Από την ιστοσελίδα της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ
Ποιος είναι πρόσφυγας;
Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, που έχει υπογραφεί από 147 χώρες, πρόσφυγας είναι κάποιος που:
- βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του
- κινδυνεύει πραγματικά να υποστεί παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του στη χώρα του εξαιτίας της ταυτότητάς του ή των πεποιθήσεών του.
- Δεν μπορεί ή δεν θέλει να επιστρέψει επειδή η κυβέρνησή του δεν μπορεί ή δεν θέλει να τον προστατέψει.
Ποιος θεωρείται αιτών άσυλο;
Ένα άτομο που αναζητά προστασία ως πρόσφυγας ακόμα κι αν δεν έχει επισήμως αναγνωρισθεί ως τέτοιος. Συνήθως ο όρος αναφέρεται σε κάποιον που αναμένει ακόμα από μία κυβέρνηση να αποφανθεί αν ο ίδιος είναι πρόσφυγας. Η έλλειψη, ωστόσο, επίσημης αναγνώρισης δεν μειώνει το δικαίωμά του/της για προστασία από το διεθνές προσφυγικό δίκαιο.
Τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο
Ο αιτών άσυλο είναι ένα άτομο που αναζητά προστασία ως πρόσφυγας ακόμα και αν δεν έχει επισήμως αναγνωριστεί ως τέτοιος. Συνήθως ο όρος αναφέρεται σε κάποιον ο οποίος αναμένει ακόμα από μια κυβέρνηση να αποφανθεί αν ο ίδιος είναι πρόσφυγας. Η έλλειψη επίσημης αναγνώρισης δεν μειώνει το δικαίωμά του/ της για προστασία από το διεθνές προσφυγικό δίκαιο.
Έκθεση Διεθνούς Αμνηστίας Μάρτιος 2010
ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Άρθρο 31
Πρόσφυγες παρανόμως διαμένοντες επί του εδάφους της χώρας της εισδοχής
1. Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι δεν θα επιβάλλουν ποινικάς κυρώσεις εις πρόσφυγας λόγω παρανόμου εισόδου ή διαμονής, εάν ούτοι προερχόμενοι απ' ευθείας εκ χώρας ένθα η ζωή ή η ελευθερία αυτών ηπειλείτο, εν τη εννοία του άρθρου 1, εισέρχωνται ή ευρίσκωνται ήδη επί του εδάφους αυτών άνευ αδείας, υπό την επιφύλαξιν πάντως ότι ούτοι αφ' ενός μεν θα παρουσιαστούν αμελλητί εις τας αρχάς αφ' ετέρου δε θα δώσουν επαρκείς εξηγήσεις περί της παρανόμου αυτών εισόδου ή διαμονής.
ΟΔΗΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ
Άρθρο 18
Κράτηση 1. Τα κράτη μέλη δεν υποβάλλουν σε κράτηση ένα πρόσωπο για το λόγο και μόνο ότι ζητεί άσυλο. 2. Όταν υποβάλλουν έναν αιτούντα άσυλο σε κράτηση, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ταχείας δικαστικής επανεξέτασης.
Η ΧΑΡΤΑ ΤΗΣ ΕΕ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Άρθρο 6
Δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια Κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Άρθρο 5
1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν και την ασφάλειαν. Ουδείς επιτρέπεται να στερηθή της ελευθερίας του ειμή εις τας ακολούθους περιπτώσεις και συμφώνως προς την νόμιμον διαδικασίαν:
(στ) Εάν πρόκειται περί νομίμου συλλήψεως ή κρατήσεως ατόμου επί σκοπώ όπως εμποδισθή από του να εισέλθει παρανόμως εν τη χώρα ή εναντίον του οποίου εκκρεμεί διαδικασία απελάσεως ή εκδόσεως. 4. Παν πρόσωπον στερούμενον της ελευθερίας του συνεπεία συλλήψεως ή κρατήσεως έχει δικαίωμα προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου ίνα τούτο αποφασίσει εντός βραχείας προθεσμίας επί του νομίμου της κρατήσεώς του και διατάξη την απόλυσίν του εν περιπτώσει παρανόμου κρατήσεως.
