9 Ιανουαρίου 1991 Δολοφονία Νίκου Τεμπονέρα

Από την Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 1991 υπήρχε η πληροφορία ότι μονάδες Κενταύρων και Ρέιντζερς θα επιχειρούσαν ανακατάληψη των σχολείων. Γι΄ αυτό από τη Δευτέρα το πρωί ομάδες σπουδαστών των ΤΕΙ και μερικοί φοιτητές είχαν προστεθεί στην περιφρούρηση των σχολείων μαζί με γονείς και μαθητές. Πράγματι την Δευτέρα το πρωί ομάδα "αγανακτισμένων γονέων" επιχείρησε με επικεφαλής τον Μαραγκό να καταλάβει το 3ο Λύκειο (Βουδ) και αργότερα το 4ο-5ο, στην πλατεία Μαρούδα
Απωθήθηκαν και έφυγαν. Την Τρίτη το πρωϊ ξαναήρθαν με επικεφαλής τους Μαραγκό, Σπίνο, Γραμματίκα και Καλαμπόκα. Η περιφρούρηση των ΤΕΙ παρατάχθηκε μπροστά τους, χωρίς όμως να γίνουν επεισόδια. Το βράδυ έγινε σύσκεψη των διευθυντών των σχολείων με τον Νομάρχη, Τανάγρη. Ο νομάρχης τους είπε ότι επειδή οι ίδιοι απέτυχαν να σπάσουν τις καταλήψεις, το έργο αυτό το αναλαμβάνουν "Πολίτες της Πάτρας". Πράγματι, το βράδυ, 40-50 περίπου Κένταυροι με επικεφαλής τον Καλαμπόκα βγήκαν για αφισοκόλληση και "διάλογο" στο Πολυκλαδικό Λύκειο (πίσω από Παράρτημα Πανεπιστημίου). Επιχείρησαν ανακατάληψη και έγιναν τα πρώτα επεισόδια. Ο Καλαμπόκας χτύπησε τον καθηγητή Αναγνωστάκη (Συντονιστική Επιτροπή του ΝΑΡ).
Αφού απέτυχαν πήγαν στο 3ο Λύκειο. Εκεί εισέβαλαν και χτύπησαν τους μαθητές που έκαναν κατάληψη και αφού τους έδιωξαν κατέλαβαν το σχολείο. Οι καταληψίες ειδοποίησαν μαθητές-σπουδαστές-φοιτητές-καθηγητές και γονείς. Ήρθε ο δήμαρχος Καράβολας. Στην αρχή επιχείρησε να μιλήσει με τον Καλαμπόκα (που ήταν δημοτικός σύμβουλος της δεξιάς), αλλά ο τελευταίος τον έδιωξε βρίζοντάς τον. Έγινε απόπειρα να ανακαταληφθεί το κτίριο και τότε οι τραμπούκοι έβγαλαν λοστούς, καδρόνια και μαχαίρια. Ο πρώτος που κατάφερε να μπει στο προαύλιο ήταν ο αγωνιστής Ν. Τεμπονέρας, που δέχτηκε από τον Καλαμπόκα θανάσιμο χτύπημα με λοστό στο κεφάλι (ώρα 10.30΄μμ). Τα επεισόδια γενικεύτηκαν και οι φασίστες αποχώρησαν μετά από κυνηγητό από την πίσω πόρτα. Τραυματίστηκε σοβαρά και ο καθηγητής Χρ. Τσουκάλας (που έχασε το μάτι του), ένας γονέας και τρεις σπουδαστές του ΤΕΙ.
Ο Νίκος Τεμπονέρας μεταφέρθηκε με το αυτοκίνητο του Δήμαρχου στο νοσοκομείο ενώ ήταν ήδη κλινικά νεκρός. Μόλις μαθεύτηκε το συμβάν ξεκίνησε στις 12.30 το βράδυ πορεία 3000 ατόμων που κατέληξε στη Νομαρχία. Με απόφαση των συντονιστικών επιτροπών ΤΕΙ και Χημικού έγινε απόπειρα κατάληψης που εμποδίστηκε από καθηγητές της ΕΛΜΕ για να μην οξυνθεί η κατάσταση. Ο ίδιος ο Νομάρχης είχε φυγαδευτεί και βρήκε καταφύγιο στην Γενική Ασφάλεια Πατρών. Την επόμενη μέρα, Τετάρτη, και ενώ η ΕΛΜΕ κήρυξε απεργία διαρκείας έγινε πορεία 10-12.000 ατόμων. Ήρθαν εσπευσμένα 8 διμοιρίες των ΜΑΤ από Αθήνα, Κόρινθο, Πύργο. Το βράδυ έγινε συλλαλητήριο και πορεία όπου συμμετείχαν 20.000 άτομα. Ο πρόεδρος του σωματείου κατωτέρων αστυνομικών Αχαΐας δήλωσε ότι ο Μαραγκός είναι υπάλληλος της Ασφάλειας. Όταν η πορεία έφτασε έξω από την Νομαρχία, σπουδαστές των ΤΕΙ και φοιτητές επιχείρησαν κατάληψη. Διέσπασαν τον πρώτο αστυνομικό κλοιό και χτυπήθηκαν με τα ΜΑΤ.
Τραυματίστηκαν περίπου 15 διαδηλωτές και 6 αστυνομικοί. Συνελήφθησαν 7 άτομα. Κάηκε από βόμβα μολότωφ ένα περιπολικό, έσπασε άλλο ένα και μια κλούβα, και το αυτοκίνητο του Νομάρχη. Η αστυνομία έκανε γενικευμένη χρήση δακρυγόνων, από τα Ψηλά Αλώνια μέχρι το λιμάνι (περίπου 2 χιλιόμετρα απόσταση). Την Πέμπτη το πρωί εντοπίστηκε ο Μαραγκός, κυνηγήθηκε από πολίτες και κατέφυγε σε ένα αστυνομικό τμήμα, κάτω από την απειλή λιντσαρίσματος. Από εκεί φυγαδεύτηκε προς το κτίριο της Γενικής Ασφάλειας. Να σημειωθεί ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε ένταλμα και δόθηκε προφορική εντολή από τον Εισαγγελέα.
Οταν επιτέλους θα εκδοθεί το ένταλμα δύο θα είναι οι κατηγορούμενι για τα επεισόδια και την δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, οι Μαραγκός και Καλαμπόκας. Ο πρώτος απαλλάχτηκε με βούλευμα, ενώ ο Ι. Καλαμπόκας καταδικάστηκε πρωτόδικα από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Βόλου σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία εκ προμελέτης, ποινή που σύντομα μειώθηκε και στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος λόγω "καλής συμπεριφοράς". Σήμερα ζει και εργάζεται στο Βόλο ως υπεύθυνος παραρτήματος της Εθνικής Τράπεζας.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΛΑΒΑΡΟ