Εξαίρεσαν τις συντεχνίες
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα στηρίζεται σε τέσσερις συντεχνίες μικροαστικής και μεσοαστικής σύνθεσης. Δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, δημοσιογράφοι (με τους οποίους ασφαλιστικά συγκατοικούν πλέον και οι εκδότες, χάρη στο νόμο Πετραλιά!) αποτελούν παραδοσιασκά την πλειοψηφία των βουλευτών, συμμετέχουν σε όλους τους θεσμούς της αστικής εξουσίας και αποτελούν βασικά στηρίγματά της από πολιτική και κοινωνική άποψη. Επειδή κάποιοι θα μας μιλήσουν για γιατρούς που περιορίζονται στο μισθό του δημόσιου υπάλληλου ή κάνουν «λάντζα» έναντι εξευτελιστικής αμοιβής στα ιδιωτικά μαγαζιά υπηρεσιών υγείας, για μηχανικούς που δουλεύουν ως χαμηλόμισθοι υπάλληλοι σε εταιρίες μελετών και κατασκευών και για δημοσιογράφους που δουλεύουν ανασφάλιστοι ή με μπλοκάκι και συχνά απλήρωτοι, θα απαντήσουμε ότι αυτοί ουδέποτε καθόρισαν την πολιτική των συντεχνιών, οι οποίες παραμένουν δυνατές και ακμαίες, χωρίς ποτέ να κινδυνέψει ο χαρακτήρας τους. Επειδή, δε, «κοντά στο βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα», σ' ένα βαθμό απολαμβάνουν και αυτοί οι «δευτεροκλασάτοι» όσα κερδίζουν οι συντεχνίες.
Η ισχύς αυτών των συντεχνιών φάνηκε και κατά τη διαδικασία συζήτησης και ψήφισης του νέου ασφαλιστικού νόμου. Τελικά, κατάφεραν να εξαιρεθούν από τις ρυθμίσεις που αφορούν τη σύνταξη και να διατηρήσουν τα Ταμεία τους. Οσοι υποστήριζαν ότι αυτό αποκλείεται να γίνει, γιατί η τρόικα απαιτεί τη δημιουργία τριών μόνο Ταμείων (μισθωτοί, αυταποσχολούμενοι, αγρότες), με ενιαίους κανόνες υπολογισμού της σύνταξης, διαψεύστηκαν οικτρά. Οπως αποδείχτηκε, η τρόικα δεν είχε καμιά δυσκολία να αντιληφθεί τη σημασία που έχουν για το ελληνικό αστικό σύστημα εξουσίας αυτές οι συντεχνίες και να δεχτεί να μη συγχωνευτούν οι μηχανικοί, οι γιατροί και οι δικηγόροι με τους μικρομαγαζάτορες του ΤΕΒΕ (νυν ΟΑΕΕ) ή οι δημοσιογράφοι με την πλέμπα των βιομηχανικών εργατών και των δημόσιων υπάλληλων. Το ιστορικό αυτής της υπόθεσης έχει τη σημασία του.
Στις 10 Μάη, εν μέσω πολλών ταρατατζούμ, ο Α. Λοβέρδος έδωσε στη δημοσιότητα το προσχέδιο νόμου. Στην παράγραφο 1β του άρθρου 3 όριζε τα ποσοστά αναπλήρωσης για τους αυταπασχολούμενους (για- τρούς, δικηγόρους, μηχανικούς και ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ). Τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών τους, όμως, τον άφησε άθιχτο, αφού στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου όριζε πως για ό,τι δεν ρυθμίζεται από τις νέες διατάξεις εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις του ν. 2084/1992 (νόμος Σιούφα). Δηλαδή, βάση υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών τους δεν θα ήταν όλος ο εργασιακός βίος, αλλά η τελευταία πενταετία.
Στο άρθρο 27 του προσχέδιου προβλεπόταν η συγχώνευση σε τρία Ταμεία, όμως με την παράγραφο 7 οι τομείς κύριας ασφάλισης του ΕΤΑΑ (δικηγόροι-μηχανικοί-γιατροί) και του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ (δημοσιογράφοι) παρέμεναν σ’ αυτά (δεν συγχωνεύονταν δηλαδή) και θα κατέβαλλαν «εξ ιδίων πόρων τα ποσά της βασικής σύνταξης».
