Δημόσια ανακοίνωση GEAB N°38 16 Οκτωβρίου 2009
Μετάφραση :axinosp
Οι κυριότερες τάσεις στο χώρο εργασίας στην 4η και 5η φάση της παγκόσμιας συστημικής κρίσης (η φάση της καθίζησης και η παγκόσμια γεωπολιτική φάση αποσάθρωσης) αποκαλύπτονται κάθε μέρα (1). Ο καθένας έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σαρώνονται από μια ανεξέλεγκτη καθοδική πορεία, με καθολική χρεοκοπία της χώρας και την κατάφωρη ανικανότητα της ελίτ των ΗΠΑ όσον αφορά την εφαρμογή των αναγκαίων λύσεων. Η προαναφερθείσα Αμερικάνικη αθέτηση πληρωμών των χρεών βρίσκεται σε καλό δρόμο όπως αποδεικνύεται και από την πτώση του δολαρίου και τη φυγή των κεφαλαίων από τη χώρα. Μόνο το όνομα του εκκαθαριστή και η αναγνώριση της πτώχευσης εξακολουθούν να αγνοούνται, αλλά δεν θα αργήσει πολύ. Ακολουθώντας το παράδειγμα του κάθε ηγέτη τους, οι χώρες του Δυτικού μπλοκ (στο οποίο η Ιαπωνία δεσμεύτηκε να απομακρυνθεί, με την εφαρμογή μιας εντελώς νέας πολιτικής, οικονομικής, διπλωματικής και οικονομικής αντιμετώπιση(2)), βρίσκεται σε πλήρη παρακμή που αυτό συμβολίζεται από το συνασπισμό του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν (3).
Σύμφωνα με την LEAP/E2020, το 2010, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει τέσσερις στρατηγικές βασικές απαιτήσεις, καθώς θα πρέπει να υποχρεωθεί να αναλάβει μια σειρά από επείγουσες αποφάσεις στο πλαίσιο της ταχείας κατάρρευσης του Δυτικού στρατοπέδου συνοψίζοντας τες ως η μοίρα του Αμερικάνικου δολαρίου. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν από την ΕΕ θα καθορίσει το ρόλο που οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να παίξουν στον κόσμο μετά την κρίση: είτε θα αρχίσουν να εμφανίζονται ως βασικοί-παίκτες στον κόσμο του αύριο που αναμορφώνεται και να υποβάλει το δικό τους όραμα για το μέλλον, αναζητώντας τους εταίρους που χρειάζονται χωρίς εξαιρέσεις , ή θα παραμείνουν τα πρόθυμα θύματα του ναυαγίου του Δυτικού μπλοκ, ακολουθώντας τυφλά την κάθοδο της Ουάσιγκτον στην κόλαση. Στην πρώτη περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση εκπληρώνει το σκοπό της ιστορικής αποκατάστασης στην διοίκηση των Ευρωπαίων πάνω στο συλλογικό πεπρωμένο τους, Στη δεύτερη, θα αποδειχθεί απλώς το Δυτικό ισοδύναμο της Comecon (4),Ένα στερούμενου μέλλοντος παράρτημα μιας προστατευτικής υπερδύναμης.
Οι βαρύνουσες τάσεις είναι ήδη ορατές οι οποίες, σύμφωνα με την ομάδα μας, έχουν αρχίσει να ωθούν την Ευρώπη σε μια σειρά από προβλέψιμες κατευθύνσεις. Ωστόσο, η πνευματική αδυναμία της σημερινής πολιτικής ηγεσίας της Ευρώπης (στην ΕΕ όσο και στα κράτη-μέλη) μας αναγκάζουν να μαλακώσουμε τις προβλέψεις μας.
Σε όλες τις περιπτώσεις, δεδομένου ότι η ΕΕ είναι η μεγαλύτερη οικονομική και εμπορική δύναμη παγκοσμίως (5), η συνεχής ανάπτυξη αυτών των τάσεων σύντομα θα έχει άμεσο αντίκτυπο σε μεγάλο αριθμό σημαντικών οικονομικών, δημοσιονομικών, καθώς και στρατηγικών παραγόντων, στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, στις τιμές των βασικών προϊόντων, στην ανάπτυξη ,στις κοινωνικές ασφάλειες, στο ισοζύγιο του προϋπολογισμού, στη παγκόσμια διακυβέρνηση ...
