόσμο. Σήμερα, ωστόσο, η αναγκαιότητα να εργάζεται τον υποβιβάζει στην κατάσταση του υποζυγίου.

Ο καταναλωτισμός τού επέτρεψε να επιβιώνει καλύτερα ζώντας λιγότερο. Ωστόσο, η τιμή των καταναλωτικών αγαθών αυξάνεται συνεχώς. Η επιβίωση των ειδών του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, απειλείται. Νά γιατί στηρίζομαι σε ένα άλμα της θέλησης για ζωή. Δεν υπάρχει κανένα παράδειγμα στην ιστορία μιας κοινωνίας που, οσοδήποτε ερημωμένη κι αν ήταν, να μην κατάφερε να εγερθεί ξανά μέσα από τα ερείπιά της.

Ε: Η εξέγερση έγινε δύσκολη, ενώ οι εξουσίες μοιάζουν ήδη πολύ κλονισμένες. Η αλλοτρίωση – για να πάρουμε μια μαρξιστική έννοια – εσωτερικεύτηκε. Ακόμα και χωρίς ηγέτες, παπάδες, γκουρού ή «δεσπότες», καθένας φαίνεται να θεωρεί ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» απέναντι σε έναν κόσμο του οποίου, ωστόσο, όλοι αντιλαμβάνονται τις θανατηφόρες διολισθήσεις (περιβάλλον, ανισότητες, πίεση για εργασία, κ.λ.π).

Α: Πράγματι, ποτέ η εθελοντική υποταγή δεν ήταν τόσο διευρυμένη. Οι κερδοσκοπικές μαφίες εκμεταλλεύονται αυτόν τον ενστικτώδη φόβο που οι ίδιες συντηρούν, εξαιτίας του οποίου τα πλήθη υποτάσσονται σαν να απειλούνταν από τα όπλα ενός φανταστικού στρατού. Υπάρχουν, ωστόσο, συλλογικότητες, υπάρχουν ατομικές πρωτοβουλίες που επιβεβαιώνουν την παρουσία δημιουργικών δυνάμεων, αλλά η πληροφόρηση που υπηρετεί έμμισθα τα συμφέροντα των εμπόρων τις καταπνίγει κάτω από το βάρος της σιωπής. Από την ατομική δημιουργικότητα και την επιθυμία για καλύτερη ζωή μπορεί να γεννηθεί μια αυτοδιευθυνόμενη δημοκρατία ικανή να καταργήσει αυτή τη δημοκρατική απάτη που τολμάει να αποκαλεί ελευθερία την τυραννία της ελεύθερης ανταλλαγής, το δικαίωμα της κατάχρησης του δημόσιου καλού και την πελατειακή χειραγώγηση των ψηφοφόρων. Πάνω στους τοίχους της γκρίζας ύπαρξης που υψώνουν γύρω μας οι εμπορικοί ταξιδιώτες της παγκόσμιας κερδοσκοπίας, εύχομαι να ανθίσουν ξανά εκείνα τα λόγια του Λουσταλό (2) που, αν και χρονολογούνται από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, δεν έχουν χάσει τίποτα από την προκλητική πρωτοτυπία τους: «Οι μεγάλοι δε μας φαίνονται μεγάλοι παρά μόνο επειδή εμείς γονατίζουμε. Ας εγερθούμε!»

Ε: Μπορούμε να αποφύγουμε την εμπορευματική εργασία;

Α: Θα πρέπει να το κάνουμε, διότι η ίδια η εργασία μάς αποφεύγει ολοένα και περισσότερο. Αυτοί που απευθύνουν εκκλήσεις για περισσότερη εργασία είναι οι ίδιοι που κλείνουν τα εργοστάσια για να τα παίξουν στο Χρηματιστήριο. Πριμοδοτούν την παρασιτική εργασία πολλαπλασιάζοντας τις άχρηστες υπηρεσίες και θέτουν σε αχρηστία τους τομείς προτεραιότητας (σχολεία, νοσοκομεία, μεταλλουργία, υφαντουργία, στέγαση, μεταφορές). Μόνο μια δημιουργικότητα που θα αναπτύξει τις φυσικές ενέργειες στην υπηρεσία των πολιτών, στη βάση ενός δικτύου που θα αποτελείται από αυτοδιευθυνόμενες κοινότητες, θα καταστήσει δυνατό το τέλος της εργασίας της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας της γήινης και ανθρώπινης φύσης.

Ε: Ποια είναι η ελπίδα σας; Ένας καινούριος Μάης του 68; Τι θα έπρεπε να κάνουν οι σημερινοί νέοι;

Α: Να μάθουν να ζουν, και όχι να πουλάνε τον εαυτό τους. Θα φτάσουν σε αυτό το σημείο μόνοι τους όταν θα καταλάβουν ποια σκλαβιά τους περιμένει στην αγορά της απάτης της εργασίας. Όταν, αρνούμενοι τον ανταγωνισμό (τους οικονομικούς μηχανισμούς που μας μετατρέπουν σε ρομπότ), τον αρριβισμό, τη λατρεία του χρήματος με κάθε τίμημα, θα αποδώσουν επιτέλους προτεραιότητα στην αγάπη για τη ζωή και στη δική τους ζωή που θα είναι γεμάτη με αγάπη, στη γνώση του ζώντος, στη βελτίωση του περιβάλλοντός τους, στην προσωπική άμιλλα, στον μοναδικό πλούτο που υπάρχει: τον πλούτο τού είναι και όχι του έχειν. Όταν θα αντιληφθούν ότι το ζήτημα δεν είναι για κάποιον να είναι ο καλύτερος αλλά να ζει καλύτερα. Όταν θα αρνηθούν να υποστηρίζουν κυβερνήτες που κατασκευάζουν φυλακές και καταστρέφουν σχολεία αντί να τα πολλαπλασιάζουν. Όταν θα εξεγερθούν ενάντια σε μια συγκεντρωτική εκπαίδευση που ευνοεί τη βία και εναντιώνεται στην ίδια την έννοια μιας αληθινά ανθρώπινης εκπαίδευσης, στο πλαίσιο της οποίας κάποιος μαθαίνει για να δώσει τη γνώση του στους άλλους. Η ζωή έχει όλα τα δικαιώματα• η αρπακτικότητα δεν έχει κανένα. Μην εκπλήσσεστε, η μάχη μόλις ξεκινάει.

http://aftapatesnoishs.blogspot.com/2011/04/libre-belgique.html?spref=fb

Το νομοσχέδιο για την απαγόρευση οικιακών καλλιεργειών από τον Απρίλιο και στην Ελλάδα

Η Νέα Τάξη παρελαύνει ταχέως. Προκειμένου να πετύχει την πλήρη εξάρτηση μας θέλει να μας απαγορεύσει την καλλιέργεια δικών μας τροφίμων έτσι ώστε όταν έρθει το σφράγισμα να εξαρτιόμαστε αποκλειστικά από αυτούς για την επιβίωσή μας. Αυτά και άλλα στο θέμα που ακολουθεί παρακάτω.

Το παρόν νομοσχέδιο έρχεται στην Ελλάδα τον Απρίλιο!

Τα γεγονότα προχωρούν με τρομερή ταχύτητα δίχως να μας αφήνουν περιθώρια για αδράνεια. Όσο οι αλήτες τηλεκανίβαλοι, κάνουν προπαγάνδα κρατώντας μας υπνωτισμένους, κάποιοι σχεδιάζουν το μέλλον μας αθόρυβα. Στείλτε παντού το παρόν άρθρο, όσο είναι νωρίς. Το παρόν νομοσχέδιο έρχεται στην Ελλάδα τον Απρίλιο!

Εάν υπάρχει ένα εργαλείο με το οποίο μπορείς να ελέγξεις απόλυτα τον άνθρωπο, αυτό είναι η ίδια του η τροφή, το αγαθό με το οποίο εξασφαλίζει την επιβίωση του. Πίσω απ' τον περίφημο διατροφικό κώδικα κρύβεται μια εφιαλτική πραγματικότητα. Ο κώδικας ισχύει επίσημα από το 1963 με τη σύμπραξη του οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAQ) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), όπου και δημιουργήθηκε η επιτροπή που λειτουργεί πίσω απ' τον κώδικα, επιτροπή η οποία υπάγεται στον Ο.Η.Ε..

IΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

Η ιστορία του κώδικα alimentarius αρχίζει το 1893 στην Αυστροουγγαρία. Αιτία ήταν τα προβληματα που είχαν προκύψει κατά την εκδίκαση υποθέσεων για θέματα διατροφής και τροφίμων τα οποία έκαναν επιτακτική την ανάγκη να υπάρξει ένας κοινός κανονισμός. Ο κανονισμός αυτός, εφαρμόστηκε επιτυχώς έως το 1918, όταν διαλύθηκε η Αυστροουγγαρία.

Ο κώδικας όμως δεν ξεχάστηκε. Χρόνια αργότερα έκανε και πάλι την εμφάνισή του σε ένα εντελώς διαφορετικό πνεύμα του ελέγχου του πληθυσμού μέσα από τη διατροφή. Ιθύνων νους της νέας ιδέας ήταν ο Fritz derMeer. Πρόεδρος της εταιρίας I.G.FARBEN. Η εταιρία I.G.FARBEN κατασκεύαζε όπλα, πυρομαχικά για το ναζιστικό στρατό καθώς και ειδικό το αέριο μαζικής εξόντωσης των κρατούμενων. Ο Fritz derMeer καταδικάστηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης για πολλαπλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αλλά λίγα χρόνια μετά αποφυλακίστηκε. Λίγους μήνες μετά πρότεινε την επαναφορά του κώδικα Alimentarius ως μέσο ελέγχου του πληθυσμού μέσω της τροφής. Ο ΟΗΕ με απόφαση του, το 1962 ενεργοποιεί ξανά τον κώδικα με το επιχείρημα της προστασίας των καταναλωτών. Η "φονική" εταιρία του δεν εξαφανίστηκε, αλλά διασπάστηκε σε τρεις νέες μεγάλες εταιρείες φαρμάκων: τις πολύ γνωστές Bayer, Hoechst και Basf!

Ο ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (USA: Νόμος S-510)


Το θέμα δε θα ήταν φοβερό αν ο κώδικας όντως ακολουθούσε την αρχική του λογική. Ο κώδικας αναγράφει πλέον μόνο τα διατροφικά είδη που επιτρέπονται και ορίζει αυτομάτως παράνομη κάθε παρέκκλιση απ' τα επιτρεπόμενα.

