Σε 9 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή καταδικάστηκε ο Γεράσιμος Γεωργάτος, ο διαδηλωτής που συνελήφθη στις 31 Μαΐου 2010, κατά τη διάλυση από την ελληνική αστυνομία της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στην ισραηλινή πρεσβεία, για τη σφαγή στο Στόλο της Ελευθερίας. Ο Γεωργάτος, ο οποίος είχε τραυματιστεί ο ίδιος από τους αστυνομικούς, παρότι αρνήθηκε τις κατηγορίες περί επίθεσης, κρίθηκε ένοχος κατά πλειοψηφία και καταδικάστηκε για «απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη» σε αστυνομικό και για «απείθεια» επειδή αρνήθηκε να δώσει δακτυλικά αποτυπώματα. Ας σημειωθεί ότι το δικαστήριο αναβάθμισε την κατηγορία της «επικίνδυνης σωματικής βλάβης» σε «απρόκλητη» ενώ ταυτόχρονα αγνόησε επιδεικτικά το γεγονός ότι η ίδια η ιατροδικαστική έκθεση για τον «τραυματία» αστυνομικό αναφέρεται σε ελαφρύ τραυματισμό. Μια ιατροδικαστική έκθεση από αυτές που συνήθως δίνει το στρατιωτικό νοσοκομείο για να εμφανίζονται οι αστυνομικοί ως τραυματίες αφενός προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων και αφετέρου προς όφελος των ίδιων των αστυνομικών που έτσι παίρνουν άδειες από την υπηρεσία τους.
Ο Γεωργάτος αθωώθηκε για τις άλλες δύο κατηγορίες που του είχαν απαγγελθεί, τη «διατάραξη κοινής ειρήνης» και την «αντίσταση κατά της αρχής». Άλλωστε οι φωτογραφίες που προσκομίστηκαν αποδεικνύουν ότι ο Γεωργάτος όχι μόνο δεν αντιστεκόταν αλλά αντίθετα είχε «τσουβαλιαστεί» βίαια από τους αστυνομικούς προκαλώντας την αντίδραση των αυτοπτών μαρτύρων.
Η καταδίκη επήλθε παρά το γεγονός ότι οι μάρτυρες κατηγορίας αστυνομικοί υπέπεσαν σε αντιφάσεις τόσο σε σχέση με τις αρχικές τους προανακριτικές καταθέσεις όσο και μεταξύ τους στο δικαστήριο. Οι αντιφάσεις αφορούσαν το σημείο σύλληψης του Γεωργάτου, το γεγονός της επέλασης της ομάδας ΔΕΛΤΑ κατευθείαν εναντίον διαδηλωτών που έτρεχαν να ξεφύγουν από την επίθεση των ΜΑΤ κ.α. Οι αντιφάσεις αυτές καταδεικνύουν το ψευδές των κατηγοριών και το γεγονός ότι οι προσαγωγές εκείνης της ημέρας και η εν τέλει σύλληψη του Γεωργάτου διαπράχθηκαν για να δικαιολογήσουν την πρωτοφανούς βιαιότητας καταστολή της διαδήλωσης.
Κατά τη διάρκεια της δίκης η υπεράσπιση εμφάνισε πλήθος φωτογραφιών τραυματισμένων διαδηλωτών. Οι μάρτυρες υπεράσπισης κατέδειξαν ότι υπήρχε οργανωμένο σχέδιο της αστυνομίας μετά από προφανή πολιτική εντολή, να διαλυθεί η συγκέντρωση πριν καν ξεκινήσει.
Προκλητική ήταν καθόλη τη διάρκεια της δίκης η συμπεριφορά της εισαγγελέως που σαν να μην έβλεπε τις φωτογραφίες των τραυματισμένων διαδηλωτών αμφισβητούσε το γεγονός ρωτώντας τους μάρτυρες υπεράσπισης γιατί οι τραυματισμένοι διαδηλωτές δεν έχουν κάνει μηνύσεις! Επίσης δε δίστασε να ειρωνευτεί το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος είναι άνεργος – ωσάν να είναι ο μόνος νέος άνεργος σε αυτή τη χώρα – και τον προέτρεψε να συνεχίσει τις περιστασιακές αγροτικές εργασίες διότι «αυτή είναι παραγωγική εργασία». Υπονοώντας προφανώς σε σχέση με το να…σπαταλά το χρόνο του εκφράζοντας την αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό. Συνεχίζοντας τη δική της «παραγωγική εργασία» η εισαγγελέας με μια αγόρευση 2,5 δευτερολέπτων απεφάνθη ότι… αποδείχτηκε η ενοχή του κατηγορουμένου και ζήτησε την καταδίκη του για όλες τις κατηγορίες ενώ μετά την απόφαση του δικαστηρίου, ζήτησε εξωφρενικές ποινές, προκαλώντας την αγανάκτηση της υπεράσπισης, που υπενθύμισε ότι «υπάρχουν και πειθαρχικά όργανα».
Εντύπωση επίσης προκάλεσε η επιμονή των αστυνομικών να παραμείνουν στα δικαστήρια παρακολουθώντας την έκβαση της δίκης, ακόμα και μετά που η πρόεδρος φρόντισε να τους αποδεσμεύσει, οπότε και προσποιήθηκαν ότι αποχωρούν.
Η καταδίκη του Γεράσιμου Γεωργάτου αποτελεί πρωτοφανή καταδίκη αλληλέγγυου στον παλαιστινιακό λαό. Η ελληνική «δικαιοσύνη» που άφησε ατιμώρητους τους αστυνομικούς που αιματοκύλησαν τη διαδήλωση της 31ης Μαϊου 2010, που σε αντίθεση με δικαστικά σώματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αφήνει ανενόχλητους διάφορους ισραηλινούς εγκληματίες πολέμου να πηγαινοέρχονται στην Ελλάδα, και η οποία δεν έχει ακόμα καλέσει ούτε για κατάθεση τους ακτιβιστές-θύματα της δολοφονικής επίθεσης στο Στόλο της Ελευθερίας, παρότι εκείνοι έχουν καταθέσει μηνύσεις εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, απεφάνθη ότι ένοχος για ό,τι συνέβη εκείνη την τραγική ημέρα είναι ο … τραυματίας διαδηλωτής Γεράσιμος Γεωργάτος.
Είναι προφανές ότι η απόφαση της «ανεξάρτητης» ελληνικής «δικαιοσύνης» εναρμονίζεται με την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης για στενή συμμαχία σε όλα τα επίπεδα με το ισραηλινό απαρτχάιντ. Στο πρόσωπο του Γεωργάτου λοιπόν γίνεται προσπάθεια να τρομοκρατηθούν όλοι οι αλληλέγγυοι στον παλαιστινιακό αγώνα.
Η υπεράσπιση του Γ. Γεωργάτου άσκησε έφεση και στο δεύτερο βαθμό θα πρέπει η κινητοποίηση του κινήματος αλληλεγγύης να είναι πολύ πιο έντονη.
http://intifadagr.wordpress.com/2011/06/22/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CF%85%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B3/
