Η εκπομπή active propagand@ σήμερα στις 18:00

από τον Ραδιοκατάληψη 93,7 την απελευθερωμένη συχνότητα της Πάτρας



Μουσικές και Αντιπληροφόρηση κάθε Κυριακή στις 6μμ

ακούστε από το player του blog (δεξιά) ή από την σελίδα του ραδιοκατάληψη

για όσους ακούνε στην Πάτρα συντονίστε τα ραδιόφωνα σας στους 93,7

καλή ακρόαση :)

Αγιος Παντελεήμονας καιρός να περάσουμε σε αντιφασιστική δράση

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ Θεσσαλονίκης (ομάδα συζήτησης και παρέμβασης για το διεθνισμό και την εργατική εξουσία), σας καλεί σε ανοιχτή συζήτηση με θέμα:
"Άγιος Παντελεήμονας, ο ακροδεξιός συρφετός σηκώνει κεφάλι...".

Ο υποψήφιος χρυσαυγίτης και τα ζόμπι του Αγίου Παντελεήμονα

Στις περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη, οι χρυσαυγίτες κατεβάζουν κι ένα δικό τους υποψήφιο για την θέση του Περιφερειάρχη της Δυτικής Ελλάδας. Τα Μ.Μ.Ε τον κρατούν στην αφάνεια και το περίεργο είναι ότι και ο ίδιος προτιμάει να κρατηθεί στο σκοτάδι. Το κείμενο αναζητά τις αιτίες αυτής της συναινετικής σιωπής και προσφέρει στοιχεία για την ταυτότητα αυτού του χρυσαυγίτη.

Στην αρχή, μόλις έμαθα πως υπάρχει κι άλλος υποψήφιος για τη θέση του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, ο Χρήστος Ρήγας, παραξενεύτηκα. Κανείς από τους συνήθως ενημερωμένους συμπολίτες μας που ρώτησα δεν ήξερε τίποτε γι’ αυτή την υποψηφιότητα. Πιθανότατα δεν τη γνωρίζετε ούτε κι εσείς. Υποψιάστηκα, λοιπόν, πως τα εντόπια Μ.Μ.Ε και οι δημοσιογράφοι τους θέλουν να κρατήσουν αυτή την υποψηφιότητα και την πληροφόρησή μας στο σκοτάδι. Επειδή, όμως, βρίσκει κανείς πολύ συχνά την αλήθεια, αν ακολουθήσει τον αντίθετο δρόμο, αναρωτήθηκα. Μήπως ο ίδιος δε θέλει… να προβληθεί; Παράξενο, αλλά πρέπει να εξετάζει κανείς όλα τα ενδεχόμενα. Παράδειγμα, η περίπτωση του βουλευτή Βορίδη, που ήθελε να υποβάλει την υποψηφιότητά του για τη θέση του περιφερειάρχη Αττικής, αλλά ο Καρατζαφέρης δεν του το επέτρεψε: «Φοβήθηκα απλώς», δήλωσε ο αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ (Έθνος της Κυριακής, 24.10.2010), «ότι ο Βορίδης έχει μια ιστορία που με πάρα πολλή τέχνη την έχω καλύψει. Με τον Λεπέν, τα τσεκούρια και τα σχετικά. Όλα αυτά, λοιπόν, λέω, για φαντάσου, ξαφνικά, 30 Οκτωβρίου, κάποιο “καλό παιδί” από τη ΝΔ ή από την ομάδα του Τσίπρα, να μου πετάξει ένα βίντεο στον αέρα. Κι άντε μετά να τρέχω να εξηγώ». Λες (σκέφτηκα) να συντρέχει κάποιος τέτοιος λόγος και για την περίπτωση του αφανούς μας υποψήφιου περιφερειάρχη; Κι’ αποφάσισα να το ψάξω το θέμα, για να βρω τι κρύβεται στο σκοτάδι αυτής της υποψηφιότητας. Ας γράψω, λοιπόν, αυτά που βρήκα.

Το βράδυ της 20ης Φεβρουαρίου 2010, η Αστυνομία συνέλαβε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα (ναι, σ’ αυτήν που τα εγχώρια ζόμπι των οπαδών του Χίτλερ εξαπολύουν επανειλημμένα πογκρόμ θανάτου κατά των μεταναστών) δύο άτομα: έναν «οπλοφόρο Χρυσαυγίτη», «υποψήφιο βουλευτή της Χρυσής Αυγής» (Ελευθεροτυπία, 22.2.2010), και το συνοδό του. Και πώς έκανε η Αστυνομία τέτοιο λάθος να συλλάβει το σημαντικό αυτόν Χρυσαυγίτη; Ε, νύχτα ήταν και, καθώς οι «Αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης που πραγματοποιούσαν περιπολία εντόπισαν ένα τζιπ να κινείται ύποπτα στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα,… το ακολούθησαν». Πού να δουν στο σκοτάδι πως επρόκειτο για ένα τόσο σημαντικό παράγοντα της ελληνικής Πολιτικής; Στη συνέχεια «όπως ανακοινώθηκε από την Αστυνομία, ο οδηγός και ο συνεπιβάτης του, οι οποίοι είχαν αντιληφθεί την παρουσία των αστυνομικών, σταμάτησαν μπροστά από καφετέρια της περιοχής. Ο συνοδηγός κατέβηκε από το Ι.Χ. και με γρήγορο βηματισμό μπήκε σε αυτή και συγκεκριμένα κινήθηκε απ' ευθείας στην τουαλέτα, όπου έκρυψε στον κάδο απορριμμάτων ένα 9άρι πιστόλι, μάρκας Ζάσταβα, με γεμιστήρα των εννέα φυσιγγίων. Το πιστόλι βρέθηκε και κατασχέθηκε από τους αστυνομικούς που τον ακολούθησαν, ενώ όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια ανήκε στον οδηγό του τζιπ, ο οποίος το είχε δώσει στο συνεπιβάτη του για να το κρύψει. Οδηγός και συνοδηγός συνελήφθησαν, ενώ ύστερα από έρευνα στο όχημα βρέθηκαν φυλλάδια και άλλο έντυπο υλικό της Χρυσής Αυγής. Το πρωί της Κυριακής [21.2.2010] αστυνομικοί, παρουσία εισαγγελέα, πραγματοποίησαν έρευνα τόσο στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, στην οδό Σωκράτους 48, όσο και στα σπίτια των συλληφθέντων. Όπως ανακοινώθηκε από την ΕΛ.ΑΣ. δεν βρέθηκε κάτι ύποπτο.[!] Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα κατηγορούμενοι για παράβαση του νόμου περί όπλων…». Και μετά;

Προφανώς μετά δεν έγινε τίποτε, αφού συναντάμε τον «οπλοφόρο Χρυσαυγίτη» (που ήταν «υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής» στις εθνικές εκλογές του 2009) Χρήστο Ρήγα να υποβάλλει νομίμως την υποψηφιότητά του για το αξίωμα του Περιφερειάρχη της Δυτικής Ελλάδας. Η σύλληψη, λοιπόν, οφειλόταν σε… λάθος των αστυνομικών (δικαιολογημένο, άλλωστε, αφού στο σκοτάδι μπορεί να μπερδέψεις τους «ευυπόληπτους» ανθρώπους με τα εγκληματικά στοιχεία). Η μεν Ελευθεροτυπία δεν δημοσίευσε (όπως είδατε) ονόματα παρά μόνο ιδιότητες και ο εν γένει «έγκριτος» αστικός τύπος τήρησε σιγή ιχθύος. Αν περιμέναμε να ενημερωθούμε από τα Μέσα αυτά, θα παραμέναμε για πάντα κολλημένοι στο σκοτάδι που βρισκόμαστε.

Αναζήτησα, λοιπόν, πληροφορίες για την ταυτότητα του υποψήφιου περιφερειάρχη μας καταρχάς στην ιστοσελίδα της παράταξής του («Εθνική Συσπείρωση για τη Δυτική Ελλάδα»). Εκεί διαβάζει κανείς ότι «Ο Χρήστος Ρήγας γεννήθηκε στην Ιερά πόλη Μεσολογγίου» (κι ο διάολος στον παράδεισο γεννήθηκε) και ότι είναι «Οικογενειάρχης με τρία παιδιά, αυτοδημιούργητος, ελεύθερος επαγγελματίας». Έτερον ουδέν για την ταυτότητά του. Γι’ αυτό προσέτρεξα στη βοήθεια κάποιου γνωστού ειδησεογραφικού portal της περιοχής μας, για να βρω καμία πρόσθετη πληροφορία. Και εκεί, διάβασα με έκπληξη ότι ο αξιότιμος κύριος Ρήγας είναι … «Ανεξάρτητος» (!). (Μετά φταίω εγώ, όταν λέω ότι οι έγκριτοι δημοσιογράφοι μας και τα Μ.Μ.Ε τους προσπαθούν να μας τυφλώσουν.) Ατυχώς, όμως, γι’ αυτόν (όπως και για τους άλλους «ανεξάρτητους» υποψήφιους τοπικούς άρχοντες) υπάρχει το πρόσφατο πολιτικό του παρελθόν (υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής στις εκλογές 2009) που φωνάζει για την κομματική του ταυτότητα, και επιπλέον η ιστοσελίδα της ίδιας της Χρυσής Αυγής που τον κατατάσσει στους υποψήφιους Περιφερειάρχες της. Εκείνο, όμως, που δεν μπόρεσα να βρω στα έγκριτα μέσα είναι το τι επαγγέλλεται «ελευθέρως» ο έντιμος αυτός χρυσαυγίτης μας. Βλέπετε, οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι μας και τα αστικά Μ.Μ.Ε τους δεν αναφέρουν λέξη για τους ευυπόληπτους πολιτικούς άνδρες τύπου Ρήγα, ώστε να μαθαίνουμε κι εμείς την αλήθεια, κι όταν αναφέρουν κάτι, συχνά είναι παραποιημένο. Γι’ αυτό «αναγκάστηκα» να μην περιοριστώ στα αστικά Μ.Μ.Ε, αλλά να προσφύγω και σε διάφορες «ανυπόληπτες» (κατά τη γνώμη της Πολιτικής αλλά και της Τέταρτης Εξουσίας) ειδησεογραφικές πηγές του Διαδικτύου. Θα σας παραθέσω, λοιπόν, αυτά που βρήκα σ’ αυτές τις πηγές σχετικά με το «ελεύθερο» επάγγελμα και την προσωπικότητα του κυρίου Ρήγα.