Έως και σήμερα η υιοθέτηση όλων των διατάξεων του κώδικα δεν ήταν υποχρεωτική για όλα τα κράτη. Ωστόσο, μετά και την τελευταία συνεδρίαση της επιτροπής το 2008 στην Ελβετία, όπου οι ΗΠΑ τέθηκαν επικεφαλής της επιτροπής, οι παράγραφοι για τα πολυβιταμινούχα τρόφιμα ενεργοποιήθηκαν και η εφαρμογή του κώδικα γίνεται πλέον υποχρεωτική για όλες τις χώρες του ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου).

Κάθε χώρα που θα υποδεχτεί τον κώδικα θα είναι υποχρεωμένη να μην εμποδίζει με κανένα τρόπο την ελεύθερη εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, ζώων και επικίνδυνων χημικών. Οποιαδήποτε αντίσταση στον κώδικα θα θεωρείται συγκαλυμμένη παρεμπόδιση του εμπορίου και θα έχει ως συνέπεια οικονομικές κυρώσεις για τη χώρα που θα αντιδράσει. Επίσης η χώρα εκείνη δε θα μπορεί να εισάγει ή να εξάγει κανένα προϊόν διατροφής. Στην Ελλάδα εισάγουμε το 60% της διατροφής μας. Μια αντίσταση λοιπόν στον κώδικα θα σήμαινε οικονομική καταστροφή. Λύση υπάρχει αν αξιοποιήσουμε τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις αλλά πλέον δεν υπάρχουν κίνητρα εξασφάλισης και διαβίωσης του αγρότη κι έτσι η γη ηθελημένα ερημώνει για να δοθεί μια νύχτα σε επιτηδείους.

Η Ελλάδα εκτός του ότι συμμετέχει στον ΠΟΕ , τυγχάνει να είναι μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης, που σημαίνει ότι επίσημος διαπραγματευτής σε όλες τις συμφωνίες είναι η ευρωπαϊκή επιτροπή. Οι υπεύθυνοι στην Ελλάδα τηρούν σιγή ιχθύος. Γνωρίζουν αλλά επικαλούνται τη θέση τους και δε θέλουν να μιλήσουν (πρόεδρος ΕΦΕΤ κ.α.)

ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΑΣ

Με την εφαρμογή του κώδικα, βιταμίνες A, B, C, D, ιχνοστοιχεία όπως ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο θα είναι παράνομα, όταν οι ποσότητές θα είναι θεραπευτικές. Ο νέος κώδικας θα απαγορεύει τη χρήση θρεπτικών ουσιών όπως βιταμίνες ή μέταλλα οι οποίες λαμβάνονται για πρόληψη ή την αντιμετώπιση κάποιας πάθησης. Αυτές οι ουσίες θα χαρακτηρίζονται ως τοξικές και δηλητήρια. Αυτό σημαίνει ότι θα απαγορεύεται ακόμη και η συνταγή γιατρού, που δίνει συμπληρώματα διατροφής ή φάρμακα με βιταμίνες, ακόμα κι αν κάποιος τα έχει πραγματικά ανάγκη. Συγκεκριμένα η δοσολογία θα περιορίζεται μονό στο 15% της συνιστώμενης ποσότητας. Η θεραπεία θα υπάρχει με άλλα φάρμακα των εταιριών τα οποία θα κοστίζουν πολύ περισσότερο. Το ίδιο απαγορευμένες θα είναι και οι διατροφικές συμβουλές που έχουν να κάνουν με την ενίσχυση της διατροφής, μέσω της λήψης θρεπτικών ουσιών. Τα τρόφιμα θα υποβάλλονται υποχρεωτικά σε ελέγχους για τις ποσότητες που εμπεριέχουν και θα τροποποιούνται με ακτινοβολία, έτσι ώστε να αποβάλλουν οποιαδήποτε πλεονάζουσα "τοξική" ουσία. η λίστα των θρεπτικών ουσιών που θα επιτρέπονται θα είναι αρκετά περιορισμένη.

Εκτός του ότι ο κώδικας θα θέσει εκτός λίστας, σημαντικά συστατικά για την ανθρώπινη διατροφή, την ίδια στιγμή προστίθενται σ' αυτές κάποιες επιβλαβείς ουσίες, όπως για παράδειγμα το φθόριο, το οποίο παράγεται από βιομηχανικά απόβλητα. Ήδη το 66% του νερού των ΗΠΑ φθοριώνεται.

[Το φθόριο πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο Γκουλάγκ επειδή ανακαλύφθηκε ότι οι κρατούμενοι που έπιναν νερό με φθόριο ήταν συγκαταβατικοί κ μπορούσες έτσι εύκολα να τους ελέγξεις και να τους χειραγωγήσεις. Πλέον το συναντάμε σχεδόν σε όλες τις οδοντόκρεμες κ αρκετά κράτη πλέον φθοριώνουν το νερό].

Πέρα από τη λίστα των παράνομων "τοξικών" συστατικών των τροφών, η επιτροπή Alimentarius ανοίγει το δρόμο στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, αλλά και ζώα που θα παράγουν την τροφή μας.

Ο νέος κώδικας προβλέπει ότι οι αγελάδες που θα παράγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα, θα λαμβάνουν υποχρεωτικά την αυξητική ορμόνη rBGH της διαβόητης πολυεθνικής Monsato. Ήδη το αγελαδινό γάλα αποτελεί το νούμερο 1 κίνδυνο ασθενειών του πλανήτη. Κάθε ζώο που θα χρησιμοποιείται για τη διατροφή μας θα υφίσταται αγωγή με υποκλινικά αντιβιοτικά και αυξητικές ορμόνες επίσης υποχρεωτικά. Ο κώδικας απαιτεί κάθε είδους τροφής να υφίσταται επεξεργασία με ακτινοβολία εκτός κ αν καταναλώνεται ωμό και σε τοπικό επίπεδο. Ο κώδικας συμπεριλαμβάνει φυσικά και τα βιολογικά προϊόντα που πλέον βιολογικά θα θεωρούνται όταν και σε αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί κτηνιατρικά φάρμακα, αυξητικές ορμόνες κτλ. κατά συνεπεία μάλλον οποίος θέλει θα το βαφτίζει βιολογικό.

Ακόμη και εξαιρετικά επικίνδυνα εντομοκτόνα όπως το DDT, για το οποίο στο παρελθόν είχε δημιουργηθεί σάλος όταν αποδείχτηκε η καρκινογόνα επίδρασή του, θα εισαχθούν και πάλι στο εμπόριο. Το DDT, η διελδρίνη η αλδρίνη, το εξαχλωροβενζόλιο και το camphechlor κρίθηκαν από 176 χώρες επικίνδυνα και απαγορευτήκαν το 1991 στη σύνοδο της Στοκχόλμης. Και όμως, επιστρέφουν κανονικά και με το νόμο 7 απ' τα 9 απαγορευμένα επικίνδυνα εντομοκτόνα!!! Πολλές λειτουργίες και συστήματα ενζύμων του ανθρώπου μοιάζουν με αυτά των εντόμων, οπότε ο νοών νοητό...διαφορές παθήσεις που οφείλονται στην υποδιατροφη και στους προαναφερθέντες παράγοντες, είναι οι πλέον επικερδείς όπως ο καρκίνος, ο ζαχαρώδης διαβήτης, καρδιαγγειακές παθήσεις κ.α.

Άλλη μια ουσία που θα επιτρέπεται με το νέο κώδικα, είναι η αφλατοξίνη, καθώς επίσης και η συσσώρευσή της σε υψηλά ποσοστά στο γάλα. Η συγκεκριμένη ουσία είναι η δεύτερη πιο καρκινογόνα και συναντάται σε μουχλιασμένες ζωικές τροφές.

Είναι εύκολο να αντιληφθεί κάποιος τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ' τον κώδικα. θυμίζουμε, ότι ο εμπνευστής του κώδικα ήταν ο ιδρυτής τριών πανίσχυρων σήμερα φαρμακοβιομηχανιών.

ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΟΔΗΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΥΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΣΤΙΣ 1-4-2011

ο κώδικας διατροφής εδώ κ περισσότερο από 10 χρονιά επιταχύνεται κ επεκτείνεται. 185 χώρες έχουν ενσωματώσει τον κώδικα διατροφής στα νομικά τους συστήματα. στην πλήρη εφαρμογή του αν καταφέρουν να περιορίσουν τις αντιδράσεις μας, θα είναι καταστρεπτικές για την ανθρωπότητα και γενικά για τη ζωή μας. Προς το παρόν γίνονται "εμβολιασμοί" με οδηγίες προς τα κράτη, με θέσπιση νόμων που καλλιεργούν το έδαφος για την πλήρη εφαρμογή του. Ίσως απ' το 2017 να δούμε πράματα κ θάματα. Από 1 Απριλίου 2011 μπαίνει σε εφαρμογή μια οδηγία της ευρωπαϊκής ένωσης η οποία θα εφαρμοστεί και απ' την Αγγλία, η οποία περιλαμβάνει τα φαρμακευτικά παραδοσιακά προϊόντα φυτικής προέλευσης.

Στην Ελλάδα ψηφίστηκε από "επιτροπή", κατά τον προσφιλή τρόπο, προκειμένου να διατηρείται η ανωνυμία. Απ' τις 1 Απριλίου 2006 και για τα επόμενα 5 χρονιά δόθηκε περιθώριο να κατοχυρωθούν φυτικά προϊόντα. Κατοχυρώθηκαν λοιπόν μόλις 183. Μονό αυτά τα προϊόντα αποτελούν εμπορεύσιμο είδος κ κατά "ναπολεόντειο" νομό το εμπόριο άλλων φυτικών προϊόντων που δεν περιλαμβάνει η λίστα είναι παράνομο, επομένως δε θα υπάρχει στα ράφια των καταστημάτων. Αν υπάρξει κατανάλωση κάποιου φυτικού προϊόντος στο σπίτι, που δεν περιλαμβάνεται στη λίστα και ως εκ τούτου δεν έχει περάσει από έλεγχο φαρμακοβιομηχανίας, ο καταναλωτής μπορεί να έχει πρόβλημα με το νόμο. Ναι, μπορεί να μηνυθεί π.χ. μια μητέρα για το τσάι που έφτιαξε στο παιδί κ αυτό έπαθε ενδεχομένως μια άσχετη αρρώστια κτλ. Επίσης η οδηγία απαγορεύει συμπληρώματα διατροφής, απαγόρευση εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας, κλείσιμο των σχολών ομοιοπαθητικής που ως γνωστό αυτός ο τρόπος θεραπείας είναι φιλικός προς το σώμα μας κ όχι επιθετική ιατρική με παρενέργειες. Απαγόρευση βιβλίων σχετικά με τη χρήση βοτάνων και ιχνοστοιχείων κ.α.

