Μια λιλιπούτεια ύπαρξη, Αφγανόπουλου πλάνητα στην Πάτρα, που είναι ζήτημα εάν ξεπερνά τις χίλιες διακόσιες ημέρες ζωής, έχει κάθε δικαίωμα εγγραφής αγωνιστικής υποθήκης στο μέλλον. Δικαίωμα που απόκτησε χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα του. Και μάλιστα θα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι ήταν αυτός, που στην Πάτρα, την πύλη προς την πολιτισμένη Δύση κράτησε Θερμοπύλες πολιτισμού, όταν ανήμερα του Αγίου Ιωάννου οι βάρβαροι, τον έτρεπαν σε φυγή, ως έναν ακόμη ανεπιθύμητο εισβολέα.
Απόγευμα της Πέμπτης 7-1-010 και μια ομάδα τεσσάρων - πέντε δεκάδων προσφύγων συγκεντρώθηκαν στο γνωστό μέρος, τον ελαιώνα πίσω από την Πλαζ της Πάτρας, για να λάβουν μερίδιο από την διανομή συσσιτίου, που ασταμάτητα συνεχίζεται από τα μέλη της Κίνησης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών Πάτρας, αυτών των συμπολιτών μας που εξακολουθούν να διασώζουν την τιμή, το κλέος και τον πολιτισμό της πόλης μας.
Τα χαράματα της ιδίας ημέρας οι ράμπο του κ. Χρυσοχοείδη, επικεφαλής του Υπουργείου Προστασίας από τον Πολίτη, είχαν κάνει επιδρομή, με ασυνήθιστη σκληρότητα, κατά μερικών δεκάδων εξουθενωμένων προσφύγων, που κοιμόνταν, πάνω σε χαρτόνια, κάτω από τις ελιές, κάνοντας χρήση των γκλοπ. Αυτή ήταν η ήπια διαχείριση του προβλήματος, που υποτίθεται είχαν λύσει το καλοκαίρι με την παράνομη επέμβαση της Αστυνομίας στον καταυλισμό των Αφγανών της οδού Ευρώτα και την πυρκαγιά που τον κατέκαψε!
Οι διώξεις των Αθλίων της οδού Κανελλοπούλου - ενός νέου άτυπου καταυλισμού - συνεχίζονται. Οι καταγγελίες που έγιναν πριν ενάμισι μήνα, στην Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας, την ημέρα παρέμβασης της Κίνησης, μετά την αναίτια σύλληψη του Σουδανού Αμπντουλάχ και οι διαβεβαιώσεις που έλαβε ότι η Διεύθυνση είναι αντίθετη με τέτοιες πρακτικές, αποδείχθηκαν χωρίς αντίκρισμα.
Στον εφιάλτη των νυκτερινών ονείρων και της πείνας τους, προστέθηκε η επιδρομή της ΕΛΑΣ, ενώ το πρωινό αγιάζι πάγωνε τις άθλιες υπάρξεις, που πάσχιζαν να τυλιχθούν σε κουρέλια για να κοιμηθούν αποκαμωμένες, με μόνη ασπίδα κατά του ψύχους τις φυλλωσιές των δένδρων.
Αλαφιασμένοι από το πρώτο κύμα της επιδρομής, προσπάθησαν να καταλάβουν εάν είναι κακό όνειρο ή όχι αυτό που βλέπουν. Τα κλοπ τους επανέφεραν στην σκληρή πραγματικότητα. Ανάμεσα στους πρόσφυγες που άρχισαν να τρέχουν, αντιδρώντας στην αναλγησία των ράμπο, ήταν και αυτό το Αφγανόπουλο
Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της Αστυνομίας έγιναν αρκετές συλλήψεις καθώς από τον έλεγχο που διεξήχθη «δεν είχαν στην κατοχή τους νομιμοποιητικά έγγραφα»! Ξέρετε, εννοεί η Αστυν. Δ/νση Αχαΐας, από αυτά τα έγγραφα, που συνήθως εφοδιάζουν τους πρόσφυγες οι κατακτητές Έλληνες και λοιποί Ευρωπαίοι, Αυστραλοί και Αμερικάνοι που λειτουργούν ως στρατός κατοχής στις χώρες που λεηλατούν!!!