Το γνωστό ειδησεογραφικό portal TVXS.gr (22.2.2010), εκτός των όσων αναφέρει για τη σύλληψη του «Χρήστου Ρήγα» και του συνοδού του για παράνομη οπλοκατοχή, προσθέτει και την εμπλοκή του ονόματός του σε κάποιες δολοφονίες των ανθρώπων της νύχτας, όπως αυτή του «Μπάμπη Λαζαρίδη». Θεώρησα, λοιπόν, το όνομα του δολοφονημένου Μπάμπη Λαζαρίδη ως άκρη του νήματος, για να βρω τις πληροφορίες για την εμπλοκή που υπονοούσε η είδηση. Σκέφτηκα ότι, αφού υπήρχε μια τέτοια είδηση για τη δολοφονία ενός «επώνυμου και ευυπόληπτου επιχειρηματία» της νύχτας, τα αστικά μέσα δεν ήταν δυνατόν να σωπάσουν. Πράγματι, μια πρόχειρη αναζήτηση στο Διαδίκτυο γι’ αυτό το φόνο μου πρόσφερε ένα πλήθος πληροφοριών που είχαν δημοσιευτεί από τα γνωστά Μ.Μ.Ε. την εποχή της δολοφονίας. Το Βήμα (21.12.2008), π.χ., είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο «Ποιος σκότωσε τον Λαζαρίδη». Στο άρθρο αυτό διαβάζει κανείς για κυκλώματα της νύχτας, βομβιστικές επιθέσεις, συμβόλαια θανάτου, επίορκους αστυνομικούς που είχαν εμπλακεί σ’ αυτά τα κυκλώματα, συγκρούσεις ιδιοκτητών νυχτερινών κέντρων… και σε κάποιο σημείο συναντάει μια αναφορά για κάποιο συμβόλαιο θανάτου: «Τον Οκτώβριο του 2007 ο Μπάμπης Λαζαρίδης κατηγορήθηκε ότι έδωσε εντολή σε έναν υπαξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού να σκοτώσει τον ιδιοκτήτη άλλου νυκτερινού κέντρου στη λεωφόρο Συγγρού ο οποίος θεωρείτο ανταγωνιστής του. Ο υπαξιωματικός συνελήφθη από ιδιώτες να κινείται ύποπτα έξω από το νυκτερινό κέντρο του “στόχου” της εγκληματικής ενέργειας και ομολόγησε ότι είχε αναλάβει “συμβόλαιο θανάτου” αντί περίπου 30.000 ευρώ. Κατηγορούμενος για την προμήθεια του όπλου στον υπαξιωματικό βρέθηκε ένας πρώην αξιωματικός της Ασφαλείας Aττικής, ενώ στην υπόθεση ενεπλάκησαν και άλλοι άνθρωποι της νύχτας οι οποίοι φαίνεται ότι έβρισκαν στέγη στις Μούσες. (…) Ωστόσο ο Λαζαρίδης απαλλάχτηκε λίγους μήνες αργότερα- διά βουλεύματος- από τις κατηγορίες, αφού θεωρήθηκε ότι δεν υπήρξε καμία “αρχή εκτέλεσης εγκλήματος” από τον υπαξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού και δεν αποδεικνυόταν ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του ανταγωνιστή του επιχειρηματία». Και πιο κάτω διαβάζουμε: «Στη δικογραφία της υπόθεσης υπήρχαν καταθέσεις σύμφωνα με τις οποίες στις Μούσες κυκλοφορούσαν σε ρόλο σωματοφύλακα απλοί αστυνομικοί, αλλά και αξιωματικοί της Ασφαλείας Αττικής, οι οποίοι μάλιστα είχαν ζητήσει από τον Λαζαρίδη να προσλάβει ως υπαλλήλους του συγγενείς τους σε αντάλλαγμα για την προστασία. Ύστερα από αυτές τις αποκαλύψεις δόθηκε εντολή για δυσμενείς μεταθέσεις των εμπλεκόμενων αστυνομικών. Τον Μάρτιο του 2008 σημειώθηκε έκρηξη βόμβας έξω από το νυκτερινό κέντρο του Μπάμπη Λαζαρίδη. Η βόμβα -πέντε κιλά δυναμίτιδας και βραδύκαυστο φυτίλι- προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές στην είσοδο του νυκτερινού κέντρου, αλλά και στα γύρω κτίρια». Η Καθημερινή (6.4.2008) δημοσίευσε κι αυτή ένα άρθρο («Από την “Caramela” στις… “Μούσες”»), στο οποίο δεν μας προσφέρει καμιά επιπλέον πληροφορία από αυτές που μας προσέφερε το Βήμα στο παραπάνω άρθρο του. Προσθέτει, όμως, τα ονοματεπώνυμα του επίδοξου δολοφόνου («Χρήστος Λουκόπουλος») και του υποψήφιου θύματός του («Γιάννης Βουτυράκος»). Όσον αφορά τις υπόλοιπες αστικές εφημερίδες που έψαξα για πρόσθετες πληροφορίες, καμιά τους δε με διαφώτισε για την αναφερόμενη από το TVXS εμπλοκή του Χρήστου Ρήγα στην υπόθεση του συμβολαίου θανάτου του Βουτυράκου.

Τι μαθαίνουμε, λοιπόν, από τις παραπάνω εφημερίδες; Ότι ο επιχειρηματίας της νύχτας Μπάμπης Λαζαρίδης πλήρωσε τον υπαξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Χρήστο Λουκόπουλο 30.000 ευρώ, για να δολοφονήσει έναν άλλο επιχειρηματία της νύχτας, τον Γιάννη Βουτυράκο, με όπλο που του πρόσφερε ένας αστυνομικός. Τελικώς όλοι απαλλάχτηκαν με βούλευμα, επειδή, όπως αναφέρει το Βήμα, «δεν υπήρξε καμία “αρχή εκτέλεσης εγκλήματος” και «δεν αποδεικνυόταν ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του ανταγωνιστή του επιχειρηματία». Φυσικά, θα μπορούσε λογικά να ισχυριστεί κανείς ότι, αφού έκλεισε ο φάκελος και δεν εκδικάστηκε η υπόθεση, αποσιωπήθηκαν και τα όποια ονόματα φέρονταν να έχουν εμπλακεί, οπότε καθαροί συνέχισαν το «ευυπόληπτο» έργο τους. Πώς απευθύνει, λοιπόν, μια τέτοια «ανυπόστατη» κατηγορία εναντίον του Χρήστου Ρήγα το TVXS; Είχε άλλες πληροφορίες; Κι αν είχε εμπλακεί το όνομά του Χρήστου Ρήγα, γιατί δεν το ανέφεραν οι γνωστές εφημερίδες, όπως έπραξαν για το όνομα του επίδοξου δολοφόνου Χρήστου Λουκόπουλου; Μήπως, τελικά, τα μεγάλα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και οι αστικές εφημερίδες αποκρύπτουν τις αλήθειες που χρειαζόμαστε και μας σερβίρουν μόνο ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους; (Η τελευταία ερώτηση είναι καθαρά ρητορική.)

Να, όμως, που συνέβη προσφάτως (Ιούλιος 2010) ένα γεγονός που επανέφερε στην επικαιρότητα το όνομα του επίδοξου Περιφερειάρχη μας, με αφορμή τη νέα σύλληψη του προαναφερόμενου επίδοξου δολοφόνου Χρήστου Λουκόπουλου. Ο αξιότιμος αυτός υπαξιωματικός του Πολεμικού μας Ναυτικού είχε κατασκευάσει μία βόμβα και την είχε τοποθετήσει στο εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο Ξενία της Πάρνηθας. Να θυμίσω στο σημείο αυτό ότι στον πόλεμο των επιχειρηματιών της νύχτας είχαν χρησιμοποιηθεί και τέτοια μέσα, τα οποία αναφέρει το παραπάνω άρθρο του Βήματος («Ποιοι σκότωσαν τον Λαζαρίδη», 21.12.2008). Ποιος ήταν, όμως, ο «στόχος» της βόμβας; Το αγνοούμε, αν και θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στις 3 και 4 Ιουλίου, ημέρες που θα μπορούσε να πυροδοτηθεί ο εκρηκτικός μηχανισμός, τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αγώνα από το λόφο του Στρέφη είχαν διοργανώσει στην περιοχή διήμερο εκδηλώσεων και συγκεντρώσεων ενάντια στην καπιταλιστική και περιβαλλοντική λεηλασία του βουνού της Πάρνηθας. Καταλαβαίνει κανείς ότι, αν είχε ενεργοποιηθεί ο εκρηκτικός μηχανισμός, θα προκαλούσε πιθανότατα πλήθος θυμάτων, δεδομένου ότι, όπως αναφέρει η σχετική είδηση στο TVXS (11.7.2010), «ο εκρηκτικός μηχανισμός αποτελούνταν από φιάλη υγραερίου 12,2 λίτρων, μπαταρία 12βολτη αυτοκινήτου, καλώδια, ηλεκτρονική πλακέτα και πρωτότυπο πυροδοτικό μηχανισμό, ο οποίος πυροδοτούνταν από απόσταση με τηλεκοντρόλ». Τα αστικά ενημερωτικά μέσα υποβάθμισαν και τελικά έθαψαν στη σιωπή το γεγονός. Αντιθέτως οι ιστότοποι του ευρύτερου αριστερού χώρου (Indymedia κ.ά.) επέμειναν στην ανάδειξη των πολιτικών πλευρών του θέματος, επαναφέροντας στην επικαιρότητα τη σχέση του δράστη Χρήστου Λουκόπουλου με το τον Χρήστο Ρήγα ή, αν θέλετε, με τον… «Χ.Ρ.».