Σε αυτό το 38 τεύχος της GEAB, εκτός από «στρατηγικές και επιχειρησιακές συστάσεις για να επιβιώσουμε στη κρίση» και «η κρίση τους που σχετίζεται με τους κινδύνους και τις προτεραιότητες της κάθε χώρας για το 2009-2014 », η ομάδα μας αποφάσισε να αναλύσει τις τέσσερις αυτές προϋποθέσεις για τις οποίες η ΕΕ θα πρέπει να υποχρεωθεί να βρει με συνέπεια απαντήσεις.
1. Η αντιμετώπιση της κατάρρευσης του νομισματικού συστήματος με βάση το δολάριο και το πώς να μην γίνουμε αδύνατοι όταν 1Ευρώ = 2Δολάρια
2. Αποφυγή της έκρηξης των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, όπως αυτών στις ΗΠΑ και στην Αγγλία.
3. Να Ανταποκριθούμε στην επιδείνωση της κρίσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ / ΗΠΑ και στον πόλεμο του Αφγανιστάν, καθορίζοντας μια συγκεκριμένη Ευρωπαϊκή θέση.
4. Να μάθουμε να διαπραγματευόμαστε ανεξάρτητα και εποικοδομητικά με τους νέους παίκτες-κλειδιά στη μετά την παγκόσμια κρίση εποχή ,όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Ρωσία ειδικότερα.
Είναι αδύνατο να γίνει πρόβλεψη αν περιμένουμε αργότερα από το 2011 να ασχοληθούμε με το καθένα από αυτά τα ζωτικής σημασίας θέματα (ζωτικής σημασίας τόσο για τους Ευρωπαίους όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο). Φανταστείτε τι θα συμβεί αν οι Ευρωπαίοι παραμείνουν παθητικοί και μετά το 2010, ενώ βρίσκονται αντιμέτωποι με αυτές τις τέσσερις προϋποθέσεις:
1.Εάν οι Ευρωπαίοι είναι ικανοποιημένοι βλέποντας το δολάριο να βυθίζεται, οι δε εξαγωγές τους προς τις ΗΠΑ και στις εξαρτημένες με το δολάριο χώρες , θα μειώνονται δραματικά, επιδεινώνοντας την οικονομική και κοινωνική κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
2. Αν οι Ευρωπαίοι, και οι ηγέτες τους κυρίως, είναι ευχαριστημένοι με το να αφήνουν τα δημόσια ελλείμματα να διογκώνονται , όπως το κάνει η Γαλλία σήμερα, η ευρωζώνη θα γίνει σύντομα λεία για βαθιές διαφωνίες μεταξύ της Βόρειας και της Νότιας Ευρώπης.
3. Αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι ικανοποιημένοι στο να ακολουθούν τη γραμμή Ισραήλ / Ουάσιγκτον σχετικά με το ζήτημα των πυρηνικών του Ιράν και να ακολουθούν από πίσω την κυβέρνηση του Ομπάμα στο υπόθεση του Αφγανιστάν, σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αυξανόμενη δημόσια δυσαρέσκεια που δεν είναι προετοιμασμένοι ούτε σε καλή θέση για να αντιμετωπίσουν , μια στα σίγουρα σοβαρή πολιτική αστάθεια σε κάθε κράτος μέλος.
4. Αν οι Ευρωπαίοι είναι ευχαριστημένοι , να αρνούνται την ανεξάρτητη συζήτηση των κοινών συμφερόντων που έχουν με τους Κινέζους, τους Ινδούς, τους Βραζιλιάνους και τους Ρώσους, στερώντας έτσι με τη θέλησή τους από κάθε δυνατό μέσο για να προωθήσουν την προοπτική τους στα προηγούμενα τρία θέματα, καθώς δεν υπάρχει καμία σημαντική κίνηση που να μπορεί να επιτευχθεί με αυτούς. (6).
