Οι χιλιάδες τρίχες του Μωάμεθ, τα εκατομμύρια κομμάτια του τιμίου ξύλου, και η Ιερή πτωματολατρία στη Ρωσία

Ιερή πτωματολατρία στη Ρωσία

Θα ξεκινήσω από ένα κείμενο, που δημοσιεύτηκε στο σοβιετικό περιοδικό «Η Επανάσταση και η Εκκλησία» το 1920, σελ.9-20:

Απολογισμός VIII Τμήματος Λαϊκής Επιτροπής Δικαιοσύνης στο Συνέδριο τού Σοβιέτ.
Στις 22 Οκτωβρίου τού 1918, όταν έγινε απογραφή περιουσίας τού μοναστηριού τού Αλέξανδρου Σβίρσκι τού νομού Πετροζαβόντσκ, στη χυτή κασέλα, που ζύγιζε πάνω από 20 πούτι, αντί αναλλοίωτα λείψανα τού αγίου Αλέξανδρού Σβήρσκη ανακαλύφθηκε κέρινη κούκλα. Η είδηση έφερε τα πάνω κάτω τόσο στον εκκλησιαστικό κύκλο, όσο και στις λαϊκές μάζες. Ο κόσμος άρχισε να ζητάει έλεγχο των λείψανων σε όλα τα μοναστήρια και εκκλησίες. Για αυτό το λόγο σε πολλές περιοχές τής Σοβιετικής Ένωσης πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι σε 63 τόπους λατρείας λειψάνων επί παρουσία των κληρικών, εμπειρογνωμόνων - γιατρών και αντιπροσώπων τής κυβέρνησης. H αυτοψία έδειξε μια σειρά διαστρεβλώσεις, με την βοήθεια οποίων οι ιερωμένοι εξαπατούσαν τον κόσμο. Αποδείχτηκε, ότι τα ασημένια φέρετρα στολισμένα συχνά με πολύτιμα πετράδια περιείχαν ή αλλοιούμενα μετατρεπόμενα σε σκόνη κόκαλα, ή απομίμηση σώματος από σιδερένιο σκελετό τυλιγμένο με ύφασμα, γυναικεία καλσόν, μπότες, γάντια, βαμβάκι ή χαρτόνι σε χρώμα δέρματος.

Οι ιερωμένοι θορυβήθηκαν από τις σκανδαλώδεις αποκαλύψεις κι έλαβαν μέτρα για να σχηματίζουν ειδικούς κανόνες κατάστασης των λειψάνων, ώστε στο μέλλον να μην βρίσκει κανείς για παράδειγμα μέσα κουτιά από κονσέρβες και καρφίτσες με χαραγμένα γράμματα “σούρα”, όπως έγινε κατά την απογραφή τής περιουσίας των μοναστηριών. Ο συναγερμός τής Εκκλησίας χτύπησε· ξεκίνησε ο μυστικός προκαταρκτικός έλεγχος των λειψάνων αποκλειστικά από τους αντιπροσώπους τής Εκκλησίας. Παρακάτω αναφέρονται μερικά παραδείγματα αυτοψίας λειψάνων, που πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικές περιοχές τής Ρωσίας το 1918, 1919 και το 1920.

Λείψανα τού αγίου Αρτεμίου Βερκόλσκι, νομός Αρχάνγκελσκ. 20 Δεκεμβρίου 1918. Αποτελέσματα της αυτοψίας.
Χωρισμένο στα τρία φέρετρο, στο πρώτο μέρος έχει βαμβάκι, στο δεύτερο τα άμφια, στο τρίτο ένα μικρό σεντούκι δεμένο με κορδόνι. Μέσα στο σεντούκι αποκαλύφθηκε συνηθισμένο κάρβουνο, καμένα καρφιά και κομμάτια από τούβλο. Η ένδειξη κόκαλων δεν υπάρχει. Στην αυτοψία έλαβαν μέρος οι μοναχοί και ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης. Μερικοί μοναχοί άρχισαν να φωνάζουν: «Να πως μας κοροϊδεύατε μέχρι τώρα!» και να βγάζουν τα ρούχα τους και να τα πετάνε στη γωνιά τής Εκκλησίας. Μια από τις γυναίκες, όταν είδε το περιεχόμενο τού φέρετρου είπε: «Εγώ η ηλίθια, όταν ερχόμουν εδώ έτρεμα από τον φόβο, πίστευα, ότι πραγματικά εδώ αναπαύεται ένας αναλλοίωτος άγιος. Και να, κοίτα, αντί για άγιο υπάρχουν μόνο σκουπίδια».