Σε ένα από τα ειδησεογραφικά portals του Διαδικτύου, το Newsit (11.07.2010), διαβάζει κανείς, εκτός από τις πληροφορίες για τη βόμβα, κάποια αποσπάσματα από την πολύ ενδιαφέρουσα κατάθεση του βομβιστή υπαξιωματικού μας, την οποία είχε δώσει τότε που τον συνέλαβαν για την υπόθεση του συμβολαίου θανάτου του επιχειρηματία Βουτυράκου: «Πριν ενταχτώ στο Πολεμικό Ναυτικό το 2003, εργαζόμουν ‘πόρτα’ σε νυχτερινό κέντρο της Καβάλας, όπου γνώρισα έναν απότακτο αστυνομικό, που είχε απασχολήσει σε υποθέσεις διαφθοράς τη διετία 1995-1997 στην Αθήνα. Είχα πει στον ίδιο αλλά και στον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου της Καβάλας ότι θέλω να κατέβω στην Αθήνα και τους ρώτησα αν έχουν κάποια δουλειά. Με έστειλαν στον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου της Λ. Συγγρού, που γνώριζε εκείνον της Καβάλας και είχε ως ‘πρωτοπαλίκαρο’ τον 33χρονο Χ.Ρ. Εκείνη την εποχή είχα αρραβωνιαστεί, μετά παντρεύτηκα, ο γάμος δεν πήγαινε καλά και χώρισα, κάτι όμως που μου άφησε χρέη 25.000 ευρώ, τα οποία προσπάθησα να πληρώσω με δάνεια. Χρεώθηκα περισσότερο. Η δεινή οικονομική μου θέση με έκανε ευάλωτο και έκανα ότι μου έλεγε ο Χ.Ρ, πιθανότατα μετά από εντολές του ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου, ο οποίος είναι παντρεμένος με γνωστή τραγουδίστρια». Αν δεχτούμε τη δημοσιευμένη αυτή κατάθεση του Χρήστου Λουκόπουλου, φαίνεται ότι οι εντολές του «Χ.Ρ.» περιελάμβαναν και πλήθος εκβιασμών: «Με εντολή του Χ.Ρ, είχα πάει στο καμαρίνι του γνωστού τραγουδιστή (Ν. Κουρκούλη). Μου είχε πει να του πω ότι έρχομαι για λογαριασμό του φυλακισμένου αρχηγού της Ελευσίνας και ότι πρέπει να μου δίνει 1.000 ευρώ την εβδομάδα. Είχα μαζί μου ένα πιστόλι Μπερέτα με βουλωμένη κάνη, που είχα βγάλει όταν του μιλούσα. Ο τραγουδιστής δεν υπέκυψε και ο Χ.Ρ σκεφτόταν αντίποινα για να τον τρομοκρατήσει και να δώσει τα χρήματα». Στις διάφορες αναρτήσεις του Indymedia σχετικά με το θέμα και στα εκατοντάδες σχόλια που τις ακολουθούν, θα δει κανείς να αναφέρονται ολόκληρα τα ονοματεπώνυμα. Εγώ περιορίζομαι στην παράθεση των αποσπασμάτων από την κατάθεση του άλλοτε επίδοξου δολοφόνου και νυν επίδοξου βομβιστή Χρήστου Λουκόπουλου, όπως δημοσιεύτηκαν στο ειδησεογραφικό portal του Newsit. Κατά τα άλλα, αφήνω στους αναγνώστες του κειμένου μου να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Και τελειώνω εκφράζοντας μόνο κάποιες απορίες μου.

Μήπως ο υποψήφιος περιφερειάρχης μας, γνωρίζοντας όλα αυτά που διακινούνται σε βάρος του, επιλέγει να μένει στην αφάνεια; Τι θα απαντούσε, αν εμφανιζόταν σε κάποιο πάνελ ή αν παραχωρούσε κάποια συνέντευξη και τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι για την σχέση του με τον δολοφονημένο Χρήστο Λαζαρίδη ή για τη σύλληψή του στον Άγιο Παντελεήμονα για παράνομη οπλοκατοχή; Τι θα έλεγε για τον Χρήστο Λουκόπουλο και τον… «Χ.Ρ» που του έδινε τις εντολές των δολοφονιών, των εκβιασμών και των βομβιστικών ενεργειών; Μήπως έχει πολύ σοβαρότερους λόγους να φοβάται την προβολή της υποψηφιότητάς του από τους λόγους που φόβισαν τον Καρατζαφέρη για την υποψηφιότητα του Βορίδη; Σε τι συνίσταται τελικά το πραγματικό «ελεύθερο επάγγελμα» του Χρήστου Ρήγα; Αν, όμως, όλα αυτά απαιτούν απάντηση για την ενημέρωση του λαού της περιφέρειάς μας, η «σιωπή» των δημοσιογράφων για τον υποψήφιο περιφερειάρχη της Χρυσής Αυγής και για όσα χρειάζεται να δημοσιοποιηθούν για το πρόσωπό του είναι πολύ ύποπτη. Αντί για τη σιγή τάφου που τηρούν, είναι σίγουρα καλύτερη και πολιτικά πιο ορθή η… υπερπροβολή του, για να δουν όλοι ποιος είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος αυτής της οργάνωσης των «καθυστερημένων» οπαδών του Χίτλερ που κυκλοφορούν τις νύχτες για να πιουν το αίμα των μεταναστών και αργότερα, αν μπορέσουν, να χύσουν και το δικό μας αίμα. Ο θρύλος, πάντως, λέει ότι τα ζόμπι αυτού του είδους γίνονται σκόνη, όταν πέσει επάνω τους άπλετο φως.

Ο Άπατρις της Πάτρας (oapatris.wordpress.com)

Ποιήματα ανήλικων κρατούμενων στις δικαστικές φυλακές Διαβατών

Έγκλειστες Συναντήσεις

“Χρειάζονται ανθρώπους”. “Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα έγκλειστο παιδί από την Αλβανία. Του έλεγα, όταν βγεις, πρέπει να φύγεις γρήγορα, να πας κοντά στη μάνα σου. Όταν βγήκε, η μάνα του από την Αλβανία με πήρε τηλέφωνο για να μου πει στα ελληνικά ‘ευχαριστώ’”

“Έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου μια εικόνα. Πριν από 20 χρόνια, στις 5 το πρωί έξω από τα δικαστήρια, αστυνομικοί κρατούν ένα κορίτσι 15 ετών. Ήταν ένα όμορφο αγρίμι. Αυτό που κάναμε εμείς, αναλαμβάνοντας την έκδοση του βιβλίου, δεν είναι σημαντικό. Τα παιδιά που ζουν στη φυλακή δεν χρειάζονται χρήματα. Χρειάζονται ανθρώπους που θα ενδιαφερθούν”.

Δεν μπορώ

Δεν αντέχω τη φυλακή
Μακριά από το σπίτι
Τα φώτα
Δεν αντέχω το άγχος της ανάκρισης
Την απόφαση της δίκης
Τη ζωή μου να περάσω έτσι δεν μπορώ

'Αθως

Άθως ένα βουνό
Απομονώνεσαι
Ξεφεύγεις από τη σκληρότητα
Η ψυχή αδειάζει, αλαφρώνει
Από τον πόνο
Το θυμό
Τη ζήλια
Τη μοχθηρία
Το άγχος
Την πίεση
Σου δίνει καθαρότητα στη σκέψη
Απομακρύνει την ομίχλη του μυαλού
Της ψυχής
Να φτάσω στην κορυφή του
Να αγγίξω τον ουρανό
Που αγναντεύει την καθαρότητα του κόσμου που σκεπάζει

Μετουσίωση

Ποθώ η ψυχή μου να είναι άσπρο, κάτασπρο βουνό
Να 'χει το λευκό της καθαρότητας
Το παρθένο της αγνότητας
Ποθώ τη σκληρότητα του βράχου
Στα δύσκολα
Να λιώνω σαν το χιόνι
Να γίνομαι απαλός, μαλακός
Σαν το χώμα
Στον πόνο του άλλου
Βουνό!

Λυγμός

Όταν για μένα δεν αποφασίζω
Όταν τον εαυτό μου δεν ελέγχω
Όταν οι εξαρτήσεις με κρατούν
Όταν η πίκρα της μάνας
Και η μιζέρια της ζωής ξεχειλίζει
Δειλιάζω

Αναζήτηση

Τις αλυσίδες στη σκέψη μου δεν αντέχω
Εχθρός μου το είναι μου
Στις αποφάσεις
Του «θέλω»
Το καλό και το κακό αντιπαλεύουν
Τη ζωή μου δεσμεύουν
Η ελευθερία φυλακίζεται
Αντίσταση στην λαμπερή αίσθηση
Δεν σταματώ
Φτάνω στο τέλος
Το μπορώ
Είμαι ελεύθερος

Χειμώνας - ανάμνηση

Ημέρα λευκή
Απαλό το χιόνι
Ζωντανεύω
Την παιδική μου ηλικία αναλογίζομαι
Ο χιονάνθρωπος
Παγωμένη συντροφιά

Μοναξιά
[Άγγελος]

Νιώθω μοναξιά
Όταν είμαι μακριά από όσα αγαπώ
Όταν μακριά σου είμαι
Όταν δεν έχω εσένα
Όταν δεν αισθάνομαι
Τη ζεστασιά σου
Όταν την ανάσα σου δε νιώθω
Όταν δεν ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου
Όταν το σώμα σου στο σώμα μου δεν αισθάνομαι
Είμαι μόνος

Άνοιξη

Η φύση ξύπνησε
Τα μάτια της φούσκωσαν
Ματωμένες παπαρούνες
Μισάνοιχτα τα πέταλα της μυγδαλιάς
Λύτρωση
Ανάταση
Ζωντάνεμα ψυχής
Από τη συλλογή΄Έγκλειστες Συναντήσεις (2008)

H ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ

Ανακοίνωση των αναρχικών πολιτικών κρατούμενων από τις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Χιλής

Προς την κοινή γνώμη, τις οικογένειες και τους φίλους μας και προς όλους όσους ονειρεύονται μια κοινωνία ισότητας χωρίς καταπίεση:

Από τις 12 Οκτωβρίου 31 κρατούμενοι ξεκινήσαμε μέσα στο Τμήμα Υψίστης Ασφαλείας των Φυλακών μία κινητοποίηση διαρκείας απαιτώντας βελτιώσεις στις συνθήκες κράτησης και στο επισκεπτήριο, που μειώνουν σε σημαντικό βαθμό τη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα του καθενός από όσους βρισκόμαστε σε αυτό το κέντρο βασανιστηρίων.