Τελικός απολογισμός της νέας βαρβαρότητας, ήταν 28 συλληφθέντες, όπως έγινε γνωστό από τους ομοεθνείς τους, το απόγευμα της ίδιας ημέρας κατά την διανομή του συσσιτίου, ενώ κατά την Αστυνομία «οι υπόλοιποι απομακρύνθηκαν». Υποθέτω, για να επιστρέψουν στις σουΐτες των ξενοδοχείων που τους είχε νοικιάσει η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδος, εκείνου του κακού ανθρώπου του Κωστάκη της Νατάσας, που δεν ήταν καλός ως πρωθυπουργός, όπως ο σημερινός υπουργός του Γιωργάκη μας!
Ο φόβος στα μάτια του μικρού κυνηγημένου προσφυγόπουλου ήταν ακόμη εμφανής, αν και είχε περάσει μισή μέρα από το κυνήγι που δέχθηκε! Όταν το συνάντησα είχε βλέμμα χαμένο. Σαν φοβισμένο αγρίμι κοιτούσε τους γύρω του, παρ' όλο που βρισκόταν στα χέρια του πατέρα του. Ενάμισι χρόνο στην Ελλάδα, προερχόμενος από την Καμπούλ και μόλις είκοσι μέρες στην Πάτρα, στην ηλικία των τεσσάρων χρόνων έχει ζήσει όλο τον κύκλο της αγριότητας. Όταν τα άλλα παιδιά της ηλικίας του κοιμούνται τα βράδια στην θαλπωρή του ζεστού κρεβατιού τους, αυτός ο μικρός Φαρεντίν, ψάχνει στο ύπαιθρο γωνιά να περάσει την βραδιά του, σαν άλλος Τομ Σόγιερ, μαζί με τον 30χρονο πατέρα του, τον Σακούρ. Και τα μάτια τους τα έχουν δεκατέσσερα, για να φυλάγονται και οι δυό τους από την αυθαιρεσία των Ιαβέρηδων της εξουσίας.
Όμως, παρά ταύτα:
«Μετά από αγωνιώδεις έρευνες ανακαλύψαμε που κρυβόταν ο πλέον επικίνδυνος εγκληματίας, καθότι Αφγανός κυνηγημένος. Κατά την τροφοδοσία της Κίνησης σήμερα στις 5 το απόγευμα εθεάθη μετά του πατρός του και άλλων πειναλεόντων στο έλος της Αγυιάς. Είχε το θράσος να δεχτεί τη μικρή βοήθεια που του προσφέρθηκε και το χειρότερο θέλει λέει - άκουσον, άκουσον - να φύγει για την Ιταλία, να βρει τη μητέρα του... Αυτά συμβαίνουν κύριε Βούγια μας κάτω από τη μύτη του κ. Νταβλούρου μας και λοιπών και μετά μιλάτε για ασφάλεια. Ως πολίτης αισθάνομαι ανασφαλής και περίεργα και θέλω να με προστατεύσετε από τέτοια υποκείμενα που διασαλεύουν την τάξη. Το φάρμακο είναι γνωστό κατά Χρυσοχοϊδειον συνταγή. Προληπτική ιατρική ή προληπτική σύλληψη τέλος πάντων, το ίδιο είναι. Παρακαλώ να ενεργήσετε πάραυτα... Και για να μη λέτε ότι τα παραλέω σας επισυνάπτω φωτογραφικό υλικό που καταφέραμε μετά από φοβερές προσπάθειες... να συλλέξουμε. Κοιτάξτε φάτσα και βγάλτε συμπέρασμα. Παρακαλούμε τον καθένα/μιά για τα δέοντα...».
Σαρκασμός-καταπέλτης ο παραπάνω, που προέρχεται από τον δάσκαλο Ανδρέα Βγενόπουλο, ψυχή της Κίνησης στην Πάτρα, τον οποίο συνυπογράφω.
Και αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει την συνένωση της οικογένειας, όπως υποχρεούται, (Οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης), αυτό το καθήκον το ανέλαβαν οι απλοί πολίτες που βρέθηκαν προχθές στον τόπο της ντροπής, εκ των οποίων μια κυρία, ως μάνα, προσέφερε την στοργή της και μια μάλλινη ζακέτα στον μικρό Φαρεντίν, ως δείγμα, για να καταλάβει ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο, αν και ζούμε στην ίδια πόλη!
_______________
(*) Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΣ είναι μέλος της Κίνησης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών Πάτρας.