Το φυτικά προϊόντα έχουν ελάχιστο κόστος παραγωγής καθώς είναι προϊόντα της φύσης. εφόσον όμως εμπορευτούν ως εκχύλισμα, επεξεργασία, συσκευασία κτλ από τις φαρμακευτικές εταιρίες, ανεβαίνει 1000 φορές πάνω η αξία τους. 1 στρέμμα ελληνικής αγρίας φύσεως η φαρμακευτική εταιρία υπολογίζεται ότι μπορεί να έχει κέρδος το χρόνο από 10000-20000 €. Πρόσφατα η κυβέρνηση θέλησε να ψηφίσει νομό για τις περιοχές νατούρα οι οποίες ήδη καταλαμβάνουν το 23% της Ελλάδος όταν στα υπόλοιπα κράτη του κόσμου δεν υπερβαίνει το 4%. Αυτές οι περιοχές είναι έτοιμες να παραδοθούν προς εκμετάλλευση από φαρμακευτικές κ λοιπές εταιρίες και για τον ίδιο λόγο πρέπει να σκεφτούμε αν είναι τυχαία η απελευθέρωση του επαγγέλματος των φαρμακοποιών καθώς εμπεριέχει ορούς που τείνουν στα παραπάνω.

Αξίζει ακόμα να σημειωθούν οι ενέργειες του πρωθυπουργού μας Γ.Α.Π. που δε χάνει ευκαιρία να δίνει πρώτος το καλό παράδειγμα κ να αποδεικνύει για ποιους δουλεύει. Πριν λίγους μήνες υπέγραψε την εισαγωγή μεταλλαγμένο σπόρο πατάτας, ειδικώς για τη χωρά μας και όχι για τα κράτη της ευρωπαϊκής ένωσης. Έρευνες γνωστών έδειξαν πως ο μεταλλαγμένος αυτός σπόρος πατάτας προκαλεί γεννητικές μεταλλάξεις.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω πως η νέα τάξη πραγμάτων τα τελευταία λίγα χρονιά προχωράει με βήματα γοργά. Κάτω απ’ το δόγμα του σοκ που υποβάλλουν τον άνθρωπο μας περιμένουν αλλαγές που δε μπορεί ο μέσος νους να συνειδητοποιήσει. Ενδεχομένως ο μέσος νους να είναι αποχαυνωμένος απ’ τον έλεγχο κ την προπαγάνδα που του ασκείται με ποικίλους τρόπους . Έτσι αδυνατούν να αντιληφθούν το βαθμό έλλειψης συνειδητότητας.
Στον «κώδικα διατροφής» ταιριάζει περισσότερο η ονομασία «κώδικας διαστροφής». Σε κάποιους θα φανούν ακραία όλα αυτά που διάβασαν. Μήπως όμως δε γνωρίζουμε την ιστορία του παρανοϊκού συλλογικού νου? Ας είμαστε λοιπόν σε εγρήγορση κ ας μοιραστούμε τις γνώσεις μας υπερασπιζόμενοι τα φυσικά δικαιώματα μας.

http://www.fuitplus.gr/themata/item/279-apagoreisi-oikiakon-kalliergeion-me-nomosxedio-apo-ton-aprilio-2011

'Eμποροs και Kλέφτηs είναι Συνώνυμο

Έναs φτωχόs που κλέβει από ανάγκη το μικρότερο, το ευτελέστερο αντικείμενο στέλνεται στο κάτεργο. Αλλά οι έμποροι, προνομιούχοι, ανοίγουν καταστήματα στουs δρόμουs για να ξεγυμνώσουν τουs περαστικούs που ξεστρατίζουν ωs εκεί. Αυτοί εδώ οι κλέφτεs δε διαθέτουν oύτε αντικλείδια, ούτε τανάλιεs, έχουν όμωs ζυγαριέs, κατάστιχα, μικροεμπορεύματα και κανείs δεν μπορεί να βγεί χωρίs να αναλογιστεί: ξεπουπουλιάστηκα. Αυτοί οι κλέφτεs πλουτίζουν λίγο λίγο με την πάροδο του χρόνου και γίνονται ιδιοκτήτεs και αυτοαποκαλούνται αλαζόνεs ιδιοκτήτεs.

Στην πιο μικρή πολιτική αναταραχή συσπειρώνονται και εξοπλίζονται, ουρλιάζωνταs πωs λεηλατούνται, και είναι έτοιμοι να σφάξουν κάθε γενναία καρδιά που επαναστατεί εναντίον τηs τυρρανίαs.

Aνόητοι μεταπράτεs! Σαs ταιριάζει να μιλάτε για ιδιοκτησία και να ρίχνεστε σαν άρπαγεs στουs έντιμουs φτωχούs στα εμπορικά σαs!... Yπερασπίστε τιs περιουσίεs σαs ! Άξεστοι χωριάτεs! Έχωνταs ερημώσει την ύπαιθρο, ήρθατε και πέσατε στην πόλη σαν ορδέs κοράκων και σαν πεινασμένοι λύκοι, για να απομυζίσετε το ψοφήμι.
Υπερασπίστε λοιπόν τιs περιουσίεs σαs !... Bρομομεσίτεs, θα πλουτίζατε δίχωs τιs βάρβαρεs λεηλασίεs σαs; Θα πλουτίζατε; Αν δεν πουλούσατε μπρούντζο για χρυσάφι, βαφή για κρασί; Δηλητηριαστέs!

Δεν πιστεύω πωs μπορεί κανείs να πλουτίσει, εκτόs κι αν είναι σκληρόκαρδοs. Έναs ευαίσθητοs άνθρωποs ποτέ του δεν αποταμιεύει.
Για να πλουτίσειs, θα πρέπει να έχειs μία και μόνη ιδέα, μια ιδέα έμμονη, αμετάβλητη, διαρκή: τον πόθο να σχηματίσειs ένα μεγάλο σωρό χρυσού. Και για να καταφέρειs ν' αυξήσειs αυτό το σωρό πρέπει να είσαι τοκογλύφοs, αισχροκερδήs, εκβιαστήs, αμείλικτοs και δολοφόνοs! Nα κακομεταχειρίζεσαι, προπάντων, τουs αδύναμουs και τουs μικρούs!
Kαι όταν αυτό το χρυσό βουνό θα έχει σχηματιστεί, μπορείs να σκαρφαλώσειs εκεί πάνω και από την κορυφή,ψηλά, χαμογελώνταs, να αντικρύζειs την κοιλάδα των δύστυχων που ο ίδιοs δημιούργησεs.

O μεγαλέμποροs ληστεύει τον έμπορο, ο έμποροs ληστεύει τον λιανοπωλητή, ο λιανοπωλητήs ληστεύει το μικροβιοτέχνη,ο μικροβιοτέχνηs ληστεύει τον εργάτη, και ο εργάτηs πεθαίνει τηs πείναs.
Δεν είναι οι χειρωνάκτεs που ανέρχονται κοινωνικά, είναι οι εκμεταλλευτέs των ανθρώπων.

Δεν θα πω τίποτε για την ποινή του θανάτου. Αρκετέs φορέs την στιγμάτισαν με ευγλωτία, μετά τον Μπεκάρια: θα εξεγερθώ όμωs , θα κατανομάσω, όμωs, το αίσχοs του μάρτυρα κατηγορίαs. Θα τον περιβάλλω με ντροπή! Μπορεί να διανοηθεί κανείs πωs είναι μάρτυs κατηγορίαs; ... Τι φρίκη! Μόνο η ανθρωπότητα είναι αυτή που προσφέρει ανάλογα παραδείγματα κτηνωδίαs!
Yπάρχει βαρβαρότητα πιο εξευγενισμένη, πιο εκπολιτισμένη από τη μαρτυρία κατηγορίαs;...

Στο Παρίσι υπάρχουν δύο άντρα κακοποιών: το ένα των κλεφτών, το άλλο των δολοφόνων. Των κλεφτών είναι το Χρηματιστήριο, των δολοφόνων είναι το δικαστήριο.

Πέτρουs Μπορέλ 1809-1859

http://repo-zine.blogspot.com/p/wal-mart.html

Εργασιακός μεσαίωνας στις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ

 Η συνεχείς παραβιάσεις των δικαιωμάτων των εργαζομένων από την Wal - Mart 

Οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ αποτελούν σήμερα πρότυπο για τους τρόπους αύξησης της κερδοφορίας με ολοένα μεγαλύτερη συμπίεση μισθών και εργατικών δικαιωμάτων και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των περιοχών και των αυτοχθόνων κατοίκων που προμηθεύουν με πρώτες ύλες τις αλυσίδες αυτές. Συνεχώς ανοίγουν νέα υποκαταστήματα με καταστροφικές συνέπειες. Παρακάτω αναφέρεται το παράδειγμα μίας πολύ γνωστής διεθνώς και μία από της μεγαλύτερες αλυσίδες αυτού του τυπου, της Wal - Μart.

H Wal - Mart έχει στηρίξει την αυτοκρατορία των καταστημάτων της στο σύνθημα “πάντα χαμηλές τιμές”. Αυτή η ιδεοληψία με τις τιμές έχει οδηγήσει σε αμοιβές ένδειας, σε ανυποφορες συνθήκες εργασίας και την καταστροφή των τοπικών επιχειρήσεων και των κοινοτήτων.

H Wal - Mart είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση λιανικών πωλήσεων στο κόσμο με περισσότερα από 5.000 καταστήματα και πάνω από 138 εκατομμύρια πελάτες. Μέρος της είναι και η αλυσίδα super market Asda στη Μ. Βρετανία ενώ έχει επεκταθεί αρκετά πέρα από την αρχική αμερικανική βάση της: στη λατινική Αμερική, Ευρώπη και στις αναδυόμενες αγορές της Ασίας. Ένας από τους λόγους που αξίζει να ασχοληθεί κανείς με την Wal- Mart είναι το ότι η μεγάλη κερδοφορία που παρουσιάζει με τις περικοπές στα δικαιώματα των εργαζομένων, βρίσκει μιμητές σε πολλές παρόμοιες αλυσίδες και η Wal- Mart γίνεται γρήγορα το πρότυπο, με πολλές άλλες εταιρίες να πετσοκόβουν τις αμοιβές και τα οφέλη υπαλλήλων σε μία προσπάθεια να ανταγωνιστούν με το λιανικό γίγαντα.