Έχουμε την πρόθεση έτσι να δώσουμε τέλος στη γνωστή λογική των Αρχών των φυλακών, η οποία επικεντρώνεται στην κακομεταχείριση και στην ταπείνωση των χιλιάδων κακόμοιρων ανθρώπων που επιβιώνουν στις φυλακές και τις οικογένειές τους και των γνωστών και φίλων που τους επισκέπτονται.
Αυτές τις μέρες μοιραστήκαμε μαζί τους αδελφικούς διαλόγους ικανούς να ενισχύσουνε την δεσμευτική αλληλεγγύη και εμπιστοσύνη που αφορούν στην ενότητα μεταξύ των κοινωνικών και πολιτικών κρατουμένων και που έχουν αρχίσει να γίνονται ενοχλητικοί για τις Αρχές των φυλακών. Μερικές από τις φωνές που σπάνε σιγά σιγά τον επικοινωνιακό αποκλεισμό, μεταφέροντας τα αιτήματά μας στα δικά τους κέντρα εξουσίας.

Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του Κράτους στην απελπισία τους προσπάθησαν να θέσουν σε αντιπαράθεση κοινωνικούς και πολιτικούς κρατούμενους, εισάγοντας το ζιζάνιο που τους επιτρέπει να διατηρήσουν τον έλεγχο της κατάστασης, αλλά οι “εγκληματίες” είναι ζωντανοί και μαζί με τους αντιεξουσιαστές έχουν επίγνωση των παιχνιδιών του σωφρονιστικού συστήματος και ότι η καθημερινότητά του δολοφονεί. Είμαστε σταθεροί στην αξιοπρεπή μάχη για την κατάργηση των Φυλακών Υψίστης Ασφάλειας και των αδικιών του σωφρονιστικού συστήματος. Ούτε οι απειλές ούτε οι τιμωρίες, όπως εκείνες που επιβλήθηκαν την Τρίτη 19 Οκτωβρίου εναντία στον σύντροφο Φρέντυ Μοράγα Σότο, κρατούμενο του τέταρτου ορόφου στα χέρια του Κάβο Φλόρες, θα μπορέσουν να σταματήσουν τον αγώνα των φυλακισμένων.

Μαζί με το χαιρετισμό της γενναίας, ανιδιοτελούς και αγωνιστικής απάντησης καθενός από τους άνδρες και τις γυναίκες που μας έχουν δώσει την υποστήριξή τους, θέλουμε να αγκαλιάσουμε τα μέλη των οικογενειών μας, να φιλήσουμε τους φίλους/ες μας, τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας, καλώντας τους να συνεχίσουν τη διάδοση αυτής της κινητοποίησης σε κάθε χώρο όπου κινούνται, κάνοντας όπλο τους την προπαγάνδα με αφίσες, προκηρύξεις και (συνθήματα σε) τοίχους.

Να μη σταματήσουμε να φωνάζουμε: Ελευθερία!
Όχι άλλες φυλακίσεις για τους εξεγερμένους φτωχούς, στις συνελεύσεις, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις πόλεις.
Για την ενότητα όλων των κρατουμένων, των οικογενειών τους, του περιβάλλοντός τους που τους στηρίζει, χωρίς καμία εξουσία, να κοιταχτούμε στα μάτια, γιατί όλοι μαζί έχουμε δύναμη και οι ισχυροί τρέμουν.
Η φυλακή έγινε από τους πλούσιους για να κρύψει την αδικία του καπιταλιστικού συστήματος.
Όχι άλλες φυλακές για τους φτωχούς!

Αγωνιζόμενοι κοινωνικοί και πολιτικοί κρατούμενοι.

Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας, 22 Οκτώβρη, 2010 .

http://solidaridadporlxspresxs.blogspot.com

Το κείμενο στα ισπανικά.

gr.contrainfo.espiv.net/2010/10/28/comunicado_desde_la_sms/

Οι φωνές που δεν ακούμε και οι δράσεις που δε βλέπουμε, Ντοκυμαντέρ

Ντοκυμαντερ για τις κινητοποιήσεις του COP15 , ένα χρόνο πριν στη Κοπεγχάγη - εν όψει του COP16 - τέλη Νοέμβρη στο Μεξικό
(διάρκεια 18')

Για πολλούς από εμάς, η κλιματική αλλαγή είναι μια προπαγάνδα των media, οικολογικές εμμονές καποιων επιστημόνων και μια ευκαιρία διαφήμισης για μεγάλες επιχειρήσεις. Δυστυχώς όμως, υπάρχει και άλλη διάσταση του προβλήματος.

Tο Δεκέμβρη του 2009 στην Κοπεγχάγη της Δανίας πραγματοποιήθηκε η σύνοδος κορυφής COP15 του ΟΗΕ. Εξέχουσες προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής σκηνής, όπως ο κυβερνήτης Arnold Schwarzenegger έδωσαν το παρόν με δηλώσεις του τύπου "I'll be back". Αντίθετα, το 80% των ΜΚΟ που συμμετείχαν στη διαδικασία, κλήθηκαν να αποχωρήσουν, λόγω περιορισμένου χώρου.

Παράλληλα με τη κλειστή σύνοδο, πραγματοποιήθηκαν ανοιχτές διαδικασίες, όπως το Klimaforum, που φάνηκε καλή ευκαιρία να συναντηθούν επιστήμονες, ακτιβιστές, καλλιτέχνες, ΜΚΟ, δημοσιογράφοι και ενεργοί πολίτες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Η μεταξύ τους ζύμωση απέφερε ενημέρωση για ζητήματα ζωτικής σημασίας και αν το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι άμεσα αισθητό, σίγουρα το μήνυμα προς τους γνωστούς-αγνώστους "υπευθύνους" έχει παραδωθεί. Η "Διακύρηξη των ανθρώπων", το κέιμενο που προέκυψε από το Klimaforum έφτασε στην αίθουσα των συνδιασκέψεων και είχε 2 λεπτά να παρουσιαστεί. Κάποιοι από τους διοργανωτές του, είπαν πως 2 λεπτά είναι καλύτερα από κανένα. Είναι καλύτερα;

Στις 16 Δεκεμβρίου πάντως, η πορεία για δικαιοσύνη στην κλιματική πολιτική, θα συναντούσε το γκρούπ των αποκλεισμένων για μια "Συνέλευση των πολιτών".Το πλάνο δεν πραγματοποιήθηκε. Τα γκρουπ δε συναντήθηκαν ποτέ και όσοι άντεξαν το άρωμα του δακρυγόνου, έμειναν για να κάνουν κάτι σαν αυτό που είχε προγραμματιστεί.

Στο σχετικό ντοκυμαντέρ, αναγνωρισμένες προσωπικότητες της επιστημονικής κοινότητας , όπως η Naomi Klein, o George Monbiot και ο Ricardo Navarro, μιλούν και δρουν μαζί με ανθρώπους που έφτασαν ως την Κοπεγχάγη, σχετικά με ζητήματα όπως:

--Πόσο πράσινη είναι η κλιματική πολιτική των οικονομικών υπερδυνάμεων

--Ποια η σχέση της κλιματικής αλλαγής με τους πρόσφυγες

--Ποια η συμβολή των τραπεζών στην παγκόσμια κλιματική πολιτική

--Ποιος είναι ο πραγματικός οφειλέτης και ποιος ο πιστωτής πάνω στον πλανήτη

--Τι μπορούν να προτείνουν ή να πετύχουν 100 άνθρωποι συνδεδεμένοι διαδικτυακά

--Πόσες μπορεί να είναι οι προσαγωγές για ένα σπασμένο τζάμι μιας τράπεζας και ποιο είναι το "ανεπτυγμένο" μοντέλο της Ευρώπης στο να διαχειρίζεται τις φωνές που αντιδρούν

Copenhagen 2009 - Οι φωνές που δεν ακούμε και οι δράσεις που δε βλέπουμε

athens.indymedia

"Στις εισόδους της πλατείας είναι γραμμένη η λέξη «ΕΛΛΑΣ»" o φασισμός στην πλ. Αττικής