Οι πιέσεις των συντεχνιών απέδωσαν καρπούς. Οταν κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο, στις 25 Ιούνη, τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης για τους αυτοαπασχολούμενους και τους δημοσιογράφους εξαφανίστηκαν.
Διατηρήθηκε, δηλαδή, το ισχύον καθεστώς. Για δε τους δημοσιογράφους ορίζεται ότι ο υπολογισμός των συντάξιμων αποδοχών θα γίνεται με βάση τις «οικείες καταστατικές διατάξεις».
Η συντεχνία των μηχανικών πίεζε να γίνει στο νέο νόμο ρητή αναφορά στην ισχύ του άρθρου 8 του ν. 3518/ 2006, που καθορίζει τα της επικουρικής τους σύνταξης. Η κυβέρνηση έκανε δεκτό το αίτημά τους και ενσωμάτωσε τη σχετική διάταξη ως παράγραφο 8 στο άρθρο 5 (αναφέρεται στη διαδοχική ασφάλιση).
Η ίδια συντεχνία πίεζε να μην εντάσσονται στο ΙΚΑ οι μηχανικοί του δημοσίου από 1.1.2011 και μετά. Και αυτό το αίτημα έγινε δεκτό με τροπολογία που κατέθεσε ο Λοβέρδος. Ετσι, μηχανικοί που εργάζονται ως μισθωτοί στο δημόσιο, θα εξακολουθούν να ασφαλίζονται σε ένα φορέα ασφάλισης ελευθεροεπαγγελματιών, όπως συνέβαινε και μέχρι τώρα.
Το μόνο που δεν έκανε δεκτό ο υπουργός Εργασίας ήταν το αίτημα των συντεχνιών να μην πληρώνουν τα Ταμεία τους τη βασική σύνταξη «εξ ιδίων πόρων». Αυτό, όμως, είναι χωρίς πρακτική σημασία. Η βασική σύνταξη θα δίνεται –όπως έχουμε πει και όπως αναφέρεται και στην εισηγητική έκθεση του νομοσχέδιου– με εισοδηματικά κριτήρια, γι’ αυτό και αποκλείεται δικηγόρος, γιατρός ή μηχανικός να πάρει τη βασική σύνταξη. Η αναλογική τους σύνταξη θα υπερκαλύπτει το εισοδηματικό κριτήριο που θα τεθεί.
Είναι πραγματικά πρόκληση, όταν τα ποσοστά αναπλήρωσης των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ πέφτουν στο επίπεδο του 0,8% το χρόνο για τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια και όταν οι συντάξιμες αποδοχές τους πετσοκόβονται με την αναγωγή στο μέσο όρο ολόκληρου του ασφαλιστικού βίου, οι συντεχνίες αυτές (που δεν έχουν συντάξεις πείνα sigmaf;) να μένουν άθιχτες. Δεν ζητάμε, βέβαια, εμείς να πέσουν οι συντάξεις όλων αυτών. Το γεγονός της εξαίρεσης σημειώνουμε, για να φανεί ακόμα καλύτερα το ταξικό μίσος με το οποίο φτιάχτηκε ο νέος ασφαλιστικός νόμος. Ταξικό μίσος ενάντια στους εργαζόμενους, χάδι για τα κοινωνικά και πολιτικά στηρίγματα της αστικής εξουσίας.
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=3395&cat_id=22
Κυνικές ομολογίες του Γ. Κουτρουμάνη
Πρότυπο για όλους ο ΟΓΑ!