Οι “Πάντα Χαμηλές Τιμές” επιτυγχάνονται με περικοπές στις αμοιβές των υπαλλήλων, αμοιβές που είναι κατά μέσον όρο 20% χαμηλότερες από τα πρότυπα της βιομηχανίας. Η Wal - Mart επιδιώκει να κόψει τις δαπάνες μέσω της συνεχούς παραβίασης των δικαιωμάτων των εργαζομένων με την διοίκηση της εταιρίας να έχει την απαίτηση οι δαπάνες εργασίας να κρατιούνται σε λιγότερο από 8% των πωλήσεων κάθε καταστήματος. Παράλληλα, πολλοί εργαζόμενοι είναι part time και ζουν μέσα στην ανασφάλεια αφού οι διευθυντές πιέζονται να μειώνουν τις δαπάνες εργασίας στα καταστήματά τους κατά 0,2% κάθε έτος. Αυτές οι πιέσεις έχουν ακόμη αποτέλεσμα οι ήδη κακοπληρωμένοι εργάτες να είναι συνεχώς στα όρια εξάντλησης, για να καλύψουν τις χρόνιες ελλείψεις προσωπικού.

Ένας εσωτερικός λογιστικός έλεγχος 25.000 υπαλλήλων σε 128 καταστήματα στις ΗΠΑ, βρήκε 1.371 παραβιάσεις εργατικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των ανηλίκων που εργάζονται πάρα πολύ αργά, πάρα πολλές ώρες ημερησίως αλλά και κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών. Βρήκε επίσης 60.000 περιπτώσεις όπου οι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να εργαστούν στα ρεπό τους και 16.000 όπου δούλευαν την ώρα του γεύματος. Στα νέα σχέδιά της η εταιρία, προγραμματίζει να κόψει τα διαλείμματα, να αποδυναμώσει ακόμη παραπάνω τους μηχανισμούς διαμαρτυρίας και να ελαχιστοποιήσει τους όρους ασφάλειας. Έτσι, για παράδειγμα, σχεδιάζεται η φόρτωση εμπορευμάτων από ένα άτομο παρά το γεγονός ότι έχει αξιολογηθεί ότι χρειάζονται τουλάχιστον δύο.

Η διοίκηση της εταιρίας έχει επίσης σκληρή αντισυνδικαλιστική στάση. Έτσι στη Μεγάλη Βρετανία όπου η Wal - Mart έχει την ονομασία Asda η επιχείρηση έχει επιδιώξει να περιορίσει το ρόλο της γενικής συνδικαλιστικής ένωσης GMB. Μετά από τέσσερα έτη διαπραγματεύσεων, μια νέα συμφωνία μεταξύ της Asda και της GMB τέθηκε σε ισχύ το 2004, η οποία δεν προβλέπει πια συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Η επίδραση στις τοπικές αγορές είναι τεράστια. Λόγω του μεγέθους της, μπορεί να υποστηρίξει ένα ασύμφορο κατάστημα προκειμένου να οδηγηθεί ο τοπικός ανταγωνισμός στη χρεοκοπία. Έτσι με αυτήν την πολιτική στο Μεξικό, η Wal - Mart ελέγχει τώρα το 40% από τις λιανικές πωλήσεις της χώρας.

Η δυνατότητα της Wal - Mart να πετσοκόβει τις τιμές στα λιανικά καταστήματά της είναι βασισμένη στη δύναμή της να ρίχνει τις αμοιβές και να υποβαθμίζει συνεχώς τις συνθήκες εργασίας συνεπώς και το κόστος στα εργοστάσια που παράγουν τα προϊόντα της. Όντας η μεγαλύτερη εταιρία λιανικών πωλήσεων στον κόσμο, έχει πλεονεκτική θέση απέναντι στους προμηθευτές και μπορεί να διαμορφώνει τις τιμές των προϊόντων και τους όρους στις συμφωνίες. Όταν η εθνική νομοθεσία για εργασιακά θέματα ή για τα περιβαλλοντικά πρότυπα δημιουργεί κάποιο εμπόδιο στη μείωση των δαπανών, οι προμηθευτές ενθαρρύνονται να επανεντοπίσουν μια αγορά εργασίας και πρώτων υλών που θα επιτρέψόυν την χαμηλή τιμή που απαιτεί η εταιρία.

Ακόμη και όπου οι αμοιβές είναι στο κατώτατο επίπεδο, η Wal - Mart απαιτεί από τους προμηθευτές της να ρίχνουν ακόμη περισσότερο τις τιμές. Τον Αύγουστο του 2002, η Asda (δηλαδή η Βρετανική Wal - Mart) προκάλεσε έναν πόλεμο λιανικών τιμών στο εμπόριο μπανάνας με δυσμενή και μόνιμα αποτελέσματα στη βιομηχανία μπανανών και τους εργαζομένους μπανανών παγκοσμίως. Η Asda στόχευσε συγκεκριμένα στα βασικά αγαθά όπως το γάλα και οι μπανάνες, ως τμήμα της στρατηγικής της «χαμηλής τιμής». Τελικά, οι τιμές διάθεσης μπανάνας στην κατανάλωση χαμήλωσαν κατά 25%, έπειτα από συμφωνία με την Del Monte. Εμπειρογνώμονες της βιομηχανίας περιγράφουν τις μπανάνες ως της χειρότερης ποιότητας, οι οποίες καλλιεργούνται υπό εξοντωτικές εργασιακές συνθήκες και με δυσμενείς περιβαλλοντικές συνέπειες. Οι ανεξάρτητοι καλλιεργητές στις χώρες που προσπαθούν να συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά και να κρατήσουν κάποιο κέρδος λογικό για την επιβίωσή τους σε χώρες όπως η Κόστα Ρίκα, δεν μπορούν πλέον να πωλήσουν στην Asda και σε άλλες βρετανικές υπεραγορές χωρίς να υποστούν μια απώλεια.

Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται και κυριαρχούν στην αγορά αρκετές αλυσίδες μεγάλο μέρος των οποίων ελέγχεται από έλληνες επιχειρηματίες. Έτσι, έκτος από το μεγαθήριο Lydl το όποιο κυριαρχεί στην ευρωπαϊκή αγορά και ανοίγει συνεχώς καταστήματα στην ελληνική ύπαιθρο με πολύ χαμηλές τιμές και μία απίστευτη μυστικότητα και έλεγχο πάνω στους υπάλληλους, πολλά είναι και τα ντόπια αφεντικά που ζηλεύουν τη δόξα των Wal - Mart και Lydl και κάποια από αυτά επεκτείνονται και σε γειτονικές βαλκανικές χώρες. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί ο Όμιλος Βερόπουλος, ο οποίος εκτός από τα 201 καταστήματα στην ελληνική επικράτεια, έχει και 6 καταστήματα στη F.Y.R.O.M με την επωνυμία VERO. Το πρώτο Hyper Market του ομίλου στη Σερβία λειτουργεί από το Δεκέμβριο του 2002, με την επωνυμία “Super VERO” στην πόλη του Βελιγραδίου.

Ο όμιλος Μαρινόπουλος λειτουργεί στην ελληνική αγορά τα super market: Carrefour Μαρινόπουλος, Dia, Champion Μαρινόπουλος και τα 5’ Μαρινόπουλος. H Carrefour Μαρινόπουλος Α.Ε είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Ομίλου Μαρινοπούλου με την Carrefour A.E Γαλλίας. Η κοινή εταιρεία λειτουργεί 13 πολύ μεγάλου μεγέθους super markets (Hypermarkets) και 142 σε όλη την Ελλάδα και ακολουθεί μια επιθετική αναπτυξιακή πολιτική, με την λειτουργία τριών νέων Hypermarkets. και δεκαπέντε super markets κάθε χρόνο. Η Dia Hellas λειτουργεί 253 καταστήματα πολύ χαμηλών τιμών σε όλη την Ελλάδα, με έναν ετήσιο κύκλο εργασιών που υπερβαίνει τα 225 εκατομμύρια ευρώ. Η εταιρία ακολουθεί επιθετική αναπτυξιακή πολιτική, με τη λειτουργία 15 νέων καταστημάτων το χρόνο. Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι υπάρχουν αρκετές καταγγελίες για τον έλεγχο που ασκεί η Dia στους εργαζομένους της αλλά και τα δικαιώματα που καταστρατηγούνται. Έτσι, μεγάλη εντύπωση είχε προκαλέσει το γεγονός ότι η εταιρία ανάγκαζε τις εργαζόμενες στα καταστήματα της στην Τσεχία να φορούν κόκκινη κορδέλα κατά την εμμηνορρυσία, ώστε να τους επιτρέπεται από τον επιστάτη να πηγαίνουν πιο συχνά στην τουαλέτα.

Ακόμη, πολλές από τις αλυσίδες αυτές ασκούν έλεγχο και στην ποιότητα των προϊόντων τους, ώστε να πέφτουν ακόμη περισσότερο οι τιμές, αλλά και να αυξάνει φυσικά το κέρδος με τη δημιουργία προϊόντων private label. Πρόκειται για μάρκα προϊόντων που δημιουργεί η ίδια η αλυσίδα super markets έχοντας επιλέξει την πιο φτηνή προφανώς λύση σε ό,τι αφορά την ποιότητα των προϊόντων. Έτσι, ο όμιλος Βερόπουλος έχει πάνω από 400 προϊόντα private label ΄υπό την επωνυμία spar.

Oι συμμαχίες (βλέπε Dia) και επιλογές των ντόπιων αφεντικών αποδεικνύουν ότι το παράδειγμα εταιριών όπως η Wall -Mart τείνει να γίνει ο κανόνας, όπως και το γονάτισμα των ντόπιων αγορών και μικρών καταστημάτων, οι άθλιες συνθήκες εργασίας, η εξαπάτηση του κοινού και εξαθλίωση των παραγωγών με τον πλήρη έλεγχο της αγοράς αλλά και το ατέλειωτο ωράριο εργαζομένων και καταναλωτών. Η αυτοκρατορία τέτοιων αλυσίδων φθείρει και απορροφά καθετί διαφορετικό, ενώ παράλληλα επιδρά σε συνήθειες και πολιτιστικά στοιχεία. Οι αργίες καταργούνται, ενώ ο έλεγχος μέσω καμερών και άλλων συστημάτων εντείνεται ολοένα σε εργαζόμενους και πελάτες.

Αυτή η φάση εξέλιξης του καπιταλισμού χαρακτηρίζεται από υπερσυγκέντρωση πλούτου και σταδιακή εξαφάνιση των μικρών καταστημάτων, όπως το παραδοσιακό μπακάλικο. Αυτή, όμως η κυριαρχία των αλυσίδων υπερκαταστημάτων οδηγεί παράλληλα σε νέες εργασιακές σχέσεις και μορφές εργασίας που χαρακτηρίζονται από αβεβαιότητα αλλά και στη «προλεταριοποίηση» κοινωνικών κομματιών που θα απασχολούνταν στη μικρή ιδιοκτησία παλαιότερα.