Ιστορική μεταβολή στο μερίδιο της Κίνας-Ινδίας στο παγκόσμιο ΑΕΠ (1500-2008) - Πηγές: Bloomberg / Gluskin Sheff - 2009Σύμφωνα με τους ερευνητές μας, το 2010 είναι σίγουρα ένα κρίσιμο έτος για τους Ευρωπαίους και το συλλογικό μέλλον τους. Η σχέση της ΕΕ, και ιδίως του ευρώ, με το δολάριο θα είναι αποφασιστικής σημασίας για τους Ευρωπαίους, άλλο τόσο για το δολάριο και την παγκόσμια νομισματική τάξη εντελώς. Δεν είναι ότι οι Ευρωπαίοι επέλεξαν το έτος (2010) ή το αντικείμενο (το δολάριο) (οι ηγέτες της Ευρωζώνης είναι βέβαιο ότι θα προτιμούσαν να ακολουθήσουν τη χαλαρή λογική «δουλειές ως συνήθως»), αλλά η ιστορία είναι πολύ ειρωνική στην έκκληση μπλόφα των Αμερικάνων "συμμάχων": βουλιάζουμε τώρα με την Ουάσιγκτον ή κολυμπάμε χωρίς την Ουάσιγκτον.
Στην εικόνα όλων των εξελίξεων που εμπλέκονται στη συνεχιζόμενη παγκόσμια συστημική κρίση, ο χρόνος περνάει σε μια διαδικασία συστολής: τα γεγονότα συμβαίνουν πολύ πιο γρήγορα. Για το θέμα αυτό, μας εκπλήσσει το γεγονός να ακούμε διάφορους «ειδικούς» που περιγράφουν ως εκκεντρικό το άρθρο, του Robert Fisk με τίτλο «Η εξαφάνιση του δολαρίου» (7) - όπου ο συγγραφέας προτείνει ότι Ρώσοι, Κινέζοι, Γάλλοι, Ιάπωνες και πετρελαιοπαραγωγές χώρες του Περσικού Κόλπου θα πρέπει να συζητήσουν την ιδέα της τιμολόγησης του πετρελαίου σε άλλο νόμισμα εκτός από το Αμερικάνικο δολάριο, μέσα σε εννέα χρόνια. Σύμφωνα με την LEAP/E2020, το μόνο στοιχείο που προκαλεί έκπληξη στην παρούσα ανάλυση είναι η καθυστέρηση εννέα χρόνων. Στην πραγματικότητα, η εξέλιξη αυτή θα συμβεί πολύ νωρίτερα, εντός δύο ετών, υπό την πίεση των γεγονότων.
Για να συνειδητοποιήσουμε την εξαιρετική επιτάχυνση της Ιστορίας που δημιουργήθηκε από αυτή την κρίση, ας θυμηθούμε πως ήταν ο κόσμος εννέα χρόνια πριν . Εννέα χρόνια πριν, ο Μπούς είχε πρόσφατα εκλεγεί, η 9 / 11 (Δίδυμοι Πύργοι)θα πραγματοποιηθούν δύο χρόνια από τότε, Οι Αμερική δεν είχε «κολλήσει» στο Αφγανιστάν ούτε στο Ιράκ, Ο Τυφώνας «Κατρίνα» δεν είχε ακόμη καταστρέψει την Νέα Ορλεάνη, Ένα ευρώ άξιζε 0,9 δολάρια, Η Ρωσία ήταν μια χώρα που παράπαιε, η ΕΕ ετοίμαζε ένα σύνταγμα με προορισμό να γίνει δημοφιλής, η Κίνα ήταν ένας φτωχός διεθνής παίκτης, η οικονομία των ΗΠΑ παρουσιαζόταν στον κόσμο σαν παράδειγμα και η Αγγλία κήρυττε τον άκρατο Φιλελευθερισμό σε όλη την Ευρώπη, ΟΙ Επενδυτικές Τράπεζες της Wall Street φαινόταν αήττητες, ... ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί και άλλο. Αυτό που τονίζεται είναι ότι κάθε ένα από αυτά τα γεγονότα φαίνεται αδιανόητο για τους πιο «ειδικούς» μόλις λίγες εβδομάδες πριν αυτά συμβούν. Ως εκ τούτου, είναι, στην πραγματικότητα, πολύ αφελές να πιστεύουμε ότι θα πάρει εννέα χρόνια έως ότου το πετρέλαιο, θα τιμολογείται σε άλλο νόμισμα από το δολάριο, ένα νόμισμα τελείως εξαρτημένο από την θέληση των Κεντρικών Τραπεζών με «όλο και περισσότερο «κακές» προθέσεις με τον τρόπο τους» να το αγοράζουν, να το αγοράζουν και να το αγοράζουν πιο πολύ απλά για λόγους επιβίωσης τους.