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, 29/10/2020 ΑΘΗΝΑ, ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ - ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» δημοσιεύει αυτούσια τη διήγηση, από στόματος τριών ελλήνων σκηνοθετών αυτοπτών μαρτύρων, κάτοικων της περιοχής, ενός πραγματικού περιστατικού. Είναι Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου, λίγο μετά τις 9 το βράδυ στην πλατεία Αττικής. Στο κέντρο της πλατείας 7-8 νεαροί 12 ως 20 ετών, κρατούν ξύλα. 2-3"αγανακτισμένες γυναίκες" με σφυρίχτρες που συμπληρώνουν τη βάρδια" εθνοφυλακής" της πλατείας Αττικής, φωνάζουν: “νάτοι, περνάνε”!Δείχνουν στο απέναντι πεζοδρόμιο, όπου περπατούν 2 Αφγανοί. Ο ένας τρέχει, μάλλον ξέρει για τα τάγματα εφόδου της γειτονιάς, ο άλλος κοντοστέκεται. Προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται και να μιλήσει ευγενικά στους νεαρούς Έλληνες, που γρήγορα ορμάνε πάνω του κρατώντας ξύλα, με ευλυγισία όμως αυτός τους ξεφεύγει, φτάνει στον φίλο του που τον περιμένει ουρλιάζοντας στην γωνία και βγαίνουν σώοι έξω από τα σύνορα της πλατείας, έξω από τα σύνορα της «Ελλάδας» (στις εισόδους της πλατείας είναι γραμμένη η λέξη «ΕΛΛΑΣ») Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης και ο Χρήστος Βούπουρας έλληνες, κάτοικοι της περιοχής, βρίσκονται στο απέναντι πεζοδρόμιο και κοιτάζουν το συμβάν. Κι οι δυο είναι μάρτυρες καθημερινών τέτοιων επεισοδίων. «Θα χυθεί αίμα, όπως έγινε στην Αγγλία πριν τριάντα χρόνια. Είναι εισαγόμενοι ακόμη και η μέθοδοι της βίας», σχολιάζει ο Κωνστατίνος Γιάνναρης. Ο πιο επιθετικός νεαρός της ομάδας επιστρέφοντας από τον εκδιωγμό τον απειλεί: "Τί κοιτάς ρε ….;" Ο Κωνστατίνος Γιάνναρης και ο Χρήστος Βούπουρας δεν του απαντούν. Ο νεαρός, όμως, πού διψάει για βίαιη δράση φωνάζει στην υπόλοιπη ομάδα και όλοι στρέφονται οπλισμένοι με ξύλα εναντίον των 2 σκηνοθετών, που μόλις προλαβαίνουν να διασωθούν μέσα στο παρακείμενο μπαγκλατεσιανό κατάστημα όπου ήδη βρίσκεται ο φίλος τους Γιώργος Κόρρας.Τα σιδερένια ρολά του καταστήματος που καταβαίνουν αμέσως τους διασώζουν ενώ οι νεαροί Έλληνες χτυπούν να σπάσουν τα τζάμια και μετά να καταστρέψουν το σιδερένιο ρολό. Εκτός από τους 3 έλληνες, βρίσκονται εγκλωβισμένοι και 10 Μπαγκλαντεσιανοί. Τηλεφωνούν στο 100 και ζητούν προστασία. Πράγματι, 3 περιπολικά έρχονται μέσα σε 3 λεπτά. Οι νεαροί ροπαλοφόροι φεύγουν προς την πλατεία. Ο αστυνομικός που παίρνει τα στοιχεία των Ελλήνων, τους ρωτάει: "Τους γνωρίζετε αυτούς τους Αφγανούς που σας επιτέθηκαν;" Οι τρεις σκηνοθέτες μένουν έκπληκτοι: "Μα ήταν οι Έλληνες αυτοί που μας κυνήγησαν. Οι ίδιοι που προηγουμένως κυνήγησαν τους Αφγανούς". Οι αστυνομικοί συνεχίζουν να συμπληρώνουν τα τυπικά έγγραφα. "Κάτι πρέπει να κάνετε. Στην πλατεία κάθε μέρα τρέχει αίμα. Η βία είναι ανεξέλεγκτη. Θα έχουμε νεκρούς. Είναι ζήτημα χρόνου», επιμένουν οι τρεις. Και η απάντηση έρχεται από έναν άλλο αστυνομικό - δεν έχει ακούσει καλά, δεν θέλει να καταλάβει (;) ποιος ξέρει: "Τί μου λέτε κύριε; Δεν το ξέρω εγώ, που προχτές τους είχαμε κλείσει τους Αφγανούς μέσα στο τζαμί και ήμασταν έτοιμοι να κάνουμε έφοδο και να τους συλλάβουμε, και έρχεται η διαταγή από πάνω: Αφήστε τα παιδιά να φύγουν ; Ακούς ; Τα παιδιά! Μου σηκώνεται η τρίχα, μου φεύγει το κράνος.", φωνάζει ο αγανακτισμένος αστυνομικός! Πρόκειται για το περιστατικό που έγινε εκεί κοντά πριν καμιά δεκαριά μέρες όταν 50 περίπου Χρυσαυγίτες και συμπαραστάτες "αγανακτισμένοι" έσπασαν τα τζάμια του αυτοσχέδιου τζαμιού, χτύπησαν τον ιμάμη, και η αστυνομία έκανε μιάμιση ώρα να απεγκλωβίσει τους Μπαγκλαντεσιανούς που βρίσκονταν μέσα. Οι 3 σκηνοθέτες εξηγούν για πολλοστή φορά ότι οι επιτιθέμενοι δεν είναι Αφγανοί αλλά Έλληνες φασίστες. Οι αστυνομικοί δείχνουν τελικά να καταλαβαίνουν, χαιρετούν και φεύγουν. Ο Γιώργος, ο Χρήστος και ο Κωνσταντίνος, έχουν την αίσθηση ότι τους κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα τους. Είναι 100% σίγουροι πως η αστυνομία δεν θα κάνει απολύτως τίποτε για να βρει τους δράστες. Εξάλλου, όλη αυτή την ώρα της συνδιαλλαγής για την κατάθεση των συμβάντων, ένας μεσήλικας , καθημερινός θαμώνας και οργανωτής των επιθέσεων είναι μονίμως σε ανοικτή τηλεφωνική σύνδεση. Οι γυναίκες που προπηλακίζουν καθημερινά τους μετανάστες έχουν έρθει στα πέντε μέτρα από το περιπολικό και αφουγκράζονται ό,τι λέγεται. Μια μικρή ομάδα από τους νεαρούς και νεαρές φύλακες της πλατείας περνάει επιδεικτικά δίπλα από την αστυνομία.«Όλοι αυτοί έχουνε δημιουργήσει έναν κλοιό γύρω μας. Κλοιό βίας, κλοιό φανατισμού, κλοιό φασισμού. Ένιωσα απροστάτευτος, ευνουχισμένος, γελοιοποιημένος και σε απελπισία. Ανυπαρξία κράτους, οσμή παρακράτους που θυμίζει άλλες εποχές. Κι η εκκλησία, στην καλύτερη περίπτωση να σιωπά. «Ελλάδα, έτος μηδέν », σχολιάζει ο Χρήστος Βούπουρας. Οι 3 σκηνοθέτες φεύγουν προσεκτικά για να μην ξανασυναντήσουν στο δρόμο τους τη συμμορία. Λίγο αργότερα τους τηλεφωνούν από τα «κεντρικά» της αστυνομίας. Τους ζητούν να επαληθεύσουν την αναφορά που έχουν λάβει από το περιπολικό, ότι δηλαδή τους επιτέθηκαν Αφγανοί και αυτοί διασώθηκαν μπαίνοντας σε ένα Μπαγκλατεσιανό κατάστημα. Για μια ακόμη φορά εξηγούν ότι την επίθεση την δέχτηκαν από οργανωμένη ομάδα Ελλήνων. Την άλλη μέρα το πρωί, κατά τις 10, ο Γιώργος, ξαναπερνά δίπλα από την πλατεία. Η «περιφρούρηση» είναι ξανά παρούσα. «Από πού είσαι»; ρωτάειμια γυναίκα της «φρουράς» έναν προφανώς άγνωστό της άνδρα που ήταν κι αυτός μέλος της ομάδας περιφρούρησης. «Από το Λουτράκι» της απαντάει εκείνος...

Eμπρηστική φασιστική επίθεση στο κιόσκι της δημοτικής κίνησης Κίνημα στην Πόλη

Εμπρησμός του προεκλογικού περιπτέρου του Κινήματος στην Πόλη στα Ιλίσια

Σύμφωνα με περίοικους , ξημερώματα της εθνικής επετείου του ΟΧΙ στο Φασισμό, 40 περίπου ασπόνδυλα ανθρωποειδή, κρατώντας ελληνικές σημαίες, σχηματίζουν κάτι σαν διαδήλωση που καταλήγει στον εμπρησμό του προεκλογικού περιπτέρου του Κινήματος στην Πόλη.
Απέδειξαν, με τον χειρότερο τρόπο, ότι ο φασισμός σαν ιδεολογία, πρακτική αλλά και ενδεχόμενο, δεν τελείωσε τον ’45 με την συντριβή του Χίτλερ και της μαύρης διεθνούς.

zografoubloging

Κατάληψη σε κτίριο της Μονής Βατοπεδίου στο Ολυμπιακό χωριό

Κατάληψη στο κτίριο της Μονής Βατοπεδίου που βρίσκεται στο Ολυμπιακό χωριό προγραμματίζουν την Παρασκευή το απόγευμα κάτοικοι του χωριού.

Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται γιατί δεν υπάρχει κτίριο για τη στέγαση των πολιτιστικών τους δραστηριοτήτων, ενώ κτίρια όπως αυτό της Μονής Βατοπεδίου μέσα στο Ολυμπιακό χωριό παραμένει ανεκμετάλλευτο και καταστρέφεται.

skai

Ο ΟΟΣΑ και η ισραηλινή «τουριστική» αποικιοκρατία των Υψωμάτων του Γκολάν

Στις 20 και 21 Οκτωβρίου, η 86η συνεδρίαση της Επιτροπής Τουρισμού του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), έγινε στην Ιερουσαλήμ. Πλησιάζοντας η ημερομηνία της συνεδρίασης, υπήρξαν εικασίες για το πώς τα κράτη μέλη θα χειρίζονταν τις πολιτικές του Ισραήλ για τον τουρισμό αναφορικά με τα κατεχόμενα εδάφη: την Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, στην Λωρίδα της Γάζας και τα Συριακά Υψώματα του Γκολάν.

Η PLO κάλεσε όλα τα κράτη να μποϋκοτάρουν την συνάντηση, λέγοντας πως εξυπηρετεί την παράνομη προσάρτηση της Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ. Η Εθνική Επιτροπή BDS της Παλαιστίνης ζήτησε επίσης από τον ΟΟΣΑ να αλλάξει την τοποθεσία της συνεδρίασης.

Αφού απέτυχε να γίνει μέλος του ΟΟΣΑ το 1994 και το 2000, το Ισραήλ έγινε δεκτό στον διεθνή οργανισμό τον Μάιο του 2010. Η συμμετοχή του στον ΟΟΣΑ θεωρείτε ως ένα σημάδι γοήτρου, μιας και επιτρέπεται μόνο στις ανεπτυγμένες δημοκρατίες, και γι’ αυτό θεωρείτε το «κλαμπ των εκλεκτών».

Η αίτηση συμμετοχή του Ισραήλ στον ΟΟΣΑ δημιούργησε συζητήσεις γύρω από το αν οι ισραηλινές πολιτικές που αφορούν στα κατεχόμενα εδάφη, πληρούν τα υψηλά στάνταρ του οργανισμού για να γίνει μέλος του. Ωστόσο, ο ΟΟΣΑ δήλωσε ότι μπορεί να δει πέρα από τις πολιτικές της ισραηλινής κατοχής και απλά επικεντρώθηκε στην οικονομία της χώρας.

Ο οικονομολόγος Shir Hever, στο βιβλίο «Το Ισραήλ και ο ΟΟΣΑ», που εξέδωσε το Εναλλακτικό Κέντρο Πληροφόρησης, τονίζει ότι αυτοί οι διαχωρισμοί είναι αμφίβολοι, γιατί ενώ τα διεθνή αναγνωρισμένα σύνορα είναι αυτά που προηγήθηκαν του Πολέμου των Έξι Ημερών το 1967, το Ισραήλ στην πραγματικότητα ελέγχει πολύ περισσότερα εδάφη. « Οι στατιστικές του Ισραήλ δεν σου επιτρέπουν να έχεις μια ακριβή εικόνα της ισραηλινής οικονομίας, που δεν θα συμπεριλαμβάνει τα κατεχόμενα, αφού οι παράνομοι εποικισμοί συμπεριλαμβάνονται σε κάθε δεδομένο», γράφει ο Hever.