Να σημειωθεί εδώ ότι :

Πολύ συχνά η παροδικότητα της εργασίας και τα ανύπαρκτα δικαιώματα εργαζομένων και ιδιαίτερα νέων θα μπορούσε να ειπωθεί ότι συντελούν στη δημιουργία ενός πρεκαριάτου, μιας τάξης δηλαδή ανθρώπων με επισφαλή δικαιώματα οι οποίοι θα πρέπει να βρουν τρόπους αντίστασής και νοήματα μέσα σε αυτό το ρευστό κλίμα που κυριαρχεί.

Η κριτική πάνω στις αλλαγές που φέρνει αυτή η μεγάλη ανάπτυξη των υπερκαταστημάτων έχει πολλές πτυχές, όπως για παράδειγμα η άποψη ότι στο χώρο του super market υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες αντίστασης, αφού συγκεντρώνει πολλούς εργαζόμενους με κοινά προβλήματα σε σχέση με τα παραδοσιακά μικρότερα μαγαζιά του ενός και δύο υπάλληλων που και εκεί υπήρχε εκμετάλλευση.

Αν και δεν πρέπει να προσεγγίζεται η εποχή των μικρών καταστημάτων σαν μια «αθώα» εποχή, αλλά ως μια φάση του καπιταλισμού, θα πρέπει να τονισθεί ότι η επέλαση των αλυσίδων αυτών και η παρακμή των τοπικών αγορών διάλυε και κοινωνικές σχέσεις, σχέσεις αλληλεγγύης και προσωπικής επαφή.

Τα μεγάλα καταστήματα απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τον καθένα από τον έλεγχο της διατροφής του, τη γνώση πάνω στο τι τρώει και στο πώς αυτό παράχθηκέ (ένα θέμα κατεξοχήν πολιτικό).

Διάφορες μορφές αντίστασης έχουν αναπτυχθεί και στις πολιτικές αυτών των μεγάλων αλυσίδων. Τους τελευταίους μάλιστα μήνες οι αλλαγές στο ωράριο των καταστημάτων που δρομολογήθηκαν και εφαρμόστηκαν από τις εταιρίες αυτές με τη νομοθετική στήριξη του κράτους, αποτέλεσαν αιτία για αντιδράσεις από εργατικά σωματεία και μικροεμπόρους με τη στήριξη αριστερών κυρίως συνδικάτων.

Η αντιπληροφόρηση, η ενίσχυση του συνδικαλισμού των εργαζόμενων και η αλληλεγγύη στους αγώνες τους, αλλά και οι ενώσεις και ο συνδικαλισμός των παραγωγών και των μικρών μαγαζιών για να αντισταθούν είναι οι τρόποι που αντιδρούν τα κοινωνικά κομμάτια που πλήττονται από τις αλυσίδες υπεραγορών. Μια τέτοια προσπάθεια έχει γίνει τα τελευταία δέκα χρόνια με τη δημιουργία συνεταιρισμών από μπακάληδες σε διάφορους νομούς, ώστε να μπορούν να κρατούν χαμηλές τις τιμές στα μικρά μπακάλικα αγοράζοντας μεγάλες ποσότητες απ τους προμηθευτές.

http://repo-zine.blogspot.com/p/wal-mart.html

Απαγόρευση καλλιέργειας τροφίμων ακόμα και στον κήπο σου στις ΗΠΑ

"Αν οι άνθρωποι αφήσουν την κυβέρνηση να αποφασίζει τι τροφή θα τρώνε και τιφάρμακα θα παίρνουν, τα σώματά τους θα είναι σύντομα σε τόσο θλιβερή
κατάσταση όσο είναι οι ψυχές εκείνων που ζούν σε καθεστώς τυρρανίας."
Τόμας Τζέφερσον

Ηδη στην Αμερική έχει ξεκινήσει η εφαρμογή του νόμου που έχει κατατεθεί στο
Κογκρέσο και αφορά την απαγόρευση καλλιέργειας οργανικών τροφών.

Με λίγα λόγια την απαγόρευση του σπιτικού κήπου για την επιβίωση της
οικογένειας.

*Οποιος λοιπόν δεν θέλει να ενταχθεί στους κανόνες της Παγκοσμιοποίησης και
θα θελήσει να κάνει ένα μικρό κήπο για να ζεί αυτός και η οικογένειά του, θα
χαρακτηρίζεται επικίνδυνος και θα δέχεται πρόστιμα και κατασχέσεις προϊόντων
καθώς αυτά θα αποτελούν «κίνδυνο για την δημόσια υγεία».*

Το όνομα του νόμου αυτού είναι «Νόμος Συγκλήτου S 510 Εκσυγχρονισμός
Ασφάλειας Τροφίμων», σύμφωνα με τον οποίο χαρακτηρίζεται παράνομη η
καλλιέργεια και αποθήκευση σπόρων.

Ο νόμος της Συγκλήτου «510» για τον εκσυγχρονισμό της ασφάλειας των τροφίμων
έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο επικίνδυνος νόμος στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ο νόμος θα δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να απαγορεύει ή να
νομιμοποιεί το μέχρι τώρα δικαίωμα όλων για την καλλιέργεια, το εμπόριο και
την μεταφορά όλων των τροφίμων.
*Ο νόμος δίνει το δικαίωμα στον «Μεγάλο Αδερφό» να ρυθμίζει μέχρι και την
καλλιέργεια ντοματών στην αυλή του σπιτιού μας.*

Δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να συλλαμβάνει και να φυλακίζει ανθρώπους
που πωλούν αγγούρια στην λαϊκή. Θα ποινικοποιεί την μεταφορά οργανικών
τροφών αν δεν συμμορφώνεται κάποιος με τους κανόνες των αρχών.

Capitalism's Dirty Little Secret - Το Μικρό Βρώμικο Μυστικό του Καπιταλισμού

http://www.youtube.com/user/leakspinner

Πολυεθνικές Εταιρείες... η σύγχρονη φεουδαρχία

 Ψάχνοντας στο Διαδίκτυο πληροφορίες για την -άθλια- κατάσταση που επικρατεί με την ασιτία στον κόσμο, έπεσα σε ένα άρθρο της Σέλια Ουέλς, που διδάσκει στη Νομική Σχολή του Κάρντιφ. Το άρθρο είχε τίτλο: Πολυεθνικές Εταιρείες και Ανθρώπινα Δικαιώματα

Η Ουέλς, τρομερά απογοητευμένη, περιγράφει ότι, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία είναι αδύνατον για τα κράτη να ελέγξουν τις δραστηριότητες των πολυεθνικών εταιρειών. Οι πολυεθνικές απειλούν με αποχώρηση από τη χώρα στην παραμικρή υπόδειξη των κυβερνήσεων και αυτά αναγκάζονται να κάνουν τα στραβά μάτια για να μη χάσουν τα οικονομικά οφέλη που τους παρέχουν αυτές οι εταιρείες κολοσσοί (φόροι, απασχόληση εργατών, διαφήμιση στα τοπικά ΜΜΕ, φιλανθρωπικές δραστηριότητες). Υπάρχουν διεθνείς φορείς ελέγχου των πολυεθνικών εταιρειών, αλλά είναι σα να μην υπάρχουν, αφού οι οδηγίες τους δεν υπακούονται από τα κράτη και πρακτικά, δεν μπορούν καν να τηρηθούν αφού η νομοθεσία είναι διαφορετική από κράτος σε κράτος.

Κατανοώ την απογοήτευση της Ουέλς, όπως δήλωσε πρόσφατα στο ABC και ο Νοάμ Τσόμσκι: "οι πολυεθνικές επιχειρήσεις έχουν αναδειχθεί σε κυρίαρχο οικονομικό θεσμό του κόσμου και κυβερνούν τις ζωές μας. Καθορίζουν το τι θα φάμε, τι θα αγοράσουμε, τι θα φορέσουμε, πού θα δουλέψουμε, τι θα κάνουμε στον ελεύθερο χρόνο μας".

Μετά την κρίση του πετρελαίου του 1973, που προκάλεσε παγκόσμια οικονομική ύφεση, υψηλή ανεργία και πληθωρισμό, οι επικρατούσες οικονομικές πολιτικές, που στηρίζονταν στην κρατική παρέμβαση, δέχθησαν σφοδρότατη επίθεση για την ολοφάνερη ανικανότητά τους να διαχειριστούν την κρίση. Οι κυβερνήσεις στη Δύση άρχισαν να φλερτάρουν και να υιοθετούν το νεοφιλευθερισμό ο οποίος εξυμνούσε την οικονομική ελευθερία των ατόμων και των εταιρειών και έδινε στα κράτη ένα πολύ περιορισμένο ρόλο. Η εκλογή της Θάτσερ το 1979 στη Μ. Βρετανία και του Ρίγκαν το 1980 στις ΗΠΑ, σηματοδοτούν το θριάμβο του νεοφιλελευθερισμού. Απελευθέρωση της αγοράς (με σύνθημα "το κέρδος πάνω από όλα"), ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών, προσπάθεια μείωσης του κόστους με τη χρήση των τεχνολογικών καινοτομιών στις μεταφορές και στην επικοινωνία (που αύξησαν σημαντικά τις δυνατότητες των πολυεθνικών εταιρειών). Από τις αρχές ήδη της δεκαετίας του 1990, ο νεοφιλελευθερισμός ήταν η οικονομική ορθοδοξία στη Δύση.

Οι πολυεθνικές οφελήθηκαν σε αφάνταστο βαθμό από το νεοφιλελευθερισμό. Δεν περιορίζονταν πλέον από τη δικαιοδοσία της χώρας τους, "άνοιγαν τα φτερά τους" και πετούσαν σε οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη για να παράγουν αγαθά με σημαντικά μικρότερο κόστος ή να προσφέρουν υπηρεσίες που τους πρόσφεραν τεράστιο κέρδος. Είχαν τη δυνατότητα να εξαγοράζουν την εργασία στις φτωχές χώρες, όπου ήταν φτηνή και τα περιβαλλοντικά μέτρα ήταν ανύπαρκτα και να πουλούν τα προϊόντα τους στις αναπτυγμένες, όπου ο κόσμος είχε υψηλότερα εισοδήματα και μπορούσε να αγοράζει σε τιμές που άφηναν πολύ μεγάλο κέρδος. Οι δασμοί ήταν από τα λίγα πράγματα στον κόσμο μας που μειώθηκαν, από το 1948, όταν ιδρύθηκε η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (General Agreement on Tariffs and Trade) η οποία άφηνε τις μεγάλες εταιρείες να μεταφέρουν τα αγαθά τους από χώρα σε χώρα χωρίς να επιβαρύνονται με οικονομικά πρόστιμα.