Λείψανα τού αγίου Αβραάμ τού μεγαλομάρτυρα, πόλη Βλαντίμιρ, 12 Φεβρουαρίου 1919.
Κάτω από το κάλυμμα βρέθηκε βαμβάκι νεότερης προέλευσης, μέσα στο οποίο ήταν συγκεντρωμένα κόκαλα το λιγότερο δύο ανθρώπων. Το ένα κόκαλο ορατά διαφέρει από τα υπόλοιπα από την πυκνότητα και από το πιο ανοιχτό χρώμα του αποδεικνύεται, ότι είναι νεότερης προέλευσης. Μέσα στο κρανίο υπάρχει βαμβάκι.

Λείψανα τού αγίου Πρίγκηπα Γεωργίου, πόλη Βλαντίμιρ, 15 Φεβρουαρίου 1919.
Στα ρούχα τού πρίγκιπα -καινούριας προέλευσης- βρίσκεται πτώμα σε κατάσταση μούμιας.

Λείψανα τού αγίου Κωνσταντίνου, των παιδιών του, Μιχαήλ και Θεοδώρας και τής μητέρας του, Ειρήνης. Πόλη Μούρομ, 10 Φεβρουαρίου 1919.
Τέσσερα σακιά με κόκαλα, βαμβάκι και πανιά. Κατά την αυτοψία στο σακί με το κεφάλι τής Αγίας Ειρήνης βρέθηκε καταστραμμένο κρανίο γεμάτο με βαμβάκι και πανιά. Στο πυθμένα πάνω από τα κεφάλια στα αριστερά βρέθηκε καρφίτσα με επιγραφή “σούρα”.


Λείψανα τού Τυχόν Ζαδόνσκι, πόλη Ζαδόνσκ, 28 Ιανουάριου 1919.
Κρανίο. Ένα ξεραμένο μετατρεπόμενο σε σκόνη κομμάτι τής κνήμης. Χαρτόνι βαμμένο σε χρώμα δέρματος. Ομοίωμα χεριών και ποδιών από βαμβάκι και χαρτόνι. Στο γάντι υπήρχε άνοιγμα όπου μέσα, περιείχε χαρτόνι σε χρώμα δέρματος και φιλούσαν με σεβασμό οι πιστοί. Γυναικεία καλσόν, μπότες, γάντια. Αντί για θώρακα βρέθηκε σιδερένιος σκελετός.

Λείψανα τής αγίας Ιουλιάνηας Νοβοτόρζσκι, πόλη Τορζόκ, 5 Φεβρουαρίου 1919.
Βρέθηκαν κόκαλα των χεριών, αλλά κατά το θρύλο αυτά δεν πρέπει να υπάρχουν, γιατί τα χέρια της ήταν κομμένα και «κολύμπησε αντίθετα στο ρέμα». Τέτοια αντίθεση στη θρυλική ζωή τής Αγίας Ιουλιάνηας έφερε σε αμηχανία τους αγίους πατεράδες. Και αυτοί δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν.

Λείψανα τού Μακάριου Καλιαζίνσκι, πόλη Καλιάζην, 8 Φεβρουαρίου 1919.
Κρανίο, δύο κόκαλα από τους ώμους, κόκαλο από τον πήχη τού χεριού, όλα τα κόκαλα τής κνήμης, μία ωμοπλάτη, σχεδόν όλη αλλοιωμένη, μερικά κόκαλα τού σπόνδυλου και μερικά ψιλά κόκαλα. Όλα τα κόκαλα ήταν τυλιγμένα με βαμβάκι. Εκτός τούτου βρέθηκαν και 115 χάλκινα νομίσματα, 7 ασημένια νομίσματα, ένα σπασμένο σκουλαρίκι, ένα κουμπί, ένας σταυρός, μια καρφίτσα, ένα καρφί, δυό παξιμάδια, 5 κομμάτια λιβανιού, 4 χάνδρες, φύλλα δάφνης και ροκανίδι από πεύκο.


Τα λείψανα πάντα έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη ζωή και στην πολιτική τής Εκκλησίας. Η ορθόδοξη παραφροσύνη έφτασε στο σημείο, όπου τα πτώματα κυριολεκτικά σκίζονται από τους πιστούς, που στέκονται στη σειρά ακόμα και πέντε ώρες, για να φιλήσουν ένα κομμάτι πτώματος. Ο χριστιανισμός είναι νεκροφιλία και κανιβαλισμός. Τα κόκαλα είναι όμοια σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο αυτών, που ήταν δουλοπρεπείς με τους παπάδες, τα κόκαλα δεν χαλάνε με την πάροδο τού χρόνου· αυτά δεν είναι σάρκα. Στη Μόσχα στον Ναό τού Χριστού Σωτήρα, ο κόσμος είναι στη σειρά πάνω από 6-7 ώρες, για να φιλήσει το πτώμα τού Ευαγγελιστή Λουκά. Λένε, ότι τα λείψανα τού Λουκά συνήθως φυλάγονται στο Άγιο Όρος, αλλά αυτό είναι απάτη, γιατί πληροφορίες για τον Λουκά παρουσιάστηκαν μόνο στο τέλος τού δ΄, τού αιώνα δηλαδή, μετά από 300 χρόνια τής υποτιθέμενης ζωής του. Αυτό είναι αρκετό για να καταλάβουμε, ότι το πρόσωπο αυτό είναι ένα μύθος. Για αυτό και η προβολή των λειψάνων είναι καθαρή απάτη και επιχείρηση κερδοσκοπίας.

Η λατρεία των λειψάνων έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με την Αγία Γραφή, αλλά και με την λογική. Θεωρητικά η ορθόδοξη θρησκεία λατρεύει ένα ζωντανό θεό. Η Αγία Γραφή αυστηρά καθιερώνει: «Τον θεό σου μόνο να λατρεύεις και μόνο αυτόν υπηρέτα». Αλλά στην πραγματικότητα, οι πιστοί συνδυάζουν παντού την λατρεία τού θεού στα πρόσωπα τού Πατέρα, τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος με τη λατρεία τής Παρθένου Μαρίας και μιας ατελείωτης ομάδας πεθαμένων αγίων. Η αγραμματοσύνη φτάνει στα άκρα, όταν λατρεύουν το σταυρό, το ευαγγέλιο, τις εικόνες και τα λείψανα. Αυτή η ειδωλολατρία μετράει χιλιάδες χρόνια. Μέχρι τον δ΄ αιώνα κανένας από τους χριστιανούς δεν τολμούσε να απευθύνεται σε κάποιο νεκρό, για να ζητήσει τη μεσολάβηση τού θεού. Τέτοια προσευχή μπορούσε να βγει μόνο από το στόμα τού παγανιστή. Αλλά στο τέλος του δ΄ αιώνα, η Εκκλησία άρχισε να λατρεύει τους νεκρούς. Το 787 μ.Χ. η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος επικύρωσε τη λατρεία των λειψάνων και άνοιξε ο δρόμος τής λατρείας αυτής τόσο στην Ορθόδοξη, όσο και στην Καθολική Εκκλησία πλουτίζοντας αυτούς, που είχαν τα λείψανα. Τα λείψανα των μαρτύρων κυριολεκτικά ξεσκίστηκαν από τους πιστούς και πουλήθηκαν πολύ ακριβά. Το εμπόριο των λειψάνων έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε ξεφτιλίστηκε τελείως, γι΄ αυτό η Δ΄ Οικουμενική Συνοδός το 1215 πήρε ως απόφαση την απαγόρευση τής αποκάλυψης των καινούριων λειψάνων και το εμπόριό τους.


