αναδημοσίευση από http://center24.blogspot.com/2011/04/blog-post_6447.html#axzz1J8aAKdl1
Είναι ενδιαφέροντα τα συμπε- ράσματα που μπορούμε να εξάγουμε από αυτό το γράφημα. Καταρχάς παρατηρούμε ότι η αθροιστική παραγωγή των 4 αυτών χωρών έπεσε από τους 531 εκ. τόνους στις αρχές της δεκαετίας του 2000 στους 338εκ. τόνους. Καταγράφηκε μια μείωση της τάξης του 36%.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι, εκτός από το Μεξικό που παρουσιάζει το μέγιστό του το 2004, τα κοιτάσματα της Νορβηγίας, της Ινδονησίας και του Ην. Βασιλείου έχουν ήδη ξεκινήσει την καθοδική τους πορεία από το 2001. Το στοιχείο αυτό δεν σημαίνει ότι εξαντλούνται τα αποθέματα. Ούτε βεβαίως ότι οφείλεται στην κρίση αφού τότε δεν υπήρχε κρίση. Οφείλεται στο γεγονός ότι πλέον τελειώνει το "εύκολο" πετρέλαιο. Αυτό δηλαδή που εξάγεται χωρίς δυσκολία. Τι σημαίνει αυτό; Μα προφανώς ότι ο ρυθμός παραγωγής πλέον πέφτει με συνέπειες στην τιμή του πετρελαίου.
Αρκετοί μιλάνε για κερδοσκοπία δεδομένου ότι το πετρέλαιο είναι χρηματιστηριακό προϊόν. Κανείς δεν το αρνείται. Όμως η εξάντληση του εύκολου πετρελαίου είναι ο κυριότερος λόγος. Το πετρέλαιο της Λιβύης για παράδειγμα ανήκει στην κατηγορία αυτή. Γι' αυτό παρόλο που συνεισφέρει μόνο στο 2% της παγκόσμιας παραγωγής προκάλεσε αυτό το ράλι τιμών στον μαύρο χρυσό.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα αποθέματα του πετρελαίου είναι ανεξάντλητα και θεωρούν δεδομένο το επίπεδο ζωής που αυτό τους προσφέρει. Δεν είναι όμως έτσι. Η ανθρωπότητα θα πρέπει να αξιοποιήσει τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας προκειμένου να μην βρεθεί κάποια μέρα στην εφιαλτική κατάσταση μιας ενεργειακής έλλειψης.
Το διάγραμμα μπορείτε να το δείτε σε μεγέθυνση κάνοντας κλικ πάνω του.
