"Είχα την τύχη να βρεθώ χθες στη συναυλία που έδωσαν οι Kronos Quartet στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Το αμερικανικό κουαρτέτο εγχόρδων ήταν μαγευτικό, αποθεώθηκε και κλήθηκε δύο φορές για encore. Μόλις έφυγαν οριστικά από τη σκηνή, κάποιο εξέχον μέλος του κοινού προπηλακίστηκε από κάποιους παρευρισκόμενους. Η πράξη ήταν αυθόρμητη (μια κοπέλα φώναξε ότι "κάποιοι πρέπει να μένουν σπίτι τους"), οι χαρακτηρισμοί έφτασαν από τα θεωρεία, ο Σύριζα δεν είχε πανώ και το εν λόγω άτομο ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Γαλακτοκομικά προϊόντα δεν κυκλοφόρησαν.
Δεν ξέρω πόσο απτόητος παραμένει κάποιος σαν τον Πάγκαλο όταν γιουχάρεται από εδώ κι από εκεί. Αν ήθελε έστω και για λίγο να διαψεύσει το χαρακτηρισμό του "παχύδερμου" (που του αποδόθηκε πάλι χθες και που σημαίνει κυρίως "αναίσθητος" -πέρα από την ύπουλη, κάτω από τη μέση, εντύπωση του "χοντρού" που δίνει), θα μπορούσε να αναρωτηθεί -μόνος ή σε συνεδρία με κάποιον ειδικό- τι μπορεί να σημαίνει για αυτόν η ολοένα και συχνότερη χρήση της λέξης εναντίον του. Μήπως τρελάθηκε ο κόσμος που άλλοτε τον στήριζε; Μήπως εμείς οι αχάριστοι απλώς δεν καταλαβαίνουμε πόσο καλό θέλει να μας κάνει ο αντιπρόεδρος;
Η πλάκα είναι ότι οι Kronos Quartet, έχοντας παίξει από τους μινιμαλιστές Reich και Reily μέχρι Sigur Ros και ρεμπέτικο, δήλωσαν δια στόματος του ιδρυτή τους David Harrington ότι θα ρίξουν και λίγη πολιτική στο τραπέζι, παίζοντας το κομμάτι "Tashweesh" των Παλαιστινίων Ramallah Underground, από τον δίσκο τους "Floodplain". Όταν μετά την αποχώρησή τους έπεσαν τα πρώτα γιουχαΐσματα (και ο κόσμος γύρω από τον Πάγκαλο απομακρύνθηκε μήπως και ο Σύριζα πετάξει πάλι κανένα γιαούρτι), θα χρειάστηκε προφανώς να τους εξηγήσουν ότι υπήρχε ήδη πολλή πολιτική στην αίθουσα.
Δεν θα προσπαθούσα να αντιπαρατεθώ πολιτικά στο Θεόδωρο Πάγκαλο: είμαι σίγουρος ότι η ρητορική του δεινότητα σε συνδυασμό με τη συνήθεια πολλών πολιτικών να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα προς όφελός τους θα με μπέρδευε και θα με σύγχυζε. Ούτε, βέβαια, θα είχα την προσδοκία να απαγορευτεί η είσοδος σε ένα πολιτιστικό γεγονός στον οποιονδήποτε - θα το θεωρούσα αντιδημοκρατικό.
Μου είναι, ωστόσο, πολύ δύσκολο να συμπεράνω κάτι άλλο από το εξής: θεωρώ ανθρώπους σαν τον Πάγκαλο βαθιά αλλοτριωμένους, είτε γιατί έχουν φτάσει στο σημείο να αισθάνονται κάτοχοι της υπέρτατης αλήθειας την ώρα που οι περισσότεροι τους θεωρούν ανεπιθύμητους λόγω των πράξεων και των τακτικών τους, είτε επειδή πιστεύουν ότι είναι δείγμα λογικής συνέχειας και συνέπειας από τη μία να συμμετέχουν στην καταστροφικότερη κυβέρνηση μετά τη δικτατορία και από την άλλη να κάνουν το βράδυ τη βόλτα τους για να ακούσουν "κουλτουριάρικη" μουσική.
Η μουσική, κύριε Πάγκαλε, είναι υπέρτατη τέχνη που σαν στόχο έχει την αγαλλίαση του ανθρώπου, τη συγκίνηση και την εμψύχωσή του, το χτύπημα των πιο απόκρυφων και ευαίσθητων χορδών της ανθρώπινης ψυχής προκειμένου να δημιουργήσει έναν κώδικα πανανθρώπινης επικοινωνίας και να ενώσει. Χθες το βράδυ, οι Kronos Quartet ήταν οι εκπρόσωποί της.
Όλο αυτό δεν ταιριάζει καθόλου με το προφίλ σας. Ειλικρινά, δεν τους μοιάζετε καθόλου."
http://postcrisisbreakfast.blogspot.com/2011/05/kronos-quartet.html