Οι πιστοί υπερβαίνουν τα όρια μη ξεχωρίζοντας το σεβασμό από τη λατρεία. Οι ιερείς συναινούν μ΄ αυτό, γιατί μιλάμε για πάρα - πάρα πολλά λεφτά. Για παράδειγμα σε μοναστήρι τού Τρόιτσε - Σεργιέβσκ τής Ρωσίας εδώ και χρόνια η λειτουργία δεν σταματάει ποτέ, όλο το 24ωρο μαζεύονται πιστοί, για να φιλήσουν το πτώμα τού αγίου Σεργκέι Ραδονέζσκι. Η καλά στημένη επιχείρηση ανθεί και η πίστη τού κόσμου όλο και δυναμώνει. Τι κι αν χιονίζει ή βρέχει, αλλά 6-7 ώρες έξω δεν τους σταματά την επιθυμία να απολαύσουν τη σαπίλα και να αφήσουν τα κακομοίρικα λεφτά τους στους χοντρούς ανθρώπους με τα μαύρα. Το πτώμα τού Αλεξάντρ Νέβσκι βρίσκεται ταυτόχρονα στους τρείς τόπους -στην Λαύρα τού Αλεξάντρ Νέβσκι, στο ιερό ναό Ουσπένσκι, στην πόλη Βλαντίμιρ και στην εκκλησία τού αγίου Αλεξάντρ Νέβσκι στην πόλη Περεγιασλάβλ- Ζαλέσκι. Πριν λίγο καιρό ανακοινώθηκε, ότι από την ιταλική πόλη Μπάρι φτάσανε στο Σανκτ – Πετερμπούργκ τα λείψανα τού αγίου Νικόλαου τού θαυματουργού και τα λείψανα τού αγίου Σεραφείμ Σαρόβσκι. Για την λειτουργία κοντά στα λείψανα οι πιστοί πλήρωναν 50 ευρώ ο καθένας, το κερί κόστισε 1,10 ευρώ, αντί για 0,10 ευρώ κανονικά.

Στην Αρχαία Ελλάδα η προληπτική στάση για τα λείψανα, ειδικά των θεοποιημένων ηρώων, ήταν αναπόσπαστο τμήμα τής ειδωλολατρίας γενικά. Τα έργα τού Παυσανία - Έλληνα ερευνητή τής αρχαίας ιστορίας είναι γεμάτα αναφορές για τις δεισιδαιμονίες αυτές. Π.χ. τα λείψανα τού Έκτορα, ήρωα τής Τροίας, φυλάγονταν με φροντίδα στην Θήβα. «Αυτοί (οι κάτοικοι της Θήβας ) λένε, ότι τα λείψανα του Έκτορα μεταφέρθηκαν από την Τροία εκεί μετά από εκτέλεση τής προφητείας ενός μάντη: “Θηβαίοι κάτοικοι τής πόλης Κάδμου! Αν θέλετε να μένετε στην χώρα σας και να είστε ευλογημένοι με ατελείωτο πλούτο, πρέπει να μεταφέρετε τα λείψανα τού Έκτορα, γιου τού Πρίαμου από την Ασία στην πόλη σας και να λατρεύετε τον ήρωα δοξάζοντας τον Δία”.»

Όλο το σύστημα των βουδιστών βασίζεται στη λατρεία των λειψάνων, παράδειγμα με τα λείψανα τού Βούδα. Και το κάλυμμα τού Βούδα λατρεύεται, όπως η ιερά σινδόνη τού Τορίνου. Πριν μερικά χρόνια ο Πάπας πρόσφερε στον φίλο του, Ιωσήφ τής Αυστρίας, σαν ένδειξη ξεχωριστής εύνοιας και σεβασμού το δόντι τού αγίου Πέτρου. Ακριβώς έτσι λατρεύουν οι βουδιστές τα δόντια τού Βούδα.