Χωρίς περιορισμούς, οι πολυεθνικές άρχισαν να επιβάλλουν τις οικονομικές τους πολιτικές στις κυβερνήσεις και στα κράτη. Όπως δήλωσε στο CNN ο αντιπρόεδρος της Nortel Networks, της ισχυρότερης πολυεθνικής εταιρείας τεχνολογιών στον Καναδά, οι εταιρείες "δεν οφείλουν καμία αφοσίωση στον Καναδα. Το ότι η Nortel ιδρύθηκε εκεί δε σημαίνει ότι θα παραμείνει εκεί..."

Τα κράτη και οι κυβερνήσεις άρχισαν να συναγωνίζονται μεταξύ τους για να διατηρήσουν τις επενδύσεις στη χώρα τους ή να ελκύσουν τις πολυεθνικές να συνάψουν νέες, και έγιναν "φιλικές προς τις πολυεθνικές" (το αστείο της υπόθεσης είναι ότι η χώρα μας δεν τα κατάφερε και τόσο καλά σε αυτό τον τομέα. Όχι ότι δεν ήθελαν οι κυβερνήσεις μας κάτι τέτοιο, συμβαίνει το αντίθετο, στάθηκαν όμως ανίκανες να το πετύχουν). Το ελεεινό και τρισάθλιο αποτέλεσμα ήταν να ανασταλούν τα μέτρα που προστάτευαν τους εργαζομένους και το περιβάλλον, να μειωθούν τα κοινωνικά προγράμματα και οι παροχές, και να φτάσει η ανθρωπότητα σε νέο ρεκόρ θανάτων από ασιτία...

Αξίζει πραγματικά τον κόπο να δούμε τι ανακάλυψε ο ακτιβιστής πρόεδρος της οργάνωσης υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, National Labor Comitee (Εθνική Επιτροπή Εργασίας) , ο Τσαρλς Κέρναγκαν. Η οργάνωσή του ειδικεύεται να παρακολουθεί και να εμποδίζει τις αμερικανικές πολυεθνικές εταιρείες να προσλαμβάνουν εργαζομένους με εξευτελιστικούς μισθούς και τα εργοστάσια που ανακαλύπτει και παρακολουθεί ο Κέρναγκαν βρίσκονται στις φτωχές χώρες του πλανήτη όπου ο εργαζόμενος κυριολεκτικά πεινάει και είναι εύκολο θύμα για εκμετάλλευση. Λόγω της πολύ μεγαλύτερης ευελιξίας που έχουν σήμερα οι πολυεθνικές, ακολουθώντας τους απελευθερωμένους νόμους του εμπορίου και τις νέες τεχνολογίες μεταφορών και επικοινωνίας, κατασκευάζουν εργοστάσια σε υπανάπτυκτες χώρες όπου παράγουν τον κύριο όγκο της ελαφριάς βιομηχανίας για τη Δύση. Ο Κέρναγκαν, που παρακολουθεί τα απορριματοφόρα (βρήκα αυτή την πληροφορία στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο "The Corporation, Το Παθολογικό Κυνήγι των Εταιρειών για Κέρδος και Εξουσία", του καθηγητή Δικαίου στο British Columbia Τζόελ Μπάκαν, που κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδ. ΚΨΜ), ανακάλυψε σε μια χωματερή, κάπου στη Δομινικανή Δημοκρατία κάποια έγγραφα κοστολόγησης της πολυεθνικής Nike. Τα έγγραφα αυτά αποκάλυπταν μια ανατριχιαστική αλήθεια, περιείχαν λεπτομέρειες κοστολόγησης των προϊόντων. Στόχος, φυσικά, ήταν η μεγιστοποίηση του κέρδους που θα μπορούσε να προκύψει από τη χρησιμοποίηση κοριτσιών και νεαρών γυναικών για το ράψιμο ρούχων στο εργοστάσιο (πιο σωστά σκλαβοπάζαρο) της Nike. Στα έγγραφα φαίνεται ότι χρειάζονται 22 στάδια για την παρασκευή ενός πουκαμίσου. 5 για το κόψιμο του υφάσματος, 11 για το ράψιμο, και 6 για την επικόλληση της ετικέτας και την τοποθέτηση του πουκαμίσου σε πλαστική σακούλα. Καθοριζόταν ο απαιτούμενος χρόνος εργασίας με ακρίβεια χιλιοστών του δευτερολέπτου, Οι τελικοί υπολογισμοί έδειχναν ότι για κάθε πουκάμισο χρειάζονταν 6,6 λεπτά και αυτό μεταφραζόταν σε 8 σεντς εργατικής αξίας τη στιγμή που το πουκάμισο πωλείται στις ΗΠΑ προς 22,99$! Καθαρό κέρδος 22,91$!!!

Οι τοποθεσίες των εργοστασίων είναι μυστικές και φυλάσσονται πολύ καλά από τις μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές οι οποίες προσλαμβάνουν ντόπια ένοπλα σώματα ασφαλείας για την προστασία τους. "Κρύβουν αυτά τα εργοστάσια-κάτεργα σε όλο τον κόσμο" μας λέει ο Κέρναγκαν, "και αρνούνται κατηγορηματικά να μας πουν που βρίσκονται, καθώς γνωρίζουν ότι είναι πιο εύκολο να εκμεταλλεύονται ανήλικους πίσω από κλειστές σιδερένιες πόρτες με οπλισμένους φύλακες και αγκαθωτά συρματοπλέγματα".

Ο Κέρναγκαν χαρακτήρισε τα έγγραφα κοστολόγησης της Nike ως "επιστήμη της εκμετάλλευσης". Οι ψυχροί μαθηματικοί υπολογισμοί κρύβουν καλά τη δυστυχία της εργασίας που απαιτούν. Τα εργοστάσια που επισκέπτεται στην Ονδούρα, τη Νικαράουα, τη Γκάνα, την Κίνα, ή το Μπάνγκλαντές, περιβάλλονται όλα από αγκαθωτά συρματοπλέγματα. Πίσω από τις κλειδωμένες πόρτες εργάζονται νεαρές (και συχνά ανήλικες) κοπέλες τις οποίες επιτηρούν φύλακες που τις χτυπούν και τις εξευτελίζουν με την παραμικρή αφορμή. Εργάζονται σε κακοφωτισμένο χώρο 12 με 14 ώρες την ημέρα, κάτω από φοβερά υψηλή θερμοκρασία, με ελάχιστα διαλείμματα για να πάνε στην τουαλέτα και με περιορισμένη πρόσβαση στο νερό (ώστε να ελαχιστοποιείται η ανάγκη τους να πάνε στην τουαλέτα) το οποίο είναι συχνά μολυσμένο και ακατάλληλο προς πόση. Οι κοπέλες εργάζονται ως τα 25 τους, οπότε απολύονται, ως "γριές και μη παραγωγικές". Δεν μπορούν πλέον να δουλέψουν, έχουν αχρηστευτεί και οι εταιρείες τις αντικαθιστούν με καινούρια "παρτίδα".

Ο ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου) που δημιουργήθηκε το 1993, ήταν το ισχυρό εργαλείο της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, αφού κατάφερε να ξεπεράσει τους φραγμούς των κυβερνήσεων και της ηθικής και να επιβάλλει τους δικούς του νόμους που εμποδίζουν την οικονομική αυτονομία των ασθενών οικονομικά κρατών. Το ότι οι πολιτικές του υπερασπίζονταν τόσο σθεναρά τις πολυεθνικές δεν είναι καθόλου περίεργο, δεδομένου ότι οι όμιλοι των πολυεθνικών κατέχουν σημαντικές θέσεις στον οργανισμό και εξασκούν σημαντική επιρρoή σε αυτόν, κινούν τα νήματα. Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Γιόζεφ Στίγκλιτζ μας πληροφορεί (στο Globalization and its Discontents) ότι οι υπουργοί Εμπορίου και Βιομηχανίας των κρατών μελών του ΠΟΕ είναι "στενά ευθυγραμμισμένοι με τα συμφέροντα των επενδυτών που βρίσκονται στις αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες και γι' αυτό καθοδηγούνται τόσο εύκολα από τις πολυεθνικές εταιρείες".

Στα σχετικά λίγα χρόνια ύπαρξής του, ο ΠΟΕ έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο εμπόδιο των κυβερνήσεων να προφυλάσσουν τους πολίτες τους από τα εγκλήματα των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Η οικονομική παγκοσμιοποίηση, της οποίας ο ΠΟΕ είναι η αιχμή του δόρατος, έχει ενισχύσει κατά πολύ τη δυνατότητα των πολυεθνικών να ξεφεύγουν από τη δικαιοδοσία των κυβερνήσεων. Όπως δήλωσε και ο πρόεδρος του ανθρωπιστικού Ινστιτούτου CATO, "οι πολυεθνικές εταιρείες είναι πλέον τόσο ισχυρές που μπορούν να απειλούν τις κυβερνήσεις. Σίγουρα κυβερνούν την κοινωνία πολύ περισσότερο απ' ό,τι οι ίδιες οι κυβερνήσεις.

Ξαφνιάστηκα πολύ με το άρθρο συναδέλφων που έλεγε ότι υπάρχει και σήμερα δουλεία και ότι υπάρχει επειδή εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Δύσης. Στη συνέχεια πληροφορήθηκα ότι γύρω στο ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο βρίσκονται στο φάσμα της πείνας και ότι υπάρχουν σήμερα πολύ περισσότερα παιδιά που πεθαίνουν από πείνα απ' όσα πέθαιναν κάποτε στη Μπιάφρα. Αποφάσισα να ψάξω λιγάκι τα αίτια αυτής της κατάστασης και έφτασα, αναπόφευκτα, στις πολυεθνικές. Αυτές είναι -κυριολεκτικά- θεσμός στον κόσμο μας και μάλιστα νομικός θεσμός. Η νομική εντολή (καθαγιασμένη από όλες τις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες της Δύσης) είναι η αμείλικτη και χωρίς εξαιρέσεις, επιδίωξη κέρδους. Η κάθε πολυεθνική κοιτάζει μόνο το ιδιοτελές της συμφέρον ανεξάρτητα από τις καταστροφικές συνέπειες που έχει στους άλλους. Μοιάζει με καρκίνο που τρώει τα σωθικά των λαών.

http://www.e-steki.gr/showthread.php?t=73091

Nέος νόμος στις ΗΠΑ απαγορεύει την παραγωγή τροφίμων στο κήπο και το κτήμα

Πρεζόπιατσες, Πολυτεχνείο, Παλαιοί «αγωνιστές» και νέοι κρατικοί σχεδιασμοί

Έχουμε υποστηρίξει και στο παρελθόν ότι η επιβαλλόμενη μετακίνηση μιας πιάτσας διακίνησης ναρκωτικών ουσιών από ένα σημείο σε ένα άλλο είναι ελεγχόμενη, εξυπηρετεί και εντάσσεται σε γενικότερους κρατικούς κατασταλτικούς σχεδιασμούς. Οι λόγοι εκδίωξης εξαρτημένων από ένα σημείο στο οποίο προηγουμένως κατ’ επιταγήν συγκεντρώνονταν και η βίαιη ώθηση τους σε κάποιο άλλο σκοπεύει άλλοτε στο να «καθαρίσει» μια πλατεία ή μια περιοχή για να ανέβει η τιμή των ακινήτων ή να διευκολυνθεί η εμπορική χρήση της, άλλοτε για να ανθίσει η αντίστοιχη πιάτσα «ευγενών» ουσιών (κοκαΐνης) και άλλοτε για να χρησιμοποιηθεί ως «κερκόπορτα» για τον έλεγχο ανεξέλεγκτων και ανταγωνιστικών για την εξουσία κοινωνικών δραστηριοποιήσεων.