Ο Γ. Κουτρουμάνης μπορεί να μην είναι βαθύς γνώστης των ασφαλιστικών ζητημάτων (περισσότερο το «παίζει»), όμως ως προερχόμενος από το γραφειοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία, σίγουρα καταλαβαίνει περισσότερα από τον εντελώς άσχετο υπουργό του. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να περάσει ασχολίαστη η εξής αποστροφή από ομιλία του στην επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά την τελευταία μέρα συζήτησης του ασφαλιστικού νομοσχέδιου:
«Θεωρώ ότι ο ΟΓΑ μέχρι σήμερα έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα ασφάλισης. Υπήρξε καμία επιφύλαξη ή εκ του αποτελέσματος μπορεί να πει κάποιος ότι στον ΟΓΑ δεν είναι εξασφαλισμένες οι συντάξεις; Είναι διασφαλισμένες περισσότερο από κάθε άλλο Ταμείο (…) Σήμερα η τριμερής χρηματοδότηση έχει ουσιαστικά δύο χρηματοδότες. Τον ΟΓΑ, που στην εξέλιξή του η βασική σύνταξη θα μηδενίζεται το 2027 για αυτούς που θα συνταξιοδοτηθούν από το χρόνο αυτό και μετά, αλλά υπάρχει η διμερής χρηματοδότηση, την οποία δεν χρειάζεται να αναλύσουμε παραπέρα».
Καταρχάς, είναι πρόκληση να χαρακτηρίζεις πρότυπο μια ασφάλιση που δίνει σύνταξη-φιλανθρωπικό βοήθημα 360 ευρώ. Είναι πρόκληση να χαρακτηρίζεις πρότυπο ένα σύστημα που έχει δημιουργήσει έναν κλάδο κύριας σύνταξης (με εισφορές των αγροτών και του κράτους), ο οποίος δίνει μια εξευτελιστική αναλογική σύνταξη, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται η βασική σύνταξη, που το 2027 θα μηδενιστεί, όπως ο ίδιος ο υφυπουργός παραδέχεται. Τι προβλέπει ο νέος ασφαλιστικός νόμος για τον ΟΓΑ; Εξαιρεί τους αγρότες από τη βασική σύνταξη. Θα παίρνουν μόνο την εξευτελιστική αναλογική σύνταξη του κλάδου κύριας σύνταξης αγροτών.
Εξαίροντας με τέτοιον τρόπο τον ΟΓΑ ο Γ. Κουτρουμάνης μας έδειξε τα χαρτιά της κυβέρνησης. Αυτό είναι το πρότυπό τους για όλες τις συντάξεις. Μας αποκάλυψε ακόμη ότι η βασική σύνταξη –η οποία θα χορηγείται με εισοδηματικά κριτήρια– έχει ημερομηνία λήξης, όπως ημερομηνία λήξης έχει για τους αγρότες. Ισως είναι η αλαζονεία αυτή που οδήγησε τον υφυπουργό Εργασίας σ’ αυτή την κυνική δήλωση, ίσως η βεβαιότητα πως όσα λέγονται στη Βουλή δεν τα παρακολουθεί και δεν τα σχολιάζει κανένας. Σημασία έχει πως μας αποκάλυψε το όραμα της κυβέρνησής του.
Στην ίδια ομιλία του ο Κουτρουμάνης έκανε και άλλη μια ομολογία. Είπε: «Από εκεί και μετά υπάρχει η αναλογική σύνταξη πάνω από τη βασική, που είναι αποτέλεσμα του χρόνου εργασίας και του χρόνου ασφάλισης. Ωστόσο, για κάποιον που δούλεψε 15 χρόνια η βασική του σύνταξη μπορεί να αποτελεί το 75% έως το 80% του εισοδήματός του». Ο «κάποιος που δούλεψε 15 χρόνια» δεν είναι κάποια μειοψηφία αναξιοπαθούντων, αλλά η πλειοψηφία της εργατικής τάξης, που θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη λόγω πολύχρονης ανεργίας και υποαπασχόλησης. Ο Κουτρουμάνης επιβεβαιώνει την ανάλυσή μας, ότι οι αναλογικές συντάξεις κόβονται σε ποσοστό 75% σε σχέση με το παλιό καθεστώς κι ότι με 15 χρόνια δουλειάς θα είναι μόλις μερικές δεκάδες ευρώ. Δεν αισθανόμαστε καμιά ανάγκη να τον ευχαριστήσουμε για την επιβεβαίωση, αλλά να του υπενθυμίσουμε ότι αυτός και ο υπουργός του έδωσαν σωρεία ψεύτικων παραδειγμάτων, ότι τάχα οι συντάξεις, ιδιαίτερα οι χαμηλές θα αυξηθούν.