Ήδη από το δεύτερο τρίμηνο του 2009, οι Κεντρικές Τράπεζες σε όλο τον κόσμο δεσμεύθηκαν να σταματήσουν τη συσσώρευση σε δολάρια (τα δολάρια αντιπροσώπευαν μόνο το 37% των αγορών συναλλάγματος , ενώ παλαιότερα αντιπροσώπευαν το 63% των αποθεμάτων τους) (8). Ήδη από τον Ιούλιο του 2009, κοντά στα 100 δις. Αμερικάνικα δολάρια σε αξία καθαρών κεφαλαίων εγκατέλειψαν τις ΗΠΑ (9), την ίδια ακριβώς στιγμή που οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι είναι σε θέση να προσελκύσουν περισσότερα από 100 δις. δολάρια το μήνα για να συμβάλουν στη χρηματοδότηση του ομοσπονδιακού ελλείμματος ( για να μην αναφέρω τα άλλα ελλείμματα).
Σε αυτήν την περίπτωση, ένα θεμελιώδες ερώτημα πρέπει να τεθεί: ποιος αγοράζει πραγματικά αυτά τα 100 δις. δολάρια σε αξίες έντοκων γραμματίων κάθε μήνα; Σίγουρα δεν είναι οι πολίτες των ΗΠΑ, που είναι υπερχρεωμένοι πέρα από κάθε όριο και αφημένοι χωρίς καταθέσεις ή δανειοδότηση. Σίγουρα δεν είναι αλλοδαποί ιδιώτες επενδυτές, που όλο και περισσότερο ανησυχούν για την οικονομική υγεία της Αμερικής. Σίγουρα δεν είναι οι Κινέζικες, Ρωσικές και Ιαπωνικές Κεντρικές Τράπεζες, που ανησυχούν περισσότερο για τον περιορισμό των αγορών τους από τα μακροπρόθεσμα ομόλογα, ή ακόμη αρχίζουν να τα πωλούν ή να ανταλλάσουν μακροπρόθεσμα ομόλογα με αντίστοιχα μικρής διάρκειας . Παραδόξως, η Τράπεζα της Αγγλίας μόνο , φαίνεται να έχει ακόμα αυτή την όρεξη (10). Ως εκ τούτου, μας μένουν οι "συνήθεις ύποπτοι", δηλαδή η Fed και το δίκτυο των «βασικών διαπραγματευτών της ». Η "Εκτύπωση Χρήματος" πραγματοποιείται σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ότι έχει αναγνωρίσει η Fed, υπό την επίσημη πολιτική της «ποσοτικής» χαλάρωσης.