Ενώ το Ισραήλ συγκεντρώνει δεδομένα των Ισραηλινών πολιτών που ζουν στους εποικισμούς και που βρίσκονται σε κατεχόμενα εδάφη, αγνοεί τους Παλαιστίνιους που ζουν στα ίδια εδάφη. Ο Hever γράφει ότι «με το να αποκλείει σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια Παλαιστίνιους, που υπόκεινται στην ισραηλινή κατοχή, το Ισραήλ δημιουργεί μια αποπροσανατολιστική και ψευδή εικόνα της οικονομίας του. Καλύπτει της έντονη ανισότητα στα εισοδήματα και στην ποιότητα ζωής. Καλύπτει την βαθιά φτώχεια σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού». Άρα, ο ΟΟΣΑ δέχτηκε ένα οικονομικό προφίλ του Ισραήλ που είναι παραπλανητικό, αφού δείχνει ότι η χώρα διατηρεί ένα επίπεδο οικονομικής ευμάρειας και ποιότητας, το οποίο όμως δεν υπάρχει. «Η συμμετοχή στον ΟΟΣΑ ήταν μέρος μια στρατηγικής που υιοθετήθηκε από το Ισραήλ στο 1990, και χρησιμοποίησαν τις Συμφωνίες του Όσλο ως μοχλό, ώστε να αποκτήσουν αξιοπιστία και καλή εικόνα στην διεθνή κοινότητα».

Τουρισμός

Αρχές αυτού του μήνα, ο Ισραηλινός Υπουργός Τουρισμού Stas Misezhnikov, ισχυρίστηκε πως ο ΟΟΣΑ, με το να δεχτεί να γίνει η συνεδρίαση στην Ιερουσαλήμ, την αναγνώριζε σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ. Η Angel Gurria, Γενική Γραμματέας του ΟΟΣΑ, διέψευσε δημόσια αυτόν τον ισχυρισμό και επέκρινε τον Misezhnikov για την δήλωση του, λέγοντας ότι είναι «λανθασμένη και απαράδεχτη». Το σχόλιο της Gurria αποκάλυψε την καίρια αντίθεση του ΟΟΣΑ σε σχέση με το Ισραήλ. Μπορεί να επέκρινε το Ισραήλ για τον ισχυρισμό του Misezhnikov, από την άλλη όμως μπαίνει σε μια σχέση συνεργασίας και υποστήριξης, που χωρίς αμφιβολία θα επεκτείνει τις τουριστικές δραστηριότητες του Ισραήλ και στα κατεχόμενα εδάφη.

Κι ενώ ο ΟΟΣΑ ίσως να είναι ικανός να πείσει τον εαυτό του ότι μπορεί να ξεχωρίσει την τουριστική βιομηχανία και την οικονομία του Ισραήλ από τις πολιτικές κατοχής, το Ισραήλ γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι να γίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο ισχυρισμός του Misezhnikov αντανακλά τις βλέψεις του Ισραήλ να παίξει ο τουρισμός πρωταγωνιστικό ρόλο στο να κρύψει τον αμφιλεγόμενο και υψηλά πολιτικοποιημένο χαρακτήρα της χώρας.

Το site του ισραηλινού Υπουργείου Τουρισμού δείχνει τις φυσικές τοποθεσίες όσο και τα ιστορικά και θρησκευτικά αξιοθέατα σαν τα μοναδικά. Ωστόσο και χωρίς δικαιολογία, προβάλει περιοχές και αξιοθέατα που είναι επιβαρυμένα με πολιτικές διαμάχες. Για παράδειγμα, το site αναφέρει σαν τουριστική ατραξιόν την κοινότητα των Βεδουίδων, τονίζοντας την μεγάλη φιλοξενία και τον αυθεντικό τρόπο ζωής τους, στη σκιά της έκτης κατεδάφισης του Βεδουίνικου χωριού al Arakib, στην Negev. Με παρόμοιο τρόπο, το site δείχνει τα κατεχόμενα Υψώματα του Γκολάν σαν «γεωγραφική περιοχή» του Ισραήλ και περιγράφει το εκπληκτικό σκηνικό, τις αρχαιολογικές τοποθεσίες και πολλά περιβαλλοντικά τουριστικά χαρακτηριστικά.

Υψώματα του Γκολάν

Τα Υψώματα του Γκολάν καταχτήθηκαν από το Ισραήλ στην διάρκεια του πολέμου των Έξι Ημερών το 1967. Προσαρτήθηκαν το 1981, σε παραβίαση του διεθνές δικαίου, των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ, των συνθηκών ανακωχής με την Συρία και με τις Συμφωνίες του Camp David το 1978. Σύμφωνα με την ομάδα Γκολάν για την Ανάπτυξη και το Ίδρυμα για την Μέση Ανατολή, σήμερα μένουν 21.000 Σύριοι και 19.083 Εβραίοι έποικοι στα Γκολάν.

Σαν τουρίστρια στα Υψώματα του Γκολάν, είδα τα πολλαπλά στρώματα της ιστορίας της γης – από την Ελληνική στην Ρωμαϊκή και Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τα αρχαία που βρίσκονται διάσπαρτα στα Υψώματα συνδέονται με δρόμους, πινακίδες και οδηγίες που δίνονται από την Ισραηλινή Αρχή Περιβάλλοντος. Ωστόσο, πηγαίνοντας από το ένα μέρος στο άλλο, είδα επίσης και τα απομεινάρια άλλων κτιρίων – «ερείπια» που φαίνονταν πως ήταν πιο πρόσφατης εποχής. Αυτά είναι τα απομεινάρια μερικών από τα 134 αραβικά χωριά που καταστράφηκαν από το Ισραήλ κατά την διάρκεια και μετά του πολέμου του 1967 και έχουν αφεθεί χωρίς σχόλια ή εξηγήσεις. Με το να σβήσει τα ίχνη της συριακής ταυτότητας της γης, το Ισραήλ προσδοκά τον έλεγχο των Υψωμάτων του Γκολάν.

Σύμφωνα με τον Dr. Taiseer Maray, Γενικό Γραμματέα του «Γκολάν για την Ανάπτυξη», μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα στο χωρίο Majdal Shams, το Ισραήλ έχει εφαρμόσει διάφορες πρακτικές στην προσπάθεια του να εξαφανίσει την συριακή ιστορική και εθνική ταυτότητα των Υψωμάτων του Γκολάν. Υπάρχουν πέντε συριακά χωριά που καταλαμβάνουν το 5% των Υψωμάτων και που δεν κατακτήθηκαν από το Ισραήλ το 1967. Αυτά τα χωριά αντιστέκονται σθεναρά στην ισραηλινή κυριαρχία.

Το Ισραήλ υιοθέτησε τον Νόμο για τα Υψώματα του Γκολάν το 1987, επεκτείνοντας την πολιτική διοίκηση του Ισραήλ στην περιοχή. Ο νόμος αυτός αντικατέστησε τον σκληρό στρατιωτικό νόμο που κυβερνούσε την περιοχή από το 1967, όπου και κατακτήθηκε. Ο Maray λέει ότι «η Στρατιωτική Διοίκηση ήταν πολύ αυστηρή και προσπάθησε να μας λυγίσει από την αρχή, το αποτέλεσμα όμως ήταν το αντίθετο. Οι άνθρωποι ενώθηκαν μεταξύ τους και άρχισαν την αντίσταση». Σύμφωνα με τον Maray, την δεκαετία του ’80, υπήρξαν πολλές συγκρούσεις ανάμεσα στους Σύριους εθνικούς και τον ισραηλινό στρατό, με αποκορύφωμα το 1982 όταν οι χωρικοί προχώρησαν σε εξάμηνη απεργία ύστερα από την απαίτηση του Ισραήλ να γίνουν Ισραηλινοί πολίτες.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, το Ισραήλ έχει υιοθετήσει μια νέα στρατηγική για να κάμψει την θέληση των Συρίων για ανεξαρτησία: επιτρέπει σε περισσότερους Σύριους επιχειρηματίες να ασχοληθούν με τον τουρισμό. Με αυτό τον τρόπο το Ισραήλ ελπίζει να στρέψει το ενδιαφέρον των Συρίων στο κέρδος παρά στην αντίσταση κατά της κατοχής. Για παράδειγμα, πέντε χρόνια πριν ήταν σχεδόν απίθανο για κάποιον Σύριο που ζούσε στα Γκολάν να αποκτήσει άδεια για ενοικιαζόμενα δωμάτια σε τουρίστες. Τώρα το Ισραήλ έχει δώσει άδεια σε αρκετές επιχειρήσεις που υπάρχει ξενοδοχείο και στο χωριό Majdal Shams και σχεδιάζετε ένα μεγάλο πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης. “Αυτός είναι ένας από τους τρόπους να μας αφομοιώσουν στην ισραηλινή κοινωνία. Με το να μας κάνουν την ζωή πιο εύκολη, ελπίζουν να μας απασχολήσουν με τις επιχειρήσεις και να μην σκεφτόμαστε την αντίσταση. Έτσι πιστεύουν πως θα ξεχάσουμε την ιστορική και εθνική μας ταυτότητα».

Η οργάνωση «Γκολάν για την Ανάπτυξη» ιδρύθηκε το 1991 και έχει ως σκοπό να αντιμετωπίσει αυτή την αφομοίωση με το να διαθέτει πληροφορίες, με προγράμματα εναλλακτικού τουρισμού και εκπαιδευτικά φόρουμ. «Το Ισραήλ προσπαθεί να παρουσιάσει τα Υψώματα του Γκολάν σαν μέρος του Ισραήλ και εμείς προσπαθούμε να παρουσιάσουμε την πραγματικότητα της κατοχής», λέει ο Maray.

Εν τω μεταξύ, οι προσπάθειες του Ισραήλ για «κανονικοποίηση»της κατοχής και της προσάρτησης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ μέσω της συνεδρίασης, απέτυχε. Η Νορβηγία, η Ισπανία, η Βρετανία και η Τουρκία αρνήθηκαν να πάρουν μέρος. Αυτό δείχνει ότι ο λόγος του μποϋκοτάζ των ισραηλινών θεσμών – πολιτικών και μη- αρχίζει να αντικαθιστά την κουρασμένη ρητορική που προσπαθεί να πουλήσει δεσμεύσεις ως μέσο για την ειρήνη.

R-Freepalestine

Προκήρυξη από τους δρόμους της Γαλλίας

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ

Όταν ένας εργοδότης ζητάει από τους υπαλλήλους του να δεχθούν απολύσεις και περικοπές μισθών «για να σωθεί η επιχείριση», σημαίνει ΠΑΝΤΑ ότι έχει αποφασίσει το κλείσιμό της. Ούτε καλή πράξη, ούτε ρίσκο, είναι ένας προληπτικός τρόπος διαχείρισης των κοινωνικών συγκρούσεων. Αυτός που πέφτει στην παγίδα και δέχεται τις «θυσίες», θα θυσιαστεί ο ίδιος.