Και αυτή η δεύτερη αναφορά του υφυπουργού επιβεβαιώνει, από άλλο δρόμο, ότι στόχος τους είναι οι συντάξεις να κυμαίνονται στα εξευτελιστικά επίπεδα της σημερινής προνοιακής σύνταξης του ΟΓΑ.
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=3393&cat_id=22
Κάλπικες εγγυήσεις, βρόμικη δημαγωγία
Στην αρχική του μορφή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, όπως και το προσχέδιο, είχε εξαιρετικά επιθετικές διατυπώσεις ακόμη και σε σημεία που δεν χρειαζόταν. Δεν ξέρουμε αν αυτό έγινε λόγω αλαζονείας και για να δοθεί καλή εικόνα στην τρόικα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ή αν ήταν τακτική, προκειμένου να γίνουν κάποιες άνευ ουσίας αλλαγές και να έχουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ άλλοθι να υποστηρίζουν ότι χάρη στις παρεμβάσεις τους έγιναν ουσιώδεις αλλαγές. Ο,τι και να ισχύει (μπορεί να ισχύουν και τα δύο), σημασία έχει ότι το τελευταίο δεκαήμερο στήθηκε μια τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία, στην οποία πήραν μέρος ΜΜΕ και θεσμικά όργανα του συστήματος, προκειμένου να παραμυθιάσουν τους εργαζόμενους, ότι δήθεν η κυβέρνηση επέφερε ουσιαστικές βελτιώσεις στο τερατούργημά της. Ετσι, επιδιώχτηκε να τραβηχτεί η προσοχή των εργαζόμενων από την ουσία αυτού του νομοσχέδιου και να εστιαστεί όχι σε δευτερεύοντα θέματα, αλλά σε θέματα που δεν έχουν καμιά σημασία. Εφαρμόστηκε η γνωστή τακτική του Χότζα, στη χειρότερη εκδοχή της, με τη δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας.
Το βασικότερο θέμα στο οποίο οικοδομήθηκε η προπαγάνδα της κυβέρνησης ήταν οι εγγυήσεις στις συντάξεις. Το θέμα τέθηκε στη συνεδρίαση της ΟΚΕ (Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή), όπου ο παριστάμενος Λοβέρδος δήλωσε ότι θα παράσχει κρατικές εγγυήσεις για την καταβολή των συντάξεων, και αμέσως αυτό έγινε σημαία της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Την επομένη κιόλας μέρα, ο Λοβέρδος προσέθεσε στο πρώτο κιόλας άρθρο του νομοσχέδιου την εξής παράγραφο: «Το Δημόσιο εγγυάται τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού Συστήματος της χώρας με σκοπό τη διασφάλιση αξιοπρεπούς σύνταξης για κάθε δικαιούχο».
Ακόμη όμως και αυτή η πρόταση-ευχολόγιο είναι τόσο προσεκτικά διατυπωμένη, ώστε να αυτοακυρώνεται. Το Δημόσιο δεν εγγυάται τις συντάξεις, αλλά τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Τι σημαίνει αυτό; Θα το καταλάβουμε καλύτερα, αν δούμε τι προβλέπει το άρθρο 11 παρ. 2 του νομοσχέδιου: «Από την 1.1.2011 και ανά διετία η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009». Εκείνο, λοιπόν, που εγγυήθηκε ο Λοβέρδος, είναι η συνεχής εξαθλίωση των συντάξεων. Οσο για την αναφορά σε «αξιοπρεπή σύνταξη», ο όρος αξιοπρεπής είναι τόσο ελαστικός στα χείλη των αστών πολιτικών, που αξιοπρεπή θεωρούν και την σημερινή κατώτερη σύνταξη του ΟΓΑ (360 ευρώ το μήνα).