Πολλές φορές, επίσης, η μια επιδίωξη δεν αναιρεί την άλλη. Αντίθετα, προωθούνται από κοινού από ομάδες συμφερόντων που διαγκωνίζονται για την διατήρηση ή την ενίσχυση των εξουσιαστικών τους πόστων.

Η πρόσφατη μετακίνηση της πιάτσας που βρισκόταν εδώ και χρόνια στην οδό Τοσίτσα (ύστερα από την βίαιη εκδίωξη των εξαρτημένων από την πλατεία Εξαρχείων) στην οδό Στουρνάρνη και συγκεκριμένα ακριβώς έξω από την πύλη έχει μια ιδιαίτερη σημασία. Πρώτα πρώτα αποδεικνύεται περίτρανα ακόμα και σε όσους διατηρούσαν κάποιες αμφιβολίες, ότι στους ευρύτερους κατασταλτικούς σχεδιασμούς εντάσσεται η μακρόχρονη παραμονή πιάτσας ναρκωτικών έξω από το Πολυτεχνείο. Η απομάκρυνση της πιάτσας από την Τοσίτσα και η μετακίνηση της στην Στουρνάρη με αφορμή την άνετη πρόσβαση τουριστών ή γενικότερα επισκεπτών στην είσοδο του Μουσείου, που βρίσκεται επί της Τοσίτσα έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: την εγγύτητα πλέον της ναρκοπιάτσας, όχι απλά με το Πολυτεχνείο γενικά και αόριστα, αλλά και με κτίρια, όπως αυτό του Γκίνη, όπου όπως είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες έχουν πραγματοποιηθεί πλήθος εκδηλώσεων και συζητήσεων από αναρχικές ομάδες, συλλογικότητες, αριστερές οργανώσεις κα.

Έτσι και ενώ πολλές φορές ακόμα και διακόσιοι εξαρτημένοι βρίσκονται έξω από την πύλη της Στουρνάρη με τα νταλαβέρια να δίνουν και να παίρνουν κάτω από την άγρυπνη επίβλεψη και καθοδήγηση της «δίωξης» ναρκωτικών, αλλά και άλλων φυσικά «υπηρεσιών» του αρμόδιου υπουργείου καταστολής, με εξαρτημένους να βρίσκονται ξαπλωμένοι με τις βελόνες καρφωμένες στα χέρια, ιρανοί και παλαιστίνιοι, που ζητούν πολιτικό άσυλο, στέκονται οι περισσότεροι αμήχανοι λίγα μέτρα μακρύτερα όρθιοι ή καθισμένοι σε τραπεζάκια μέσα, αλλά και έξω από την πύλη, διακινώντας έντυπο υλικό για να πληροφορήσουν για το σκοπό της παρουσίας τους στον χώρο.

Δυστυχώς, όμως, η όσμωση με την πιάτσα αρχίζει να έχει εμφανή αποτελέσματα, καθώς περιορισμένος αριθμός προσφύγων έχει αποκτήσει πλέον επαφή με ορισμένους «τακιμιτζήδες» (μεσολαβητές στα νταλαβέρια) της πιάτσας, που έτσι καλύπτουν την συχνή είσοδο και έξοδο από τον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου, όπου και παρκάρουν τα μηχανάκια τους, ενώ βαποράκια δεν διστάζουν να προχωρούν σε άγρα πελατών «μαλακών» ναρκωτικών ακριβώς στην είσοδο…

Και ας μην βιαστεί κανείς κακοπροαίρετος να θεωρήσει ή να ισχυριστεί ότι με αυτόν τον τρόπο δυσφημούμε τον αγώνα των προσφύγων.

Δυστυχώς, ανάμεσα στους εξαρτημένους που συγκεντρώνονται στην συγκεκριμένη πιάτσα διακρίνει κανείς ανθρώπους που σε νεαρή ηλικία αγωνιζόντουσαν και ήταν περήφανοι να ονομάζονται, αλλά και να είναι, αναρχικοί με αξιόλογες απόψεις και πρακτικές. Οι υπεκφυγές, λοιπόν, δεν λύνουν κανένα πρόβλημα όσο δυσάρεστη και αν είναι η πραγματικότητα γιατί το κράτος χρησιμοποιούσε την διακίνηση ουσιών για την διάλυση κοινωνικών χώρων και συνεχίζει φυσικά να την χρησιμοποιεί.

Αλλά ας δούμε ακόμη μερικές «λεπτομέρειες» στην περίπτωση που μας απασχολεί.

Η συνεννόηση αστυνομίας και υπεύθυνων του Πολυτεχνείου (διοικητικών ή πανεπιστημιακών) ήταν χαρακτηριστική, ώστε να απομακρύνονται οι εξαρτημένοι από την πιάτσα της Τοσίτσα, όποτε κατέφθανε ο πρύτανης και χρησιμοποιούσε την συγκεκριμένη είσοδο. Η πιάτσα, λοιπόν, της Τοσίτσα λειτουργούσε επειδή συμφωνούσαν όλοι οι ενδιαφερόμενοι. Όταν η πιάτσα «σκλήρυνε», μια ελεγχόμενη επέμβαση απομάκρυνε (όχι και για πολύ μακρύτερα βέβαια…) τους αφρικανούς που είχανε πάρει το «πάνω χέρι» κουβαλώντας στην περιοχή και την πιάτσα της σωματεμπορίας που ήλεγχαν.

Η πρόσφατη παρουσία των προσφύγων στον χώρο του Πολυτεχνείου ύστερα και από σχετική παρότρυνση και συμφωνία αριστερών καθηγητάδων και σχετικών αριστερών οργανώσεων, φαίνεται ότι από ένα σημείο και μετά είναι πλέον ανεπιθύμητη σε ορισμένες κλίκες ίσως επειδή έχει χαθεί η συνεννόηση που υπήρχε όμως για άλλες και μάλιστα ισχυρές κλίκες είναι ευχάριστα δυσφημιστική σε συνδυασμό με την πιάτσα της Στουρνάρη. Έτσι αυτή τη φορά για την μερίδα των πρυτανικών που θέλει την απομάκρυνση των προσφύγων δεν αρκεί όπως στον παρελθόν να διαθέσουν κάποιες γαλοπούλες και μερικές χιλιάδες ευρώ που θα μεριμνούσαν να παραδοθούν ως ενίσχυση κάποιες αριστερές οργανώσεις.

Αντίθετα, όπως είπαμε, άλλες κλίκες βλέπουν ως «χρυσή» ευκαιρία την όλη κατάσταση για να μετρήσουν μελλοντικές δυνατότητες για μουσειοποίηση του Πολυτεχνείου ή ενοποίηση του με τον ευρύτερο χώρο του Μουσείου σε μια κίνηση ενταγμένη στο περιβόητο «Ρυθμιστικό» πρόγραμμα Αθήνα 2014 στο οποίο μετέχουν γνωστοί και μη εξαιρετέοι καθηγητάδες του ΕΜΠ.

Και για όσους και πάλι τυχόν σπεύσουν να μιλήσουν για έωλες θεωρίες ας δούμε ορισμένα αποσπάσματα σχετικής ανακοίνωσης επί του θέματος του καθηγητή του ΕΜΠ Γιάννη Βενέρη που τοιχοκολλήθηκε στους τοίχους του Πολυτεχνείου με ημερομηνία 18-1-2011 και με αφορμή ερώτηση στην Βουλή του βουλευτή του Πασοκ Μίμη Ανδρουλάκη.

Αναφέρει λοιπόν ο Βενέρης μεταξύ άλλων: «Ζήτησα ενημέρωση από το ΕΜΠ για τις ενέργειες που έχουν γίνει και αφού έλαβα αρμοδίως όσες πληροφορίες έκρινα απαραίτητες, έκανα μια πρώτη προσπάθεια ευαισθητοποίησης καλών φίλων, που μπορούν να αντιληφθούν τι παίζεται με το ναρκοεμπόριο μπροστά στην Πύλη Στουρνάρη του ΕΜΠ. Έδωσα έμφαση στη «γενιά του Πολυτεχνείου» και μάλιστα σε αυτούς που ήταν παρόντες το 1973, που είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα σβήσουν από την μνήμη τους οι μέρες της εξέγερσης, όπως δεν σβήνουν κι από την δική μου. Ότι κι αν κάνουμε, ότι απόψεις και αν έχουμε, σ’ όποιους χώρους κι αν βρεθούμε, «το Πολυτεχνείο» θα είναι πάντα σταθερή αξία. Έτσι πιστεύω.

»»»Με ιδιαίτερη χαρά είδα την ανταπόκριση του Μίμη Ανδρουλάκη, που τάχιστα κατέθεσε ερώτηση στην Βουλή «««

Το κείμενο της ερώτησης ακολουθεί.

Δεν θα πω «ευχαριστώ» στον Μίμη. Είμαι βέβαιος ότι το είδε ως δική του υποχρέωση να κάνει κάτι, το έκανε για το ΕΜΠ και για τον εαυτό του και την ιστορία του.

Μακάρι κι άλλοι να ανταποκριθούν, όπως έχουν υποσχεθεί.

