Αλληλεγγύη στους περίπου 1.000 απεργούς πείνας και τους 9.000
κρατούμενους σε αποχή συσσιτίου, σε 26 από τις 33 φυλακές της χώρας,
διακήρυξε σε συνέντευξη Τύπου το πρωί της Τρίτης η Πρωτοβουλία για
τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Η Πρωτοβουλία κάλεσε τους πολίτες να
συμμετάσχουν τη Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου σε «Πανελλαδική μέρα δράσης»
για τους κρατούμενους, με πορείες σε όλες τις φυλακές της χώρας.
Διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης μέσα στις φυλακές,
9.000 κρατούμενοι, σε σύνολο 12.600 κρατουμένων, έχουν προβεί εδώ και
μία εβδομάδα σε αποχή από το συσσίτιο, ενώ από τη Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου
πάνω από 1.000 κρατούμενοι σε όλη τη χώρα βρίσκονται σε απεργία πείνας.
Συγκεκριμένα, 157 κρατούμενοι απεργοί πείνας είναι από το Μαλανδρίνο,
500 από τα Γρεβενά, 66 από το Δομοκό, 38 από τη Λάρισα, 45 από τα Τρίκαλα
και 200 από τα Διαβατά. Στην απεργία πείνας επίσης συμμετέχουν όλοι οι
κρατούμενοι στη Δ' Πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού. Εδώ και μια εβδομάδα,
έχουν κατεβεί σε απεργία πείνας και οι ανήλικοι κρατούμενοι στο Ειδικό Κέντρο
Κράτησης Νέων στο Βόλο, ενώ στην αποχή από το συσσίτιο τάσσονται
αλληλέγγυοι οι 75 από τους 90 κρατούμενους στο αστυνομικό μέγαρο της
ΓΑΔΘ στη Θεσσαλονίκη.
«Πολλοί κρατούμενοι σκέφτονται να προχωρήσουν και σε απεργία
από την εργασία (μεροκάματα)», σημείωσε ο Ηρακλής Παπαδόπουλος, μέλος
της Πρωτοβουλίας. Ο κ. Παπαδόπουλος επισήμανε ότι «οι διευθύνσεις
απειλούντους κρατούμενους πως θα τους κόψουν τα φάρμακα ή τα μεροκάματα
αν συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις, ενώ έχουμε και καταγγελίες ότι οι γραμματείες
αρνούνται να δώσουν αριθμούς πρωτοκόλλου». Μάλιστα, ένας κρατούμενος στις
φυλακές Δομοκού, ο Παναγιώτης Διδιλάκης, αποφάσισε στις 3 Δεκεμβρίου να ράψει το
στόμα του ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διακοπή της αναπηρικής του σύνταξης από
την Πρόνοια και τώρα τρέφεται μόνο με λίγο νερό και τα χάπια του.
Οι κρατούμενοι δηλώνουν ότι αγανάκτησαν «από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και
δεσμεύσεις του υπουργείου Δικαιοσύνης», ενώ οι φυλακές έχουν μετατραπεί σε καζάνι που βράζει. «Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε και να δικαιωθούμε», υποστηρίζει ο Γιώργος Παυλόπουλος από τις φυλακές Δομοκού. «Δεν θα ανεχτούμε να υπάρχουν πια σχολεία εγκληματικότητας, δηλαδή φυλακές ανηλίκων, ούτε ειδικές συνθήκες κράτησης των πολιτικών κρατουμένων, που οχτώ χρόνια τώρα βρίσκονται σε πλήρη απομόνωση. Απαιτούμε ίση μεταχείριση των πολιτικών κρατουμένων, με τους υπόλοιπους κρατούμενους», προσθέτει.
Ο κος Καστανίδης είχε κάνει λόγο για υποκινούμενες ενέργειες και επιθυμία ταραχών από την πλευρά των κρατουμένων. Εκείνοι το αρνούνται κατηγορηματικά. «Από την ημέρα που ξεκίνησε η απεργία μας είχαμε και τον πρώτο θάνατο στην πτέρυγα Α, ο οποίος συμμετείχε στην αποχή συσσιτίου. Όλοι μας είμαστε διατεθειμένοι να κλιμακώσουμε την απεργία πείνας μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων μας: την αποσυμφόρηση των φυλακών και τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης», υποστήριξε με τηλεφωνική δήλωσή του μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού ο Δημήτρης Πάστρας.