Στο νομοσχέδιο, στο άρθρο 15, υπήρχε η εξής παράγραφος: «Από την 1.1.2011 το κράτος δεν καλύπτει κανένα τρέχον ή και μελλοντικό έλλειμμα των Επικουρικών Ταμείων Κλάδων και των Επαγγελματικών Ταμείων, για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Οποτε προκύπτει έλλειμμα ή προβλέπεται έλλειμμα, οι συντάξεις προσαρμόζονται έτσι ώστε να εγγυάται η ισορροπία μεταξύ των παροχών και των εισφορών». Ο Λοβέρδος αφαίρεσε αυτή την παράγραφο. Την αφαίρεσε γιατί απλούστατα υπάρχει νομολογία, βάσει της οποίας το κράτος υποχρεούται να εγγυάται την καταβολή των επικουρικών συντάξεων, διότι το ίδιο διαχειρίζεται τα αποθεματικά τους και ορίζει τις διοικήσεις των Ταμείων. Δεν μπορούσε, λοιπόν, να βάλει στην ίδια μοίρα τις επικουρικές συντάξεις, που δίνονται από Ταμεία δημοσίου δικαίου, με τα μερίσματα των Επαγγελματικών Ταμείων, που είναι ιδιωτικού δικαίου.
Προσέθεσε, όμως, σε προηγούμενη παράγραφο μια πρόταση, σύμφωνα με την οποία οι διοικήσεις των επικουρικών ταμείων, αφού παραλάβουν τις αναλογιστικές μελέτες, θα διαμορφώσουν τα ποσοστά αναπλήρωσης «με σκοπό τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των ταμείων και την αποτροπή της δημιουργίας ελλειμμάτων». Εβαλε, δηλαδή, την ίδια διάταξη με άλλο τρόπο, αφού οι διοικήσεις υποχρεωτικά θα μειώσουν τις επικουρικές συντάξεις σύμφωνα με ό,τι τους υποδειχθεί από την κυβέρνηση.
Η κρατική εγγύηση στις επικουρικές συντάξεις υπήρξε πάντοτε νεκρό γράμμα. Ουδέποτε το κράτος κάλυψε τα ελλείμματα επικουρικών ταμείων, μολονότι διαχειριζόταν τα αποθεματικά τους και τα κατάκλεβε (για λογαριασμό των καπιταλιστών), μέσω της υποχρεωτικής άτοκης ή εξοργιστικά χαμηλότοκης δέσμευσής τους στην Τράπεζα της Ελλάδος. Οταν, λοιπόν, εμφανίζονταν ελλείμματα, ξέσκιζαν τα Ταμεία. Μείωναν τις επικουρικές συντάξεις και προχωρούσαν σε βίαιες συγχωνεύσεις τους στο επικουρικό του ΙΚΑ, όπως έγινε με τα επικουρικά ταμεία των Οικοδόμων και του Μετάλλου, που έδιναν καλύτερες επικουρικές συντάξεις και τα συγχώνευσαν στο επικουρικό του ΙΚΑ, αφού πρώτα τα κατάκλεψαν.
Υπάρχει, όμως, και το διδακτικό παράδειγμα του επικουρικού του ΙΚΑ, του ΕΤΕΑΜ. Επί σειρά ετών, που το Ταμείο αυτό παρουσίαζε μεγάλα πλεονάσματα (ήταν νεαρό ταμείο και είχε μόνο ασφαλισμένους που πλήρωναν εισφορές και όχι συνταξιούχους), τα έπαιρναν και μ’ αυτά κάλυπταν τα ελλείμματα του ΙΚΑ, για να μην αναγκαστεί να τα καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός. Οταν ήρθε η ώρα να γίνει λογαριασμός, υποβίβασαν τραμπούκικα τα 6 δισ. ευρώ που χρώσταγε το ΙΚΑ στο ΕΤΕΑΜ σε 2 δισ. ευρώ και έδωσαν στο ΕΤΕΑΜ κρατικά ομόλογα. Δηλαδή, αποφάσισαν να πληρώσουν μόνο το ένα τρίτο του χρέους που το κράτος είχε δημιουργήσει αρπάζοντας τα αποθεματικά του ΕΤΕΑΜ!
Την ίδια αξία έχουν και οι περί χρηματοδότησης των Ταμείων «βελτιώσεις» που έκανε ο Λοβέρδος, για να ‘χουν να κομπορρημονούν προπαγανδιστικά οι Πασόκοι. Με ύφος θυμωμένου… Νίκου Ξανθόπουλου ο Λοβέρδος είπε τα εξής στην Ολομέλεια της Βουλής, την πρώτη μέρα συζήτησης του νομοσχέδιου: «Αμφισβητήθηκε με έναν τρόπο καταφανέστατα άδικο, αλλά δημαγωγικό και διεισδυτικό στο ψέμα, ότι θέλουμε δήθεν να άρουμε την κρατική υποχρέωση για συμμετοχή στη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης μέσω του θεσμού της συγχρηματοδότησης με 1%. Κάνουμε συγκεκριμένη αναφορά προς άρση εκείνων των παρεξηγήσεων που δημιουργήθηκαν με όρους λογικής, αλλά και εκείνων των παρεξηγήσεων που είναι αποτέλεσμα συστηματιών, που όλο αυτό το εννιάμηνο παίζουν ένα συγκεκριμένο παιχνίδι».