Αλλαγή σε ξένες αγορές μακροπρόθεσμων τίτλων των ΗΠΑ (1979 - 2009) - Πηγή: Market Oracle / Sean Brodick - 09/2009Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν Ομοσπονδιακό δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξης των 1.000 δισ. δολαρίων ετησίως κατά την επόμενη δεκαετία (11), μπορούν να πιστεύουν ειλικρινά ότι ο υπόλοιπος κόσμος θα δεχθεί να πληρώνεται για εννέα χρόνια με ψεύτικο χρήμα ; Ίσως εκείνοι που τους φάνταζε απίστευτο ότι η Wall Street θα μπορούσε να καταρρεύσει το Σεπτέμβριο του 2008; Ή εκείνων που σκέφτηκαν ότι ο Ομπάμα θα αλλάξει την Αμερική και τον Κόσμο (12); Ή αλλιώς όσων επιμένουν στο σκεπτικό ότι ο Αμερικάνος καταναλωτής θα σηκωθεί από τις στάχτες και θα τροφοδοτήσει την «αδύνατη» ανάκαμψη (13);
Σε αντίθεση με το περασμένο έτος, δεν θα γίνει πανικός για την διάσωση του δολαρίου. Αυτή τη φορά, το Αμερικανικό νόμισμα θεωρείται περισσότερο σαν μια κοροϊδία παρά σαν ένα ασφαλές καταφύγιο. Πράγματι, η αποσύνδεση του υπόλοιπου κόσμου από το δολάριο(Ασία, Νότια Αμερική και Ευρώπη κυρίως) βρίσκεται σε εξέλιξη (14) και είναι ακριβώς ο λόγος που το 2010 θα είναι ένα κρίσιμο έτος για τους Ευρωπαίους. Αν δεν κάνουμε τίποτα (για να σώσουμε το δολάριο), το ευρώ θα γίνει ένα ασφαλές νόμισμα-καταφύγιο που θα αυξηθεί μέχρι να ασφυκτιά η Ευρωπαϊκή Οικονομία. Η Ευρωζώνη πρέπει να γίνει πιο επιθετική και να συζητήσει με τους άλλους μεγάλους οικονομικούς και χρηματοοικονομικούς φορείς το πώς θα αποφευχθεί η ραγδαία αύξηση του ευρώ έναντι του γιουάν, το γιεν και όλων των άλλων νομισμάτων των εμπορικών της εταίρων.
Σχετικά με το θέμα αυτό, η ΕΕ δεν έχει επιλογή: δεν μπορεί να είναι διαρκής η πολιτική της καθημερινής αγοράς δις. δολαρίων επειδή χάνουν την αξία τους κάθε μέρα, ως αποτέλεσμα του αυξανόμενου ρυθμού που τυπώνονται (15). Επιπλέον, η ΕΕ είναι σε ισχυρότερη θέση να διαπραγματευτεί με το ΔΝΤ για την κατάργηση του δικαιώματος του βέτο των ΗΠΑ και για την κατανομή της εξουσίας με τις «νέο-αναδυόμενες» δυνάμεις (16).
Σχετικό βάρος των μεγάλων παικτών του παγκόσμιου πλούτου - Πηγή: ΔΝΤ - 2009Ως συνήθως, εξωτερικά γεγονότα θα ωθήσουν τους Ευρωπαίους να ενεργήσουν με ενωμένο και ενεργό τρόπο. Στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με την LEAP/E2020, το θέμα του δολαρίου θα είναι ένα ισχυρό κίνητρο για Ευρωπαϊκή δράση το 2010. Η Ιστορία που μόνη της "αίσθηση" είναι η αίσθηση ειρωνείας, όπως συχνά υπενθυμίζεται από την ομάδα μας, προφανώς είναι έτοιμη να δώσει στους Ευρωπαίους το ρόλο πως όλοι νομίζουν ότι θα διαδραματίζουν οι Κινέζοι ...
---------
Σημειώσεις:
(1) Βλέπε προηγούμενα GEAB
(2) Βλ. GEAB αριθ. 37 σχετικά με το θέμα αυτό. Η Ριζική αλλαγή της νομισματικής πολιτικής τους είναι από μόνη της το σκληρότερο εκτοξευμένο πλήγμα εναντίον του δολαρίου ΗΠΑ και των Αμερικάνικων Ομόλογων από την πλευρά της εδώ και μια δεκαετίας "συμμάχου".
(3) Από την Ολανδία στη Γερμανία ή την Ιταλία, οι Νατοϊκές χώρες που εμπλέκονται στη σύγκρουση του Αφγανιστάν εκφράσουν όλο και περισσότερο την επιθυμία τους να απεμπλακούν από το Αφγανιστάν το 2010. Εν τω μεταξύ, η Ιαπωνία ανακοίνωσε ότι θα παγώσει όλες τη υλικοτεχνική υποστήριξη για τη συμμαχία.