Στην αγία γραφή δεν υπάρχει κανένας υπαινιγμός για το προσκύνημα. Παράδειγμα, ο θεός έδωσε εντολή να θαφτεί το σώμα τού Μωυσή, έτσι ώστε να μην μάθει κανένας τον τόπο ταφής του. Στα αρχαία χρόνια χιλιάδες προσκυνητές επισκεπτόταν τη Βαβυλώνα για τα λείψανα τού Ζωροάστρη και την Αίγυπτο, για τα λείψανα του Θεού Όσιρι. Στο Ισραήλ το προσκύνημα φέρνει ακόμα και 700.000 άτομα κάθε χρόνο· οι ορθόδοξοι από την Ελλάδα και τη Ρωσία είναι οι καλύτεροι πελάτες. Δεν θα αναφέρω εδώ την απάτη τού αγίου φωτός - υπάρχουν πολλές πληροφορίες. (Σ.σ. βλ. Οι φωτοποιοί, τα εξ ουρανού ψευδοκατέβατα φώτα και ο αγελαίος λαός και Διαχρονικές μηχανουργίες αφής “αγίου φωτός”.). Και στο τέλος πάλι αναφέρω το Βατικανό. Λένε, ότι από το Μεσαίωνα μέχρι τώρα πουλήθηκαν 10 εκατομμύρια καρφιά, με τα οποία κάρφωσαν το Χριστό.


Στο βιβλίο «Πώς κατασκευάστηκαν οι ζωές των αγίων» («Как создавались жития святых»,М. Политиздат, 1961, с. 37-39) αναφέρεται ο πίνακας των ιερών λειψάνων «Curiosites des traditions, des moeurs et des legends par Ludovic Lalavve, 1984». Στον πίνακα υπάρχουν πολλά ονόματα αγίων, τα λείψανα των οποίων βρίσκονται σε διάφορα σημεία τού κόσμου. Εδώ σας παρουσιάζω μόνο μερικά ονόματα:

Άγιος Ανδρέας: 5 σώματα, 6 κεφάλια, 17 χέρια.
Αγία Άννα: 2 σώματα, 8 κεφάλια, 6 χέρια.
Άγιος Αντώνιος: 4 σώματα, 1 κεφάλι, 2 χέρια.
Άγιος Βασίλειος: 4 σώματα, 5 κεφάλια.
Άγιος Στέφανος: 4 σώματα, 8 κεφάλια, 13 χέρια.
Άγιος Γρηγόριος: 3 σώματα, 4 κεφάλια, 7 χέρια.
Αγία Ελένη: 4 σώματα, 5 κεφάλια.
Άγιος Ιγνάτιος (τον έφαγαν τα λιοντάρια): 3 πτώματα, 6 κεφάλια, 14 χέρια.
Άγιος Προφήτης Ησαΐας: 3 πτώματα.
Άγιος Ιάκωβος: 4 πτώματα, 10 κεφάλια, 12 χέρια.
Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής: 10 πτώματα, 11 δάχτυλα.
Αγία Ιουλιανή: 20 πτώματα, 26 κεφάλια.
Άγιος Λάζαρος: 4 πτώματα.
Άγιος Παύλος: 18 χέρια.
Άγιος Πέτρος: 2 πτώματα, 32 δάχτυλα χεριών.

«Μην πιστεύεις και ερεύνα». Αυτό θέλω να κάνει ο κάθε άνθρωπος που αναρωτιέται, σε τι κόσμο ζει και σε τι κόσμο θα ήθελε να μεγαλώσει τα παιδιά του· γεμάτο υποκρισία και συμφέροντα ή σε έναν λαμπερό δίκαιο σύγχρονο κόσμο με υψηλό επίπεδο ζωής με επίκεντρο τον άνθρωπο. Και αυτό δεν είναι ουτοπία. Είναι στα πλαίσια των «θέλω» και των «μπορώ» μας.

Γαλήνη Ανθιμιάδου

http://hereticafilisofia.blogspot.com/2011/03/blog-post_04.html