Ο ψευταράς κατηγορεί άλλους για ψέματα. Το προσχέδιο νόμου, που ο ίδιος έδωσε στη δημοσιότητα, πρόβλεπε τις εξής επιχορηγήσεις: Κλάδοι Σύνταξης:1,3% του ΑΕΠ για ΙΚΑ και ΤΑΠ-ΟΤΕ. 0,4% για τον ΟΑΕΕ και κάλυψη των προνοιακών παροχών του Οργανισμού. Χρηματοδότηση του κλάδου κύριας ασφάλισης του ΟΓΑ σύμφωνα με το νόμο, με πλαφόν το 0,3% του ΑΕΠ. 0,5% του ΑΕΠ για το ΝΑΤ. Ο,τι προβλέπει ο ν. 2084/1992 για το ΕΤΑΑ. Κλάδοι Υγείας: Κάλυψη του ελλείμματος του ΟΓΑ μέχρι 0,15% του ΑΕΠ. Χρηματοδότηση του ΟΑΠ-ΔΕΗ μέχρι 0,1% του ΑΕΠ. Χρηματοδότηση των κλάδων υγείας των λοιπών Ταμείων, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο ν. 2084/1992. Οταν κατατέθηκε το νομοσχέδιο στη Βουλή, όλες αυτές οι αναλυτικές αναφορές στη χρηματοδότηση από το κράτος των κλάδων σύνταξης και υγείας των ταμείων εξαφανίστηκαν. Στη θέση τους μπήκε η εξής διάταξη: «Από 1.1.2015 το κράτος αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση της βασικής σύνταξης όλων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και του ΝΑΤ, πλην των ΕΤΑΑ, ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και του συστήματος ασφάλισης προσωπικού της ΤτΕ. Το ποσό αυτό επιμερίζεται στους οργανισμούς ανάλογα με τον αριθμό των δικαιούχων και των ποσών που καταβάλλονται». Γιατί –αφού οι άλλοι τον αδικούν– ο Λοβέρδος αναφέρθηκε μόνο στο 1% του ΑΕΠ, που αφορά το ΙΚΑ, και όχι και στις άλλες υποχρεώσεις χρηματοδότησης που περιλαμβάνονταν στο προσχέδιο;
Την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δίνει η αλλαγή που έκανε στο συγκεκριμένο άρθρο (άρθρο 37). Χωρίς να επαναφέρει όσα αναλυτικά γράφονταν στο προσχέδιο, προσέθεσε στην αρχή του άρθρου τα εξής: «Από 1.1.2011 και εφεξής οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και το ΝΑΤ επιχορηγούνται με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και ειδικά για τα έτη 2010-2013, τηρουμένων των στόχων του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης και του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας».
Επαναβεβαιώνεται, λοιπόν, μόνο η θεσμοθετημένη επιχορήγηση του ΙΚΑ. Και αυτή, όμως, τίθεται υπό την αίρεση του «μηχανισμού στήριξης». Δεύτερο, και αυτή η θεσμοθετημένη επιχορήγηση επαναβεβαιώνεται μόνο μέχρι το 2013 (για τρία χρόνια ακόμη, δηλαδή). Τι θα γίνει μετά; Θα ισχύσει αυτό που λέει το ίδιο άρθρο παρακάτω. Οτι το κράτος χρηματοδοτεί μόνο τη βασική σύνταξη. Και πώς θα πληρώνει το ΙΚΑ τους ήδη συνταξιούχους και το τμήμα της αναλογικής σύνταξης που θα υπολογίζεται με βάση το παλιό σύστημα, όταν το κράτος θα έχει αποσυρθεί από την υποχρέωσή του που πήγαζε από την εφαρμογή της τριμερούς χρηματοδότησης; Απλούστατα, θα πετσοκόψει όλες τις συντάξεις, παλιές και νέες. Γι’ αυτό σκούζει και παριστάνει τον οργισμένο από την αδικία ο Λοβέρδος. Για να μη φανεί τι ακριβώς τρέχει.