Ζήτησα κι από άλλους να κάνουν ότι μπορούν κι έχω την διαβεβαίωση από αρκετούς ότι θα ανταποκριθούν. Δεν θα πω «ευχαριστώ», επειδή θεωρώ ότι αντιμετωπίζουμε επιχείρηση «ψυχολογικού πολέμου», επίθεση «χαμηλής έντασης», με στόχους: τον αποσυμβολισμό του Πολυτεχνείου, την εξώθηση μας θα θεωρήσουμε μονόδρομο την «αστυνομική προστασία», τα παιχνίδια της αστικής γης (που έχουν παιχτεί και παίζονται και σε άλλες περιοχές της Αθήνας: υποβάθμιση γης –πτώση αξιών γης – μαζικές εξαγορές – αναβάθμιση). Και πάντα η επιδίωξη διαφόρων κύκλων, που έχουν ονοματεπώνυμο, να φύγει το ΕΜΠ από την Πατησίων.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι Αρχές, Αστυνομία και Εισαγγελία, αν ήθελαν θα μπορούσαν να λύσουν το θέμα σε 10 λεπτά. Όχι με «επιχειρήσεις σκούπα», αλλά απλώς μεταφέροντας το μήνυμα «game is over». Και θα το κάνουν αυτό, όταν θέσουμε το ζήτημα ανοικτά».

Ας δούμε όμως και το περιεχόμενο της ερώτησης που κατέθεσε ο βουλευτής του Πασοκ Μίμης Ανδρουλάκης μετά από την σχετική παρότρυνση ώστε να λειτουργήσει με το «ειδικό βάρος» του παλαιού «αγωνιστή» της λεγόμενης γενιάς του Πολυτεχνείου.

«Καθημερινά οι φοιτητές, οι καθηγητές αλλά και όλοι οι διερχόμενοι από τα πεζοδρόμια και τους παράπλευρους δρόμους του συγκροτήματος Πατησίων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, ενός ιστορικού ιδρύματος συμβόλου, της Αντίστασης και της Δημοκρατίας, γίνονται μάρτυρες φαινομένων διακίνησης ναρκωτικών που λαμβάνουν χώρα ακόμα και στις ώρες αιχμής. Το σκηνικό συμπληρώνεται από πρόσωπα που κάνουν σε δημόσια θέα χρήση ναρκωτικών ανενόχλητοι μπροστά στα μάτια της αστυνομίας και των περαστικών. Μέχρι στιγμής παρά τις εκκλήσεις της Πρυτανείας και των καθηγητών οι αστυνομικές αρχές παραμένουν απαθείς.

Ερωτάται ο υπουργός

Τι μέτρα προτίθεται να λάβει το Υπουργείο για να εξαλείψει αυτή την άθλια εικόνα και να εξασφαλίσει το σεβασμό του χώρου του ιστορικού ιδρύματος και την ασφαλή πρόσβαση σ’ αυτό ώστε να επιτελεί απρόσκοπτα το επιστημονικό και παιδαγωγικό του έργο;»

Το νερόβραστο κείμενο του Ανδρουλάκη που εκδόθηκε ακριβώς από «υποχρέωση» και μόνο, αλλά και προσωπική του ανάγκη να μην εκτεθεί από την στιγμή που κλήθηκε να τοποθετηθεί είναι κάτι παραπάνω από εύγλωττο. Καμία, φυσικά, νύξη για τους κινδύνους για το «άσυλο», που θα περίμενε οποιοσδήποτε δημοκράτης από έναν έστω αριστερό συστημικό, αλλά παρ’ όλα αυτά πολυδιαφημισμένο εκπρόσωπο της γενιάς του Πολυτεχνείου.

Και ο λόγος είναι απλός. Ο Ανδρουλάκης όχι μόνο είναι ενήμερος για τους σχεδιασμούς και τους διακαείς πόθους όλων εκείνων που αποτελούν το πολιτικό του σινάφι, αλλά φυσικά συντάσσεται πέρα ως πέρα με αυτούς. Εκτός και αν δεν γνωρίζει ο «παλαίμαχος» Ανδρουλάκης σε ποιους εξουσιαστικούς κύκλους αναφέρεται ο Βενέρης με την φράση του: «Και πάντα η επιδίωξη διαφόρων κύκλων, που έχουν ονοματεπώνυμο, να φύγει το ΕΜΠ από την Πατησίων». Εκτός και αν έχει ξεχάσει ο Ανδρουλάκης την χρησιμοποίηση της πρέζας για την καταστολή και τον έλεγχο των κοινωνικών αντιστάσεων ευρύτερα και ειδικότερα. Εκτός και αν μπορεί ο οποιοσδήποτε να προσποιηθεί ότι δεν καταλαβαίνει τι υπονοείται με την φράση «Πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι Αρχές, Αστυνομία και Εισαγγελία, αν ήθελαν θα μπορούσαν να λύσουν το θέμα σε 10 λεπτά. Όχι με «επιχειρήσεις σκούπα», αλλά απλώς μεταφέροντας το μήνυμα «game is over»».

Η αριστερά, λοιπόν, έχει βάλει την υπογραφή της για τις μελλοντικές πολιτικές διευθετήσεις σχετικά με το αγκάθι ή καλύτερα τον κρατικό εφιάλτη που εδώ και δεκαετίες λέγεται «Πολυτεχνείο». Ένας χώρος που αμέτρητες φορές και σε τόσο διαφορετικές συνθήκες έγινε οικειοποιήσιμος με τόσους και τόσους τρόπους από τους αγωνιζόμενους και τους αναρχικούς.

Δεν έχει βέβαια σημασία αν οι κρατικές επιδιώξεις ευοδωθούν στην συγκεκριμένη περίοδο ή κάτι τέτοιο γίνει πολύ αργότερα, αφού κάθε προσπάθεια αποτελεί εμπειρία και παρακαταθήκη για τους εξουσιαστές που μπορούν να υπολογίσουν έτσι πως θα αναδιπλωθούν για να συνεχίσουν στην ίδια κατεύθυνση στο μέλλον. Δοκιμάζονται συμμαχίες, μετριούνται αντανακλαστικά, καταγράφονται οι δυσκολίες ή τα λάθη.

Οι μνημονιακοί καιροί παραμένουν πονηροί και επικίνδυνοι. Η κοινωνική εγρήγορση είναι απαραίτητη…

http://www.anarchypress.gr/

Ναρκωτικά και πολιτική - Η ιστορία του Γκάρυ Γουέμπ

Πρόκειται για έρευνα του Στέλιου Κούλογλου που έγινε ντοκυμαντέρ και παρουσιάζει μια αναδρομή στην ιστορία των ναρκωτικών τον 20ο αιώνα και την χρήση τους για πολιτικούς σκοπούς.

Ιστορικό

Το 1996, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Γκάρυ Γουέμπ (Gary Webb) ανακάλυψε ότι η επιδημία του ναρκωτικού κρακ που είχε καταστρέψει την κοινότητα των Μαύρων στο Λος Άντζελες είχε μια συγκλονιστική πολιτική διάσταση: υπεύθυνοι για την διάδοση του ναρκωτικού στις ΗΠΑ ήταν οι κόντρας του Νικαράγουα. Έκαναν εμπόριο ναρκωτικών για να αγοράσουν όπλα με τα οποία θα πολεμούσαν τους Σαντινίστας. Η CIA όχι μόνο ήξερε για το εμπόριο των προστατευόμενων της και δεν έκανε τίποτα για να τους σταματήσει, αλλά αντίθετα τους κάλυπτε από την αστυνομία του Λος Άντζελες.

Ειδικοί για τα ναρκωτικά και δημοσιογράφοι που είχαν υπ όψη τους την υπόθεση προειδοποίησαν τον Γουέμπ να τα παρατήσει αλλά εκείνος αποφάσισε να προχωρήσει. Η σειρά των άρθρων του στην εφημερίδα San Jose Mercury Newsμε τίτλο : Dark Alliance, έγινε το 1999 και βιβλίο. Οι αποκαλύψεις του προκάλεσαν σάλο στις ΗΠΑ και αργότεραεπιβεβαιώθηκαν από μία έρευνα μέσα στην CIA, αλλά η ζωή του Γουέμπ καταστράφηκε: αναγκάσθηκε να παραιτηθεί από την εφημερίδα του και να χωρίσει με την γυναίκα του. Η συνέντευξη του στο ΡΧΣ ήταν ίσως η τελευταία που παραχώρησε: τον Δεκέμβριο του 2004 βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του….

Με αφορμή την υπόθεση του Γκάρι Γουέμπ, το πρώτο επεισόδιο του ειδικού αφιερώματος για τα ναρκωτικά επιχειρεί μια αναδρομή στην ιστορία των ναρκωτικών τον 20 αιώνα και την χρησιμοποίηση τους για πολιτικές σκοπούς. Οι τέως αστυνομικοί της υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών διηγούνται ιστορίες που μοιάζουν με επιστημονική φαντασία. Το παραισθησιογόνο LSD, σύμβολο της ψυχεδελικής κουλτούρας την δεκαετία του 60, εφευρέθηκε σε αμερικανικά εργαστήρια και με την βοήθεια του επικεφαλής της υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών χορηγήθηκε σε ανύποπτους πολίτες για να μελετηθούν οι αντιδράσεις στο ναρκωτικό. Πολλοί απ αυτούς, λέει στην εκπομπή ο μετέπειτα διευθυντής της CIA τρελάθηκαν, καθώς δεν γνώριζαν την αιτία των παραισθήσεων τους!

Το ντοκιμαντέρ είναι μέρος μιας μεγάλης έρευνας στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ που κράτησε πάνω από δύο χρόνια. Το υλικό περιλαμβάνει χιλιάδες ώρες ανέκδοτου τηλεοπτικού υλικού το οποίο γυρίστηκε σε φυλακές, θεραπευτικές κοινότητες, ρέιβ πάρτι, coffee shops στην Ολλανδία αλλά και μια εκκλησία όπου οι χρήστες ηρωίνης μπορούν να παίρνουν ηρωίνη χωρίς τον φόβο της αστυνομίας! Για την ολοκλήρωση της έρευνας, χρειάσθηκαν πάνω από 100 συνεντεύξεις με χρήστες, θεραπευτές και ειδικούς, ανθρώπους καταδικασμένους για ναρκωτικά και αστυνομικούς των αμερικανικών, ελβετικών και ελληνικών υπηρεσιών δίωξης. Στην Ελλάδα, ο φακός της εκπομπής παρακολουθεί επί δύο χρόνια μια σειρά από νέους που προσπαθούν να απεξαρτηθούν από την ηρωίνη, χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους.

Ακολουθεί μια συνέντευξη του Γουεμπ τον Αύγουστο του 1998 σχετικά με το θέμα στο ΕΠΙΣΚΙΑΣΙΣ