Το δίλημμα αυτό σημαίνει: `Η αποδέχεται ο λαός την οικειοθελή καταλήστευσή του μέσα από την ενεργοποίηση του «μηχανισμού στήριξης», ή, σε διαφορετική περίπτωση, το ελληνικό κράτος δε θα πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Μονά - ζυγά δικά τους, καθώς τα διλήμματα που θέτουν έχουν την ίδια κατάληξη. Αυτή της χρεοκοπίας των εργαζομένων της χώρας. Για να γλιτώσει ο ελληνικός καπιταλισμός από τη χρεοκοπία, ο ελληνικός λαός θα πρέπει από τώρα και στο εξής να ζει μέσα σε ένα διαρκή εφιάλτη.
Ωραία λύση προτείνουν...
Oσο για το υποτιθέμενο... «συγκεκριμένο ερώτημα» αν υπάρχουν λεφτά ή όχι, η απάντηση είναι μία και μοναδική. Λεφτά υπάρχουν και είναι πολλά κι όποιος πράγματι ενδιαφέρεται δεν έχει παρά να τα αναζητήσει σε αυτούς που τα διαχειρίζονται, τους μεγάλους καπιταλιστικούς ομίλους. Υπάρχει κανείς που δε γνωρίζει πού πήγαν τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ των λεγόμενων πακέτων στήριξης;
Στα θησαυροφυλάκια των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, στις διάφορες επιχειρήσεις και στους χρυσοδάκτυλους των διαφόρων ΙΕΚ κατάρτισης και επανακατάρτισης.
Υπάρχει κάποιος που αγνοεί πού πήγαν τα δεκάδες δισεκατομμύρια που δόθηκαν με τη μορφή επενδυτικών κινήτρων;
Σε μια χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους που καυχιούνται κιόλας ότι οι δουλειές τους πάνε μια χαρά. Τολμούν ακόμα να λένε πως δε γνωρίζουν αυτούς που - και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ - κατέστησαν συνεταίρους του κράτους με τις «συμπράξεις» και οι οποίοι έχουν από τώρα εξασφαλισμένη την κερδοφορία τους για τα επόμενα τριάντα χρόνια;
Λεφτά υπάρχουν και όποιος πράγματι ενδιαφέρεται μπορεί να τα βρει:
Στην κερδοφορία των τραπεζών, στα υπερκέρδη των βιομηχανικών και εμπορικών ομίλων, στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις.
Ο ενθυλακωμένος από τους κεφαλαιοκράτες κοινωνικός πλούτος δεν έχει τέλος. Είναι τα 100 δισ. ευρώ επίσημα κέρδη των εισηγμένων κατά την τελευταία δεκαετία. Είναι τα 28 δισ. που έδωσαν στις τράπεζες. Είναι τα κεφάλαια των επιχειρήσεων που μόνο μέσα στην τελευταία πενταετία αυξήθηκαν κατά 40 δισ. ευρώ. Είναι τα εργοστάσια και οι εγκαταστάσεις τους που μέσα σε λίγα χρόνια διπλασίασαν την αξία τους. Να τα πάρουν απ' αυτούς. Να τους φορολογήσουν αγρίως.
Ας αφήσουν λοιπόν τα παραμύθια και τα ψευτοδιλήμματα αποπροσανατολισμού των εργαζομένων. Είναι ολοφάνερο ότι τη στιγμή που ζητάνε από τους εργαζόμενους νέες οδυνηρές θυσίες για να σωθούμε από τη χρεοκοπία, στην Ελλάδα του 2010, έχουν διαμορφωθεί δύο αντίθετοι κόσμοι. Ο ένας, ο κόσμος του πλούτου και της αφθονίας, που ζει μέσα στην πολυτέλεια και στη χλιδή, και, μέσα σε συνθήκες κρίσης, συνεχίζει να συσσωρεύει τεράστια κέρδη και πλούτο. Και ο άλλος, ο κόσμος των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, κόσμος που ζει μέσα σε συνθήκες απόλυτης ή σχετικής φτώχειας.
Το «μαύρο μέτωπο» πλουτοκρατίας - κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, με τις πλάτες της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., επιδιώκει να στηρίξει τον παραπέρα πλουτισμό των πρώτων και γι' αυτό σχεδιάζουν να βυθίσουν τους εργαζόμενους και το λαό ακόμα περισσότερο στην ένδεια και στην απόγνωση.
Στο χέρι μας είναι να τους βροντοφωνάξουμε: ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Nikos Koulourhs
