Από την επομένη των ευρωεκλογών, η φιλολογία του πολιτικού ρεπορτάζ κάνει λόγο για υιοθέτηση από την κυβέρνηση της ατζέντας του ΛΑ.Ο.Σ. σε ό,τι αφορά τα θέματα της αντιμετώπισης του προβλήματος των μεταναστών και της «ασφάλειας του πολίτη». Είναι σαφές πως με πρόσχημα την απώλεια ψήφων της ΝΔ προς τα χαμηλότερα «πατώματα» της πολυκατοικίας, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υλοποιήσει ακόμα πιο σκληρά μέτρα καταστολής σε βάρος των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Για την ακρίβεια, θα προχωρήσει στην υλοποίηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που χτυπά σκληρά τα δικαιώματα των μεταναστών, σέβεται μόνο τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου και ζητά τη νομιμοποίηση μόνο εκείνων που είναι αναγκαίοι για τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Επιπλέον, το να στραφεί η συζήτηση προς το ζήτημα των μεταναστών – όσο υπαρκτό και μεγάλο κι αν είναι – είναι ό,τι πιο βολικό για να περάσουν πιο εύκολα μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Από την οικονομική κρίση πλήττονται όλοι οι εργαζόμενοι. Και οι Έλληνες και οι ξένοι που δουλεύουν στη χώρα μας βιώνουν στους χώρους δουλειάς ένα όργιο εργοδοτικής τρομοκρατίας. Μήπως οι αποφάσεις που πάρθηκαν πρόσφατα στο Συμβούλιο Απασχόλησης της ΕΕ δεν χτυπούν όλους ανεξαιρέτως τους εργάτες; Μήπως δεν αφορά τον Έλληνα, αλλά και τον μετανάστη εργάτη το δίλημμα που βάζει η ΕΕ ή δέχεστε να δουλεύετε όποτε κι όταν θέλουν τα αφεντικά ή απολύεστε; Μήπως δεν τους αφορά όλους η μείωση των μισθών και των ασφαλιστικών εισφορών, στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας»; Μήπως δεν αφορά τον Έλληνα εργάτη, όταν ο μετανάστης συνάδελφός του οδηγείται από αυτήν την πολιτική σε απόγνωση, όταν δουλεύει με την απειλή της απέλασης, της σύλληψης, της αστυνομικής βίας, για να πάρει κάποια ψίχουλα;
Είναι αναμφισβήτητο ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα είναι υπαρκτό, μεγάλο και σύνθετο. Για παράδειγμα, η κουβέντα που γίνεται για την «ασφάλεια του πολίτη στο δημόσιο χώρο» είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστική. Πραγματικά αναβαθμισμένη είναι μια περιοχή που οι κάτοικοί της ζουν με αξιοπρέπεια και ασφάλεια, γιατί έχουν ένα μισθό που καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες τους, δεν ζουν την ανασφάλεια για το μεροκάματο και τις συντάξεις τους, απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια. Έχουν δωρεάν χώρους πρασίνου και υποδομές αναψυχής και αθλητισμού για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Αν υποθέσουμε ότι φυλακίζονται όλοι οι μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως σχεδιάζει η κυβέρνηση και ζητούν οι διάφορες «επιτροπές αγανακτισμένων», οι κάτοικοι θα μπορούν να μιλούν για ασφάλεια και αναβάθμιση, όταν θα είναι άνεργοι ή με μισθό πείνας, χωρίς χρήματα για να ταΐσουν τα παιδιά τους;
Αν είχαν όλα τα παραπάνω και οι ίδιοι και οι μετανάστες εργάτες που θα συμβίωναν στον ίδιο χώρο, δεν θα ήταν τότε αναβαθμισμένη και ασφαλής η περιοχή; Για όλα αυτά, οι Έλληνες και οι μετανάστες εργάτες πρέπει να παλέψουν μαζί. Να αγωνιστούν για να μην πληρώσουν την οικονομική κρίση. Να δώσουν αγώνα ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, που είναι ταξικός όσο κι αν η άρχουσα τάξη προσπαθεί να εμφανίσει ως αντίπαλο στον εργάτη τον εργάτη.
Κώστας Πασακυριάκος
Εφημερίδα Ριζοσπάστης 11/6/2009
Στήλη “επωνύμως”