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Αυτές είναι κάποιες από τις βασικές αρχές, όπως προκύπτουν από τις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα μας για την προστασία των προσφύγων. Αν δεν τις εφαρμόζει καταπατά διεθνείς κανόνες, με λίγα λόγια παρανομεί με βάση το διεθνές δίκαιο. Παρανομεί;
Η ΑΥΓΗ 13/09/2003
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες το 2002 η χώρα μας χορήγησε προσφυγικό ή ανθρωπιστικό καθεστώς μόλις στο 1,1% των αιτούντων, όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε. (πλην Ελλάδας) αγγίζει το 21,1%.
Τα στοιχεία είναι ανησυχητικά στην περίπτωση των Ιρακινών που αιτούνται άσυλο, υπογραμμίζει ο Μπαρτ Λέερσχολ, αναπληρωτής αντιπρόσωπος της Υ.Α. στη χώρα μας: "ενώ ο Μ.Ο. των αιτούντων άσυλο ιρακινής καταγωγής στους οποίους χορηγήθηκε είτε προσφυγικό είτε ανθρωπιστικό καθεστώς στην Ε.Ε. το 2002 ήταν 47,7%, το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα ήταν 1%. Αυτό σημαίνει ότι γνήσιοι πρόσφυγες μπορεί να αφήνονται χωρίς διεθνή προστασία και να βρίσκονται σε συνεχή κίνδυνο υποχρεωτικής επιστροφής τους στο Ιράκ, με τραγικές, πιθανόν, συνέπειες για τη ζωή τους". Και ο Μπαρτ Λέερσχολ σχολιάζει: "Καθώς τιμάμε τη μνήμη των τραγικών συμβάντων της 11ης Σεπτεμβρίου, η Υ.Α. θέλει να επαναλάβει ότι εκτιμά το νόμιμο ενδιαφέρον των κρατών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία. Ωστόσο η τρομοκρατία δεν θα καταπολεμηθεί με το να αρνούμαστε την προστασία σε πραγματικούς πρόσφυγες, που είναι οι ίδιοι θύματα, όχι θύτες των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων".
H ΑΥΓΗ 18/06/2009
Η Υπατη Αρμοστεία τονίζει επίσης πως η διαδικασία ασύλου παρουσιάζει τεράστια προβλήματα και χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση. Καταρχήν, ενδεικτικό είναι το ποσοστό χορήγησης προσφυγικού καθεστώτος, το οποίο, κατά το 2008, ήταν 0,05% σε πρώτο βαθμό (14 θετικές αποφάσεις σε σύνολο 29.573 υποθέσεων που εξετάστηκαν)... Επίσης, δεν εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη Δ/νση Αλλοδαπών Αττικής, που συγκεντρώνει πάνω απο 90% των αιτημάτων ασύλου: οι γνωστές ουρές στην Πέτρου Ράλλη για καταγραφή των αιτημάτων έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο και σε 3 τραγικά περιστατικά θανάτων τον τελευταίο χρονο.
Ο χρόνος εξέτασης κυμαίνεται από μερικούς μήνες μέχρι ενάμιση χρόνο σε πρώτο βαθμό και από ένα μέχρι 7 χρόνια σε β' βαθμό. Πάνω απο 30.000 αιτήματα εκρεμμούν εδώ και χρόνια για εξέταση σε δεύτερο βαθμό, ανάμεσά τους Ιρακινών, Αφγανών, Κούρδων, Ιρανών, Σομαλών, Παλαιστινίων. Την ίδια στιγμή, ένας μεγάλος αριθμός αιτούντων άσυλο είναι άστεγοι (στον Αγ. Παντελεήμονα, την Ομόνοια ή την Πάτρα), ενώ θα έπρεπε όλοι όσοι δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους για τη συντήρησή τους να φιλοξενούνται σε ειδικά κέντρα για αιτούντες άσυλο ή να τους δίνεται οικονομικό βοήθημα. Τα υπάρχοντα πάντως σήμερα κέντρα, όπως στο Λαύριο, τη Σπερχειάδα και άλλου, έχουν συνολική χωρητικότητα 810 ατόμων, τη στιγμή που τα νέα αιτήματα ασύλου το 2008 πλησίαζαν τα 20.000...
περισσότερα στην πολύ αναλυτική ανάρτηση του
Τίποτα το σημαντικό...