ΟΤΑΝ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΔΕΞΙΑ, τa κανάλιa France Info και TF1 και η εφημερίδα Le Monde μας εξηγούν ότι θα πρέπει να δουλεύουμε πιο πολλά χρόνια «για να σώσουμε το συνταξιοδοτικό σύστημα», αναγγέλουν ότι το τέλος του είναι προγραμματισμένο. Συντάξεις, κοινωνική ασφάλιση, δημόσιες υπηρεσίες αποδυναμώνονται κάθε μέρα. Και πάντα οι ίδιοι βγαίνουν κερδισμένοι.

Αν πιστεύεις ότι το σχεδίο Fillon-Sarkozy ενάντια στις συντάξεις είναι ρεαλιστικό είναι σα να καταπίνεις όλα τα στοιχεία του αστικού ψέματος σε όλη την ιστορία και τον κόσμο:

Α) Ο μισθός (δηλαδή η εκμετάλλλευση της εργασίας) υποτίθεται ότι είναι αξεπέραστη μοίρα που θα εξασφαλίσει την κυριαρχία του ανθρώπου επί της φύσης και την υπεροχή του στον μπαμπουίνο.

Β) Οι λεγόμενες «κοινωνικές κατακτήσεις», δηλαδή οι παραχωρήσεις που έχει κάνει η αστική τάξη στο αγωνιζόμενο προλεταριάτο στη διάρκεια της ιστορίας της πάλης των τάξεων θεωρούνται πρόσκαιρες, στιγμιαίες και επισφαλείς, όπως και η ίδια η ζωή, μας θύμιζαν τα αφεντικά. Όσο περισσότερες στην ιστορία της πάλης των τάξεων είναι αυτές οι κατακτήσεις, τόσο πιο εύκολα θα καταγγελθούν ως αρχαϊσμοί ασυμβίβαστοι με τις ανάγκες της μοντέρνας οικονομίας.

Γ) Η οικονομία υποτίθεται ότι είναι μια αντικειμενική επιστήμη που επιτρέπει να οργανώνεται ορθολογιστικά η αρμονική ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και όχι η ιδεολογία του καπιταλισμού που εκμεταλλεύεται την εργασία και θέτει το σύνολο της ανθρώπινης ζωής υπό την κυριαρχία του εμπορίου και του κέρδους. Αν αποδεχτούμε τα παραπάνω παραμύθια, δεν θα είναι δυνατό να συζητήσουμε, παρά μόνο πάνω σε λεπτομέρεις του νόμου ενάντια στις συντάξεις, στην εξάρθρωση του εργασιακού κώδικα ή την επιστροφή του 100% σε μακροχρόνιες ασθένεις.

Υπομένουμε το καπιταλιστικό σύστημα, μαζί με τις κρίσεις τους. Δεν χρειάζεται να μοιραζόμαστε και τα ασήμαντα προβλήματα των διαχειριστών του. Πάντα από τις τσέπες μας έρχονται να κλέψουν για να καλύψουν τα χρέη τους στο παιχνίδι. Η λογική τους είναι πάντα αντίθετη προς τα συμφέροντά μας, είτε κλείνουν ένα νοσοκομείο, ένα ταχυδρομείο ή αυξάνουν τους φόρους με το πρόσχημα της «φορολογικής δικαιοσύνης». Στη φωλιά τους οι επιτήδιοι!

Η νομιμότητά μας χτίζεται στους αγώνες. Η μόνη γλώσσα που τα αφεντικά καταλαβαίνουν: απεργίες, μπλόκα, σαμποτάζ.

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ... ...ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΕΙΔΙΚΟΙ, «ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗς ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ». ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΥΝΔΙΚΆΤΩΝ ΑΝΑΜΕΣΑ Σ’ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ!

πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1219299

Για την εμπρηστική επίθεση στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στα Χανιά

Το βράδυ του Σάββατου 23/10 έγινε εμπρηστική επίθεση στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στην Πανεπιστημιούπολη του Γάλλου. Οι εμπρηστές, αφού συγκέντρωσαν στο δάπεδο ό,τι μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως προσάναμα ( βιβλία, στρώματα, κ.α. ) τοποθέτησαν δύο γκαζάκια, περιέλουσαν με βενζίνη το χώρο και του έβαλαν φωτιά. Από την έκρηξη προκλήθηκαν πολύ σοβαρές υλικές ζημιές ενώ καταστράφηκε η δανειστική βιβλιοθήκη και το αρχείο εντύπων του στεκιού. Φεύγοντας, για να μην υπάρχει αμφιβολία για το ποιοι θρασύδειλοι έδρασαν, υπέγραψαν με τα ναζιστικά σύμβολα: τη σβάστικα και τα αρχικά SS…

Ο εμπρησμός του στεκιού έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά
εγκληματικών φασιστικών επιθέσεων όχι μόνο στο Ρέθυμνο αλλά στην Κρήτη και σε όλη την χώρα. Ξυλοδαρμοί πολιτικοποιημένων φοιτητών στο Ρέθυμνο, εμπρησμός του Κοινωνικού Στεκιού-Στεκιού Μεταναστών στα Χανιά, επιθέσεις σε μετανάστες σε αντιρατσιστές αλλά και σε καθηγήτρια με χάραξη του αγκυλωτού σταυρού στο χέρι της. Συνεχείς επιθέσεις στον Άγιο Παντελεήμονα στην πλατεία Αττικής στην Αθήνα.

Η δράση των φασιστικών ομάδων είναι απόλυτα ταυτισμένη με την παράνοια της ρατσιστικής ιδεολογίας. Οι αυτοαποκαλούμενοι «υπερασπιστές τους έθνους και της πατρίδας», επιτίθενται, σε μετανάστες, σε κοινωνικά αδύναμους και σε όσους αντιστέκονται. Προφανώς και δεν τους αρέσει καθόλου η δράση των φοιτητών, που συμμετέχοντας ενεργά στο πρόσφατο αντιρατσιστικό φεστιβάλ, έδειξαν μαζικά την δύναμη της αλληλεγγύης. Οι φασίστες δεν έχουν όμως και καμία σχέση με πατριωτισμό, αφού επιλέγουν να τσαλαπατούν την πρόσφατη ιστορία αυτού του τόπου. Οι «υπερπατριώτες» της ΟΕΡ υπογράφοντας με τα σύμβολα του ναζισμού, τη σβάστικα και τα αρχικά SS δεν έχουν καμία διαφορά από τους ομοϊδεάτες τους, αυτούς που έκαιγαν χωριά, που βασάνιζαν και δολοφονούσαν κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής. Ο πολύπαθος Κρητικός λαός, θα τους απομονώσει όπως τους αξίζει.

Η απάντηση στην ιδεολογία του μίσους και της βίας είναι η αλληλεγγύη και η συλλογική δράση κατά των φασιστικών συμμοριών. Όλοι μαζί, εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές, δάσκαλοι, μετανάστες θα πρέπει να απομονώσουν και να εξοντώσουν τη φασιστική ιδεολογία, που έχει δείξει με το χειρότερο τρόπο το φρικαλέο της πρόσωπο.

Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών

Περισσοτερα : http://www.stekichania.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=748:2010-10-25-22-11-44&catid=34:nea1category&Itemid=54

H ανάπτυξη του ειδικού σώματος ταχείας επέμβασης της Frontex στον Έβρο δεν είναι βοήθεια και ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

H ανάπτυξη του ειδικού σώματος ταχείας επέμβασης της Frontex στον Έβρο δεν είναι ευλογία, βοήθεια και ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Ένας σύγχρονος στρατιωτικός μηχανισμός αποτροπής, όχι ενός αντίπαλου στρατου αλλά των κατατρεγμένων της φτώχιας, των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της περιβαλλοντικής καταστροφής, δεν στρέφεται μόνο εναντίον τους, αποκλείοντάς τους από το δικαίωμα στο άσυλο, αυξάνοντας την επικινδυνότητα του ταξιδιού και την πιθανότητα απέλασης σε χώρα που η ζωή τους απειλείται. Αποτελεί απειλή για ολόκληρη την κοινωνία, μια κοινωνία που εθίζεται σε πολιτικές «έκτακτης ανάγκης», στιγματισμού και συλλογικής ευθύνης, εκτοπισμού και μαζικού εγκλεισμού, πολιτικές προερχόμενες από τις σκοτεινότερες εποχές της ευρωπαϊκής ιστορίας.

Είναι ξεκάθαρο: η «αλληλεγγύη» των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων αφορά την εξαγωγή των κατασταλτικών μηχανισμών, της συρρίκνωσης των δικαιωμάτων και της επιβολής των αντικοινωνικών πολιτικών. Σημαίνει την πλήρη ταύτιση Παπανδρέου με Σαρκοζί και Μπερλουσακόνι, την κοινή τους προσπάθεια να στρέψουν την κοινωνική οργή στους μετανάστες, οι οποίοι καθίστανται αποδιοπομπαίοι τράγοι της κρίσης.

Επιμένουμε: δεν είναι οι μετανάστες που απειλούν το εισόδημα, την εργασία και την ασφάλεια των ντόπιων. Είναι οι πολιτικές που τους διατηρούν στην παρανομία και την επισφαλή νομιμότητα, ευάλωτους στην εργασιακή εκμετάλλευση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Είναι η άρνηση μιας πολιτικής υποδοχής, αλλά και η διάλυση των υπαρχόντων δομών φιλοξενίας. Είναι η καταπάτηση του δικαιώματος στο πολιτικό και ανθρωπιστικό άσυλο. Είναι οι πολιτικές ανάθεσης της μεταναστευτικής πολιτικής στην αστυνομία και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Γι’ αυτό αντιστεκόμαστε στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των ΜΜΕ να δημιουργήσουν την εικόνα του μετανάστη ως απειλή. Αντιστεκόμαστε στην Frontex, το πλέον αναπτυγμένο τμήμα του ευρωπαϊκού μιλιταρισμού που αναλαμβάνει δράση ενάντια στον «νέο εχθρό» που έχει κατασκευάσει ο ευρωπαϊκός νεο-ρατσισμός.

