Το φετινό Δεκέμβρη κλείνουν 2 χρόνια από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τη νεολαιίστικη εξέγερση που ακολούθησε. Ήταν η εξέγερση που έφερε στην επιφάνεια τη μεγάλη οργή της νεολαίας για μια κοινωνία που δεν τη χωράει. Φέτος, δυο χρόνια μετά, όλα θυμίζουν την επικαιρότητα εκείνου του ξεσπάσματος. Η κρίση και η πρωτοφανής επίθεση στα δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας κάνουν τα αδιέξοδα ακόμα πιο έντονα. Αυτό που ίσως εξοργίζει ακόμα περισσότερο είναι η μεγάλη καταστολή με την οποία αντιμετωπίζει τους νέους η κυβέρνηση, συνεχίζοντας το «έργο» της ΝΔ. Η καθημερινή παρουσία της αστυνομίας στους δρόμους, οι εισαγγελείς στα σχολεία, οι λίστες αγωνιστών μαθητών είναι σκέτη πρόκληση και, απ’ ό,τι φαίνεται, το «Στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες» θα φωναχτεί και φέτος.
Στις 9 Δεκέμβρη δικάζονται οι 11 ανήλικοι «τρομοκράτες» της Λάρισας που συλλήφθηκαν στις 8 Δεκέμβρη 2008 και στους οποίους φορτώθηκαν μια σειρά από άδικες κατηγορίες, βασισμένες στις διατάξεις του τρομονόμου. Γι’ αυτό το λόγο φορείς και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης καλούν σε πανελλαδική πορεία στις 27 Νοέμβρη με σύνθημα: «Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι. Είναι δίκαιοι και αναγκαίοι». Η εξέγερση δεν ποινικοποιείται. Ο τρομονόμος δεν θα περάσει.
Η φετινή επέτειος του Δεκέμβρη σίγουρα δεν πρέπει να περάσει έτσι. Η εξέγερση δεν πρέπει να ξεχαστεί. Όχι μόνο γιατί οι αιτίες που έβγαλαν μια ολόκληρη γενιά στο δρόμο συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά για να θυμίσουμε στους από πάνω ότι η οργή υπάρχει ακόμα και ότι στο μέλλον θα υπάρξουν καινούρια ξεσπάσματα. Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για να δώσει την προοπτική των μαζικών αγώνων για την αλλαγή της κοινωνίας, η Αριστερά χρειάζεται να πάρει πρωτοβουλίες για τη Δευτέρα 6 Δεκέμβρη. Πρωτοβουλίες για μια μεγάλη νεολαιίστικη-εκπαιδευτική διαδήλωση. Εκείνη τη μέρα να κλείσουν σχολεία και σχολές και οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί να κατέβουν στο δρόμο. Οι συνελεύσεις των σχολών να πάρουν αποφάσεις για καταλήψεις και συμμετοχή στη διαδήλωση. Αλλά και στα σχολεία να προχωρήσουμε σε συνελεύσεις σχολείων και τμημάτων, που θα αποφασίσουν τη συμμετοχή των μαθητών στις 6 Δεκέμβρη.
Στην κατεύθυνση αυτή ακόμα πιο σημαντικές θα είναι πρωτοβουλίες που θα απαιτούν από τα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες απεργιακές κινητοποιήσεις που θα διευκολύνουν εκπαιδευτικούς και εργαζόμενους να κατέβουν στο δρόμο μαζί με τη νεολαία. Χρειάζεται να συγκλίνουν όλες οι δυνάμεις σε μια τέτοια κατεύθυνση και όχι ο καθένας να διοργανώνει τα δικά του λίγο πριν ή μετά από την «κρίσιμη μέρα» με πρόφαση τον κίνδυνο επεισοδίων. Με τέτοιες πρωτοβουλίες θα επιβάλουμε την 6η Δεκέμβρη σαν μια ακόμα δικιά μας ημερομηνία στο ημερολόγιο των αγώνων, για να τη θυμούνται οι από πάνω και για να μην την ξεχνάμε εμείς.
Τις φωτογραφιες τραβηξε ο Δημητρης Ασπιώτης, τις μερες μετα τη δολοφονια του Μιχαλη Καλτεζα.