Δεν τελειώσαμε, όμως. Ενώ το προσχέδιο μιλούσε για επιχορήγηση ΙΚΑ και ΤΑΠ-ΟΤΕ ύψους 1,3% του ΑΕΠ, στο τελικό νομοσχέδιο, σε άλλο άρθρο (44), προστέθηκε η εξής παράγραφος: «Για τον κλάδο σύνταξης του ΤΑΠ-ΟΤΕ που εντάχθηκε στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 26 του ν. 2843/00 (Α’ 197)». Ο συγκεκριμένος νόμος αναφέρει ότι τα ελλείμματα του ΤΑΠ-ΟΤΕ «αναλαμβάνονται από το Δημόσιο» και είναι καθαρά υποκριτικός, διότι δεν αναφέρει καμιά διαδικασία μέσω της οποίας θα υλοποιηθεί η υποτιθέμενη δέσμευση. Αυτό ακριβώς είχε υπόψη του ο Λοβέρδος, όταν στο προσχέδιο μιλούσε για ένα ποσοστό 0,3% του ΑΕΠ ετησίως. Και αυτό, όμως, ήταν υποκριτικό, γι’ αυτό και καταργήθηκε, άλλωστε. Το 0,3% του ΑΕΠ θα ήταν το 2010 περίπου 720 εκατ. ευρώ. Ενώ, λοιπόν, στον προϋπολογισμό του 2010 εγγράφηκε κονδύλι 753 εκατ. ευρώ για επιχορήγηση του ΤΑΠ-ΟΤΕ, ήρθε η κυβέρνηση με το νόμο 3833, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ μόλις στις 15 Μάρτη του 2010 και άλλαξε το σχετικό νόμο, προβλέποντας ότι η ετήσια χρηματοδότηση του ΤΑΠ-ΟΤΕ και του ΟΑΠ-ΔΕΗ «δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το προβλεπόμενο στον προϋπολογισμό του έτους 2010 ποσό, μειωμένο κατά ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%)». Μ’ άλλα λόγια, η επιχορήγηση προς το ΤΑΠ-ΟΤΕ από εδώ και πέρα δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 678 εκατ. ευρώ, ποσό που είναι κάτω από το 0,3% που υποκριτικά ανέφερε το προσχέδιο του ασφαλιστικού νόμου. Εκείνες οι δήθεν γενναιόδωρες χρηματοδοτήσεις στους κλάδους υγείας και σύνταξης όλων των Ταμείων μπήκαν στο προσχέδιο καθαρά για προπαγανδιστικούς λόγους. Στη συνέχεια τις έφαγε το σκοτάδι και όταν το γεγονός εντοπίστηκε και έγινε αντικείμενο συζήτησης (μέχρι και ο Πολυζωγόπουλος της ΟΚΕ το σχολίασε αρνητικά), ο Λοβέρδος επανέφερε μόνο το 1% του ΑΕΠ για τον κλάδο σύνταξης του ΙΚΑ, υπό την αίρεση των όρων του Μνημόνιου, όμως.
Είναι ολοφάνερο πως έχουμε να κάνουμε με κάλπικες εγγυήσεις, που δόθηκαν για να στηριχτεί η βρόμικη δημαγωγία της κυβέρνησης και του αστικού Τύπου, που ξεσκίστηκε να γράφει για τις «σημαντικές βελτιώσεις» που έκανε ο υπουργός, χάρη στην πίεση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. «Οι βελτιώσεις που επέφερε η κυβέρνηση είναι ουσιώδεις και σημαντικές», έγραφαν τα «Νέα» την περασμένη Τετάρτη, αποδίδοντας τις «βελτιώσεις» στο ότι τα μηνύματα της κοινωνίας «διαπέρασαν τις κυβερνητικές πόρτες». Η αλήθεια θα φανεί πιο σύντομα απ’ όσο λογαριάζουν ορισμένοι.
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=3392&cat_id=22