Ανεπιθύμητοι οι κυνηγοί μεταναστών της Frontex!
Αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών
Αθήνα, 26 Οκτωβρίου 2010

ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ;

Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει. Έχουμε και λέμε:
Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;) Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;)
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις...)
Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Πάμε πάλι απ' την αρχή. Σας θυμίζει τίποτα;)
Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...)
Για να μην πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης.
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.
Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ: Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλίρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη το 1893. Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.

Τραυματισμός 25χρονου με νοητική υστέρηση από αστυνομικούς στην Πάτρα

Μια πολύ σοβαρή καταγγελία για την κακοποίηση ενός 25χρονου με σοβαρά διανοητικά προβλήματα βρίσκεται στην Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας. Το περιστατικό συνέβη την περασμένη Δευτέρα.

Ο 25χρονος κινείτο στην οδό Άστιγγος, στην περιοχή της πλατείας Νόρμαν, όταν, σύμφωνα με την καταγγελία, τον σταμάτησαν τρεις ένστολοι και κινήθηκαν απειλητικά προς το μέρος του.

Οι αστυνομικοί τον «στρίμωξαν», ζητώντας του τα χαρτιά του, ωστόσο ο νεαρός δεν είχε μαζί του την ταυτότητά του.

Τότε οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν βία εναντίον του, με αποτέλεσμα ο 25χρονος να υποστεί κάταγμα στο χέρι αλλά και να έχει μώλωπες σε αρκετά σημεία του σώματός του.

isthmos.gr

Παρέμβαση για ελεύθερη σίτιση στην Εστία Παν. Πατρών

Άνοιξε χθες από φοιτητικούς συλλόγους η εστία για όλους, ελεύθερα

Φοιτητικοί σύλλογοι από τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών άνοιξαν για όλους τη φοιτητική εστία.

Έτσι επετράπη η ελεύθερη σίτιση όλων κατά το μεσημεριανό γεύμα.

Να κάνουμε τα θέλω μας, πραγματικότητα! Ελεύθερη σίτιση σε όλους!

Ήταν μια μόνο μικρή απάντηση προς τα διάφορα κοράκια που τριγυρίζουν με ανοιχτά τα στόματα το Δημόσιο Πανεπιστήμιο .
Εμείς φάγαμε, στο χέρι μας είναι αυτά (τα κοράκια) να μείνουν με την όρεξη!

patras.indymedia

Μαγειρέματα μεταξύ εξουσίας και ΜΜΕ

H φωτογραφία δείχνει τον Ραγκούση και τον Πεταλωτή σε δείπνο με τους Ψυχάρη και Μεμή (ΔΟΛ και κυριακάτικο Βήμα) για να συμφωνήσουν τη στήριξη και συνέχιση της προπαγάνδας (στην συνάντηση "έκλεισε" -εκτός των άλλων- το άρθρο του Γ. Παπανδρέου στο Βήμα της τελευταίας Κυριακής) υπέρ του πασοκ και του μνημονίου!

Η φώτο δημοσιεύτηκε σήμερα από το blog fimotro

Να καταργηθούν οι παρελάσεις

Επινοήθηκαν από το Φρειδερίκο της Πρωσίας, κορυφώθηκαν στη Γερμανία του Χίτλερ, αποτέλεσαν βασικό σύμβολο της δικτατορίας του Μεταξά και επανήλθαν δυναμικά στη χούντα του Παπαδόπουλου. Μάλιστα, ο ελληνικός τρόπος τις καθιστά συχνά αφορμή για διακρίσεις ανάμεσα σε παιδιά, βάσει των επιδόσεων, της καταγωγής ή του ύψους τους. Το TV Χωρίς Σύνορα κηρύσσει την έναρξη εκστρατείας με στόχο ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ.

Ανάλογες εκδηλώσεις αποτελούν ελληνική «πρωτοτυπία» στην Ευρώπη. «Παρελάσεις στην Ευρώπη δεν υπάρχουν. Υπάρχουν στα κράτη που έχουν ένα δύσκολο παρελθόν ή ένα συμπλεγματικό «παρών», τονίζει στο tvxs.gr ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Δημήτρης Χριστόπουλος, o οποίος προσθέτει: «Κατεξοχήν, παρελάσεις βλέπουμε στην Τουρκία, για παράδειγμα, όπου υπάρχει μια λατρεία της σημαίας, και όχι απλώς αυτό αλλά κι ένας μιλιταρισμός κυρίαρχος μέσα στην ίδια την πολιτική ζωή, δηλαδή το πολίτευμα το ίδιο είναι μιλιταριστικού χαρακτήρα. Αποτελεί ζητούμενο για την Ελλάδα σήμερα η αυτοπεποίθηση ότι εν πάσει περιπτώσει είναι μια πολιτική ενότητα ιδανικών και αξιών, και αυτό που ενώνει την πολιτική κοινότητα δεν είναι ο μιλιταρισμός της και ο στρατός της αλλά η στοχοπροσήλωση σε κάποιες αξίες. Και με αυτή την έννοια είναι κρίσιμος ο συμβολισμός. ‘Τι μας ενώνει’, δηλαδή».

Οι μαθητικές παρελάσεις «έχουν την επιπρόσθετη ιδιαιτερότητα ότι αφορούν σε ανήλικα άτομα, τα οποία έχουν περιορισμένη δυνατότητα να διαπραγματευτούν να αρνηθούν τη συμμετοχή υπό το φόβο του στιγματισμού σε μια διαδικασία αυτού του στρατιωτικού τύπου αντίληψης της συνύπαρξης που είναι προβληματική, κάτι που εντοπίζουν και οι παιδοψυχολόγοι: Αποτελεί πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η ελεύθερη προσωπικότητα του παιδιού».

Αλλά και οι στρατιωτικές παρελάσεις, έως σήμερα, κόστιζαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη 7 εκατ. ευρώ ετησίως. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανακοίνωσε ότι από εδώ και στο εξής, χάριν περικοπών, θα μετέχουν μόνο πεζοπόρα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Αναμφισβήτητα, με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται μια οικονομική «ανάσα» για το ελληνικό Δημόσιο και μια καλύτερη «μοίρα» για τα χρήματα των φορολογούμενων. Ωστόσο, η εναντίωση απέναντι σε εκδηλώσεις που έχουν τις ρίζες τους σε καθαρά φασιστικού τύπου αντιλήψεις είναι αν μην τι άλλο και ιδεολογικά νομιμοποιημένη.

«Το επιχείρημα για την περικοπή κονδυλίων στις στρατιωτικές παρελάσεις έχει οικολογικό και δημοσιονομικό περιεχόμενο. Πέραν τούτου υπάρχει κι ένα επιχείρημα εντελώς ιδεολογικό εναντίον αυτής της εκδήλωσης, η οποία με στοιχειώδους όρους μπορεί να χαρακτηριστεί αναχρονιστική, ψυχροπολεμική, μία εκδήλωση η οποία αναπαράγει μιλιταριστικά αντανακλαστικά σε μια κοινωνία που αφενός πλέον δεν τα έχει ανάγκη, αφετέρου ξύνει πληγές ενός αυταρχικού παρελθόντος», επισημαίνει ο κ. Χριστόπουλος, ο οποίος προσδίδει «εξαιρετικά κρίσιμο συμβολισμό» στην προοπτική της κατάργησης των παρελάσεων: «Με αυτή την έννοια, θεωρώ ότι είναι μια επιβεβλημένη κίνηση. Εξάλλου, και το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, δεν έχει βγει να μιλήσει εναντίον των παρελάσεων, αλλά έχει θέσει το θέμα υπό την οπτική της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και των πιθανών παραβιάσεων, ας πούμε, που η συμμετοχή σε μια παρέλαση δημιουργεί».

Στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει ανοίξει τα τελευταία χρόνια γύρω από τη «χρησιμότητα» ιδίως των σχολικών παρελάσεων, τίθεται συχνά ο παράγοντας της ετοιμότητας ή της ωρίμανσης από την πλευρά του κοινωνικού συνόλου να προχωρήσει στην κατάργηση ενός μακροχρόνιου θεσμού: «Το επιχείρημα περί ωρίμανσης της κοινωνίας είναι επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι κρατούντες κατά το δοκούν και όποτε τους συμφέρει. Η κοινωνία, για παράδειγμα, έχει ωριμάσει να δεχθεί περικοπές μισθών κλπ αλλά κατά τα άλλα η κοινωνία είναι αυτή που διατηρεί τις παρελάσεις. Εγώ πιστεύω ότι αυτά είναι πολιτική σπέκουλα. Χρησιμοποιούν την κάθε κοινωνία προκειμένου να αναπαραχθούν αντιλήψεις όπως αυτές, οι οποίες είναι βαθιά συντηρητικές και αναχρονιστικές. Ακόμη και αν ένα κομμάτι της κοινωνίας επιθυμεί και χαίρεται να βλέπει τα παλικάρια της να παρελαύνουν, έτσι ένα άλλο κομμάτι είτε είναι εναντίον, είτε έχει απαξιώσει εντελώς αυτή την ιδέα και απλώς αδιαφορεί, που νομίζω ότι είναι και το μεγαλύτερο κομμάτι».

Και σχετικά με την άποψη υπέρ της διατήρησης των παρελάσεων, ως βασικό συστατικό πολιτισμού και ιστορικής μνήμης για την Ελλάδα, ο καθηγητής, κ. Χριστόπουλος, αναφέρει: «Είναι μία άποψη καθόλα σεβαστή ως τέτοια, αλλά εγώ νομίζω ότι το κράτος οφείλει να μην κινείται με γνώμονα τη μία από τις αντιλήψεις που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία, αλλά καλύτερα να εκφράσει και να υλοποιήσει μια συλλογική εμπειρία η οποία λίγα χρόνια πίσω μας έδειξε την περίπτωση του Οδυσσέα Τσενάι και των προβλημάτων που δημιούργησε η παρέλαση. Μία εμπειρία η οποία μας δείχνει διαρκώς πόσο κοστίζει στην κοινωνία η αντίληψη και η προσκόλληση στις στρατιωτικές δαπάνες».

tvxs

Οπτικό υλικό της νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή»

Οπτικό υλικό που αποδεικνύει τη συμμετοχή της νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» στην επίθεση κατά του Αλαβάνου στις 22 Οκτ. 2010 (οι ίδιοι άνθρωποι συμμετέχουν και στην επίθεση κατά της Ελένης Πορτάλιου στις 23 Οκτ. 2010).

Η συμμορία της Χρυσής Αυγής είναι παράνομη και όχι οι μετανάστες-πρόσφυγες

περισσότερα εδώ