(4) Η οργάνωση της αμοιβαίας οικονομικής βοήθειας υπό την ηγεσία της ΕΣΣΔ, η COMECON διαλύθηκε δύο χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Πηγή: Wikipedia
(5) Η ΕΕ είναι επίσης η μόνη οικονομική δύναμη με ένα νόμισμα που μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση για το Αμερικάνικο δολάριο. Διαθέτει, επίσης, τα μεγαλύτερα διαθέσιμα χρεόγραφα σε δολάρια στον κόσμο και τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού, και δεν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον καταναλωτή των ΗΠΑ για το εξωτερικό εμπόριο της. Παγιδευμένη σε μια αδιέξοδη κατάσταση, η ΕΕ είναι ένας πολύ ισχυρός παίκτης που έγινε, αυτό το έτος, η πλουσιότερη περιοχή του κόσμου, μπροστά από τη Βόρεια Αμερική. Πηγή: Bloomberg, 09/15/2009
(6) Είναι σαφές παρατήρησε σχετικά ο Barack Obama κηρύσσοντας το τέλος της Ομάδας G7, όπως παρουσιάζεται στο παρακάτω διάγραμμα. Στην πραγματικότητα, δεν έχει μόνο η Σινο-ινδική συνεργασία δει το μερίδιο του παγκόσμιου ΑΕΠ να αυξάνεται κατά ένα τρίτο περίπου σε 10 χρόνια, αλλά μακροπρόθεσμα, ζώντας χωριστά τους δύο τελευταίους αιώνες, οι δύο αυτές χώρες εκπροσωπούν σχεδόν το 50% του παγκοσμίου πλούτου. Είναι δύσκολο για τους Ευρωπαίους να δώσουν "φινέτσα", σε αυτή τη «σκληρή» πραγματικότητα.
(7) Πηγή: The Independent, 10/06/2009
(8) Πηγή: Bloomberg,10/12/2009
(9) Πηγή: ShockedInvestor, 09/16/2009
(10) Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση των δημόσιων οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου, δεν μπορεί να βοηθήσει πολύ τις ΗΠΑ. Πράγματι, το Συντηρητικό κόμμα φαίνεται ότι είναι έτοιμο να παίξει το ρόλο του ΔΝΤ με το πρόγραμμα του να έχει σαν βάση τις σοβαρές περικοπές των δημοσίων δαπανών, ενώ ο Γκόρντον Μπράουν πουλάει τα κρατικά «οικογενειακά κοσμήματα». Πηγές: BBC,06/10/2009, BBC, 12/10/2009
(11) Το πιθανότερο είναι, οι εκτιμήσεις αυτές να πλησιάζουν πολύ λιγότερο την πραγματικότητα , καθώς αυτές βασίζονται στις προβλέψεις ανάπτυξης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Πηγή: Γραφείο Προϋπολογισμού Αμερικανικού Κογκρέσου, 08/2009
(12) Προφανώς, υπάρχουν ακόμα μερικοί, για παράδειγμα στο νορβηγικό χιόνι, μεταξύ των υπευθύνων για την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης.
(13) Βλέπε το GEAB N ° 37
(14) Βλέπε «κρίσεις που σχετίζονται με τους κίνδυνους μιας χώρας» προτεραιότητες σε αυτό το GEAB N ° 38.
(15) Αυτό είναι ακριβώς το μήνυμα που οι Ιάπωνες πολίτες έστειλαν όταν ψήφισαν για μια ριζική αλλαγή της εξουσίας στο Τόκιο λίγο περισσότερο από ένα μήνα πριν.
(16) Για όσους έχουν κάποια γνώση της Ιστορίας, είναι αρκετά δύσκολο να αποκαλέσουν την Κίνα, την Ινδία ή τη Ρωσία «αναδυόμενες» δυνάμεις.
http://www.leap2020.eu/GEAB-N-38-is-available!-Global-Systemic-Crisis-The-European-Union-at-a-crossroads-in-2010-an-accomplice-or-a-victim-of_a3885.html
http://axinosp.blogspot.com/