Για τους μετανάστες κρατούμενους η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη. «Ως κατηγορούμενοι έχουμε δει το πιο σκληρό πρόσωπο της δικαιοσύνης, κυρίως επειδή είμαστε Αλβανοί. Χωρίς ουσιαστική υπεράσπιση για μια δίκαιη δίκη, ούτε τα συγγενικά μας πρόσωπα να μας συμπαρασταθούν στις δύσκολες στιγμές. Είμαστε εύκολος στόχος στην απόδοση οποιασδήποτε εξοντωτικής ποινής, γιατί η δικαστική έδρα θεωρεί ότι έχουμε μία φυσική ροπή στην εγκληματικότητα», τονίζει ο Ζανί Ταουλάν από τις φυλακές Μαλανδρίνου. Βιώνοντας την ίδια κατάσταση, ο Σάντος Αμπντέλ Χαλίμαπό το Δομοκό σημειώνει παρομοίως ότι «ο ξένος κρατούμενος στην Ελλάδα δεν βρίσκει το δίκιο του. Στο Δομοκό δεν έχουμε γιατρό ούτε κοινωνική υπηρεσία. Οι συνθήκες κράτησης είναι άθλιες. Ο αγώνας που κάνουμε είναι για να καταλάβει ο κ. Υπουργός σε τι συνθήκες ζούμε, γιατί αλλιώς δεν γίνεται τίποτα. Μία επίσκεψη αν κάνει, θα δει τον κόσμο που κοιμάται αγκαλιά με τις κατσαρίδες. Πρέπει να αλλάξει ο νόμος και όχι να μεταρρυθμιστεί. Πρέπει να αφήσει να ακουστεί η φωνή μας έξω. Ήρθαμε στην Ελλάδα για να βρούμε μια καλύτερη ζωή αλλά δυστυχώς είναι χειρότερα από την πατρίδα μας».
Η δυσφορία των φυλακών, φυσικά, δεν αφήνει ανεπηρέαστες τις κρατούμενες στις γυναικείες φυλακές. Ύστερα από την αποτυχία των τριών σχεδίων νόμου που ψηφίστηκαν για την αποσυμφόρηση των φυλακών, αλλά δεν ευδοκίμησαν, εκείνες έρχονται να προτείνουν λύσεις. «Εμείς έχουμε να προτείνουμε λύσεις. Γνωρίζουμε καλύτερα από τους καρεκλοκένταυρους, γιατί τα βιώνουμε όλα αυτά. Να καλέσει τη συντονιστική επιτροπή αγώνα για άμεση διαπραγμάτευση των αιτημάτων μας και αυτό γίνεται με άμεση μεταγωγή μας στον Κορυδαλλό για συνάντηση. Ζητάμε άμεση δημοκρατία», δήλωσε ηΜαριάνθη Πατσελή από τις γυναικείες φυλακές της Θήβας.
Η δικηγόρος, τέλος, και μέλος της Πρωτοβουλίας, Γιάννα Κούρτοβικ, αντιδρώντας στις δηλώσεις του κου Καστανίδη, ο οποίος κατηγόρησε την Πρωτοβουλία για «σκοτεινούς σκοπούς», επεσήμανε ότι «η κινητοποίηση των κρατουμένων είναι ανεξάρτητη με το νομοσχέδιο για τον "εξορθολογισμό και τη βελτίωση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης". Είχε δηλωθεί η πρόθεση των κρατούμενων προτού δηλωθούν οι διατάξεις του νομοσχεδίου. Ιδιαίτερα να πούμε ότι το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει με θετικές διατάξεις τις ποινές της φυλάκισης, αλλά δεν αντιμετωπίζει τις κακουργηματικές ποινές και διώξεις. Δεν υπάρχει καμία διάταξη πάνω σε αυτό».
Κάθε μήνα στις φυλακές προστίθενται 200-250 άτομα. Από αυτά, το 30% είναι υπόδικοι, το 60% αλλοδαποί και το 35% κρατούμενοι για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών. Περίπου 1.180 κρατούμενοι (σύμφωνα με στοιχεία του Ιουνίου) έχουν ποινές εξαγοράσιμες, ενώ μεγάλος αριθμός αλλοδαπών κρατούνται στις φυλακές με αποφάσεις δικαστικής απέλασης που όμως δεν μπορούν να εκτελεστούν. Πάνω από 5.000 κρατούμενοι κρατούνται με ποινές κάθειρξης και επιπλέον 850 κρατούμενοι είναι καταδικασμένοι σε ισόβιες καθείρξεις. Υπάρχει, δηλαδή, μεγάλος αριθμός ανθρώπων έγκλειστων για όλη τους τη ζωή και όμως οι συνθήκες μέσα στη φυλακή είναι πολύ χειρότερες και από τις συνθήκες διαμονής των ζώων...
Αναλυτικά τα αιτήματα των κρατουμένων είναι:
1. Να σταματήσει η κατάχρηση της προφυλάκισης.
2. Μείωση των ανώτατων ορίων κράτησης με οροφή τα 20 χρόνια για τις καθείρξεις. Μείωση των 16 και 4 ευεργετικών των ισοβίων, σε 12 και 4 ευεργετικά.
3.Αποφυλάκιση με τα 3/7 για ποινές κάθειρξης και με τα 2/7 για ποινές φυλάκισης.
4. Κατάργηση των εξοντωτικών ποινών και ευρεία εφαρμογή του μέτρου της αναστολής και της υφ' όρους απόλυσης.
α. Σαφή και συγκεκριμένα όρια ποινών για κάθε αδίκημα.
β. Κατάργηση της απόδοσης κατηγορίας υποτροπής για τους χρήστες τοξικομανείς.
γ. Δυνατότητα συγχώνευσης ποινών
5.Θέσπιση ανώτατου ορίου παραγραφής των πειθαρχικών ποινών στους 6 μήνες, χωρίς να εμποδίζεται η υφ' όρους απόλυση.
α. Οχι πειθαρχικές ποινές στους εξαρτημένους για χρήση ναρκωτικών στη φυλακή.
β. Εφάπαξ διαγραφή των πειθαρχικών ποινών.
6. Κατάργηση του αντιτρομοκρατικού νόμου και του ειδικού καθεστώτος κράτησης των πολιτικών κρατουμένων (απομόνωση σε υπόγειο χώρο).
7. Κατάργηση των φυλακών ανηλίκων.
8. Αμεση αποφυλάκιση κρατουμένων με βαριά νοσήματα.
9. Αμεση αποφυλάκιση των αλλοδαπών κρατουμένων που κρατούνται για απέλαση.
10.Χορήγηση αδειών χωρίς άνιση και διακριτική μεταχείριση. Να δοθούν δύο επιπλέον ημέρες και να καταργηθεί η υπερεξουσία των εισαγγελέων.
11. Αμεση αποσυμφόρηση των φυλακών, 24ωρη μόνιμη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παροχή αναγκαίων ειδών για τη διαβίωση, λειτουργία σχολείων, διεύρυνση ελεύθερου επισκεπτηρίου, χορήγηση κλειστού χώρου για συνεύρεση, επικοινωνία με τα ανήλικα παιδιά, δημιουργία πραγματικών γυμναστηρίων και βιβλιοθηκών.
α. Δικαίωμα στην εργασία χωρίς αποκλεισμούς.
β. Διεύρυνση των θέσεων εργασίας κατά 30% και αύξηση προσμέτρησης των ευεργετικών ημερών κατά 25%.
γ. Επέκταση του θεσμού της αγροτικής φυλακής και στις γυναίκες.
δ. Απαγόρευση εξευτελιστικών σωματικών ελέγχων.
ε. Οχι στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στα αστυνομικά κρατητήρια.
12. Κατάργηση χρηματικών ποινών (πρόστιμα).
Οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες «υποκινούνται» αποκλειστικά από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν, από την απόγνωση και την απελπισία τους και όχι από «συγκεκριμένες οργανώσεις», όπως ανέφερε ο κ. Χ. Καστανίδης. Η Πρωτοβουλία στέκεται, ως οφείλει, αλληλέγγυα στους αγώνες των κρατουμένων και χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις τους.
feel writing
